ตอนที่ 1094 เทพโบราณปรากฏ

พลังแห่งต้นกำเนิด เป็นพลังอีกชนิดหนึ่งที่ผู้ฝึกฌานแห่งมหาโลกสามรกร้างไม่รู้จักซึ่งต่างกับกฏอย่างสมบูรณ์ ซูหมิงเองก็ไม่เข้าใจต้นกำเนิดนี้และไม่เคยพบมาก่อน

ทว่ามหาสมุทรจากพลังต้นกำเนิดของคนชุดคลุมดำทำให้ซูหมิงรู้สึกถึงอันตรายร้ายแรง ในเวลาเดียวกันยังรู้สึกว่ามหาสมุทรนี้สมจริงอย่างยิ่ง ราวกับว่า….นั่นไม่ใช่อภินิหารวิชา แต่คือมหาสมุทร!

ซูหมิงถูกวิชาคงที่กายาตรึงร่างเอาไว้ ขั้นพลังในร่างกายยังเกิดการแข็งค้าง การเผชิญหน้ากับคนชุดคลุมดำ ทำให้เขารู้สึกถูกขวางหลายอย่าง แม้ความตกตะลึงของคนชุดคลุมดำจะเหนือเกินกว่าซูหมิง แต่ซูหมิงก็ยังรู้สึกว่าอีกฝ่ายรับมือยาก นี่ไม่ใช่เรื่องที่เขาเกิดประสบเป็นครั้งแรกในชีวิต

ตอนยังอยู่แผ่นดินหมาน กลางสนามรบเผ่าเชมัน เขาก็เคยมีความรู้สึกคล้ายๆ แบบนี้ เพราะเขาในตอนนั้นไม่เคยเห็นอภินิหารของเผ่าเชมันมาก่อน ตอนประมืออภินิหารของอีกฝ่ายก็ใช้ออกมาไม่หยุดและเปลี่ยนไปมากมายจนน่าปวดหัว ถึงขั้นพลังเขาจะสูงกว่าเล็กน้อย แต่หากไม่ระวังก็บาดเจ็บหนักได้

ซูหมิงในเวลานี้เผชิญหน้ากับมหาสมุทรจากคนชุดคลุมดำ สิ่งแรกที่ลอยมาในความคิดคือย่วนเว่ย ความคิดนี้เปลี่ยนเป็นกระแสจิต ช่วงที่ย่วนเว่ยปรากฏตัว ทะเลเพลิงส่งเสียงดังสนั่น มันลุกลามออกไปรอบๆ แล้วตามด้วยย่วนเว่ยร่างกายสีดำ หัวมังกรสองหัวดุร้ายพุ่งออกมาจากกลางทะเลเพลิง ก่อนวิ่งเข้าไปยังมหาสมุทร กว้างใหญ่ตรงหน้าพลางส่งเสียงคำรามเข้าไป

เพียงแต่ว่าย่วนเว่ยมีพลังเพียงขั้นกุม บางทีอาจไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมหาสมุทรจาก ต้นกำเนิดคนชุดคลุมดำ แต่ว่า…อภินิหารของย่วนเว่ยคือเพลิง ในด้านธรรมชาติมีการต่อต้านกับต้นกำเนิดแห่งวารีอยู่ และที่สำคัญที่สุดย่วนเว่ยไม่ใช่ขั้นกุมธรรมดา แต่มัน….รวมขึ้นจากความแค้นมากมายหลังจากผู้ฝึกฌานทั่วแคว้นเว่ยโบราณสิ้นชีพไป

มันอยู่ในยุคสมัยที่แคว้นเว่ยโบราณหายไป กระทั่งมองว่าย่วนเว่ยเป็นสิ่งเดียวที่เหลือของแคว้นเว่ยโบราณก็ได้

โครม!

การปะทะกันของเพลิงกับวารี การปะทะกันของทะเลเพลิงและมหาสมุทรกว้างใหญ่ ก่อให้เกิดเสียงดังสนั่นฟ้าดิน ท่ามกลางเสียงดังก้อง กลางทะเลเพลิงของย่วนเว่ยปรากฏร่างเงาบิดเบี้ยวจำนวนมาก แม้ร่างเงาเหล่านี้จะเลือนราง แม้จะเห็นไม่ชัด แต่กลิ่นอายความแค้นเข้มข้นที่แผ่ออกมาจากร่างมันกลับส่งผลให้สีทะเลเพลิงกลายเป็นสีเขียวเข้มราวกับเพลิงภูติผี

ระหว่างที่เพลิงกับวารีปะทะกัน ร่างเงาความแค้นบิดเบี้ยวเหลือคณานับกรีดร้องเสียงแหลม พวกมันต่างโอบล้อมรอบย่วนเว่ย พอย่วนเว้ยห้อวิ่งไป ร่างเงาความแค้นเหล่านี้ก็หลอมรวมเข้าด้วยกันกลายเป็นร่างยักษ์หนึ่งบนตัวมัน

ร่างกายนี้เป็นร่างเดียวกันเหมือนงอกมาจากตัวย่วนเว่ย อีกทั้งมันยังแกว่งเคียวยักษ์พร้อมกับใช้ความเร็วสูงสุดพุ่งเข้าไปหาใบหน้าน้ำทะเลจากคนชุดคลุมดำ

โครม!

