ตอนที่ 713
ทะเลสาบเต๋าปะทุขึ้นโดย
เสียงกระหึ่มในท้องฟ้าดังก้องออกไปทั่วทุกทิศทาง และพื้นดินก็สั่นไหวอย่างรุนแรง แทบจะราวกับว่ายักษ์ที่ถูกฝังอยู่ใต้พื้นดิน กำลังแผดร้องคำราม พลังเสียงของมันระเบิดออกไปทั่วทั้งน้ำพุและทะเลสาบเต๋า
ถ้ามองมาจากที่ห่างไกล ก็จะดูเหมือนว่าภูเขาไฟกำลังปะทุขึ้น แต่ที่ระเบิดออกมาไม่ใช่เป็นลาวาอันร้อนแรง แต่เป็นภาพสะท้อนเต๋าสีสันสดใสจำนวนมากมาย ภาพสะท้อนเต๋าเหล่านี้เป็นภาพของผู้ฝึกตนในเครื่องแต่งกายชุดโบราณ บ้างก็กำลังต่อสู้กัน บ้างก็กำลังฝึกฝนวิถีเซียน หรือกำลังได้รับความรู้แจ้งเกี่ยวกับสวรรค์และปฐพี
มองเห็นพื้นฐานฝึกตนที่แตกต่างกัน ที่ต่ำสุดอยู่ในขั้นพื้นฐานลมปราณ และสูงสุดอยู่ในขั้นวิญญาณแรกก่อตั้ง
เมื่อมองไปยังภาพเหล่านั้นทั้งหมด ก็ค่อนข้างจะมีภาพสะท้อนเต๋าอยู่ไม่น้อย
ในช่วงที่มีการปะทุขึ้นมานี้ เมิ่งฮ่าวและกองกำลังจากสำนักเซี่ยเยา ผ่านเข้าไปในอาณาเขตของทะเลสาบเต๋า ในเวลาเดียวกันนั้น เสียงร้องด้วยความตกใจก็กระจายออกมา
“นั่นคือ…”
“ภาพสะท้อนเต๋าตัดวิญญาณ!”
“คิดไม่ถึงว่าจะเป็นตัดวิญญาณ…ไม่ถูกต้อง ภาพสะท้อนนั้นเป็นผู้ฝึกตนวงจรอันยิ่งใหญ่วิญญาณแรกก่อตั้ง ในช่วงการตัดครั้งแรกของมัน!”
ผู้ฝึกตนจำนวนมากมายมุ่งหน้าตรงไปยังภาพสะท้อนตัดวิญญาณนั้น
เมิ่งฮ่าวหยุดชะงักไปชั่วครู่ และมองกลับไป ในที่ห่างไกลออกไป เขาเห็นน้ำพุเต๋ากำลังปะทุขึ้นมาด้วยแสงสีน้ำเงินอันน่าตกใจ ภายในแสงนั้นเป็นภาพสะท้อนเต๋าของผู้ฝึกตนรูปร่างสูงสมส่วน กำลังทำการตัดวิญญาณอยู่
ผู้ฝึกตนนับแสนในบริเวณนั้นต่างก็พุ่งตรงไปมุงยังภาพนั้น ในท่ามกลางคนนับหมื่นที่มาพร้อมกับเมิ่งฮ่าวต่างก็มีท่าทีที่จะเคลื่อนที่ไปด้วยเช่นเดียวกัน
เมิ่งฮ่าวไม่ได้ขัดขวางพวกมัน แต่กล่าวขึ้นว่า “ทำไมพวกท่านถึงไม่พยายามไปรู้แจ้งในที่แห่งนั้น?” ทันใดนั้น ผู้ฝึกตนสองหมื่นคนก็ประสานมือและโค้งตัวลงให้กับเขา จากนั้นก็บินออกไป แต่ก็ไม่ใช่ผู้ที่อยู่ในขั้นวิญญาณแรกก่อตั้งทั้งหมด ยังมีสิ่งของอื่นๆ ในบริเวณนี้ที่น่าสนใจสำหรับผู้ที่อยู่ในขั้นอื่นๆ เช่นเดียวกัน
เสียงกระหึ่ม รวมทั้งระลอกคลื่นอันเข้มข้น ดังก้องออกมาจากบริเวณที่อยู่ด้านหน้าเมิ่งฮ่าว ทะเลสาบเต๋าขนาดสิบจ้าง รวมทั้งน้ำพุเต๋ามากมาย ต่างก็กำลังปะทุขึ้นมาเป็นเสียงดังสนั่นหวั่นไหว
“ของวิเศษเต๋า! มันคือของวิเศษเต๋า!”
