บทที่ 919 คู่สวรรค์สรรสร้าง 4

สาบเสื้อของเธอไม่รู้ว่าถูกปลดออกตั้งแต่ยามใด ผิวที่ต้องลมนิดๆ เพิ่งได้สัมผัสถึงความเย็น ก็ถูกเขาเขาพรมจูบ เมื่อเขาจุมพิตลงบนจุดหนึ่งด้านล่างไหปลาร้า ทั้งร่างเธอพลันแข็งทื่อ สมองแจ่มใสขึ้นมาครู่หนึ่ง เริ่มผลักเขาออกอย่างทนไม่ได้ “…อย่านะ…ข…ข้ายังเล็กเกินไป…”

นํ้าเสียงสั่นเครือแหบพร่า ถึงขั้นแฝงความอ่อนระทวยไว้ ไม่เหมือนการปฏิเสธ แต่เหมือนขัดขืนพอเป็นพิธี บางทีในใจเธอ แม้แต่ตัวเธอเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าตนอยากให้เขาหยุด หรืออยากให้เขาไปต่อ…

ทันใดนั้น ท้องน้อยพลันปวดแปลบ สัมผัสได้เพียงว่ามีของเหลวอุ่นร้อนสายหนึ่งทะลักออกมาจากจุดสงวน…

และเขาก็ดูเหมือจะสัมผัสได้เช่นกัน นิ้วแตะลงบนกางเกงเธอ ยามที่ยกขึ้นมาอีกครั้ง บนนิ้วก็เปื้อนสีแดงฉาน การเคลื่อนไหวของเขาหยุดชะงัก “ระดูครั้งแรกหรือ?”

ใบหน้ากู้ซีจิ่วแดงเถือก ความคิดหวามไหวทั้งหมดอันตรธานหายไปในวินาทีนี้ รีบผลักเขาลงไปจากร่างตนทันที กระโดดผลุงขึ้นมา แต่เนื่องจากแข้งขาอ่อนแรงอยู่บ้าง พอแตะพื้นก็ส่ายโงนเงน ตี้ฝูอียื่นแขนมาประคองเธอ “อย่ากังวลไป”

จะไม่กังวลได้อย่างไร?

เวรเอ้ยเธอไม่ได้พกสิ่งของจำพวกผ้าซับระดูมาเลย!

แถมประจำเดือนครั้งแรกของเธอก็ไหลบ่ารุนแรง พอมาก็ทำให้กางเกงเธอชุ่มโชกทันที แม้แต่กระโปรงชั้นนอกสีขาวที่พลิ้วไหวยิ่งนักก็เปื้อนไปไม่น้อย!

ตี้ฝูอีมองดวงหน้าน้อยๆ ที่แดงก่ำของนาง ท่าทางราวกับปรารถนาจะหาบางสิ่งมาอุดไว้ยิ่งนักอดไม่ได้ที่ จะหัวเราะออกมา “อย่ากลัวเลย ต้องการสิ่งใด? ข้ามี”

….

กู้ซีจิ่วนั่งอยู่บนเก้าอี้เอนหลังอุ่นๆ ตัวนั้น เธอเปลี่ยนเสื้อผ้าทั้งนอกและในแล้ว หนนี้สวมชุดกระโปรงสีม่วง อาภรณ์พลิ้วไหว เข้าคู่กับชุดนั้นของตี้ฝูอียิ่ง เหมือนชุดคู่รักมาก กระโปรงชุดนี้ตี้ฝูอีเป็นผู้อนุเคราะห์ให้ สวมได้พอดีตัวเธอเหมือนเคย ราวกับตัดขึ้นโดยเฉพาะ เธอนั่งอยู่ตรงนั้น มองตี้ฝูอีอย่างคลางแคลง “นึกไม่ถึงว่าแม้แต่สิ่งนั้นท่านก็พกไว้ด้วย…”

ในมิติเก็บของของคนผู้นี้มีสิ่งที่คล้ายกับผ้าอนามัยอยู่ด้วย!

จึงคลี่คลายสถานการณ์ฉุกเฉินของเธอได้

คงเป็นระยะนี้ ยามที่ฝึกวรยุทธ์ได้รับความเย็นอยู่บ้าง ประจำเดือนครั้งแรกขอเธอนอกจากจะไหลบ่างอย่างรุนแรง ยังทำให้ท้องของเธอปวดไปหมดด้วย

“ดูเจ้าสิ สายตาเช่นนี้หมายความว่าอย่างไร? สิ่งนี้ข้าก็เตรียมไว้ให้เจ้านั่นแหละ”

ตี้ฝูอีนั่งข้างกายเธอ อธิบายไปพลางใช้มือกดบนท้องเธอไปพลาง ฝ่ามือมีกระแสความอบอุ่นถ่ายทอดเข้าสู่ท้องน้อยเธอ ทำให้ความเจ็บปวดของเธอบรรเทาลงไม่น้อย

“ต…เตรียมไว้ให้ข้า…” กู้ซีจิ่วแทบจะกัดโดนลิ้นตัวเอง “มิใช่กระมัง? ท่านรู้ได้ยังไงว่าสิ่งนี้ของข้าจะมายามไหน?”

ประจำเดือนครั้งแรกเป็นสิ่งที่มาอย่างกะทันหันนัก แม้แต่ตัวเธอก็ไม่ได้เตรียมการไว้

ปกติแล้วกู้ซีจิ่วเป็นคนที่รอบคอบมากคนหนึ่ง ไม่ว่าเรื่องอะไรก็ชอบตระเตรียมไว้ล่วงหน้า ชาติก่อนเวลาที่ประจำเดือนมาล้วนรู้สึกตัวล่วงหน้าหนึ่งวัน ดังนั้นเธอจึงสามารถตระเตรียมข้าวของเหล่านั้นอย่างสะดวก

นึกไม่ถึงว่าประจำเดือนครั้งแรกของร่างในชาตินี้จะมาตอนกลางคืน แถมมาอย่างปุบปับ สัญญาณเตือนล่วงหน้าอันใดก็ไม่มีเลย!

ทำให้เธอต้องขายหน้า…

แม้แต่ตัวเธอยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าจะมาตอนไหน แล้วเขารู้ได้ยังไง?

ตี้ฝูอีจุมพิตดวงตาที่เบิกกว้างของเธอคราหนึ่ง เอ่ยยิ้ม ๆ “เจ้าอย่าลืมสิ ข้าเคยอยู่ในร่างเจ้ากว่าครึ่งเดือนเชียวนะ ย่อมเข้าใจร่างนี้ของเจ้าดี”

ถือครองร่างของเธอแค่กว่าครึ่งเดือนก็สามารถคำนวณวันที่ประจำเธอจะมาได้เลยหรือ?!

“ท่านคำนวณไว้หรือว่าประจำเดือนข้าจะมาวันนี้?” กู้ซีจิ่วใคร่รู้

“ไม่ได้แม่นยำถึงเพียงนั้น แค่สัมผัสได้ว่าสมควรเป็นภายในสองเดือนนี้”