ตอนที่ 1301 เทพสัตว์ห้าหน้า

“กลับไปแดนหลับใหลของเจ้า ตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาตื่นของเจ้า” ซูหมิงในชุด คลุมขาวพูดเบาๆ กลางอากาศ ท่ามกลางเสียงดังก้อง พลังของผู้แข็งแกร่งที่สุดในยุคนี้จากตัวเขากวาดไปรอบๆ ฟ้าดิน เสียงที่ทำให้ทั้งโลกแท้จริงสั่นสะเทือนดังมาจาก ปากซูหมิง

มวลอากาศรอบตัวเขบิดเบี้ยวพลันกลายเป็นมือใหญ่ข้างหนึ่งคว้าไปทางร่างเงา สีแดงนั้น

นัยน์ตาร่างเงาสีแดงฉายแววคลุ้มคลั่ง สองมือประสานมุทราชี้ไปข้างหน้า ทันใดนั้นมวลอากาศที่เขาอยู่ก็บิดเบี้ยวเช่นกัน ขณะที่หมอกโลหิตลอยขึ้นฟ้ายังมีเสียง ภูตผีคำราม หมอกโลหิตนั้นกลายเป็นใบหน้าผีร้ายตนหนึ่งพุ่งตรงไปยังมือใหญ่ หลังสองฝ่ายปะทะกันในพริบตาแล้วก็เกิดเสียงระเบิดดังสนั่นฟ้า

ท่ามกลางเสียงดังครึกโครม มือใหญ่แตกออก ใบหน้าผีร้ายนั้นส่งเสียงร้องแหลมแล้วระเบิดออกเช่นกัน ซูหมิงสะบัดแขนเสื้อ นัยน์ตาเผยประกายเย็นชา พร้อมกันนั้นร่างเงาสีโลหิตขยับถอยไปอีกหลายก้าว ก่อนเงยหน้าจ้องซูหมิงตาเขม็ง มุมปาก ยิ้มคลุ้มคลั่ง เหมือนต่อให้เป็นรองเขาก็จะไม่สนใจแม้แต่น้อย

“สมกับเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในยุคนี้ แต่อาจจะอวดดีเกินไปหน่อย เจ้ายังไม่มีคุณสมบัติให้ข้าหลับใหลต่อไป เจ้าสังหารข้าไม่ได้ ภัยพิบัติสามรกร้างก็ทำลายข้าไม่ได้ คนที่บรรลุถึงระดับเจ้ากับข้ามีร่างเป็นอมตะแล้ว!” ขณะร่างเงาสีโลหิตหัวเราะ อย่างบ้าคลั่ง เขาก็ยกมือขวาขึ้นคว้าไปบนฟ้า

“เทพสัตว์ห้าหน้าลงมาเยือนยุคนี้!” ระหว่างที่ร่างเงาสีโลหิตกล่าวพลันเกิดเสียงดังสนั่นฟ้าดิน รอยแยกยักษ์สายหนึ่งถูกฉีกออกกลางอากาศพร้อมกับเสียงโครมคราม กลิ่นอายชั่วร้ายไม่มีสิ้นสุดหลั่งทะลักมาจากในรอยแยกนั้น ภายในกลิ่นอายพลังนี้ จะสังเกตเห็นได้ชัดว่ามีพลานุภาพห้าอย่างตัดสลับกัน ดูน่าตะลึงอย่างยิ่ง

นี่คือเทพสัตว์ห้าหน้าที่มีชื่อเสียงโด่งดังในยุคก่อน สัตว์ตัวนี้มิได้สร้างโดยผู้ฝึกฌาน แต่กำเนิดจากต้นกำเนิดฟ้าดิน ตอนปรากฏก็อยู่ขั้นไม่อาจกล่าวแล้ว กินผู้ฝึกฌานไปนับไม่ถ้วน ในยุคก่อนมันสร้างมหันตภัยครั้งหนึ่งขึ้น ภายใต้ภัยครั้งนั้น สิ่งมีชีวิต เหลือคณานับตายลง ต่อให้รวมพลังของผู้แข็งแกร่งทั้งโลกแท้จริงก็ยังถูกมันโจมตีสังหารไปทีละคน อีกทั้งยิ่งมันกินก็ยิ่งแกร่ง จนกระทั่งมันเปิดสติปัญญาได้ พลังบรรลุถึงจุดสูงสุด ตอนนั้นที่มันได้เรียกว่าไร้พ่าย มันเงยหน้าคำรามขึ้นฟ้าพลางรู้สึกถึง การคงอยู่ของดวงจิตสามรกร้าง ดังนั้น…มันจึงท้ารบกับดวงจิตสามรกร้าง