“ดูกระบี่เล่มนั้น! ถึงมันจะหักไป แต่รังสีของมันก็ยังคงคมกริบอย่างน่าเหลือเชื่อนัก!!”
กระบี่สีดำลอยออกมาจากหนึ่งในทะเลสาบเต๋าขนาดสิบจ้าง ด้วยความรวดเร็วเป็นอย่างยิ่ง และปราณกระบี่ก็กระจายออกมาอย่างน่ากลัว ที่ห่างไกลออกไป มีของวิเศษเต๋าอื่นๆ ปะทุขึ้นมาในอากาศด้วยเช่นกัน
ทะเลสาบเต๋าขนาดสิบจ้างทั้งหมด ต่างก็ถูกครอบครองโดยสำนักเล็กๆ ที่แตกต่างกัน เมื่อเกิดการปะทุขึ้น คนทั้งหมดต่างก็รู้สึกตื่นเต้นและเริ่มต่อสู้กัน เพียงชั่วพริบตา ทั่วทั้งบริเวณนั้นก็ตกอยู่ในความปั่นป่วนวุ่นวาย
ศิษย์ที่ยังเหลืออยู่สองหมื่นคนของสำนักเซี่ยเยา มีสีหน้าคาดหวังขณะที่มองมายังเมิ่งฮ่าว
“พวกท่านต้องการจะทำอะไรกับทะเลสาบเต๋าเหล่านั้นก็ทำไป แต่ถ้าพบกับอันตราย ก็ให้ขอความช่วยเหลือจากสหายร่วมสำนัก” เมื่อเขาพูดจบ ผู้ฝึกตนสองหมื่นคน ต่างก็พุ่งตรงเข้าไปในเขตด้านใน และพุ่งตรงไปยังทะเลสาบเต๋าขนาดสิบจ้างเหล่านั้นเพื่อเข้าไปร่วมการต่อสู้
ที่ยังคงติดตามเมิ่งฮ่าวไปเป็นหกผู้เฒ่าตัดวิญญาณ รวมทั้งศิษย์อื่นๆ อีกหนึ่งพันคน คนเหล่านี้ไม่สนใจทะเลสาบขนาดสิบจ้างแม้แต่น้อย และพวกมันก็เข้าร่วมกับเมิ่งฮ่าวขณะที่เขามุ่งหน้าตรงไป คนทั้งหมดกลายเป็นลำแสงหลากสีพุ่งออกไป
ถึงแม้ว่าพวกเขาจะเคลื่อนที่ไปอย่างรวดเร็ว แต่เมิ่งฮ่าวก็ยังมีเวลาส่งสัมผัสศักดิ์สิทธิ์ออกไปที่ด้านหน้า สิ่งที่เขาเห็นก็คือมีผู้ฝึกตนกำลังบินไปมา บางคนก็ส่งเสียงแผดร้องอย่างน่ากลัวออกมา ขณะที่ร่างมันถูกกรีดเฉือนโดยรอยแยกในอากาศ บางคนที่โชคดีก็สูญเสียไปแค่แขนหรือขา แต่ผู้ที่โชคร้ายก็ถูกแยกส่วนออกไปโดยสิ้นเชิง
ทุกสิ่งทุกอย่างตกอยู่ในความปั่นป่วนวุ่นวาย และโดยไร้ข้อยกเว้น เกิดการต่อสู้อย่างน่ากลัวขึ้นที่ด้านข้างของทะเลสาบและน้ำพุเต๋า
ตูม!
