ตอนที่ 1356

แผนการแยกสวรรค์

เกิดเป็นเสียงกระหึ่มขนาดใหญ่ดังก้องขึ้น ขณะที่ลูกธนูแสงแตกกระจายกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย หัตถ์ยักษ์ผู้ยิ่งใหญ่หยุดชะงักนิ่ง จากนั้นก็แบมือออกอย่างช้าๆ ทำให้โลหิตไหลหยดหยาดลงมา โลหิตที่ตกลงมานั้นทำให้เกิดเป็นเสียงดังซี่ๆ และจากนั้นก็ระเบิดขึ้นกลายเป็นทะเลอันไร้ขอบเขต ถูกปกคลุมด้วยสัญลักษณ์เวทนับไม่ถ้วน ตกลงมาคล้ายกับเป็นโม่ศิลาตรงไปยังมหาสมุทรแห่งเวทมนตร์ ที่ถูกปลดปล่อยออกมาโดยกองกำลังขนาดใหญ่ของผู้ฝึกตนขุนเขาทะเล

ม่านตาเมิ่งฮ่าวหดเล็กลงจากเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้

“มันคู่ควรที่จะเป็นผู้ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง เห็นได้ชัดว่ามีประสบการณ์ในการต่อสู้มาอย่างโชกโชน เชี่ยวชาญในการเปลี่ยนแปลงกลยุทธ์ในท่ามกลางการต่อสู้ สามารถฉวยโอกาสใช้หยดโลหิตที่เกิดจากการปะทะกับลูกธนูแสง เปลี่ยนให้กลายเป็นการโจมตีที่ทรงพลัง…”

เมิ่งฮ่าวอดที่จะคิดถึงสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นนี้อย่างช่วยไม่ได้ ขมวดคิ้วมองไป ขณะที่ทะเลโลหิตของผู้ยิ่งใหญ่ตกลงไปบนมหาสมุทรแห่งเวทมนตร์ แสงของมันจางหายไปทันทีในทุกๆ ที่ ที่หยดโลหิตตกลงไป

เวลาเดียวกันนั้นสองราชันจักรพรรดิก็โจมตีมาด้วยเช่นกัน เกิดเป็นเสียงกระหึ่มดังก้องขึ้น เป็นครั้งแรกที่มหาสมุทรแห่งเวทมนตร์ของอาณาจักรขุนเขาทะเลถูกสะกดข่ม และเริ่มจางหายไป

ในตอนนี้เองที่รอยแตกในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว ได้เปิดกว้างมากขึ้นอย่างต่อเนื่องด้วยเช่นกัน กลุ่มคนนอกคอกจำนวนมากปรากฏตัวขึ้น มีไม่ต่ำกว่าหนึ่งล้านคนในตอนนี้ สีหน้าเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยมดุร้าย ขณะที่พุ่งตรงมายังขุนเขาทะเลแรก

รอยแตกมีแต่จะเปิดกว้างมากขึ้นอย่างต่อเนื่อง ทำให้มองเห็นได้ว่ามีกลุ่มคนนอกคอกอีกมากมายกำลังรอคอยอยู่ที่ด้านนอก พวกมันยังคงไหลบ่าผ่านเข้ามาทางรอยแตกอย่างไม่รู้จักจบสิ้น

นอกจากนี้ที่ด้านหลังของกลุ่มคนนอกคอกเหล่านั้นก็คือ…ดินแดนอันกว้างใหญ่!

มันคือ…สวรรค์ชั้นที่สอง สวรรค์ชั้นที่สองนี้เห็นได้ชัดว่ามีขนาดกว้างใหญ่กว่าสวรรค์ชั้นแรก และสูงขึ้นไป เมิ่งฮ่าวมองเห็นสวรรค์ชั้นที่สาม, สวรรค์ชั้นที่สี่ และสวรรค์ชั้นที่ห้า…

สวรรค์แต่ละชั้นจะมีขนาดที่ใหญ่กว่าสวรรค์ก่อนหน้ามัน โดยสวรรค์ชั้นแรกจะมีขนาดเล็กมากที่สุด และสวรรค์ที่มีขนาดกว้างใหญ่มากที่สุดก็คือ…สวรรค์ชั้นที่สามสิบสาม

