บทที่ 1016 ท่าทางรีบร้อน

ด้านนอกตำหนัก ลูกหลานสามคนของตระกูลจี จักรพรรดิเกล็ดปีศาจ และองครักษ์สวมเกราะหลายสิบคนกำลังต่อสู้โรมรัน

จ้าวเฟิงไม่คิดจะให้พวกเขาเข้ามา ด้วยเหตุนี้จึงเหลือองครักษ์เกราะดำสิบกว่าคนให้พวกเขาคอยฝึกปรือฝีมืออยู่ด้านนอก

องครักษ์เกราะดำพวกนี้ต่างมีระดับพลังขั้นราชันระดับสุดยอดหรือจักรพรรดิ พวกเขาเป็นบริวารของเซียนฉลามดำ และเป็นมือสังหารมืออาชีพ ประสบการณ์ในการต่อสู้มากกว่าคนโหดเหี้ยมที่นี่ด้วยซ้ำไป

“ลองกระบวนท่านี้หน่อยเป็นไร กรงเล็บวิญญาณวายุทมิฬ!”

กรงเล็บขนาดยักษ์สีดำบนหลังมือจักรพรรดิเกล็ดปีศาจ ส่องประกายหนาวเหน็บอย่างประหลาด สาดซัดเพลิงศาสตร์ซากศพที่น่ากลัวออกมา

เปรี๊ยะ วูบ วูบ!

รอยกรงเล็บสีดำจำนวนหลายสิบพลันปรากฏ เสมือนมีดดาบที่แหลมคมเกินจะเปรียบเบียดเสียดบินออกไป

โครม!

องครักษ์เกราะดำสี่คนถูกกระบวนท่านี้ของจักรพรรดิเกล็ดปีศาจโจมตีจนชุลมุนวุ่นวาย เกราะสีดำบนร่างถูกกรีดจนเป็นรอยคมกริบหลายเส้น

“เหอะๆ มรดกอาวุธศักดิ์สิทธิ์ชิ้นนี้ไม่เลวเลยจริงๆ!”

จักรพรรดิเกล็ดปีศาจฝึกบรรลุมรดกอาวุธศักดิ์สิทธิ์ชิ้นนี้นานแล้ว วันนี้เป็นการสู้จริงครั้งแรก เขาจึงลองใช้วิธีการโจมตีและเคล็ดวิชาประเภทต่างๆ ไม่หยุด

ส่วนอีกฟากหนึ่ง ลูกหลานสามคนของตระกูลจีร่วมมือกันต่อสู้กับองครักษ์เกราะดำที่เหลือ

จีหลานใช้การพันธนาการและวิชาลวงตาก่อกวนมาช่วยเหลือ ส่วนจีอู๋เหยี่ยและจีเทียนหมิงกระตุ้นวิชาลวงตาศาสตร์วิญญาณประเภทโจมตี

“เขตแดนมายาดาราม่วง!”

ดวงตาสองข้างของจีหลานแผ่หมอกมายาดาราม่วง ปกคลุมร่างองครักษ์เกราะดำรอบบริเวณเอาไว้

ทันใดนั้นเอง เจตจำนงตั้งมั่นขององครักษ์เกราะดำพวกนี้ถูกรบกวนจนทำผิดพลาดหลายครั้ง

“ดาราร่วงโรย!”

ในดวงตาสองข้างของจีอู๋เหยี่ยปรากฏประกายละม้ายเพลิงร้อนแรงสีม่วงน้ำเงิน

ตูม ตูม!

ในชั้นวิญญาณ ดวงดาวเพลิงสีม่วงน้ำเงินที่เผาผลาญนับไม่ถ้วนแพร่กระจายไปทั่ว อานุภาพล้นฟ้า ทำเอาผู้คนแตกตื่น ไร้แรงจะต้านทาน

เนตรดาราม่วงที่แปลกประหลาดของจีอู๋เหยี่ยแข็งแกร่งที่สุดในสามคน

……

การต่อสู้นอกตำหนักค่ายกล ย่อมดึงดูดความสนใจจากยอดฝีมือทั้งหลายในตำหนักวิญญาณ

“ภายในตำหนักค่ายกลเกิดอะไรขึ้น?”

“ข้ารู้สึกได้ถึงการสู้รบของเซียนในขอบเขตเทวาเร้นลับหลายคน พวกเราอย่าเข้าไปใกล้จะดีกว่า!”

