ตอนที่ 1026 ไปเผ่าหยานเฉิน

หลัวเฟิงเฝ้ามองอัศวินกุยยี่ จากไปด้วยความรู็สึกผิดเล็กน้อย ภายนอกดูไม่มีความแตกต่าง แต่ภายในใจของเขามีบางอย่างเกิดขึ้น

“ช่างน่าเสียดาย หอคอยมุกเป็นหนึ่งเดียวกับหอคอยดวงดาว การให้เขายืมไม่ใช่ปัญหาใหญ่ แต่อัศวินเมื่อหลอมรวมกับมันจะอยู่ไปจนตาย ในไม่กี่ร้อยยุคข้าอาจจะเป็นอัศวินก็ได้ใครจะรู้” หลัวเฟิงคิด

“หลัวเฟิง ข้าคิดว่าเจ้าควรให้อัศวินกุยยี่ยืม ด้วยสถานะของเขาไม่ใช่เรื่องง่ายที่เขาจะขอแบบนี้” อัศวินปีกสีเลือดเดินเข้าหา

“ฮ่า ฮ่า ข้าไม่มีอะไรจะพูดจริงๆ” หลัวเฟิงหัวเราะและส่ายหัว ไม่ใช่เขาไม่ต้องการให้ยืม แต่เขาทำไม่ได้

“มันขึ้นอยู่กับเจ้า เจ้าเป็นคนที่ทะเยอทะยาน” อัศวินปีกสีเลือดกล่าว

“จริงแล้วข้าต้องการจะให้” หลัวเฟิงตอบ

หลัวเฟิงต้องการสัมผัสความลึกลับของดวงดาวต้นกำเนิด แต่เขาก็รู้ว่าพลังของเขาทำแบบนั้นไม่ได้

———-

อัศวินหลายคนได้เดินทางมาหาหลัวเฟิงในช่วงเวลาที่ผ่านมา พวกเขามาขอยืมสมบัติกับหลัวเฟิงเพราะคิดว่าหลัวเฟิงจะไม่เข้าไปยังดวงดาวต้นกำเนิด

พวกเขาทั้งหมดถูกปฎิเสธ

ในบรรดาผู้ที่ได้มาหาหลัวเฟิงนั้นมีตั้งแต่เพื่อน คนสนิท หรือคนที่ไม่เคยพบมาก่อน

———-

ข่าวชุดแรกเกี่ยวกับการปฎิเสธอัศวินที่ไปหาหลัวเฟิงกระจายออกมาอย่างรวดเร็ว อัศวินที่ไปหาหลัวเฟิงทั้งหมดรู้ว่าหลัวเฟิงต้องการไปเสี่ยงในดวงดาวต้นกำเนิด ผู้ที่ต้องการยืมสมบัติที่แท้จริงจากหลัวเฟิงได้ถูกปฎิเสธทั้งหมด

การพูดคุยในหัวข้อนี้เป็นเรื่องทั่วไปที่จะได้ยิน

“หลัวเฟิงต้องการไปที่ดวงดาวต้นกำเนิด?”

“เขาเป็นเพียงอมตะ แม้ว่าเขาจะมีพลังเหมือนกับอัศวินชั้นกลาง เขายังเป็นเหมือนขุมทรัพทย์เดินได้จากสมบัติที่เขามีจำนวนมาก สิ่งมีชีวิตจากเผ่าพันธุ์อื่นจะทำการโจมตีเขาทันที มันไม่ถือเป็นการทำลายตัวเองงั้นเรอะ”

“ถ้าเขาต้องการหาที่ตายแล้วทำไมต้องสนใจ”

“การไปดวงดาวต้นกำเนิดในระดับนั้นถือเป็นการฆ่าตัวตาย”

“มาคอยดูว่าจุดจบจะเป็นอย่างไรเมื่อเขาเข้าสู่ดวงดาวต้นกำเนิด”

“ไม่เป็นไรหากเขาจะตาย แต่สมบัติที่แท้จริงจะไปอยู่ในมือของเผ่าพันธุ์อื่น นั้นถือเป็นการศูนย์เสียงของทั้งเผ่าพันธุ์ มันคือความผิดพลาดที่ร้ายแรง”

“ไม่จำเป็นต้องกังวล ผู้นำเมืองให้ความสำคัญกับเขามาก อาจจัดตั้งทีมผู้ยิ่งใหญ่สองคนให้กับเขาก็ได้ใครจะรู้”

มีอัศวินจำนวนมากที่มีอาการอิจฉาหรือเห็นเขาเป็นตัวเกะกะ เหล่าอัศวินได้หาของมีค่าเพื่อเผ่าพันธุ์และใช้คะแนนส่วนรวมในการแลกเปลี่ยนของมีค่าหรือทรัพยากร

ด้วยสถานะระดับห้วงมิติของหลัวเฟิงที่มีสมบัติที่แท้จริงประเภทจิตวิญญาณ ทำให้อัศวินที่ไม่พอใจเขาได้พัฒนาเป็นศัตรูต่อเขา