เกิดเป็นเสียงกระหึ่มดังก้องขึ้น เมื่อสวรรค์ชั้นที่สอง…บดขยี้ลงมายังเกราะป้องกัน ทำให้รอยแตกเริ่มมีขนาดใหญ่มากขึ้น ช่วยให้กลุ่มคนนอกคอกผ่านเข้ามาในอาณาจักรขุนเขาทะเลได้มากขึ้นกว่าเดิม

เท่าที่เห็นเกราะป้องกันคงไม่อาจจะต่อต้านได้นานมากนัก

เมิ่งฮ่าวมองกลับไปยังรอยแตก และดวงตาก็สาดประกายขึ้น เมื่อมองเห็นผู้ยิ่งใหญ่ที่เพิ่งจะบดขยี้ลูกธนูไป มันมีรูปร่างที่ใหญ่โต มีผิวสีทองและมีศีรษะเป็นราชสีห์ มีรูปร่างหน้าตาที่คนทั้งหมดต้องให้ความสนใจ

แสงสีทองเปล่งกระกายระยิบระยับออกมาจากร่างมัน และเมิ่งฮ่าวก็ยังรู้สึกได้ว่าผู้ยิ่งใหญ่ศีรษะราชสีห์นี้มีพลังอันน่ากลัว ที่สามารถจะทำลายล้างโลกได้อีกด้วย

ผู้ยิ่งใหญ่ศีรษะราชสีห์รับรู้ได้ถึงสายตาของเมิ่งฮ่าว ทำให้ต้องมองมา และสายตาที่คล้ายสายฟ้าก็พุ่งฝ่าความว่างเปล่ามาตกกระทบที่ดวงตะวันและเมิ่งฮ่าว กล่าวขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ราบเรียบว่า “เหล่าฟูเสวียนฟาง”

เมิ่งฮ่าวแค่นเสียงเย็นชา ขณะที่ส่งสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ออกไปเพื่อป้องกันตัว

ดวงตาเสวียนฟางสาดประกายขึ้น ไม่สนใจเมิ่งฮ่าว หันหน้าไปยังผู้ยิ่งใหญ่หุ่นเชิดที่คอยเฝ้าคุ้มกันอยู่ตรงขุนเขาแรก สีหน้าเต็มไปด้วยความรู้สึกอันซับซ้อน ยกมือขึ้นมาและชี้ตรงไปยังขุนเขาทะเลแรก

“สงครามแห่งการทำลายล้างเริ่มได้!” ด้วยการตอบรับคำพูดของมัน กลุ่มคนนอกคอกนับไม่ถ้วนส่งเสียงแผดร้องคำราม และพุ่งตรงไปยังขุนเขาทะเลแรก ปลดปล่อยวิชาเวทและความสามารถศักดิ์สิทธิ์จำนวนมากออกมา

กองกำลังที่ประกอบด้วยแนวป้องกันแรกของอาณาจักรขุนเขาทะเล ถูกแยกออกจากกันด้วยกลุ่มคนนอกคอกตรงทะเลแรก แต่พวกมันก็ยังคงต่อสู้กลับไปด้วยวิชาเวทที่หลากหลาย แต่กลุ่มคนนอกคอกก็มีจำนวนมากเกินไป และในตอนนี้ก็ไหลท่วมท้นเข้ามามากขึ้น พุ่งตรงมาอย่างน่ากลัวอยู่ตลอดเวลา เข้ามาใกล้ทะเลแรกมากขึ้นเรื่อยๆ

น้ำทะเลเดือดพล่านและส่งเสียงดังกระหึ่ม เริ่มกลายเป็นไอและกลุ่มหมอก ราวกับว่ากำลังจะถูกกวาดล้างออกไปตราบชั่วนิรันดร์

