บทที่ 400 อาการข้างเคียง! (ต้น)
……
ภายในวังหลวง เยี่ยฉวนนอนหงายแผ่หลาอยู่บนเตียง โดยมีหมอเหลิ่งจับอวัยวะส่วนล่างของเขาพลิกซ้ายพลิกขวา ขณะที่ทั่วปาเซียวเหยาคอยจับตาดูด้วยความสงสัยอยู่ตลอดเวลา เมื่อหมอหลวงเงยหน้ามองเด็กสาว นางรีบยืดตัวขึ้นและทำทีว่าตนเองเคยเห็นภาพเหล่านี้มานับครั้งไม่ถ้วนจนชินตา และไม่รู้สึกแปลกประหลาดจนนิดเดียว……
……
หมอเหลิ่งชี้นิ้วไปยังบริเวณท่อนล่างของเยี่ยฉวน “นี่คือจุดอ่อนที่สุดของบุรุษ ถ้าเจ้าต้องการชัยชนะเหนือคู่ต่อสู้ จงมุ่งจู่โจมตำแหน่งที่ว่านี่ ตีด้วยค้อนของเจ้านั่นแหละศัตรูจะสูญเสียพลังการต่อสู้ทันที!” ……
..
เยี่ยฉวนเหลือกตามองบน “……”
เด็กสาวพยักหน้าทำท่าคิดตาม สังเกตจากอากัปกริยานั้นบ่งบอกว่านางคงลองทำตามสักครั้ง
การรักษาให้แก่เยี่ยฉวนใช้เวลาราวครึ่งชั่วยามจึงสำเร็จเสร็จสิ้น แพทย์หลวงเหลิ่งปัดมือพลางขยับลุกขึ้นจากที่และเดินไปอีกทางจากนั้นจึงเริ่มทำการล้างมือ นางใช้เวลาล้างมืออยู่เนิ่นนานสักครึ่งชั่วยามเห็นจะได้ขณะปากขมุบขมิบฟังไม่ได้ศัพท์ ไม่มีใครรู้ว่านางพูดอะไร
สาวน้อยทั่วปาเซียวเหยาหย่อนกายลงนั่งแทนที่ข้างเยี่ยฉวน สายตาแสดงความข้องใจยังไม่ละจากแถวหน้าขาของอีกฝ่าย
เยี่ยฉวนพูดไม่ออกบอกไม่ถูก ได้แต่คว้าเสื้อผ้ามาสวมใส่จนเรียบร้อย
เด็กสาวหันกลับมามองหน้าเยี่ยฉวน “คนใจดำ!”
ชายหนุ่มสั่นศีรษะไม่โต้ตอบ ความรู้สึกบอกว่าไม่อยากเสวนากับเด็กสาวตรงหน้า ก็นางเป็นคนไร้จิตใจสิ้นดี
หมอหลวงเหลิ่งย้อนกลับมาข้างเตียงคนป่วยขณะทอดสายตาเย็นชามองผลงานชิ้นเอก “อีกหนึ่งชั่วยามแผลของเจ้าก็จะหายสนิท อาจมีอาการข้างเคียงบ้างยังไงก็คอยดูแลตัวเองให้ดี”
เมื่อพูดจบคนพูดหันหลังให้และกลับออกไปรวดเร็ว
“อาการข้างเคียงยังไง?”
เยี่ยฉวนดีดตัวลุกขึ้นนั่งทันที “นี่หมอ อาการข้างเคียงอะไร? อย่าเพิ่งกลับ! อธิบายให้ชัดเจนหน่อย!”
หมอเหลิ่งไม่แม้จะหันมามองและเดินออกจากห้องหายลับไปรวดเร็ว
ทิ้งให้คนไข้นอนหน้าเซียวหมองคล้ำ อาการข้างเคียงงั้นหรือ? อาการแบบไหนกัน?
คิดพลางคงวามกลัดกลุ้มสุมแน่นในหัวอก ต้องไม่ลืมว่าอวัยวะนี้เป็นรากฐานของชีวิตก็ว่าได้!
แพทย์หลวงดูมีลับลมคมในพิกล!
ในตอนนั้นทั่วปาเซียวเหยาหย่อนกายบนม้าม้านั่งข้างๆ เยี่ยฉวน พร้อมกับยื่นฝ่ามือซึ่งมีวงแหวนสัมภาระ ใบหน้ายิ้มกริ่ม “ผู้ฝึกกระบี่ เจ้ารู้ไหมว่าในนี้มีอะไร?”
