1580. ต่อสู้รุนแรง
หวังหลินก้าวไปข้างหน้า ระลอกคลื่นดังกึกก้องและเขาปรากฏตัวขึ้นด้านบนประทับฝ่ามือในทันที หวังหลินกัดปลายลิ้นและพ่นโลหิตสีทองใส่ประทับฝ่ามือทำให้มันเรืองแสงสีทองรุนแรง
“หากเจ้าต้องการฆ่าข้า ก็ต้องมีสิ่งแลกเปลี่ยน!” หวังหลินร้องคำราม สีหน้าท่าทางดุดัน แขนขวากดลงทำให้ประทับฝ่ามือสีทองพุ่งออกไป แรงกดดันจากประทับฝ่ามือทำให้เกิดวังวนหลายแห่งขึ้นบนผิวน้ำด้านล่าง
ชายชราชุดเทามีแววตาส่องสว่าง วินาทีที่ประทับวิญญาณสงครามเข้ามาใกล้ เขาสะบัดแขนปรากฏขวดกลมขึ้นในอุ้งมือ
ขวดโปร่งใสและเต็มไปด้วยทรายสีเหลือง เขาสะบัดแขนให้ทรายลอยออกมาจนรวมกันเป็นก้อนทรายขนาดหลายร้อยฟุต
“แก่นแท้ปฐพี ฝังจิตวิญญาณ!”
พอชายชราเอ่ยออกไป ทรายได้พุ่งขึ้นสู่อากาศเข้าหาประทับวิญญาณสงครามของหวังหลิน!
ขณะเดียวกันสตรีชุดดำได้สะบัดมือด้วยท่าทีสงบนิ่ง เล็บนิ้วยืดออกมาและหลุดจากปลายนิ้ว จากนั้นแสงสีดำเก้าสายพุ่งออกไป
ข้างในแสงสีดำคือภูตผีเก้าตัวยืนอยู่บนเล็บนิ้วทั้งเก้าราวกับพวกมันอยู่บนกระบี่เหิน พวกมันพุ่งเข้ามาพร้อมทรายจำนวนมหาศาล
ชายหนุ่มท่าทีเย็นชาได้จ้องประทับวิญญาณสงครามที่กำลังลงมา เขากัดนิ้วมือขวาให้โลหิตไหล วาดผนึกด้วยโลหิตและแช่แข็งอย่างรวดเร็ว จากนั้นโยนผนึกออกไป
ฟ้าดินสั่นสะเทือนรุนแรง นี่คือการปะทะกันของวิชาจากเซียนขั้นที่สาม ประทับวิญญาณสงครามของหวังหลินเข้าปะทะกับทรายมหึมาก่อน
ทรายเข้าปกคลุมทั่วทั้งฝ่ามือและเกิดเสียงดังสนั่นกึกก้อง ขณะเดียวกันเล็บนิ้วทั้งเก้าได้แทงทะลุผ่านทรายเข้าหาประทับฝ่ามือ
ไม่นานหลังจากนั้นอักขระโลหิตแช่แข็งจากชายหนุ่มจึงเข้าประชิด พอมันเข้าสัมผัสกับทรายจึงพังทลาย จากนั้นพลังงานเย็นล้อมรอบทรายเอาไว้และแช่แข็งทุกอย่างภายใน!
“ปฐพีทลาย!”
“วิญญาณสังหาร!”
“แช่แข็ง!”
ทั้งสามยืนด้านล่างมองประทับฝ่ามือที่ถูกวิชาของตนเองล้อมรอบ พวกเขาแทบเอ่ยขึ้นมาในเวลาเดียวกัน จากนั้นเกิดเสียงดังกึกก้อง ประทับฝ่ามือแตกสลาย!