อัศวินเหล่านี้กำลังเฝ้าดูหลัวเฟิงทำตัวโง่เขล่า

ดวงดาวต้นกำเนิดเป็นสถานที่ที่พบเจอเจ้าแห่งจักรวาลและผู้ยิ่งใหญ่ได้ไม่ยาก แม้แต่อัศวินชั้นสูงต้องรวมทีมเพื่อความอยู่รอด หลัวเฟิงที่เป็นเพียงนักสู้ระดับอมตะ จะเทียบกับพวกเขาเหล่านี้ได้อย่างไร

แม้ว่าจะมีรูปแบบชีวิตพิเศษ กับเทคนิคพรสวรรค์ ก็ยังไม่ถือว่ามีโอกาสรอด เขาก็เพียงแค่อมตะ มันถูกกำหนดแต่แรกแล้วว่าเขาไม่สามารถที่จะสร้างปาฎิหาริย์ได้

———-

ภูเขาสายฟ้าในจักรวาลเสมือน

ศิษย์อาจารย์ได้มาพบกัน

“ข้าจะไม่เข้าไปยังดวงดาวต้นกำเนิด พลังของข้ายังไม่เพียงพอ” ดวงตาทรูหยันแสดงความขมขื่น

“ข้ารักความอันตราย แต่ข้ารู้ว่าข้าต้องยืนอยู่ที่ไหน หลัวเฟิง เจ้าเป็นศิษย์ของข้า ข้าจึงขอแนะนำเจ้า พลังของเจ้าน่าประทับใจ แต่ก็ยังไม่ควรเร่งรีบเข้าไปยังดวงดาวต้นกำเนิด ความต้องการของเจ้าอาจทำให้ความสัมพันธ์ของสองผู้ยิ่งใหญ่แตกหัก”

หลัวเฟิงได้แต่หัวเราะ

มีสองผู้ยิ่งใหญ่ได้ทำการขอยืมสมบัติที่แท้จริงของเขา แล้วทั้งสองต้องการยืมสมบัติที่แท้จริงประเภทจิตวิญญาณ แต่เขาก็ไม่สามารถทำตามคำขอของทั้งสองได้ และเขาก็ไม่สามารถที่จะอธิบายว่าทำไม

“เจ้าเป็นศิษย์ของข้า เจ้าสามารถแบ่งปันความรู้สึกกับข้าได้” ทรูหยันหัวเราะ

“ไม่ว่ายังไง ถ้าเจ้าจะเข้าไปยังดวงดาวต้นกำเนิด เจ้าต้องเตรียมตัวให้พร้อม จากข้อมูลที่ข้าได้มามันอันตรายมากจริงๆ”

หลัวเฟิงพยักหน้า อัศวินชั้นสูงถูกฆ่าเป็นเรื่องปกติในดวงดาวต้นกำเนิด ผู้ยิ่งใหญ่ยังต้องตายที่นั่น แม้แต่เจ้าแห่งจักรวาลก็อาจจะต้องตายเช่นกัน

“อาจารย์ ข้ากำลังเตรียมตัวไว้แล้ว” หลัวเฟิงกล่าว

“การเจ้าที่ไม่ได้ส่งสมบัติที่แท้จริงให้กับใคร อัศวินในเผ่าพันธุ์กำลังดูเจ้าสร้างเรื่องตลก แม้แต่เพื่อนของเจ้าก็ยังไม่มีความมั่นใจว่ามันจะเป็นไปได้”

“ข้าที่เป็นอาจารย์ได้เฝ้าดูการเจริญเติบโตของเจ้า ข้าเชื่อในตัวเจ้า”

หลัวเฟิงยิ้มกว้าง

“จำไว้ อย่าให้โอกาสพวกเยาะเย้ยเจ้า” ทรูหยันกล่าว

“ครับ อาจารย์” หลัวเฟิงกล่าวและพยักหน้า

หลัวเฟิงเฝ้ามองทรูหยันจากไปได้ซักระยะ

“นอกจากอาจารย์แล้วไม่มีคนอื่นเชื่อว่าข้าจะสร้างปาฎิหาริย์ได้สำเร็จ แม้แต่ข้าก็ยังไม่มั่นใจในพลังปัจจุบันของตัวเอง การแย่งสมบัติที่แท้จริงจากผู้ยิ่งใหญ่ มันก็เหมือนกับการแย่งอาหารจากปากเสือ”

หลัวเฟิงมั่นใจในพลังของเขาที่จะวิ่งหนีไปที่ไหนก็ได้ในจักรวาล ดวงดาวต้นกำเนิดเป็นที่รวมตัวของสิ่งมีชีวิตสูงสุดนับล้านๆ เผ่าพันธุ์ ที่นั่นจะเต็มไปด้วยการต่อสู้นองเลือดที่แท้จริง ของอาจจะต้องพึ่งพาเกราะพลังที่อาจารย์ท่านผู้ยิ่งใหญ่ ได้ฝากไว้กับศิษย์พี่รองของเขา

