บทที่ 41 : ความดึงดูดของจ้าวหยูเฟ่ย

“ตาข้าอีกแล้วหรือ?” จ้าวเฟิงนั่งอยู่บนเก้าอี้ นำมือไปจับคางของตน ตอนนี้มีเพียงจ้าวชิและจ้าวหลินหลงที่อยู่เหนือเขา

แม้ว่าเขาจะสามารถเอาชนะจ้าวชิได้ ทว่าเขาคงต้องใช้แรงเสียหน่อย หากเขาท้าจ้าวหลินหลง ทุกคนก็จะรู้ถึงความแข็งแกร่งและระดับการฝึกตนที่แท้จริงของเขา การฝึกตนของเขานั้นล้ำหน้าไปมากในเวลาไม่กี่เดือน และนั่นจะดึงดูดความสนใจอย่างมาก

เด็กหนุ่มยังต้องการไพ่ลับไว้ต่อกรกับจ้าวเทียนเจี้ยนอยู่

นอกจากนั้น จ้าวเฟิงยังไม่มีความมั่นใจในการเอาชนะผู้ครองอันดับหนึ่งในขณะนี้มากนัก

“ข้าผ่าน” จ้าวเฟิงยังคงเอ่ยผ่านหลังจากที่เขาคำนวณผลแล้ว

เป้าหมายของเขาคือการติดหนึ่งในสามและได้รับวิชาระดับสุดยอด บัดนี้เป้าหมายของเขาบรรลุแล้ว ไม่มีประโยชน์ที่จะเอาชีวิตเข้าเสี่ยงเพื่ออันดับที่สูงกว่า

การผ่านของจ้าวเฟิงทำให้หลายคนนิ่งไปเล็กๆ แต่พวกเขาก็ไม่ได้รู้สึกแปลกนัก อย่างไรก็ตาม ด้วยระดับการฝึกตนของจ้าวเฟิง การที่ติดหนึ่งในสามนั้นนับว่ายอดเยี่ยมมากแล้ว

“ข้าก็ผ่าน” จ้าวชิมองไปยังจ้าวเฟิงอย่างล้ำลึก

เขาเห็นการต่อสู้ระหว่างจ้าวเฟิงและจ้าวฮัน เขารู้ว่าอีกฝ่ายนั้นแข็งแกร่งกว่าเขา

สามอันดับแรกผ่านหมด

อันดับคือ อันดับหนึ่ง จ้าวหลินหลง อันดับสอง จ้าวชิ อันดับสาม จ้าวเฟิง อันดับสี่ จ้าวฮัน อันดับห้า จ้าวชิ่น อันดับหก จ้าวหยูเฟ่ย อันดับเจ็ด จ้าวไป่…

เจ็ดอันดับแรกล้วนเป็นผู้ฝึกตนที่แท้จริง

“นี่เป็นครั้งสุดท้ายที่ทุกคนจะมีโอกาสในการท้าประลองผู้อื่น” ผู้ตัดสินประกาศ

หลังจากรอบที่สอง มีคนจำนวนไม่มากที่จะท้าประลองเมื่ออันดับนั้นเกือบจะแน่นอนแล้ว ทว่าเมื่อถึงหมายเลขหก จ้าวหยูเฟ่ย กลับเกิดความเปลี่ยนแปลงเล็กๆ

“ข้าต้องการจะท้าประลองกับหมายเลขห้า จ้าวชิ่น” ดวงตาของจ้าวหยูเฟ่ยนั้นใสราวคริสตัลขณะที่เผยรอยยิ้มบาง

การท้าประลองของนางนั้นทำให้หลายๆ คนประหลาดใจ

“แน่นอน” จ้าวชิ่นผงกศีรษะขณะที่นางเดินขึ้นไปยังลานประลอง

ไม่ช้า สองดรุณีผู้งดงามก็เผชิญหน้ากัน ทั้งจ้าวหยูเฟ่ยละจ้าวชิ่นล้วนงามล้ำ

นอกจากนั้นทั้งสองล้วนเป็นผู้มีพรสวรรค์

เมื่อทั้งสองขึ้นไปบนลานประลอง หัวใจของเด็กหนุ่มหลายคนก็เต้นรัว อาจกล่าวได้ว่าสตรีทั้งสองนั้นล้วนเป็นนางในฝันของพวกเขา

โดยเฉพาะจ้าวหยูเฟ่ย นางทั้งอ่อนเยาว์กว่าและความงดงามของนางนั้นก็เปล่งประกาย

เพ้ย!

นัยน์ตาของจ้าวหลินหลงส่องประกายวาบเมื่อเขาเห็นจ้าวหยูเฟ่ย

“ดัชนีเมฆาคราม!”

