บทที่ 1072 ซากเซียนฟื้นตื่น

กลิ่นอายนี้ซึมแผ่ไปยังท้องฟ้าโลกภายนอก ทำให้ความมืดมิดที่มีอยู่แล้วนั้นเปลี่ยนมายิ่งลึกล้ำ มืดสนิทไปโดยสมบูรณ์

น้ำฝนก็ได้รับอิทธิพลเช่นกัน เกิดการสั่นพ้อง

กวาดตามองไป ในโลกสายฝนทั้งใบ เม็ดฝนทั้งหมดเหมือนมีชีวิตขึ้นมาในเสี้ยวพริบตานี้ พุ่งไปทางทิศที่ซากเซียนอยู่ สยบศิโรราบ สุสานแต่ละแห่งต่างส่งเสียงสะเทือนเลื่อนลั่น ต่างพังทลาย ซากร่างนับไม่ถ้วนคลานออกมาจากในนั้น พวกเขาในตอนที่มีชีวิตอยู่เหมือนจะเป็นนักรบ เมื่อตายไปแล้วก็รอคอยเจ้านายของตัวเองมาโดยตลอด

และในตอนนี้เหมือนเจ้านายหวนคืนกลับมา ทำการเรียกขาน

ดังนั้น พวกเขาจึงกลับมา

เสียงคำรามเป็นระลอกๆ กู่ก้องฟ้าดิน

และต้นกำเนิดทุกอย่างนี้ ในวังใต้ดินแห่งนั้น ซากเซียนกำลังฟื้นตื่น

รอยเต๋าที่ลอยอยู่รอบๆ ทั้งหมด ในเสี้ยวขณะนี้ต่างส่งสัญญาณความปิติยินดีออกมา จากทั่วทุกสารทิศพุ่งไปยังซากเซียน ไม่มีการขัดขวางใดๆ ทั้งสิ้น ไม่หยุดรีรอแม้แต่น้อย ทันทีที่สัมผัสซากเซียนก็ผสานไปในนั้นทั้งหมด

จากการกลับคืนมาของอำนาจ จากการลอยขึ้นมาของรอยเต๋า สัญญาณการฟื้นตื่นก็ยิ่งรุนแรง

ฟ้าดินเปลี่ยนสี ในยามที่ลมกรรโชกเมฆปั่นป่วน ตราประทับมรดกทั้งหมด ก็ราวสายน้ำหลั่งไหลสู่มหาสมุทร พุ่งตรงไปยังซากเซียน

ในขณะที่กลับมาทีละตรา…ทีละตรา ของวิเศษมหาจักรพรรดิแต่ละชิ้น…แต่ละชิ้น เหล่านั้นก็เริ่มสั่นสะเทือน

ท่ามกลางเสียงสะท้อนก้อง วิญญาณศัสตราของวิเศษเหล่านี้ ในที่สุดก็ตื่นขึ้นมาจากห้วงนิทรา ทันทีที่ตื่นขึ้น พวกมันก็สัมผัสได้ถึงกลิ่นอายของเจ้านาย ภายใต้เสียงดังกึกก้องก็ต่างรวมกันมาทั้งหมด

ดังนั้น บนร่างซากเซียนมีเกราะเพิ่มขึ้นมา เยื้องทางด้านขวามีทวนยาวเล่มหนึ่งเพิ่มขึ้น เยื้องทางด้านซ้าย…ว่างเปล่า

ส่วนที่ใต้เท้ามีจานเข็มทิศเพิ่มขึ้นมา เหนือศีรษะมีดวงอาทิตย์ ดวงจันทร์ ดวงดาวปรากฏขึ้นมา ข้างหลังมีวงแหวนจำนวนหนึ่ง วนล้อมเป็นชั้นๆ

