ตอนที่ 1449 : ทาส

หลัวเฟิง ได้จับ โมโลซ่า มาเพื่อ อสูรทลายมิติ ตัวอื่นไม่อาจจะฆ่ามันได้ การทำแบบนี้เขาหวังว่าจะไม่มีราชาอสูรทลายมิติ กำเนิดขึ้นมา จากนั้นพวกเขาก็ยังมีโอกาสที่จะผ่านพ้นวิกฤตนี้ไปได้แต่ตามที่ โมโลซ่า บอกมา มันไม่ได้ผล ดังนั้น หลัวเฟิง จึงคิดทางอื่น เขาตัดสินใจทำให้ โมโลซ่า เป็นทาส

ตราบใดที่ โมโลซ่า เป็นทาสของเขา โมโลซ่า จะเชื่อฟัง หลัวเฟิง จนถึงก้นบึ้งวิญญาณ มันจะยอมตายเพื่อ หลัวเฟิง และมันจะบอก หลัวเฟิง ทุกอย่างที่มันรู้

เมื่อข้าทำให้มันเป็นทาสแล้ว ข้าก็สามารถทำให้มันเป็นราชาได้ หลัวเฟิง คิด บางทีมันเกือบจะเป็นไปไม่ได้ที่จะทำแบบนั้นแต่ถ้ามันเป็นทาสข้าแล้ว มันก็จะเชื่อฟังข้าสุดหัวใจ มันจะบอกข้าทุกสิ่งเกี่ยวกับรังของ อสูรทลายมิติ มันจะบอกข้าเรื่องจุดแข็งและจุดอ่อนของ อสูรทลายมิติ ข้าแค่เอาชนะพวกมันหลังจากที่รู้เรื่องทั้งหมดไม่ว่ายังไงก็ตามการทำให้ อสูรทลายมิติ เป็นทาสนั้นก็มีโอกาสชนะมากกว่า

ชี่!

หลังจากที่แสงได้เข้าไปในตัว โมโลซ่า มันก็ได้พูดบางอย่างออกมาและจากนั้น

หลัวเฟิง ก็ไม่อาจรับรู้มันได้อีกต่อไป

“ข้าล้มเหลว?” หลัวเฟิง คิ้วขมวด

“ฮ่า ฮ่า…” ทั้งสองหัวของ โมโลซ่า หัวเราะออกมาและแสดงสีหน้าเยาะเย้ย “ทางช้างเผือก เจ้าหยิ่งทะนงเกินไป เจ้าคิดจริงๆ รึว่าทำให้ข้าเป็นทาสได้? ข้าน่ะเป็นสิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่ที่ให้กำเนิดโดยทะเลจักรวาลและข้าก็เกิดมาเพื่อทำลายล้าง ซึ่งตรงกันข้ามกับจักรวาลดั้งเดิม เจ้าคิดจริงๆ รึว่าจะทำให้ข้าเป็นทาสได้?”

หลัวเฟิง พูดขึ้นมาอย่างเย็นชา “เอาให้แม่นยำแล้วราชาจากหนึ่งพันล้านที่แทนถึงการทำลายและอยู่ตรงข้ามกับจักรวาลดั้งเดิม สำหรับเจ้า? เจ้าไม่ได้มีสิทธิ์ทำแบบนั้น”

โมโลซ่า มองไปที่ หลัวเฟิง ด้วยตาทั้งสองข้างของมันก่อนจะยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย “ถูกต้อง ข้ายังไม่มีสิทธิ์แต่ข้าเป็นสิ่งมีชีวิตเดียวที่เกิดมาในจักรวาลดั้งเดิม เจ้าคิดว่าจะทำให้ข้าเป็นทาสได้รึไง?”

“รอดูไปก่อนเถอะ” หลัวเฟิง พูดด้วยท่าทีไม่ต่างจากเดิม

หลัวเฟิง ดีดนิ้วและอยู่ๆ เส้นพลังที่มองไม่เห็นก็ได้มารวมตัวกันตรงหน้าเขา เส้นพลังเหล่านี้ได้ก่อเป็นภาพแปลกๆ ขึ้นมา มันคือตัวหนังสือโบราณที่ก่อตัวเป็นภาพ

“ตีตราทาส!”

ภาพนั้นได้พุ่งเข้าหา โมโลซ่า และทะลุเข้าไปในตัวมัน

ชี่!

