ตอนที่ 62 ซั่งปินที่คลั่งไปแล้ว
สำหรับสาวสวย ไม่ว่าเธอจะเดินไปไหนก็จะเป็นที่สนใจของชายหนุ่ม มีผู้ชายหลายคนเคยทำเรื่องประเภทนี้เพื่อให้เสิ่นปี้หรูมอบความสนใจให้พวกเขาสักนิด แผนการฮีโร่ช่วยสาวงามนับได้ว่าเป็นแผนการที่สุดจะล้าหลัง
แผนการแบบนี้ เจ้าตัวจะโชว์ความสามารถที่แข็งแกร่งออกมา หรือไม่ก็จะแกล้งถูกอีกอันธพาลเล่นงานจนเละ แล้วทำให้หญิงสาวรู้สึกสงสารจนเกิดเป็นความรัก ไม่ว่าจะเป็นแบบไหน สรุปคือเป็นแผนการที่เตี๊ยมกันไว้ก่อนหน้านี้แล้ว… น่าทุเรศสุดๆ
เสิ่นปี้หรูคิดได้ดังนี้ก็รีบถอนตัวออกจากการต่อสู้
ในเมื่อเป็นแผนการที่ถูกจัดฉากกันไว้อยู่แล้ว งั้นก็เชิญเล่นต่อตามสบาย
เหยาฮั่นเห็นศัตรูตัวจริงเข้าก็โกรธแค้นอย่างมาก เขาทุ่มกำลังทั้งหมดไปกับการต่อสู้ ไม่มีการออมมืออีก ในไม่ช้า ซั่งปิงที่กล้าหาญก็ถูกเล่นงานจนเละเป็นโจ๊กอีกครั้ง ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยเลือด
เหยาฮั่นเองก็ไม่ได้ดีไปกัน ชุดมัมมี่ของเขาก็มีเลือดซึมออกมา
“เล่นได้เหมือนจริงมาก… ต่อเลยสิคะ…” เสิ่นปี้หรูยืนกอดอกแล้วมองทั้งสอง ที่กำลังต่อสู้กัน
“อาจารย์เสิ่น รีบไปช่วยอาจารย์ซั่งสิ เขาจะสู้ไม่ไหวแล้ว…”
เฉาฉงเห็นซั่งปิงถูกเล่นงานจนแทบจะไม่ไหว จึงรีบขอร้องให้เสิ่นปี้หรูเข้าไปช่วย
เฉาฉงเองเป็นแค่นักรบขั้น 4 ฝีมือยังห่างชั้นกับสองคนนั้นอย่างมาก ถ้าตัวเองเข้าไปร่วมวงด้วย มีหวังต้องถูกตีตายแน่
“ฉันช่วยได้เหรอ” เสิ่นปี้หรูมองไปยังเฉาฉงแล้วหัวเราะ เธอคิดว่าเฉาฉงคงเป็นหนึ่งในองค์ประกอบของแผนการนี้ด้วย
“ใช่ครับ ถ้าคุณไม่ช่วยเขา อาจารย์ซั่งต้องถูกเล่นงานจนตายแน่เลย…” เฉาฉงเห็นท่าทางที่สุดแสนจะเย็นชาของเสิ่นปี้หรู พลันรู้สึกกระวนกระวายใจ
“งั้นก็ได้ ฉันจะไปช่วย” เสิ่นปี้หรูก้าวไปข้างหน้า
เหยาฮั่นเห็นว่าเสิ่นปี้หรูจะเข้ามาร่วมวงอีกครั้ง จึงรีบผลักร่างของซั่งปิงแล้วกระโดดออกจากจุดต่อสู้ “ฮึ…ความแค้นในวันนี้ข้าจะจำเอาไว้ วันหลัง เรามาสะสางกันใหม่”