ที่ด้านหน้าขึ้นไป อากาศเริ่มส่งเสียงดังกึกก้อง ผู้ฝึกตนเจ็ดถึงแปดคนที่อยู่ใกล้บริเวณนั้น จู่ๆ ก็ดูเหมือนจะถูกบางสิ่งบางอย่างกลืนกินลงไป พวกมันหายตัวไป ทิ้งไว้แต่เพียงเสียงแผดร้องอย่างโหยหวนอยู่ที่เบื้องหลัง
แม่น้ำแห่งโลหิตไหลเป็นสายลงมา โดยเฉพาะพื้นที่บริเวณที่มีของวิเศษเต๋าปรากฏขึ้น การสังหารหมู่เกิดขึ้นไปทั่วทุกทิศทาง
“สังหารพวกมัน!” เสียงร้องเช่นนี้ดังก้องขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง
เมิ่งฮ่าวไม่สนใจพวกมันทั้งหมดและมุ่งหน้าต่อไป หลังจากที่พุ่งไปได้ประมาณหนึ่งพันจ้าง ทันใดนั้นเขาก็หยุดชะงักลง และยกมือขวาขึ้นเพื่อเป็นสัญญาณบอกให้คนที่ด้านหลังกระทำเช่นเดียวกัน
ขณะที่พวกเขาลงไปหยุดอยู่ที่พื้นดิน ก็มองทะเลสาบขนาดสิบจ้างที่เบื้องหน้า มีของวิเศษเต๋าลอยอยู่ด้านบนมีรูปร่างคล้ายกับเป็นขวดน้ำเต้า มองเห็นผู้ฝึกตนนับร้อยอยู่ในบริเวณนั้น ต่างก็ต่อสู้กันอย่างดุเดือด แต่ในตอนนี้เองที่พื้นดินในบริเวณนั้น จู่ๆ ก็เริ่มสาดประกายแสงขึ้นมา สัญลักษณ์เวทปรากฏขึ้น แวบขึ้นมาอยู่ชั่วขณะ จากนั้นก็ทำให้พลังอันน่าตกใจของการเคลื่อนย้ายทางไกลกระจายออกมา
ในเวลาเดียวกันนั้น ก็มีซากศพสิบกว่าซากปรากฎขึ้นในอากาศอย่างฉับพลัน
ไม่มีเวลาให้ทุกคนจะทันได้มีปฏิกิริยาใดๆ ตอนที่ซากศพปรากฏขึ้น พลังแห่งการเคลื่อนย้ายทางไกลก็ส่งเสียงดังกระหึ่มออกมา ผู้ฝึกตนนับร้อยซึ่งกำลังต่อสู้กันอยู่ที่ด้านข้างทะเลสาบ รวมทั้งซากศพที่เพิ่งจะปรากฏขึ้น ทั้งหมดต่างก็หายแวบไปในชั่วพริบตา
แม้แต่เมิ่งฮ่าวก็ยังต้องจ้องมองไปด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง หกผู้เฒ่าตัดวิญญาณที่อยู่ด้านหลัง มีสีหน้าเคร่งเครียดและศิษย์คนอื่นๆ ต่างก็อ้าปากค้าง
“นั่นก็คือกับดักการเคลื่อนย้ายทางไกล?”
“นั่นเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลาในทะเลสาบเต๋าโบราณนี้ กับดักการเคลื่อนย้ายทางไกลอันน่ากลัวมักจะปรากฏขึ้นแบบสะเปะสะปะไปทั่วบริเวณ โดยไม่มีการแจ้งเตือนล่วงหน้าใดๆ…”
“ตอนที่กับดักการเคลื่อนย้ายทางไกลปรากฏขึ้นเมื่อครู่นี้ ข้าสาบานได้ว่ามองเห็นซากศพอยู่ด้านในมากกว่าสิบซาก!”
