Skip to content

Swallowed Star 237

ตอนที่ 237 เมื่อรากตาย ใบไม้จะอยู่ได้อย่างไร?

‘จบ’

‘ไม่มีความหวัง’

‘จบสิ้น’

คำพูดของ บาบาต้า เหมือนค้อนทุบลงกลางหัวใจของ หลัวเฟิง เขาตกใจมาก

โลกจะดิ้นรนเพื่ออะไร?

ดูเหมือนว่าจะพูดความเกินจริง อย่างไรก็ตาม แต่เมื่อ 5,000 ปีก่อน ในประวัติศาสตร์ของจีน ในช่วงเวลาแห่งสงครามระหว่างชน

เผ่า ก่อให้เกิดบุคคลพิเศษที่เปล่งประกายความสามารถจำนวนนับไม่

ถ้วน ยุคจักรพรรดิฉิน เล่าปี่ กวนอู เตียวหุย ในยุคสามก๊ก หยวนห

มิงฉินแห่งราชวงศ์ถัง…จนมาถึงศตวรรษที่ 21 หลังจากที่มนุษย์ผ่านยุคหายนะ มนุษย์อาศัยอยู่ในสังคมที่ทันสมัย มีความสงบสุข และผู้คนอาศัยอยู่อย่างมีความสุข

มีฐานทัพคอยป้องกัน มีโรงเรียนมัธยมปลาย

ชีวิตของหลัวเฟิง

เพื่อนร่วมชั้นของเขา เพื่อนสนิทของเขา อาจารย์! พ่อ แม่ และญาติพี่

น้องของเขาและคนที่เขามีความสัมพันธ์กับเขาตั้งแต่เขายังเด็ก! พวกเขาไม่มีความสามารถอะไรเลย นอกจากเป็นชาวจีนและเป็นส่วนหนึ่งของประเทศจีน

ตอนนี้…จบแล้ว?

“ไม่!”

หลัวเฟิงรู้สึกว่าตัวเองสั่นสะท้าน

ถ้าประชากรทั้งโลกตาย แล้วเขาจะอยู่ได้อย่างไร?

“เราต้องฆ่ามัน!” หลัวเฟิงชี้ไปที่สัตว์ประหลาดที่มีเขาสีทองบนหน้าจอ “มันต้องตาย!!!”

“หลัวเฟิง คุณคิดยังไง?” บาบาต้าถาม

“บาบาต้า สัตว์ประหลาดเขาสีทองตัวนั้นต้องตาย!” หลัวเฟิงกล่าว

“หลัวเฟิง คุณบ้าไปหรือเปล่า? คุณเป็นผู้อ่านจิตวิญญาณขั้น 3 คุณจะใช้พลังอะไรไปต่อสู้กับสัตว์ประหลาดเขาทองตัวนี้ แม้คุณจะเป็นศิษย์ของดาวเคราะห์ยุนโม แต่สายพันธุ์ของสัตว์ประหลาดตัวนี้แข็งแกร่งเกินไป มันมีพลังและความทรงจำอยู่ในสายเลือด การฆ่ามันในตอนนี้คุณทำได้แค่ในฝันเท่านั้น!” บาบาต้ากล่าว “เราไม่มีเหตุผลที่จะต่อสู้กับมัน แม้ว่ามันจะเป็นอันตราย แต่เมื่อถึงเวลา คุณเพียงแค่ต้องหลบเข้าไปในยานอวกาศของดาวเคราะห์ยุนโมที่เหลือ ไม่ว่าสัตว์ประหลาดจะแข็งแกร่งแค่ไหน มันก็ไม่สามารถทำลายยานอวกาศได้ และด้วยขนาดน้ำหนักของยานอวกาศ มันก็ไม่สามารถกลืนลงไปได้เช่นกัน!”

