1352. ต่อสู้กับเผ่าสายฟ้ากระจาย! 6
วินาทีที่แส้ฟาดวิญญาณปรากฏขึ้นมา ดวงตาหัวหน้าผู้อาวุโสถึงกับเบิกกว้างมองดูแส้นั้น แววตาตกตะลึง
‘นี่มัน…นี่มัน…ไม่สิ กลิ่นอายต่างกัน มันแค่ดูเหมือน…’
แส้ฟาดวิญญาณยืดยาวไปถึงแสนฟุต มังกรสายฟ้าโบราณทั้งแปดตัวถูกแส้ฟาดใส่จนเกิดเสียงดังปะทุ พวกมันร้องคำรามอย่างเจ็บปวดและกำลังจะพุ่งเข้ามาอีกครั้งแต่หวังหลินคว้าแส้เอาไว้และเริ่มฟาดใส่อย่างบ้าคลั่ง!
แส้ฟาดวิญญาณที่มาจากดาวซูซาคุและทำร้ายวิญญาณดั้งเดิมได้เป็นการเฉพาะ! ไม่ว่าจะเป็นระดับบ่มเพาะอะไร ตราบใดที่อยู่ในรูปร่างวิญญาณ จะทำให้เจ้าสิ้นหวังเบื้องหน้าแส้เส้นนี้ได้!
ทั้งยังหนีรอดไปไหนไม่ได้ด้วย!
แม้กระทั่งเหล่าภูตสวรรค์ก็ไม่สามารถหนีรอดได้ มันถูกจับด้วยอาการสั่นเทา!
ตอนนี้หวังหลินถือเอาไว้และฟาดใส่ไม่หยุดยั้ง มังกรสายฟ้าโบราณร้องคำรามอย่างรุนแรงแต่ก็ไม่สามารถเข้าใกล้ได้ พวกมันถูกแส้ฟาดใส่จนถอยหลังกลับไป!
ขณะที่ถอยมา จุดที่เหล่ามังกรสายฟ้าโบราณโดนแส้ฟาดใส่คล้ายถูกเผาไหม้และเกิดการละลาย!
หวังหลินมุ่งมั่นและไม่ต้องคิด ทุ่มเทระดับบ่มเพาะเข้าไปในแส้ฟาดวิญญาณ แส้เรืองแสงชั่วร้ายและมีแสงสีทองโผล่ออกมาจากส่วนที่แตกหัก!
ตอนที่หัวหน้าผู้อาวุโสเห็นแสงสีทอง สีหน้าท่าทางเปลี่ยนไปมหาศาล กระทั่งแววตายังแฝงความหวาดกลัว!
‘แสงสีทอง!!! นี่มันแสงสีทอง!!! หรือจะเป็นของชิ้นนี้จริงๆ …เป็นไปไม่ได้ แส้นั้นถูกเอาไปแล้ว หรือมันจะอยู่ในมือเขา? เป็นไปไม่ได้!’
‘ข้าอยากเห็นขีดจำกัดของแส้เส้นนี้! เหล่ามังกรสายฟ้าโบราณ จงกลืนกิน!!’ หัวหน้าผู้อาวุโสจ้องมองแส้ สองฝ่ามือสร้างผนึกพ่นโลหิตออกไปอีกครั้ง โลหิตแพร่กระจายใส่มังกรแปดตัว พวกมันส่งเสียงคำรามรุนแรง ไม่ถอยร่นอีกต่อไปแต่กลับพุ่งไปข้างหน้า!
หวังหลินก้าวเท้าและสะบัดแส้ในมืออย่างรวดเร็ว การต่อสู้อันน่าตื่นเต้นเริ่มต้นขึ้นแล้วระหว่างเขาและเหล่ามังกรสายฟ้าโบราณ แสงอันน่ากลัวโผล่ออกมาจากแส้ที่ฟาดลงใส่และมันค่อยๆ แทนที่ด้วยแสงสีทองซึ่งโผล่ออกมาจากส่วนแตกหักบนแส้
ครู่ต่อมาเหล่ามังกรสายฟ้าโบราณแปดตัวคล้ายจะบ้าคลั่งไปเสียแล้ว พวกมันไม่สนใจหวังหลินและพุ่งหาแส้!
