ตอนที่ 1103 การต่อสู้ของบรรพบุรุษเทพ กับ เทพปีศาจ

“บรรพบุรุษเทพ?” หลัวเฟิงได้หาดูว่าเสียงนั้นมาจากไหน มีสิ่งมีชีวิตหนึ่งได้บินมาจากวังที่ดูธรรมดาที่อยู่ใกล้กับเขา เป็นเผ่าพันธุ์ที่มีความสูงหลายสิบเมตรกับ 6 แขน รูปร่างคล้ายมนุษย์ มีใบหน้าแต่ละด้านของหัว ใบหน้าด้านหน้ามีรอยยิ้ม ส่วนอีกด้านดุร้าย แขนทั้งหกของเขาถือไม้เท้าสั้นๆ แต่ละอันดูเหมือนมีดขนาดเล็ก มีดสามอันเป็นสีดำ ส่วนอีกสามอันนั้นเป็นสีขาว

“บรรพบุรุษเทพอาศัยอยู่ใกล้ๆ ข้าจริงเหรอ” หลัวเฟิงที่อาศัยอยู่บนเกาะโบฮีเนียลเพื่อฝึกฝนมาตลอด 62 ปีโดยที่เขาไม่รู้เลยว่าบรรพบุรุษเทพกำลังอาศัยอยู่ข้างเขา

ใบหน้าอัธยาศัยดีมองไปที่ท้องฟ้า เสียงที่อยู่ภายใต้การควบคุมกาลอวกาศและเวลาของเขาถูกส่งไปถึงจุดที่ถูกควบคุมกาลอวกาศและเวลาของเจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริง

“เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริงออกไป ข้าจะถือว่าเจ้าไม่ได้มาที่นี่”

“ฮ่า ฮ่า…นั่นมันบรรพบุรุษเทพสองหน้า เจ้ากล้าที่จะหยิ่งต่อหน้าข้า ข้าไม่เคยถูกเรียกหาโดยโรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล แล้วข้าจะไปที่ไหนก็ได้ตามที่ต้องการ”

“ข้าจะฆ่ามนุษย์หลัวเฟิงนั้นวันนี้ แล้วเจ้าก็หยุดข้าไม่ได้”

พื้นที่ถูกควบคุมกาลอวกาศและเวลาของหมอกสีดำ ได้ถูกกดลงมาหลังจากเขาพูดออกมาตามความพอใจ

การควบคุมกาลอวกาศและเวลาของเจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริงแข็งแกร่งขึ้น

เมื่อสองพื้นที่เข้าปะทะกันอีกครั้ง ทะเลสาบ 5 สีก็เริ่มทำการโจมตี ทะเลสาบได้รวมตัวกัน มันหดตัวจนกลายเป็นเสาสีทอง พื้นที่ถูกควบคุมโดยเจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนถูกฟาดใส่

หลัวเฟิงมองขึ้นไปอย่างหวาดกลัว “พื้นที่จักรวาลนั้นอยู่ภายใต้การควบคุมของเจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริง แม้แต่กฎยังต้องถอยออกมา การควบคุมกาลอวกาศและเวลาของเจ้าแห่งจักรวาลยังไร้พลังภายใต้สมบัติแท้จริงสูงสุด”

เสาแสงสีทองฟาดเข้าใส่พื้นที่ของเจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริง

“ไอ้ทะเลสาบ 5 สี” เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริงคำราม ชุดเกราะของเขาปรากฎออกมา มันเป็นชุดเกราะประหลาดที่มีคราบเลือดติดอยู่ มันได้รวมเข้ากับพื้นที่ที่เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริงควบคุม เสาสีทองทำการโจมตีเจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริง แต่เกราะของเขาก็ยังคงทนได้อยู่ พื้นที่แต่ละตารางเหมือนมีดอกไม้ไฟ พื้นที่ที่ถูกควบคุมโดยเจ้าแห่งจักรวาลปีศาจแตกเป็นอนุภาค แต่ของบรรพบุรุษเทพยังคงมั่นคง