“ฝ่ามือผีเสื้อใบไม้!”

ดรุณีทั้งสองตวาดลั่นขณะที่เรือนร่างสมบูรณ์แบบวูบไหวราวสายลม

จ้าวชิ่นมักจะเป็นอัจฉริยะอันดับหนึ่งในบรรดาสตรีทั้งหมด พลังการฝึกตนของนางนั้นเข้าใกล้ขั้นสุดยอดของขั้นห้า ในด้านของอายุนั้น จ้าวหยูเฟ่ยอายุน้อยกวานางราวสองปีแต่นางกลับมีพลังการฝึกตนราวๆ ขั้นสี่เท่านั้น

ทว่าเมื่อทั้งสองประลองกันนั้น จ้าวหยูเฟ่ยกลับไม่พ่าย พลังภายในของนางนั้นราวกับสายลม ทั้งคล่องแคล่วและว่องไว จ้าวเฟิงเข้าใจว่านางได้ฝึกฝนเคล็ดวิชาตัดลมหายใจ ทว่ามันก็ยังมีช่องว่างระหว่างพวกนางอย่างมาก แต่กระนั้นความซับซ้อนของเคล็ดวิชาตัดลมหายใจก็ได้ลดความแตกต่างของพวกนางลง

หลังจากที่ปะทะกันกว่ายี่สิบกระบวนท่า ใบหน้าของจ้าวชิ่นจึงเริ่มเคร่งขรึมขึ้นพร้อมกับเริ่มโคจรพลังภายในอย่างเต็มที่ ทว่าจ้าวหยูเฟ่ยก็ยังคงหลบหลีกการโจมตีของอีกฝ่ายได้อย่างคล่องแคล่ว

กระบวนท่าที่สามสิบ! กระบวนท่าที่สี่สิบ!…

การเคลื่อนไหวของจ้าวหยูเฟ่ยสมบูรณ์ขึ้นเรื่อยๆ ตามเวลาที่ผ่านพ้นไป กระทั่งกระบวนท่าที่แปดสิบจึงได้เกิดความเปลี่ยนแปลงขึ้น

เพี้ยะ! เพี้ยะ! เพี้ยะ!

เรือนร่างงดงามของจ้าวหยูเฟ่ยนั้นราวกับผีเสื้อที่กำลังร่ายรำอยู่บนอากาศ

จ้าวชิ่นถูกระแทกถอยไปสามกระบวนท่าหลังจากนั้น

“เจ้าซ่อนพลังของเจ้า!”

จ้าวหยูเฟ่ยจำกัดพลังของนางในการปะทะกันก่อนหน้าของพวกนาง

“ข้ายอมแพ้” จ้าวชิ่นเริ่มบาดเจ็บในอีกไม่กี่กระบวนท่าหลังจากนั้น

เหล่าศิษย์เริ่มมองจ้าวหยูเฟ่ยใหม่ สตรีผู้นี้ไม่เพียงงดงาม ทว่าพรสวรรค์ของนางยังนับว่าเหนือชั้น

“เยี่ยม!” จ้าวหลินหลงผงกศีรษะเอ่ยชมขณะที่เขาจ้องมองไปยังเด็กสาว

“คงมิใช่ว่าจ้างหลินหลงจะ…” จ้าวชิที่นั่งอยู่ด้านขวาของเขาคิด

ในฐานะอันดับหนึ่ง ท่าทางผิดแปลกของเขาจึงถูกสังเกตเห็นได้โดยง่าย

“ฮ่าฮ่า ดูเหมือนว่าวีรบุรุษก็มิอาจก้าวข้ามสาวงามได้” ผู้อาวุโสของพรรคหัวเราะ

“พรสวรรค์ของจ้าวหยูเฟ่ยนั้นไม่นับว่าด้อยไปกว่าจ้าวหลินหลงแม้แต่น้อย พวกเขาคงเป็นคู่รักที่เข้ากันดี” หัวหน้าพรรค จ้าวเทียนชาง แย้มยิ้ม

หลังจากที่เอาชนะจ้าวชิ่น จ้าวหยูเฟ่ยก็เลื่อนเป็นอันดับห้า ตามกฎนั้นนางยังสามารถท้าประลองผู้อื่นต่อได้

ทว่าเมื่อเด็กสาวมองไปยังสี่อันดับแรก นางก็ตระหนักว่าพวกเขาทั้งหมดล้วนเหนือกว่านางนัก เมื่อดวงตาของนางสบเข้ากับจ้าวหลินหลง นางก็รู้สึกแปลกๆ