หัวหน้าผู้อาวุโสมีท่าทีน่ารังเกียจขณะจ้องมองแส้ฟาดวิญญาณและส่งเสียงตะโกน “เหล่ามังกรสายฟ้าโบราณ ระเบิด ระเบิด ระเบิด!”
สิ้นเสียงตะโกน มังกรสายฟ้าโบราณแปดตัวสั่นสะเทือน หนึ่งในนั้นร่างกายเริ่มส่งเสียงดังปัง ร่างแตกสลายก่อตัวเป็นพายุสายฟ้า!
ไม่ใช่แค่มังกรเพียงตัวเดียวที่กำลังระเบิด แต่ในชั่วระยะเวลาสั้นๆ มังกรสายฟ้าทั้งแปดตัวเกิดการระเบิด พายุสายฟ้าแปดแห่งแพร่กระจายออกมาซึ่งทรงพลังมากพอที่จะทำลายทุกชีวิตภายในพื้นที่ดวงดาว!
พายุพุ่งตรงเข้าหาหวังหลิน ในวินาทีอันตรายนี้แส้ฟาดวิญญาณในมือหวังหลินฟาดออกไปอย่างบ้าคลั่งแต่พายุนั้นรุนแรงเกินไป เป็นครั้งแรกที่แส้ฟาดวิญญาณไม่แข็งแกร่งเพียงพอ!
รอยแตกร้าวผุดขึ้นมาบนแส้มากขึ้น ขณะที่เสียงดังกึกก้อง ด้านปลายก็แตกสลาย!
ร่างหวังหลินปกคลุมไปด้วยโลหิต ตอนนี้หัวหน้าผู้อาวุโสผ่อนคลายเล็กน้อยราวกับยืนยันได้ว่าแส้นั้นไม่ใช่สิ่งที่เขาคาดการณ์เอาไว้ ขณะที่ผ่อนคลาย จิตสังหารในตัวเขาพุ่งขึ้นมาอีกครั้ง เขากำลังจะร่วมมือกับพายุสายฟ้าเพื่อสังหารหวังหลิน!
“ตายไปซะ!” หัวหน้าผู้อาวุโสพุ่งเข้ามาด้วยรอยยิ้ม ยกแขนขึ้นมาฟาดลงไปอย่างไม่ลังเล!
ทว่าวินาทีนั้นเกิดการเปลี่ยนแปลงฉับพลันขึ้น!
หวังหลินดิ้นรนอยู่ในพายุที่สร้างขึ้นจากเหล่ามังกรสายฟ้าทั้งแปดตัว ร่างเทพโบราณของเขากำลังจะพังทลาย วิญญาณดั้งเดิมได้รับบาดเจ็บสาหัส!
ดวงตาแดงฉานและถอนหายใจ ด้วยระดับบ่มเพาะตอนนี้เขาไม่แข็งแกร่งพอที่จะต่อสู้กับเซียนขั้นทะลวงสวรรค์ระดับที่ห้า เขากำลังจะเปิดใช้งานเครื่องรางเพื่อมุ่งเข้าสู่โลกเจ็ดล้าน ทว่าดวงตาเต็มไปด้วยความตกตะลึง!
ลำแสงสีทองส่องสว่างออกมาจากแส้ฟาดวิญญาณที่แตกสลาย วินาทีนั้นมีแสงสีทองกระจายยิ่งขึ้น มันแฝงกลิ่นอายที่มิอาจอธิบายออกมาได้ แม้กระทั่งเหล่ามังกรสายฟ้าโบราณข้างในพายุยังดูเหมือนหยุดชะงัก!
แม้กระทั่งโลกคล้ายจะหยุดลงเหมือนมีคนใช้วิชายับยั้ง!
เสียงทั้งหมดในโลกราวกับเงียบหายไป เสียงสายฟ้าดังสนั่นหายไปจนหมดสิ้น ทุกอย่างนอกจากแสงสีทองและกลิ่นอายจากแส้ดูเหมือนจะหายไปด้วย!
ข้างในแสงสีทอง แส้ฟาดวิญญาณขนาดแสนฟุตหดตัวลงและแตกสลายไปอย่างเงียบๆ ขณะที่แต่ละชั้นหลุดลอยออกมา แสงสีแดงยิ่งเข้มข้นขึ้น!
ในเวลาเพียงชั่วครู่ แส้ฟาดวิญญาณขนาดแสนฟุตหดลงเหลือเพียงสิบฟุต ชิ้นส่วนสุดท้ายบนแส้ฉีกขาดออก จากนั้นเกิดการเปลี่ยนแปลงอันน่าตกตะลึงขึ้นกับแส้!