คาดไม่ถึงว่าผู้ยิ่งใหญ่เสวียนฟางจะหยุดนิ่งอยู่กับที่ ยิ้มอย่างลึกลับออกมา ขณะที่ทำการศึกษาเรียนรู้อาณาจักรขุนเขาทะเล จากนั้นก็พุ่งขึ้นไปในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว และแยกสองมือออกจากกัน ราวกับว่ากำลังจะทำให้รอยแตกขยายขนาดใหญ่ขึ้น และฉีกกระชากมันออกเป็นชิ้นๆ

เกิดเป็นเสียงกระหึ่มดังก้องขึ้น ขณะที่เกราะป้องกันในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวถูกฉีกออกให้กว้างมากขึ้นกว่าเดิม

เห็นได้ชัดว่าจุดวิกฤตได้มาถึงแล้ว เสียงกระหึ่มขนาดใหญ่ได้ยินมา ขณะที่เกราะป้องกันเริ่มเต็มไปด้วยรอยแตกร้าวและฉีกขาด จากนั้นก็แตกกระจายกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยคล้ายกับเศษกระจก

ขณะที่เป็นเช่นนั้น ทุกสรรพสิ่งที่อยู่ด้านบนก็ถูกเปิดเผยออกมา นั่นก็คือ…สวรรค์ทั้งสามสิบสองชั้น!!

ตอนนี้เมื่อเกราะป้องกันพังทลายลงไป อาณาจักรขุนเขาทะเลและสามสิบสองสวรรค์ก็เชื่อมต่อเข้าด้วยกัน ทั้งสองฝั่ง…สามารถจะมองเห็นซึ่งกันและกันได้โดยตรง

แต่ในตอนนี้เองที่กลุ่มคนนอกคอกทั้งหมดจากสามสิบสองสวรรค์จู่ๆ ก็เริ่มดูเลือนลางลงและจากนั้นก็จางหายไป อย่างน่าตกใจยิ่งพวกมันกลับไปยังดินแดนอันกว้างใหญ่ ซึ่งเป็นสถานที่ที่พวกมันจากมา! การเปลี่ยนแปลงที่แปลกๆ นี้ ทำให้จิตใจเมิ่งฮ่าวเริ่มเต้นรัว สิ่งที่แปลกประหลาดบางอย่างกำลังเกิดขึ้น ถึงแม้เมิ่งฮ่าวจะไม่มั่นใจว่าเป็นอะไรก็ตาม แต่ก็ดูเหมือนว่าเรื่องใหญ่กำลังจะเกิดขึ้น

สีหน้าของผู้ยิ่งใหญ่เสวียนฟางแวบขึ้นด้วยความดูถูก ขณะที่มองไปยังอาณาจักรขุนเขาทะเลด้วยสายตาที่เย็นชา

“แผนการนี้เสวียนโหม่วขอชื่นชม แต่…จะอย่างไร!?” แทบจะในทันทีที่คำพูดของเสวียนฟางดังก้องออกมา จิตใจเมิ่งฮ่าวก็สั่นสะท้านด้วยลางสังหรณ์ที่รุนแรงมากขึ้นกว่าเดิม ทันใดนั้นเศษชิ้นส่วนที่แตกกระจายไปทั้งหมดของเกราะป้องกัน ก็เริ่มกระจายเป็นเสียงหึ่งๆ ดังก้องขึ้นมา ขณะที่พวกมันเริ่มหมุนคว้างไปรอบๆ เพื่อก่อตัวเป็นลมพายุขนาดใหญ่ จากนั้นก็เริ่มพุ่งตรงขึ้นไปยังสามสิบสองสวรรค์

เวลาเดียวกันนั้น เสียงของไห่เมิ่งจื้อจุนก็ดังก้องอยู่ในจิตใจของผู้ฝึกตนขุนเขาทะเล

“โจมตี!!”

