ตอนที่ 1176 หนึ่งพันปี

“ใหญ่ ใหญ่ขึ้นไปอีก นายท่าน” ปีกซื่อหวู๋ส่งข้อความให้หลัวเฟิง

หลัวเฟิงพยายามอย่างดีที่สุด เขาใช้เวลามากมายในการต่อสู้พร้อมกับปีกซื่อหวู๋ ปีกเดิมนั้นมี 6 คู่

ปีกทุกคู่นั้นได้รับความเสียหาย ปีกที่อยู่ด้านบนสุดคือปีกสีขาว ขีดความสามารถจากต้นกำเนิดที่ทำให้มันล่องลอยไปมาก็ยังสามารถที่จะฟื้นฟูกลับมาได้ การบาดเจ็บของปีกนั้นรุนแรงแต่สามารถฟื้นกลับมาด้วยการดูดกลืนวัสดุต่างๆ มันเป็นโชคดีของมันที่ต้นกำเนิดปีกที่ทำให้มันครอบครองพลังนี้

ปีกอีกห้าคู่ถูกแยกออกไปยังที่ต่างๆที่ไม่มีใครทราบ ทุกคู่ได้รับความเสียหายรุนแรง ทำให้พลังงานของพวกมันลดลงต่ำมาก ปีกทั้งห้าที่ไร้ต้นกำเนิดที่เป็นแกนกลาง เมื่อลอยไปยังสถานที่อันตราย มันสามารถทำลายเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดและสมบัติแท้จริงชั้นยอด มันได้ทำให้ปีกทั้ง 5 คู่เสียหายมากขึ้นในทุกครั้ง

จนกระทั่งวันนี้ ปีกทั้งสองคู่ของหลัวเฟิงได้ดูดกลืนพลังจากต้นกำเนิด มันจึงทำให้ปีกทั้งสองคู่ฟื้นฟูตัวเอง

“เดี๋ยวๆ หยุดก่อน” ปีกสีขาวส่งเสียงดัง

แต่ปีกซื่อหวู๋ที่อยู่กับหลัวเฟิงนั้นกำลังใหญ่ขึ้น

ยิ่งปีกซื่อหวู๋ใกล้สมบูรณ์มากเท่าไรก็ยิ่งใหญ่ง่ายมากขึ้นเท่านั้น ขนาดที่ใหญ่มากขึ้นทำให้ดูดกลืนดาบแสงได้มากขึ้นเท่านั้น มันแผ่ขยายออกมานับปีแสง ปีกซื่อหวู๋เทียบได้กับขนาดปีกสีขาว ปีกสีขาวสั่นสะเทือนราวกับจะพังทลายลงมา ปีกมีดสีขาวจำนวนมากกำลังผสมเข้ากับปีกซื่อหวู๋

“นายท่าน มันนานมากแล้วที่ด้านในของข้านั้นเสียหาย ตอนนี้ได้ฟื้นคืนมาแล้ว 10%” ปีกซื่อหวู๋รู้สึกดีใจ

“เพียง 10% หลังจากผ่านมาครึ่งวัน”

หลัวเฟิงรู้สึกถึงความลึกลับ ความต้องการในการฟื้นฟูสมบัติแท้จริงสูงสุดนั้นสูงมาก โชคดีที่เขามีต้นกำเนิด ถ้าเขาพึ่งตัวเองพลังงานอมตะของเขาก็คงไม่เพียงพอ

“เจ้ามันโจร นี่มันพลังของข้า มันของๆ ข้า”

ปีกสีขาวเริ่มต่อต้านในตอนแรก แต่ตอนนี้เขาได้ละทิ้งความตั้งใจหยุดและหันมาตะโกนแล้วสาปแช่ง

“มา เข้ามาเลย ถ้าเจ้าสามารถฆ่าข้าได้ เจ้าคิดว่าข้ากลัวเจ้าหรือไง” ปีกซื่อหวู๋ยั่วยุ

“ยิ่งไปกว่านั้น พลังงานมันสำหรับปีกทั้ง 6 คู่ ข้าไม่ผิดที่จะใช้ส่วนหนึ่งของมันในการฟื้นฟูตัวเอง เจ้าต้องการมันทั้งหมดเพื่อตัวเองงั้นหรือ”

