Skip to content

Swallowed Star 1414

ตอนที่ 1414 : อาหารของ อสูรทลายมิติ

“ไม่มีจักรวาลย่อยเทียบได้กับจักรวาลดั้งเดิมและแม้แต่โลกแห่งจินก็เทียบกับจักรวาลดั้งเดิมไม่ได้” ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ มองไปที่ หลัวเฟิง “ทุกๆ หนึ่งยุคของจักรวาลดั้งเดิมนั้นมีความลึกลับ แม้ว่าข้าจะต้องการเข้าไปยังจุดกำเนิดแต่จักรวาลดั้งเดิมก็ไม่ยอมให้ข้าทำแบบนั้น มันให้ อาจารย์ต้นกำเนิด เข้าไปดีกว่าให้เจ้าได้โอกาสแต่…ระหว่างภัยของ อสูรทลายมิติ นี้จะเปิดโอกาสครั้งใหญ่ให้กับเจ้า ข้าคิดว่ามันจะเลือกทางที่ดีที่สุด”

ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ มองไปที่ หลัวเฟิง “จริงๆ แล้วข้าอิจฉาเจ้าแต่ไม่มีอะไรที่ข้าสามารถทำได้”

หลัวเฟิง สับสน เขารู้สึกได้ว่า ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ จะพูดอย่างอื่น ความสำเร็จที่เขามีตอนนี้และการสืบทอดจากสายน้ำวูดูวง บวกกับผนึกในโลกแห่งจินน่าจะเหนือกว่าที่ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ คาดเอาไว้ ความสำเร็จเหล่านี้ได้เพิ่มพลังให้กับเขาอย่างมาก

“อาจารย์” หลัวเฟิง พูดขึ้น

“หือ?” ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ มองไปที่ หลัวเฟิง

“ท่านได้สร้างเผ่าเทพเพลิงกับชาวโลกขึ้นมา” หลัวเฟิง พูดขึ้น “ข้าไม่รู้ว่าทำไมท่านถึงได้ทำแบบนั้น ข้าติดค้างท่านอย่างมากและข้าจะสำนึกบุญคุณนี้ไปตลอด ถ้าท่านต้องการความช่วยเหลือจากข้า ข้าจะทำทุกอย่างเพื่อช่วยท่าน”

ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ มองไปที่ หลัวเฟิง และหัวเราะออกมา

“ดูรอบๆ สิ หลัวเฟิง” ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ ชี้ไปรอบๆ

หลัวเฟิง มองไปรอบๆ ไฟที่ลุกไหม้รอบเรือนี้โดนความเย็นขับไล่ออกไป ไฟนั้นสั่นไหวราวกับมีแรงที่มองไม่เห็นห่อหุ้มพื้นที่นี้เอาไว้ มันคือแรงของจักรวาลดั้งเดิม ปรากฏว่าจักรวาลดั้งเดิมได้มาถึงและโกรธกับสิ่งที่ ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ ได้พูดไปแต่ไม่อาจจะทำอะไรในเรื่องนี้ได้

“จักรวาลดั้งเดิมได้มาถึงแล้ว บางอย่างข้าพูดได้แต่ก็มีบางอย่างที่หวงห้ามซึ่งหมายความว่าถึงแม้ข้าจะต้องการบอกเจ้าแต่ข้าก็ไม่อาจจะทำแบบนั้นได้” ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ มองไปที่ หลัวเฟิง “เหมือนในทะเลจักรวาล เราไม่อาจพูดถึงข้อมูลการสืบทอดเหนือเทพแท้จริงได้”

หลัวเฟิง พยักหน้า

“ถ้าไม่ใช่ว่าข้าไม่ต้องการจะบอกเจ้าแต่ข้าไม่อาจจะบอกเจ้าตอนนี้ได้” ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ กระซิบ “มันมีบางอย่างที่เกี่ยวข้องกับสังคมโบราณและมันก็คือความลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในทะเลจักรวาล ข้าบอกเจ้าได้ตอนที่ถึงเวลาอันควร”

“แล้วมันเมื่อไหร่กัน?” หลัวเฟิง ถาม

“ตอนนี้ข้าพอใจกับพลังของเจ้าอย่างมากแต่มันยังไม่ถึงเวลา” ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ส่ายหน้า “ไม่จำเป็นต้องถามเพราะข้าพูดไม่ได้แม้ว่าจะต้องการก็ตาม”

หลัวเฟิง คิดตาม สังคมโบราณ?

