ตอนที่ 887 การเทเลพอร์ทของหลัวเฟิง
หลัวเฟิง เดินเข้าไปในพระราชวัง พร้อมกับเอื้อมมือไปที่ขอบและทางเดินก็ได้ปรากฏขึ้นมา
เมื่อยืนอยู่ต่อหน้ามัน ดวงดาวมากมายต่างก็เริ่มลอยขึ้นจากด้านนอก
“ดาวจงมา” หลัวเฟิง ยิ้ม
ทันใดนั้นหอคอยก็เริ่มโคจรไปรอบๆ จากการดูดซับพลังงงานมาหลายปี ส่วนพลังงานเริ่มที่จะไหลออกมาจากหอคอยก่อนจะรวบรวมกันอย่างรวดเร็วต่อหน้า หลัวเฟิง ดวงดาวกว่า 10,000 ดวงโคจรไปรอบๆ ทุกดวงดูไม่เหมือนจะส่งแสงสีทองของกฎกำเนิดเลย
“ดวงดาวอื่นนั้นไม่สามารถที่จะเอาไปได้ ดังนั้นจึงมีแค่ดวงดาว 16,235 ดวงที่ไร้ประโยชน์ตอนนี้” หลัวเฟิง พยักหน้า
เขาเปิดใช้ดวงดาวผ่านทางหอคอยดวงดาว พวกมันเริ่มพุ่งเข้ามาหาเขา และรู้ตัวว่าเขาเป็นเจ้านายของพวกมัน
“อาจารย์บอกว่าข้านั้นเปิดใช้งานมันได้ 10 ดวงพร้อมกัน งั้นข้าจะเอาดวงดาวไปแค่ 100 ดวงก่อนและในตอนที่ข้าต้องการเพิ่ม ข้าค่อย
กลับมาอีกครั้ง” หลัวเฟิง ยืนนิ่งอยู่ในมิติ ตรงหน้าเขามีดวงดาวนับร้อยที่ดูเหมือนดวงดาวแก้วที่โคจรไปรอบตัว
ด้วยการสะบัดมือ แผนที่ดวงดาวก็ได้ปรากฏขึ้นมา
ดวงดาวกว่าร้อยอันได้พุ่งเข้าไปในแผนที่ ทันใดนั้นสัญลักษณ์ดวงดาวก็เริ่มปรากฏผ่านทางแผนที่และเริ่มสร้างการเชื่อมต่อกัน
แผนที่ดวงดาวได้ถือกำเนิดขึ้นมาแล้ว
“ดูเหมือนกรงเล็บฉีกท้องฟ้าจะสามารถเปิดใช้ดวงดาวได้มากสุด 6 ดวง” หลัวเฟิง พยักหน้า
การใช้แผนที่ดวงดาวแบบนี้โดยการควบคุมดวงดาวจำนวนมาก คนนั้นจะต้องประทับเทคนิคลงไปในดวงดาว คนนั้นสามารถที่จะลบล้างและสร้างเทคนิคที่แตกต่างกันได้หากต้องการ ระดับของเทคนิคนั้นจะเป็นตัวตัดสินว่าต้องใช้ดวงดาวกี่ดวง
“ก่อตัว!” หลัวเฟิง คำรามออกมา
ดวงดาวหกอันได้พุ่งออกมาจากแผนที่ พวกมันมีสีดำสนิทและส่องแสงออกมาพร้อมกับกฎ หลังจากการเปลี่ยนแปลงจากภายในแผนที่แล้ว มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าดวงดาวพวกนี้…คือผนึกดวงดาวที่ทรงพลังมาก่อน
ผัวะ!
