Chapter 1

โจรบุกบ้าน!

ขณะที่กำลังทำงานง่วนอยู่นั้นจู่ๆก็มีไอ้โม่งเข้ามายืนอยู่ข้างหลังหล่อน

มันจู่โจมเข้ามาปิดปากหล่อนไว้แล้วเอามีดจ่อคอของหล่อนพร้อมกับขู่ด้วยน้ำเสียงแปร่งๆปร่าๆว่า “เงียบๆ! อย่าร้องอย่าดิ้นนะ ถ้าร้องจะเชือดทิ้งซะเลย”

สาวน้อยกลัวมาก กลัวว่ามันจะเชือดคอจริงๆ หล่อนจึงไม่กล้าร้อง ได้แต่ร่ำร้องอยู่ในใจ ช่วยด้วย! ตายแล้ว! ตายแน่ๆ โจรเข้าบ้าน  คุณเจสันก็ไม่อยู่ ตายแน่ๆเลยอีน้อยเอ้ย!

ไอ้โม่งพอเห็นสาวน้อยยืนนิ่งไม่กล้าร้องตามที่มันขู่ มันจึงปล่อยมือซึ่งสวมถุงมือปกปิดมิดชิดจากปากของหล่อน แต่ยังเอามีดจ่อคอเอาไว้ แล้วมันก็ล้วงกุญแจมือออกมาจากกระเป๋ากางเกงของมันแล้วส่งให้กับหล่อนพร้อมกับสั่งว่า “ใส่กุญแจมือซะ!”

“พี่อย่าทำอะไรหนูเลยนะ จะเอาอะไรก็เอาไปแต่อย่าฆ่าหนูเลยนะ” น้อยบอกกับไอ้โม่งร้องขอชีวิตด้วยความกลัว

ไอ้โม่งจึงกดคมมีดลงบนคอขาวๆ พลางขู่ตะคอกว่า “รีบๆใส่กุญแจมือซะถ้ายังไม่อยากตาย!”

“ใส่แล้วจ๊ะ ใส่แล้ว” น้อยระล่ำระลักบอกพร้อมกับรีบรับกุญแจมือมาสวมฉับๆลงบนข้อมือตัวเอง

พอสาวน้อยใส่กุญแจมือแล้วไอ้โม่งก็ล้วงเอาผ้ามามัดปากและปิดตาหล่อนเอาไว้ หลังจากนั้นมันก็จับหล่อนอุ้มพาดบ่า

น้อยดิ้นทันทีได้แต่ร้องอู้อี้ๆ

ไอ้โม่งจึงขู่ว่า “หยุดดิ้น! ถ้ายังไม่หยุดจะแทงให้พรุนเลย!”

น้อยหยุดดิ้นทันควัน! หล่อนได้แต่สวดภาวนาอยู่ในใจ คุณพระคุณเจ้าช่วยลูกด้วย ขออย่าให้มันทำอะไรลูกเล้ย…สาธุ

หล่อนมองไม่เห็นอะไรเลยแต่รู้สึกได้ว่าไอ้โม่งมันกำลังอุ้มหล่อนเดินขึ้นบันไดไปข้างบน หล่อนได้ยินเสียงเปิดประตูดังแก๊กตามด้วยเสียงปิดประตู

หล่อนได้แต่สงสัยว่ามันพาหล่อนขึ้นมาข้างบนทำไม?

แล้วไอ้โม่งก็โยนหล่อนลงบนเตียง

น้อยจะพลิกตัวลุกขึ้นแต่ถูกมันผลักให้นอนหงายลงบนเตียงนุ่มๆ  แล้วมันก็เอากุญแจมือไปมัดไว้กับหัวเตียง

หล่อนร้องอู้อี้ๆ มันจึงขู่หล่อนว่า “นอนอยู่เฉยๆนะ ไม่งั้นจะเอามีดแทงซะเลย!”

