My lover maid แม่บ้านที่รัก
Chapter 1
ขณะที่กำลังทำงานง่วนอยู่นั้นจู่ๆก็มีไอ้โม่งเข้ามายืนอยู่ข้างหลังหล่อน
มันจู่โจมเข้ามาปิดปากหล่อนไว้แล้วเอามีดจ่อคอของหล่อนพร้อมกับขู่ด้วยน้ำเสียงแปร่งๆปร่าๆว่า “เงียบๆ! อย่าร้องอย่าดิ้นนะ ถ้าร้องจะเชือดทิ้งซะเลย”
สาวน้อยกลัวมาก กลัวว่ามันจะเชือดคอจริงๆ หล่อนจึงไม่กล้าร้อง ได้แต่ร่ำร้องอยู่ในใจ ช่วยด้วย! ตายแล้ว! ตายแน่ๆ โจรเข้าบ้าน คุณเจสันก็ไม่อยู่ ตายแน่ๆเลยอีน้อยเอ้ย!
ไอ้โม่งพอเห็นสาวน้อยยืนนิ่งไม่กล้าร้องตามที่มันขู่ มันจึงปล่อยมือซึ่งสวมถุงมือปกปิดมิดชิดจากปากของหล่อน แต่ยังเอามีดจ่อคอเอาไว้ แล้วมันก็ล้วงกุญแจมือออกมาจากกระเป๋ากางเกงของมันแล้วส่งให้กับหล่อนพร้อมกับสั่งว่า “ใส่กุญแจมือซะ!”
“พี่อย่าทำอะไรหนูเลยนะ จะเอาอะไรก็เอาไปแต่อย่าฆ่าหนูเลยนะ” น้อยบอกกับไอ้โม่งร้องขอชีวิตด้วยความกลัว
ไอ้โม่งจึงกดคมมีดลงบนคอขาวๆ พลางขู่ตะคอกว่า “รีบๆใส่กุญแจมือซะถ้ายังไม่อยากตาย!”
“ใส่แล้วจ๊ะ ใส่แล้ว” น้อยระล่ำระลักบอกพร้อมกับรีบรับกุญแจมือมาสวมฉับๆลงบนข้อมือตัวเอง
พอสาวน้อยใส่กุญแจมือแล้วไอ้โม่งก็ล้วงเอาผ้ามามัดปากและปิดตาหล่อนเอาไว้ หลังจากนั้นมันก็จับหล่อนอุ้มพาดบ่า
น้อยดิ้นทันทีได้แต่ร้องอู้อี้ๆ
ไอ้โม่งจึงขู่ว่า “หยุดดิ้น! ถ้ายังไม่หยุดจะแทงให้พรุนเลย!”
น้อยหยุดดิ้นทันควัน! หล่อนได้แต่สวดภาวนาอยู่ในใจ คุณพระคุณเจ้าช่วยลูกด้วย ขออย่าให้มันทำอะไรลูกเล้ย…สาธุ
หล่อนมองไม่เห็นอะไรเลยแต่รู้สึกได้ว่าไอ้โม่งมันกำลังอุ้มหล่อนเดินขึ้นบันไดไปข้างบน หล่อนได้ยินเสียงเปิดประตูดังแก๊กตามด้วยเสียงปิดประตู
หล่อนได้แต่สงสัยว่ามันพาหล่อนขึ้นมาข้างบนทำไม?
แล้วไอ้โม่งก็โยนหล่อนลงบนเตียง
น้อยจะพลิกตัวลุกขึ้นแต่ถูกมันผลักให้นอนหงายลงบนเตียงนุ่มๆ แล้วมันก็เอากุญแจมือไปมัดไว้กับหัวเตียง
หล่อนร้องอู้อี้ๆ มันจึงขู่หล่อนว่า “นอนอยู่เฉยๆนะ ไม่งั้นจะเอามีดแทงซะเลย!”
น้อยกลัวมันมากจึงหยุดร้องทันควัน! ได้แต่นอนตะแคงตัวนิ่งๆอยู่บนเตียง
แล้วหล่อนก็ได้ยินเสียงไอ้โม่งเดินวนไปวนมารื้อๆค้นๆก็อกๆแก๊กๆอยู่ครู่ใหญ่ หลังจากนั้นหล่อนก็รู้สึกว่าไอ้โม่งมันเข้ามานั่งอยู่ตรงปลายเท้าของหล่อน มันจับขาข้างนึงของหล่อนไว้
น้อยสะดุ้งสุดตัวขยับหนี แต่มันก็ตามมาจับขาหล่อนไว้แน่นแล้วลากให้หล่อนเหยียดขาออก
You must log in to post a comment.