№ 733 อันตราย! ผู้แข็งแกร่งซุ่มโจมตี

ผู้คนโดยรอบที่ตกตะลึงเพียงได้ยินเสียงดังตุบ ตอนหญิงอ้วนท้วนคนนั้นนั่งลงบนท้องชายร่างผอมสูงเต็มแรง ก็รู้สึกว่าพื้นสั่นสะเทือนเล็กน้อย

“อั่ก!”

ชายร่างผอมสูงไม่ได้ร้องควรญ เพราะแม้แต่เสียงร้องยังเปล่งออกมาไม่ได้ ยามถูกหญิงอ้วนนั่งทับบนท้องอย่างแรง เขาเพียงพ่นฟองสีขาวออกจากปาก สีหน้าพลันเปลี่ยนเป็นขาวซีด จะส่งเสียงสักนิดยังทำไม่ได้

ก็ใช่ อย่างมากเขาก็น้ำหนักเก้าสิบกว่าชั่ง แต่หญิงอ้วนอายุสามสิบกว่ากลับหนักเกือบสองร้อยกว่าชั่ง น้ำหนักสุทธินี้กระแทกลงไปย่อมทำให้คนเหมือนตายทั้งเป็น ยิ่งไปกว่านั้นยังนั่งเสียแรงเพียงนั้น กระอักฟองขาวยังถือว่าเบาแล้ว

เยี่ยจิงที่อยู่ไม่ไกลมองจนอ้าปากค้างเล็กน้อย สีหน้าทั้งประหลาดใจและตกตะลึง กระทั่งเฟิ่งจิ่วมาถึงข้างกายนางก็ยังตั้งสติกลับมาไม่ได้

“เป็นอย่างไร? ข้าจะจัดการใครไม่ต้องลงมือเองหรอก ได้ระบายอารมณ์ ซ้ำยังประหยัดแรงด้วย”

แววตาเฟิ่งจิ่วมีรอยยิ้ม คางเชิดขึ้นเบาๆ ใบหน้างดงามเปล่งประกายและมีชีวิตชีวา ทั่วร่างดูไปแล้วแวววับจับตา ชั่วร้ายทรงเสน่ห์ ดึงดูดสายตาเหล่าหญิงสาววัยแรกแย้มรอบข้างให้มองร่างเธออยู่เนิ่นนานจนไม่อาจถอนกลับ

“ฟิ้ว!”

จู่ๆ ก็มีเสียงอาวุธเยียบเย็นจู่โจมมา เสียงนี้ไม่ได้ดังชัดบนถนนใหญ่แสนคึกคัก ถึงขั้นพูดได้ว่าเสียงกระแสลมรุนแรงนั้นแทบจะถูกเสียงอึกทึกครึกโครมบนถนนใหญ่กลบไปหมด

เยี่ยจิงได้ยินคำพูดเฟิ่งจิ่วจึงเผยรอยยิ้มออกมาทันควัน อารมณ์ที่เคยดำดิ่งเบิกบานขึ้นมาเพราะเห็นชายร่างผอมสูงคนนั้นโดนสั่งสอน ขณะกำลังจะพูดกลับเห็นสีหน้าภาคภูมิใจของเฟิ่งจิ่วเปลี่ยนไปในพริบตา ไม่รอให้นางถามไถ่หรือตอบสนอง ร่างก็ถูกเฟิ่งจิ่วโอบพาถอยไปทางขวาทันที

“ฟิ้ว! ตูม!”

เสียงกระแสลมดุดันวาดผ่านไป ยิงถูกเสาร้านค้าด้านหลังเฟิ่งจิ่วจนล้มลงเสียงดัง เห็นภาพนี้ท่าทีเยี่ยจิงก็เปลี่ยนไป หัวใจหวาดกลัวไม่สิ้นสุด

นางถึงกับไม่ได้ยินเสียงนั้นและไม่รู้สึกถึงมัน หากเมื่อครู่เฟิ่งจิ่วไม่พานางหลบออกไป อาวุธเย็นเยียบนั้นคงยิงถูกร่างเฟิ่งจิ่วเป็นแน่

รอยยิ้มบนหน้าถูกเก็บไป เฟิ่งจิ่วที่มีสีหน้าเย็นชานัยน์ตาสดใสฉายประกายหนาวเหน็บ เธอกวาดมองเกาทัณฑ์แขนเสื้อดอกนั้นที่ปักบนเสา ก่อนบอกเยี่ยจิงว่า “มันโจมตีมาหาข้า เจ้ากลับสำนักศึกษาไปก่อน”

ในใจกำลังครุ่นคิดว่าเป็นใครกัน? ใครจะทำร้ายเธอ? เกาทัณฑ์แขนเสื้อดอกนั้นแค่ลองเชิงการโต้ตอบของเธอ ไม่ได้ต้องการเอาชีวิต เพราะเธอมั่นใจได้ว่ากำลังของคนที่ยิงเกาทัณฑ์อย่างน้อยที่สุดก็เป็นผู้ฝึกตนระดับหลอมแก่นพลัง แต่แรงซึ่งเกาทัณฑ์ถูกยิงออกมากลับมีแค่สามจากสิบส่วน

เวลานี้เอง คนชุดดำสิบสองคนโผล่ออกมาจากมุมมืด แปดคนในนั้นถือกระบี่ยาว ส่องประกายเย็นเยียบข่มขวัญคน ไอสังหารเอ่อล้น แววตาที่ทั้งเฉียบคมและเย็นเยือกหยุดลงบนร่างเฟิ่งจิ่วในชุดสีแดง

เมื่อพวกเขาปรากฏตัว ไอสังหารรุนแรงน่ากลัวก็ถาโถมไปทั่วถนนใหญ่ แรงกดดันทรงพลังทำให้อากาศหนาวเย็นทันใด แรงกดดันซึ่งปกคลุมไปด้วยกลิ่นอายแห่งความตายของผู้แข็งแกร่งที่มาเยือน ทำให้ทุกคนตกใจจนร้องเสียงหลงด้วยความตื่นตระหนก ต่างล้มลุกคลุกคลานหนีไปหลบซ่อนยังสถานที่ปลอดภัย

“ผู้ฝึกตนระดับหลอมแก่นพลังแปดคน ผู้แข็งแกร่งระดับกำเนิดวิญญาณสี่คน ช่างลงทุนนัก!” เฟิ่งจิ่วแค่นเสียงหยัน สายตาหยุดลงบนร่างสิบสองคนนั้น ขณะเดียวกันเยี่ยจิงข้างๆ ที่ตกใจก็โดนผลักไปข้างหลัง

“ไปเร็ว!” เธอตะโกนเสียงเบา หากรู้ว่าออกมาจะเจอการซุ่มโจมตี คงไม่พาเยี่ยจิงออกมาด้วยแน่

“ฟะ เฟิ่งจิ่ว…”

ภายใต้แรงกดดันมหาศาลนั้น สองขาเยี่ยจิงอ่อนยวบเล็กน้อย สีหน้าซีดเผือด

……………………