โมโลซ่า พูดบางอย่างออกมาอีกครั้ง ตอนนั้น หลัวเฟิง ก็รู้สึกว่าภาพของเขาได้หายไป

“หือ?” หลัวเฟิง คิ้วขมวด

“ยังไงต่อ?” โมโลซ่า ยินดีขึ้นมา “แสดงทุกอย่างที่เจ้ามีมาสิ! แสดงมา! ข้าคือ อสูรทลายมิติ ระดับเดียวกับเจ้าที่เป็นเทพแท้จริง เจ้าเป็นแค่เพียงเทพแท้จริง…เจ้าคิดจริงๆ รึว่าจะทำให้ข้าเป็นทาสได้! เร็วเข้า แสดงออกมา!”

โมโลซ่า ที่ถูก หลัวเฟิง จับตัวไว้นั้นกำลังทำให้ หลัวเฟิง ไม่พอใจ

“ฮึ่ม!”

ฮัวะ!

เส้นพลังสีทองสองอันยิงออกมาจากตา หลัวเฟิง และเสาแสงก็เกี่ยวพันกัน อยู่ๆ เส้นแสงสีทองนับไม่ถ้วนก็ก่อตัวเป็นข่ายขนาดใหญ่ มันห่อหุ้มตัว โมโลซ่า เอาไว้ก่อนจะทะลุเข้าไปตัวมันแต่จากนั้นมันก็หายไป

“ได้ยังไง?” หลัวเฟิง พูดขึ้น เขาได้ยินเสียงเย้ยหยันของ โมโลซ่า แต่เขาไม่ได้สนใจ โมโลซ่า เป็นเพียงแค่ อสูรทลายมิติ ที่โดนขังไว้ “ทักษะที่ข้าใช้ออกมาคือทักษะระดับสูงจากสายน้ำวูดูวง และโลกแห่งจิน”

หลัวเฟิง แทบไม่เชื่อ “ข้าไม่ได้รู้สึกถึงแรงต้านของมันก่อนที่ทักษะของข้าจะหายไป”

ปกติแล้วเมื่อเผชิญหน้ากับการตีตราทาสแล้วมักจะมีการต่อต้าน คนที่จะทำให้อีกฝ่ายเป็นทาส อีกฝ่ายก็จะพยายามต้านทาน ถ้าต้านทานได้อ่อนแอเกินไป งั้นเขาก็จะกลายเป็นทาส

แต่ หลัวเฟิง ไม่ได้รู้สึกถึงแรงต้านเลยตอนที่ใช้ทักษะออกไป พวกมันหายไปทันทีที่เข้าไปในตัว โมโลซ่า

“ข้าไม่รู้สึกถึงการใช้พลังงานเลย” หลัวเฟิง สับสน

พลังอมตะกับพลังของ อสูรทลายมิติ นั้นตรงกันข้ามและหักล้างกันเองแต่มันไม่ใช่พลังอมตะที่แข็งแกร่ง เทพแท้จริงหลายคนสามารถใช้การโจมตีวิญญาณเข้าไปในตัว อสูรทลายมิติ และทำให้มันบาดเจ็บในส่วนวิญญาณได้ แต่พลังอมตะที่เขาใช้นี้หายไปโดยไม่มีแรงต้านจาก อสูรทลายมิติ เลย

มันหมายความว่าเนื่องจากมันแทนการทำลายล้าง ข้าเลยไม่มีสิทธิ์ทำให้มันเป็นทาสงั้นรึ? หลัวเฟิง ส่ายหน้า เขาไม่ยอมแพ้ ข้าอาจจะต้องใช้พลังของ อสูรทลายมิติ

หลัวเฟิง เริ่มขบคิดเรื่องนี้

****

โมโลซ่า ยินดีมากกว่าเดิม มันเยาะเย้ย หลัวเฟิง “เจ้าคิดจริงๆ รึว่าทำให้ข้าเป็นทาสได้? ฮ่า ฮ่า…มาสิ! มาดูกันว่าเจ้าจะทำอะไรได้บ้าง…”

แต่อยู่ๆ เสียงเย้ยหยันของมันก็เปลี่ยนไป “ได้ยังไงกัน?”