เสียงกระหึ่มดังก้องออกไป เริ่มจากขุนเขาทะเลที่เก้า และจากนั้นก็เคลื่อนที่ไปยังขุนเขาทะเลที่แปด, เจ็ด, จนไปถึงขุนเขาทะเลแรก ขณะที่ผู้ฝึกตนขุนเขาทะเลปลดปล่อยความสามารถศักดิ์สิทธิ์และวิชาเวทระเบิดเป็นพลังออกไป พุ่งสูงขึ้นจนออกไปจากขุนเขาทะเลแรกและน้ำทะเลในมหาสมุทรแห่งเวทมนตร์

ก็มีความดุร้ายมากกว่าเดิมถึงสิบเท่า พุ่งตรงไปยังลมพายุนั้น หลอมรวมเข้าด้วยกัน ทำให้มีพลังและขนาดที่ใหญ่มากขึ้นเป็นหลายเท่าตัว

พลังอันแข็งแกร่งอย่างที่ยากจะอธิบายได้นั้นกำลังมุ่งหน้าตรงขึ้นไปยัง…สามสิบสองสวรรค์

นี่คือแผนการของอาณาจักรขุนเขาทะเลที่เสวียนฟางได้พูดถึง เป็นสิ่งที่ถูกใช้ออกมาโดยไห่เมิ่งจื้อจุน แต่จริงๆ แล้วก็เป็นแผนการเดิมของจิ่วเฟิงจื้อจุน

แน่นอนว่าแผนการนี้ ถ้ามองมาจากแง่มุมของอาณาจักรขุนเขาทะเลแล้ว ก็ไม่อาจจะสังเกตเห็นได้อย่างชัดเจนมากนัก แต่จากมุมมองของสามสิบสองสวรรค์ที่อยู่สูงขึ้นไป ก็ทำให้มองเห็นได้อย่างละเอียดมากขึ้น เมื่อไหร่ที่เกราะป้องกันซึ่งถูกสร้างขึ้นมาโดยเจตจำนงแห่งอาณาจักรขุนเขาทะเลแตกกระจายไป ก็เห็นได้ชัดว่าสามารถจะปลดปล่อยพลังโจมตีอันน่าตกใจออกไป

การโจมตีที่น่าตกใจนั้น ลมพายุที่รุนแรงนั้น รวมเข้ากับวิชาเวทของผู้ฝึกตนอาณาจักรขุนเขาทะเลทั้งหมด ทำให้เกิดเป็นพลังที่เทียบเท่ากับผู้ยิ่งใหญ่ ที่โจมตีไปยังสวรรค์ชั้นที่สอง!

ลมพายุขนาดใหญ่ม้วนกวาดออกไปทั่วทั้งสวรรค์ชั้นที่สอง บดขยี้ภูเขาและสิ่งปลูกสร้างของพวกมัน จากนั้นก็เคลื่อนที่ขึ้นไปบดขยี้สวรรค์ชั้นที่สาม, สวรรค์ชั้นที่สี่ และจากนั้นก็สวรรค์ชั้นที่ห้า

ในตอนนี้เมิ่งฮ่าวได้ปลดปล่อยการโจมตีอันแข็งแกร่งออกไปแล้วสองครั้ง ทำให้เหลืออยู่อีกแค่สิบหกครั้ง แต่ก็ไม่ลังเลที่จะเพิ่มพลังเข้าไปในลมพายุขนาดใหญ่นั้นด้วยลูกธนูแสงอีกหนึ่งดอก ทำให้ลมพายุยิ่งสว่างจ้ามากขึ้นกว่าเดิม

เมิ่งฮ่าวรับรู้ได้ว่ายังมีเล่ห์กลอื่นแอบซ่อนอยู่ภายในเกราะป้องกันที่แตกกระจายออกไปนั้น ดังนั้นถึงแม้ว่าจะรู้สึกสังหรณ์ใจแต่ก็ยังคงให้ความร่วมมือ

ลมพายุส่งเสียงกรีดร้อง ถูกเกื้อหนุนด้วยความบ้าคลั่งของผู้ฝึกตนอาณาจักรขุนเขาทะเล และพลังที่ระเบิดออกมาของเจตจำนงแห่งอาณาจักรขุนเขาทะเล ราวกับว่าต้องการจะบดขยี้สามสิบสองสวรรค์ให้แหลกละเอียดไปจนหมดสิ้น!

