939. วันนี้จะไม่มีใครจากไปได้!
จี่เฉียนเทียนร้องคำรามและพลิกตัวก่อเกิดคลื่นกระแทก เคลื่อนไหวรวดเร็วน่าเหลือเชื่อ แม้กระทั่งการเคลื่อนที่พริบตาก็ไม่สามารถเทียบเคียงความเร็วนี้ได้
ระเบิดดังกึกก้อง ร่างกายปรากฏข้างเจ้ามังกรทอง จากนั้นชกกำปั้นออกไป เจ้ามังกรสั่นสะท้านและกระอักโลหิต ร่างใหญ่ยักษ์ของมันกระเด็นกลับหลังเสียงดังปัง
วินาทีนั้นร่างจี่เฉียนเทียนพลันหายไปและฟองน้ำรอบตัวหวู่ต้าวซานระเบิดขึ้น หน้าอกจมลึกและเกิดรูขึ้นราวกับโดนหมัดซัดเข้าใส่ เขากระอักโลหิต ซี่โครงแตกหัก กระเด็นปลิวพร้อมกับแววตาตกตะลึง
ยังไม่จบแค่นี้ วินาทีที่เจ้ามังกรทองและหวู่ต้าวซานกระเด็นกลับไป ท่อนซุงสีม่วงสามชิ้นหมุนรอบตัวเย่มู่จื่ออย่างรวดเร็ว เสียงดังคำรามโผล่ออกมาและเกิดเป็นการป้องกันขึ้น
แต่จี่เฉียนเทียนเร็วมากและสามารถหาช่องว่างระหว่างท่อนซุงม่วงได้ กำปั้นพุ่งแทงเข้าไปใส่บนร่างเย่มู่จื่อ
โลหิตไหลรินจากมุมปากและเขาต้องล่าถอย
ระลอกคลื่นจำนวนมากปรากฏขึ้นเบื้องหน้าร่างฉิงชุ่ย ดวงตาซ้ายเปล่งประกายเจิดจ้า ผลกระทบที่โผล่ออกมาทำให้เขาต้องล่าถอย และยิ่งถอยก็ยิ่งมีระลอกคลื่นตรงหน้าหนาแน่นมากขึ้น
วินาทีถัดมาระลอกคลื่นก็เข้มข้นเสียงดังปัง ฉิงชุ่ยใบหน้าซีดและถอยร่นเร็วยิ่งกว่าเดิม
เหตุการณ์ทั้งหมดเกิดขึ้นในพริบตา รวดเร็วเกินกว่าสายตาหรือสัมผัสวิญญาณจะตามทันความเร็วของจี่เฉียนเทียน
เนื่องด้วยพลังผนึกของมิติว่างแห่งนี้ พลังดั้งเดิมในร่างแต่ละคนจึงถูกจำกัดเอาไว้ ระหว่างจี่เฉียนเทียนกระหน่ำโจมตี ระดับบ่มเพาะแต่ละคนก็ตกลงไปด้วย
หวังหลินไม่สามารถเห็นเงาของจี่เฉียนเทียนได้เลย เขารู้สึกเพียงสายลมกรรโชกพัดผ่านเข้ามา จากนั้นพลังมหาศาลพุ่งตรงเข้าใส่เขา
ทว่าหวังหลินไม่ตื่นตระหนกเลย วินาทีที่พลังนั้นเข้ามาใกล้ หวังหลินหันร่างกลับมาโยนกำปั้นเข้าใส่ความว่างเปล่าโดยใช้ความรู้สึกลึกลับที่มีมาจากร่างเทพโบรราณ
ปัง!
สิ้นเสียงสั่นสะเทือนสวรรค์ หวังหลินถูกผลักถอย ใบหน้าซีดเซียว โลหิตซึมออกมาจากมุมปาก ทว่าเบื้องหน้าเขาจี่เฉียนเทียนถูกบังคับให้ออกมาจากความว่างเปล่าเป็นครั้งแรก จี่เฉียนเทียนถูกผลักออกมาสองก้าว มองหวังหลินด้วยสายตาประกายแสงลี้ลับ
หวังหลินรีบตะโกนขึ้นมา “เขาไม่มีพลังดั้งเดิมในร่างกาย จึงไม่ถูกผนึกที่นี่จำกัดเอาไว้ เขาโจมตีทางกายภาพได้ดีเยี่ยม พลังดั้งเดิมของผู้อาวุโสต่างสูญสลายทั้งหมด หากพวกท่านไม่ร่วมมือกันฆ่าเขา จะอันตรายยิ่งกว่านี้!”