เพราะพลานุภาพขอบเขตเทวาเร้นลับที่น่าสะพรึงภายในตำหนัก ยอดฝีมือจำนวนไม่น้อยต่างมองดูอยู่ไกลๆ ใช้ประสาทสัมผัสสำรวจสถานการณ์ภายใน แต่ไม่กล้าย่างเท้าเข้าไป

แต่ว่า ผู้เฒ่าชุดเทาสีหน้าเรียบเฉยเดินไปเบื้องหน้าตำหนักอย่างไม่สะทกสะท้าน

“ไม่ทราบว่าค่ายกลขนส่งยังใช้ได้หรือไม่!”

ผู้เฒ่าชุดเทาใบหน้าเรียบเฉย มองการต่อสู้ชุลมุนระหว่างลูกศิษย์ตระกูลจีและองครักษ์เกราะดำเบื้องหน้า

ในเวลานั้น เซียนฉลามดำพุ่งออกมาจากทางเข้าออกของตัวตำหนักอย่างคลุ้มคลั่ง

“เตรียมถอย!”

เสียงเซียนฉลามดำดังขึ้น องครักษ์เกราะดำด้านนอกรีบล่าถอย เตรียมติดตามเซียนฉลามดำออกไป

“พวกเจ้าคงจะเป็นพวกเดียวกับจ้าวเฟิงล่ะสิ ตายซะ!”

เซียนฉลามดำมองไปที่สามคนของตระกูลจีและจักรพรรดิเกล็ดปีศาจ รวมไปถึงผู้เฒ่าชุดเทาที่อยู่ไม่ไกลนักด้วยแววตาเคียดแค้น

ครืน!

พลานุภาพเซียนพลันทะลวงมา ทำให้ตำหนักทั้งหลังเกิดเสียงดังกึกก้อง

ภายใต้พลังยิ่งใหญ่ของเซียน ลูกหลานทั้งสามของตระกูลจีและจักรพรรดิเกล็ดปีศาจต่างรู้สึกร่างกายแข็งค้าง เลือดและปราณแท้จริงไม่ไหลเวียน แรงกดดันอันน่ากลัวเหมือนจะบีบอัดพวกเขาจนแหลกละเอียด

แต่ทันใดนั้นเอง พลานุภาพเซียนกลุ่มนี้ก็สลายไป ตระกูลจีทั้งสามและจักรพรรดิเกล็ดปีศาจเหมือนยกภูเขาออกจากอก

“ค่ายกลขนส่งยังใช้ได้กระมัง!”

ผู้เฒ่าชุดเทาพลันเอ่ยด้วยท่าทีนิ่งสงบ

“นี่…” เซียนฉลามดำเผยสีหน้าตื่นตะลึง ใจเต้นรัวเร็ว เหงื่อเย็นผุดขึ้นบนหน้าผาก

คิดไม่ถึงว่าผู้เฒ่าคนนี้จะสามารถทำลายพลานุภาพเซียนของเขาได้อย่างสบาย!

เมื่อครู่เขาไม่ได้สัมผัสขอบเขตพลังของผู้เฒ่าคนนี้อย่างละเอียด เพียงแต่คิดว่าอีกฝ่ายจะต้องเป็นพวกเดียวกับจ้าวเฟิงอย่างแน่นอน ในเมื่อยืนอยู่ด้านนอก ขอบเขตพลังย่อมไม่สูง

แต่ในตอนนี้เมื่อสัมผัสดูอย่างละเอียดจึงพบว่า เขาไม่อาจมองขอบเขตพลังของผู้เฒ่าคนนี้ออก

ลูกหลานสามคนของตระกูลจีและจักรพรรดิเกล็ดปีศาจกลั้นหายใจ มองผู้เฒ่าชุดเทา

พวกเขารู้เพียงว่าเซียนฉลามดำอยู่ในขอบเขตเทวาเร้นลับชั้นแรกเริ่ม แต่ผู้เฒ่าคนนี้เหมือนจะแข็งแกร่งกว่าเซียนฉลามดำเสียอีก

สีหน้าเซียนฉลามดำสับสน หากไม่ไปตอนนี้แล้วถูกจ้าวเฟิงและเซียนฉยงคงไล่ตามทัน จะต้องตายอย่างแน่นอน

“ระเบิด!”

เซียนฉลามดำคิดไม่ถึงว่าจ้าวเฟิงจะพาคนฝีมือสูงส่งที่แข็งแกร่งเช่นนี้มาด้วย ดวงตาสองข้างของเขาฉายแววเคียดแค้น

ฉับพลันทันใด ร่างกายและวิญญาณบริวารสิบกว่าคนของเขาเริ่มพองบวม วิกฤตอันตรายก่อตัวขึ้น

โครม ตูม!

