Skip to content

I shall seal the heaven Chapter 1573

ตอนที่ 1573

ทดสอบ

เห็นได้ชัดว่าดรรชนีของรูปปั้นประกอบด้วยแรงดึงดูดอันน่าประหลาดใจ ซึ่งจากนั้นก็กลายเป็นหลุมดำ กลุ่มหมอกที่อยู่รอบๆ บริเวณนั้นทั้งหมดต่างก็ได้รับผลกระทบ ถูกดูดเข้าไปในปลายนิ้วนั้นจนหมดสิ้น จากนั้นดรรชนีก็พุ่งตรงมายังเมิ่งฮ่าวด้วยความรวดเร็วอย่างน่าเหลือเชื่อ

ทั้งหมดนี้ต้องใช้เวลาในการอธิบาย แต่ในตอนที่รูปปั้นยกมือขึ้นมาจนกระทั่งดูดซับกลุ่มหมอกเข้าไป ก็ผ่านไปแค่ชั่วพริบตาเท่านั้น

พื้นดินสั่นสะเทือน อาคารบ้านเรือนพังทลายลงไป รอยแตกกระจายออกไปทั่วทั้งดินแดนกว้างใหญ่ ดรรชนีของรูปปั้นกำลังรวบรวมพลังทั้งหมดของอาณาจักรเทพ เพื่อโจมตีไปยังเมิ่งฮ่าวในคราเดียว

เมิ่งฮ่าวมีสีหน้าสงบนิ่งเหมือนเช่นเคย ขณะที่มองไปยังดรรชนีนั้น ซึ่งบดบังภาพที่เบื้องหน้าทั้งหมดของตนเองไปอย่างรวดเร็ว เวลาเดียวกันนั้นก็ชี้นิ้วของตนเองออกไปด้วยเช่นกัน

“หลัวเทียน เจ้าเคยทดสอบข้ามาแล้วเมื่อในอดีต ตอนนี้เจ้ากำลังกระทำเช่นเดียวกัน?” ในขณะ

ที่เสียงของเมิ่งฮ่าวดังก้องออกไป นิ้วของเขาก็แตะสัมผัสโดนดรรชนีของรูปปั้น

ดูเหมือนว่าทั้งสองจะมีขนาดที่ไม่อาจจะเทียบกันได้แม้แต่น้อย เมิ่งฮ่าวคล้ายกับเป็นมดปลวกเมื่อเทียบกับรูปปั้น แต่เมื่อดรรชนีทั้งสองปะทะกัน สิ่งเดียวที่เกิดขึ้นกับเมิ่งฮ่าวก็คือเส้นผมลอยพลิ้วขึ้นไป และเสื้อผ้าก็โบกสะบัดเพียงเล็กน้อยเท่านั้น แต่รูปปั้นกลับตรงกันข้าม เริ่มสั่นสะท้านไปมา ดรรชนีระเบิดขึ้นกลายเป็นเถ้าธุลีที่ลอยไปตามสายลม

เกิดเป็นผลกระทบกระจายออกไป ครอบคลุมไปทั่วทั้งมือ จากนั้นก็แขน เสียงกระหึ่มดังก้องขึ้น เมื่อร่างกายมันถูกทำลายไป จากนั้นก็เป็นส่วนศีรษะ ต่อมาก็เป็นแขนอีกข้าง รูปปั้นถูกทำลายไปโดยสิ้นเชิง!

เสียงระเบิดอย่างน่าตกใจดังก้องออกมา ทำให้ทุกสรรพสิ่งสั่นสะเทือนไปมา ดรรชนีเดียวของเมิ่งฮ่าวทำให้รูปปั้นอันแข็งแกร่งกลายเป็นเถ้าธุลีไป!

“นี่คือครั้งที่สาม ที่เจ้าทดสอบข้า เจ้าต้องการเห็นวิธีการต่อสู้ของข้า และหาข้อสรุปเพื่อได้วิธีการสังหารข้า เจ้าต้องการวิเคราะห์…เวทผนึกสวรรค์ของข้า ใช่หรือไม่?” เมิ่งฮ่าวกล่าวขึ้น เมื่อเถ้าธุลีของรูปปั้นลอยออกไป เมิ่งฮ่าวก็หันหลัง กำหมัดจนแน่น และต่อยลงไปบนพื้นดินที่เบื้องหน้า

แทบจะในทันทีที่หมัดนั้นกระแทกลงไป พื้นดินก็กลายเป็นระลอกคลื่น พื้นที่บางแห่งพุ่งขึ้นมา บางแห่งก็ยุบตัวลงไป อย่างน่าตกใจยิ่งภาพของใบหน้าเผยให้เห็นออกมา

ใบหน้านั้นอ้าปากขึ้น แผดร้องคำรามออกมา แต่ก็ไม่อาจจะหยุดการต่อยหมัดลงไปของเมิ่งฮ่าว