เพียงชำเลืองมองมันไม่ดูเหมือนแส้อีกต่อไปแต่เป็นลำแสง! ลำแสงสีทอง!
ราวกับมีคนแยกแสงทั้งหมดออกมาจากโลกใบนี้ด้วยวิชาอันทรงพลังและบีบอัดมันให้เหลือเพียงเส้นด้ายสีทองขนาดยาวสิบฟุต! มีแรงกดดันเกินอธิบายออกมาจากด้ายสีทองนี้ด้วย!
หวังหลินถือเส้นสีทองนี้เอาไว้ ตอนนี้ความคิดสั่นเทาและเกิดภาพในหัวว่ากำลังถือดวงวิญญาณหลายล้านดวงอยู่ในมือ! ดวงวิญญาณและแสงผสานกันด้วยวิชาประหลาดกลายเป็นแส้ฟาดวิญญาณซึ่งก่อให้เกิดความเสียหายเป็นพิเศษต่อเหล่าวิญญาณ!
สัญญาณการรู้แจ้งค่อยๆ ปรากฏขึ้นภายในใจของหวังหลินอย่างไม่ชัดเจนนัก หวังหลินถือมันไว้และค่อยๆ สะบัด ด้ายสีทองบิดตัวเหมือนอสรพิษและฟาดเข้าหาพายุที่สร้างขึ้นจากเหล่ามังกรสายฟ้าโบราณ!
วินาทีที่เส้นสีทองฟาดออกไป มันยืดยาวไร้ขีดจำกัด! พันฟุต หมื่นฟุต แสนฟุต!
เส้นสีทองยืดยาวไม่มีที่สิ้นสุดและตัดผ่านพายุสายฟ้ารอบหวังหลินไป พายุสายฟ้าสั่นสะเทือนและแตกสลายทันที!
ขณะนั้นดวงวิญญาณของมังกรสายฟ้าแปดตัวถูกแบ่งออกเป็นครึ่ง พวกมันส่งเสียงร้องโหยหวน เริ่มแตกสลายและกำลังกลับคืนสู่ดินแดนสายฟ้าโบราณที่หายไปในอดีต!
ทันใดนั้นในแววตาของหัวหน้าผู้อาวุโสเต็มไปด้วยความหวาดกลัว ชั่วขณะที่เส้นสีทองปรากฏขึ้นมาเขารีบถอยร่นแต่ก็ยังโดนมันฟาดเข้าใส่ พลันกระอักโลหิตและรีบถอยแล้วร้องอุทาน “นี่!! นี่มัน!! แส้ผนึกวิญญาณล้านโลกาที่ถูกนำไปเมื่อตอนนั้น มันไม่ควรปรากฏขึ้นอีกครั้งในโลกนี้!!”
“เจ้าเป็นใครกันแน่? เจ้าได้มันมาจากที่ใด? ทำไมถึงมีสมบัติของหัวหน้ากลุ่มเซียนที่ช่วยเหลือบรรพชนเมื่อตอนนั้น?!” จิตใจของหัวหน้าผู้อาวุโสเกิดความหวาดกลัวถึงขีดสุด เขาเคยเห็นแส้นี้มาก่อน!!
ตอนที่บรรพชนยังมีชีวิตอยู่ เขาเป็นเพียงแค่เซียนขั้นตัดวิญญาณเท่านั้น เขาเห็นหัวหน้ากลุ่มเซียนถือแส้นั้น เพียงแค่สะบัดคราเดียว โลกพลันแตกสลาย กาลเวลาคล้ายจะหวนคืน รอยแยกขนาดยักษ์โผลขึ้นมา และภายในการพังทลายนั้นมีโลกเจ็ดล้านปรากฏขึ้นมาด้วย!
เขาเห็นเซียนคนนั้นสะบัดแส้ครั้งที่สองเพื่อเปิดช่องว่างและสร้างความมืดมิด แส้นำเอาสิ่งมีชีวิตมากมายจับเข้าไปใส่ในโลกเจ็ดล้านซึ่งเป็นเหล่าผู้อาศัยกลุ่มแรกของโลกเจ็ดล้าน!
