ตอนที่ 450 ไม่ทราบตอนนี้ท่านให้ราคาเท่าไร?

“หากท่านขายหินนี้ให้แก่เผ่าใหญ่สวรรค์โลกา ข้าจะให้สามล้านผลึกเชมัน!”

มีอีกคนหนึ่งเดินออกมาจากวิหารอีกหลังอย่างว่องไวแล้วประสานมือคารวะซูหมิง เขาเป็นปัญญาชนวัยกลางคนผู้หนึ่ง เสื้อผ้าเครื่องแต่งกายดูธรรมดายิ่งนัก ทว่ามีเอกลักษณ์เฉพาะแฝงอยู่ภายใน

“หินก้อนนี้…เผ่าใหญ่ทะเลใบไม้ร่วงขอซื้อมันสี่ล้านผลึกเชมัน” หลังจากเถี่ยมู่กับคนเผ่าใหญ่โลกาสวรรค์กล่าวจบ ก็มีเสียงนุ่มนวลของหวั่นชิวดังมาจากในวิหารอีกหลังหนึ่ง

เมื่อเสียงนี้ดังขึ้นก็ปรากฏเงาร่างสูงผอม ช่วงที่นางเดินออกมา เส้นผมยาวพาดบ่าแกว่งไกว ทำให้หญิงผู้นี้ดูเต็มไปด้วยความงามที่เห็นแล้วใจสั่นไหว

นางมองซูหมิง นัยน์ตาเหมือนกำลังพิจารณาอยู่ ราวกับว่าอยากเห็นใบหน้าแท้จริงใต้หน้ากากของเขา

“คิดจะซื้อดอกวิญญาณภูตโดยใช้เพียงสี่ล้านผลึกเชมันนี่รึ แม้สรรพคุณมันไม่อาจทำเป็นยา แต่สำหรับการพรางตัวแล้ว หากทำสำเร็จก็นับเป็นของหายากยิ่ง ดอกนี้ข้าให้ห้าล้านผลึกเชมัน!” หวั่นชิวกล่าวแล้วก็มีเสียงหึเย็นชาดังแว่วเข้ามา

เจ้าของเสียงนั้นเป็นสตรีผู้หนึ่ง นางเดินออกมาจากอีกหนึ่งวิหารใหญ่ สวมชุดขาวทั้งตัว ดวงตาลุ่มลึก และยังมีกลิ่นอายแคล่วคล่องว่องไว นางก็คือสตรีบริสุทธิ์แห่งสำนักซ่อนมังกรของเผ่าเซียน!

ไม่รู้ว่าเพราะเหตุใด ตอนนางเห็นสตรีศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าทะเลใบไม้ร่วง ในใจถึงรู้สึกไม่เป็นมิตร โดยเฉพาะตอนเห็นสตรีผู้นี้พิจารณามองซูหมิง ยิ่งทำให้นางรู้สึกรังเกียจ

หวั่นชิวขมวดคิ้ว มองสตรีบริสุทธิ์ในชุดขาว หญิงสาวที่มีความงามต่างกันสองแบบนี้ ล้วนเพ่งมองกันกลางอากาศ

“ข้าให้หกล้าน!” ขณะสตรีสองคนมองหน้ากัน มีเสียงนุ่มนวลดังเนิบๆ มาจากวิหารใหญ่ข้างๆ เสียงนั้นอ่อนนุ่มมาก กระทั่งยังมีความรู้สึกอ่อนแรงเล็กน้อย เสียงพูดดังขึ้นพร้อมกับมีสตรีผมยาวเดินออกมา แม้ใบหน้านางจะไม่งดงามโดดเด่นที่สุด ทว่ากลับให้ความรู้สึกอ่อนโยน

นางก็คือ…เทียนหลันเมิ่ง

หลังจากนางเดินออกมา ใบหน้าเผยรอยยิ้มบาง ไม่สนใจสายตาจากหวั่นชิวและสตรีบริสุทธิ์ที่มองมา แต่มองซูหมิงแล้วกล่าวเบาๆ

ซูหมิงอึ้งงัน มองหวั่นชิว มองสตรีบริสุทธิ์ชุดขาว และมองเทียนหลันเมิ่งที่เดินออกมาคนสุดท้าย เขาพลันปวดศีรษะขึ้นมาเล็กน้อย