นิ้วทั้งห้าตกลงมาดุจภูเขา แรงกระแทกทรงพลังแผ่กระจาย หวังหลินกระอักโลหิตและถูกดันกลับไป เล็บทั้งเก้าแทงเข้าใส่ร่างกายของเขา เกิดบาดแผลและเปลี่ยนเป็นฝุ่นผง กลิ่นอายเย็นเยียบแผ่กระจายไปทั่วร่างพร้อมจิตสังหาร
หวังหลินดวงตาแดงก่ำ ล่าถอยไปพลางกระอักโลหิตอีกครั้ง ในชั่วเวลาสั้นๆ แค่นี้เขาได้บาดเจ็บสาหัสไปแล้ว หวังหลินเผยรอยยิ้มน่าเวทนา แต่ดวงตาเต็มไปด้วย จิตสังหารรุนแรง
แขนขวายื่นออกไปดึงเม็ดยาออกมาไว้ในมือ ขณะที่กำลังจะกลืนเข้าไป ทั้งสามคนด้านล่างพุ่งเข้ามาหา พวกเขาดูเหมือนทะลวงผ่านอวกาศได้และเข้าประชิดหวังหลินในเสี้ยววินาที!
ชายชราชุดเทาเผยท่าทีเคร่งเครียด เขาไม่รู้ว่าแสงสีทองนี้คืออะไรแต่รู้สึกเหมือนเคยเห็นมันมาก่อน เขาปรากฏตัวด้านซ้ายของหวังหลินและยกนิ้วชี้ขึ้นมา แสงสีเหลืองกะพริบวาบราวกับทั้งนิ้วสร้างขึ้นจากทรายและใช้นิ้วตรงเข้าใส่จุดกลางหน้าผาก!
วิญญาณเพลิงนรกานต์พุ่งออกมาจากนิ้ว เปลี่ยนกลายเป็นเมล็ดทรายและล้อมรอบหวังหลิน พวกมันกำลังทำลายหวังหลินเหมือนประทับวิญญาณสงคราม!
ขณะเดียวกันหญิงชราชุดดำปรากฏตัวขึ้นด้านขวาของหวังหลิน ดวงตาส่องสว่างวาบ แขนขวากดลงเข้าหาหน้าอกของหวังหลิน!
วิญญาณเพลิงนรกานต์ได้สร้างภูตผีขึ้นข้างในนิ้วทั้งห้า พวกมันพุ่งไปหาหวังหลินพร้อมกับส่งเสียงคำรามโหดเหี้ยม! ราวกับนิ้วมือของหญิงชราคือนรกและเต็มไปด้วยจิตสังหารมหึมา!
ส่วนชายหนุ่มชุดขาวท่าทีไม่แยแสได้พลันก้าวออกมาด้านหน้าหวังหลิน สีหน้าท่าทางยังคงเย็นเยียบและยกแขนขวาขึ้นมาอย่างโหดเหี้ยม พลังงานเย็นรวมตัวกันและโจมตีลงใส่ศีรษะหวังหลิน!
“มันจบแล้ว!” ชายหนุ่มเอ่ยขึ้นเบาๆ ทั้งสามคนพุ่งใส่หวังหลินและโจมตีในครั้งเดียว!
ในวินาทีวิกฤตครั้งนี้ ดวงดาวเทพโบราณของหวังหลินกะพริบรุนแรง เตาหลอมจักรพรรดิปรากฏขึ้นมา มันปะทะกับกระบวนท่าสังหารของแต่ละคนและสั่นสะเทือน จากนั้นแตกสลายเป็นละอองแสงและกลับคืนสู่ดาวเทพโบราณของหวังหลิน
หวังหลินใช้จังหวะที่นำเตาหลอมจักรพรรดิมาขวางไว้ ส่งเสียงร้องคำรามและปรากฏโล่เงาแสงขึ้นอีกครั้ง มันแผ่กระจายออกไปแต่คงอยู่ได้ชั่วขณะก่อนจะแตกสลาย
เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นเร็วเกินไป ตั้งแต่เริ่มโจมตีจนถึงตอนนี้เป็นเวลาเพียงไม่กี่ลมหายใจเท่านั้น ในช่วงเวลาสั้นๆ แค่นี้หวังหลินพบเจอกับสถานการณ์ความเป็นความตายไปแล้วนับครั้งไม่ถ้วน เขายังไม่สามารถใช้สมบัติและวิชาอันใดได้เลย แม้แต่ประทับวิญญาณสงครามก็ยังถูกขัดขวางไปแล้วหนึ่งครั้ง
หวังหลินต้องแบ่งความคิดออกมาสังเกตรอบด้าน เขาไม่เชื่อว่าจะมีแค่สามคนที่นี่จ้องสังหารเขา การสังหารเขาตอนนี้เหมือนกับตอนที่พวกเขาสังหารจ้าวดินแดน ปิดผนึกคนก่อน เป็นการเคลื่อนไหวครั้งใหญ่ของดินแดนชั้นนอก
ราชันย์ยังไม่ปรากฏตัว!