อย่างไรก็ตาม ขณะที่ลมพายุบดขยี้ไปจนถึงสวรรค์ชั้นที่หก ก่อนที่มันจะสามารถพุ่งตรงไปยังสวรรค์ชั้นที่เจ็ด แสงอันเจิดจ้าก็พุ่งออกมาปกคลุมไปทั่วทั้งดินแดนอันกว้างใหญ่ของสวรรค์ชั้นที่เจ็ด จากนั้นก็ปกคลุมไปยังสวรรค์ชั้นที่แปดซึ่งอยู่ด้านบน และสวรรค์ชั้นที่เก้าจนกระทั่งถึงสวรรค์ชั้นที่สามสิบสาม จากนั้นสวรรค์ทั้งหมดเหล่านั้นก็เริ่มเลือนรางลง

เวลาเดียวกันนั้นเกราะป้องกันก็ปรากฏขึ้น ตัดการเชื่อมต่อระหว่างสวรรค์ชั้นที่หกและสวรรค์ชั้นที่เจ็ดไป

เวลาเดียวกันนั้นแมงป่องยักษ์ก็ปรากฏตัวขึ้นในความว่างเปล่าอันกว้างใหญ่เหนือสวรรค์ชั้นที่เจ็ด ดูเลือนรางแต่ดวงตาก็สาดประกายด้วยความเย็นชาและสะกดข่ม ขณะที่จ้องมองลงมายังอาณาจักรขุนเขาทะเล

“แผนการของจิ่วเฟิง ถูกไห่เมิ่งนำมาใช้ สามสิบสามสวรรค์ได้แต่ต้องเผชิญหน้ากับพลังนี้อย่างไร้ทางเลือก แน่นอนว่า…พลังแห่งการทำลายล้างนี้ยังคงน่ากลัวเหมือนเช่นเคย”

“แต่…หลายหมื่นปีที่ผ่านมา พวกเราก็แตกต่างไปจากเดิมมาก ในอดีตเจ้าอาจจะสามารถระเบิดสามสิบสามสวรรค์ได้ทั้งหมด เพื่อทำให้อาณาจักรขุนเขาทะเลหลุดพ้นเป็นอิสระ แต่ตอนนี้…เจ้าก็ต้องหยุดอยู่ที่สวรรค์ชั้นหกเท่านั้น”

“รูปแบบการปิดล้อมขุนเขาทะเลเช่นนั้น อาจจะดูเหมือนว่าเป็นการรวมพลังการป้องกัน แต่จริงๆ แล้วก็เห็นได้ชัดว่ามีรูปร่างเป็นลูกธนู เป็นไปได้ว่าจิ่วเฟิงจื้อจุนวางแผนเหล่านี้ไว้เมื่อหลายหมื่นปีก่อน แผนการของมันสำหรับสงครามครั้งสุดท้ายนี้เหมือนกับเป็น…เส้นทางสำหรับการหลบหนีจากไป”

“ไม่รู้ว่าผู้ฝึกตนอาณาจักรขุนเขาทะเลจะรับรู้เกี่ยวกับแผนการนี้กี่มากน้อย? เหล่าฟูคาดเดาว่าจากนิสัยที่มากระแวงของไห่เมิ่ง…เจ้าคงไม่บอกใครแม้แต่คนเดียว!” เสียงหัวเราะของแมงป่องดังก้องออกไปทั่วทั้งอาณาจักรขุนเขาทะเล ขณะที่ร่างมันค่อยๆ หายสาบสูญไปอย่างช้าๆ

คำพูดของมันเต็มไปด้วยจุดประสงค์ที่ชั่วร้าย เมื่อผ่านเข้าไปในหูของผู้ฝึกตนอาณาจักรขุนเขาทะเล จิตใจพวกมันก็สั่นสะท้านขึ้นด้วยความตกตะลึง แม้แต่เมิ่งฮ่าวก็ไม่เคยคิดว่าไห่เมิ่งจะกระทำเรื่องเช่นนี้

แต่เขาก็สามารถจะไม่สนใจคำกล่าวหาของผู้ยิ่งใหญ่ในรูปร่างแมงป่องนั้นได้ หลังจากที่ครุ่นคิดอยู่ชั่วขณะ ก็ตระหนักว่าสิ่งที่มันกล่าวมา ดูเหมือนว่าจะไม่ได้แต่งแต้มแต่อย่างใด