เขายังเห็นด้วยว่าตอนที่เซียนคนนั้นนำสิ่งมีชีวิตออกมา เสียงโกรธเกรี้ยวดังคำรามออกมาจากความว่างเปล่า จากนั้นกลิ่นอายน่าหวาดกลัวที่เขายังจำได้ดีโผล่ออกมา ร่างมายาพุ่งออกมาจากช่องว่างนั้นพร้อมเสียงคำรามด้วย
อย่างไรก็ตามร่างที่ทำให้เขาหวาดกลัวกลับแตกสลายลงเมื่อเซียนลึกลับคนนั้นฟาดใส่ครั้งที่สาม!
‘พวกเขาจากไปแล้ว นำแส้ไปด้วย ทำไมสมบัติของหัวหน้าคนนั้นถึงปรากฏขึ้นอีกครั้งในมือเขา?! เว้นแต่…เว้นแต่ว่าจิตวิญญาณของผู้อาวุโสยังคงอยู่และส่งเขามาที่นี่เพื่อมอบแส้ผนึกวิญญาณล้านโลกาให้แก่ข้า!!!’ หัวหน้าผู้อาวุโสเต็มไปด้วยความโลภ
หวังหลินไม่มีเวลาคิดว่าหัวหน้าผู้อาวุโสกำลังคิดอะไรอยู่ ตอนนี้ดวงตาปลดปล่อยแสงประหลาด หัวใจเต้นระรัวพลางมองไปยังวิญญาณมังกรสายฟ้าที่ฉีกขาดแปดตัวซึ่งกำลังถูกดึงกลับมา
‘มังกรสายฟ้าโบราณพวกนี้ ถึงแม้จะเป็นแค่ดวงวิญญาณแต่ก็ยังเป็นมังกรสายฟ้าโบราณจริงๆ ตอนนั้นข้าเพียงกลืนกินไปแค่ครึ่งตัว ข้าจะไม่ยอมเสียโอกาสนี้!’
หวังหลินดวงตาเปล่งประกาย ดวงวิญญาณกำลังสลายและเมื่อพวกมันหายไปเขาจะไม่มีโอกาสเช่นนี้อีกครั้ง ตอนนี้เขาไม่อาจคิดเรื่องอื่นอีกแล้ว วังวนหนึ่งปรากฏขึ้นกลางหน้าผาก ดวงวิญญาณดั้งเดิมของเขาพุ่งออกมา!
วิญญาณดั้งเดิมของเขาคือมังกรสายฟ้าโบราณ แต่ตอนนี้มันขยายตัวออกไปราวกับหมอกไร้ขอบเขต!
ตอนที่อยู่บนดาวซูซาคุ หวังหลินกลืนกินมังกรสายฟ้าโบราณได้เพียงครึ่งตัวเท่านั้น หวังหลินเป็นวิญญาณกลืนกิน! วิญญาณกลืนกินสามารถกลืนกินได้ทุกวิญญาณในโลก!
แม้หวังหลินจะไม่ได้ใช้พลังของตัวเองมานาน แต่วันนี้เขาคงต้องใช้มันอีกครั้ง!
‘กลืนกิน กลืนกิน กลืนกิน กลืนกินมังกรสายฟ้าโบราณพวกนี้ กลืนกินพวกมันและพลังสายฟ้าของข้าจะเพิ่มขึ้นมหาศาล!!!’ หวังหลินผุดความคิดอันชั่วร้ายวิญญาณดั้งเดิมเคลื่อนไหวภายใต้คำสั่งและเริ่มกลืนกิน!
เหล่ามังกรสายฟ้าโบราณที่กำลังสลายไปเกิดการสั่นเทา ส่วนหนึ่งของพวกมันถูกหวังหลินกลืนกิน!
นาทีนั้นวิญญาณดั้งเดิมหวังหลินพรั่งพรูอย่างบ้าคลั่ง สายฟ้าสั่นคลอน พลังอำนาจแห่งสายฟ้าเพิ่มพูนขึ้นอย่างไม่เคยมีมาก่อน!
ฉากเหตุการณ์นี้ทำให้หัวหน้าผู้อาวุโสต้องประหลาดใจ ดวงตาเบิกกว้างอย่างเหลือเชื่อ เขาไม่เคยนึกไม่เคยฝันว่าหวังหลินจะกล้ากลืนกิน กลืนกินมังกรสายฟ้าโบราณ!
‘นี่…เป็นไปได้อย่างไรกัน…’
……………………………………………………….