ความลับที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในทะเลจักรวาล?

เขาคิดไว้นานแล้วว่า ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ เกี่ยวข้องกับโลกแห่งจิน

“งั้นข้าจะรอ” หลัวเฟิง พูดขึ้น

“จำไว้” ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ พูดขึ้น “อย่าประมาท อสูรทลายมิติ มันฉลาดที่เจ้าส่งร่างโมชานไปยังรังของพวกมัน…เจ้ายังไม่ถึงจุดสูงสุดของพลังแต่เทพแท้จริงคนอื่นถึงจุดสูงสุดแล้ว และมันยากที่พวกเขาจะยกระดับตัวเองต่อ เมื่อเจ้ากลายเป็นเทพแท้จริง พลังของเจ้าก็จะเพิ่มขึ้นอีกครั้ง อย่าเสี่ยงทุกอย่างกับมัน เจ้าจะถึงจุดสูงสุดของเจ้าตอนที่เจ้าเป็นเทพแท้จริง”

หลัวเฟิง ช็อก ตามที่อาจารย์บอกมา เขายังไม่อาจจะฆ่าเหล่า อสูรทลายมิติ ได้

“ไปซะ” ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ พูดขึ้น “จำไว้ว่าให้ระวังตัว นี่คือสงครามที่ดุเดือดที่สุดในทะเลจักรวาล”

“ได้” หลัวเฟิง พูดแล้วลุกขึ้นยืนโค้งให้ก่อนจะจากไป

****

ในวังบรรพบุรุษอสูรเทพที่เขตบรรพบุรุษอสูรเทพ หลัวเฟิง ได้เข้าไปโดยสวมผ้าคลุมขาว ยามไม่ได้หยุดเขาไว้เพราะต่างก็รู้ว่า หลัวเฟิง เป็นใคร บรรพบุรุษอสูรเทพทั้งสามเคยบอกว่า หลัวเฟิง เข้ามาตอนไหนก็ได้

“บรรพบุรุษอสูรเทพ”

หลัวเฟิง เดินเข้าไปในวังและมองไปรอบๆ เทพทั้งสามนั่งอยู่บนบัลลังก์ ผ่านมาล้านล้านยุคเทพทั้งสามก็กลายเป็นเทพแท้จริง!

ยังไงซะพวกเขาก็มีพรสวรรค์ที่สูงส่งซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไมถึงได้ถูกเลือกเป็นบรรพบุรุษอสูรเทพและนอกจากนี้แล้วยังได้รับความช่วยเหลือจากจักรวาลดั้งเดิม ตอนนี้เทพแท้จริงมากมายเกิดขึ้นมาในจักรวาลดั้งเดิม ดังนั้นคงเป็นเรื่องตลกหากบรรพบุรุษอสูรเทพทั้งสามยังคงเป็น เจ้าแห่งจักรวาล

“ข้าคิดว่าจักรวาลดั้งเดิมรู้ความต้องการของข้าแล้ว” หลัวเฟิง พูดขึ้น

เทพสองหน้าถอนหายใจออกมา “ความต้องการ? เราไม่รู้ว่าเจ้าต้องการอะไรแต่จักรวาลดั้งเดิมไม่พอใจเล็กน้อย เจ้ายังยืนกรานเช่นเดิมรึ?”

“ใช่” หลัวเฟิง พยักหน้า

ไม่พอใจ?

มันไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับเขา จักรวาลดั้งเดิมได้ขัง อาจารย์ต้นกำเนิด เอาไว้ ทั้งเผ่ามนุษย์เองก็ไม่พอใจ!

อย่างที่ ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ ได้บอกมา มันไม่จำเป็นต้องกลัวจักรวาลดั้งเดิมเพราะมันต้องทำตามกฎและมันต้องการใช้ หลัวเฟิง ในการกำจัด อสูรทลายมิติ

จริงๆ แล้วตอนที่ความคิดเขาเข้าไปในจักรวาลกำเนิด มันจะราวกับว่าเขาได้กลายเป็นจักรวาลกำเนิดและรับรู้การทำลายและการเกิดใหม่ มันฟังดูลึกลับแต่ หลัวเฟิง ไม่คิดจะเชื่อทุกอย่างที่ ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ บอกมา ยังไงซะเขาก็ต้องสร้างร่างและส่งเข้าไปในดินแดนกำเนิด เมื่อจักรวาลกำเนิดเริ่มทำลายตัวเอง มันก็จะฆ่า หลัวเฟิง ได้ด้วยการโจมตีร่างนั้นและฆ่าวิญญาณของเขา!