หลัวเฟิงมองเห็นเจ้าแห่งจักรวาลปีศาจได้ชัดเจนขึ้นเล็กน้อย เสาสีทองได้สลายไป

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า ข้ามีสมบัติแท้จริงปกป้องข้า ไม่มีใครในมหาสมุทรจักรวาลฆ่าข้าได้ ก็แค่บรรพบุรุษเทพสองหน้าเพียงคนเดียว”

“ทำลายจักรวาล” เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจกล่าว

สิ่งมีชีวิตที่มีหมอกสีดำ ได้ก้าวเท้าลงบนพื้น รองเท้าที่เป็นสิ่งหนึ่งของเกราะสมบัติแท้จริงสูงสุด กาลอวกาศและเวลาที่อยู่ด้านล่างมันเกิดผลกระทบ ทำให้อวกาศรอบๆ เกิดการแตก พื้นที่ควบคุมของบรรพบุรุษเทพก็แตกเช่นกัน เขาไม่สามารถต่อต้านการโจมตีนี้ได้

“เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริงทำเกินไปแล้ว”

บรรพบุรุษเทพสองหน้าเปลี่ยนใบหน้า ใบหน้าสีดำที่ดุร้ายไปอยู่ด้านหน้า เขาจ้องไปยังเจ้าแห่งจักรวาลปีศาจและคำรามออกมาด้วยความโกรธ แขนแต่ละข้างของเขาถือมีดอยู่

เมื่อมีดถูกกวาดในอากาศ คลื่นอากาศที่สับสนสีดำและสีขาวก็ถูกสร้างขึ้น มันสร้างเป็นการไหลเวียนของอากาศสีขาวและสีดำ ซ้อนทับกัน การโจมตีของสมบัติแท้จริงชั้นยอดทั้ง 6 สัมผัสกับพลังของสมบัติแท้จริงสูงสุดของเจ้าแห่งจักรวาลปีศาจ

“เสมือนจริง ไปลงนรกซะ”

การโจมตีจากหกแขนของบรรพบุรุษเทพสองหน้าที่ซ้อนทับกันนั้นแข็งแกร่ง ทำให้พื้นที่ที่อยู่ในการควบคุมเกิดการสั่นสะเทือน

หลัวเฟิงรู้สึกถึงพื้นที่รอบๆ ตัวเกิดการสั่นสะเทือน พื้นที่ปลอดภัยที่สุดของเขาในเวลานี้คือสถานที่ถูกควบคุมกาลอวกาศและเวลาของบรรพบุรุษเทพ ยังมีการต่อสู้ของเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดที่ทำให้กาลอวกาศและเวลาไม่เสถียร เขาจึงไม่สามารถที่จะออกไปได้หรือแม้แต่การเคลื่อนย้ายผ่านจักรวรรดิเทพ

“หนีไปไม่ได้แม้เจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดจะมาฆ่าข้า” หลัวเฟิงคิด

หลัวเฟิงมองไปยังการต่อสู้ของสองเจ้าแห่งจักรวาลที่อยู่ในท้องฟ้า แม้ว่าการต่อสู้จะส่งผลกระทบต่อพื้นที่ที่พวกเขาควบคุม พื้นที่ที่ถูกควบคุมแตกออกเป็นอนุภาค มีบางส่วนได้ถูกรวมเข้าด้วยกันอีกครั้ง

“เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริงอย่ามาโทษข้า ทะเลสาบออโรร่าห้าสี” บรรพบุรุษเทพคำราม

ทะเลสาบ 5 สีถูกใช้ประโยชน์เพียงบางส่วนเท่านั้น มันคือสมบัติแท้จริงที่คอยปกป้องโรงเรียนเทพอสูรบรรพกาลในเวลาปีแสง

ตอนนี้ทะเลสาบ 5 สีได้ทำการหดตัวรวมกันจนมีขนาดเท่าเมล็ดข้าว และมันก็เปลี่ยนรูปร่างจนเป็นดาบห้าสี

ดาบห้าสีได้ฟันลงมา แล้วหกดาบก็ฟันเข้าไปหาเจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริงอีกครั้ง

“เจ้าบรรพบุรุษเทพ เจ้า…” เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริงร้องเสียงดัง เขาจำเป็นต้องทำการป้องกันการโจมตีจากทั้งสองด้าน เขาไม่สามารถจัดการมันได้ในเวลาเดียวกัน ทำให้ร่างกายอมตะของถูกเผาผลาญ