เหยาฮั่นที่ยังมีอาการบาดเจ็บ แค่ต้องต่อสู้กับเสิ่นปี้หรูคนเดียวเขาก็แทบจะไม่ไหวแล้ว แล้วจู่ๆ ก็มีซั่งปิงโผล่ออกมารุมอีก ถึงเขาจะสามารถเอาชนะทั้งคู่ได้ แต่ที่นี่คือโรงเรียนหงเทียน ถ้าอยู่ในนี้นานเกินไปก็อาจจะเจอกับปัญหาอื่นๆ ตามมา หรือถ้าอีกฝ่ายมีแผนการอะไรมากกว่าทีเห็น เขาคงจะไม่มีโอกาสหนี
ดังนั้น เหยาฮั่นจึงตัดสินใจยุติการต่อสู้ แล้วรีบหนีออกจากโรงเรียนแทน แม้จะไม่ได้แก้แค้น แต่อีกฝ่ายก็ถูกเขาเล่นงานจนยับเยินแล้ว แค้นนี้ไม่จำเป็นต้องรีบชำระ ไว้วันหลังมีโอกาสค่อยหาจังหวะแก้แค้นอีกที
พอเหยาฮั่นพูดจบ เขาก็หันหลังแล้ววิ่งจากไป ไม่นาน ก็หายไปในฝูงคนที่เดินไปมาอยู่ในบริเวณนั้น
ถ้านักรบขั้น 6 คิดจะหนี ต่อให้เสิ่นปี้หรูคิดจะตามก็คงไม่ทัน ที่สำคัญ เธอไม่ได้คิดจะตามไปจัดการกับเหยาฮั่นเลย ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความเซ็ง
พอเธอมา อีกฝ่ายก็หนีทันที นี่มันหมายความว่าอะไร ก็หมายความว่าการแสดงจบแล้ว ก็เลยต้องหนีไปตามบทที่เตรียมไว้อย่างไรล่ะ
“อาจารย์เสิ่น คิดไม่ถึงว่าคุณจะดีต่อผมขนาดนี้ ผมรู้ความในใจของคุณแล้ว…” ซั่งปิงเห็นเสิ่นปี้หรูบุกเข้ามาเพื่อช่วยตน ในใจรู้สึกซาบซึ้งอย่างมาก เขาหันมายิ้มให้เธอด้วยใบหน้าที่บวมเป่ง ในใจซั่งปิงคิดว่าตนเองยังคงหล่อและสง่างามอยู่เหมือนเดิม “อันที่จริง ผมเองก็หลงรักคุณเหมือนกัน…”
เสิ่นปี้หรูกำลังโกรธ เธออยากจะรู้ว่าซั่งปิงวางแผนอะไรไว้กันแน่ แต่พอมาได้ยินคำพูดของซั่งปิงเข้า เธอโกรธจนเส้นเลือดฝอยในสมองเกือบแตกตาย
ความในใจของฉันเหรอ
ความในใจอะไรของแก!
“ไอ้บ้า” เสิ่นปี้หรูทนไม่ไหว ตบไปที่ใบหน้าของซั่งปิง
ซั่งปิงเพิ่งจะเรียกความกล้าหาญทั้งหมดในตัวแล้วสารภาพรักออกไป กำลังคิดว่าสาวในดวงใจคนนี้จะพุ่งเอามาในอ้อมกอดของเขา แต่เขากลับรู้สึกแสบร้อนบนใบหน้าแทน ร่างของเขาหมุนไปมาแล้วหัวก็ไปชนกับประตูเหล็ก รู้สึกมึนหัวอย่างมากจนแทบจะทรงตัวไม่ไหว
คุณมาตบผมทำไม
คุณไม่ได้ต่อสู้กับคนอื่นเพื่อผมเหรอ
ซั่งปิงแทบคลั่ง
ตกลงนี้มันคือเรื่องอะไรกัน สักพักก็ดีสักพักก็ร้าย สักพักก็ร้อนสักพักก็หนาว
นี่เราไปล่วงเกินใครมาหรือไง?