หลังจากที่กับดักการเคลื่อนย้ายทางไกลหายไปพร้อมกับผู้ฝึกตนที่มันจับตัวไปด้วย ขวดน้ำเต้าที่กำลังลอยอยู่เหนือทะเลสาบเต๋าก็ส่องประกายเจิดจ้าเหมือนเช่นเคย ดูแล้วน่าสนใจมากขึ้นกว่าเดิม มีผู้ฝึกตนเข้าไปใกล้มันมากขึ้น แต่เมิ่งฮ่าวก็เคลื่อนที่ไปแล้ว เพียงชั่วพริบตา เขาก็ไปอยู่ที่ด้านบนของทะเลสาบขนาดสิบจ้างนั้น โบกสะบัดชายแขนเสื้อเก็บขวดน้ำเต้านั้นไว้
การกระทำของเขาทำให้ผู้ฝึกตนทั้งหมดที่พุ่งตรงมา หยุดลงและหันร่างบินไปยังบริเวณอื่นในทันที
“ไปกันเถอะ!” เขากล่าว กลุ่มที่ติดตามมากลายเป็นลำแสงมุ่งหน้าต่อไป
ขณะที่พวกเขามุ่งหน้าไปอย่างต่อเนื่อง ก็มองเห็นกับดักการเคลื่อนย้ายทางไกลมากกว่าสิบครั้ง และมองเห็นรอยแยกปรากฏขึ้นมากกว่าร้อยครั้ง ในครั้งหนึ่ง รอยแยกยังได้กรีดเฉือนลงไปยังกลุ่มคนหนึ่งร้อยคนในครั้งเดียวอีกด้วย
ในครั้งหนึ่งเมิ่งฮ่าวสังเกตเห็นว่ากับดักการเคลื่อนย้ายทางไกล มีคนที่ยังมีชีวิตติดอยู่ภายใน ทำให้เขาต้องเพิ่มความระมัดระวังมากขึ้นกว่าเดิม ผู้คนที่ติดอยู่ภายในพยายามจะหลบหนีออกมาอย่างบ้าคลั่ง แต่พวกมันก็ปรากฏขึ้นเพียงไม่นาน จากนั้นก็ต้องเคลื่อนย้ายทางไกลต่อไปอย่างสิ้นหวัง โดยไร้พลังที่จะหลบหนีจากไป
สำหรับผู้ที่โชคดี พลังของกับดักการเคลื่อนย้ายทางไกลอาจจะจางหายไป หลังจากที่ปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่องสามหรือสี่ครั้ง แต่สำหรับผู้ที่โชคร้าย…ก็จะจบลงโดยการติดอยู่ในวงจรนั้นจนกระทั่งพวกมันตายไป
ขณะที่พวกเขามุ่งหน้าล่วงลึกเข้าไปในอาณาเขตของทะเลสาบเต๋า ก็มีคนน้อยลงกว่าเดิม แต่การต่อสู้ก็ยิ่งเข้มข้นรุนแรงมากขึ้น ในที่สุด ทะเลสาบเต๋าขนาดหนึ่งร้อยจ้างก็ปรากฏขึ้น ทะเลสาบทั้งหมดถูกครอบครองโดยกองกำลังของสำนักและตระกูลขนาดกลาง
ส่วนใหญ่แล้ว มักจะมีผู้ฝึกตนขั้นวงจรอันยิ่งใหญ่วิญญาณแรกก่อตั้งคอยยืนเฝ้าอยู่
ผู้ฝึกตนเหล่านั้น กำลังต่อสู้กันอยู่ ขณะที่เมิ่งฮ่าวและสำนักเซี่ยเยาเข้ามาใกล้ ผู้ฝึกตนเหล่านั้นสั่นสะท้านขึ้นในทันที และในเวลาเดียวกันนั้น ดวงตาของศิษย์สำนักเซี่ยเยานับพัน ก็เริ่มสาดประกายด้วยแสงแปลกๆ หลังจากที่ขออนุญาตเมิ่งฮ่าว พวกมันก็พุ่งตรงไปเข้าร่วมการต่อสู้นั้น
เสียงการต่อสู้ดังก้องออกไปจนทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างสั่นสะเทือน ขณะที่เมิ่งฮ่าวมองไปยังภาพที่ปั่นป่วนวุ่นวายนั้น ความโหดเหี้ยมในดวงตาก็เริ่มรุนแรงมากขึ้น เขามุ่งหน้าต่อไปไม่ยอมเข้าไปร่วมต่อสู้ด้วย นอกจากนี้ ภาพสะท้อนเต๋าและของวิเศษในที่แห่งนี้ก็ไม่ได้สร้างความสนใจให้กับเขา
