บทที่ 252 กระบี่จงแทนดวงตาให้ข้าที! (ปลาย)
หลังได้ยินคำแย้ง ชายหนุ่มหันไปสบตาคนพูด “ถ้ามีการปะทะ ข้าจะรับมือกับคนที่กล้าแกร่งที่สุดเอง!” คนถือทวนได้ฟังคำตอบขณะจ้องเขม็งไม่วางตา มุมปากเหยียดเล็กน้อยทว่าหุบปากนิ่งเงียบ ด้วยประจักษ์ใจในความกล้าแกร่งอย่างที่สุดของชายหนุ่มคนนี้มาแล้ว
พลันฝ่ายสตรีสวมลินินพูดขึ้นบ้างว่า “ตกลง ครึ่งต่อครึ่ง แต่ถ้าพวกข้าเห็นว่าส่วนแบ่งที่ได้ไม่คุ้มค่าเหนื่อย หรือพวกข้าไม่อยากเสียเวลากับเจ้าอีกต่อไป พวกเราจะยกเลิกได้ทุกเมื่อ” เยี่ยฉวนเหยียดมุมปาก พลางส่งมือขวายื่นให้ “ตกลง!” หญิงสาวเหลือบมองหน้าเยี่ยฉวนและยกมือข้างขวาของตนตีพั่บที่ฝ่ามือของคนที่ยื่นส่งมา
จากนั้นชายหนุ่มจึงเอ่ยถามว่า “พวกเจ้ามีทั้งหมดกี่คน?” สตรีสวมลินินผิวปากดังหวีด จากนั้นเพียงชั่วไม่กี่วินาทีปรากฏคนจำนวนหนึ่งเดินออกมาสมทบที่กลางลาน จากการนับด้วยสายตาคนพวกนี้มีด้วยกันทั้งสิ้นสิบสองคน! ทุกคนล้วนขั้นพลังสันโดษ! นอกจากนั้นเกือบทุกคนยังเป็นวัยรุ่น อายุไม่น่าเกินยี่สิบปี!
เยี่ยฉวนมีสีหน้าเคร่งขรึมเล็กน้อย คนเหล่านี้ไม่ธรรมดาเลยแม้แต่คนเดียว! พลันมีเสียงจากสตรีที่ยืนอยู่ตรงหน้า “ตอนนี้ เจ้าสั่งการมาได้เลย!” ชายหนุ่มพยักหน้า “มุ่งหน้าไปยังกองทัพแคว้นถัง!”
จากนั้นสตรีสวมลินินผิวปากอีกครั้ง ทันใดนั้นหมู่กระท่อมที่เหลือแค่ไม่กี่หลังเริ่มสั่นคลอนแปลกประหลาด ต่อมาปรากฏสุนัขป่าสีดำสนิท มีขนาดลำตัวใหญ่โตพอกับลูกวัวทีเดียว จำนวนสิบสองตัวทะยานออกจากป่าตรงมา แต่ละตัวเขี้ยวขาววับคมกริบ ขนยาวสีดำสนิทและดวงตาแวววาวดุร้าย!
เหล่าอสูรสัตว์ประหลาด พวกมันเป็นอสูรสัตว์ที่มีพลังมหาศาล กล่าวได้ว่าอสูรสัตว์เหล่านี้เทียบเท่ากับมนุษย์ยอดยุทธ์ขั้นทะยานสวรรค์! ภาพที่ปรากฏเบื้องหน้าทำให้เยี่ยฉวนถึงกับขมวดคิ้ว เขาเคยได้ยินมาว่าในแคว้นเจียงมีอสูรสัตว์เหมือนกัน……แต่คนเหล่านี้เป็นใครกันแน่?
พลันสตรีผู้นั้นทะยานขึ้นไปนั่งบนหลังสุนัขป่าสีดำตัวหนึ่งอย่างรวดเร็ว จากนั้นจึงหันมาทางเยี่ยฉวน “เจ้าล่ะ?” ชายหนุ่มมีความคิดแว่บขึ้นมา จากนั้นจึงหันไปบอกว่า “ช่วยเรียกให้ข้าสักตัวได้ไหม?”
หญิงสาวเหลือบมองลงมาที่คนพูดแว่บหนึ่ง ก่อนจะมีเสียงผิวปากดังขึ้นอีกครั้ง ฉับพลันสุนัขจิ้งจอกตัวใหญ่พรวดออกมาหยุดกึกลงเบื้องหน้าเยี่ยฉวน ชายหนุ่มจัดการปีนขึ้นหลังของมันทันที จากนั้นจึงโบกมือและมีเสียงออกคำสั่ง “ไปแคว้นถัง!”