รัศมีอำนาจทรงพลังท่วมท้น

เทียบกับเขาแล้ว เจ้าเหนือหัวแต่ละฝ่ายของวังใต้ดินแห่งนี้ ตอนนี้แต่ละคนสีหน้าเปลี่ยนไปอย่างมหาศาล ในใจหวาดหวั่น ความตื่นกลัวในใบหน้ารุนแรงเป็นอย่างยิ่ง

ในฐานะที่เป็นผู้บำเพ็ญแดนศักดิ์สิทธิ์ปีกมาร พวกเขาคุ้นเคยกับมหาจักรพรรดิหมิงเหยียนดี และเคยผ่ายยุคที่ถูกมหาจักรพรรดิหมิงเหยียนสยบกำราบเมื่อพันปีก่อนด้วยเช่นกัน

กระทั่งพูดได้ว่า พวกเขาหลายคนเคยเป็นประจักษ์พยานการผงาดขึ้นของหมิงเหยียน

และเข้าใจเป็นอย่างดีถึงความเหี้ยมโหดของมหาจักรพรรดิหมิงเหยียน ความเคารพยำเกรงที่มีให้เขา ประดุจบูชาเทพเจ้า

จวบจนเมื่อยืนยันความตายของมหาจักรพรรดิหมิงเหยียนครั้งแล้วครั้งเล่า ทั้งยังผ่านมาเนิ่นนาน อีกทั้งยังยังได้รับคำสัญญาจากใครบางคน พวกเขาถึงได้มีความกล้าลงมือครั้งนี้

และเหตุผลที่ระมัดระวังขนาดนี้ แต่ก็ยังจะเดินทางมาก็เพราะความละโมบ

เพราะความลึกลับของมหาจักรพรรดิหมิงเหยียน ดังนั้นข่าวลือของเขาในโลกภายนอกมากมายนักมีคนบอกว่าเขาร่วมกับกลุ่มที่มีอำนาจสูงส่งกลุ่มหนึ่งในห้วงดาราผืนนี้ ได้รับการอบรมจากกลุ่มนั้น

แล้วก็มีคนบอกว่า เขาได้รับมรดกที่เหนือยิ่งกว่ารากฐานของเซียนคิมหันต์

ยิ่งมีคนบอกว่า ในตัวเขาไหลเวียนไปด้วยสายเลือดสูงส่ง

และยังมีคนบอกว่า ในตัวเขาซ่อนวิชาไม่ธรรมดาที่ทำลายพันธนาการได้!

ทุกอย่างนี้ถึงทำให้หมิงเหยียนในตอนนั้นทั้งๆ ที่ก่อนจะหายตัวไปเป็นเพียงแค่ระดับเตรียมสู่เทวะ แต่หลังจากนั้นหลายปีในยามที่กลับมาอีกครั้ง กลับเป็นระดับมหาจักรพรรดิขั้นสูงสุด

แต่ไม่ว่าจะอย่างไร ระหว่างความรุ่งเรืองและความตกต่ำของเขามีผลกรรมเวรเรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทุกฝ่ายต่างเห็นพ้องต้องกัน

ดังนั้นสำหรับเจ้าเหนือหัวทุกฝ่ายของแดนศักดิ์สิทธิ์ปีกมารแล้ว ขุดความลับนี้ ช่วงชิงวาสนานี้ เป็นสิ่งสำคัญในการทะลวงพันธนาการพลังบำเพ็ญของตัวเอง

ต่อให้มีความรุ่งเรืองและตกต่ำแฝงอยู่ แต่ผู้บำเพ็ญฝึกฝนบำเพ็ญมิใช่เพียงเพื่อความเป็นอมตะ ทว่าการขึ้นสู่จุดสูงสุดต่างหาก ที่ทำให้ชีวิตปราศจากความเสียใจ

แต่ส่วนลึกในใจของพวกเขาคิดว่าภาพที่อันตรายที่สุดเกิดขึ้นแล้ว

หมิงเหยียนยังไม่ตาย!