น้อยกลัวมันมากจึงหยุดร้องทันควัน! ได้แต่นอนตะแคงตัวนิ่งๆอยู่บนเตียง

แล้วหล่อนก็ได้ยินเสียงไอ้โม่งเดินวนไปวนมารื้อๆค้นๆก็อกๆแก๊กๆอยู่ครู่ใหญ่ หลังจากนั้นหล่อนก็รู้สึกว่าไอ้โม่งมันเข้ามานั่งอยู่ตรงปลายเท้าของหล่อน มันจับขาข้างนึงของหล่อนไว้

น้อยสะดุ้งสุดตัวขยับหนี แต่มันก็ตามมาจับขาหล่อนไว้แน่นแล้วลากให้หล่อนเหยียดขาออก

หลังจากนั้นหล่อนก็รู้สึกว่าข้อเท้าของตัวเองถูกมัด ขาอีกข้างที่ยังเป็นอิสระจึงถีบสะเปสะปะ หล่อนร้องอู้อี้ๆด้วยความกลัว ใจก็ภาวนาว่า พ่อจ๋าแม่จ๋าช่วยลูกด้วย…

แล้วไอ้โม่งก็จับขาอีกข้างของหล่อนไปมัดเอาไว้ สภาพของหล่อนในตอนนี้จึงมีสภาพถูกขึงพืดอยู่บนเตียง

พอมันมัดขาหล่อนเสร็จมันก็เดินมาแกะผ้าที่ปิดตาออก

ครั้นพอผ้าหลุดออก น้อยก็รีบมองไปรอบๆทันที จึงเห็นว่าขณะนี้ตัวเองอยู่ในห้องนอนของเจ้านาย

แล้วไอ้โม่งก็เข้ามานั่งข้างๆหล่อน มันชูกรรไกรโชว์ให้หล่อนดูพร้อมกับบอกว่า “อย่าดิ้นนะถ้ายังไม่อยากเจ็บตัว!”

น้อยมองกรรไกรอย่างงงๆ มันเอากรรไกรมาทำไมฟะ? แล้วมันจะทำอะไรเราหว่า?

หล่อนมองเลยตัวมันไปทางปลายเตียง หล่อนเห็นกล้องถ่ายวีดีโอของเจ้านายตั้งเด่นอยู่ ไฟสีแดงวิบๆบนกล้องบอกสถานะว่ากำลังทำงานอยู่

ดวงตากลมโตเบิกกว้าง ตายแล้ว! มีกล้องด้วย นี่มันจะทำอะไรเราเนี่ย?

แล้วไอ้โม่งก็ไม่รอช้ามันลงมือค่อยๆตัดเสื้อยืดสีขาวที่สาวน้อยใส่อยู่

น้อยสะดุ้ง! ดิ้นหนีสุดฤทธิ์ “อื้อๆๆ…”

“อย่าดิ้นซิ เดี๋ยวก็เจ็บตัวหรอก” ไอ้โม่งบอกพร้อมกับกดตัวสาวน้อยไว้แน่น

เสื้อยืดสีขาวถูกตัดเป็นชิ้นๆ แล้วมันก็ดึงออกจากตัวสาวน้อย เผยให้เห็นผิวขาวเนียนละเอียด

มันจ้องมองอกอวบใต้บราสีขาวอย่างพออกพอใจ

น้อยน้ำตาไหลพรากเพราะตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยมีผู้ชายคนไหนได้เห็นเลย

แต่ดูเหมือนว่าแค่นี้จะยังไม่พอ เพราะไอ้โม่งมันสอดมือเข้าไปใต้บราสีขาวแล้วมันก็เอากรรไกรตัดฉับๆ บราสีขาวจึงกลายสภาพเป็นชิ้นๆ

แน่นอนว่าน้อยดิ้นสุดชีวิต แต่ติดที่ถูกมัดจนขยับเขยื้อนไปไหนไม่ได้

หล่อนร้องไห้น้ำตานองหน้าส่งเสียงอู้อี้ๆด่ามันใหญ่

แล้วไอ้โม่งก็หยิบบราที่ถูกตัดเป็นชิ้นๆทิ้งลงข้างเตียง มันจ้องมองอกอวบขาวตาเป็นมัน หัวนมสีชมพูตั้งเด่ ท้าสายตายิ่งนัก มันเอื้อมมือที่สวมถุงมือไปสัมผัสหัวนมเล่นอย่างหยอกล้อ