“เจ้ากำลังกดดันข้า” เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริงยกหัวขึ้นและคำราม พื้นที่รอบๆเขาเกิดรอยแตก

บรรพบุรุษเทพ และดาบห้าสีไม่อาจเข้าใกล้ได้

หลัวเฟิงที่เฝ้าดูอยู่เห็นว่าทั้งบรรพบุรุษเทพและดาบห้าสีนั้นไม่ใช่ไม่เข้าใกล้ แต่เพราะพลังของเจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริงแข็งแกร่งมาก

มีข่าวเกี่ยวกับเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดนั้นถูกจำกัดไว้โดยการทำงานของจักรวาล พวกเขาแสดงพลังที่แข็งแกร่งกว่าเจ้าแห่งจักรวาลได้เพียงเล็กน้อยเท่านั้น

“เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริง ที่นี่คือจักรวาลดั้งเดิม” บรรพบุรุษเทพตะโกน

เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริงมองลงมาอย่างผู้มีอำนาจ ในช่วงเวลานั้น โซ่สีทองปรากฎขึ้นมาในอวกาศ มันได้พันแขนของเจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริง ทำให้เขายากที่จะเคลื่อนไหว

“ไม่” เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริงแสดงความวาดกลัว

โซ่สีเขียวปรากฎขึ้นมาอีกอันมันได้พันเข้ากับแขนอีกข้างของเจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริง โซ่สีน้ำเงินครามยังโผล่ออกมาจับเขาไว้เช่นกัน

เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริงคำรามออกมาด้วยความโกรธ ทว่าพลังของเขาได้อ่อนลงมาเรื่อยๆ โซ่ก็เริ่มหยุดเมื่อพลังของเขาอ่อนลง

เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริงมองลงมาด้านล่าง “บรรพบุรุษเทพสองหน้า เพราะที่นี่คือจักรวาลดั้งเดิม ถ้าเป็นมหาสมุทรจักรวาลเจ้าก็ไม่ใช่คู่มือข้า”

บรรพบุรุษเทพสองหน้ามองขึ้นไป “โชคไม่ดีสำหรับเจ้า เพราะตอนนี้เราอยู่ในจักรวาลดั้งเดิม สามบรรพบุรุษเทพเราสามารถเอาชนะเจ้าได้ ในจักรวาลดั้งเดิมไม่มีใครท้าทายเราได้”

“เราคือผู้คุ้มกันการทำงานของกฎจักรวาล เราได้รับความกรุณาจากจักรวาลดั้งเดิม ยอมแพ้ซะ หรือเจ้าต้องการท้าทายกับจักรวาลดั้งเดิม”

เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริงจ้องมองบรรพบุรุษเทพสองหน้า

“ดี เจ้าจะได้รู้ผลที่ตามมาในมหาสมุทรจักรวาล” เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริงส่งเสียงดัง

“เราไม่เคยไปมหาสมุทรจักรวาล” บรรพบุรุษเทพตอบกลับ

เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริงกัดฟันแน่น โรงเรียนบรรพุบุรษเทพไม่สามารถท่องไปในมหาสมุทรจักรวาลได้

“เจ้าหนู วันนี้ถือว่าเจ้าโชคดี” เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริงจ้องมาที่หลัวเฟิงและส่ายหัว

เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริงเพิ่มความเร็วจนถึงความเร็วแสงและหายไป

อวกาศที่แตกออกเป็นชิ้นๆ ได้กลับคืนสู่สภาพสงบสุข ไม่มีอะไรเสียหายบนเกาะโบฮีเนียล เหล่าผู้สืบทอดรู้เพียงแค่เกิดการสั่นในพื้นที่ พวกเขาไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้น

หลัวเฟิงจ้องมองท้องฟ้าที่เจ้าแห่งจักรวาลปีศาจเสมือนจริงและบรรพบุรุษเทพหายไป

หลังจากนั้นหลัวเฟิงก็ได้ยินเสียงบรรพบุรุษเทพเข้ามาในจิตใจ “หลัวเฟิงมานี่”