“ข้าคือปีกและต้นกำเนิดเป็นของข้า!” ปีกสีขาวส่งเสียงดังและรุนแรงขึ้น

“เจ้าแค่เพียงจิตวิญญาณที่ไร้ความสามารถโจมตี สำหรับข้า ข้ามีเจ้านาย เพียงแค่รอแล้วดู ข้ารู้จักเจ้าทั้งภายในและภายนอก ในอนาคตเจ้าจะต้องเป็นของนายข้า”

“โอ้ โอ้ ฝันไปเถอะ มันก็แค่ฝัน เจ้านายของเจ้าคิดจะรวมข้าเป็นของตัวเองละก็…มันย่อมเป็นไปไม่ได้เพราะข้าจะพบเจ้านายคนใหม่ก่อนที่มันจะเกิดขึ้น ข้าจะช่วยเจ้านายใหม่ข้าทำลายเจ้านายของเจ้าและดูดกลืนเข้ามา”

สองจิตวิญญาณส่งความคิดหากัน ทั้งสองมีสติปัญญาแต่ไม่ถูกนับเป็นรูปแบบชีวิต ทั้งคู่เป็นจิตวิญญาณที่กำเนิดจากสมบัติแท้จริงสูงสุดในองค์ประกอบแตกต่างกัน หากทั้งสองหลอมรวมกัน จะมีเพียงหนึ่งเท่านั้นที่รอด ส่วนอีกหนึ่งจะต้องถูกทำลาย นี่เป็นเหตุผลที่ปีกซื่อหวู๋และปีกสีขาวที่กำลังพบ ปีกซื่อหวู๋กำลังคิดหาวิธีช่วยหลัวเฟิงปราบปีกสีขาว ส่วนปีกสีขาวคิดว่าหลัวเฟิงยังขาดสิ่งที่เขาต้องการจึงต้องการส่งหลัวเฟิงไปสู่ความตาย และทำการดูดกลืนสมบัติเพื่อฟื้นฟูตัวเอง

ตอนนี้จิตวิญญาณของปีกซื่อหวู๋ได้ถือกำเนิด ปีกสีขาวไม่มีทางที่จะช่วยหลัวเฟิง จิตวิญญาณแต่กำเนิดนั้นอยู่ที่มัน

“ยังหวังที่จะได้พบกับเจ้านายอีกเหรอ หรือต้องการหาอัศวินที่มีอำนาจจิตระดับเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุด หรือเป็นเจ้าแห่งจักรวาลที่มีอำนาจจิตเกินกว่าเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุด หากเส้นทางของเจ้าตอนนี้ถูกกำหนดให้ถูกทำลาย มันชัดเจนในเรื่องนี้แล้ว เจ้าจะช่วยตัวเองได้อย่างไรเมื่อเจ้าขยับตัวเองไม่ได้ จะหนีไปยังไง”

จิตวิญญาณของปีกไม่สามารถขยับและเคลื่อนไหวสมบัติได้ด้วยตัวเอง

“แก แกมัน…ข้าจะหาเจ้านายใหม่แล้วกลืนกินแกจนตาย”

จิตวิญญาณของปีกสีขาวกำลังบ้าคลั่ง มันไม่ได้เกลียดอะไรมนุษย์เลย แต่มันกลับเกลียดปีกซื่อหวู๋มากขึ้น มันถูกกำหนดแล้วว่าจะมีเพียงหนึ่งไม่มีสองเป็นอันขาด

เวลาไหลผ่านไป

“นายท่าน ข้าได้ฟื้นฟูมาถึงครึ่งทางแล้ว”

หลัวเฟิงได้รับการแจ้งข่าวจากปีกซื่อหวู๋ แล้วเขาก็ตื่นเต้นกับข่าวที่ได้ยิน

หลังจากผ่านไป 30 ชั่วโมง ปีกซื่อหวู๋ก็ฟื้นฟูกลับมา 90%

“พลังงานที่ดูดกลืนจากดาบแสงจำนวนมากกว่า 30 ชั่วโมงเกินกว่าหนึ่งเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุด ตอนนี้ปีกได้ฟื้นกลับมา 90% ด้วยพลังงานของต้นกำเนิดปีก”

พลังงานที่เกินกว่าเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดอันยากจะมีผู้พบเห็น ปีกสีขาวและปีกสีเงินสี่ปีกได้ขยายออกไปนับปีแสง ใบมีดแสงจำนวนมากของปีกสีขาวได้พุ่งเข้าหาปีกสีเงิน