จ้าวหลินหลงนั้นเย็นชาและไร้อารมณ์ตลอดทั้งงานประลอง แต่เมื่อเขารับรู้ถึงตัวตนของจ้าวหยูเฟ่ย ความเย็นชาของเขาก็หลอมละลาย นั่นเป็นครั้งแรกที่มันเกิดขึ้น ใช่ ความรู้สึกของใจที่เต้นตึกตัก

หลังจากจ้าวหยู่เฟ่ยคือจ้าวฮัน ดวงตาของจ้าวฮันมองกวาดไปยังจ้าวเฟิง จ้าวชิ และจ้าวหลินหลง เขาไม่มีสิทธิที่จะเข้าสามอันดับแรกได้เลย

จ้าวเฟิง? เขาได้รับความขมขื่นจากหมอนั่นแล้ว ความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายนั่นน่ากลัวยิ่งนัก บางทีอาจมีเพียงจ้าวหลินหลงที่สามารถหยุดเขาได้

“ข้าผ่าน” จ้าวฮันเอ่ยอย่างจนใจ

หากเขาไม่ได้ท้าจ้าวเฟิงประลองก่อนหน้า เขาอาจยังอยู่ในสามอันดับแรก และเขาในสภาพร่างกายที่สมบูรณ์ที่สุดอาจมีโอกาสเอาชนะจ้าวชิ

“ผ่าน” จ้าวเฟิงเอ่ย

“ข้าก็ผ่าน” จ้าวชิเอ่ยเช่นเดียวกัน

“งานประลองจบลงแล้ว” จ้าวหลินหลงแย้มยิ้มบางและมองไปยังจ้าวหยูเฟ่ยอีกครั้ง

เขาไม่รู้ว่าเหตุใดทุกครั้งที่เขาเห็นนาง เขาจะรู้สึกว่านางนั้นสมบูรณ์แบบขึ้นเรื่อยๆ

เด็กสาวรู้สึกได้ถึงสายตาเร่าร้อนที่จับจ้องมายังนาง นางจึงพยายามหลบด้วยสัญชาตญาณ

“งานประลองแลกเปลี่ยนวิชาประจำตระกูลของปีนี้ได้จบสิ้นลงแล้ว บัดนี้เราจะประกาศรางวัลและอันดับ…”

ไม่ช้า อันดับของศิษย์สายในก็ถูกประกาศออกมา

อันดับหนึ่ง: จ้าวหลินหลง

อันดับสอง: จ้าวชิ

อันดับสาม: จ้าวเฟิง

อันดับสี่: จ้าวฮัน

อันดับห้า: จ้าวหยูเฟ่ย

อันดับหก: จ้าวชิ่น

อันดับเจ็ด: จ้าวไป่

เหล่าศิษย์แนวหน้าล้วนเต็มไปด้วยความคาดหวัง จากงานจัดอันดับปีที่แล้ว ยี่สิบอันดับแรก สิบอันดับแรก และสามอันดับแรกจะได้รางวัลพิเศษ

“บัดนี้หัวหน้าพรรคจะประกาศรางวัล” ผู้ตัดสินเอ่ย

หัวหน้าพรรค!

เสียงปรบมือดังราวฟ้าผ่าดังขึ้นจากฝูงชน บนเวทีนั้น ชายวัยกลางคนค่อยๆ ลุกขึ้นยืน เขายกมือของเขาขึ้น แรงกดดันที่แทบไม่อาจทานทนถูกปลดปล่อยออกมาจากร่าง

เขาคือหัวหน้าพรรค จ้าวเทียนชาง!

จ้าวเฟิงรู้สึกว่าหัวหน้าพรรคนั้นดูราวกับสัตว์ปีศาจระดับสูงในป่าเมฆาคล้อย เขาเป็นจอมยุทธ์ที่มีระดับขั้นการฝึกตนที่ขั้นเจ็ดหรือสูงกว่า

จ้าวเทียนชางกวาดตาสำรวจใบหน้าของศิษย์สายในทั้งห้าสิบคน และเมื่อสายตาของเขาปะทะเข้ากับร่างของจ้าวหลินหลงมันก็เต็มไปด้วยความใส่ใจและรักใคร่ถึงที่สุด

หลายคนรู้ว่าจ้าวหลินหลงนั้นเป็นบุตรบุญธรรมของเขา

“ผู้ที่เข้ามาเป็นศิษย์สายในทุกคนนั้นสามารถไปยังหอตำราและเลือกวิชาระดับสูงได้หนึ่งวิชา ทั้งยังจะได้รับพฤกษาโลหิตสามร้อยปีอีกหนึ่งต้น” ของรางวัลนั้นดีเช่นที่เล่าลือ