“ไม่!” หลัวเฟิงไม่สนใจคำแนะนำของบาบาต้า

“อย่าโง่เง่าไปหน่อยเลย ทำไมเราไม่พาครอบครัวและคนที่คุณรักไปที่

ยานอวกาศด้วย” บาบาต้ากล่าว

“บาบาต้า หากพวกเราไม่ทำอะไร และหลบซ่อนตัวเป็นเต่าที่ซ่อนอยู่ในกระดอง เพื่อหลบหนีจากวิกฤตินี้! หลังจากที่ทุกสิ่งทุกอย่างได้ผ่านพ้นไป เราก็เดินออกมา…โอ้ มนุษยชาติคนอื่นๆ จะตายไปหมดแล้ว เพื่อนร่วมงานของพ่อและแม่ของผม เพื่อนบ้าน ฯลฯ ตายทั้งหมด สิ่งที่เหลืออยู่ก็คือผมและครอบครัวของผม? มันย่อมไม่มีความหมายอะไร บิดา มารดาของผมจะสามารถมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร? ผมจะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?” หลัวเฟิงถาม

มันเป็นไปไม่ได้ที่จะจินตนาการ!

มันเป็นภาพที่หลัวเฟิงไม่สามารถจินตนาการได้ มันน่ากลัวมาก!

“ฉันไม่สามารถเข้าใจคุณ มนุษย์และวิธีการคิดของมนุษย์ได้” บาบาต้าไม่พอใจ “คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของมัน แต่คุณยังต้องการสู้!”

“มนุษย์ไม่สามารถอยู่ได้โดยปราศจากสังคม”

“มนุษย์ไม่สามารถอยู่ได้หากปราศจากสัญชาติหรือมาตุภูมิ!”

“ถ้าโลกว่างเปล่า และผู้รอดชีวิตคนเดียวก็เหงาตายได้เช่นกัน!” หลัวเฟิงไม่อยากจะคิดถึงวันนั้น “บาบาต้า เมื่อประเทศถูกทำลาย ผู้รอดชีวิตก็เหมือนกับทาส พวกเขาไม่มีประเทศให้อาศัย!”

แผ่นดินเป็นรากเหง้าของเขา!

จีนเป็นรากเหง้าของเขา!

เมื่อรากตาย ใบก็จะแห้งและร่วงโรย!

และตัวเขาเอง…เขาไม่มีอะไรเลยนอกจากเป็นหนึ่งในใบที่มีจำนวนนับไม่ถ้วน

เมื่อรากตาย ใบไม้จะมีชีวิตอยู่ได้อย่างไร?

“บาบาต้า บอกผมว่าเราจะฆ่ามันได้อย่างไร” ความคิดของหลัวเฟิงก้าวไปข้างหน้า

“ไม่เอาน่า มันไม่มีทาง!” บาบาต้ากล่าวโดยไม่ลังเลใดๆ

“บาบาต้า คุณสามารถสร้างยานอวกาศได้ คุณไม่สามารถสร้างอาวุธที่แข็งแกร่งพอที่จะฆ่ามันได้หรือไง?” หลัวเฟิงกระวนกระวายใจ กังวลมาก

“อาวุธที่สามารถฆ่าสัตว์ประหลาดระดับดวงดาวได้?”

บาบาต้าเข้าใจว่าหลัวเฟิงกำลังวิตกกังวล เขาคิดอย่างรอบคอบ “หลัวเฟิง! ในจักรวาลสัตว์ประหลาดระดับดวงดาว ถือว่าค่อนข้างแข็งแกร่ง! สัตว์ประหลาดระดับดวงดาวสามารถต่อสู้กับยานอวกาศด้วยร่างกายของพวกมันได้! นั่นหมายความว่า ยานอวกาศยังต้องใช้ความยากลำบากในการต่อสู้กับมัน ดังนั้น อาวุธที่จะใช้ฆ่ามันต้องเป็นอาวุธที่มีประสิทธิภาพมาก”

“อาวุธระดับนั้น มันมีความซับซ้อนมาก มันก็ต้องใช้เวลาอย่างน้อย 2-3 ปีในการสร้าง” บาบาต้ากล่าว “อย่างไรก็ตาม ด้วยความเร็วของสัตว์ประหลาดตัวนี้ เพียง 1 เดือน มันก็สามารถทำลายโลกได้ทั้งหมด”

หลัวเฟิงเข้าใจแล้ว

สัตว์ประหลาดตัวนี้เป็นผู้นำ สัตว์ประหลาดทะเลจำนวนมากมาย และพวกมันกำลังบุกแผ่นดินใหญ่ พวกมันมีความเร็วในการทำลายล้างมากเกินไป

“หลัวเฟิง และยังมี!”