ตอนนี้ จากการหวนกลับคืนของมรดกอำนาจและของวิเศษ จากการผงาดขึ้นของกลิ่นอาย วังใต้ดินทั้งวังส่งเสียงสะเทือนเลื่อนลั่นสะท้านฟ้า

พวกเขาอยากหนี แต่ในสายตาเย็นเยียบของซากเซียนนั่น รอยเต๋าของพวกเขากำลังสั่นสะท้าน กายเนื้อถูกพันธนาการ วิญญาณหมองหม่น สูญเสียความสามารถในการหนี

สวี่ชิงและเอ้อร์หนิวตรงนั้นสัมผัสได้หนักหน่วงขึ้นไปอีก

พวกเขาไม่ใช่ผู้บำเพ็ญระดับเจ้าเหนือหัว เผชิญหน้ากับกลิ่นอายเช่นนี้ จิตใจโหมกระหน่ำรุนแรงเป็นอย่างยิ่ง ดีที่ไม่ได้ก้าวเข้าไปในวังใต้ดิน ไม่ได้เผชิญหน้าโดยตรง ดังนั้นตอนนี้ยังพอฝืนยืนหยัดอยู่ได้

ส่วนเอ้อร์หนิวก่อนหน้านี้จากการที่โล่ของวิเศษได้นำกลับมา ร่างกายที่กลายเป็นหนอนก็กลับคืนมาอย่างอ่อนล้าผสานไปกับศีรษะของเขา หลอมรวมเป็นร่างของเด็กน้อยที่ยังไร้เดียงสาร่างหนึ่ง

ดังนั้นเขาในตอนนี้เป็นกายเด็ก มีศีรษะของผู้ใหญ่ ดูแล้วประหลาดเป็นอย่างยิ่ง

ส่วนสีหน้ากลับบ้าคลั่ง

เพราะภายใต้กลิ่นอายนี้ พวกเขาไม่เพียงแต่ต้องต้านทานพลังกดดันอย่างสุดกำลังเท่านั้น ขณะเดียวกันของวิเศษมหาจักรพรรดิที่เหมือนโล่อันนั้นที่เพิ่งได้มาก็กำลังฟื้นตื่นเช่นกัน คล้ายว่าจะถูกเรียกกลับไป

ทุ่มเทค่าตอบแทนไปถึงเพียงนี้ ของวิเศษที่เพิ่งได้กลับมาจะถูกเรียกลับไปแบบนี้…สวี่ชิงเจ็บใจนัก เอ้อร์หนิวเจ็บใจยิ่งกว่า

“กายเนื้อข้าต้องเสียสละไปถึงจะคว้ามาได้ คิดจะเอากลับก็เอากลับไปอย่างนั้นหรือ”

เอ้อร์หนิวในดวงตาแดงก่ำ ท่ามกลางความร้อนใจก็อ้าปากกว้าง แล้วกลืนโล่ที่คว้าเอาไว้แน่นในมือลงไปในคำเดียว

และในเสี้ยวขณะต่อมา ท้องของเขาก็เหมือนคนท้อง 10 เดือน นูนพองขึ้นมา ท่าทางเหมือนจะระเบิดแล้วเต็มที

แต่เอ้อร์หนิวยังคงกัดฟัน ยืนหยัดสุดพลัง ท่าทางเหมือนให้ตายก็ไม่ยอมให้คืน

จนกระทั่งหลังจากนั้น 3 อึดใจ ท่ามกลางความร้อนรนของเอ้อร์หนิว ท้องของเขาพลันฉีกออก โล่จะทะลวงฝ่าออกไปแล้วเต็มที

สวี่ชิงไม่ลังเลแม้แต่น้อย กัดฟันเอาเข็มเล่มหนึ่งออกมา

นั่นคือเข็มมหาจักรพรรดิที่เขาได้มาจากฝูเสียตอนนั้นนั่นเอง

เย็บทันที

การเย็บผลกรรมเวรเช่นนี้ พลังที่แผ่ออกมาโดยเข็มเล่มนี้ไม่ธรรมดา ทำให้ท้องที่ปริแตกของเอ้อร์หนิวสุดท้ายก็เย็บติด