การต่อสู้ครั้งนั้นมันพ่ายแพ้อย่างย่อยยับ กายเนื้อถูกบดทำลาย วิญญาณสลายไป ดับสูญไปกลางดวงจิตสามรกร้าง แต่ถึงร่างจริงมันจะตายไปแล้ว แต่หลายพันปีหลังจากยุคสมัยนั้น กลับเริ่มมีผู้ฝึกฌานสัมผัสถึงวิญญาณที่กระจัดกระจายของมันได้ทีละน้อย

ผู้ฝึกฌานแบบนี้มีเยอะขึ้นเรื่อยๆ เทพสัตว์ห้าหน้าเป็นศาสนา มันถือกำเนิดภายใต้สภาพการณ์แบบนี้ คนที่มันสั่งสอนล้วนเป็นคนที่สังหารมามากมาย มีจิตใจเหี้ยมโหด พวกเขาเลื่อมใสเทพสัตว์ห้าหน้า สร้างรูปปั้นขึ้น กราบไหว้ทั้งวัน จนเมื่อเวลาผ่านไป ผู้นำหลายคนในศาสนานี้ค่อยๆ อัญเชิญร่างเงาเทพสัตว์ห้าหน้าได้ แต่ส่วนใหญ่จะเป็นหนึ่งหัว อย่างมากสุดก็สามหัว

แต่เพียงแค่สามก็ทำให้พวกเขาได้รับพลังเทียบเท่าขั้นไม่อาจกล่าวแล้ว

จนกระทั่งถึงปลายยุคนั้น ในศาสนาเทพสัตว์ห้าหน้าปรากฏอัจฉริยะที่สุดแห่งยุคขึ้น คนนี้มีพรสวรรค์สูงสุด เหมือนว่าเกิดมาเพื่อเหมาะจะหลอมรวมกับวิญญาณของ เทพสัตว์ห้าหน้า การผงาดขึ้นของเขาอยู่ในหมื่นปีสั้นๆ ก็รวมเทพสัตว์ห้าหน้ามาได้สามหัว จากนั้นก็ตามหาทั้งมหาโลก รวมวิญญาณเทพสัตว์ห้าหน้าได้เกือบแปดส่วน ทำให้ร่างเงาที่เขาใช้ปรากฏเป็นห้าหัวครั้งแรกในจักรวาลตั้งแต่เทพสัตว์ห้าหน้า สิ้นชีพไป!

เขาก็คือร่างเงาสีแดงตรงหน้า โอรสสวรรค์ศาสนาเทพสัตว์ห้าหน้าในตอนนั้นหลอมรวมกับตัวเองอีกคน กลายเป็นอี้โม่เข่อผู้เป็นอมตะ

เขาสังหารมามากมายจนมีชื่อเสียงโด่งดังในยุคก่อน เป็นหนึ่งในสองผู้แข็งแกร่งที่สุดในยุคนั้น อีกทั้งยังรอดชีวิตมาจากภัยพิบัติสามรกร้าง น่าเสียดายเพียงร้อยปี ก็ต้องหลับใหล ห้าปีในยุคใหม่นั้น เขาแทบจะใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการสร้างมรดกของศาสนาเทพสัตว์ห้าหน้า ดังนั้นชนรุ่นหลังส่วนใหญ่จึงไม่รู้จักเขา

ยามนี้รอยแยกที่ปรากฏกลางฟ้าดินคือสัญญาณว่าเทพสัตว์ห้าหน้าจะปรากฏกาย เมื่อกลิ่นอายชั่วร้ายแผ่ขยายมา เสียงคำรามดังสนั่นมาจากในรอยแยก ต่อมาเผย หัวยักษ์หัวหนึ่ง นั่นคือหัวของสัตว์ร้ายคล้ายงู ลิ้นสีแดงแลบมาจากในหัว ระหว่างที่เสียงคำรามแหลมแสบแก้วหู หัวงูยักษ์นี้พลันพุ่งออกมาจากในรอยแยกอย่างรวดเร็วปานสายฟ้า

หัวงูนี้คือ หัวแรกของเทพสัตว์ห้าหน้า

มันพุ่งตรงไปหาซูหมิง พริบตาเดียวก็ไปอยู่ตรงหน้าซูหมิงในชุดคลุมขาว ยึดครองฟ้าดิน กลิ่นคาวโชยกระทบใบหน้าเหมือนกัดกร่อนมวลอากาศได้ ทำให้ฟ้าดินรอบ ซูหมิงเกิดเค้าลางเน่าเปื่อย

ซูหมิงมีสีหน้าสงบนิ่ง แม้นี่จะเป็นครั้งแรกที่ได้เห็นศักยภาพแท้จริงของ ผู้แข็งแกร่งยุคก่อน แต่ในใจเขาไม่มีความกลัวแม้แต่น้อย ตนเป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดใน ยุคนี้ ย่อมอยากเห็นว่าผู้แข็งแกร่งในยุคก่อนกับเขา…ใครจะแกร่งกว่ากัน!