น้อยสะดุ้ง! พยายามงอตัวหนี แต่สภาพของหล่อนจะหนีไปไหนได้

แล้วไอ้โม่งก็เลื่อนมือไปที่กางเกงขาสั้นสีดำที่สาวน้อยสวมใส่

และแล้วกางเกงขาสั้นสีดำก็มีสภาพไม่ต่างจากเสื้อยืดและบราเซีย

สาวน้อยเหลือเพียงกางเกงในตัวจิ๋วปกปิดของสงวนเอาไว้

แต่น้อยรู้ดีว่าอีกเดี๋ยวเจ้ากางเกงในตัวจิ๋วก็จะต้องถูกตัดฉับๆแน่นอน

ไอ้โรคจิต! หล่อนก่นด่ามันอู้อี้ๆ

ไอ้โม่งมองเรือนร่างขาวผ่องไล่ตั้งแต่อกอวบผ่านหน้าท้องแบนราบไร้ไขมันเรื่อยไปจนถึงเนินสามเหลี่ยมโหนกนูนใต้กางเกงในสีดำ

แล้วมันก็ลงมือตัดฉับ! กางเกงในสีดำตัวจิ๋วก็ถูกดึงออกไปอย่างง่ายดาย มันจ้องมองตาไม่กระพริบ

แล้วมันก็ค่อยๆแตะสัมผัสเนินสวรรค์อย่างแผ่วเบา

น้อยพยายามขยับตัวหนีไม่ให้มันแตะต้องได้ แต่สภาพที่ถูกขึงพืดอยู่อย่างนี้ทำให้หล่อนขยับหนีได้เพียงเล็กน้อย เส้นขนบนเนินถูกดึงเล่นเบาๆหล่อนสะดุ้ง! ส่งเสียงอู้อี้ๆ น้ำตารินไหลเป็นทาง

ไอ้โม่งดึงขนเล่นอยู่พักนึงแล้วมันก็ละสายตาจากเนินสวรรค์อันงดงาม

มันโยนกรรไกรทิ้งลงข้างเตียงรวมอยู่กับกองเศษผ้า แล้วมันก็หันไปหยิบผ้ามาผูกปิดตาสาวน้อยเอาไว้

พอปิดตาเสร็จมันก็เลื่อนมือมาแกะผ้าที่ปิดปากออก เมื่อปากบางเป็นอิสระเสียงหวานก็ด่ามันปนร้องไห้ว่า “ฮือๆๆๆ ไอ้โรคจิต ไอ้บ้ากาม ฮือๆๆๆ ไอ้โจรห้าร้อย”

“หยุดด่าเดี๋ยวนี้นะถ้ายังไม่อยากตาย!” ไอ้โม่งตะคอกใส่

น้อยหยุดด่าฉับ! หล่อนกลัวมากจึงได้แต่ร้องไห้โฮ “ฮือๆๆ…”

“หยุดร้องไห้ด้วยน่ารำคาญ เดี๋ยวก็ฆ่าทิ้งซะเลย!” ไอ้โม่งตะคอกอีก

น้อยกลัวมันจับใจ หล่อนพยายามหยุดร้องไห้ แต่ถึงแม้หล่อนจะไม่ร้องไห้โฮๆแล้วแต่ก็ยังเหลือเสียงสะอื้นฮือๆน้ำตาไหลพรากอย่างกลั้นไม่อยู่

ไอ้โม่งก้มหน้าลงไปพูดปลอบข้างหูว่า “อย่าร้องไห้เลยนะ ชั้นไม่ฆ่าเธอหรอก”

น้ำเสียงปร่าๆ พูดจานุ่มนวลคล้ายๆ จะเคยได้ยินที่ไหนมาก่อนทำให้น้อยหยุดร้องไห้ และเชื่อว่าไอ้โม่งจะไม่ฆ่าหล่อนอย่างที่มันพูด

พอน้อยหยุดร้องไห้แล้วไอ้โม่งจึงค่อยๆ ถอดถุงมือออกเผยให้เห็นผิวขาวขนแขนเป็นสีทองสะท้อนแสงไฟ พอถอดถุงมือเสร็จไอ้โม่งก็ถอดหมวกที่คลุมหัวออก

โอ้…มายก็อด! ที่แท้ไอ้โม่งไม่ใช่ใครที่ไหนแต่เป็นเจสันเจ้านายของน้อยนั่นเอง

เจสันหลงรักน้อยตั้งแต่แรกเห็น เขาตกลงรับหล่อนเป็นแม่บ้านพาร์ทไทม์ตั้งแต่วันแรกที่บริษัทจัดหางานส่งตัวสาวน้อยมาให้เขาสัมภาษณ์หล่อน