ทันทีที่สิ้นเสียงคน เจ้าอสูรสัตว์ตัวใหญ่ที่เขาขี่พลันเผ่นโผนออกไปอย่างรวดเร็ว! เมื่อผู้นำทะยานออกนำหน้า อีกสิบสองที่เหลือจึงเผ่นโผนตามติด พาคนทั้งกลุ่มลับหายไปท่ามกลางป่าเขาลำเนาไพร ในไม่ช้าด้วยความเร็วของสัตว์อสูร มันก็ทำให้เยี่ยฉวนตื่นตาตื่นใจยิ่งนัก และเพราะความเร็วเกินพิกัดนี้……เพียงครึ่งวันให้หลังคนทั้งกลุ่มจึงไปถึงจุดหมายปลายทางที่ต้องการ!
เมืองชายแดน
ขณะนั้นประตูเมืองปิดสนิทและมีทหารรักษาการณ์คอยสังเกตการณ์บนขอบกำแพงเมือง ในตัวเมืองยังมีทหารเดินตรวจตราอย่างเคร่งครัด ห่างจากกำแพงเมืองราว 6 ลี้ บรรยากาศแวดล้อมกลับมืดทะมึนด้วยกองทหารม้าเกราะดำ! กองทหารม้าเกราะดำกว่าแสนนาย! หน่วยรบชั้นยอดแห่งแคว้นถัง!
บนกำแพงเมือง เจียงจิ่วในเสื้อเกราะเงิน มีท่าทางเยือกเย็นก็จริงทว่าสีหน้าเหนื่อยล้าอย่างเห็นได้ชัด! คนที่ยืนข้างสตรีเป็นชายวัยกลางคนสวมเกราะเหล็ก เสียงพูดแหบต่ำ “ท่านแม่ทัพ แคว้นถังคงกำลังรอกำลังเสริมจากกองทัพแคว้นชูและแคว้นเยว่ เมื่อใดที่กองทหารทั้งสองตามมาสมทบ ทั้งหมดคงจะเข้าโจมตีในทันที”
เจียงจิ่วพยักหน้าน้อยๆ “ถ่ายทอดคำสั่งไปยังพี่น้องทหาร พวกเราจะไม่ยอมสูญเสียเมืองชายแดนเป็นอันขาด เมื่อใดที่เมืองแตกทหารม้าแคว้นถังจะไร้ซึ่งอุปสรรค และพวกมันจะสามารถบุกทะลวงเข้าสู่ใจกลางเมืองแคว้นเจียงได้โดยง่าย และเมื่อนั้นแผ่นดินแคว้นเจียงจะกลายเป็นสนามรบทันที ประชาชนจำนวนมากจะต้องล้มตายจากสงครามกลางเมือง ฉะนั้นเราจะสูญเสียเมืองนี้ไม่ได้แม้แต่ตารางนิ้วเดียว!”
ชายวัยกลางคนรับคำหนักแน่น “รับทราบ!” หลังจากนั้นเขาหันหลังและออกไปทันที หญิงสาวผู้เป็นแม่ทัพยังยืนอยู่ที่เดิม เจียงจิ่วทอดสายตาไปยังตำแหน่งที่ดำมืดทะมึนของกองทหารม้าที่ไกลออกไป คิ้วดำเรียวงามขมวดมุ่น “สถานศึกษาฉางมู่… ดินแดนอันธกาล… พวกเจ้าจะทนได้สักกี่น้ำ…”
…
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปเนิ่นนานเท่าใด เยี่ยฉวนและกลุ่มผู้ติดตามมุ่งหน้าผ่านขุนเขาน้อยใหญ่มากมายเหลือคณา กระทั่งในที่สุดคนทั้งหมดได้มาถึงเมืองโบราณแห่งหนึ่ง
เมืองชวน
เมืองแห่งนี้เป็นดินแดนที่อยู่ในเขตของแคว้นถัง เป็นเมืองที่ตั้งอยู่ใกล้กับเมืองชายแดนมากที่สุด บรรดาสรรพวุธยุทโธปกรณ์ของกองทัพต่างก็เก็บไว้ที่เมืองนี้ เพราะฉะนั้นสถานที่แห่งนี้จึงอุดมไปด้วยทหารอารักขา!