แทบเป็นช่วงที่หัวงูใหญ่เข้ามาใกล้กับกลิ่นคาวโชยเข้ามานั้น ซูหมิงแค่นเสียงขึ้นจมูก ยกมือขวาโบกไปข้างหน้า ฉับพลันนั้นฟ้าดินเกิดเสียงโครมคราม พลันปรากฏมือใหญ่ข้างหนึ่งตรงหน้าซูหมิง ก่อนขวางหัวงูนั้นเอาไว้แล้วพาขึ้นข้างบน

ตอนนี้เองมีเสียงคำรามดังมาจากในรอยแยกอีกครั้ง หัวหมาป่ายักษ์พุ่งออกมาทันที มาพร้อมกับพลังที่เหมือนจะกินฟ้าดิน อ้าปากกว้างพุ่งทะยานเข้าไปใกล้ซูหมิง ในทันใด

ต่อมาเกิดเสียงคำรามดังก้องในรอยแยกนั้นเป็นครั้งที่สาม หัวพยัตฆ์ใหญ่เผยบนฟ้า ตรงระหว่างคิ้วมีคำว่า王(ราชา) อย่างชัดเจนยิ่ง แฝงไว้ด้วยความบ้าอำนาจสูงสุด ขณะคำรามยังเกิดคลื่นเสียงรุนแรงสะเทือนไปทั้งดาว

แต่นี่เป็นเพียงหัวที่สาม พริบตาที่เสียงคำรามพยัคฆ์ดังไปทั่วดาวก็ปรากฏหัวที่สี่ขึ้น นั่นคือหัวมังกร เป็นหัวมังกรยักษ์สีดำทึบทุกส่วน ช่วงที่หัวที่สี่ปรากฏ ในที่สุดหัวที่ห้าก็เผยออกมา นั่นคือหัวเด็กที่มีใบหน้าบิดเบี้ยว พอปรากฏแล้วก็พุ่งไปหาซูหมิงพร้อมกับกรีดร้องเสียงแหลม!

พลานุภาพมหาศาเชื่อมกับห้าหัวนี้เป็นเหมือนกับวงแหวนอาคมพุ่งตรงไปหา ซูหมิงจากห้าทิศทาง

ขณะเดียวกันเมื่อห้าหัวพุ่งเข้ามา ร่างของเทพสัตว์ห้าหน้าก็ตามมาจากในรอยแยกบนฟ้า นั่น…คือร่างมนุษย์ ใหญ่ยักษ์ยิ่งเกือบหมื่นจั้ง ตอนนี้เผยมาเพียงส่วนเดียว แต่ก็มากพอจะสร้างความตื่นตกใจ

“เทพสัตว์ห้าหน้า ห้าหัว เพียงแต่ข้าไม่เข้าใจว่า…เจ้า คู่ควรกับคำว่าเทพรึ?” ซูหมิงมองห้าหัวพุ่งตรงเข้ามาอย่างดุร้าย ทุกหัวให้ความรู้สึกแก่ซูหมิงว่าเทียบเท่า ขั้นไม่อาจกล่าว ทว่าพอพวกมันเชื่อมเข้าด้วยกันแล้วกลับให้ความรู้สึกเหมือนตอนนั้นที่ซูหมิงพบกับชายชราวิญญาณสวรรค์

นั่นคือกลิ่นอายพลังแก่กล้าเทียบเท่ากับการยกระดับวิญญาณแปดครั้ง ทว่า… เมื่ออยู่ต่อหน้าซูหมิง กลิ่นอายพลังแบบนี้ก็ยังไม่พอ!

ถึงอย่างไรเขาก็เป็นผู้แข็งแกร่งที่สุดในยุคตัวเองเหมือนกัน แต่ระหว่างสองฝ่ายก็ยังมีการแบ่งความอ่อนแอและแข็งแกร่ง จุดนี้ไม่มีทางเหมือนกัน!

ทันทีที่ซูหมิงเอ่ยขึ้นและห้าหัวนั้นเข้ามาใกล้ ซูหมิงคว้าอากาศด้วยมือขวา กระบี่สีม่วงเล่มหนึ่งพลันปรากฏขึ้นในมือ แผ่กระจายความรวดเร็วและดุดันยากจะบรรยาย นั่นคือ…กระบี่ตัดดวงจิต!