“การสร้างอาวุธที่แข็งแกร่งเป็นเรื่องง่าย ส่วนการปฏิบัติการและการยิง? การโจมตีเป้าหมายด้วยอาวุธเป็นสิ่งที่ยากมาก” บาบาต้ากล่าว “นั่นเป็นเหตุผล แต่ถ้าคุณอยากสู้มันจริงๆ มีเพียงทางเดียวเท่านั้น”

“บอกผมมา” หัวใจของหลัวเฟิงเต้นแรง

“ในซากปรักหักพังมีชิ้นส่วนของยานรบในจักรวาล ซากเหล่านั้นอาจ

นำมาใช้เพื่อสร้างอาวุธ! ในขณะที่เวลาอาจจะกัดกร่อนชิ้นส่วนบางส่วนและทำให้พวกมันใช้การไม่ได้ ถ้าผมสามารถซ่อมแซมพวกมัน มันอาจจะสามารถทำงานได้อีกครั้ง” บาบาต้า กล่าว “แน่นอนว่าทั้งหมดนี้ต้องอาศัยโชคมากมาย! ในท้ายที่สุดอาวุธที่สามารถฆ่าสัตว์ประหลาดระดับดวงดาวถือว่ามีประสิทธิภาพมาก แม้ในหมู่ยานอวกาศระหว่างดวงดาวก็ยังต้องระวังมันด้วยเช่นกัน”

หลัวเฟิงฟังอย่างมีความหวัง

เมื่อ…มองไปที่ซากปรักหักพังโบราณ ย่อมมีอาวุธที่เหนือกว่าของมนุษย์โลก

“บาบาต้า คุณสามารถวัดความแข็งแกร่งของสัตว์ประหลาดตัวนี้ได้อย่างถูกต้องไหม” หลัวเฟิง ถาม การรู้ตัวเองและรู้จักศัตรูเป็นวิธีเดียวที่จะชนะสงครามได้โดยไม่ได้รับบาดเจ็บ

“มัน?” บาบาต้ากล่าว “ดูจากเขาที่อยู่บนศีรษะ ที่ปกคลุมด้วยแผ่นทองคำหรือไม่?”

หลัวเฟิงมองอย่างตั้งใจไปที่หน้าจอ

อื่ม! บนศีรษะของสัตว์ประหลาดมีเขา นอกจากเขาใหญ่โต ที่แทงขึ้นไปบนท้องฟ้าแล้วมีเขาเล็กๆ ด้านข้าง

“การเจริญเติบโตของสัตว์ประหลาดที่มีเขาสีทอง สามารถกำหนดได้ง่ายมาก! เนื่องจากในแต่ละระดับจะมีคุณลักษณะเฉพาะที่แตกต่างกัน ‘ระดับทารก’ มีเพียงหนึ่งเขาบนศีรษะของมัน! ‘ระดับเริ่มเติบโต’ จะเริ่มมี 2 เขา ‘ระดับวัยรุ่น’ จะเริ่มมี 3 เขา ‘ระดับโต’ จะมี 4 เขา และสุดท้าย’ระดับโตเต็มที่’ จะมี 5 เขา!”

“เมื่อพลังของมันเติบโตขึ้น ลวดลายบนเขาของมันจะซับซ้อนมาก

ขึ้น จนในที่สุดเขาของมันจะเป็นสีทองเกือบทั้งหมด”

“นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมมันถึงได้รับการยกย่องว่าเป็นสัตว์ประหลาดจอมกลืนที่โหดร้าย!” บาบาต้ากล่าว

หลัวเฟิงเข้าใจแล้ว

“มันมีเพียง 2 เขา ที่กำลังโผล่ออกมา นั่นหมายความว่ามันเพิ่งก้าวสู่

ระดับดวงดาวเมื่อไม่นานมานี้” บาบาต้ากล่าวต่อว่า “อย่างไรก็ตาม

สายเลือดของมันแข็งแกร่งมาก มันมีความเร็วในการเติบโตที่น่ากลัว!

