ตอนที่ 113 วิธีปรุงยา
ในบางศาสนาและบางวัฒนธรรมของจีนเห็นว่าการกินเนื้อเป็นบาป อันเนื่องมาจากมีการหลั่งเลือด บางครั้งก็เกี่ยวกับสภาวะจิต คือผู้ที่กินเนื้อมีแนวโน้มจะใจร้อน ในขณะที่ผู้กินมังสวิรัติจะใจเย็นกว่า
การบอกที่มาของวิธีปรุงยาที่สมบูรณ์แบบโดยใช้หลักของความคล้ายคลึงกันนั้น ก็เปรียบได้กับการนำน้ำจากบ่อน้ำจำนวนนับไม่ถ้วนมาผสมกัน แล้วให้ระบุแหล่งกำเนิดของน้ำเหล่านั้น มันเป็นภารกิจที่เป็นไปไม่ได้!
ต่อให้จับตาดูการปรุงยาทุกขั้นตอนอย่างใกล้ชิด ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะบอกวิธีการสามวิธีที่ใช้อ้างอิง ข้อเสนอของเฉิงเจียงนั้น เมื่อเทียบกับการหาข้อบกพร่องในวิธีการปรุงยาแล้ว เรียกได้ว่ายากกว่าห้าเท่า!
นัยน์ตาของจางเซวียนหรี่ลง
บรรดานักปรุงยาต่างคิดว่ามันไม่ง่ายอย่างที่ผ่านมา
“อย่างไงก็ตาม ผมรู้ว่ามันยาก ก็เป็นธรรมดาถ้าคุณจะปฏิเสธ ว่าแต่…ถ้าปฏิเสธข้อเสนอของผมล่ะก็ ผมจะถือว่าคุณแพ้ได้ไหม?” เฉิงเจียงฉีกยิ้ม
“ยอมแพ้เหรอ?” จางเซวียนส่ายหน้า “ผมแค่อยากเห็นวิธีการปรุงยาของคุณเท่านั้นแหละ เริ่มเถอะ!”
วิธีการนี้คงจะทำให้คนทั่วไปตระหนกและตื่นตะลึง แต่ไม่ใช่กับจางเซวียน
เหตุที่จางเซวียนชี้ข้อบกพร่องต่างๆของวิธีการปรุงยาได้นั้นไม่ใช่เพราะความสามารถของเขา แต่เป็นเพราะเขามีหอสมุดเทียบฟ้าในครอบครอง ตราบใดที่หอสมุดเทียบฟ้ายังอยู่ ไม่ว่าจะวิธีการใด ไม่ว่าจะเพิ่งถูกคิดค้นหรือคิดค้นมานานแล้ว มันก็จะปรากฎขึ้นอย่างชัดเจนในรูปของหนังสือ ไม่มีอะไรเป็นปัญหาสำหรับเขา
“ได้เลย”
เมื่อจางเซวียนตกลง นัยน์ตาของนักปรุงยาเฉิงเจียงเป็นประกายวาบ เขายิ้มมุมปากขณะหอบสมุนไพรจำนวนหนึ่งตรงไปยังหม้อต้มยา
ฟ้าววววววว!
สมุนไพรล่องลอยอยู่ในอากาศ ทุกท่วงท่าของเขาลื่นไหลและสง่างาม ช่างเป็นความสุนทรีย์อย่างเอกอุเมื่อมองจากระยะไกล
“นั่นเป็นวิธีใหม่จริงๆแหละ ผมไม่เคยเห็นมาก่อนเลย”
“ถ้าผมคิดไม่ผิด เขากำลังปรุงยาจวีซี!”
“ใช่แล้ว ยาจวีซีเป็นยาที่ให้ประโยชน์กับนักรบต่ำกว่าขั้น 7 และให้ผลดีเป็นพิเศษกับนักรบขั้นจวีซี คุณค่าของมันไม่มากนักหากเปรียบเทียบกับยาขนานอื่น แต่เป็นหนึ่งในยาที่มีประโยชน์มากที่สุดกับนักรบ โดยทั่วไป มันเป็นยาที่ศิษย์นักปรุงยาต้องฝึกปรุง นี่คือเหตุผลว่าทำไมนักปรุงยาเฉิงเจียงจึงเลือกมันเพื่อแสดงเอกลักษณ์การปรุงยาของเขา จะว่าไป การเคลื่อนไหวของเขาลื่นไหลมาก หาที่มากันไม่ได้ง่ายๆหรอก!”
