ตอนที่ 787

ตะวันอันเจิดจ้าสาดแสง!

ในผู้แข็งแกร่งอันทรงพลังแห่งสี่กองกำลังที่มาทำสงครามกับสำนักเซี่ยเยา ปรมาจารย์สำนักอีเจี้ยนได้ถูกกำจัดไปในการต่อสู้ เช่นเดียวกับปรมาจารย์สำนักชิงหลัว ตอนนี้ปรมาจารย์จินหานได้แปลงพลังชีวิตให้กลายเป็นกระบี่ ที่ไปสังหารผู้ฝึกตนดินแดนทางเหนือ และจากนั้นก็กลายเป็นเถ้าธุลีลอยหายไปในสายลม

เท่าที่มันคิด ถ้าสงครามกับสำนักเซี่ยเยาไม่เกิดขึ้น ดินแดนด้านใต้ในตอนนี้ก็คงจะมีความแข็งแกร่งมากกว่านี้ ถึงแม้ว่าดินแดนทางเหนือจะมีผู้แข็งแกร่งขั้นสูงสุดค้นหาเต๋าถึงสิบเอ็ดคนก็ตามที พวกมันก็ยังคงไม่กล้าที่จะส่งกองกำลังเข้ามาในดินแดนด้านใต้อย่างแน่นอน

นอกจากนี้ ทั้งห้าสำนักใหญ่และสามตระกูลดังก็ยังมีกองหนุนเต๋าอันลึกล้ำ ถึงแม้ว่าดินแดนด้านใต้จะมีผู้แข็งแกร่งขั้นสูงสุดค้นหาเต๋าเพียงแค่แปดคนเท่านั้น แต่ก็ยังมีผู้แข็งแกร่งค้นหาเต๋าอื่นๆ อีกหลายคน

เมื่อรวมเข้ากับของวิเศษอันล้ำค่าของสำนักและตระกูลต่างๆ ก็คงจะมีมากพอที่จะทำให้ผู้ฝึกตนดินแดนทางเหนือต้องชดใช้ค่าเสียหายอย่างสูงลิ่ว ถ้าจะบุกรุกเข้ามา

แต่ตอนนี้…ทั้งหมดนั้นก็เป็นแค่ความคิดเพ้อฝันเท่านั้น

“ท่านปรมาจารย์!!” ศิษย์สำนักจินหานที่ด้านล่างร้องตระโกนออกมา จิตใจพวกมันเต็มไปด้วยความโศกเศร้าเสียใจ ขณะที่มองเห็นปรมาจารย์ของพวกมันจางหายไป

สำหรับปรมาจารย์จินหานแล้ว ในจิตใจของมัน ถือว่ากำลังชดใช้ให้กับบาปที่มันได้กระทำมาเมื่อในอดีต

ตอนนี้กองกำลังดินแดนทางเหนือ มีผู้แข็งแกร่งขั้นสูงสุดค้นหาเต๋าเพียงแค่ห้าคนเท่านั้น แต่โชคร้ายที่ผู้ฝึกตนดินแดนด้านใต้มีเพียงแค่ปรมาจารย์ซ่งและตานกุ่ยที่กำลังอ่อนแอลงไปเรื่อยๆ และร่างจริงที่สองของเมิ่งฮ่าวเท่านั้น

คนทั้งสามต่อสู้กับสี่ศัตรูขั้นสูงสุดค้นหาเต๋า!

เสียงกระหึ่มดังเต็มอยู่ในอากาศ และการต่อสู้อย่างโหดร้ายก็ดำเนินต่อไปอยู่ที่ด้านล่าง ฟ้าดินตกอยู่ในความมืด กลุ่มเมฆพลุ่งพล่านปั่นป่วน เสียงแผดร้องอย่างน่าอนาถใจดังลอยฝ่าอากาศมา เช่นเดียวกับเสียงระเบิดของวิชาเวท ในช่วงสุดท้ายก่อนที่จะตายไป บางคนเลือกที่จะทำการระเบิดตนเอง ทั้งหมดนี้กลายเป็นสิ่งที่คล้ายกับพิธีงานศพ ซึ่งดังกึกก้องราวกับเสียงฟ้าร้องที่กระจายออกไปทั่ว แม่น้ำแห่งโลหิตไหลออกไปเป็นวงกว้าง