ขณะที่ซั่งปิงกำลังงงกับเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นและใกล้จะบ้าตายอยู่นั้น ประตูห้องเรียนของจางเซวียนก็ถูกเปิดออก จางเซวียนเดินออกมาแล้วมองไปยังใบหน้าของทุกคน เขาขมวดคิ้ว “ผมกำลังสอนหนังสืออยู่ พวกคุณมาเอะอะโวยวายอะไรกัน”
“จางเซวียน แกมาก็ดีแล้ว” พอเห็นหน้าจางเซวียน ซั่งปิงที่เมื่อครู่ยังรู้สึกสิ้นหวังอยู่ก็ลุกขึ้นทันที “อาจารย์เฉาฉงได้ยื่นคำร้องต่อโรงเรียนแล้ว เขาแจ้งว่าแกหลอกลวงนักเรียน บังคับให้หลิวหยางมาเป็นศิษย์ของแก ตอนนี้โรงเรียนได้อนุมัติให้มีการทดสอบความประสงค์ของนักเรียนด้วย แกจงรีบพาหลิวหยางไปทดสอบซะ”
“ทดสอบความประสงค์?” จางเซวียนงง พอเขาคิดได้ว่าอะไรคือการทดสอบความประสงค์ เขายิ่งขมวดคิ้วขึ้นอีก
“ถูกต้อง ตอนนี้ฉันเป็นตัวแทนของสำนักงานการศึกษามาประกาศคำสั่ง ถ้าแกยังไม่ยอมไปอีก จะถือว่าผิดต่อกฎระเบียบของโรงเรียน และจะถูกไล่ออกทันที” ซั่งปิงตอบพร้อมกับยิ้มเล็กๆ เรื่องที่เขาสู้เหยาฮั่นไม่ได้เมื่อครู่ ซั่งปิงเอาความแค้นทั้งหมดมาลงที่จางเซวียน
“อาจารย์จาง คุณอย่าไปนะ…” เสิ่นปี้หรูขมวดคิ้วและกล่าวห้าม แม้ว่าเธอจะไม่รู้ว่าซั่งปิงมีแผนการอะไรอยู่ในใจ แต่เธอรู้ว่ามันต้องเป็นแผนการที่เตรียมจะเล่นงานจางเซวียนอย่างแน่นอน ถ้ายอมไปทดสอบความประสงค์กันง่ายๆ แบบนี้ หากเกิดอะไรขึ้นก็อาจจะถูกเพิกถอนสิทธิความเป็นอาจารย์ไปได้เลย แล้วจะต้องถูกไล่ออกด้วย
แต่เสิ่นปี้หรูยังพูดไม่ทันจบ จางเซวียนก็โบกมือเพื่อให้เธอหยุดพูด “งั้นก็ได้ ผมจะไปกับคุณ”
ตอนแรก หลิวหยางรู้สึกว่าตนเองถูกหลอกจริงๆ นั่นแหละ แต่ตอนนี้ เขาเลื่อมใสในตัวของจางเซวียนอย่างที่สุด ไม่ว่าจางเซวียนจะให้เขาทำอะไร หลิวหยางก็ยอมทำตามด้วยความเต็มใจ
หลิวหยางเชื่อมั่นและนับถือเขาขนาดนี้ แล้วเขาจะไปกลัวกับการทดสอบความประสงค์ทำไมกัน
ซั่งปิงเห็นจางเซวียนมีความมั่นใจเกินร้อย แต่สุดท้ายผลจะเป็นอย่างไร ใครจะเป็นฝ่ายขายหน้าก็ยังไม่มีใครรู้