ถ้าเมิ่งฮ่าวได้รับผลกระทบเช่นนั้น ก็สามารถจะคาดคิดได้ว่าผู้ฝึกตนขุนเขาทะเลที่เหลือทั้งหมดจะรู้สึกอย่างไร จึงช่วยไม่ได้ที่จู่ๆ…คนทั้งหมดก็สูญเสียความเชื่อมั่นในการทำสงครามไป แม้แต่ผู้ยิ่งใหญ่ของพวกมัน…ก็ยังต้องการจะหลบหนีจากไป ไม่ยอมต่อสู้จนตัวตาย…

ความหวังที่พวกมันรู้สึกได้ หลังจากที่เมิ่งฮ่าวทำลายสวรรค์ชั้นแรก และทำให้ผู้ยิ่งใหญ่กลายเป็นข้าทาส…จู่ๆ ก็จางหายไป ด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำของผู้ยิ่งใหญ่รูปร่างแมงป่อง

ดวงตาเมิ่งฮ่าวสาดประกายขึ้น และจิตใจก็จมดิ่งลงไป รู้ดีว่าผู้ฝึกตนที่บรรลุถึงระดับผู้ยิ่งใหญ่ไม่มีใครที่จะอ่อนแอ และมักจะเป็นจอมเจ้าเล่ห์อย่างลึกล้ำด้วยเช่นกัน

ขณะที่ผู้ยิ่งใหญ่รูปร่างแมงป่องหายตัวไป สวรรค์ชั้นเจ็ดจนถึงชั้นที่สามสิบสามเริ่มเลือนรางไปจนถึงขั้นที่มองไม่เห็น ดินแดนอันกว้างใหญ่ของสวรรค์ชั้นที่หก, ห้า, สี่, สาม และสองก็เริ่มตกลงมาทั้งหมด

ถึงแม้ว่าพวกมันจะถูกทำลายไปและกลายเป็นซากปรักหักพัง แต่ก็เห็นได้ชัดว่ากลุ่มคนนอกคอกมีวิธีการต่อต้านจากการโจมตีเมื่อครู่นี้ พวกมันทั้งหมดนับล้านพุ่งตรงมาอย่างเดือดพล่าน ตามมาด้วยดินแดนอันกว้างใหญ่ ขณะที่พุ่งมาโจมตี

ยังมีลูกบาศก์สีดำจำนวนมากด้วยเช่นกัน ที่กระจายออกมาจากห้าดินแดนอันกว้างใหญ่ ซึ่งมีจำนวนไม่ต่ำกว่าหนึ่งล้านลูก

ในตอนนี้เอง ที่เสียงอันเย็นชาของไห่เมิ่งจื้อจุนก็ดังก้องอยู่ในท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว “ไร้สาระ! ชนเผ่าแมงป่องอันกระจ้อยร่อยเช่นเจ้าจะไปเข้าใจแผนการของจิ่วเฟิงจื้อจุนได้อย่างไร…? ผู้ฝึกตนอาณาจักรขุนเขาทะเล สวรรค์ชั้นเจ็ดและสวรรค์อื่นๆ ทั้งหมดได้ปลดปล่อยเวทปกปิดสวรรค์ออกมาแล้ว พวกมันไม่อาจจะหลุดพ้นออกมาจากสถานะในตอนนี้ได้อย่างน้อยก็หนึ่งปี และไม่สามารถจะมาต่อสู้กับพวกเราด้วยเช่นกัน ได้แต่มองดูเท่านั้น!”

“พวกมันละทิ้งสวรรค์ชั้นที่สองจนถึงชั้นที่หก ให้ต้องต่อสู้ตามลำพังไปแล้ว! ไม่รู้ว่าผู้ฝึกตนนอกคอกแห่งอาณาจักรชั้นต่ำทั้งหมด จะรู้หรือไม่ว่าตนเองถูกทอดทิ้งไปแล้ว?”