กลุ่มของเมิ่งฮ่าวมุ่งหน้าต่อไปและในที่สุด ก็มองเห็นทะเลสาบเต๋าที่มีขนาดหนึ่งร้อยจ้าง ทันใดนั้นเขาก็หันหน้าไปมองยังทะเลสาบที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลมากนัก ด้านบนเป็นภาพสะท้อนเต๋าของเงาร่างที่นั่งขัดสมาธิเข้าฌาณอยู่
เห็นได้ชัดว่าเป็นผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้ง ที่อยู่ท่ามกลางการได้รับความรู้แจ้งที่เกี่ยวข้องกับสวรรค์และปฐพี ภาพสะท้อนเต๋าเช่นนี้ จริงๆ แล้วก็เป็นภาพที่เห็นได้ตามปกติทั่วไปทั้งด้านนอกและภายในบริเวณนี้
ที่อยู่รอบๆ ภาพสะท้อนเต๋านั้นเป็นผู้ฝึกตนขั้นต้นวิญญาณแรกก่อตั้งเจ็ดถึงแปดคน ทั้งหมดกำลังต่อสู้กันเพื่อแย่งชิงโอกาสที่จะได้รับความรู้แจ้ง เมื่อใดก็ตามที่หนึ่งในพวกมันเข้าไปใกล้ภาพสะท้อนเต๋านั้น คนอื่นๆ ก็จะรวมพลังกันเพื่อป้องกันไม่ให้คนผู้นั้นมีโอกาสได้ครอบครอง
วิธีการเช่นนี้ช่างเป็นการโจมตีที่โหดร้ายป่าเถื่อน ยิ่งไปกว่านั้น พื้นที่รอบๆ บริเวณนั้นก็กองไว้ด้วยซากศพระเกะระกะไปทั่ว
เมิ่งฮ่าวมองไปยังภาพที่เบื้องหน้า และดวงตาก็สาดประกายขึ้นมาเล็กน้อย เคลื่อนที่ตรงไปยังภาพสะท้อนเต๋านั้น ทำให้หกผู้เฒ่าตัดวิญญาณและศิษย์สำนักเซี่ยเยาอื่นๆ ต่างก็จ้องมองไปด้วยความตกตะลึง
เมื่อเห็นเมิ่งฮ่าวเข้าไปใกล้อย่างรวดเร็ว ก็ทำให้สีหน้าของผู้ฝึกตนขั้นต้นวิญญาณแรกก่อตั้งเจ็ดถึงแปดคนสลดลง
“สำนักเซี่ยเยา!”
“มันคือ…อย่าบอกข้านะว่านั่นก็คือเจ้าสำนักน้อยแห่งเซี่ยเยาจง!”
เห็นได้ชัดว่าจิตใจพวกมันกำลังสั่นสะท้านด้วยความหวาดกลัว และพวกมันกำลังจะเข้าไปใกล้ ราวกับว่ากำลังจะปกปิดอะไรบางอย่างไว้ แต่เมิ่งฮ่าวก็ยื่นมือออกไป และทำท่าคว้าจับ จากนั้นก็เหวี่ยงแขนขึ้นไป
แคว่กกกกก!
ราวกับพื้นผิวของภาพวาดถูกดึงออกไป ระลอกคลื่นกระจายออก เผยให้เห็นเป็นโลกอื่น ยังคงอยู่ที่ทะเลสาบเต๋า แต่แทนที่จะเป็นภาพสะท้อนเต๋า ที่กำลังลอยอยู่ด้านบนกลับเป็นยอดเขาที่มีความสูงสิบจ้าง และมองเห็นผู้ฝึกตนชราสามคนกำลังต่อสู้กันอีกด้วย
อากาศรอบๆ ภูเขาบิดเบี้ยวไปมา ขณะที่ระลอกคลื่นกระจายออกมาเป็นระยะ ดูเหมือนว่าภูเขานั้นจะประกอบด้วยพลังแม่เหล็กบางอย่าง จนทำให้อาวุธเวทของสามชายชรา ค่อยๆ ถูกดูดตรงเข้าไปยังพลังนั้น
ทันทีที่เมิ่งฮ่าวปรากฏกายขึ้น สีหน้าของสามชายชราก็เปลี่ยนไป
“ใครอยู่ที่นั่น?!” หนึ่งในพวกมันกล่าว คนทั้งสามมองตรงมายังเมิ่งฮ่าว และเมื่อพวกมันมองเห็นเสื้อผ้าของเขา รวมทั้งหกผู้เฒ่าที่ด้านหลัง พวกมันก็อ้าปากค้าง