ได้

เสียงระเบิดขนาดใหญ่ดังก้องขึ้น ขณะที่ใบหน้านั้นถูกทำลายไปโดยสิ้นเชิง เวลาเดียวกันนั้น เสียงแตกร้าวก็ได้ยินออกมาจากสถานที่แห่งอื่นบนอาณาจักรเทพ พื้นดินพังทลายลงไป แต่จากนั้นก็เริ่มก่อตัวกลับเข้ามาใหม่ คาดไม่ถึงว่าดินแดนกว้างใหญ่ทั้งหมดจะกลายเป็นร่างยักษ์ขึ้นมา

พื้นดินกลายเป็นศีรษะ แขนและขา โดยมีเทือกเขาเป็นเส้นเลือด แม่น้ำกลายเป็นโลหิต ในขณะที่ดวงตะวันและจันทรากลายเป็นดวงตา มหาสมุทรกลายเป็นปาก ยักษ์ที่มีขนาดใหญ่โตจนยากจะอธิบายออกมาได้ มองลงไปยังเมิ่งฮ่าว และจากนั้นก็แผดร้องคำรามอย่างน่ากลัวออกมา

 

เสียงแผดร้องคำรามนั้นกลายเป็นลมพายุที่สามารถจะทำให้สวรรค์ต้องสะท้านปฐพีต้องสะเทือน ทำให้เส้นผมและเสื้อผ้าของเมิ่งฮ่าวพลิ้วสะบัดไปมาอย่างบ้าคลั่ง ไม่มีแผ่นฟ้าและผืนดินอีกต่อไป มีแต่เพียงท้องฟ้าซึ่งเต็มไปด้วยหมู่ดาวเท่านั้น

เสียงหอบหายใจดังก้องขึ้นมาจากผู้ฝึกตนแห่งชางหมางพ่าย ที่เพิ่งจะพุ่งตรงไปยังกองกำลังแห่งอาณาจักรมารในตอนนี้ แม้แต่เจ้าสำนักและคนอื่นๆ รวมทั้งกิ้งก่าชรา ต่างก็รู้สึกประหลาดใจไปโดยสิ้นเชิง ต่อภาพของอาณาจักรเทพที่กลายเป็นร่างยักษ์อยู่ในตอนนี้

เมิ่งฮ่าวมีขนาดเล็กมากเป็นอย่างยิ่ง เมื่อเทียบกับยักษ์แล้วเขาก็ดูเหมือนกับฝุ่นละอองเท่านั้น

ยักษ์ลอยตัวอยู่ที่นั่นในท้องฟ้าซึ่งเต็มไปด้วยหมู่ดาว มองลงมายังเมิ่งฮ่าวด้วยดวงตาที่สาดประกายเจิดจ้า เมิ่งฮ่าวขมวดคิ้ว

“ยังจะทดสอบข้าอีก? ดี ไสหัวเข้ามาเลย!” ด้วยเช่นนั้น เมิ่งฮ่าวก็ทำท่าคว้าจับออกไป ทำให้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาวรอบๆ ตัวแตกกระจาย และกลายเป็นกระแสอันยิ่งใหญ่ เห็นได้ชัดว่ากระแสนี้ไม่ได้คงอยู่มาก่อน ราวกับว่าเมิ่งฮ่าวฉุดลากมันออกมาจากในสมัยโบราณ ดึงมันให้เข้ามาอยู่ในสมัยปัจจุบันนี้

แม้แต่ผู้แข็งแกร่งเก้าแก่นแท้ก็ไม่อาจจะทำเรื่องเช่นนี้ได้ แต่เมิ่งฮ่าวสามารถทำได้ด้วยการขยับมือแค่ครั้งเดียวเท่านั้น สำหรับผู้ฝึกตนเหนือสูงสุดแล้ว เวลา สวรรค์ ปฐพี และแม้แต่ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว ต่างก็เป็นสิ่งของที่สามารถจะนำมาใช้ได้ตามใจต้องการ

กระแสแม่น้ำแห่งดวงดาวกลายเป็นแส้เส้นหนึ่ง คล้ายกับเป็นมังกรที่เมิ่งฮ่าวใช้หวดตรงไปยังยักษ์ตนนั้น ยักษ์แผดร้องคำราม แหงนหน้าขึ้นและปลดปล่อยพลังแห่งท้องฟ้าซึ่งเต็มไปด้วยหมู่ดาวออกมา

 

แม่น้ำพังทลาย แต่ยักษ์ก็ถูกบังคับให้ต้องถอยร่นไปทางด้านหลัง เสียงแตกร้าวดังก้องออกมาจากร่างมัน และรอยแตกร้าวก็กระจายไปทั่วทั้งผิวหนังของมัน ดวงตายักษ์สาดประกายขึ้น ยกมือขวาขึ้นมาขยับร่ายเวท ทำให้ความว่างเปล่ารอบๆ ตัวเมิ่งฮ่าวเริ่มพังทลายลงไป