แต่เพราะเขากลัวว่าน้อยจะเหมือนกับผู้หญิงคนอื่นๆ ที่รายล้อมอยู่รอบตัวเขาซึ่งคอยแต่จ้องจะจับเขาเพราะเห็นว่าเขารวย

ทำให้เขาไม่กล้าที่จะบอกความรู้สึกของตัวเองกับน้อยได้แต่เก็บเอาไว้เรื่อยมา

จนกระทั่งวันนี้เขาเห็นน้อยกอดจูบและรับเงินจากหนุ่มคนไทยที่ขับรถมาส่งหล่อนหน้าบ้านของเขา ทำให้เขาคิดว่าน้อยก็คงเป็นเหมือนผู้หญิงคนอื่นๆที่เห็นแก่เงิน อารมณ์หึงหวงทำให้เขาแทบคลั่งจนต้องหาทางระบายออก และคนที่เขาควรจะระบายอารมณ์ใส่ก็ควรจะเป็นแม่สาวน้อยที่ทำให้เขาเป็นแบบนี้

เขาจึงคิดแผนที่จะแก้แค้นด้วยการบอกน้อยว่าเขาต้องไปต่างจังหวัดด่วนไม่อยู่บ้าน

แล้วเขาก็ทำทีจัดกระเป๋าเดินทางแล้วก็ขับรถออกจากบ้านไป

เขาขับรถไปจอดไว้ที่ห้างสรรพสินค้าใกล้ๆบ้าน แล้วก็นั่งแท๊กซี่ย้อนกลับมา ซึ่งภายในบ้านติดกล้องวงจรปิดออนไลน์เอาไว้ทำให้เขาหาโอกาสย่องเข้าบ้านได้อย่างง่ายดายและรอจังหวะที่น้อยเผลอเขาก็จู่โจมทันที

และด้วยเครื่องแปลงเสียงทำให้น้อยจำเสียงเขาไม่ได้แผนไอ้โม่งปล้นสวาทจึงสำเร็จอย่างงดงาม

ใช่…งดงามจริงๆด้วย เรือนร่างบางอรชรอ้อนแอ้น ผิวขาวเนียนละเอียดนุ่มมือ อกอวบขาวงอนงามขนาดกำลังพอดี หน้าท้องแบนราบ เรียวขาเพรียวยาวสมส่วน เนินสวรรค์นูนเด่นยิ่งกว่าหลังเต่า  กลุ่มขนดำขลับตัดกับผิวขาวนวล

พอตวัดสายตากลับขึ้นไปมองใบหน้า ดวงตากลมโตดำขลับใต้คิ้วโก้งเรียวดั่งคันศรที่ถึงแม้ขณะนี้จะไม่เห็นเพราะถูกปิดตาเอาไว้  แต่เขาก็จำได้จนติดอยู่ในดวงใจ

จมูกโด่งเชิดที่เขาอยากจะดึงรั้งให้เจ็บๆเวลาที่เจ้าหล่อนดื้อดึงไม่ฟังคำสั่งของเขา ริมฝีปากบางแดงระเรื่อที่เขาอยากจะบดขยี้ให้เจ่อไปเลยยามที่หล่อนขยับปากเถียงเขาฉอดๆ

แก้มเนียนใสอมชมพูที่เขาอยากจะหอมให้ช้ำกันไปข้างหนึ่งเลย  ซึ่งขณะนี้มันก็รออยู่ตรงหน้าให้เขาได้ทำอย่างที่ใจต้องการ

เจสันไม่รอช้า เขาขยับเข้าไปนั่งข้างๆหล่อนแล้วจับใบหน้าหวานๆรูปไข่ให้อยู่นิ่งๆก่อนจะค่อยๆโน้มตัวลงไปจรดริมฝีปากกับปากบางแดงระเรื่อ

น้อยดิ้นหนีทันที “จะทำอะไรน่ะ? อย่านะ หนูขอร้องนะคะอย่าทำอะไรหนูเลยนะ”

ฝ่ามือใหญ่อุ่นๆนุ่มๆตรึงใบหน้าหล่อนเอาไว้แน่น ทำให้หล่อนหันหน้าหนีไม่ได้ พอรู้สึกว่ามีริมฝีปากมาประกบกับปากของหล่อน หล่อนจึงเม้มปากแน่นไม่ยอมให้ถูกล่วงล้ำได้ง่ายๆ