“ยี่สิบอันดับแรกสามารถเลือกวิชาระดับสูงสองวิชาและได้รับพฤกษาโลหิตสามร้อยปีสองต้น สิบอันดับแรกได้รับวิชาระดับสูงสองวิชาและพฤกษาโลหิตห้าร้อยปีหนึ่งต้น” หัวหน้าพรรคหยุดไปชั่วครู่

“สามอันดับแรกได้รับวิชาระดับสุดยอดหนึ่งวิชา วิชาระดับสูงสองวิชา และยาโลหิตหนึ่งเม็ด” หัวหน้าพรรคแย้มรอยยิ้ม

วิชาระดับสุดยอด! ยาโลหิต!

รางวัลของสามอันดับแรกนั้นเหนือกว่าผู้อื่น จ้าวเฟิงเผยรอยยิ้มออกมาอย่างห้ามไม่ได้

เขากำลังต้องการวิชาระดับสุดยอด และยาโลหิตนั้นช่วยในการเพิ่มระดับการฝึกตนของผู้ฝึกตน

ศิษย์สายในทั้งห้าสิบคนได้ไปรับรางวัลของตนภายใต้การนำทางของผู้ดูแล วันนั้น จ้าวเฟิงได้รับยาโลหิต

สำหรับวิชาระดับสุดยอดหนึ่งวิชา และวิชาระดับสูงสองวิชานั้น จ้าวเฟิงมีเหรียญตราพิเศษที่จะทำให้เขาสามารถไปยังหอตำราและเลือกวิชาของเขาได้

“ข้าได้ยินมาว่าผู้ที่ได้อันดับหนึ่งจะได้รับรางวัลพิเศษ เหตุใดปีนี้จึงไม่มีเล่า?”

“บางทีมันแค่อาจจะยังไม่ได้ถูกประกาศออกมา”

ในระหว่างทางกลับ จ้าวเฟิงได้ยินบทสนทนาบางอย่าง ทว่าเขาไม่ได้ใส่ใจนัก เขาเดินกลับบ้านไปเสียเฉยๆ

“น้องเฟิง!” เสียงน้ำหวานนุ่มดังขึ้นจากเบื้องหลัง

เด็กหนุ่มรู้ได้โดยไม่ต้องหันหลังกลับไปมอง นางคือจ้าวหยูเฟ่ย

ทั้งสองเป็นเพื่อนบ้านกัน ดังนั้นทั้งสองจึงคุ้นเคยกันไม่น้อย หลังจากที่แลกเปลี่ยนวิชากำแพงเหล็กกับเคล็ดวิชาตัดลมหายใจ ทั้งสองก็ยิ่งสนิทกันมากขึ้นไปอีก

“พี่หยูเฟ่ย ความสามารถท่านไม่เลว” จ้าวเฟิงคิดถึงยามที่นางเอาชนะจ้าวชิ่น

“ข้ายังห่างไกลจากน้องเฟิงนัก ข้าเพียงแค่สงสัยว่าเหตุใดเจ้าจึงไม่ท้าประลองจ้าวหลินหลง!” จ้าวหยูเฟ่ยมองเด็กหนุ่มอย่างสงสัย

นางมั่นใจว่าวิชากำแพงเหล็กของอีกฝ่ายต้องเข้าสู่ระดับสี่แล้ว พลังป้องกันของเขานั้นนับว่าเป็นอันดับหนึ่งในบรรดาศิษย์สายในได้โดยง่าย เมื่อรวมเข้ากับพลังภายในและวิชานภาลอยล่องแล้ว เขาย่อมมีสิทธิที่จะท้าประลองจ้าวหลินหลง

“นับว่าประเมินข้าสูงไปแล้ว ยังคงมีระยะห่างมากยิ่งระหว่างข้ากับจ้าวหลินหลง” จ้าวเฟิงเอ่ยอย่างสุภาพ

แน่นอนว่าการประเมินของจ้าวหยูเฟ่ยนับว่าใกล้เคียงกับความแข็งแกร่งที่แท้จริงของเขามากที่สุด อายุของทั้งสองนั้นใกล้เคียงกันทำให้พวกเขาเข้ากันได้ดี

ในมุมหนึ่งของเวที เด็กหนุ่มในชุดสีทองมองไปยังจ้าวหยูเฟ่ยและจ้าวเฟิงด้วยสายตาทะมึนทึมขณะที่ทั้งสองเดินออกไปพร้อมกัน

นัยน์ตาของเด็กหนุ่มส่องประกายเย็นวาบขณะที่เขาเอ่ยกับตนเอง

“เด็กนั่นเหมือนจะนามจ้าวเฟิง”