“ถ้าแกกล้าขัดขืน ฉันจะรายงานไปที่ฝ่ายรักษาความปลอดภัย ให้พวกเขามาจับตัวแก…” ซั่งปิงคิดว่าจางเซวียนจะขัดขืนจึงพูดตะคอกออกไป
แต่พอได้ยินว่าจางเซวียนรับปากจะไปด้วยแล้ว เขารู้สึกงุนงงไม่เชื่อหู “แกว่าไงนะ จะไปเหรอ”
จางเซวียนกล่าวต่อ เขาหันหลังแล้วเรียกหลิวหยางออกมา
“หลิวหยาง คุณไปกับผม”
“ครับ” หลิวหยางเดินออกมาจากห้องเรียนทันที
“นี่มัน…” ซั่งปิงคิดไม่ถึงว่าจางเซวียนจะยอมตนง่ายๆ แบบนี้ รู้สึกกังวลใจขึ้นมา
“อาจารย์ซั่ง วางใจเถอะ หลิวหยางเป็นศิษย์ที่ผมเจาะจงรับเข้ามาเอง เขาจะต้องอยากกลับมาเป็นศิษย์ผม เรื่องนี้ผมมั่นใจมาก” เฉาฉงแอบกระซิบเบาๆ
“ถ้างั้นก็ดี” เมื่อซั่งปิงได้ยินคำรับรองจากปากของเฉาฉงก็พยักหน้าทันที “งั้นก็ไปกันเถอะ”
“คุณ…” เสิ่นปี้หรูเห็นจางเซวียนตอบตกลงซั่งปิงโดยง่าย ทำให้เธออดกังวลไม่ได้ การทดสอบความประสงค์เป็นวิธีการแก้ปัญหาระหว่างอาจารย์ เป็นวิธีที่ใช้ฉีกหน้ากันแบบซื่อๆ ถ้าถูกตัดสินว่าเป็นฝ่ายหลอกลวง อาจารย์คนนั้นจะถูกลงโทษอย่างรุนแรง
เรื่องแบบนี้จะตอบตกลงง่ายๆ ได้อย่างไรกัน ทำไมถึงไม่ลองปฏิเสธไปก่อนล่ะ วิธีแก้ไขปัญหาแบบนุ่มนวลก็ไม่ใช่ว่าไม่มี เธอกลัวเหลือเกินว่าจะเกิดเรื่องใหญ่
“ไม่เป็นไรหรอกครับ” จางเซวียนรู้ว่าเสิ่นปี้หรูกำลังคิดอะไร เขายิ้มให้เธอแล้วเดินไปสู่ [เจดีย์แห่งความประสงค์] โดยไม่พูดอะไรมาก
“คุณนี่มัน…” เสิ่นปี้หรูรู้สึกโมโหที่จางเซวียนไม่ใส่ใจกับคำพูดของเธอเลย เธอเป็นสาวสวยระดับท็อป คำพูดของเธอมีแต่คนยอมทำตาม แต่จางเซวียนกลับไม่ฟัง มิหนำซ้ำยังไม่รอให้เธอพูดจบก็เดินไปแล้ว นี่มันรนหาที่ตายชัดๆ
ปู่ของซั่งปิงเป็นถึงหัวหน้าสำนักงานการศึกษา ซั่งปิงกล้าทำอะไรแบบนี้ แน่นอนว่าเขาต้องมีแผนการอยู่ในใจแล้ว…
“อยากจะไปตายมากใช่ไหม งั้นเชิญตามสบาย” เสิ่นปี้หรูโกรธมาก แต่พอตั้งสติได้ เธอก็รีบตามพวกเขาไปทันที
ในสายตาของเสิ่นปี้หรู เธอแค่รู้สึกสงสัยในตัวจางเซวียน ไม่ได้รู้สึกชอบอะไร แต่การที่ซั่งปิงมาเล่นงานจางเซวียนแบบนี้ สาเหตุต้องเกิดจากตัวเธอแน่ อย่างไรก็ดี เธอจะยืนดูอยู่เฉยๆ ไม่ได้