เยี่ยฉวนเหลือบมอง ถามออกไปอย่างเซ็งๆ “อะไร?”
เด็กสาวรีบตอบให้อย่างกระตือรือร้น “ในนี้มีเหรียญทองสามพันล้านและสุดยอดศิลาจิตวิญญาณอีก 26 ล้านชิ้น! 26 ล้านเชียวนะ! และยังมีคัมภีร์ทักษะยุทธ์ขั้นสวรรค์สี่เล่ม คัมภีร์พลังปราณขั้นสวรรค์สองเล่ม กับคัมภีร์ทักษะยุทธ์ขั้นปฐพีอีกมากมาย นอกจากนั้นนะก็มีศาสตราวุธจิตวิญญาณขั้นแท้จริงห้าชิ้น ศาสตราวุธจิตวิญญาณขั้นประกายแสงสิบเอ็ดชิ้นและยังมีสุดยอดศาสตราวุธจิตวิญญาณ 96 ชิ้นด้วย!”
คนพูดหยุดหายใจ นัยน์ตาเป็นประกายกระพริบปริบ มุมปากยกยิ้มน้อยๆ “อะไรอีก อ๋อศิลาจิตวิญญาณขั้นหยก 1,300 ชิ้น! ยังมีอีก……”
ว่าแล้วคนพูดหันไปมองรอบตัวอย่างระแวง ก่อนจะโน้มตัวลงกระซิบจนริมฝีปากเกือบจะชิดใบหูเยี่ยฉวน “ในนี้ยังมีสุดยอดเส้นโลหิตแห่งจิตวิญญาณ ข้าซ่อนเอาไว้ในถุงไถ้เฉียนคุน! ข้าไม่ได้บอกให้ใครรู้!”
สุดยอดเส้นโลหิตแห่งจิตวิญญาณ!
เมื่อได้ยินในตอนท้าย เยี่ยฉวนพลันมีท่าทางเคร่งขรึม
บนแผ่นดินชิงเส้นทางสายแร่ที่หาได้ทั่วไปคือทองคำ สกุลเงินเหรียญทองเป็นสกุลเงินตราที่ใช้กันในแผ่นดินชิง ถือเป็นสกุลเงินอย่างเป็นทางการที่ใช้กันอย่างแพร่หลาย ซึ่งอันที่จริงก็คือเส้นโลหิตแห่งจิตวิญญาณนั่นเอง ที่ไหนที่มีเส้นโลหิตแห่งจิตวิญญาณ ที่นั่นย่อมมีพลังชี่ซึ่งเหมาะสำหรับผู้ฝึกพลังปราณ ยิ่งกว่านั้นเส้นโลหิตแห่งจิตวิญญาณมักพบได้ภายใต้พื้นพิภพและสืบสายพันธุ์ด้วยศิลาจิตวิญญาณ เป็นสิ่งซึ่งแสดงถึงความมั่งคั่งอุดมสมบูรณ์อย่างยั่งยืนของแผ่นดิน
เส้นโลหิตจิตวิญญาณสามารถจำแนกเป็น เส้นโลหิตจิตวิญญาณขั้นต้น เส้นโลหิตจิตวิญญาณขั้นสูง เส้นโลหิตจิตวิญญาณขั้นสุดยอด เส้นโลหิตจิตวิญญาณขั้นหยก เส้นโลหิตจิตวิญญาณขั้นปฐพี และสุดท้ายเส้นโลหิตจิตวิญญาณขั้นสวรรค์!
กล่าวกันว่าระดับของเส้นโลหิตขั้นสวรรค์นั้นจะมีความรู้สึกเป็นของมันเองและสามารถแปรเปลี่ยนรูปได้ เป็นเส้นโลหิตจิตวิญญาณที่แม้แต่ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์ใจกลางแผ่นดินใหญ่ยังพบเจอได้น้อยมาก สำหรับในแผ่นดินชิงเส้นโลหิตซึ่งล้ำค่าที่สุดที่มีการค้นพบคือเส้นโลหิตจิตวิญญาณขั้นหยก ซึ่งเคยปรากฎอยู่ที่แคว้นเจียง ด้วยเคยมีการค้นพบเส้นโลหิตแถบบริเวณเทือกเขาชายแดน ทว่าถูกขนออกไปจนไม่เหลือ!