ความต้องการนี้มันเสี่ยง หลัวเฟิง ตอบตกลงเพราะหนึ่งในสามเทคนิคสายน้ำวูดูวง ‘แม่น้ำอมตะ’ หลังจากที่กลายเป็นเทพแท้จริงแล้ว เขาจะมีแม่น้ำอมตะที่สมบูรณ์ และจะทิ้งเลือดไว้เป็นแผนสำรอง แม้ว่าเขาจะโดนโจมตีโดยจักรวาลดั้งเดิมและตายไปแต่เขาก็ฟื้นคืนชีพใหม่ได้ แน่นอนว่ามันคือกรณีเลวร้ายที่สุด จักรวาลดั้งเดิมต้องทำตามกฎ ดังนั้นหากเขาไม่ฝ่าฝืนกฎ เขาก็ไม่ถูกฆ่า แน่นอนถ้า หลัวเฟิง ต้องการจะรู้สึกได้ถึงการเกิดใหม่และการทำลายของจักรวาลดั้งเดิม เขาแค่ต้องรอจนกว่าจุดจบของจักรวาลดั้งเดิม จากนั้นจักรวาลดั้งเดิมก็จะถูกทำลายและเกิดใหม่ขึ้นมาอีกครั้ง มันจะไม่ทำลายตัวเองล่วงหน้าเพราะ หลัวเฟิง นอกจากนี้เขาก็ยังไม่เป็นเทพแท้จริง ดังนั้นเขาจึงไม่หวังให้จักรวาลดั้งเดิมถูกทำลาย

“เพราะเจ้ายังยืนยัน” บรรพบุรุษอสูรเทพมองมาที่ หลัวเฟิง “แม้ว่ามันจะเป็นความต้องการที่สูงส่งแต่หากเจ้าฆ่า อสูรทลายมิติ และปกป้องจักรวาลดั้งเดิมได้จริงๆ จักรวาลดั้งเดิมจะไม่ใช่แค่ปล่อย อาจารย์ต้นกำเนิด แต่ยังตอบรับความต้องการของเจ้าด้วย แน่นอนว่าความต้องการของเจ้าจะได้รับการตอบรับเมื่อจักรวาลยุคนี้จบลง ทุกอย่างที่จักรวาลดั้งเดิมอนุญาติผูกมัดโดยกฎ ดังนั้นมันจึงไม่อาจหลอกเจ้าได้”

เสียงแผ่ออกไปตามด้วยคลื่นโบราณห่อหุ้มทั้งวังเอาไว้ มันได้แผ่มาถึงตัว หลัวเฟิง ด้วย

“ข้าเชื่อพวกท่าน” หลัวเฟิง พยักหน้า

****

แต่ละสามยุคจักรวาลต้องส่งคน 1 คนไปยังรังของ อสูรทลายมิติ มันอันตรายอย่างมากจึงไม่มีใครเต็มใจจะไป

ทำไมข้าต้องไปด้วย?

ทำไมเขาไปไม่ได้?

ข้าเป็นเพียงความหวังสุดท้ายของเผ่าข้า ถ้าข้าตาย ทั้งเผ่าก็จะตายไปด้วย

มันมีการถกเถียงและเจรจาที่กินเวลาหลายปีกว่าจะเสร็จสิ้น มันเป็นตามที่ หลัวเฟิง คาดเอาไว้ เทียบกับล้านล้านยุคแล้วไม่กี่ปีแค่เพียงพริบตา ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องเร่งรีบอะไร

****

ตอนที่ขุมกำลังในทะเลจักรวาลกำลังเลือกว่าจะส่งใครไปนั้น โมโลซ่า ก็ได้ออกจากยอดเขาเอียง

หึ่ง!

“นี่มันอากาศปั่นป่วน! มันไม่มีอากาศปั่นป่วนเยอะแบบนี้ในรัง มันมีอยู่ทั่วทุกที่”

ชายร่างใหญ่ยืนอยู่ท่ามกลางอากาศที่ปั่นป่วน เขาใส่เกราะโบราณและตัวของเขาก็มีรูปร่างที่สมบูรณ์ ตาแดงก่ำของเขาแสดงท่าทีดุดันออกมา

อสูรทลายมิติ มองไปรอบๆ เขาได้มีรูปร่างเหมือนพวกในทะเลจักรวาลและเขาก็มีพลังอมตะ ดังนั้นทุกคนจึงคิดว่าเขาเป็นคนจากเผ่าในทะเลจักรวาล

ซิ่ว!