แต่เจสันก็ใช้ความช่ำชองของเขาค่อยๆโลมเล้าจนปากบางเผยอออก แล้วเขาก็ได้ลิ้มลองรสชาติความหวานจนได้ ลิ้นร้อนสอดกระหวัดไปทั่วปากบางจนน้อยค่อยๆอ่อนระทวย

พอลิ้มรสจนพอใจแล้วริมฝีปากหนาก็ค่อยๆเลื่อนไปทั่วใบหน้ารูปไข่แล้วก็ค่อยๆไล่ไปตามลำคอระหง ฝ่ามือใหญ่เลื่อนไปกอบกุมอกอวบทั้งสองข้าง

น้อยสะดุ้ง! พยายามงอตัวหนี “อุ้ย! อย่าจับนะ! ได้โปรดเถอะ”

แต่พอนิ้วโป้งและนิ้วชี้วนรอบหัวนมไปมา อกอวบก็แข็งชูชันสู้มือ

“อ้า หยุดเถอะนะ อู้ว! ได้โปรดเถอะ อย่าทำอย่างนี้กับหนูเลย  โอ้ว!”

ปากบอกให้หยุดแต่กายกลับแอ่นอกสู้

เจสันจึงยิ่งขยี้ขยำอย่างเมามัน “โอ้ว! นมเธอสวยจริงๆ”

แล้วเขาก็ประกบปากกับยอดอก ขบเม้มหัวนมดูดเลียจนร่างบางสั่นสะท้านครวญครางลั่นห้อง

“อ้า! อย่าดูด โอ้ว! หยุดเถอะหนูทนไม่ไหวแล้ว อู้ว!” ร่างบางเกร็งตัวถึงจุดสุดยอดเป็นครั้งแรกในชีวิต

ยิ่งน้อยร้องครางลั่นห้อง เจสันก็ยิ่งระรัวลิ้นใส่ไม่ยั้ง มืออีกข้างก็ขยำลูบไล้กอบกุมอกอวบอีกข้างเอาไว้ นิ้วยาววนรอบไล่ขยี้ขยำหัวนมชูชันอย่างมันมือ

“โอ้ว! หยุดเถอะ อย่าดูดอย่างนี้ อ้า!” น้อยร้องห้ามงอตัวหนี

เจสันก็ยิ่งเฟ้นฟอนอย่างถึงอกถึงใจ เขาสลับข้างเลียดูดหัวนมสีชมพูอย่างไม่ให้น้อยหน้าจนสาวน้อยได้แต่ร้องครางสั่นสะท้านเสียวไปทั้งตัว

ครั้นพออิ่มเอมกับอกสวยแล้วเจสันก็ค่อยๆเลื่อนลงไปหาหน้าท้องแบนราบ เขาคลุกเคล้าใบหน้ากับหน้าท้องเนียนเรียบโดยที่สองมือยังเฟ้นฟอนอยู่ที่อกอวบใหญ่

แล้วเขาก็เลื่อนมือข้างหนึ่งลงไปลูบไล้เรียวขาเพรียวสวย

น้อยพยายามยกขาหนีแต่ติดเชือกที่มัดตรึงข้อเท้าทั้งสองข้างของหล่อนเอาไว้ ปากก็ร้องห้าม “อย่าลูบอย่าจับนะ!”

เจสันไม่ฟังเสียงห้าม เขาลูบไล้ไปทั่วอย่างเมามัน พอมือลูบจนพอใจเขาก็ใช้ริมฝีปากสำรวจตามสร้างความสยิวเสียวสะท้านจนสาวน้อยครางลั่น “อ้าห์! อู้ว! โอ้ว!”

แล้วมือใหญ่นุ่มก็ค่อยๆเลื่อนไปยังเนินสวรรค์โหนกนูน

น้อยงอตัวหนี “อุ้ย! อย่าจับตรงนั้น อย่าแตะต้องมันนะ!”