เส้นโลหิตจิตวิญญาณ จึงเป็นทรัพยากรที่ใครต่อใครต่างต่อสู้แย่งชิง!
และสุดยอดเส้นโลหิตจิตวิญญาณสำหรับแผ่นดินชิงถือว่ามีค่ามหาศาล
ชายหนุ่มนิ่งเงียบไปเป็นครู่ ก่อนจะเอ่ยเบาๆ ว่า “เซียวเหยา เส้นโลหิตแห่งจิตวิญญาณนั้นสำคัญสำหรับข้ามาก ดังนั้นข้าจะขอเก็บเส้นโลหิตจิตวิญญาณนี่ไว้ และของที่เหลือข้าให้เจ้าเลือกเอาไปได้เลย”
เด็กสาวส่ายหน้า “ในเมื่อเป็นของสำคัญสำหรับเจ้า ข้าให้เจ้าก็แล้วกัน! ส่วนที่เหลือพวกเราแบ่งกันคนละครึ่ง และที่ตระกูลข้ามีเส้นโลหิตจิตวิญญาณอยู่ตั้งมากมาย ข้าไม่ได้ขาดเหลือของพวกนี้ อีกอย่างถ้าไม่เพราะเจ้า ข้าคงไม่สามารถหาเงินทองสิ่งของล้ำค่าได้มากขนาดนี้”
จากนั้นเด็กสาวจัดการแบ่งสิ่งของที่เก็บกวาดจากสถานศึกษาฉางมู่ออกครึ่งหนึ่งส่งให้กับเยี่ยฉวน
ณ เวลานี้เยี่ยฉวนมีเงินสองพันล้านเหรียญทอง สุดยอดศิลาจิตวิญญาณ 13 ล้านชิ้น คัมภีร์ทักษะยุทธ์ขั้นสวรรค์สองเล่ม คัมภีร์พลังปราณขั้นสวรรค์เล่มหนึ่ง คัมภีร์ทักษะยุทธ์ขั้นปฐพีจำนวนแปดเล่ม ศาสตรวุธจิตวิญญาณขั้นแท้จริงสองชิ้น น่าเสียดายที่ในนี้ไม่มีกระบี่แม้สักเล่มเดียว มีแต่ปืนและมีดเท่านั้น
นอกจากนั้นก็มีศาสตรวุธขั้นประกายแสงหกชิ้น และสุดยอดศาสตราวุธจิตวิญญาณห้าสิบชิ้น! กับมีชุดเครื่องมือและอุปกรณ์ของทหารม้าเพลิงโลกันตร์อีกยี่สิบชุดด้วย! เศรษฐีย่อมๆ!
ด้วยทั้งหมดนี้ มันจึงไม่น่าแปลกที่เยี่ยฉวนจะร่ำรวยนัก เหตุเพราะเพียงสิ่งของสามสิ่งนี้ก็เพียงพอที่จะเพิ่มขั้นพลังของเขาจนถึงขั้นควบยุทธ์สะท้านภพ!
แม้แต่ทั่วปาเซียวเหยาเองก็รู้สึกชื่นมื่นไปกับผลที่ได้ในครั้งนี้ด้วยเช่นเดียวกัน แม้ว่านางจะไม่ได้ขัดสนเงินทอง หากแต่สิ่งของพวกนี้มีมูลค่าไม่น้อยทีเดียว ซึ่งแม้แต่คนในตระกูลของนางการจะหาเงินทองได้ขนาดนี้ไม่ใช่เรื่องง่าย ตอนนี้เด็กสาวมีเงินทองมากมาย เมื่อกลับบ้านคราวนี้สามารถยืดอกได้อย่างผ่าเผยแล้ว!
ด้วยเหตุที่นางตัดสินใจออกจากตระกูล เป็นเพราะมักถูกบิดาว่ากล่าวว่าใช้จ่ายสุรุ่ยสุร่าย!
บัดนี้ก่อนที่นางจะบรรลุขั้นควบยุทธ์สะท้านภพ สาวน้อยจึงไม่ต้องดิ้นรนหาเงินทองอีกแล้ว! ความสำเร็จบรรลุเป้าหมายนั้นอยู่ใกล้แค่เอื้อม!
สำหรับเด็กสาว นางชื่นชอบความรู้สึกใกล้จะบรรลุเป้าหมายนี้อย่างมาก!