โมโลซ่า มองไปที่ชายตรงหน้าด้วยท่าทีสับสน พลังของ หลัวเฟิง เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็ว ไม่นาน หลัวเฟิง ก็แผ่พลังดำมืดชั่วร้ายออกมาราวกับว่าเขาเป็น อสูรทลายมิติ ความต่างเพียงอย่างเดียวคือ อสูรทลายมิติ มีสองหัวแต่ หลัวเฟิง มีหัวเดียว เขาไม่ต้องการเปลี่ยนรูปร่างตัวเองไปด้วย

“เจ้าทำแบบนี้ได้ยังไง?” โมโลซ่า ส่ายหน้า “มันต้องเป็นเรื่องโกหก เจ้าแค่จำลองหน้าตาให้เหมือนกับข้า พลังที่เจ้าใช้ไม่ใช่ของ อสูรทลายมิติ ข้ามั่นใจเรื่องนี้”

อสูรทลายมิติ ทั่วไปสามารถแปลงเป็นเทพแท้จริงและสร้างพลังอมตะขึ้นมาได้แต่พวกมันคือของปลอม จริงๆ แล้วมันไม่ใช่พลังอมตะ

“โอ้?”

หลัวเฟิง ชี้ออกไป เส้นพลังได้รวมตัวกันในท้องฟ้าและไม่นานก็ก่อตัวเป็นภาพใหม่ มันมีตัวหนังสือโบราณเขียนว่าตีตราทาสไว้ในภาพ ความต่างของพลังได้แสดงออกมาในภาพ พลังที่ใช้ในครั้งนี้คือพลังสูงสุดของ อสูรทลายมิติ

ภาพได้ลอยเข้าหา โมโลซ่า ที่เริ่มกังวลเป็นครั้งแรก ภาพนั้นได้ทะลุเข้าไปในอกของมัน

ชี่!

ภาพนั้นเข้าไปในอกได้ทันที

“ภาคส่วน?”

หลัวเฟิง ยักคิ้ว เขารู้สึกได้ถึงส่วนหนึ่งด้านในตัว โมโลซ่า ผ่านทางภาพ เขาได้ใช้ทุกทักษะแต่มันก็หายไปทันทีที่แตะกับส่วนนี้ เขายังไม่เคยรับรู้ถึงมันแต่ครั้งนี้พลังเขาทะลุตัวมันไปได้แม้ว่าจะสัมผัสโดนกับส่วนนี้

“ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมก่อนหน้านี้ไม่ได้ผล” หลัวเฟิง กระซิบ “มันมีส่วนหนึ่งในตัวเจ้าที่ต้านทานพลังแบบอื่นๆ”

วิญญาณของ โมโลซ่า ซ่อนอยู่ในส่วนนี้ ส่วนที่สำคัญที่สุดในร่างกายมัน

ฮู่!

วิญญาณของมันคำรามและพยายามจะต่อต้าน ภาพนั้นได้เปล่งแสงไม่รู้จบออกมาและพยายามจะสยบวิญญาณของมันเอาไว้ พลังได้ต่อตัวติดกับวิญญาณและพยายามรวมตัวให้เป็นหนึ่งเดียวกัน

วิญญาณของ โมโลซ่า พยายามจะทำทุกอย่างและส่วนลึกลับก็พยายามเพิ่มพลังให้กับวิญญาณ ผ่านไปสักพักมันก็หยุดนิ่งไป

เพล้ง!

ภาพนั้นได้หายไป หลัวเฟิง ล้มเหลวอีกครั้ง

****

โมโลซ่า มองไปที่ หลัวเฟิง ไม่เชื่อในสิ่งที่เกิดขึ้น มันไม่คิดว่าคนจากทะเลจักรวาลที่มันคิดว่าเป็นได้แค่อาหารจะสามารถใช้พลังของ อสูรทลายมิติ ได้!

แม้ว่า หลัวเฟิง จะแข็งแกร่งแต่ โมโลซ่า ก็มองเขาเป็นแค่อาหารที่แข็งแกร่งเท่านั้น แต่ตอนนี้มันเริ่มสงสัยแล้ว อาหารที่อ่อนแอกลับสามารถใช้พลังของ อสูรทลายมิติ ได้แต่เขาไม่ได้เปลี่ยนเป็น อสูรทลายมิติ!

ถ้าเขาเปลี่ยนจริง โมโลซ่า คงไม่อาจจะต้านทานได้ แม้ว่าจะไม่ได้เปลี่ยนเป็น อสูรทลายมิติ และได้รับพลังมาแต่ หลัวเฟิง ก็ยังสามารถใช้พลังของ อสูรทลายมิติ ได้ด้วยตัวเอง

“น่าประทับใจ” โมโลซ่า พูดขึ้น “เจ้าแข็งแกร่งกว่าที่ข้าคิดแต่แล้วไง? ตั้งแต่ที่อสูรทลายมิติ กำเนิดขึ้นมา เราก็มีจิตที่วิเศษ”