ที่ด้านล่างผู้แข็งแกร่งอันดับหนึ่งแห่งดินแดนทางเหนือ, ผู้นำตระกูลสายโลหิตจักรพรรดิ ได้แปลงกายเป็นมังกรสายฟ้าแห่งบรรพกาล สายฟ้าปะทุออกมาจากร่างกายมัน ดูเหมือนจะมีการเชื่อมต่อกับท้องฟ้าที่ด้านบน พลังของมันรวมตัวกันขณะที่พุ่งตรงมายังเมิ่งฮ่าวอย่างที่ยากจะอธิบายออกมาได้

เมิ่งฮ่าวโคจรหมุนเวียนเวทยิ่งใหญ่อสูรโลหิตจนมีความรวดเร็วขั้นสูงสุด วิญญาณนับแสนที่ติดอยู่ไม่อาจจะเข้าไปในวัฏจักรแห่งการเกิดใหม่ได้ ได้รวมตัวเข้าด้วยกันกลายเป็นศีรษะของอสูรโลหิตพร้อมกับเขาที่ดุร้าย ศีรษะนั้นมีขนาดใหญ่โต ใครก็ตามที่มองไปก็ต้องประหลาดใจขึ้นอย่างช่วยไม่ได้

นี่เป็นการต่อสู้ระหว่างมังกรสายฟ้าแห่งบรรพกาลและอสูรโลหิต!

นี่เป็นการต่อสู้ที่เคยเกิดขึ้นมาแล้วในรอบหลายปีจนนับไม่ถ้วนที่ผ่านมา ตอนนี้ก็ได้เกิดขึ้นอีกครั้ง มังกรสายฟ้าแห่งบรรพกาลและอสูรโลหิตได้ต่อสู้กันอย่างดุเดือดอีกครั้ง!

ในชั่วพริบตา มังกรสายฟ้าแห่งบรรพกาลและอสูรโลหิตได้กระแทกเข้าหากัน ศีรษะของอสูรโลหิตแตกกระจายไป และจากนั้นก็ระเบิดออกกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

พร้อมกันนั้น เขาของอสูรโลหิตที่สาดประกายคล้ายกับใบมีดอันแหลมคม ก็แทงเข้าไปในร่างของมังกรสายฟ้าแห่งบรรพกาล จากนั้นก็กรีดเฉือนแยกร่างมันออกเป็นสองส่วนโดยสิ้นเชิง

เสียงระเบิดอันน่าตกใจดังก้องขึ้น ตามมาด้วยเสียงแผดร้องคำรามของมังกรสายฟ้า และปราณอสูรจำนวนมากจากศีรษะของอสูรโลหิต จนกลายเป็นพลังระเบิดกระจายออกไปทั่วทุกทิศทาง

ผู้ฝึกตนนับแสนทั้งหมดที่อยู่ในสนามรบ ต่างก็สั่นสะท้านจนหยุดชะงักนิ่งไปชั่วครู่จากแรงระเบิดนี้

ผู้นำตระกูลสายโลหิตจักรพรรดิ ปรากฏกายขึ้นตรงจุดที่มังกรสายฟ้าหายไป โลหิตไหลซึมออกมาจากปาก เส้นโลหิตโป่งพองออกมาจากหน้าผากขณะที่มันจ้องไปยังเมิ่งฮ่าว

เมิ่งฮ่าวสั่นสะท้าน และกระอักโลหิตออกมากองโต ถอยโซเซไปทางด้านหลังสองสามก้าว ขณะที่ผู้นำตระกูลสายโลหิตจักรพรรดิมองมา สายฟ้าจากกระถางสายฟ้าของเขาก็ปกคลุมไปทั่วร่าง และเมิ่งฮ่าวก็หายตัวไป เมื่อปรากฏกายขึ้นอีกครั้ง ก็มองกลับไปยังผู้ฝึกตนดินแดนทางเหนือที่กำลังยืนอยู่ตรงจุดที่เขาเพิ่งจะยืนอยู่เมื่อครู่นี้