ขณะเดียวกันสวี่ชิงก็เอากรรไกรมหาจักรพรรดิออกมา แล้วตัดเต็มแรง

พยายามลองตัดการเชื่อมต่อระหว่างของวิเศษโล่อันนี้กับซากเซียน

แต่ผลกลับไม่สมบูรณ์แบบ

เห็นการเชื่อมต่อยังคงมีอยู่ อีกทั้งหน้าท้องที่ถูกเย็บของเอ้อร์หนิว ก็เกิดรอยปริแตกอีกครั้ง…

ในตอนนี้เอง ศีรษะยักษ์ข้างหลังพวกเขาพลันอ้าปากกว้าง สูดเบาๆ

จากการสูดครั้งนี้ พลังดูดกลุ่มหนึ่งปะทุขึ้น ซัดมาบนร่างสวี่ชิงและเอ้อร์หนิว

ร่างของทั้ง 2 สะท้านเฮือก อาศัยพลังนี้ สุดท้ายก็พอฝืนสะกดพลังที่จะหวนคืนกลับไปของโล่ของวิเศษในท้องเอ้อร์หนิวลงไปได้ในระดับหนึ่ง

ภาพฉากนี้ เจ้าเหนือหัวฝ่ายต่างๆ ในวังใต้ดินไม่ได้สังเกตเท่าใด พวกเขาไม่มีสมาธิสังเกตเรื่องข้างนอกภายในสถานการณ์ที่ต้องเผชิญหน้าซากเซียนเช่นนี้

แต่ว่าซากเซียนกลับสังเกตได้

ดังนั้นเขาที่ลืมตาขึ้นมา ดวงตาสีเทาทั้ง 2 กลอกกลิ้ง สายตาจับไปยังประตูหินที่สวี่ชิงและเอ้อร์หนิวอยู่ มองเพียงผาดเดียว เขาก็ดึงสายตากลับมา ในตอนที่มองไปทางเจ้าเหนือหัวฝ่ายต่างๆ อีกครั้ง…

เขาอ้าปาก สูดลมหายใจลึกๆ

จากนั้นเสียงหัวใจเต้น พลันดังออกมาจากหน้าอกเขา

ตุบๆ

เสียงนี้มีพลังน่าครั่นคร้าม ราวค้อนหนักๆ ทุบมาที่จิตใจ

สวี่ชิงและเอ้อร์หนิวกระอักเลือดออกมา รู้สึกเพียงเสียงดังสนั่นหวั่นไหว วิญญาณสะท้านสะเทือน ถอยร่นไปอย่างอ่อนแรง ส่วนเจ้าเหนือหัวฝ่ายต่างๆ ในวังใต้ดินโดนพลังก่อน แต่ละคนในใจสั่นไหว ต่างมีเลือดไหลออกมา

ดิ้นรนสุดกำลัง

เด็กหนุ่มทางนั้น กายเนื้อฉีกขาด คิดจะใช้วิญญาณหลบหนี

บัณฑิตทางนั้น รอยเต๋ากะพริบวูบวาบ ลองพลิกหน้าตำรา

ผู้หญิงชุดชาววังและชายชราต่างสำแดงไพ่ตาย ไม่เสียดายค่าตอบแทนใดๆ ทั้งสิ้น

เจ้าเหนือหัวที่ 5 ที่แปลงเป็นหลินคุนสีหน้าขมขื่น อ้าปากคิดจะพูดอะไร แต่สุดท้ายก็ไม่ได้พูดอะไรกับซากเซียนที่เป็นท่านอาจารย์ข้างหน้าแม้เพียงคำเดียว

และลองทุกวิธีที่จะดิ้นรนสลัดให้หลุดพ้นทุกอย่างของเขา เมื่ออยู่ต่อหน้าซากเซียนล้วนไร้ผล

