ตอนที่ 687 อัศวิน ชิโฮ

พระราชวัง ดาเซีย เดิมทีเป็นห้องโถงสำหรับใครบางคนเอาไว้ฝึกฝน

มันค่อยๆ กลายเป็นปราสาทที่ใช้คุมขังบ่อยๆ พระราชวัง ดาเซีย

ทั้งหมดมีความสูง 100 เมตร มีความยาวและความกว้าง หลายร้อยเมตร

ภายในพระราชวังว่างเปล่า

หลัวเฟิงนั่งไขว้ขา

“ฝ่าบาท ผมอยู่ที่ด้านนอก” ระดับอมตะ ดิลลัน ส่งพลังงานเข้าไปด้าน

ในเพื่อสื่อสาร “เรื่องนี้จักรพรรดิ หยางซู ทำมากเกินไป เขาพยายาม

สร้างปัญหากับคุณ พวกเขามีปัญหาของตัวเองในแผนกภายในของพวกเขา และพวกเขาทำผิดพลาดกับคุณ ไม่ต้องกังวล มันจะได้รับการแก้ไขอย่างรวดเร็ว”

“ไม่มีปัญหา” หลัวเฟิงนั่งไขว้ขาและยิ้ม “เพียงความพ่ายแพ้เล็กๆ ไม่ได้มีหมายความว่าอะไร”

ทันใดนั้นหลัวเฟิงมองลงมาที่เครื่องสื่อสารข้อมือ เขาได้รับโทรศัพท์

“หือ? อาจารย์?”

ทันทีที่เขาเชื่อมต่อจิตสำนึกของเขากับจักรวาลเสมือน

จักรวาลเสมือนภูเขาหยูเซี่ยง ภูมิภาคตั้งต้น วิลล่าของหลัวเฟิง

ผู้เป็นเหมือนเทพเจ้าแห่งเผ่าพันธุ์มนุษย์ลิง จักรพรรดิทรูหยันกำลังนั่งอยู่ในห้องโถง หลัวเฟิงปรากฎขึ้นกะทันหันและบินตรงไป คำนับด้วยความนับถือ “ยินดีที่ได้พบอาจารย์”

“นั่ง” ทรูหยันยิ้มและมองไปที่เขา

หลัวเฟิงนั่ง

“ข้ารู้เรื่องของเจ้าแล้ว และข้าตรวจสอบผ่านประวัติของ หมู่ดาววูลอง

ด้วย” ทรูหยันมองหลัวเฟิง “สิ่งที่เจ้าบอกอัศวิน เป็นเรื่องจริงหรือเปล่า? คาเซ โจมตีคุณจริงๆ และมีระดับอมตะออกมาหลังจากนั้น?”

“ครับ อาจารย์” หลัวเฟิงกล่าวด้วยความนับถือว่า “สิ่งที่ผมบอกกับอัศวินนั้น ตามหลักมันคือความจริงและมี รายละเอียดเล็กน้อยบางส่วนที่ผมไม่ต้องการเปิดเผย”

ตามหลักคือข้อเท็จจริงทั้งหมด

เรื่องราวของหลัวเฟิงเกี่ยวกับการโจมตีของ คาเซ เรื่องที่เขาปกปิดไว้คือเรื่องของระดับมิติทั้ง 10 คน แต่เขาได้พึ่งพาหอคอยแห่งความว่างเปล่า!

เขาพึ่งพาอสูรเขาทองเพื่อฆ่าระดับอมตะ ไม่ใช่ คริสตัลเปลวไฟเทพเจ้า!

ทั้งหมดเป็นความจริง อะไรที่เกี่ยวข้องกับความลับสำคัญ เขาโกหกเล็กน้อย

“หืม” ทรูหยันพยักหน้า ไม่ถามอีกต่อไป เช่นสิ่งมีชีวิตโบราณที่มีมา

นานนับหลายล้านล้านปี เขารู้เป็นอย่างดีว่า อัจฉริยะที่สามารถอยู่รอดได้ในจักรวาลอันกว้างใหญ่ทั้งหมดมีความลับพิเศษของตัวเอง เขายังเป็นศิษย์นี้มีเพียงไม่กี่คนของเขา

การรับมรดกบันทึกปีศาจเพียงคนเดียว และก่อนหน้านั้น เขาเดาได้ว่า…หลัวเฟิงมีอย่างอื่น

อย่างไรก็ตามทุกคนมีความลับของตัวเอง

ทรูหยันไม่สามารถรู้ทุกสิ่งทุกอย่างจากลูกศิษย์ได้ เพียงแค่ต้องการ

คำยืนยัน…ว่าสิ่งที่เขาทำ เขาไม่ได้ทำเกินไป ด้วยวิธีนี้ เขาจะไม่กังวล

เกี่ยวกับทุกสิ่งทุกอย่าง

“ตั้งแต่ที่เจ้าบอกว่านี่เป็นการลอบสังหาร ก็จะไม่มีปัญหาอะไรที่นั่น”