ระดับของกระบี่เล่มนี้เคยเหนือกว่าซูหมิง เป็นกระบี่ใช้งานมนุษย์ มิใช่คนใช้งานกระบี่ แต่ตอนนี้…กระบี่ในมือซูหมิงคืออาวุธของเขาเท่านั้น เดิมทีกระบี่เล่มนี้ไม่มีทาง ตัดหัวเทพสัตว์ห้าหน้าได้ แต่เมื่อมันอยู่ในมือซูหมิง มันทำได้!

ดวงตาซูหมิงขยับประกายเย็นชา มือขวากุมกระบี่ไม่ถอยแต่บุกเข้าไป ชั่วพริบตาพลันหายไปแล้วมาปรากฏอีกทีอยู่ตรงหน้าหัวงูนั้น ช่วงที่หัวงูพุ่งเขมือบเข้ามา แสงสีม่วงจากกระบี่พุ่งขึ้นฟ้า แสงสว่างขยับไหวอยู่ในสายตาผู้ฝึกฌานทุกคนที่มองการต่อสู้ครั้งนี้ แสงม่วงสว่างจ้าในดวงตาทุกคน ตอนที่ตรงหน้ามืดมิด มีเสียงร้องโหยหวนแหลมเล็กดังมาจากปากหัวงูนั้น

เสียงระเบิดดังขึ้น ขณะเดียวกันมีเสียงคำรามแหลมถึงขีดสุดเหมือนดิ้นรนก่อนตายดังก้อนไปรอบๆ พร้อมกันนั้นเกิดเสียงดังสนั่นยิ่งกว่าเดิม แต่นี้ยังไม่จบ เมื่อเสียงร้องโหยหวนและดิ้นรนครั้งที่สามดังขึ้น เมื่อความมืดมิดในดวงตาทุกคนหายไปการมองเห็นกลับมาปกตินั้น พวกเขาเห็นว่าสัตว์ห้าหัวมหึมานั้น ตอนนี้หัวงู ถูกตัด หัวหมาป่าตกลงพื้น ตรงระหว่างคิ้วหัวพยัคฆ์พ่นแสงสีแดงจำนวนมากเหมือนถูกกระบี่ทะลวง

หัวมังกรกับหัวเด็กที่เหลือตอนนี้มีสีหน้าตกตะลึง แต่ยังไม่ทันถอยไป ดวงตาซูหมิงขยับประกาย เขายกมือขวาขึ้นชี้ส่ายไปมาแล้วสะบัด ฉับพลันนั้นหัวพยัคฆ์ร้อง เสียงแหลม ขณะที่หัวระเบิดยังมีแสงสีม่วงขยับวูบไหวออกมาจากในนั้น ก่อนมาขยับแสงที่หัวมังกรรวมถึงหัวเด็กอย่างรวดเร็วแล้วก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย

เพียงชั่วพริบตาเกิดแสงม่วงตรงหน้าซูหมิง กระบี่ตัดดวงจิตปรากฏกายขึ้น โลหิตสีดำหยดหนึ่งหยดลงมาตรงปลายกระบี่ ตอนนี้เองหัวมังกรสั่นสะท้านก่อน ถูกฟันลง และยังมีหัวเด็กนั้น มันร้องเสียงคำรามด้วยความไม่ยอม ตรงระหว่างคิ้วปรากฏรอยฟัน เกิดเสียงโครมทีหนึ่งก่อนถูกแยกเป็นสองส่วน

กระบี่ตัดดวงจิตสั่นไหว นั่นคือการสั่นด้วยความตื่นเต้น นี่คือความตื่นเต้นและ ฮึกเหิมหลังจากที่มันถูกหลอมขึ้นมาและได้ติดตามเจ้านายที่แกร่งที่สุดจนได้ฟัน หัวศัตรูที่แกร่งที่สุดที่มันเคยพบมาในชีวิตก่อนกินเลือดของผู้แข็งแกร่งเหล่านี้ กระทั่งในความรู้สึกมัน เหมือนว่าอีกไม่นานมันจะ…พัฒนาไปอีกก้าว!

“เทพสัตว์ห้าหน้าก็ไม่เท่าไร” ซูหมิงพูดขึ้นเรียบๆ พร้อมยกมือขวากดอากาศไปทางคนยักษ์ที่เสียห้าหัวไป

“มาทางไหนไปทางนั้น ผนึก!” คำพูดเรียบๆ เพียงเจ็ดคำทำให้รอยแยกบนฟ้ากลายเป็นน้ำวน ตอนที่มันหมุนโคจรส่งเสียงดังสนั่นยังมีแรงดูดมหาศาลกระจายมา ไม่ว่าร่างคนยักษ์จะดิ้นรนอย่างไรก็ไม่อาจเปลี่ยนความจริงที่ต้องถูกดูดเข้าไปได้ เมื่อถูกดูดเข้าไปแล้ว น้ำวนนั้นพลันหายไป ผืนฟ้า…กลับมาดังเดิม!