ในขั้นตอนการเจริญเติบโต มันจะกินโลหะเพื่อดูดซับพลังงานอย่าง

ต่อเนื่อง เราต้องรีบหาทางฆ่ามันก่อนที่มันจะยิ่งแข็งแกร่งขึ้น”

หลัวเฟิงเข้าใจแล้ว

เมื่อมันเติบโตเต็มที่ มันจะกลายเป็นเทพเจ้าแห่งการทำลายล้าง ที่

โหดเหี้ยม

“ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันกินฐานลงไปทำไม นั้นเป็นเพราะมันมีโลหะ

จำนวนมาก” หลัวเฟิงถอนหายใจ

“ผ่อนคลาย สัตว์ประหลาดตัวนี้ยังอยู่ช่วงเด็ก มันมีขีดจำกัดในการกิน

และมันต้องใช้เวลาในการดูดกลืนพลังงานจากสิ่งที่มันกลืนลงไป” บา

บาต้า กล่าวว่า “แต่หลัวเฟิง ฉันจะแนะนำบางอย่างแก่คุณ…มันเป็นสัตว์ประหลาดอวกาศเพียงสายพันธุ์เดียว ที่มีความทรงจำ และประสบการณ์จากสมัยโบราณ อยู่ในสายเลือดของมัน”

“การฆ่ามันเป็นเรื่องยากมาก”

“การฆ่าสัตว์ประหลาดเขาทองคำ ที่ติดแข็งแกร่งอันดับท็อปบนสุดเป็นเรื่องยากมาก!”

“เจ้านายเคยได้ยินมาว่า มีครั้งหนึ่งนักสู้ระดับอมตะในจักรวาลได้พบ

กับสัตว์ประหลาดเขาทองคำตัวนี้ มันมีความแข็งแกร่งในระดับห้วงมิติและเขาต้องการจะฆ่ามัน โดยปกติแล้ว นักสู้ระดับอมตะหากต้องการฆ่าสัตว์ประหลาดหรือนักสู้ระดับห้วงมิตินั้นเป็นเรื่องง่ายมาก” บาบาต้าถอนหายใจ “สายเลือดเหล่านี้มีจำนวนน้อยมาก แม้ว่าคุณจะสามารถเอาชนะมันได้ในการต่อสู้ แต่การฆ่าพวกมันก็ทำได้ยากมาก”

หลัวเฟิงเงียบลง

“ถ้าเราไม่ลอง เราจะรู้ได้อย่างไร?” หลัวเฟิงกล่าว “บาบาต้า…การต่อสู้ครั้งนี้ผมไม่มีทางเลือกอื่นอีก!”

“มันต้องตายเท่านั้น!”

“ถ้ามันไม่ตาย มนุษยชาติบนโลกจะต้องสูญพันธุ์แน่นอน!” หลัวเฟิงกล่าวอย่างจริงจัง

หลัวเฟิงไม่เคยถือว่าตัวเองเป็นชนชั้นสูงหรือคนเก่ง มีความเยี่ยมยอด เขาสามารถทนดูฐานทั้งหมดถูกกลืนกินโดยสัตว์ประหลาดเขาทองได้ แต่อย่างไรก็ตาม เมื่อต้องเผชิญกับการสูญพันธุ์ของมนุษยชาติและการทำลายล้างของชาวจีน เขารู้สึกว่าเขาเป็นแค่ใบไม้ หากไม่มีรากฐาน ก็ไม่มีความหมายในการดำรงชีพ เขายอมตายมากกว่าปล่อยให้มันเกิดขึ้น

“ความคิดที่โง่เขลา” บาบาต้าก็หมดหนทาง “มันน่าเสียดายที่ยานอวกาศของดาวเคราะห์ยุนโมไม่มีอาวุธเลย!”

อาวุธเหล่านี้ไม่มีความหมายมากนัก! เช่นเดียวกับยานอวกาศของดาวเคราะห์ยุนโม

ลำตัวของยานอวกาศถูกสร้างขึ้นมาจากสารทองแดงไฮบริด ซึ่งเศษชิ้นหนึ่งนั้นมีน้ำหนักมากกว่าหนึ่งตัน แล้วยานอวกาศทั้งลำจะมีน้ำหนักเท่าไหร่? ด้วยความแข็งแกร่งของมัน จะไม่มีใครสามารถสร้างความเสียหายแก่มันได้!