ทรูหยันยิ้มมีความรู้สึกภาคภูมิใจ “ไม่ว่าอย่างไร เจ้ายังเป็นอัจฉริยะขององค์กรจักรวาลเสมือน ไม่ว่า หยางซู จะต้องการทำอย่างไร เขาก็ไม่มีสิทธิ์ตัดสินชะตากรรมสมาชิกของพวกเรา”

หลัวเฟิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“เล่าการพูดคุยของเจ้ากับ หยางซู” ทรูหยันกล่าว

“ครับ อาจารย์”

หลัวเฟิงเล่าเรื่องราวทั้งหมดให้เขาฟังทันที

ทรูหยันหัวเราะทันทีที่ได้ยิน “ฮ่า ฮ่า เจ้ารู้วิธีใช้ชื่อได้อย่างไร การใช้ชื่ออัศวินเก้าดาบเป็นสิ่งที่ดีพอแล้ว เมื่อเจ้ากลายเป็นระดับอมตะ เจ้าจะกลายเป็นลูกน้องของเขา เจ้ายังใช้ชื่อผู้นำพระราชวังสวรรค์ทลาย…ฮ่า ฮ่า ฮ่า แค่ได้ยินชื่อเขา หยางซูคงต้องตกใจมาก”

“ผู้นำ คนนี้มีอำนาจมากหรือ?” หลัวเฟิงถามอย่างจริงจัง “แข็งแกร่งกว่าแม้แต่กับอัศวินเก้าดาบหรือ?”

“ผู้นำพระราชวังสวรรค์ทลาย เขาควบคุมพระราชวังแห่งนั้นและครองโลกแม่น้ำเลือดเป็นเวลาหลายพันล้านปี ” ดวงตาของทรูหยัน มีความเคารพนับถือ “นั่นยิ่งใหญ่กว่าผู้นำจักรวรรดิใดๆ ในจักรวาลหรืออัศวิน เขาเป็นชนชั้นสูงสุดที่แท้จริงขององค์กรจักรวาลเสมือน เจ้าโชคดีมาก เมื่อเขาให้คำแนะนำ แก่เจ้าบ้าง”

หลัวเฟิงตกใจมาก

คำพูดอาจารย์ของเขายืนยันว่าตำแหน่งผู้นำของพระราชวังสวรรค์ทลาย เป็นเรื่องที่น่าทึ่ง

“ใช่ อาจารย์ ทำไมจักรพรรดิหยางซูจึงมุ่งเป้ามาที่ผม” หลัวเฟิงถามอย่างสงสัย “ผมไม่เคยพบเขามาก่อนเลย”

“มันเป็นความผิดของข้า”

สายตาของทรูหยันเหลือบดูถูกเยาะเย้ยว่า “หยางซู ในแง่ของความ

เข้าใจ ความถนัด พรสวรรค์ ทุกสิ่งทุกอย่างล้วนทั่วๆ ไป ถ้าไม่มีใครให้คำแนะนำ แก่เขา ถ้าเขาฝึกฝนด้วยตัวเอง กว่าจะกลายเป็นระดับมิติเป็นเรื่องยากมาก อย่างไรก็ตามเขามีพ่อทรงอำนาจมาก เป็นอัจฉริยะที่แท้จริงของสำนักขวานยักษ์ เขายังเป็นอัศวินชิโฮ ของสำนักอีกด้วย”

“อัศวิน ชิโฮ?” หลัวเฟิงตะลึง

“หืม” ทรูหยันอธิบาย “นี่เป็นอัจฉริยะที่แท้จริง ไม่อ่อนแอไปกว่าคาดิ ที่ข้าเคยกล่าวถึงมาก่อน ระดับมิติขั้นสุดยอด เขาสามารถฆ่าระดับอมตะได้ หลังจากที่เขาเลื่อนผ่าน…เขากลายเป็นจักรพรรดิระดับอมตะทันที และหมื่นปีหลังจากนั้นเขากลายเป็นอัศวิน”

หลัวเฟิงตกใจมาก

“อัศวิน ชิโฮ มีบุตรเพียง 1 คน เจ้าอาจพูดได้ว่าเขาใช้ทรัพยากรมากมายและอำนาจ” ทรูหยันอธิบายว่า “เพื่อให้ลูกชายของเขา หยางซู อยู่ในระดับห้วงมิติ ทำให้เขาต้องใช้เวลาอยู่ที่นั่นและไม่เลื่อนผ่านระดับ เขาอยู่ที่นั่นเป็นเวลากว่า 9 ล้านปี”