ทันทีที่ปรากฏกายขึ้น เมิ่งฮ่าวก็ยื่นมือออกไป ทำให้กลุ่มหมอกสีแดงนับไม่ถ้วนกระจายออกไป ดูน่ากลัวเป็นอย่างยิ่ง พุ่งตรงไปยังผู้ฝึกตนนับพันที่อยู่ใกล้บริเวณนั้นในทันที

เสียงแผดร้องอย่างน่าอนาถใจดังก้องไปทั่วทั้งสนามรบ ขณะที่กลุ่มหมอกไหลซึมเข้าไปในร่างกายพวกมัน คนแล้วคนเล่า ร่างของผู้ฝึกตนดินแดนทางเหนือแห้งเหี่ยวและตายไป ปราณ, โลหิต, พื้นฐานฝึกตนและวิญญาณ โผล่ออกมา และลอยตรงไปยังเมิ่งฮ่าว

ผู้นำตระกูลสายโลหิตจักรพรรดิเต็มไปด้วยโทสะ ดูเหมือนจะมีสายฟ้าปะทุขึ้นมาในดวงตาของมันทั้งสองข้าง ขณะที่สูดลมหายใจลึกๆ และทำให้ร่างกายขยายตัวออก เพียงชั่วพริบตามันได้กลายเป็นยักษ์ที่สูงสิบจ้าง เส้นผมลอยพริ้วไปมาอยู่รอบตัว เงยหน้าขึ้นและส่งเสียงกู่ร้องออกมา เสียงกู่ร้องนั้นประกอบไปด้วยกฎธรรมชาติที่แปลกๆ ทุกสรรพสิ่งที่อยู่รอบๆ ตัวมันหยุดชะงักนิ่ง

แทบจะราวกับว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่รอบๆ ตัวมันกำลังเคลื่อนที่ช้าลงไป ในขณะที่มันกำลังเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็วมากขึ้น!

ร่างกายมันแวบขึ้น ขณะที่พุ่งตรงมายังเมิ่งฮ่าวและต่อยหมัดออกไป

ดวงตาเมิ่งฮ่าวสาดประกายเย็นชา ชายชราผู้นี้แข็งแกร่งเป็นอย่างยิ่ง ด้วยพื้นฐานฝึกตนและความสามารถศักดิ์สิทธิ์ของเขาในตอนนี้ ถือว่าเป็นเรื่องยากที่จะต่อสู้กับมันได้

“จนกว่า…ข้าจะสามารถใช้เวทยิ่งใหญ่อสูรโลหิตระดับหกได้!” เมิ่งฮ่าวกดมือลงไปบนพื้น จากนั้นก็ยกมือขึ้นมา ทำให้ซากศพนับพันในบริเวณนั้น ลอยขึ้นมาและพุ่งตรงไปยังผู้นำตระกูลสายโลหิตจักรพรรดิราวกับเป็นดาวตก

“ตาย!” ผู้นำตระกูลสายโลหิตจักรพรรดิร้องขึ้น เสียงอันเย็นชาของมันดังก้องออกไป ซากศพสั่นสะท้านจนกลายเป็นชิ้นๆ และมันก็ปรากฏขึ้นที่เบื้องหน้าเมิ่งฮ่าว ต่อยหมัดออกไป!

ตูม!

โลหิตไหลซึมออกมาจากปากเมิ่งฮ่าว ขณะที่เขาหายตัวไปในทันที ไปปรากฏกายขึ้นใหม่ยังที่ห่างไกลออกไป ที่ซึ่งเวทยิ่งใหญ่อสูรโลหิตพุ่งขึ้นมา เสียงแผดร้องของผู้ฝึกตนนับพันที่อยู่รอบๆ บริเวณนั้นดังก้องขึ้นมาอีกครั้ง

“บัดซบ!!” ผู้นำตระกูลสายโลหิตจักรพรรดิร้องคำรามด้วยโทสะ มันไล่ติดตามไปในทันที เต็มไปด้วยความประหลาดใจต่อวิชาที่เต็มไปด้วยโลหิตของเมิ่งฮ่าว มันต้องไม่ปล่อยให้เมิ่งฮ่าววิ่งพล่านไปทั่วในท่ามกลางกลุ่มผู้ฝึกตนดินแดนทางเหนือได้อย่างมีอิสระ ไม่เช่นนั้นคงอีกไม่นานที่วิชานั้นจะดูดซับเอาชีวิตทั้งหมดของพวกมันไป