นางสนมจักรพรรดิเทพยังไม่โจมตี!
นี่คืออันตรายที่ใหญ่หลวงที่สุดที่หวังหลินพบเจอมาในชีวิต!! เป็นหายนะแห่งความตาย!!
เมื่อโล่เงาแสงพังทลาย แสงกะพริบออกมาจากแขนขวาของหวังหลิน ถุงมือโบราณปรากฏขึ้นมา เขาต้องการเวลาในการใช้วิชาให้มากขึ้น แต่ศัตรูไม่ยอมให้โอกาสนั้น!
ในเมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมมอบโอกาสให้ เขาจำเป็นต้องสร้างมันขึ้นมาเอง ขณะที่กระบวนท่าสังหารของแต่ละคนเข้าใกล้ ถุงมือบนแขนขวาระเบิดออกมาด้วยพลัง เทพโบราณอันทรงพลัง
พลังเทพโบราณนั้นเป็นสิ่งที่น่าอัศจรรย์ เงาเทพโบราณขนาดยักษ์ที่ปกป้องเขามาหลายครั้งพลันปรากฏตัว เงาเทพโบราณตนนี้เต็มไปด้วยรอยแผลเป็นแต่ยังมีความรู้สึกอบอุ่นเหมือนเดิม
เมื่อเงาเทพโบราณได้ปรากฏขึ้นมา การโจมตีของทั้งสามคนจึงร่อนลงใส่ร่างเงานั้น กาลเวลาดูเหมือนหยุดชะงัก เงาเทพโบราณสั่นเทาและมองลงมาที่หวังหลิน ร่างมันพังทลายและขณะเดียวกันดาวเทพโบราณกลางหน้าผากจึงระเบิดไปทั้งหมด!
พลังเทพโบราณทรงพลังยิ่งยวดระเบิดออกมาจากร่างกายและพุ่งเข้าหาสามคนด้านหลัง
สีหน้าแต่ละคนพลันเปลี่ยนไปและกระอักโลหิตจนกระเด็นถอย เบื้องหน้าสายตาพวกเขาคือร่างเงาเทพโบราณขนาดยักษ์ที่หายไปอย่างรวดเร็ว แรกเริ่มที่ขาทั้งสอง จากนั้นร่างกาย พริบตาเดียวเหลือแต่แขนขวาที่กำลังโอบอุ้มหวังหลินเอาไว้ จากนั้นโยนหวังหลินไปที่น้ำด้านล่าง
พอโยนหวังหลินไปได้ แขนขวาจึงสลายไป
หวังหลินเต็มไปด้วยแววตาโศกเศร้า โลหิตไหลจากมุมปาก ร่างกายถูกห่อหุ้มด้วยกลิ่นอายเทพโบราณพร้อมกับตกลงไปในน้ำ
ระลอกคลื่นขนาดใหญ่แผ่กระจายออกมาบนผิวน้ำ
ทั้งสามคนจ้องมองน้ำด้านล่าง หลังจากประคองตัวเองได้ จิตสังหารผุดขึ้นมาอีกครั้งและกำลังจะไล่ตาม
ภายในแม่น้ำ ถุงมือโบราณบนแขนขวาของหวังหลินได้แตกสลายและหายไป ดวงตาเต็มไปด้วยความเศร้าและแฝงความบ้าคลั่ง ทั้งสามคนไล่ตามหลังมาและกำลังจะเข้าไปในน้ำ
ทันใดนั้นปรากฏวังวนน่าตกตะลึงขึ้นในแม่น้ำสงบนิ่ง กำปั้นน้ำขนาดยักษ์พุ่งออกมาหาชายหนุ่มชุดขาว
ชายหนุ่มดวงตาส่องสว่าง แขนจึงกระแทกใส่กำปั้นน้ำ กลิ่นอายเย็นเยียบแผ่กระจาย กำปั้นน้ำกลายเป็นน้ำแข็งก่อนจะแตกสลาย ทว่าหวังหลินร้องคำรามและ พุ่งผ่านทุกอย่างเข้ามา หมัดขวาปะทะกับฝ่ามือนั้น
กำปั้นนี้คือกำปั้นที่แข็งแกร่งที่สุดของหวังหลินโดยไม่สนพลังต่อต้านในร่างกาย!