“ไอ้เด็กน้อย หุบปากไปซะ!” เจ้ามังกรทองเคลื่อนร่าง ยันต์เซียนห้าใบหมุนรอบตัวเรืองแสงประหลาด กลิ่นอายของยันต์เซียนเต็มไปทั่วร่างกาย แทนที่มันจะพุ่งเข้าหาจี่เฉียนเทียน มันกลับพุ่งใส่หวังหลิน
เจ้ามังกรร้องคำรามเปลี่ยนกลายเป็นลำแสงห้าเส้นพุ่งใส่หวังหลิน
แววตาหวังหลินกระพริบเย็นเยียบ เขารู้ตัวว่าไม่สามารถหนีรอดจากวิชาของมังกรทองไปได้ ดังนั้นจึงหยุดอยู่เบื้องหน้าและนำวิญญาณซวนเป่าออกมาโดยไม่ลังเล หวังหลินกำลังจะบีบให้แตกสลาย!
“หากเข้ามาอีกก้าวเดียว อย่ามากล่าหาว่าข้าทำลายวิญญาณดวงนี้!”
กลิ่นอายห้าธาตุหยุดชะงัก แววตาเจ้ามังกรทองเต็มไปด้วยความโกรธเกรี้ยว หากไม่ใช่ว่าพลังดั้งเดิมของมันกำลังสูญสลายรวดเร็วมากและถูกจี่เฉียนเทียนทำร้ายจนสาหัส มันคงไม่โดนคุกคามเช่นนี้ ทว่าตอนนี้มันก็ทำได้แต่เพียงโกรธเท่านั้น
ห่างออกไปไกล จี่เฉียนเทียนเผยรอยยิ้มแปลกประหลาดและหายวับไป เย่มู่จื่อสีหน้าเปลี่ยนและรีบถอย แต่ช้าไปหนึ่งจังหวะ รอบกายเกิดเสียงปะทุขึ้นอย่างบ้าคลั่งราวกับโดนแรงกระแทกแข็งแกร่งตีเข้าใส่ วิชาทั้งหมดของเขาจังหวะนี้ช้าเกินไป ก่อนที่เขาจะทันได้ใช้มันก็สูญสลายไปแล้ว
สิ่งที่ทำให้เย่มู่จื่อโดนบีบบังคับมากขึ้นก็คือตอนที่เขาใช้วิชาขึ้นมา ความทรงพลังของมันถูกลดทอนไปจำนวนมากจนมิอาจแสดงพลังเต็มที่ออกมาได้ ไม่เช่นนั้นเขาคงไม่ตกอยู่ในสภาวะย่ำแย่เช่นนี้
พลังดั้งเดิมในร่างกายสูญสลายอย่างต่อเนื่องและเร็วยิ่งขึ้นไปอีก ระดับบ่มเพาะตกลงมาจากขั้นสูงสุดมาที่ระดับชำระสวรรค์ขั้นปลาย
เสี้ยววินาทีต่อมา เย่มู่จื่อไม่สนเรื่องการสูญเสียพลังดั้งเดิมอีกต่อไปแล้ว เขาอ้าแขนออกและร้องตะโกน “หนึ่งไม้ หนึ่งดินแดน!”
ท่อนซุงสีม่วงหนึ่งท่อนพลันแตกสลายกลายเป็นละอองแสง ก่อเกิดเป็นดินแดนของตัวเองขึ้นมา มันผนึกพื้นที่รอบด้านรัศมีห้าสิบลี้
ทว่าจี่เฉียนเทียนรวดเร็วยิ่งกว่า ในขณะพื้นที่ระยะห้าสิบลี้กำลังโดนผนึก เขาก้าวถอยหลังและหายตัวไป
“พอแล้ว มาฆ่าหุ่นเชิดจี่เฉียนเทียนก่อนจะทำอะไรอื่นเถอะ!” หวู่ต้าวซานสีหน้ามืดมนเนื่องจากระดับบ่มเพาะตกลงไปเยอะมาก พลางร้องคำราม ก้าวเท้าออกไปปรากฏฟองขึ้นจำนวนมาก ฟองนั้นพุ่งเข้าหาเย่มู่จื่อทันที
“ทำลายล้างมิติว่าง!” หวู่ต้าวซานใช้ฝ่ามือสร้างผนึกและชี้ออกไป ฟองน้ำแตกตัวจากหนึ่งเป็นสอง จากสองเป็นสี่จนกระทั่งล้อมรอบบริเวณ
ณ วินาทีนั้นฟองน้ำหนึ่งพลันแตกสลาย หวู่ต้าวซานดวงตาส่องสว่าง ส่งสัมผัสวิญญาณออกไปให้ฟองน้ำทั้งหมดรวมตัวกัน
“ระเบิด!”