“ดูแล้ว ผมหาวิธีการปรุงยาที่เขาใช้อ้างอิงไม่ได้เลย…”
“ผมก็เหมือนกัน…”
บรรดานักปรุงยาเฝ้ามองเฉิงเจียงอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะส่ายหน้า
“นักปรุงยาเฉิงช่างร้ายกาจ!” โอวหยางเฉิงยืนส่ายหน้าอยู่ข้างๆ
“ในฐานะของนักปรุงยาระดับ 1 ดาว เขาสามารถจะปรุงยาจวีซีที่ง่ายที่สุดได้แบบสบายๆ แต่ไม่ง่ายเลยที่ใครจะบอกวิธีการที่เขาใช้ ยิ่งกว่านั้น ใช้ระยะเวลาสั้นขนาดนี้ ต่อให้ใครอยากจะวิเคราะห์ก็ไม่ทันหรอก ดูท่าคราวนี้จางเซวียนจะไม่รอด…”
นักปรุงยาเฉิงเจียงสามารถปรุงยาเกรด 1 ซึ่งซับซ้อนกว่าได้ แต่มันจะยุ่งยาก เขาไม่อาจปรุงมันได้ง่ายๆเหมือนยาจวีซี
แต่ถ้าเขาเลือกปรุงยาจวีซี ก็ไม่ต้องออกแรงสักนิด
เฉิงเจียงคนนี้คงกำลังกระหยิ่มยิ้มย่อง เขามีลูกเล่นแพรวพราวยิ่งนัก ไม่ใช่แค่การเคลื่อนไหวอันรวดเร็วลื่นไหลขณะปรุงยา เขายังใช้เวลาน้อยมากด้วย โดยทั่วไปยาเกรด 1 จะต้องใช้เวลาปรุงอย่างน้อยครึ่งชั่วโมง แต่ยาจวีซีใช้เวลาน้อยกว่าสิบห้านาที
ให้บอกสามวิธีการที่ใช้อ้างอิงในเวลาสั้นขนาดนี้?
มันจะเป็นไปได้อย่างไร?
เห็นๆว่าเขาตั้งใจจัดให้จางเซวียนโดยเฉพาะ
“คุณว่าเขาจะ…จะสอบตกไหมคะ?” หลังจากฟังความเห็นของโอวหยางเฉิง เหวินเซวี่ยกำหมัดแน่น
“ก็ยากที่จะผ่านการทดสอบนี้…” โอวหยางเฉิงถอนหายใจ
“น่าสนใจทีเดียว!”
ในตอนแรก จางเซวียนไม่อยากใส่ใจเจตนาร้ายของเฉิงเจียง แต่ก็ไม่คิดว่าหมอนั่นจะทำตัวน่ารังเกียจและใช้วิธีต่ำๆแบบนี้ เขามองอีกฝ่ายอย่างเฉยชา ในฐานะนักทะลุมิติผู้ทะเยอทะยาน มีความรู้ และได้รับการอบรมมาอย่างดี เขาควรจะปล่อยให้ใครมาข่มเหงได้ตามอำเภอใจอย่างนั้นหรือ?
วิ้ง!
ในที่สุดยาจวีซีก็ปรุงเสร็จ เจ็ดหรือแปดเม็ดยากลิ้งออกมาจากหม้อต้ม
“ผมทำเสร็จแล้ว จางเซวียน… เชิญ!” นักปรุงยาเฉิงเจียงมองจางเซวียน หัวเราะหึๆอย่างลำพองใจ
เรื่องจริงก็คือการปรุงยาของเขามีวิธีการที่ใช้อ้างอิงมากกว่าสามวิธี และการเคลื่อนไหวของเขาก็ช่างว่องไวลื่นไหล เป็นไปไม่ได้เลยที่จะหาเจอ
ยิ่งกว่านั้น ต่อให้มีใครสักคนตอบถูก เขาอาจจะปฏิเสธก็ได้
วิธีปรุงยามีมากมาย ถ้าไม่มีใครในห้องนี้พบวิธีการที่ใช้อ้างอิง ก็แล้วแต่ว่าเขาอยากจะพูดอะไร!
สำหรับไอ้เสร่อแถวๆนี้ที่หวังใช้เราเป็นบันไดไปสู่ชัยชนะในวิวาทะกับเหล่านักปรุงยา…ฝันไปเถอะ!