ดวงดาวสีดำ ทั้งหกได้พุ่งไปข้างหน้าทำการเชื่อมต่อกับกฎจักรวาล เส้นพลังสีทองนับไม่ถ้วนเริ่มทำการประสานกันและเกือบจะทันใดนั้นมันก็ได้สร้างกรงเล็บขึ้นมา แค่เพียงส่วนแขนและกรงเล็บ…มันก็แสดงพลังอันน่ากลัวออกมาและฉีกฟันเข้าใส่มิติตรงหน้า
หลัวเฟิง พอใจอย่างมากเมื่อเห็นดังนั้น หลังจากนั้นดวงดาวทั้งหกก็ได้กลับเข้าไปในแผนที่
“ฮ่า ฮ่า แผนที่นี้แน่นอนว่าเป็นสมบัติวิญญาณ” เขาตื่นเต้นอย่างมาก
อาวุธที่ผู้อ่านจิตวิญญาณต้องการนั้นปกติแล้วจะต้องมีเทคนิคที่ทรงพลังถูกติดตั้งเอาไว้ภายในวัสดุที่ล้ำค่า ดังนั้นระหว่างการต่อสู้พวกมันสามารถพึ่งการเปิดใช้การประทับของกฎเพื่อประหยัดพลังงานของมันให้ออกมาอย่างสูงสุด
อาวุธนันเชียน มีเก้าเทคนิคที่ประทับอยู่ภายในก่อนจะรวมกันเป็นใบมีด ดังนั้นแล้วจึงถูกใช้เป็นอาวุธเพื่อปลดปล่อยพลังของเทคนิคออกมา แผนที่ดวงดาวนั้นต่างออกไป
มันสามารถสลับเทคนิคภายในได้ ด้วยดวงดาวที่เป็นรากฐาน ไม่ว่าจะเป็นเทคนิคที่ทรงพลังเพียงใด…แม้แต่ เจ้าแห่งจักรวาล เวลาใช้ ก็ใช้ดวงดาวไม่มากกว่าเดิมเท่าไหร่ในการติดตั้งเทคนิคของเขาลงไป
“และนี่คือดวงดาวที่ถูกผนึกเอาไว้!”
“ทุกดวงต่างก็เป็นสมบัติที่แท้จริงซึ่งทรงพลังอย่างมาก แม้ว่าข้าจะ
ไม่ได้ใช้เทคนิคที่ทรงพลังออกไปแต่แค่ดวงดาวพวกนี้เพียงอย่างเดียวการโจมตีก็ทรงพลังอย่างมาก แม้ว่าดวงดาวอื่นๆ พวกมันก็จะถูกทำลายทันที นี่คือสมบัติที่แม้แต่อัศวินก็ยังใฝ่หา” หลัวเฟิง ยิ้ม
มันไม่เหมือนกับ ปีกซืออวู๋ เพราะมันทรงพลังเกินไป เขาจึงไม่สามารถปลดปล่อยพลังของมันออกมาได้มากเท่าไหร่
แผนที่ดวงดาว แม้ว่าจะทรงพลังในตัวของตัวเองแต่ด้วยการที่มีดวงดาวที่อยู่ภายใน…ซึ่งเป็นสมบัติที่แท้จริง ในตอนที่ หลัวเฟิง ได้ใช้วิญญาณแม่ทัพ เขาก็จะสามารถใช้งานเทคนิคที่ทรงพลังออกมาได้
“แผนที่ดวงดาว…แผนที่นี้จะสามารถใช้เทคนิคใดๆ ก็ตามที่ข้าหามาได้”
“มันจะทำให้เส้นทางของข้าสดใสยิ่งกว่าเดิม!”