ระเบิดกึกก้องดังสนั่น เย่มู่จื่อโบกสะบัดแขนเสื้อด้วยใบหน้ามืดมน ท่อนซุงยาวพันฟุตปรากฏขึ้นและเหินไปตรงที่เขาโบกสะบัดทันที
ผลกระทบรุนแรงแพร่กระจายทั่วทิศทาง ขณะเดียวกันเจ้ามังกรทองร้องคร่ำครวญและถูกผลักดันกลับไปอีกครั้ง จี่เฉียนเทียนปรากฏตัวใกล้กับมังกรทองโดยไม่มีอาการบาดเจ็บอันใด จากนั้นกระหน่ำใส่มังกรทองต่อเนื่อง
เจ้ามังกรทองถอยร่นพลางร้องคำราม ร่างกายขดตัวขึ้นพยายามอ้าปากเพื่อกลืนกินจี่เฉียนเทียน ทว่าวินาทีที่อ้าปาก ฟันทั้งหมดพลันแตกหัก
จี่เฉียนเทียนหัวเราะบ้าคลั่งและถอยกลับ จากนั้นดวงตาส่องสว่างขึ้นมากล่าวภาษาอะไรบางอย่างที่ไม่มีใครเข้าใจยกเว้นหวังหลิน
“วันนี้จะไม่มีใครจากไปได้!”
ร่างจี่เฉียนเทียนหายไป หวังหลินสงบนิ่งมาก วินาทีนั้นแขนขวากำหมัดชกไปด้านข้าง
ปัง!
ร่างหวังหลินกระเด็นถอยกลับแต่จี่เฉียนเทียนก็ถูกบังคับให้เผยตัวตนออกมาเช่นเดียวกัน
ฉิงชุ่ยเข้ามาใกล้ทันที ฝ่ามือขวาสร้างผนึกปรากฏสายลมทมิฬขึ้นมา สายลมเปลี่ยนกลายเป็นมังกรดำแปดตัวพุ่งเข้าหาจี่เฉียนเทียน
จี่เฉียนเทียนเผยรอยยิ้มประหลาด ยามที่มังกรดำเข้ามาถึงเขาก็หายตัวไปแล้ว
ทว่าขณะที่กำลังจะหายตัวไปนั้น แววตาหวังหลินเผยแสงลึกลับ เตาหลอมเทพโบราณปรากฏขึ้นรอบหวังหลิน เพียงกระพริบตาหวังหลินก็หายตัวไปทันที เขาปรากฏตัวอีกครั้งในจังหวะที่จี่เฉียนเทียนกำลังล่าถอย
หลังจากนั้นเตาหลอมเทพโบราณยังไม่หายไปไหน หวังหลินโยนกำปั้นออกไป จี่เฉียนเทียนหันกลับมาและโยนกำปั้นชกใส่หมัดของหวังหลินทันที
ปัง!
หวังหลินกระอักโลหิตและกระเด็นกลับ ในเวลาเดียวกันจี่เฉียนเทียนก็ถูกดันกลับไปด้วย ครานี้ฉิงชุ่ยสร้างผนึกในฝ่ามือ หยาดฝนจำนวนมากปรากฏขึ้นพุ่งส่งเข้าไปใกล้
จี่เฉียนเทียนเยาะเย้ยและใช้ความเร็วเพื่อจะหายตัวไปอีกครั้ง แววตาหวังหลินกระพริบเย็นเยียบและร้องตะโกน “ศิษย์พี่ ช่วยข้าประคองพลังเทพต้นกำเนิดด้วย!” ในเวลานั้นหวังหลินชี้ออกไปและร้องตะโกน “หยุด!”