หากเทียบกับ 30 ชั่วโมงก่อนหน้านี้ ปีกสีขาวขนาดใหญ่ยักษ์ได้หดตัวลงมาเล็กน้อย มันลดลงมาราวครึ่งปีแสง ทำให้เห็นว่ามันสูงสุดเพียงเท่านั้น ใบมีดแสงลดลงไปมาก

“ข้าจะกินเจ้า จะกินเจ้าให้ได้” ปีกสีขาวยังคงสาปแช่ง

“มาเลย เข้ามา” ปีกซื่อหวู๋กล่าวออกมาด้วยความพอใจ

“นายท่าน เสร็จสิ้นกระบวนการฟื้นฟูแล้ว” ปีกซื่หวู๋ส่งความคิดให้หลัวเฟิง

หลัวเฟิงรู้สึกมีความสุข หลังจากผ่านไปหนึ่งวันครึ่ง การดูดซับใบมีดแสงที่มีพลังในการโจมตีเกินกว่าเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดคนใด ก็ได้เสร็จสมบูรณ์

“หากเสร็จแล้ว พลังของเจ้าฟื้นกลับมาหรือไม่” หลัวเฟิงคาดหวัง

“ข้าอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์ แต่ตอนนี้มีปีกสองคู่จาก 6 คู่เท่านั้น ระดับของนายท่านใช้ได้เพียงเทคนิคสองประเภทเท่านั้น การใช้งานรูปแบบที่หนึ่งและสองของปีกไม่สร้างความแตกต่างให้กับนายท่านที่สามารถใช้ปีกสองคู่”

หลัวเฟิงตกใจ “ปีกซื่อหวู๋ เจ้าหมายความข้าสามารถใช้เพียงแค่สองเทคนิคเท่านั้นใช่ไหม มันเพียงแค่เพิ่มระดับพลังมากขึ้นเท่านั้นถูกไหม”

“ถูกต้อง นายท่าน ก่อนหน้านี้ข้าได้รับความเสียหายมาก ทำให้พลังงานอมตะที่ใส่ผ่านการแกะสลักทำได้เพียงส่วนเล็กๆ เท่านั้น ตอนนี้ข้าสามารถปลดปล่อยพลังได้เต็มศักยภาพแล้ว”

หลัวเฟิงเข้าใจสิ่งที่ปีกซื่อหวู๋บอก มันก็เหมือนเครื่องจักรที่ทำงานได้เพียงแค่ 10-20% จากสภาพสูงสุด

“ยังกลืนใบมีดอยู่อีกเหรอ?” หลัวเฟิงถาม

“ข้าไม่ต้องการใบมีดแสงเหล่านั้นอีกต่อไปแล้ว การดูดกลืนดาบแสงทำให้ฟื้นคืนส่วนที่เสียหายของข้า ไม่มีทางที่ข้าจะใช้พวกมัน ร่างของข้าไม่มีที่เก็บดาบแสงเอาไว้ มีเพียงต้นกำเนิดเท่านั้นที่เก็บและใช้พวกมันได้”

หลัวเฟิงถอนหายใจ

“มันเป็นเรื่องที่น่าเสียดาย นายท่านไม่สามารถรับปีกสีขาวออกไปได้ ถ้าเป็นต้นกำเนิดเพียงอย่างเดียว นายท่านสามารถเก็บมันไว้ในหอคอยดวงดาวได้ หากขาดต้นกำเนิดปีกสีขาวก็ไม่สามารถทนรูปแบบใดๆ ได้เลย”

“หากนายท่านฝึกฝนอำนาจจิตให้สูงขึ้นหลังจากเก็บมันไว้ในหอคอยดวงดาว เมื่อถึงเวลานายท่านก็สามารถที่จะให้มันจำว่าท่านคือเจ้านายได้ ตอนนี้ไม่มีอะไรที่นายท่านสามารถทำได้อีกต่อไปแล้ว” ปีกซื่อหวู๋กล่าวเสียงเรียบ

หลัวเฟิงพยักหน้า เขาเสียเวลากับปีกสีขาวไปมาก ปีกสีขาวยังคงระแวงไม่ยอมปล่อยให้แกนกลางออกมา