“จากวันนี้ แผนที่นี้…จะถูกเรียกว่าแผนภาพดวงดาว” หลัวเฟิง ชอบแผนที่นี้จริงๆ ดังนั้นเขาจึงตั้งชื่อมันตามที่เขาต้องการ
“ดูดซับวิญญาณแม่ทัพ”
หลัวเฟิง สะบัดมือและหยดน้ำ หยดหนึ่งก็ลอยเข้ามาที่หน้าผากของเขา มันเข้าหลอมรวมทันทีในตอนที่มันสัมผัสกับตัวเขา เพราะมันได้เชื่อมต่อกับแกนหลักของเขา มันจึงเหมือนกับน้ำที่ไหลเข้าสู่แม่น้ำ ที่แห้งคอดและถูกดูดซับอย่างรวดเร็ว การดูดซับวิญญาณแม่ทัพนี้ได้ทำให้ทารกได้เปลี่ยนกลายเป็นยักษ์ซึ่งให้ความแข็งแกร่งไม่รู้จบ
“ทรงพลังจริงๆ”
“ด้วยจิตใจและสติของข้าตอนนี้ ข้าสามารถที่จะเปิดใช้มันได้อย่าง
สมบูรณ์ วิญญาณทหาร…มีความแข็งแกร่งของ ระดับห้วงมิติ 1,000 เท่า ส่วนวิญญาณแม่ทัพนั้นมี 10,000 เท่า” เขาร้องออกมา “อาจารย์ได้สร้าง เกราะผูกมัด และวิญญาณดิบ แม้ว่าพวกมันจะมีเป้าหมายในด้านที่ต่างกันไป แต่ข้อกำหนดและความแข็งแกร่งนั้นค่อนข้างคล้ายกัน เพราะอันหนึ่งสำหรับร่างกายและอันหนึ่งสำหรับวิญญาณ”
พลังวิญญาณของ หลัวเฟิง ตอนนี้ทรงพลังอย่างมาก การมีพลังวิญญาณมากกว่า ระดับห้วงมิติ 10,000 เท่าด้วยวิญญาณแม่ทัพ นี่ถือว่าเป็นจักรพรรดิขั้นต่ำ และด้วยการควบคุมจิตใจและสติของเขา…เขาสามารถที่จะปลดปล่อยการโจมตีเท่ากับจักรพรรดิระดับสูงสุดได้
ปึง!
เงาหอคอยเริ่มกลืนกินสัตว์เทพอสูรจากแกนของเขา นี่คือเงา…ที่ก่อตัวขึ้นมาจากหอคอยดวงดาว มันค่อยๆ ถูกดูดซับและหายไป
“รากฐานของวิญญาณข้าก่อตัวขึ้นมาแล้วและด้วยจิตใจของข้า พลัง
ของมันจะไร้ขีดจำกัด แค่ในด้านการป้องกัน ด้วยความช่วยเหลือจาก
หอคอยดวงดาว…ใครกันที่จะสามารถจัดการข้าได้?” หลัวเฟิง มั่นใจ
อย่างมาก
…
เขาได้กางปีกสีเงินตัวเองออกมา
ด้วย ปีกซืออวู๋ ที่อยู่บนหลังของเขาและหอคอยดวงดาวที่อยู่ภายใน อีกทั้งเกราะแม่ทัพและวิญญาณแม่ทัพ….เขาถึงกับมีแผนที่ดวงดาวไว้
สำหรับการโจมตีด้วย!
เขาไม่เกรงกลัวสิ่งใดเพราะมันเพียงพอที่จะทำให้พวกจักรพรรดิสิ้นหวัง เมื่อพบกับพลังที่น่ากลัวแบบนี้ ใครบ้างที่กล้าจะคุกคามเขา?
ในด้านรากฐาน มันลึกซึ้ง เขามีสมบัติมากมาย แม้แต่ จักรพรรดิเจ็ด
ดาบ ก็ล้วนแต่ต้องตะลึง เพียงสิ่งเดียวคือความแข็งแกร่งของพวกมัน
แข็งแกร่งอย่างมากเมื่อรวมกับสมบัติที่พวกเขามี พวกเขาก็ยังสามารถทำให้ หลัวเฟิง ต้องสู้อย่างยากลำบาก
“6,000 ปีของมรดกความเป็นความตาย“
“กว่า 5,000 ปีที่ศึกษาเส้นทางของสัตว์เทพอสูรด้วยความช่วยเหลือของกฎมิติของข้า” เขาร้องออกมา ในตอนที่ได้เครื่องหมายมากว่าพันอันเขาก็ไปถึงระดับ 19 ของเส้นทางสัตว์อสูรเทพ ด้วย 5,000 ปี ที่มีตอนนี้เขาก็ได้ไปถึงระดับ 20 แล้ว ความเร็วในการพัฒนาของเขาถือว่าเร็วจนน่าตกใจ
เขากำลังผ่านระดับ 20 ของสะพานสวรรค์!