องครักษ์เกราะดำสิบกว่าคนนี้ระเบิดออกทีละคน พลังที่น่ากลัวทำลายทางเข้าของตำหนักจนแหลก

“พี่ใหญ่จะแก้แค้นให้พวกเจ้า!”

เซียนฉลามดำกลายร่างเป็นแสงสีดำมืดสายหนึ่ง หนีหายไปไกลลิบ

“กลับมา!” ใจกลางระเบิด เสียงแก่ชราดังสะท้อนออกมา

โครม วู้ม! ฟ้าดินมืดมิดในฉับพลัน พลานุภาพยิ่งใหญ่ที่ไร้รูปร่างแทรกซึมในอากาศ

“เป็นไป…ได้อย่างไร!”

ร่างกายของเซียนฉลามดำชะงักกลางอากาศ ไม่สามารถขยับกายได้ ร่างของเขาถูกพลังขั้นสุดยอดที่ไร้รูปร่างรัดตรึงเอาไว้

หมอกควันกระจายตัว ผู้เฒ่าชุดเทาที่อยู่ด้านในไม่ได้รับบาดเจ็บแม้แต่น้อย แววตาเรียบเฉยราวน้ำนิ่งมองไปที่เซียนฉลามดำ

ส่วนด้านหน้าของลูกหลานตระกูลจีทั้งสามและจักรพรรดิเกล็ดปีศาจ มีร่างสีฟ้าทองขนาดใหญ่ยืนขวางอยู่

‘ขอบคุณ จ้าวเฟิง!’

จักรพรรดิเกล็ดปีศาจรู้สึกโชคดีในใจ

ที่แท้แล้วในขณะที่องครักษ์พวกนั้นระเบิดออก จ้าวเฟิงเร่งรุดออกมา พลางโคจรแก่นแท้กายสายฟ้าศักดิ์สิทธิ์และเกราะอัสนีคุ้มกาย ขวางอยู่ด้านหน้าทุกคนเพื่อป้องกันพลังจากการระเบิด

วิญญาณของราชันและจักรพรรดิสิบกว่าคนระเบิดตนเอง กระทั่งจ้าวเฟิงยังทนแบกรับไม่ค่อยไหว

ยามนี้ จ้าวเฟิงมองผู้เฒ่าชุดเทาที่อยู่ไม่ไกลนัก ใจสั่นสะท้าน

ผู้เฒ่าชุดเทาคนนี้พันธนาการเซียนฉลามดำได้อย่างง่ายดาย พลังที่แท้จริงน่าจะอยู่ในขั้นราชาแห่งเซียน หรือไม่ก็เซียนชั้นสูงเป็นอย่างน้อย!

วูบ!

เมื่อตกอยู่ภายใต้พันธนาการจากพลังแก่กล้าของผู้เฒ่าชุดเทา ร่างเซียนฉลามดำสูญเสียการควบคุมค่อยๆ ร่วงลงบนพื้นดิน

เซียนฉลามดำมีสีหน้าสิ้นหวัง เขาคิดไม่ถึงเลยว่าจ้าวเฟิงจะยังมีผู้ช่วยที่แข็งแกร่งขนาดนี้ ภารกิจลอบสังหารล้มเหลว และเขาก็ไร้ซึ่งหนทางจะหนีแล้ว!

“ฮ่าๆ ตายด้วยกันซะเถอะ!”

ใบหน้าเซียนฉลามดำบิดเบี้ยว พลังทั่วร่างหดเล็กรวมกันเป็นจุดเล็กๆ แล้วจึงระเบิดออกในฉับพลัน

“แย่แล้ว ระวัง…”

เผชิญหน้ากับการระเบิดตัวเองของเซียนฉลามดำ ถึงจะเป็นจ้าวเฟิงก็ยังไม่กล้าผลีผลาม

จ้าวเฟิงสำแดงปีกอัสนีและโลกมิติส่วนตัววายุอัสนีออกมา ม้วนตัวลูกหลานสามคนของตระกูลจีและจักรพรรดิเกล็ดปีศาจหนีขึ้นไปบนอากาศอย่างรวดเร็ว

ตูม บึ้ม โครม!