ล้มเหลวทั้งหมด

หากเปลี่ยนไม่อยู่ในวังใต้ดินอาจไม่เป็นเช่นนี้ แต่อยู่ในวังใต้ดิน ที่นี่เป็นอาณาเขตของซากเซียน

พลังอันแข็งแกร่ง ความแตกต่างของคุณสมบัติสายเลือด ทำให้ทุกอย่างสูญเสียประกายแสง

ส่วนเขาเหมือนไม่รีบร้อน สายตากวาดไปทีละคนๆ สุดท้ายจับจ้องไปที่ร่างของเจ้าเหนือหัวที่ 5

ครู่หนึ่ง มือขวาของเขา ท่ามกลางความสิ้นหวังของทุกคนก็ยกขึ้นช้าๆ

ไฟสีดำกองหนึ่งพลันแผ่มาจากใต้ร่างของเขา แผดเผาแท่นบูชา แผดเผารอบๆ หลังจากที่แผ่ลามไปบนพื้นวังใต้ดินโดยสมบูรณ์แบบแล้ว ก็ก่อเป็นดอกบัวเพลิงสีดำดอกหนึ่ง!

การปรากฏขึ้นของดอกบัวเพลิงสีดำดอกนี้ ทำให้ความอันตรายของที่นี่เพิ่มขึ้นไม่รู้ต่อกี่เท่า ขณะเดียวกันดอกบัวที่เหมือนกันก็พลันปรากฏขึ้นบนร่างของเจ้าเหนือหัวทุกคน แล้วต่างบานออก

ท่ามกลางเสียงดังกึกก้อง ผู้บำเพ็ญทั้งหลายที่ถูกพันธนาการตรงนั้น ทำได้เพียงส่งเสียงร้องครวญครางโหยหวน

เสียงระงมไปทั้งวังใต้ดิน

ดอกบัวเพลิงใกล้จะกลายเป็นเถ้าธุลีเต็มที แต่ในตอนนี้เอง จู่ๆ หนึ่งในประตูหินเพียง 2 บานที่ปิดอยู่ก็พลันเปิดออก

โซ่สีดำแต่ละเส้นๆ พุ่งออกมาอย่างรวดเร็ว บนนั้นลุกไหม้ไปด้วยไฟสีดำ คล้ายว่าเป็นต้นกำเนิดเดียวกับดอกบัว

ภายใต้เสียงเคร้งคร้าง โซ่เหล็กเหล่านี้ความเร็วน่าตื่นตะลึง เมินซึ่งพลังดอกบัวเพลิงวังใต้ดินตลอดทาง พุ่งตรงไปยังซากเซียน

ไม่เพียงแต่ความเร็วน่าตื่นตะลึง อีกทั้งยังเหมือนแฝงไว้ด้วนกฎเกณฑ์ผลกรรมเวรบางอย่าง เพียงพริบตาก็พันรัดซากเซียน ในขณะที่มัดไว้อย่างรวดเร็ว การแผดเผาของมันก็ปะทุขึ้นเช่นกัน

การปรากฏของโซ่เส้นนี้กะทันหันนัก ในพริบตาที่พันรัด ดอกบัวเพลิงสีดำที่นี่ต่างก็แผ่สัญญาณถูกสะกดควบคุมออกมา

เจ้าเหนือหัวฝ่ายต่างๆ ฉวยโอกาสปะทุพลังขึ้นพร้อมกัน ต่างสำแดงวิชาของตัวเอง ในที่สุดก็สลัดหลุด

ในขณะเดียวกัน เงาร่างสีดำร่างหนึ่งเดินออกมาจากในประตูหินที่เปิดออกบานนั้น

เป็นคนชุดคลุมดำคนนั้นนั่นเอง

หลังจากที่เขาปรากฏตัวขึ้น เพียงแค่ก้าวเดียวก็ก้าวข้ามวังใต้ดิน ปรากฏตัวขึ้นข้างซากเซียน มือขวายกขึ้นคว้าไปเต็มแรง ก็คว้าผลึกหินสีดำที่แปรเปลี่ยนมาจากวิญญาณชีวิตของมหาจักรพรรดิหมัวอวี่ในร่างซากเซียนซากนั้นได้อย่างปลอดภัย