โดยปกติแล้วบินอยู่ในจักรวาล ทะลุผ่านดาวเคราะห์น้อย และพุ่งผ่าน

เหมือนกับการตัดผ่านก้อนเต้าหู้โดยไม่เกิดความเสียหาย! แม้กระทั่งดาวเคราะห์ดวงหนึ่งยังถูกตัดผ่านได้!

การฆ่าสัตว์ประหลาดระดับดวงดาว ก็เหมือนกับการหั่นผัก

แต่ช่างน่าเศร้า…

ยานอวกาศเสียหายและไม่สามารถบินได้

……

ขณะที่หลัวเฟิงคุยกับบาบาต้าในหัวของเขา คนอื่นๆ ต่างยังคงพูดคุยกันอยู่ในห้อง

“พี่หวัง เป็นสัตว์ประหลาดอยู่ในระดับดวงดาวขั้น 8 หรือ 9 เรายังคงมีความหวัง แต่ถ้าอยู่ในขั้นสูงสุด…แล้วโอกาสที่จะประสบความสำเร็จมีเพียง 1% เท่านั้น” ชายสองคน

พูดคุยกันเบาๆ

“โอ้ ตัวแทนหลี่ กำลังพูดถึงเรื่องอะไร?” ชายชราคนหนึ่งถาม

“ในช่วงยุคหายนะ ไม่มีสถานที่ใดที่จะทดสอบขีปนาวุธนิวเคลียร์

จำนวนมาก อย่างไรก็ตามในช่วงยุคของสำนักงานใหญ่เจริญก้าวหน้า มีพื้นที่ว่างขนาดใหญ่ที่กว้างนับหมื่นกิโลเมตร!” ตัวแทนหลี่พยักหน้า “รายละเอียดของแผนต้องถูกกำหนดโดยผู้เชี่ยวชาญ แต่ถ้าเราล้มเหลว…”

“คุณกำลังพูดถึงการอยู่รอดของมนุษย์หรือไม่?” ผู้อาวุโสหวังมองเขา

พวกเขานึกย้อนกลับไป

ทั้งสองคนเคยต่อสู้ และสูญเสียเลือดเนื้อในช่วงยุคหายนะ ขณะที่

ปัจจุบันมีอาคารและเมืองใหญ่ๆ เกิดขึ้นมากมาย ทุกๆ คนล้วนสุข

สบายขึ้น แน่นอนว่าพวกเขาไม่สามารถทนที่จะสูญเสียประเทศและ

ประชาชนของพวกเขาได้!

มนุษย์จำนวนมากมีชีวิตที่เงียบสงบ และจะตายอยู่ที่นี่ จริงหรือ?” ผู้

อาวุโสหวังหลับตาลง น้ำตาของเขาซึมออกมา ก่อนที่เขาจะลืมตาอีก

ครั้ง “ผมเชื่อว่าทุกประเทศคิดเหมือนกัน ปล่อยให้โครงการการอยู่รอดของมนุษย์เริ่มต้นขึ้นอย่างเงียบๆ! ถ้าเราไม่สามารถป้องกันได้ เราจะทำทุกอย่าง สำหรับรายละเอียดทั้งหมดเราจะพูดกันหลังจากออกจากพื้นที่เสมือน!”

ตัวแทนหลี่พยักหน้า แต่เขารู้สึกหนักใจ!

“หวังว่าบางที…สิ่งต่างๆ อาจไม่เลวร้ายถึงขั้นนั้น” ตัวแทนหลี่พูดเบาๆ

……

ห้องประชุมทั้งหมด

ไม่ว่าจะเป็นนักสู้เช่น หลัวเฟิง หง เทพสายฟ้า หรือผู้นำของประเทศ

ต่างๆ และผู้เชี่ยวชาญบางคนที่ได้รับเชิญจากหน่วยงานด้านอาวุธ พวกเขาต่างพยายามจะหาทางแก้ปัญหา

พวกเขาเป็นชนชั้นสูงของโลก!

ไม่มีใครยินดีที่จะยอมแพ้!

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

error: Content is protected !!