หลัวเฟิงตกใจ จักรพรรดิ หลงจือ ได้กล่าว หยางซู ว่าเป็นอัจฉริยะมาก่อนกลายเป็นจักรพรรดิระดับอมตะ หลังจากการเลื่อนผ่าน อย่างไรก็ตามตอนนี้หลังจากได้ยินเรื่องนี้…เขาอยู่ในระดับมิติมากกว่า 9 ล้านปี มนุษย์ระดับมิติมีช่วงชีวิตเพียง 1,000

“ทรัพย์สมบัติน่าพิศวง แม้สมบัติที่อัศวินได้มา เขากลับไม่ได้ใช้มันเองแต่เขามอบให้กับลูกชายของเขา” ทรูหยันกล่าว

“อะไร?” หลัวเฟิงตกใจมาก

“เจ้าเห็นภาพสลักลึกลับบนหน้าผากของ หยางซู นั่นเป็นเครื่องหมาย

สมบัตินั้น” ทรูหยันอธิบาย

หลัวเฟิงคิดถึงการพบครั้งแรกของเขากับ หยางซู เห็นภาพสลักที่ลึกลับบนหน้าผากของเขา…มันแผ่พลังงานโบราณออกไป

“ทรัพยากรและทรัพย์สมบัติไม่มีที่สิ้นสุด พร้อมทั้งสมบัติที่แม้แต่อัศวินยังคลุ้มคลั่งได้ พวกมันถูกนำมาใช้ในระดับมิตินี้แล้วล่ะ” ทรูหยันอธิบาย

“ร่างกายของเขาคนเดียว มันถูกเพิ่มขึ้นให้สมบูรณ์แบบจากสมบัติของบิดาเขา ดังนั้นเขาจึงสวยงาม การฝึกเป็นเวลา 9 ล้านปี ในระดับมิติพร้อมกับสมบัติที่นับไม่ถ้วน เขาจะไม่แข็งแรงได้อย่างไร?”

“กลายเป็นระดับอมตะขั้นสุดยอดอย่างเป็นทางการ หลังจากเลื่อนผ่านระดับ ที่แท้จริงแล้วเขาก็คือระดับอมตะทั่วๆ ไป”

ทรูหยันส่ายหัว “แม้ระดับอมตะทั่วไป หากใช้สมบัติเหล่านั้นจะเข้าถึง

ขั้นสุดยอด และเป็นจักรพรรดิได้ทันที”

“อ้า” หลัวเฟิงตกใจมาก

จากสิ่งนี้…หยางซู ไม่ได้เป็นอัจฉริยะเลย

“เขามีพ่อที่อัจฉริยะและทรงพลังอย่างเหลือเชื่อ” ทรูหยันยิ้มเย้ยหยัน

“สำหรับตัวเขาเอง เขาถูกตามใจเล็กน้อย และได้รับการเอาใจใส่มาก

เกินไปจากพ่อของเขา เขามักอิจฉาอัจฉริยะที่แท้จริง นั่นคือเหตุผลว่า

ทำไมตอนนั้นเมื่อข้าปรากฎขึ้น เขาต่อสู้กับข้า และข้าได้มอบบทเรียนที่ดีให้เขา ข้าไม่สนใจ”

หลัวเฟิงหัวเราะ

“เขาแพ้ตลอดเมื่อเขาท้าทายข้า ข้าไม่สามารถทำอะไรได้ ทุกครั้งที่

พวกเราต่อสู้ เขาแพ้ดังนั้นพวกเราจึงกลายเป็นศัตรู” ทรูหยันส่ายหัว

“และด้วยลักษณะใจแคบของเขา มันไม่แปลกถ้าเขาสร้างปัญหากับ

เจ้า 1 เจ้าเป็นอัจฉริยะมากเกินไป 2 เขาเกลียดข้าเข้าไปถึงกระดูก แต่เขาไม่สามารถทำอะไรกับข้าได้ ดังนั้นเขานำมันไปลงศิษย์ที่ข้าโปรดปราน จริงๆ แล้ว ข้าช่วยเขาพ้นจากความอัปยศอดบางอย่าง มีการแพ้หลายครั้งที่ข้าไม่ได้ประกาศ ส่วนใหญ่หวาดกลัว ในอำนาจของพ่อเขา พ่อของเขา…คือคนที่น่ากลัวจริง กว่าล้านล้านปี แต่อำนาจของเขายังคงน่ากลัว ตำแหน่งของเขาในสำนักขวานยักษ์สูงมาก”

หลัวเฟิงพยักหน้า

ไม่ต้องใช้เวลา 10,000 ปีในการกลายเป็นจักรพรรดิระดับอมตะ หมื่นปีกลายเป็นอัศวิน เวลากว่าล้านล้านปี…พลังของเขายิ่งน่าตกใจมากยิ่งขึ้น