ช่วงที่ร่างกายยักษ์บนตัวย่วนเว่ยใช้เคียวในมือปะทะใส่ใบหน้าน้ำทะเลจาก คนชุดคลุมดำ มันก็ลากออกเป็นเส้นโค้งมรณะสายหนึ่ง ท่ามกลางเสียงดังสนั่น มหาสมุทรไม่มีสิ้นสุดถูกเคียวแบ่งออกเป็นสองส่วนแล้วม้วนถอยออกไปสองข้าง พร้อมกัน ส่วนใบหน้าน้ำทะเลจากคนชุดคลุมดำถูกฉีกตรงระหว่างคิ้วออกเป็น สองส่วนตามน้ำทะเลไป

“นี่มันพลังอะไร!” เมื่อน้ำทะเลม้วนถอยไป มหาสมุทรพลันหายไปอย่าง ไร้ร่องรอย ร่างคนชุดคลุมดำโผล่ออกมาแล้วกระอักเลือด ตอนนี้เองตรงระหว่างคิ้วปรากฏรอยโลหิตเส้นหนึ่ง ส่วนตัวเขาซวนเซถอยไปอย่างรีบร้อน นัยน์ตาฉายแววเหลือเชื่อ

“สามารถตัดแยกต้นกำเนิดจิต นี่จะต้องบรรลุถึงขั้นนภาตอนปลายก่อนเท่านั้นถึงจะทำได้ นะ…นี่….” คนชุดคลุมดำหน้าพลันขาวซีด ม้าดำหัวมังกรสองหัวในสายตาเขาไม่มีขั้นพลังพอจะตัดต้นกำเนิดได้ ทว่าภาพเมื่อครู่นี้กลับชัดเจนยิ่ง ทำให้เขารู้สึกถึงความหวาดกลัวที่ต้นกำเนิดตนถูกตัดออก

“ข้ารู้สึกถึง…กลิ่นอายพลังของเว่ยแห่งสามรกร้าง…” ขณะเดียวกัน มีเสียงแก่ชรา ก่อนหน้านี้ดังลอยขึ้นในใจซูหมิงอีกครั้ง แต่ซูหมิงไม่ได้ตั้งใจฟัง ชั่วขณะที่คนชุด คลุมดำถอยไป ซูหมิงก็กลับมาขยับตัวได้อีกครั้ง พลังที่ตรึงร่างก่อนหน้านี้หายไปด้วย

พอซูหมิงกลับมาขยับได้อีกครั้ง นัยน์ตาเขามีจิตสังหารขยับวูบผ่าน ถึงจะเป็นเพียงการทดสอบ แต่สำหรับเขาแล้ว เขารู้ว่าสักวันหนึ่งตนจะต้องเผชิญหน้ากับ คนชุดคลุมดำจริงๆ แน่นอน การทดสอบล้มเหลวได้ แต่หากล้มเหลวในชีวิตจริง จุดจบคือความตาย

“วิชาคงที่กายาใช้ได้ ต้นกำเนิดแห่งวารีก็ใช้ได้ ถึงข้าจะไม่เข้าใจก็เถอะ แต่ว่า….” จิตสังหารในดวงตาซูหมิงเข้มข้น เขาขยับวูบไหวตัวไปซ้ายขวาอย่างรวดเร็ว ทำให้ คนเห็นไม่ชัดว่าเขาอยู่ที่ใด มิหนำซ้ำรอบตัวเขายังปรากฏเศษเงาจำนวนมาก ส่งผลให้คนชุดคลุมดำใช้วิชาคงที่กายาจับตัวเขาไม่ได้อีก

พร้อมกันนั้น ขณะที่ซูหมิงห้อเหยียดไปยังยกมือขวาชี้ฟ้า ฟ้ากระจ่างดาวข้างหลังพลันบิดเบี้ยว ปรากฏดวงจันทร์ภัยพิบัติยักษ์ดวงหนึ่งขึ้นข้างหลัง ดวงจันทร์ภัยพิบัติมีสามสี จังหวะที่มันโผล่มา ซูหมิงประกบสองมือทำเป็นรูปภูเขาผลักขึ้นฟ้าไป