“ไม่ว่าวิชาปีศาจนี้จะเกิดขึ้นในยุคสมัยใด ทุกคนต่างก็ถือว่ามันเป็นวิชามาร!” มันร้องตะโกนออกมา “ทุกคนต้องร่วมมือกันเพื่อกำจัดมัน! การฝึกฝนวิชานี้ทำให้เจ้าต้องเผชิญหน้ากับความโกรธกริ้วของสวรรค์! เจ้าต้องพบกับจุดจบที่น่าอนาถใจ!”

“วิชาเวทไม่มีคำว่าดีหรือร้าย” เมิ่งฮ่าวกล่าวตอบเสียงราบเรียบ “นั่นเป็นความคิดที่เกิดขึ้นอยู่ในจิตใจ เจ้าไม่อาจจะทำร้ายจิตเต๋าของเมิ่งโหม่วได้!” ร่างเขาแวบขึ้นไปปรากฏกายอยู่ที่ตำแหน่งอื่นในสนามรบ ผู้ฝึกตนดินแดนทางเหนือที่ตื่นตระหนกในบริเวณนั้นพยายามจะหลบหนีจากไป แต่พวกมันก็ไม่รวดเร็วเท่ากลุ่มหมอกสีแดงของเมิ่งฮ่าว ซึ่งไหลซึมเข้าไปในร่างและเริ่มดูดกลืนพวกมันไป

“มาดูกันว่าเจ้ารวดเร็ว หรือข้าจะเร็วกว่า!” เมิ่งฮ่าวกล่าว ดวงตาแวบขึ้นด้วยความต้องการสังหาร เขารู้สึกได้ว่าใกล้จะบรรลุถึงเวทยิ่งใหญ่อสูรโลหิตระดับหกแล้ว

ดวงตาผู้นำตระกูลสายโลหิตจักรพรรดิสาดประกายด้วยแสงอันลึกล้ำ ขณะที่มันหยุดการไล่ตาม แต่กลับพุ่งขึ้นไปในอากาศ เป้าหมายของมันเป็นตำแหน่งที่ผู้ฝึกตนขั้นสูงสุดค้นหาเต๋าดินแดนทางเหนือ กำลังต่อสู้อยู่กับปรมาจารย์ซ่งและคนอื่นๆ

“เจ้าสังหารผู้ฝึกตนดินแดนทางเหนือ? ข้าก็จะสังหารผู้ฝึกตนขั้นสูงสุดค้นหาเต๋าดินแดนด้านใต้!”

ขณะที่ผู้นำตระกูลสายโลหิตจักรพรรดิพุ่งขึ้นไปในอากาศ ริมฝีปากเมิ่งฮ่าวก็บิดขึ้นเป็นรอยยิ้มอันเย็นชา เขาหยุดดูดซับพลังชีวิตของผู้ฝึกตนดินแดนทางเหนือ และจากนั้นก็ทำให้กระถางสายฟ้าแวบขึ้น จนทำให้ผู้นำตระกูลสายโลหิตจักรพรรดิหัวเราะขึ้นมา

เสียงหัวเราะของมันเกิดขึ้นเพียงชั่วขณะเท่านั้น ก่อนที่จะเปลี่ยนเป็นเสียงสำลัก

นั่นเป็นเพราะว่าเมิ่งฮ่าวไม่ได้สับเปลี่ยนตำแหน่งกับใครบางคนที่อยู่ใกล้บริเวณนั้นเพื่อมาขัดขวางมัน

แต่…เขาไปปรากฏกายขึ้นใกล้กับยักษ์สองตน ซึ่งกำลังแบกประตูสีทองขนาดใหญ่และต้นไม้ยักษ์อยู่

“บัดซบ, ช่างเจ้าเล่ห์นัก!” ผู้นำตระกูลสายโลหิตจักรพรรดิคิดพร้อมกับสีหน้าที่สลดลง “เจ้าผู้นี้ช่างต่ำช้าไร้ความปราณีใดๆ ถ้าพวกเราไม่อาจจะกำจัดมันไปได้ ก็คงเป็นเรื่องยากที่จะกวาดล้างดินแดนด้านใต้ไป!” ด้วยเช่นนั้น มันก็พุ่งตรงไปยังทิศทางของเมิ่งฮ่าว