“ไม่ต้องแปลกใจว่าเขาเป็นคนเผด็จการ ไม่ต้องสงสัยว่าจักรพรรดิ

หลงจือ และคนอื่นๆ ทั้งหมดที่มีเบื้องหลังของพวกเขาเองกำลังเพิ่มขีดความสามารถให้กับเขาอยู่” หลัวเฟิงคิด “มันทั้งหมดเป็นเพราะพ่อที่มีอำนาจของเขา บังคับให้เขาไปสู่ระดับจักรพรรดิ พ่อของเขาต้องจ่ายอย่างมาก ไม่ได้ใช้สมบัติสำหรับตัวเอง แต่ให้ลูกชายของเขา”

“ตอนนี้เจ้าต้องทนกับเรื่องนี้แล้ว” ทรูหยันยิ้ม “ไม่ว่าอัศวิน ชิโฮ จะ

แข็งแกร่งแค่ไหน…เขายังมาจากสำนักขวานยักษ์ หากคนของพวกเขาสามารถข่มขู่คนขององค์กรจักรวาลเสมือนของพวกเรา องค์กรของพวกเราจะไม่ถอยให้แน่”

หลัวเฟิงพยักหน้า

การต่อสู้นี้เกี่ยวข้องกับผู้ทรงอำนาจที่สุดทั้ง 2 ของจักรวาลเผ่าพันธุ์

มนุษย์

“ไม่ว่าหยางซู ไม่เต็มใจยังไงก็ตาม เขายังต้องปล่อยให้เจ้าไป” ทรูหยันกล่าวว่า “อย่างไรก็ตามเจ้าต้องรอ…จนกว่าชนชั้นสูงจะพูดเช่นนั้น”

หลัวเฟิงเข้าใจว่าจักรพรรดิ หยางซู มีอัศวิน ชิโฮ อยู่ข้างหลังเขา

จักรพรรดิทรูหยัน อาจารย์ของเขาเป็นสิ่งมีชีวิตใกล้เคียงอัศวิน เมื่อ

เทียบกับอัศวิน ชิโฮ ที่ได้รับการฝึกเป็นเวลาหลายพันล้านปี ตำแหน่ง

ของพวกเขาอยู่ในระดับที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เรื่องนี้…การปรากฏตัวของอาจารย์ของเขาเพียงลำพังอาจไม่เพียงพอ หลังจากที่ หยางซูเกลียดทรูหยันเข้ากระดูกดา เขาไม่แสดงความเคารพแน่นอน

…

หมู่ดาววูลอง ภายในพระราชวังที่ตั้งตระหง่าน

“ศิษย์ของทรูหยันกล้าแสดงออกมาต่อหน้าข้า!” ใบหน้าสวยงามของ

หยางซู กระตุก ตาของเขาเผาไหม้ด้วยความเกลียดชัง นึกถึงการต่อสู้ของเขากับทรูหยัน ทรูหยันหยิ่งและก้าวร้าวไม่กลัวอะไรเลย ลูกชายของ อัศวิน ชิโฮ ยังคงตามหลังเขาอยู่!

จักรพรรดิ หยางซู ต้องมีวันที่ไม่ดี

หลังจากได้รับความอัปยศอดสู ถ้าทรูหยันไม่ได้นึกถึงอัศวิน ชิโฮ เขาคงฆ่า หยางซู ไปแล้ว

“ฮึ่ม”

“จักรพรรดิทรูหยัน?”

“ข้าไม่คาดคิดว่าศิษย์ของเจ้าจะหยิ่งเหมือนเจ้า พวกเจ้าทั้ง 2 เหมือนกันหมด ไม่เป็นไร…ศิษย์ของเจ้าได้ถูกคุมขังไว้ที่นี่แล้ว แม้ว่าเวลานี้เขาจะยังรอด แต่ยังมีเวลาพอจัดการกับเขาในอนาคต” ดวงตาของ หยางซู เย็นชา

หลังจากอยู่มาหลายปี แล้ว นอกเหนือจากการลงโทษของบิดาเขา ไม่มีใครกล้าที่ทำร้ายเขาอย่างนั้น

ย้อนกลับไปเมื่อเขาถูกเหยียบย่ำ เขาบ้าคลั่ง แม้กระทั่งเสียงโหยหวนกับพ่อเขาเมื่อก่อน…”ฆ่าทรูหยัน ฆ่าเขา ถ้าเขาไม่ตาย ข้าจะต้องตาย! ตราบเท่าที่เขาอยู่ที่นั่น ข้าเหมือนไม่มีตัวตน!”

อัศวิน ชิโฮ พ่อของเขาตอบ…

การนำ ลูกชายของเขาเข้าสู่ ดาวนรก เป็นเวลา 1,000 ปี เขาดีขึ้นมากเมื่อเขากลับมา แม้ว่าเขายังคงใจแคบและไร้ความปรานี แต่ไม่ดื้อด้านอย่างที่เคยเป็นมา