“เคลื่อนย้ายภูผา!” ก่อนหน้านี้ในแดนอันเลื่องลือของสำนักดาราสัจธรรม ถึงเขาจะเคยใช้วิชาเคลื่อนย้ายภูผา แต่ตอนนั้นไม่ได้พลังทั้งหมดอย่างตอนนี้ เวลานี้คือการใช้วิชาสามภูผาสะท้อนดวงจันทร์มาส่งเสริมวิชาเคลื่อนย้ายภูผา

แทบเป็นช่วงที่เสียงซูหมิงดังก้องไป ผืนฟ้าพลันเกิดเสียงดังอึกทึก ภูเขาใหญ่จำนวนมากโผล่ขึ้นกลางฟ้า นั่นคือยอดเขาทั้งหมดที่เขาเห็นมาทั้งชีวิตในความทรงจำ มีของแผ่นดินหมาน มีของแดนรกร้างต้นกำเนิดจิต มีของทะเลดาราและก็มีของสำนักดาราสัจธรรม ยอดเขาเหลือคณานับโผล่ขึ้นมาในพริบตาทั้งหมดแล้วก็รวมเข้าด้วยกันเป็นภูเขายักษ์สูงตระหง่านเหมือนพุ่งขึ้นมวลอากาศลูกหนึ่ง!

ตอนที่ภูเขาลูกนี้ปรากฏขึ้น คนยักษ์ขนาดแสนกว่าจั้งไกลๆ หรี่ตาเล็กลง ในเวลาเดียวกันพอคนชุดคลุมดำเห็นภูเขายักษ์แล้วก็เหม่อลอยไปครู่หนึ่ง จากนั้นหมุนตัวกลับอย่างไม่ลังเลและหนีไปด้วยความเร็วสูงสุด

“สมควรตาย วิชาเคลื่อนย้ายภูผา นี่มันวิชาเคลื่อนย้ายภูผา ไม่อยากเชื่อว่าในมหาโลกสามรกร้างจะมีคนเรียนวิชาเคลื่อนย้ายภูผา! หลัวหาน วิชาเคลื่อนย้ายภูผาแห่งโลกเคลื่อนย้ายภูผา มีแต่เผ่าเทพโบราณของเจ้าเท่านั้นถึงต้านไหว หากเจ้ายังมองข้าตายไปด้วยวิชานี้ ข้าอยากรู้นักว่าเจ้าจะอธิบายกับจักรพรรดิเทพอย่างไร!”

แววตาคนชุดคลุมดำดูหวาดกลัวชัดเจน ยามนี้ขณะห้อเหยียดยังเอ่ยขึ้นอย่างเร็วไว ในน้ำเสียงต่ำซ่อนความเสียสติเอาไว้ เห็นได้ชัดว่าวิชาเคลื่อนย้ายภูผาสร้างความ ตกตะลึงกับเขาอย่างถึงที่สุด

จิตสังหารทางสีหน้าซูหมิงเข้มข้น เขากดสองมือลงไปข้างล่างพร้อมกับเกิดเสียงครึกโครม ยอดเขายักษ์ที่รวมขึ้นกลางฟ้าจึงกระแทกลงไปข้างล่าง

ฟ้ากระจ่างดาวพังพินาศ ท้องฟ้าแหลกสลาย กฏพังทลาย และยังมีร่างคนชุดคลุมดำ ไม่ว่าเขาจะหนีไปด้วยความเร็วเท่าใด แต่ในวิชาเคลื่อนย้ายภูผาของซูหมิงมีพลังจากเคล็ดวิชาสังหารเทพที่เขาเพิ่งตระหนักรู้อยู่ด้วย

ท่ามกลางเสียงดังครึกโครม คนชุดคลุมดำร้องโหยหวน ร่างระเบิดเป็นชิ้นๆ แต่จิตแรกเขากลับหนีออกไปก่อนที่ร่างระเบิด จากนั้นก็ห้อเหยียดหนีไปพร้อมกับ ร้องเสียงแหลม ทว่าก็หนีไม่พ้นการกระแทกครั้งที่สองของวิชาเคลื่อนย้ายภูผา

โครม!

ตอนที่ยอดเขายักษ์กระแทกลงไปอีกครั้ง เสียงร้องแหลมเงียบไป คนชุดคลุมดำวิญญาณสูญสลายไป!