แต่มือใหญ่ก็ยังตามไปอย่างไม่ลดละ นิ้วเรียวยาวสอดแทรกไปกับกลุ่มขนสีดำ ส่วนนิ้วโป้งก็แทรกลงไประหว่างกลีบเนื้อนวลค่อยๆแทรกตัวลงไปคลึงติ่งเสียว ตามร่องรูเต็มไปด้วยน้ำเสียวจนเปียกแฉะ

น้อยร้องห้ามน้ำตาไหลพรากเมื่อของสงวนถูกรุกราน “เอามือออกไปนะ!”

หล่อนพยายามดิ้นหนีสุดแรงพลางขอร้องน้ำตานอง “พี่จ๋าอย่าทำหนูเลย หนูขอร้อง จะให้หนูกราบหนูก็ยอม”

แต่เจสันก็ไม่สนใจ เขายังคลึงติ่งเสียวของหล่อนจนสาวน้อยดิ้นพราด “อ้า! หยุดนะ อู้ว! อย่านะ”

มือใหญ่ลูบขยำเนินสวรรค์ไม่ยั้ง นิ้วโป้งยังคงบดคลึงติ่งเสียวจนร่างบางเกร็งสะท้านถึงจุดสุดยอดอีกหน “โอ้ว! อู้ว…”

เจสันยิ้มกริ่มที่ทำให้สาวน้อยถึงสวรรค์อีกครั้ง “หึๆๆ เสร็จไวจริงนะแม่สาวน้อย”

โคกเนินเต็มไปด้วยน้ำเจิ่งนอง เขาปาดนิ้วขึ้นมาชิมรส “อืมห์  รสชาติดี กลิ่นก็หอมน่ากินเชียว”

กลิ่นสาบสาวหอมหวลชวนให้ลิ้มลองเขาจึงประกบปากกับเนินสีสวย ร่างบางสะดุ้งสุดตัว “อุ้ย! จะทำอะไรน่ะ หยุดนะ!”

ใบหน้าหล่อเหลาพยายามแทรกลงไปแต่เพราะขาถูกเชือกมัดอยู่จึงทำให้เขาจับขาหล่อนถ่างออกได้ไม่มากนัก

เขาผละจากกลีบเนื้อนวลไปแก้เชือกที่ข้อเท้าทั้งสองข้างออก

น้อยรีบชักขาหนีพยายามหนีบขาตัวเองแน่น

เจสันตะปบข้อเท้าเรียวเล็กแล้วก็จับเรียวขางามถ่างออก

“ปล่อยนะ! ไอ้บ้ากามแกจะทำอะไรอีกห๊า!” น้อยตวาดลั่น

หล่อนดิ้นหนีพยายามจะหุบขาตัวเองเข้าหากัน แต่แรงของสาวน้อยตัวเล็กๆหรือจะสู้เขาได้

พอขาเรียวถ่างอ้าออกเจสันก็จ้องมองเนินสวรรค์ตาไม่กระพริบ เขาใช้นิ้วแหวกกลุ่มขนดำขลับออก

เสียงหวานตวาดลั่น “ไอ้บ้า เอามือของแกออกไปนะ!”

เจสันจ้องมองกลีบแคมสีชมพูแดงแจ๋อวบอูมปิดสนิท น้ำเสียวไหลนองจนเลอะผ้าปูที่นอนเป็นวงกว้าง

“โห ยังเป็นสีชมพูอยู่เลย นี่แสดงว่าเธอไม่ค่อยได้ยุ่งกะแฟนล่ะซิ” เขาคาดเดา

น้อยหน้าแดงเถือกพลางด่าปนห้าม “ไอ้บ้า! อย่าดูนะ”

หล่อนพยายามจะหุบขา

แต่เจสันก็จับต้นขาเพรียวไว้มั่น แล้วนิ้วเรียวยาวก็แหวกกลีบแคมสีชมพูออกจนเห็นติ่งเสียวและร่องรูสวรรค์

เสียงหวานร้องลั่นพยายามดิ้นหนี “อย่าแหกซิ มันเจ็บนะ”

เจสันจ้องมองอยู่นานชนิดให้จำติดตาทุกรายละเอียด แล้วเขาก็ประกบปากเข้ากับติ่งเสียวแดงแจ๋

น้อยสะดุ้งสุดตัวดิ้นพรวด! “ว๊าย! ไอ้บ้าแกทำบ้าอะไรห๊า! หยุดเดี๋ยวนี้นะไอ้โรคจิต!”