“ข้าไม่คุ้นหน้าพี่สาวท่านนี้เลย ไม่ทราบว่ามาจากที่ใดรึ” สตรีบริสุทธิ์ชุดขาวพลันมองเทียนหลันเมิ่ง ความนุ่มนวลของอีกฝ่ายทำให้นางรู้สึกไม่ชอบใจเช่นกัน

“พี่สาวคงพูดหยอกเล่น เทียบกับอายุท่านแล้ว ข้าจะไปกล้าให้ท่านเรียกข้าว่าพี่สาวได้อย่างไร ส่วนเบื้องหลังของตัวข้า เหมือนว่าจะไม่จำเป็นต้องบอกท่าน ทว่าเทียบกับพวกเราแล้ว สตรีศักดิ์สิทธิ์เผ่าทะเลใบไม้ร่วงต่างหากที่มีเบื้องหลังชัดเจนที่สุด” เทียนหลันเมิ่งยิ้มอ่อนโยนพร้อมกล่าวรวดเดียว แต่คำพูดกลับคมกริบอย่างยิ่ง

หวั่นชิวขมวดคิ้ว หลังจากมองสตรีบริสุทธิ์ชุดขาวกับเทียนหลันเมิ่งแล้วก็มองซูหมิง

นางมองซูหมิง สตรีชุดขาวก็มองเช่นกัน แม้แต่เทียนหลันเมิ่งก็ยังคล้อยตาม มองไปที่ซูหมิงด้วยความอ่อนโยน

เผชิญหน้ากับสตรีทั้งสามคนนี้ อย่าว่าแต่ซูหมิงเลย แม้แต่เถี่ยมู่ยังตะลึงงัน เมื่อเขามองซูหมิงแวบหนึ่งก็มองหญิงทั้งสาม แล้วพลันหัวเราะ

“วิหารเทพเชมันขอซื้อมัน!” ทันใดนั้น ผู้อาวุโสวิหารเทพเชมันกล่าวขึ้นเรียบๆ น้ำเสียงไม่ดังมาก ทว่าเมื่อดังแว่วออกมากลับเกิดระลอกคลื่นแผ่กระจายโดยรอบ ประหนึ่งมีเสียงฟ้าผ่าดังข้างหูของทุกคน ทำให้เสียงดังเกรียวกราวพลันเงียบลง

ในคำพูดมีการวางอำนาจบาตรใหญ่ ราวกับหากซูหมิงไม่ปฏิบัติตาม จุดจบคือความตายสถานเดียว!

ซูหมิงขมวดคิ้วภายใต้หน้ากาก

“ไม่ทราบว่าวิหารเทพเชมันให้เท่าไร” ซูหมิงมองผู้อาวุโสวิหารเทพเชมัน

“ปรากฏหนึ่งเงา และยังไม่แน่ใจว่ามีของข้างในหรือไม่ หนึ่งล้านผลึกเชมัน!”

ผู้อาวุโสวิหารเทพเชมันกล่าวนิ่งๆ

ส่วนชายร่างกำยำข้างซูหมิง เขาเปิดได้แสงพิลึกสองสี หากเป็นเวลาอื่นจะต้องดึงดูดสายตาของผู้คนอย่างแน่นอน แต่ยามนี้กลับกลายเป็นตัวเสริม ในใจจึงรู้สึกไม่ยินยอมยิ่งนัก

เพราะแม้แสงพิลึกจะหายาก แต่ในหนึ่งร้อยก้อนก็ปรากฏให้เห็นหลายครั้ง ต่อให้เป็นแสงพิลึกสองสีก็ยังปรากฏถึงสองครั้ง ส่วนเงากลับปรากฏขึ้นเป็นครั้งแรก!

ซูหมิงยิ้มเยาะ ราคาหนึ่งล้านก็คิดจะซื้อหินของเขา ราคานี้ไม่นับว่าเป็นราคาด้วยซ้ำ เขาไม่กล่าวอะไร เพียงยกมือขวาขึ้นชี้วงแสงของวิเศษ วงแสงพลันหมุนตัวและตัดหินสีแดงอย่างแรงอีกครั้ง ความเด็ดขาดในการผ่านี้ทำให้ผู้คนต้องตื่นตกใจ

เพราะหากตัดไม่ดี อาจทำให้สมบัติข้างในเสียเปล่า!