เอามาได้อย่างราบรื่นเช่นนี้ คนชุดคลุมยาวสีดำไม่เพียงแต่ไม่ประหลาดใจ สีหน้ากลับฉายแววเคร่งขรึม ร่างพลันถอยไปข้างหลัง

ส่วนเจ้าเหนือหัวฝ่ายต่างๆ หลังจากที่หลุดพ้นพันธนาการแล้ว ก็คิดอยากจะออกไปจากที่นี่อย่างรวดเร็ว

แต่ในพริบตาที่พวกเขาถอยไปข้างหลัง เสียงแหบแห้งเสียงหนึ่ง ก็ดังออกมาอย่างช้าเนิบจากปากของซากเซียนที่ถูกมัด

“ผนึก”

คำหนึ่งดังมาจากปาก บัวเพลิงใต้ดินแห่งนี้พลันหมุนวน ปะทุขึ้นโดยสมบูรณ์ ก่อเป็นพลังดูดที่น่าครั่นคร้าม

ประตูทั้ง 8 ทิศเปิดออก ล้วนแต่อยู่ภายใต้แรงดูดในเสี้ยวขณะนี้ ส่งเสียงครืนครั่นมา แล้วปิดลงหมดในเสี้ยวพริบตานี้

ขัดขวางไม่ให้จากไป

แต่สวี่ชิงและเอ้อร์หนิวทางนั้นคิดอยากจะหลบหลีก แต่กลับไม่อาจทำได้ ร่างถูกแรงดูดนี้ดูดไปในวังใต้ดิน ขณะเดียวกัน ประตูหินข้างหลังก็ปิดดังปัง

ท่ามกลางสีหน้าที่เปลี่ยนไปของทั้ง 2 คน วังใต้ดินทั้งวังรูปลักษณ์ก็เปลี่ยนตามไปด้วย

ท้องฟ้าข้างบนหายไป รอยยับย่นแถบหนึ่งเข้าแทนที่ กำแพงทั่วทุกด้านแปรเปลี่ยนเป็นรอยยับย่นเช่นกัน ส่วนพื้นดินวังใต้ดินตอนนี้ส่งเสียงดังสนั่นหวั่นไหว พังครืนลงมา

เผยให้เห็นถ้ำถ้ำหนึ่ง

ใต้ถ้ำมีโลกอีกใบหนึ่ง

จะมองเห็นมหาสมุทรโปร่งแสงผืนหนึ่ง จะเห็นประกายแสงสีแดงเข้มผืนหนึ่ง คล้ายว่าบนมหาสมุทรผืนนั้นยังมีก้อนเนื้อขนาดมหึมาที่เหมือนตัวอ่อนตัวหนึ่ง!

ในนั้นจะเห็นรางๆ ว่ามีเงาร่างน่ากลัวนั่งขัดสมาธิทำสมาธิอยู่!

และไม่รอให้มองเห็นได้ชัด คลื่นวนสีเลือดขวางกั้นสายตา ปรากฏขึ้นระหว่างวังใต้ดินและโลกข้างล่าง หมุนวนครืนครั่นเลื่อนลั่น

มือใหญ่สีเลือดที่เต็มไปด้วยรยางค์ข้างหนึ่ง ยื่นออกมาจากในคลื่นวนลูกนี้

กลิ่นอายที่น่ากลัวยิ่งกว่าซากเซียนก่อนหน้านี้ ปะทุมาจากแขนข้างนี้ พุ่งมาทางชายชุดคลุมยาวสีดำทางนี้ แล้วพลันคว้าไป

(>>>พิสูจน์อักษร By Zank<<<)