เมิ่งฮ่าวไปปรากฏกายขึ้นอยู่ด้านข้างของหนึ่งในยักษ์ที่สวมชุดเกราะสีทอง และแสงแปลกๆ ก็สาดประกายอยู่ในดวงตา ไม่สนใจผู้นำตระกูลสายโลหิตจักรพรรดิที่กำลังใกล้เข้ามาโดยสิ้นเชิง เขายื่นมือออกไป เสียงกระหึ่มได้ยินมาขณะที่กลุ่มหมอกสีแดงระเบิดออกมาจากภายในร่าง

กลุ่มหมอกสีแดงพุ่งตรงไปในชั่วพริบตา ไหลซึมเข้าไปในร่างของหนึ่งในยักษ์ที่สวมชุดเกราะสีทอง ซึ่งจากนั้นใบหน้ามันก็เต็มไปด้วยความประหลาดใจ ส่งเสียงแผดร้องอย่างน่ากลัวออกมา

ร่างกายมันเริ่มสั่นสะท้าน และดวงตาก็สาดประกายด้วยสีหน้าที่เจ็บปวดอย่างที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน ร่างกายมันแห้งเหี่ยวลงไปอย่างรวดเร็ว ขณะที่ปราณอันไร้ขอบเขต, โลหิต, พื้นฐานฝึกตน และวิญญาณของมัน ถูกดูดออกไปอย่างรวดเร็ว

ทั่วทั้งร่างของมันแห้งเหี่ยวลงไปในชั่วพริบตา เสียงแตกร้าวได้ยินมาขณะที่สองขาของมัน ไม่อาจจะค้ำยันประตูสีทองขนาดใหญ่ไว้ได้ สองขามันเริ่มแตกกระจายไป ยักษ์ตนนั้นเริ่มนอนลงไปบนพื้น แทบจะพังทลายลงไปได้ทุกเมื่อ

จากนั้นผู้นำตระกูลสายโลหิตจักรพรรดิก็มาถึง หมัดของมันกระแทกเข้าไปที่ร่างเมิ่งฮ่าว ทำให้โลหิตพ่นกระจายออกมาจากปาก เมิ่งฮ่าวพุ่งถอยไปทางด้านหลังเพื่อหลบหนีในทันที ดวงตาสาดประกายด้วยแสงแปลกๆ

“ตาย!” ผู้นำตระกูลสายโลหิตจักรพรรดิร้องตะโกนออกมา พุ่งไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว กระถางสายฟ้าแห่งบรรพกาลปรากฏขึ้นอีกครั้ง ตามมาด้วยวิหคยักษ์, อสรพิษ รวมทั้งพยัคฆ์ขาว พลังที่ถูกปลดปล่อยออกมานั้นน่าประหลาดใจยิ่ง และทั้งหมดนี้ก็รวมเข้าด้วยกันกลายเป็นหนึ่งหมัด

เมื่อหมัดนั้นกำลังจะกระแทกลงไปบนร่างเมิ่งฮ่าว…

ยักษ์ที่แห้งเหี่ยวในชุดเกราะสีทองก็ไม่อาจจะทนได้อีกต่อไป พลังชีวิตของมันสูญสลายไป ซากศพของมันกระแทกลงไปบนพื้น กลุ่มหมอกสีแดงจำนวนมากส่องแสงเจิดจ้าพร้อมกับพลังที่ถูกดูดซับเข้ามา

แสงเจิดจ้าเกิดขึ้นเมื่อเมิ่งฮ่าวดูดซับผู้ฝึกตนดินแดนทางเหนือนับหมื่น ขณะที่กลุ่มหมอกสีแดงหลอมรวมกลับเข้าไปในร่าง เขาก็เริ่มสั่นสะท้าน

พลังงานในร่างกายเขาตอนนี้ถูกฟื้นฟูกลับคืนมาอย่างสมบูรณ์ และเวทยิ่งใหญ่อสูรโลหิต…ทันใดนั้นก็บรรลุถึง…

ระดับหก!