บริเวณใกล้เคียงตำหนักค่ายกลกลายเป็นซากปรักหักพัง จักรพรรดิที่มาดูความครึกครื้นไม่น้อยถูกควันหลงระเบิดจนบาดเจ็บ

ขนาดเซียนยังระเบิดตัวตาย ยอดฝีมือที่มุงดูพลันถอยออกห่าง

แต่ผู้เฒ่าชุดเทาคนนั้นยืนนิ่งไม่ไหวติง พลานุภาพไร้รูปร่างปกป้องเขาเอาไว้จนไม่บาดเจ็บสักนิด

“ขอบพระคุณท่านผู้อาวุโสที่ลงมือขัดขวางเจ้ามือสังหารนั่น!”

จ้าวเฟิงเข้าไปขอบคุณ

ไม่ว่าผู้เฒ่าคนนี้จะจงใจหรือไม่ แต่หากเขาไม่ยื่นมือเข้ามา เป็นไปได้มากว่าเซียนฉลามดำจะหนีรอดไปได้

“สหายน้อย ค่ายกลขนส่งในตำหนักน่าจะใช้ได้กระมัง!”

ผู้เฒ่าชุดเทาเอ่ยถาม

ดวงตาซ้ายของจ้าวเฟิงกวาดตามองค่ายกลขนส่งด้านหลัง ถึงแม้ว่าค่ายกลป้องกันหนึ่งชั้นแถวค่ายกลจะถูกทำลายลงไป แต่โครงสร้างลวดลายค่ายกลขนส่งดูไม่เสียหาย

“ค่ายกลไม่เสียหาย น่าจะใช้ได้!”

จ้าวเฟิงร่อนลงบนพื้น ปล่อยคนของตระกูลจีทั้งสามและจักรพรรดิเกล็ดปีศาจออกจากโลกมิติส่วนตัววายุอัสนี

“จ้าวเฟิง พวกเราต้องรีบไปจากที่นี่โดยเร็วที่สุด!”

ตาเฒ่าอิงบอก

ตาเฒ่าอิงและพวกองค์ชายเก้าค่อนข้างอยู่ไกลจากศูนย์กลางการระเบิด จึงไม่ได้รับอันตรายหนักหนาอะไร

แต่ในเวลานั้น ตาเฒ่าอิง องค์ชายเก้า และเซียนฉยงคงต่างบาดเจ็บอยู่แล้ว อีกทั้งพวกเขาถูกเปิดเผยตัวตน ที่แห่งนี้ไม่ปลอดภัยอย่างมาก ยกตัวอย่างเช่นผู้เฒ่าชุดเทาที่อยู่ด้านนอกคนนั้น หากเป็นศัตรู พวกเขาต้องตายอย่างแน่นอน

พวกเขาต้องเดินทางไปสนามรบให้เร็วที่สุดเพื่อรายงานเรื่องนี้ต่อราชวงศ์

“ผู้อาวุโส หากไม่รังเกียจละก็ ท่านเดินทางไปพร้อมพวกเราก็ได้!”

จ้าวเฟิงรู้สึกว่าชายชราผู้นี้ไม่มีเจตนาร้าย จึงเอ่ยเชื้อเชิญก่อน

“ไม่ต้องหรอก ข้ายังต้องรอลูกศิษย์อีก”

ผู้เฒ่าชุดเทาปฏิเสธคำเชิญของจ้าวเฟิง

“ขอตัวก่อน!”

จ้าวเฟิง พวกลูกหลานตระกูลจี และจักรพรรดิเกล็ดปีศาจบอกลาผู้เฒ่าชุดเทา

บนแท่นค่ายกลขนส่งที่เก่าแก่

ตาเฒ่าอิงฝังผลึกเริ่มต้นระดับสุดยอดลงไปในหลุม แท่นค่ายกลพลันเปล่งแสงสว่างเรืองรอง ลวดลายค่ายกลนับไม่ถ้วนแผ่ขยายออก

เซียนฉยงคงและตาเฒ่าอิงมองผู้เฒ่าชุดเทาที่ลึกลับเกินคาดเดาผู้นี้ ลอบรู้สึกปีติในใจ โชคดีที่เขามิใช่ศัตรู

เวลาเดียวกัน พวกเขาก็รู้สึกว่าเซียนฉลามดำช่างอับโชคเหลือเกิน

แต่ในตอนนั้นเอง ปรากฏร่างในชุดขาวทะยานมาหาผู้เฒ่าชุดเทาจากที่ไม่ไกลนัก

นางเป็นดรุณีในชุดขาวบางเบา ใบหน้านวลผุดผาดราวดอกบัวขาว ดวงตาใสกระจ่างราวสายน้ำ คิ้วโค้งราววาด จมูกโด่ง เผยรอยยิ้มน้อยๆ ทำให้ผู้คนเกิดความรู้สึกสุขสงบ