ทะเลแห่งเปลวไฟปะทุออกมา สายลมสีดำพุ่งขึ้นไป น้ำทะเลพลุ่งพล่านปั่นป่วน และต้นไม้ขนาดใหญ่อย่างน่าตกใจก็ปรากฏขึ้น

กระแสแม่น้ำแห่งดวงดาวกลายเป็นแส้เส้นหนึ่ง คล้ายกับเป็นมังกรที่เมิ่งฮ่าวใช้หวดตรงไปยังยักษ์ตนนั้น ยักษ์แผดร้องคำราม แหงนหน้าขึ้นและปลดปล่อยพลังแห่งท้องฟ้าซึ่งเต็มไปด้วยหมู่ดาวออกมา

 

แม่น้ำพังทลาย แต่ยักษ์ก็ถูกบังคับให้ต้องถอยร่นไปทางด้านหลัง เสียงแตกร้าวดังก้องออกมาจากร่างมัน และรอยแตกร้าวก็กระจายไปทั่วทั้งผิวหนังของมัน ดวงตายักษ์สาดประกายขึ้น ยกมือขวาขึ้นมาขยับร่ายเวท ทำให้ความว่างเปล่ารอบๆ ตัวเมิ่งฮ่าวเริ่มพังทลายลงไป

ทะเลแห่งเปลวไฟปะทุออกมา สายลมสีดำพุ่งขึ้นไป น้ำทะเลพลุ่งพล่านปั่นป่วน และต้นไม้ขนาดใหญ่อย่างน่าตกใจก็ปรากฏขึ้น

เมิ่งฮ่าวมีสีหน้าสงบนิ่งเหมือนเช่นเคย มองไปรอบๆ ยังพลังทำลายล้างที่อยู่รอบๆ ตัว ยกมือขวาขึ้นไปในอากาศและทำท่าคว้าจับออกไป ทันใดนั้นกระแสน้ำวนก็พุ่งขึ้นมา จากนั้นพลังทำลายล้างทั้งหมดที่อยู่รอบๆ ตัวก็เริ่มบิดเบี้ยวไปมา พุ่งตรงมายังมือของเมิ่งฮ่าว รวมเข้าด้วยกันกลายเป็นลูกทรงกลมที่เปล่งประกายเจิดจ้าออกมา

จากนั้นเมิ่งฮ่าวก็กำมือเป็นหมัดจนแน่น และลูกทรงกลมก็แตกกระจายไป ส่งผลให้เกิดเป็นจุดแสงระยิบระยิบลอยออกไปทั่วทุกทิศทาง

“เจ้ามีความสามารถศักดิ์สิทธิ์แค่นี้?” เมิ่งฮ่าวถาม มองขึ้นไป จากนั้นก็กลายเป็นลำแสงหลากสีพุ่งตรงไปยังใบหน้ายักษ์ และยื่นมือออกไปแตะที่หน้าผากของมัน

“สลาย!” เมิ่งฮ่าวกล่าวเสียงราบเรียบ แค่สองคำเท่านั้น

ทันใดนั้นยักษ์ที่ก่อตัวขึ้นมาจากอาณาจักรเทพก็เริ่มสั่นสะท้าน รอยแตกร้าวกระจายออกไปทั่วทั้งร่าง ด้วยความหนาแน่นมากขึ้นเรื่อยๆ จนกระทั่งพังทลายกลายเป็นเศษซากปรักหักพัง

ขณะที่เศษซากปรักหักพังเหล่านั้นพร่างพรมลงมา เสียงแค่นเย็นชาก็ดังก้องไปทั่วทั้งท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยหมู่ดาว

ทำให้เศษชิ้นส่วนเหล่านั้นรวมตัวเข้าด้วยกันกลายเป็นมังกรที่ดุร้าย มีขนาดใหญ่โตอย่างไร้ที่เปรียบ อ้าปากกว้างขึ้นราวกับว่าต้องการจะกลืนกินเมิ่งฮ่าวลงไป

เมิ่งฮ่าวโบกสะบัดชายแขนเสื้อ จากนั้นก็ยกมือซ้ายฟาดเป็นวงกว้างตรงไปยังมังกรที่พุ่งทะยานเข้ามา

“ผนึก!” เมิ่งฮ่าวกล่าวขึ้นมาสองคำอีกครั้ง ทันใดนั้นมังกรอันดุร้ายก็หยุดชะงักนิ่ง สั่นสะท้านไปทั้งร่าง ชั่วขณะต่อมา ก็กลายเป็นสีเทาไป ในชั่วพริบตาพลังชีวิตของมันก็ถูกทำลายไป และกลายเป็นรูปปั้นของมังกรไปในทันที

มีรูปร่างหน้าตาที่ดุร้ายเหมือนก่อนหน้านี้ และลอยตัวอยู่ที่นั่นตรงหน้าเมิ่งฮ่าว แน่นิ่งไม่ไหวติงไปโดยสิ้นเชิง คล้ายกับเป็นซากศพ

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

error: Content is protected !!