ก่อนหน้านี้ พวกมันได้ใช้พลังเวทเพื่อป้องกันไม่ให้บุคคลภายนอกมองเห็นสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นจริงๆ ในบริเวณนั้น ทำให้พวกมันสามารถเพ่งสมาธิไปที่การต่อสู้ได้ แน่นอนว่า พวกมันไม่เคยจะคาดคิดว่ามีใครบางคนเช่นเมิ่งฮ่าวมาปรากฏกายขึ้น
“หือ” เมิ่งฮ่าวมองไปยังยอดเขาด้วยสายตาที่สาดประกาย เห็นได้ชัดว่ายอดเขานี้ไม่ใช่สิ่งของที่ธรรมดา และยังรับรู้ได้ถึงกลิ่นอายตัดวิญญาณอยู่เล็กน้อยจากยอดเขานี้
“สิ่งของเวทระดับตัดวิญญาณ!” เมิ่งฮ่าวพึมพำ จากนั้นก็ยื่นแขนตรงไปยังภูเขานั้น และทำท่าคว้าจับ สามผู้ฝึกตนชายชรามีปฏิกิริยาที่เชื่องช้า จนไม่อาจจะทำสิ่งใดๆ เพื่อขัดขวางเขาได้ ยอดเขาส่งเสียงดังกระหึ่ม จากนั้นก็กลายเป็นหัตถ์ยักษ์ และลอยลงไปบนฝ่ามือของเมิ่งฮ่าว
หลังจากที่เก็บมันไว้ ร่างเขาก็แวบขึ้นขณะที่มุ่งหน้าต่อไป
กองกำลังของสำนักเซี่ยเยาติดตามไป สำหรับชายชราทั้งสาม พวกมันกระทืบเท้า แต่ก็ไม่ใช่จะมีโทสะขึ้นมาจริงๆ นอกจากนี้สิ่งของที่ปรากฏขึ้นในทะเลสาบเต๋าโบราณ ก็ไม่มีเจ้าของใดๆ สิ่งของเหล่านั้นจะเป็นของใครก็ตามที่มีพลังนำพวกมันไปได้
“บัดซบ, ช่างเสียเวลานัก! พวกเรามาทำตามแผนการเดิมกันเถอะ ไปปล้นจากคนอื่นๆ ดีกว่า!”
“เร็วเข้า! ถ้าช้าไปกว่านี้การปะทุครั้งนี้ก็คงจะจบลง!”
ขณะที่สามชายชรากำลังจะมุ่งหน้าตรงไปยังทะเลสาบเต๋าแห่งอื่น เสียงกึกก้องอย่างที่ไม่เคยได้ยินมาก่อน ก็ดังขึ้นมาจากส่วนที่อยู่ลึกเข้าไปของอาณาเขตด้านใน เวลาเดียวกันนั้นเสาแห่งแสงสูงหนึ่งพันจ้างก็พุ่งขึ้นไปในอากาศยังที่ห่างไกลออกไป อย่างน่าตกใจยิ่ง มองเห็นฆ้อนสีดำกำลังลอยอยู่ภายในลำแสงนั้น ล้อมรอบด้วยสายฟ้าที่ปะทุขึ้นมา เสียงกึกก้องอย่างน่าเหลือเชื่อนั้นสร้างความสนใจให้กับพวกที่มองไปอยู่ไม่น้อย
“หนึ่งพัน…นั่นก็คือทะเลสาบเต๋าขนาดหนึ่งพันจ้างที่กำลังปะทุขึ้นมา!?!?”
“ทะเลสาบเต๋าหนึ่งพันจ้าง! พวกมันไม่ได้ปะทุขึ้นมาบ่อยนัก ส่วนใหญ่จะเป็นทะเลสาบเต๋าหนึ่งร้อยจ้างเท่านั้น แต่ดูนั่น มันกำลังปะทุขึ้นมาแล้วในตอนนี้!”
“นี่เป็นครั้งแรกที่ทะเลสาบเต๋าหนึ่งพันจ้างปะทุขึ้นมา ในช่วงที่ทะเลสาบเต๋าโบราณนี้ปะทุขึ้น!”
“โชคร้ายจริงๆ ที่มีแต่สำนักและตระกูลใหญ่เท่านั้น ที่สามารถมีชีวิตรอดอยู่ที่นั่นได้ พวกเราไม่อาจจะไปต่อสู้กับพวกมันได้!”
ดวงตาเมิ่งฮ่าวสาดประกาย ขณะที่มองไปยังทิศทางของลำแสงหนึ่งพันจ้าง หกผู้เฒ่าตัดวิญญาณที่ด้านหลังก็มองไปด้วยความมุ่งมาดปรารถนาด้วยเช่นกัน ศิษย์ที่ยังเหลืออยู่อีกหนึ่งพันคนก็เช่นกัน คนทั้งหมดมุ่งหน้าตรงไปอย่างรวดเร็วมากที่สุด