หลานเฟิงก้าวออกจากประตูใหญ่ตระกูลเยี่ย มองดูโลกภายนอก แต่กลับไม่รู้สึกว่าหลบหนีออกจากกรงขัง

ควรจะไปที่ใด หลานเฟิงไม่รู้เลย ตระกูลหลาน เขาเทียนปี้ หรือว่าเมืองหลวง เขาคิดจะทำอะไร ไปหาหลานเยี่ย ใช่แล้ว ไปหาหลานเยี่ย แต่ทำไมถึงไม่อาจก้าวเท้าออกไปได้

เพราะกลัวว่าจะได้รับข่าวการตายของหลานเยี่ยอย่างนั้นหรือ หรือว่ากลัวเรื่องทั้งหมดที่ตนเองทำไม่ได้รับการยกโทษ แต่ไม่ได้รับการยกโทษแล้วจะทำไม ขอแค่ได้เห็นเขายังมีชีวิตอยู่ก็มากพอแล้ว ไม่ว่าจะให้ตนเองไม่ปรากฏตัวอีกต่อไป หรือให้ไปตาย เขาก็ยอมทั้งนั้น

พูดกันตามจริงแล้วทำไมตอนแรกเขาถึงคิดทำเรื่องเช่นนั้น หลานเฟิงคิดถึงจุดประสงค์ที่ตัวเขาเองก็แทบจะลืมไปแล้ว เพื่อหลานเยี่ย เพื่อที่จะให้บ้านอันสงบสุขแก่หลานเยี่ย

ให้ตระกูลเยี่ยเข้าควบคุมเขาเทียนปี้ ทำให้ตระกูลหลานไม่มีเรื่องต้องคอยเป็นกังวล จากนั้นก็หลอกใช้ทหารตระกูลเยี่ยที่ยินยอมอยู่กับตนก่อกำลังดับสลายตระกูลเยี่ย เช่นนี้ก็จะได้ใต้หล้ามาครอบครอง

ใช่แล้ว ทั่วทั้งใต้หล้า พอวันนี้มาคิดดูทำไมถึงไม่มีแรงกระตุ้นแล้วแม้แต่น้อยเล่า ทำไมถึงได้รู้สึกว่าเรื่องทั้งหมดนั้นไม่มีค่าอะไรเล่า ใช่แล้ว เพราะไม่มีหลานเยี่ย เรื่องทั้งหมดทำไปแล้วจะมีความหมายอะไร

ดังนั้นจะต้องหาหลานเยี่ยให้พบ จะต้องหาหลานเยี่ยให้เจอ เจ้าไม่อาจเป็นอะไรไปได้ ต่อให้ต้องตกแม่น้ำเหลืองกลายเป็นกระดูกขาวข้าก็จะอยู่กับเจ้า

หลานเฟิงคิดถึงตรงนี้ก็จูงม้าที่อยู่ข้างกายเดินออกไป ลัดเลาะไปตามวิวทิวทัศน์สองข้างทางที่ไม่รู้ว่ามองดูเป็นครั้งที่เท่าไร สำหรับหลานเฟิงในตอนนี้เวลานี้แล้วนั้นไม่มีการกระตุ้นทางด้านอารมณ์ใดๆ ทั้งสิ้น นี่ก็เป็นเหมือนคนที่ปิดกั้นทวารทั้งห้าของตน

การศึกบริเวณชายขอบซีเชวียสงบลงแล้ว เมื่อเห็นว่ามีคนขี่ม้ามาก็มีนายทหารวิ่งเข้ามาขวางไว้ เมื่อเห็นว่าเป็นหลานเฟิง แต่เดิมคิดจะตั้งขบวนม้าต้อนรับ แต่คิดไม่ถึงว่าหลานเฟิงจะไม่หยุดวิ่งผ่านออกไป

จะเป็นที่ไหนก็ได้ แต่หลานเยี่ยเจ้าห้ามเป็นอะไร นับตั้งแต่วันที่มุกหลิววั่งขาดการติดต่อไปนั้นก็ไม่มีข่าวที่ส่งมาจากทางหลานเยี่ยอีก หรือจะเป็นเหมือนที่ชิวอวี้พูดจริง ตนเองโดนหลอกแล้ว หลานเยี่ยตายไปแล้วจริงหรือ

ไม่!

เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้อย่างเด็ดขาด ขอแค่เขาหลิววั่งยังพอมีร่องรอยเล็กน้อยก็แสดงว่าเจ้ายังมีชีวิตอยู่

หลานเยี่ยยังไม่ตาย แค่เพียงตนเองยังหาไม่เจอเท่านั้น

หลานเยี่ยเฉลียวฉลาดเพียงนั้น ทำให้คนรู้สึกเอ็นดูถึงเพียงนั้น สวรรค์จะทำใจให้เขาตายไปได้อย่างไร! จะต้องเป็นเช่นนั้นอย่างแน่นอน

หลานเยี่ย เจ้าจะต้องยืนหยัดอีกหน่อย ข้าจะไปรับเจ้ากลับบ้านเดี๋ยวนี้ อีกไม่นานก็จะดีแล้ว

เมื่อมาถึงปลายเขา เขาหลานวั่ง มองเห็นภาพการใช้ชีวิตอย่างสงบสุขภายในบ้านที่ตั้งเรียงเป็นแถบแถวก็รู้สึกทิ่มแทงสายตาเป็นอย่างมาก เขาเร่งบังคับม้าให้พุ่งไป เหลือเพียงเศษฝุ่นที่ลอยคลุ้ง ร่างเงาร่างหนึ่งกำลังพูดคุยหยอกล้ออยู่กับหญิงวัยกลางคนกลุ่มหนึ่ง

ห่างออกไปไกลแม้จะมีม่านพลังเขาหลานวั่งขวางกั้น แต่ก็พอมองเห็นควันไฟที่ลอยขึ้นมา บดบังทัศนียภาพยามอาทิตย์ตกดิน ทำให้ก้อนเมฆที่เป็นความมหัศจรรย์ของโลกใบนี้ที่ยังไม่อยากกลับบ้านหรือคิดแอบดูต้องรู้สึกเขินอาย

เขาหลานวั่งยังคงสงบสุขเหมือนที่เคยเป็นมา ผู้ชายที่เร่งรีบพุ่งเข้ามานั้นดูไม่เข้ากับที่นี่อย่างแรงกล้า หลานเฟิงเพิ่งจะเข้ามาในเขาหลานวั่งก็ต้องพบกับความจริงที่ถึงแก่ชีวิตเรื่องหนึ่ง

เขาไม่อาจสัมผัสพลังของหลานเยี่ยที่เขาหลานวั่งได้อีกแล้ว ม่านพลังของเขาหลานวั่งในตอนนี้มีเพียงม่านพลังที่ตนเองเพิ่มเข้าไปตอนแรกเท่านั้น

เป็นไปไม่ได้ จะต้องเกิดเหตุผิดพลาดเป็นแน่ หลานเฟิงรีบวิ่งไปยังหอจันทร์แรม ม้าก็ไม่จำเป็นต้องใช้อีกต่อไป ตอนนี้เขาเหมือนคนบ้าที่วิ่งทะยานเข้าไปในกลุ่มควันที่ลอยขึ้นมาโดยไม่คำนึงถึงอะไรอีกต่อไป