แน่นอนว่าสิ่งที่เขามีคือรูปปั้นสัตว์เทพอสูรที่ทำการเลียนแบบและสร้างมันขึ้นมา บวกกับจิตใจและสติของเขาที่แข็งแกร่งขึ้นเรื่อยๆ ทำให้เขาสามารถไปถึงระดับสูงกว่าได้เร็วกว่าเดิม
มันก็เหมือนกับสัตว์เทพอสูรที่พัฒนาไปไปอย่างรวดเร็ว
แต่นันเชียน 7 รูปแบบ และกฎมิติของเขานั้นช้ากว่า
เขาเพิ่งเสร็จสิ้นท่าสองของนันเชียน 7 รูปแบบพลังของมันถือว่าอยู่ในระดับ 18 ของสะพานสวรรค์
ในด้านกฎของมิติ เขาได้ทำความเข้าใจรูปภาพที่ 6 ซึ่งอยู่ในระดับ 18 ด้วย
ชัดแล้วว่าในด้านของกฎความเข้าใจ ตัวตนของสัตว์เทพอสูรนั้นยาก
กว่ามากในการเดินหน้าต่อ…แต่เพราะมันจะทรงพลังยิ่งกว่าเดิมมาก มันจึงจะให้ความแข็งแกร่งที่น่ากลัวกับเขา
“และข้าก็ยังมีเรื่องให้แปลกใจอีก”
“ข้าแค่เข้าใจรูปที่ 6 ของกฎมิติและรูปที่ 7 นั้นคือสิ่งที่สำคัญที่สุด แต่ข้ายังไม่รู้เกี่ยวกับมัน ร่างโมชาน…การใช้คริสตัลชีวิตและการเชื่อมต่อพิเศษกับจักรวาลซึ่งตอนนี้ทำให้สามารถใช้การเทเลพอร์ทได้”
“เทเลพอร์ท”
“ข้าสามารถที่จะทำมันด้วยตัวเองได้” เขาดีใจอย่างมาก “แม้ว่าข้า
จะมี ศรคลั่ง ในฐานะทาสแล้วแต่ในตอนวิกฤตที่ต่อสู้อยู่ ศัตรูจะต้อง
จัดการกับเราแยกกัน ศรคลั่ง จะไม่สามารถที่จะอยู่เคียงข้างข้าได้ตลอด”
“ถ้าข้าต้องหนี ด้วยการเทเลพอร์ทด้วยตัวเองจะเป็นทางที่เร็วที่สุด”
เขาจินตนาการถึงมันได้ ถ้าร่างกายของเขากำลังสู้ เขาสามารถให้ ร่างโมชาน กลายเป็นชิ้นส่วนเหล็กและไปอยู่ในกล้ามเนื้อของเขาได้
ฉัวะ!