“ถ้าผมบอกสามวิธีการที่คุณใช้อ้างอิงได้ คุณจะยอมแพ้เหรอ?” จางเซวียนมองเฉิงเจียงด้วยแววตาขบขัน
“แน่นอน ผมเป็นนักปรุงยาอย่างเป็นทางการนะ ไม่มีเหตุผลที่จะกลับคำเพราะศิษย์นักปรุงยา” เฉิงเจียงสะบัดแขนเสื้ออย่างวางท่า มีความเย่อหยิ่งในน้ำเสียง
“ดี ถ้าคุณยืนยันอย่างนั้น เรื่องนี้ก็ไม่ยาก!” จางเซวียนพยักหน้าและก้าวออกไป เขาเดินวนรอบหม้อต้มยาหนึ่งรอบก่อนจะก้มดูยาจวีซี
เขาหยิบขึ้นมาเม็ดหนึ่งและสูดกลิ่นมัน “ยาจวีซีนี้มีสันสดใส รัศมีเรืองรอง ตามมาตรฐานแล้วน่าจะอยู่ในขั้นสมบูรณ์แบบ” จางเซวียนชมเชย แต่แล้วก็เปลี่ยนน้ำเสียงโดยฉับพลัน “แต่ว่า…”
“ด้วยข้อจำกัดของนักปรุงยาเฉิง ขั้นสมบูรณ์แบบนี่ถือเป็นที่สุดแล้ว เขาไม่อาจปรุงยาขั้นที่โลกจารึกได้!”
“ก็มันเป็นแค่ยาจวีซี แล้วจะทำยาโลกจารึกไปเพื่ออะไร?” เฉิงเจียงตอบโต้
ยาจวีซีเป็นยาเบสิคที่สุดที่นักปรุงยาจะปรุงได้ มันทำให้นักรบสามารถรวบรวมพลังจากสภาพแวดล้อมรอบตัวได้ดีขึ้น สำหรับยาเบสิคอย่างนี้ ไม่จำเป็นต้องเสียเวลาทำให้ได้ถึงขั้นโลกจารึก
“ก็จริง”
จางเซวียนพยักหน้า ไม่อยากจะเถียงให้มากความ เขายิ้มและพูดต่อ “สิ่งที่ผมจะตอบคือ ตัดเรื่องวิธีการปรุงยาที่คุณใช้ออกไปก่อน มาพูดถึงจำนวนวิธีการปรุงยาที่คุณรู้ดีกว่า ถ้าพูดเรื่องนี้แล้ว การสรุปวิธีการที่คุณใช้อ้างอิงก็จะง่ายขึ้น”
“สามปีที่แล้ว นักปรุงยาเฉิงเจียงใช้ [ฝนหมื่นสายธาร] เพื่อปรุงยาเกรด 1 ชื่อว่า [ยาคืนความอ่อนวัย]เพื่อจะได้ผ่านการทดสอบของนักปรุงยา ในปีเดียวกัน คุณศึกษา [การบรรจบกันของแม่น้ำสายเหนือ] และปรุง [ยาชโลมใจ] ได้สำเร็จ”
“เมื่อถึงฤดูใบไม้ผลิของปีที่สอง ในงานเลี้ยงฉลองวันเกิดของนักปรุงยาไป๋หมิง คุณแอบดูรายงานการค้นคว้าของเขา และหยิบเอาวิธีปรุงยาแบบ [มือแพรไหม] มาเป็นของตน ซึ่งทำให้คุณปรุงยาบำรุงร่างกายขนานหนึ่งได้สำเร็จ จากนั้นชื่อเสียงของคุณก็เลื่องลือ”
ฤดูหนาวปีนั้น ตอนที่คุณขอให้นักปรุงยาหลินมู่แสดงวิชา [มือพันด้ายน้ำแข็ง] ให้ดู คุณก็แอบฉกฉวยมาเป็นของตัวเอง
ฤดูร้อนปีที่แล้ว คุณจ่ายห้าหมื่นเหรียญทองเพื่อติดสินบนพ่อบ้านของนักปรุงยาจินเฉิงให้คัดลอกสำเนาของ [เมฆเหินใบไม้ไหวสีทอง) มาให้คุณ
“ในเดือนที่สามของปีที่แล้ว คุณหลอกล่อให้จูฮวาฮวา ลูกมือของนักปรุงยาตู้หม่านเอาวิธีปรุงยาสูตรเฉพาะของนักปรุงยาตู้มา ชื่อว่า [สอดประสานร้อยกระบวนท่า]”
“เอาล่ะ ทีนี้ผมจะรวมนะ ฝนหมื่นสายธาร การบรรจบกันของแม่น้ำสายเหนือ ฯลฯ รวมวิธีการทั้งหมดนี่แล้วก็น่าจะสิบสองแบบพอดี”
จางเซวียนนับช้าๆราวกับนับสมบัติล้ำค่า จากนั้นเขามองนักปรุงยาที่ยืนหน้าซีด “นักปรุงยาเฉิงเจียง ที่ผมพูดมา มีสิ่งใดผิดหรือไม่?”
“แก-แก…” เฉิงเจียงถอยกรูด เขาหรี่ตาราวกับเห็นผี