ซูหมิงหน้าขาวซีด โลหิตไหลจากมุมปาก ศึกครั้งนี้ดูเหมือนง่าย แต่ความจริงสำหรับเขาแล้วแทบจะต้องใช้พลังทั้งหมด อีกทั้งขั้นตอนยังอันตรายมากด้วย

โดยเฉพาะจุดสำคัญในช่วงสุดท้าย หากคนยักษ์ขนาดแสนจั้งที่อยู่ไกลๆ ลงมือด้วย เช่นนั้นซูหมิงคงสังหารคนชุดคลุมดำไม่ได้ราบรื่นขนาดนี้ แต่คนยักษ์เพียงแค่มีสีหน้าจริงจัง ทว่ากลับไม่ได้คิดจะช่วยแม้แต่น้อย นี่จึงเป็นสาเหตุที่คนชุดคลุมดำสิ้นชีพ

“ข้าเบื่อตาแก่จากแดนเซียนนั่นมาตั้งนานแล้ว แต่ถึงอย่างไรพวกเราก็มาจากที่เดียวกัน เจ้าสังหารเขา ข้าก็จะสังหารเจ้า ให้เจ้าลงหลุมไปกับเขา” เสียงอื้ออึงดุจดั่งสายฟ้าผ่าดังแว่วมาจากปากคนยักษ์ขนาดแสนจั้ง ตอนนี้เองดวงดาวเจ็ดดวง ตรงระหว่างคิ้วคนยักษ์หมุนโคจรอย่างรวดเร็วก่อนเปล่งแสงดาว ขณะเดียวกันมี แรงกดดันที่ทำให้ซูหมิงหนักไปทั่วร่างลงมายังฟ้า

โครม!

คนยักษ์แสนจั้งเดินไปทางฟ้าหนึ่งก้าว ทันทีที่เหยียบเท้าลง มีระลอกคลื่นแผ่กระจายออกไปโดยรอบ จังหวะเดียวกับที่แรงกดดันลงมาและระลอกคลื่นแผ่กระจายออก ผู้ฝึกฌานสองฝ่ายที่กำลังสู้กันอยู่กลางฟ้าต่างตัวสั่น จากนั้นร่างกระเด็นถอยไปทั้งหมดราวกับถูกมือใหญ่ไร้รูปกวาดไป และยังมีผู้แข็งแกร่งภัยพิบัติจันทรากับ ภัยพิบัติตะวันจากฝั่งสำนักดาราสัจธรรมเหล่านั้น ตอนนี้พวกเขาต่างถอยไปกลางระลอกคลื่นเช่นกัน แต่ว่าตอนที่คนเหล่านี้ถอยไป คนยักษ์ที่เหยียบเท้าลงยกมือขวากวาดมาทางข้างล่างด้วยความเร็ว แม้ตัวเขาจะใหญ่ ทว่ากลับมีความรู้สึกว่าเห็นๆ อยู่แต่กลับหลบไม่ได้ พอมือขวากวาดเข้ามา คนยักษ์ก็ใช้ฝ่ามือยักษ์จับผู้ฝึกฌานสำนักดาราสัจธรรมคนหนึ่งเอาไว้ ก่อน…โยนเข้าไปในปากต่อหน้าผู้ฝึกฌานทั้งหมด

เสียงเคี้ยวกรุบๆ ดังลอดมาจากในปาก จากนั้นกลืนลงคอไป นี่คือการเคี้ยว ผู้ฝึกฌานและกินไปทั้งเป็น

“รสชาติพวกคนป่าเถื่อนก็พอได้ ยังไม่ตระหนักรู้ต้นกำเนิด กินไปแล้วเลย ไร้รสชาติอยู่เล็กน้อย แต่เจ้าหนูอย่างเจ้าต่างออกไป ข้าอยากรู้นักว่าเจ้าจะมีรสชาติอย่างไร” คนยักษ์แสยะยิ้ม เห็นโลหิตอยู่ในปากรางๆ เพียงแต่ว่าเทียบกับปากใหญ่ของเขาแล้ว โลหิตเล็กน้อยไม่มีค่าพอให้เอ่ยถึงจริงๆ

ขณะคนยักษ์กล่าวอยู่นี้ก็ยังยกมือขวาขึ้นกำหมัดชกไปทางซูหมิง ตามด้วยเสียงอึกทึก

“เจ้าชำนาญด้านพละกำลังไม่ใช่รึ มา มา มา มาดูกันว่าพลังป่าเถื่อนของเจ้ากับกำลังของข้าใครจะแกร่งกว่ากัน” เกิดเสียงระเบิดดังสนั่น นั่นคือเสียงฟ้าพังทลายลง หมัดคนยักษ์ดูเหมือนกับหินผุพังยักษ์ก้อนหนึ่งพุ่งตรงไปหาซูหมิง กลายเป็นสายรุ้งกลางฟ้าลากยาวเข้าไป