ลิ้นร้อนเลียเนินสวรรค์ตั้งแต่ปากรูขึ้นมาจนถึงติ่งเสียว

น้อยดิ้นพราด! “ไอ้บ้า! ไอ้โรคจิต! อย่าเลียของชั้น!” หล่อนด่าลั่น

เจสันใช้ศอกกดต้นขาเพรียวไว้แน่นพร้อมกับใช้สองมือแหวกกลีบแคมสีชมพูออกจนแบะอ้าซ่า เขาละเลงลิ้นใส่อย่างเมามัน ดูดกินน้ำเสียวอย่างหิวกระหาย

สาวน้อยดิ้นพราดๆร้องลั่น “หยุดนะ อย่าเลียอย่างนี้ อ้า!”

แต่ยิ่งดูดยิ่งเลียน้ำเสียวก็ไม่แห้งเหือด กลับยิ่งไหลนองจนใบหน้าหล่อเหลาเปรอะน้ำเสียวเต็มไปหมด

จากเสียงร้องห้ามเปลี่ยนเป็นครวญครางกระเส่า “อ้า! อู้ว! อ้า! อู้ว! โอ้ว! ใจจะขาดแล้ว”

เจสันส่งเสียงงึมงำรับแล้วฉกลิ้นใส่ติ่งเสียวไม่ยั้ง

ขาเรียวสวยที่เคยพยายามจะหุบเข้ากลับยิ่งถ่างออกกว้างให้ใบหน้าหล่อเหลาซุกไซ้ได้เต็มที่

“อู้ว เสียวแทบจะขาดใจแล้ว อ้า! ทำไมมันเสียวอย่างนี้? อู้ว!” เสียงหวานครางลั่น

เจสันยิ่งละเลงลิ้นใส่ไม่ยั้ง ทั้งเลีย ดูด ขบเม้ม อย่างไม่กลัวติ่งเสียวขาดติดปาก

นิ้วเรียวยาวแหวกกลีบดอกไม้อ้าออกสุดหล้า แล้วเขาก็ฉกลิ้นใส่รูสวรรค์ไปพร้อมๆกับเลียติ่งเสียวจนสาวน้อยสั่นระริกถึงสวรรค์รำไร “โอ้ว…”

แต่เจสันก็ยังไม่หยุด เขายังคงเลียดูดต่อไป

น้อยครวญครางตัวสั่นระริกๆจนเสียงแหบแห้ง “อ้า! อู้ว!”

เจสันฉกลิ้นใส่รูสวรรค์สลับกับดูดเม้มติ่งเสียวแดงแจ๋ บางครั้งเขาก็ตวัดลิ้นลากยาวตั้งแต่ปากรูขึ้นมาจนสุดเนิน เขาทำสลับกันไปจนสาวน้อยถึงสวรรค์อีกหน “อู้ว! โอ้ว…”

เจสันหยุดละเลงลิ้น ก่อนจะผละออก เขายังแกล้งกัดเม้มติ่งเสียวแรงๆจนสาวน้อยสะดุ้งเฮือก “อุ้ย!”

ใบหน้าหล่อเหลาเงยหน้าขึ้นมองหน้าหวานๆของน้อยอย่างพออกพอใจ และเพราะสาวน้อยเสร็จติดๆกันหลายครั้งทำให้หล่อนผล็อยหลับไปทันที

พอเห็นน้อยสลบไปด้วยความเหนื่อยล้าเจสันก็ชะโงกหน้าไปพูดกระซิบข้างหูหล่อนว่า “น้อย นี่แค่เริ่มต้นนะ”

เขารู้ดีว่าหล่อนไม่ได้ยินที่เขาพูดแน่ๆ เขาพยายามข่มอารมณ์ปรารถนาปล่อยให้หล่อนได้พักผ่อน

เขาผละจากร่างบางรีบเก็บกล้องวีดีโอและไขกุญแจมือออกจากข้อมือเรียวเล็ก แล้วเขาก็ช้อนร่างบางอุ้มขึ้นมาพลางตลบผ้าห่มออกแล้ววางร่างบางลงบนเตียง พอจัดท่าจัดทางให้หล่อนนอนสบายๆแล้วเขาก็ตวัดผ้าห่มมาคลุมให้ แล้วเขาก็ลุกออกไปจากห้องนอน