ร่างโมชาน จะสามารถเทเลพอตและเขาก็จะหนีไปได้ ร่างโมชาน และร่างเนื้อทั้งคู่นั้นมีแกนร่วมกัน สำหรับ ร่างโมชาน ที่จะปรากฎในโลก
ภายในของเขา…มันเป็นสิ่งที่ไม่อาจมีใครหยุดได้ มันไม่เหมือนกับ
แหวนโลกซึ่งต้องการพลังงานในการนำทาง
เมื่อไปปรากฏในโลกภายในแล้วที่ต้องการมีเพียงแค่ความคิดเท่านั้น
…
6,000 ปีการพัฒนาของเขาถือว่าก้าวกระโดด
เทพอสูรของเขาขึ้นไปอยู่ระดับ 20 นันเชียน7 รูปแบบนั้นอยู่ระดับ 2
ร่างโมชาน ของเขาสามารถทำการเทเลพอร์ทได้ จิตใจของเขาตอนนี้
แข็งแกร่งกว่าเดิมอย่างน้อยพันเท่า…และอาจารย์ของเขาได้ทิ้งสมบัติไว้ให้เขาสองชิ้นซึ่งจะทำให้อัศวินมากมายต้องคลุ้มคลั่ง เมื่อรวมกันแล้วเขามีสมบัติตอนนี้ 3 ชิ้นพร้อมกับวิญญาณและเกราะแม่ทัพ….
ทุกอย่างตอนนี้อยู่ในกำมือเขา
“มีหลายวิธีในความเข้าใจของข้า แม้ว่าจะต้องสู้กับจักรพรรดิ เจ็ดดาบหรือคนอื่นๆ ข้าก็ไม่จำเป็นต้องกลัว” เขามั่นใจอย่างมากเมื่อได้รับสิ่งสืบทอดจาก ผู้มาเยือนที่ยิ่งใหญ่
เขาได้เรียนรู้หลายอย่างจากสิ่งมีชีวิตทรงพลังในจักรวาลล
นักรบแบบนี้ไม่จำเป็นต้องคิดเรื่องเผ่าพันธุ์รึเรื่องอื่นๆ การสืบทอดของเขานั้นทำให้เผ่าพันธุ์ระดับสูงสุดทั้งหกต้องอิจฉา
ท่านเจ้าเมือง คิดไว้นานแล้ว…หากเขาไม่สามารถดึงพวกนี้เข้ามาได้ มันจะดีกว่าที่จะให้คนอื่นในเผ่าพันธุ์ของเขาสืบทอดมันแทน นี่น่ะจะเป็นผลประโยชน์ต่อเผ่าพันธุ์
“ทุกอย่างลงตัวแล้ว”
“ได้เวลาที่จะไปเยี่ยมครอบครัวข้าแล้ว” สายตาของ หลัวเฟิง ดูแหลมคมและมั่นคง ในตอนที่เขาคิดถึงครอบครัว สายตานั้นก็ดูอ่อนโยนลงไป
ระหว่างการสืบทอดชีวิตและความตาย เขาทนมันมาได้เพราะเขา
ต้องการจะพบครอบครัวของเขาอีกครั้ง
สิ่งเดียวคือหลังจากที่เขาตื่น เขาต้องการที่จะไปพูดกับสิ่งมีชีวิตที่
ยิ่งใหญ่ เมื่ออยู่ต่อหน้าอีกฝ่าย เขาไม่กล้าที่จะส่งความคิดเข้าไปใน
จักรวาลเสมือนเพื่อดูครอบครัวเขา นี่น่ะเป็นการดูหมิ่นสุดๆ!
นี่เป็นการพบกันครั้งแรก เขาไม่ต้องการที่จะดูหมิ่นอาจารย์ของเขา
ถ้าเขาเป็นอาจารย์และต้องการพบศิษย์เป็นครั้งแรก ศิษย์เขาไม่ควรที่จะไขว้เขวและมีความคิดในจักรวาลเสมือนซึ่งถ้าเป็นแบบนั้นเขาคงจะไม่พอใจ
ดังนั้นเขาจึงต้องทนมันไว้…
เขารอจนกว่าอาจารย์จะให้แผนที่กับเขา ดูดซับวิญญาณแม่ทัพ เมื่อทุกอย่างเสร็จสิ้น….มันก็จะได้เวลาพบกับครอบครัวของเขาอีกครั้ง