ทว่าการตัดครั้งนี้มิได้ทำให้หินเสียหาย แต่มันกลับทำให้กลุ่มคนด้านล่างส่งเสียงร้องดังสนั่นจากความเงียบ

“แสงพิลึก ปรากฏแสงพิลึกแล้ว!”

มีแสงสีแดงวิบวับมาจากจุดที่ตัดบนหินของซูหมิง บวกกับเงาก่อนหน้านี้ ความเป็นไปได้ว่าจะมีสมุนไพรอยู่ข้างในจึงเพิ่มสูงขึ้นมาก!

จิตใจหนานกงเหินสั่นไหว เขามองซูหมิงตัดหินอยู่กลางอากาศ พลันเกิดความรู้สึกร้อนรนจนไม่เป็นสุข ทว่าช่วงที่คนจำนวนมากรวมถึงเขาคิดว่าซูหมิงจะหยุด ซูหมิงกลับมองผู้อาวุโสวิหารเทพเชมันแวบหนึ่ง

“ตอนนี้ท่านให้ราคาเท่าไร?” กล่าวจบ ซูหมิงก็ชี้ไปยังของวิเศษ ของวิเศษนั้นตัดลงอีกครั้งพร้อมกับเสียงหึ่ง เสียงโครมดังขึ้น ครั้นหินสีแดงถูกตัดก็ปรากฏแสงที่สองขึ้น!

แสงขยับวิบวับสองสีนี้ ทำให้เสียงฮือฮาของผู้คนด้านล่างดังสนั่นขึ้นอีกราวกับไม่อาจยับยั้งไหว!

“สองแสงหนึ่งเงา ในหินนั้นจะต้องมีดอกวิญญาณภูตอย่างแน่นอน!”

“โม่ซูเด็ดขาดจริงๆ ตัดไปสองครั้งโดยไม่มองด้วยซ้ำ นะ….นี่มันจะเสี่ยงเกินไปแล้ว!”

“ตอนนี้ท่านให้ราคาเท่าไร?” ซูหมิงมองผู้อาวุโสวิหารเทพเชมัน กล่าวคำเนิบช้า

“สามล้าน!” ผู้อาวุโสจากวิหารเทพเชมันจ้องซูหมิง สีหน้าค่อยๆ ทะมึนทึบ

ซูหมิงหัวเราะก่อนยกมือขวา ไม่ใช้วงแสงของวิเศษตัดอีก แต่ใช้มือคว้าอากาศ หินสีแดงขนาดเท่าครึ่งคนลอยมาทางเขา กลางฝ่ามือซูหมิงขยับแสงสีดำ กระบี่เล็กบินออกมาแล้วทะลวงเข้าไปในหินสีแดง หลังจากเจาะรูเล็กๆ จำนวนมากแล้ว เขาจึงตบมันหนึ่งทีจนเกิดรอยร้าวถี่ๆ แตกออกไปเกือบครึ่ง

ช่วงที่หินแตกออกไปเกือบครึ่งนั้น มวลอากาศเหนือหินปรากฏระลอกคลื่นบิดเบี้ยวอีกครั้ง และค่อยๆ ปรากฏภาพเงาที่สอง

ในภาพนั้นยังคงเป็นดอกวิญญาณภูต แต่ไม่เลือนรางอีก มันชัดเจนขึ้นไม่น้อย

“สองสีสองเงา!”

“ข้ามั่นใจว่าในหินนั้นจะต้องมีดอกวิญญาณภูตอย่างแน่นอน อีกทั้งกลายเป็นหินไม่เกินเจ็ดส่วนด้วย!”

“ในงานพนันสมบัติครั้งใหญ่หลายต่อหลายครั้ง ปรากฏสองสีสองเงาเพียงสิบห้าครั้ง ไม่นึกเลยว่าวันนี้จะมีโชคได้มาเห็นกับตา!”

ท่ามกลางเสียงสนทนาอันฮึกเหิมของกลุ่มคนด้านล่าง ซูหมิงมองผู้อาวุโสวิหารเทพเชมันอีกครั้ง

“ไม่ทราบว่าตอนนี้…ท่านให้ราคาเท่าไร?”