สตรีสวมชุดลินินทอดสายตากวาดไปทั่วบริเวณ จากนั้นจึงหันมาพูดกับเยี่ยฉวน “ในเมืองมีกองทหารชั้นยอดประจำอยู่ราวสองพัน ในกระบวนทหารชั้นยอดเหล่านี้มีสุดยอดสันโดษอยู่หกคนและสุดยอดทะยานสวรรค์อีกไม่น้อยกว่าสามสิบ”
เยี่ยฉวนได้ยินถึงกับตกตะลึง หันมาถามเสียงเร็ว “เจ้ารู้ได้อย่างไร?” สตรีคนที่ยืนข้างไม่ตอบ ด้วยยังคงมองตรงไปทางเมืองชวนอย่างใช้ความคิด “เจ้าดูสิ บนกำแพงทั้งสี่ด้านมีทหารเต็มไปหมดการคุ้มกันอย่างแน่นหนาเป็นไปไม่ได้เลยที่จะลักลอบเข้าไปข้างใน และต่อให้เราทั้งสิบสามคนสามารถเล็ดลอดเข้าไปได้ แต่ยังไงก็ไม่มีทางสกัดทหารชั้นยอดสองพันคนนั้นได้ ถ้าเราจู่โจม เชื่อเถอะว่าทหารแคว้นถังต้องย้อนมาสมทบทันที เมื่อนั้นพวกเราคงถูกขยี้ไม่มีเหลือ!”
คนพูดเบนสายตามาทางเยี่ยฉวน “จะทำอย่างไร?” อีกฝ่ายพูดตอบเสียงราบเรียบ “พวกเจ้ารู้ใช่ไหมว่ากองเสบียงอยู่ที่ไหน?” หญิงสาวเงยหน้ามองขึ้นไปบนท้องฟ้า ที่นั่นมีนกอินทรีสีดำตัวหนึ่งบินร่อนโฉบเฉี่ยวไปมา…
หลังจากนั้นเพียงครู่เดียว สตรีสวมชุดลินินหันมาพูดกับเยี่ยฉวน “ในค่ายทหารที่อยู่ตอนเหนือของเมือง แต่มีทหารอารักขาแน่นหนาเป็นพิเศษ” เยี่ยฉวนพยักหน้า “รู้ตำแหน่งเป้าหมายอย่างนี้ เยี่ยมเลย!”
หญิงสาวละสายตาจากท้องฟ้า หันขวับมามองคนพูด “พวกเราจะทำอย่างไรต่อไป?” ชายหนุ่มสั่นศีรษะ “พวกเราไม่มีทางอื่น นอกจากบุกเข้ากองทหาร” ฉับพลันบรรยากาศเงียบงันไป
เมื่อเห็นเช่นนั้น เยี่ยฉวนเอ่ยสืบไป “ข้าจะดึงความสนใจของพวกทหาร ส่วนเจ้ารีบลอบเข้าไปในค่าย และฉกฉวยเงินทองมาให้หมด จากนั้นจัดการเผาเสบียงให้สิ้นซาก เข้าใจไหม?” สตรีสวมลินินมองเยี่ยฉวนขณะร้องขัดว่า “แต่เจ้าจะไม่รอด!”
เยี่ยฉวนลังเลเล็กน้อยพูดขึ้นว่า “หรือว่าเจ้าจะเป็นคนไปหลอกล่อพวกมัน ส่วนข้าจะเข้าไปเก็บริบทรัพย์สินเอง เอาไหม?” เมื่อได้ยินเขาว่ามาเช่นนี้ ทุกคนจึงไร้คำพูดโต้แย้งได้แต่นิ่งเงียบ ให้ตายเถอะ น่าละอายชะมัด!
เยี่ยฉวนจึงยิ้มน้อยๆ พลางกล่าวว่า “ถ้างั้นก็เร็วหน่อย เอาละได้เวลาแสดงฝีมือของพวกเจ้าแล้ว” กล่าวจบ คนพูดทะยานออกไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว
คล้อยหลังคนที่เพิ่งออกไป สตรีสวมลินินขบกรามกรอด “มาเถอะพวกเรา อย่าให้คนแผ่นดินชิงมาดูถูดูแคลนได้ ไป!” ทุกคนเตรียมพร้อมที่จะออกปะทะอยู่แล้ว ในระยะไกลสุดสายตา ลำแสงกระบี่สว่างวาบก่อนที่จู่ๆ ลำแสงจะพุ่งตกกระทบประตูเมืองชวนโดยไม่มีผู้ใดคาดคิด
ปัง!
สิ้นเสียงระเบิดดังสนั่น ประตูเมืองหนาหนักพลันแตกแยกออกเป็นสองส่วนทันที! เยี่ยฉวนพุ่งฝ่าประตูเมืองเข้าไป ทว่าเพียงก้าวแรกที่เหยียบย่าง ทหารกลุ่มใหญ่เข้าล้อมกรอบทันที และยิ่งนานยิ่งมีกำลังทหารตรงเข้ามารายล้อมเพิ่มขึ้นทุกขณะ!
ชายหนุ่มหันเผชิญหน้ากับกลุ่มทหาร มุมปากยกขึ้นอย่างมาดร้าย ในตอนนั้นเยี่ยฉวนกระพือเปิดเปลือกตาขึ้นรวดเร็ว…
กระบี่…แทนดวงตาให้ข้า!
— จบตอน —