พลังของเขาในตอนนี้ แตกต่างไปจากก่อนหน้านี้อย่างมากมาย ทันใดนั้น ลมพายุสีโลหิตก็พุ่งขึ้นมาอยู่รอบๆ ร่างเขา พุ่งสูงขึ้นไปในท้องฟ้า

ภายในร่างเขา เวทยิ่งใหญ่อสูรโลหิตกำลังหมุนวนด้วยความรวดเร็วสูงสุด เมิ่งฮ่าวยกมือขึ้น ฟาดฝ่ามือโจมตีไปยังผู้นำตระกูลสายโลหิตจักรพรรดิที่ใกล้เข้ามา

กระแสน้ำวนปรากฏขึ้นรอบๆ ฝ่ามือ ตอนแรกมีความกว้างเพียงแค่หนึ่งจ้างเท่านั้น แต่มันก็ขยายตัวออกไปอย่างรวดเร็วจนถึงหนึ่งร้อยจ้าง ดูคล้ายกับเป็นปากขนาดใหญ่ ที่กำลังกัดลงไปยังผู้นำตระกูลสายโลหิตจักรพรรดิอย่างตะกละมูมมาม

เป็นครั้งแรกที่ผู้นำตระกูลสายโลหิตจักรพรรดิรู้สึกได้ถึงวิกฤตอันร้ายแรง มันรวบรวมพลังทั้งหมดที่สามารถจะทำได้โจมตีออกไปในทันที

อย่างน่าตกใจ เสียงระเบิดราวกับเสียงฟ้าร้องก็ดังก้องออกไป!

ผู้นำตระกูลสายโลหิตจักรพรรดิถูกกระแสน้ำวนดูดกลืนเข้าไป ไม่นานต่อมาเสียงแผดร้องอย่างมีโทสะก็ได้ยินมา และกระแสน้ำวนก็พังทลายลงไป จากภายในมีเงาร่างที่เปียกชุ่มไปด้วยโลหิตบินออกมา

นั่นก็คือผู้นำตระกูลสายโลหิตจักรพรรดิ มันได้รับบาดเจ็บอย่างรุนแรง พร้อมกับโลหิตที่พุ่งออกมาจากบาดแผลมากมาย สีหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ ขณะที่ตระหนักว่าพลังสองในสิบส่วนของมันได้เหือดแห้งหายไปในช่วงเวลาสั้นๆ ที่เพิ่งจะผ่านไป

กระแสน้ำวนที่พังทลายไป ไหลกลับเข้ามาในร่างเมิ่งฮ่าวทันที แรงสั่นสะเทือนวิ่งผ่านร่าง ขณะที่กายเนื้อเขาเริ่มมีความแข็งแกร่งมากยิ่งขึ้น จริงๆ แล้วแม้แต่เจตจำนงเซียนก็ยังพบเห็นได้อยู่ในนั้นเล็กน้อย!

พื้นฐานฝึกตนของเขาพุ่งขึ้นไปด้วยพลังที่ส่งเสียงดังกระหึ่มด้วยเช่นกัน

เมิ่งฮ่าวลอยตัวอยู่กลางอากาศ ลมพายุสีโลหิตพุ่งไปมาอยู่รอบๆ ร่าง กระถางสายฟ้าปะทุประจุไฟฟ้าขึ้น เส้นผมเขาพริ้วไปมา ดูคล้ายกับเป็นผู้ไร้พ่าย!

เมิ่งฮ่าวมองลงไปยังผู้นำตระกูลสายโลหิตจักรพรรดิอย่างเย็นชา และกลิ่นอายของผู้ไร้พ่ายก็เริ่มเข้มข้นมากขึ้น สีสันแวบขึ้นไปในท้องฟ้าและสายลมก็เริ่มกรีดร้อง ผู้ฝึกตนนับแสนที่อยู่บนพื้น แม้แต่ผู้แข็งแกร่งขั้นสูงสุดค้นหาเต๋าซึ่งกำลังต่อสู้กันอยู่ที่ด้านบน ต่างก็ตกตะลึงกันไปทั้งหมด

เมิ่งฮ่าวคล้ายกับเป็นดวงตะวันที่เจิดจ้า กำลังส่องแสงอย่างไร้จุดสิ้นสุด!