“แล้วตอนนี้เราควรทำยังไงดี” หลัวเฟิงกล่าว

“เราไม่สามารถทำอะไรได้อีกแล้ว เราทำได้เพียงแค่ทิ้งมันไว้ที่นี่เท่านั้น ไม่มีใครสามารถที่ขยับปีกสีขาวได้ เช่นเดียวกับเหตุการณ์ที่เกิดกับหอคอยดวงดาว”

หลัวเฟิงพยักหน้า เขาใช้หอคอยดวงดาวฟาดไปที่ปีกสีขาว แต่ปีกสีขาวก็ไม่มีที่ท่าว่าขยับเลย

“มันเป็นเพียงแค่จิตวิญญาณ จึงไม่จัดการกับปีกสีขาวได้ ยังมีข้อกำหนดที่เข้มงวดในการเป็นเจ้านายของมัน ข้าไม่เชื่อว่าในช่วงสั้นๆ จะมีอัศวินที่มีอำนาจจิตระดับเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดมาที่นี่ หากยังมีชีวิตอยู่ นายท่านสามารถฝึกอำนาจจิตเหนือเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดได้ มันคือสิ่งที่เป็นไปได้มากที่สุด” ปีกซื่อหวู๋พูดออกมาอย่างเชื่อมั่น

“เอาละ ตอนนี้ข้าคิดว่าเราคงทำได้เพียงแค่ออกมาจากที่นี่ แต่ข้าก็ไม่ได้อยากรีบออกไปไหน” หลัวเฟิงกล่าว

หลัวเฟิงที่อยู่ในหอคอยดวงดาวจ้องมองไปยังปีกสีขาว อำนาจจิตอันบ้าคลั่งได้โจมตีเขาอยู่โดยไม่หยุด

“สถานที่นี้จะทำให้อำนาจจิตของข้ามากยิ่งกว่าเดิม แม้ว่าจะมีสถานที่เพิ่มอำนาจจิตในมหาสมุทรแห่งจักรวาล การที่จะไปยังสถานที่เหล่านั้นก็ยังพบกับเส้นทางที่เต็มไปด้วยอันตราย”

สี่ปีกสีเงินที่ยืดออกมานอกหอคอยดวงดาวได้หดเล็กลงเข้ามายังทางเดินของหอคอยดวงดาว ตัวหอคอยดวงดาวก็ได้หดเล็กลงในขนาดไม่เกินฝุ่น

ภายในพื้นที่อันเงียบสงบ ปีกสีขาวและหอคอยดวงดาวได้เผชิญหน้าเข้าหากัน ระยะของทั้งสองได้ลดลงอย่างช้าๆ

“มนุษย์ เจ้าจะต้องเสียใจกับสิ่งที่ทำ”

จิตวิญญาณปีกสีขาวที่กำลังบ้าคลั่ง มันสามารถที่จะดูเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นต่อหน้าโดยที่ทำอะไรไม่ได้เลยแม้แต่น้อย

หลายปี ผ่านไป หลัวเฟิงพยายามอย่างมากในการฝึกฝนอำนาจจิตของเขา มีบางครั้งที่เขาหยุดเพื่อศึกษาการแกะสลักภาพและเส้นทางสัตว์เทพ

เมื่อร่างมหาสมุทรของเขาได้เดินทางไปตามดาวเคราะห์ต่างๆ และโลกด้วยประสบการณ์จำนวนมากทำให้เขาเติบโตอย่างมั่นคง ส่งผลกระทบต่ออำนาจจิตของเขา

เวลาผ่านไป 1,200 ปีในพริบตา ปีกสีขาวคู่และหอคอยดวงดาวได้ใกล้กันเป็นครั้งแรก หอคอยดวงดาวเหมือนฝุ่นที่ติดอยู่ที่ปีกสีขาว ฝุ่นได้พบกับหนึ่งในคราบเลือดที่ติดอยู่บนปีกสีขาว

คราบเลือดนั้นมีเส้นผ่านศูนย์กลางครึ่งเมตร มันได้ปล่อยกลิ่นอายอันบ้าคลั่งและน่าหวาดกลัวออกมา

หลัวเฟิงที่กำลังนั่งไขว้ขามองมายังคราบเลือดที่อยู่ด้านนอกหอคอยดวงดาว

“ในที่สุดก็สัมผัสกัน อำนาจจิตที่ออกมาจากเลือดนั้นช่างน่ากลัวเหลือเกิน”