ศีรษะโบราณปรากฏขึ้นด้านหลังหวังหลิน เสียงดังสนั่นกึกก้องพร้อมกับชายหนุ่มชุดขาวกระเด็นกลับไปหลายพันฟุต เขากระอักโลหิตออกมาคำโต
โลหิตสีทองสาดออกมาจากร่างหวังหลินแต่เขาไม่หยุดชะงัก หลังจากบังคับ ชายหนุ่มชุดขาวให้ถอยไป จึงพุ่งทะยานหาชายชราชุดเทา ยกแขนขวาขึ้นมา แววตาขวากะพริบสายฟ้าสีทอง ท้องฟ้าจึงเต็มไปด้วยสายฟ้าไร้ขอบเขต สายฟ้าจำนวนมหาศาลรวมกันในมือหวังหลินพร้อมกับพุ่งใส่ชายชรา!
ชายชราไม่สามารถหลบหนีได้เลย เขาถูกสายฟ้าทองโจมตีใส่ในพริบตา สายฟ้านี้เต็มไปด้วยพลังเทพจนสร้างเป็นสายฟ้าสวรรค์ขึ้นมา ขณะที่พลังพรั่งพรูออกไป สีหน้าท่าทางของชายชราจึงเปลี่ยนแปลง เขารีบล่าถอยพร้อมกับสายฟ้าสีทองแล่นวาบไปทั่วร่างและกระอักโลหิต
“พลังเทพ!!! นี่มันพลังเทพ!!!” ชายชราถอยร่นด้วยความหวาดกลัว ในที่สุดเขาก็จำได้แล้วว่าแสงสีทองนี้คืออะไร!!
อาการบาดเจ็บของหวังหลินย่ำแย่ลง เขาไม่คิดชีวิตและไม่สนพลังต่อต้านในร่างกาย เปลวเพลิงพุ่งออกมาจากตาซ้าย ฝ่ามือซ้ายกระแทกใส่หญิงชราชุดดำเข้าทันที เปลวเพลิงสีทองไร้ขอบเขตพุ่งออกมาล้อมรอบหญิงชรา โลหิตหลั่งไหลออกมาจากปากและนางได้รีบล่าถอยออกมา
สายตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัวเช่นกัน นางหวาดกลัวจากสิ่งที่ชายชราชุดเทากล่าวเอาไว้
“เทพ…พลังเทพ!!”
หวังหลินได้รับบาดเจ็บสาหัสเนื่องจากทั้งสามคน แต่นี้ได้ยื้อเวลาอันมีค่ามาให้เขา หวังหลินถอยกลับมาและชี้ใส่ท้องฟ้าด้วยท่าทีดุดัน
“ร่มบรรพกาลเผาดินแดน จงเปิดทำลายดินแดน!!”
ท้องฟ้าสีครามมืดลงและปรากฏด้ามร่มขนาดยักษ์ขึ้นมา ท้องฟ้าสีครามกลายเป็นหลังคา มองไกลๆ ราวกับร่มเป็นสีฟ้า!
ทว่าในตอนที่ร่มคันนี้ปรากฏขึ้น ทะเลเพลิงปรากฏขึ้นมาด้วยและล้อมรอบร่มเอาไว้ เปลี่ยนมันให้กลายเป็นร่มบรรพกาลเผาดินแดน!