แววตาของจ้าวเฟิงกระตุกทันใด มองไปที่ดรุณีบริสุทธิ์ดุจภาพวาดนางนั้น

ขนาดจ้าวเฟิงที่พบเจอหญิงงามมามากยังโดนดึงดูด และยังรู้สึกคุ้นเคยอย่างประหลาด

เหมือนกับยามประลองหาคู่ที่เมืองหงหูในทวีปบุปผาคราม วินาทีที่เจ้าแมวขโมยน้อยฉีกผ้าคลุมหน้าของหลิวฉินซินออก ความงามที่สะดุดใจสะเทือนวิญญาณ มากพอจะทำให้ทุกคนเหม่อลอยไปชั่วขณะ

“งามเหลือเกิน!”

จักรพรรดิเกล็ดปีศาจมองดรุณีชุดขาวตาค้าง

กระทั่งจีหลานเองก็ยังโดนนางดึงดูด

เช่นเดียวกัน ดรุณีชุดขาวนางนั้นมองกลุ่มองค์ชายเก้าที่อยู่ในค่ายกลขนส่ง ก่อนที่สายตาจะทอดลงบนร่างของจ้าวเฟิง

รัศมีและดวงตาสีทอง เรือนผมสีทองนั้น ให้ความรู้สึกสนิทสนมกับนางอย่างประหลาด

วินาทีต่อมา องค์ชายเก้าและพวกจ้าวเฟิงก็หายไปจากบนแท่นค่ายกล

“อาจารย์ ข้าซื้อพิณโบราณที่ไม่เลวมาตัวหนึ่ง!”

ดรุณีชุดขาวเผยรอยยิ้มกว้าง

“เอาแต่ใจลอยจนลืมพิณเสียได้!” ผู้เฒ่าชุดเทาเอ่ยเรียบๆ

“แม่นางคนงาม ท่านมาถึงที่นี่ทำไมรึ?”

“อย่าหลบเลย แม่เทพธิดาน้อย พวกเราอยากจะเป็นเพื่อนกับเจ้าจริงๆ ฮ่าๆ!”

เสียงเจ้าเล่ห์ของชายสองคนดังขึ้นทันควัน ชายฉกรรจ์สองคนกระโจนเข้ามา

ชายฉกรรจ์สองคนนี้มีขอบเขตพลังขั้นปฐมเซียน พวกเขาเห็นเพียงคนแก่อยู่ข้างหญิงสาว ไม่รู้สึกอันตรายอะไรนัก จึงไม่ใส่ใจ

“หาเรื่องให้ข้าอีกแล้ว!”

ผู้เฒ่าชุดเทายิ้มอย่างเหนื่อยหน่าย

ใบหน้านวลของดรุณีชุดขาวแดงระเรื่อ ก่อนจะยิ้มอย่างขัดเขิน

วิ้ง! ดวงตาซ้ายธรรมดาของผู้เฒ่าเปลี่ยนสีไปในทันใด เงาดำพุ่งออกมา

เงาดำนี้อยู่ในสภาวะวิญญาณ บนร่างเต็มไปด้วยอักษรคำสาปเต็มไปหมด ใบหน้าคล้ายคลึงกับเซียนฉลามดำคนเมื่อครู่อยู่หลายส่วน

“นี่คือ…อะไรกัน?”

ชายฉกรรจ์สองคนที่ไล่ตามดรุณีชุดขาวมา มีสีหน้าตื่นตะลึง

ภาพเหตุการณ์แปลกประหลาดเช่นนี้ ให้ความรู้สึกไม่ชอบมาพากลกับพวกเขาอย่างยิ่ง ทันใดนั้นเอง วิญญาณของเซียนฉลามดำพลันทะยานออกมา พลังวิญญาณน่ากลัวในขั้นเซียนพุ่งออกไป

“รีบหนีเร็ว!” คนทั้งสองมีสีหน้าตื่นกลัว รีบหนีจากไป

โครม…

ชายฉกรรจ์ทั้งสองร่วงลงกองกับพื้น วิญญาณหลุดลอยออกจากร่าง จากนั้นวิญญาณของเซียนฉลามดำก็กลายเป็นแสงสีดำ หลอมรวมเข้าไปในดวงตาซ้ายของผู้เฒ่าชุดเทา

“ไปกันเถอะ ค่ายกลขนส่งยังใช้ได้!”

ผู้เฒ่าชุดเทาและดรุณีน้อยเดินขึ้นไปบนแท่นค่ายกลโบราณ