โมโลซ่า มองไปที่ หลัวเฟิง “วิญญาณของเราแทบจะสมบูรณ์แบบ เจ้าคิดรึว่าจะทำให้ข้าเป็นทาสได้? เป็นไปไม่ได้! แม้ว่าเจ้าจะมีพลังของ อสูรทลายมิติ แต่เจ้าก็ไม่อาจจะทำให้ข้าเป็นทาสได้”

หลัวเฟิง ยิ้ม เขาไม่ได้สนใจท่าทีของ โมโลซ่า แม้ว่าเขาจะล้มเหลวอีกรอบแต่เขาก็เข้าใจว่ามันมีโอกาสที่เขาจะทำได้สำเร็จด้วย

การใช้พลังของ อสูรทลายมิติ มันหมายความแค่ว่าทักษะทาสของข้ายังไม่ดีพอ หลัวเฟิง คิด ข้าต้องเรียนรู้ทักษะทาสที่ดีกว่านี้

จากนั้น หลัวเฟิง ก็นั่งลงกับพื้นหันหน้าหา โมโลซ่า ที่อยู่ไกลออกไป

แค่คิดก็สร้างมิติ, มิติผนึกและจุดกำเนิด สามอย่างรวมกันแล้วก็ทำให้ โมโลซ่า ไม่อาจจะระเบิดตัวเองได้

“มา มาสิ….” โมโลซ่า ยังคงท้าทาย

แต่ หลัวเฟิง ทำท่าราวกับไม่มีอะไรเกิดขึ้น เขาไม่ได้สนใจมัน เขากลับเพ่งไปยังร่างพลังที่เสาหินแทน ร่างพลังอมตะได้ศึกษาเทคนิคทาสในส่วนที่เวลาเร่งกว่าเดิมกว่าสิบล้านเท่า เขาเริ่มศึกษาบางอย่างที่ซับซ้อนกว่าเดิม

เขาได้พัฒนาความเข้าใจต่อการพัฒนาของความปั่นป่วนตอนที่จักรวาลย่อยของเขากำเนิดขึ้นมา แต่หลังจากผ่านมา 1 ปีกับการเป็นเทพแท้จริง หลัวเฟิง ได้ทำการสำรวจร่างกายตัวเองและเข้าใจความสามารถ ‘มองไม่เห็นกับไร้รูปร่าง’ เขาพยายามรวมความเข้าใจของเขาหลังจากที่พลังขึ้นจุดสูงสุด อีกอย่างแล้วเขาโฟกัสพลังงานไปกับเทคนิคต่อสู้ของหอคอยดวงดาวและเทพวูฉี เขาไม่เคยศึกษาเทคนิคการตีตราทาส และก่อนหน้านี้ หลัวเฟิง ก็ไม่เคยคิดทำให้ อสูรทลายมิติ เป็นทาสมาก่อน

****

เวลาผ่านพ้นไป เทคนิคนั้นซับซ้อนและไม่นานก็ผ่านไปอีกหนึ่งปี

“หลัวเฟิง? เขาอยู่ไหนกัน?” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล ถามขึ้นมา เขาทนรอนานกว่านี้ไม่ได้แล้ว

หลัวเฟิง จับ อสูรทลายมิติ ไปเพราะต้องการถามคำถามมัน เขาได้บอกให้ ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล และคนอื่นๆ กลับไปก่อนโดยบอกว่าเขาจะกลับไปในไม่ช้า แต่ตอนนี้ผ่านไป 1 ปีแล้วแต่ หลัวเฟิง ก็ยังไม่กลับมา

ด้านในจักรวาลย่อยมีหอคอยดวงดาวลอยสูงอยู่

ด้านในพื้นที่แห่งการสยบของหอคอยดวงดาว อสูรทลายมิติ ได้เผชิญหน้ากับ หลัวเฟิง มันยังคงท้าทาย, หัวเราะ ด่าและยั่วยุแต่ หลัวเฟิง ก็ทำราวกับว่ามันไม่มีตัวตน

“ข้าจะกลับไปในไม่ช้า อาจารย์” หลัวเฟิง ส่งข้อความกลับไป ในที่สุดเขาก็เรียนรู้ขั้นแรกของ ‘ส่วนสามดาว’ ได้

“เจ้า…” โมโลซ่า ช็อกเพราะ หลัวเฟิง ที่นั่งนิ่งอยู่กว่าหนึ่งปีอยู่ๆ ก็ลุกขึ้นยืน

หลัวเฟิง มองไปที่ โมโลซ่า “มาดูกันว่าเจ้าจะยังต้านทานมันได้หรือไม่”