โมโลซ่า เปิดปากและอากาศปั่นป่วนก็ถูกดูดเข้าไป ทันใดนั้นทุกอย่างรอบตัวก็กลายเป็นหลุมดำ และอากาศปั่นป่วนก็ยังไหลเข้าไปในตัวเขา มันหยุดหลังจากผ่านไป 1 วัน

“น่าพอใจจริงๆ! แม้ว่าการกิน อสูรทลายมิติ ตัวอื่นจะดีกว่านี้แต่ข้ากินอากาศนี่ตอนไหนก็ได้!” โมโลซ่า พอใจอย่างมาก มันมีอากาศปั่นป่วนในยอดเขาเอียงแต่มันน้อยนิดเกินไป “มันช้ากับการกินอากาศปั่นป่วนนี่”

ซู่!

โมโลซ่า ก้าวออกไปอีกก้าวและเริ่มเทเลพอร์ท มันเริ่มเดินทางไปในทะเลจักรวาลด้วยแผนที่ ที่ จักรพรรดิเจินเจี๋ย กับ บรรพบุรุษมังกรหิน ให้มา มันจะไม่หลง นอกจากนี้แล้วมันยังมีการเชื่อมต่อที่แข็งแกร่งในหมู่ อสูรทลายมิติ ดังนั้นแม้ว่ามันจะหลงแต่มันก็ยังหา อสูรทลายมิติ ตัวอื่นๆ พบ

****

เดินทางในทะเลจักรวาลได้ครึ่งเดือน โมโลซ่า ก็ได้ฟาดหางและมองไปยังจักรวาลย่อยตรงหน้า มันมีเส้นผ่านศูนย์กลาง 100 ล้านปีแสง มันมีขนาดที่ใหญ่โต

“โอ้ ….น่าอร่อย!” โมโลซ่า ตาเป็นประกายด้วยความบ้าคลั่ง เขามองไปยังจักรวาลย่อยตรงหน้าพร้อมกับฟาดหางไปมา เขาตื่นเต้นกับมัน “ข้ารู้สึกได้ถึงจุดกำเนิดจักรวาลของจักรวาลย่อยนี้ มันคงต้องอร่อยแน่ๆ มันทำให้ข้ารู้สึกตื่นเต้นไปด้วย…”

โมโลซ่า ตื่นเต้นอย่างมาก มันกิน อสูรทลายมิติ ตัวอื่นมาแล้วแต่กลิ่นของจุดกำเนิดจักรวาลตรงหน้านี้ทำให้มันโหยหามากกว่าเดิม ความรู้สึกกับการกิน อสูรทลายมิติ ตัวอื่นก็แค่วิเศษเท่านั้น

กิน! กิน!

โมโลซ่า ตะโกนอยู่ในใจแต่สมองของมันอยู่ในการควบคุมเต็มที่

“ข้าไม่เชื่อว่าจักรวาลย่อยจะอร่อยได้ขนาดนี้ ตามทาสทั้งสองบอกมา มันมีจักรวาลย่อย, ดินแดนศักดิ์สิทธิ์และจักรวาลดั้งเดิม ข้ายังคงอ่อนแออยู่และจักรวาลย่อยอาจจะมีการป้องกันที่อ่อนแอที่สุด ข้าสามารถกินมันได้เร็วกว่าเดิม มันคงใช้เวลานานกว่าข้าจะกินดินแดนศักดิ์สิทธิ์เสร็จตามด้วยจักรวาลดั้งเดิมแต่จุดกำเนิดของจักรวาลดั้งเดิมนั้นไร้ขีดจำกัด จักรวาลย่อยนี้มาจากจักรวาลยุคแรกตามแผนที่ที่ข้าได้มา ทางช้างเผือก นั่นคือภัยที่ใหญ่ที่สุด สำหรับเทพแท้จริงนี้? เขาแค่ระดับกลาง ข้าจะเอามันเป็นอาหารมื้อแรกของข้า”

โมโลซ่า คิดอยู่สักพัก เขาคิดว่าเจ้าของจักรวาลย่อยตรงหน้าเขานี้อ่อนแอ ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจที่จะกินจักรวาลย่อยนี้

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

error: Content is protected !!