เพียงคำเดียว พลังดั้งเดิมที่เหลืออยู่ทั้งหมดของหวังหลินรวมถึงพลังเทพดั้งเดิมพลันเริ่มเคลื่อนไหว ทั้งหมดไหลผ่านแขนขวาเข้าไปในความว่างเปล่า ฉิงชุ่ยโบกแขนขวาโดยไม่ลังเลและส่งพลังเทพต้นกำเนิดที่เหลืออยู่จำนวนครึ่งนึงเข้าไปในร่างหวังหลิน
พลังเทพต้นกำเนิดที่เข้าไปในร่างหวังหลินถือว่าทรงพลังเป็นอย่างยิ่ง มันโผล่ออกมาผ่านแขนขวาหวังหลินทันที
วิชายับยั้งคราวนี้เหนือล้ำเกินกว่าก่อนหน้านี้เป็นอย่างยิ่ง
เพียงคำว่า “หยุด” ร่างจี่เฉียนเทียนก็หยุดชะงักกลางความว่างเปล่า
เย่มู่จื่อเคลื่อนมาข้างหน้าอย่างรวดเร็ว ผนึกที่นี่ป้องกันการเคลื่อนที่พริบตาแต่ความเร็วของเขาไม่ได้ช้านัก ก่อนที่จะเข้ามาใกล้ ฝ่ามือสร้างผนึก ท่อนซุงมายาเบื้องหน้าหมุนอย่างรวดเร็วและหดลงจนกลายเป็นกระบี่ไม้เล่มนึง
กระบี่ไม้เคลื่อนไหวดุจสายฟ้าและแทงทะลุผ่านศีรษะจี่เฉียนเทียน เสียงปะทุดังขึ้นมาพร้อมกับกระบี่เสียบผ่านร่างจี่เฉียนเทียน
จากนั้นกระบี่ไม้ระเบิดกลายเป็นเศษนับไม่ด้วยเต็มไปด้วยพลังทำลายล้างและทำลายอยู่ภายในร่างเขา
ขณะเดียวกันหวู่ต้าวซานโบกสะบักแขน พ่นพลังดั้งเดิมออกมาจากปากเปลี่ยนกลายเป็นฟองจำนวนมาก เสร็จสิ้นในจังหวะหวังหลินหยุดจี่เฉียนเทียน เขาเข้ามาใกล้ตัว ฟองน้ำล้อมรอบจี่เฉียนเทียนก่อนจะระเบิดออก
ยังมีเจ้ามังกรทองด้วย ตอนนี้มันเกลียดจี่เฉียนเทียนเป็นอย่างยิ่ง มันร้องคำราม ธาตุทั้งห้าผสมผสานเข้าด้วยกันและก่อเกิดเป็นมงกุฏมายา!
มงกุฏเข้าใกล้บนจี่เฉียนเทียนในพริบตาและทุบลงใส่ศีรษะเขาอย่างรุนแรง
เซียนเฒ่าทั้งสามโจมตีในเวลาเดียวกัน จี่เฉียนเทียนร้องคำรามและต้องการดิ้นรน แต่ว่าสายเกินไปเสียแล้ว เกระบี่ไม้ ฟองน้ำและมงกุฏตกลงใส่ในเวลาเดียวกันจนเกิดเสียงดังปัง จากนั้นร่างจี่เฉียนเทียนพลันแตกสลาย!
เลือดเนื้อจำนวนมากแตกกระจาย หวังหลินเผยแววตาโลภที่หาได้ยากยิ่งจากการฝึกเซียน เตาหลอมเทพโบราณปรากฏขึ้นรอบตัวและหวังหลินเข้าไปใกล้ร่างที่แตกสลายของจี่เฉียนเทียนในพริบตา
หวังหลินกัดลิ้นและพ่นโลหิตเทพโบราณออกมาจากปาก จากนั้นอ้าแขนและสูดดมเข้าไปอย่างบ้าคลั่ง!
“สืบทอดพลังอำนาจ!”
ดวงดาวขนาดเท่ากำปั้นจากร่างที่แตกสลายของจี่เฉียนเทียนพลันเรืองแสงอ่อนๆ มันปลดปล่อยพลังอำนาจของเทพโบราณออกมา