เกราะพลังเป็นสิ่งที่ถูกทำมาเพื่อศิษย์คนที่สามของเขาเป็นพิเศษ มันถูกสร้างเป็นพิเศษตามแผนการของอาจารย์ มันถูกปรับแต่งให้เข้ากับหลัวเฟิงจนถึงระดับสูงสุด

“แม้ว่าเกราะพลังจะต่ำกว่าหอคอยดวงดาว แต่มันจะต้องมีพลังในฐานะสมบัติที่แท้จริงระดับสูงหรือชั้นยอด มันจะต้องแข็งแกร่งกว่าปีกซือหวู๋มาก” หลัวเฟิงคิด

———-

เผ่าพันธุ์หยานเฉิน อาศัยอยู่ในดินแดนห่างไกลจากมนุษย์ มันเป็นเผ่าพันธุ์อิสระที่ครอบครองพื้นที่ขนาดใหญ่ของจักรวาล

ดวงเคราะห์ที่ปกคลุมด้วยแสงสีเขียวล้อมรอบ มีสิ่งมีชีวิตน่าเกลียดระดับอมตะอยู่บนดาวเคราะห์ หนุ่มในชุดเกราะสีทองได้ปรากฎตัวบนดาวเคราะห์

สิ่งมีชีวิตเยาว์วัยในชุดเกราะสีทองแสดงรอยยิ้มพร้อมพูด “ไม่เลว”

สิ่งมีชีวิตดูน่าเกลียดทำความเคารพซ้ำๆ “เผ่าพันธุ์ที่อยู่ภายใต้คำสั่งของข้าได้วางสัญลักษณ์ในตำแหน่งต่างๆ มากมาย และตำแหน่งนี้ใกล้กับเผ่าพันธุ์หยานเฉินที่สุด”

หลัวเฟิงโบกมือและนำสิ่งมีชีวิตน่าเกลียดเข้ามาในแหวนโลก “จากที่นี่ไปยังเผ่าพันธุ์หยานเฉินยังคงห่างไกลมาก โชคดีที่มียานกาแล็กซี่อยู่”

หลัวเฟิงนำยานอวกาศขนาดฝ่ามือออกมา เขาพูดว่าใหญ่ขึ้น ยานอวกาศก็ค่อยๆ ขยายขนาดใหญ่ขึ้นต่อเนื่อง เขาใช้พลังงานอมตะกระตุ้นการเปลี่ยนแปลงให้กับยานกาแล็กซี่ ตอนนี้มันมีขนาดใหญ่และลอยอยู่ในอากาศ

หลัวเฟิงหัวเราะขณะก้าวไปยังยานอวกาศ เขายืนบนดาดฟ้ายานอวกาศ และมองไปยังแสงดาวที่เต็มไปทั่วท้องฟ้า

หลัวเฟิงใส่พลังงานจนมันขยายตัวยาว 3,200 เมตร

“ออกตัว” หลัวเฟิงสั่งด้วยความคิด

ยานโบราณได้เร่งความเร็วขึ้นในทันที ขณะที่มันออกตัวได้ทิ้งเปลวไฟสีเงินเป็นทาง ความเร็วของมันเกือบถึงความเร็วแสงในทันที ไม่นานมันก็หายไปจากอวกาศไปยังจักรวาลมืด

ภายในจักรวาลมืด ยานอวกาศได้เร่งความเร็วขึ้นอย่างบ้าคลั่ง ความเร็วมากกว่าความเร็วแสง 10 เท่า…20 เท่า…30 เท่า

ความเร็วมากกว่าความเร็วแสง 100 เท่า…200 เท่า…300 เท่า

“ฮ่า ฮ่า…มันอัศจรรย์มาก” หลัวเฟิงหัวเราะขณะที่ยืนจับราวจับบนดาดฟ้ายาน เขามองออกไปด้านนอกเห็นเกราะป้องกันที่ยานได้สร้างขึ้นมา

“ยานลำนี้เร็วมากกว่ายานที่มีรูปแบบชีวิตมาก”

หลัวเฟิงเพิ่มความเร็วของยานกาแล็กซี่จนมาถึงเกือบ 800 เท่าของความเร็วแสง ความเร็วของยานหยุดเพิ่มขึ้นเพราะขีดจำกัดพลังของหลัวเฟิง ไม่ใช่ขีดจำกัดของยาน ถ้าหลัวเฟิงเผาผลาญพลังงานความเร็วของมันก็จะยิ่งเร็วขึ้น แล้วถ้าความเข้าใจกฎของหลัวเฟิงสูงกว่านี้ความเร็วก็จะยิ่งเพิ่มขึ้น

“ข้าคิดว่ามันน่าจะใช้เวลาประมาณสองเดือนในการเดินทางผ่านจักรวาลมืดไปยังที่อยู่ของเผ่าหยานเฉิน”

เผ่าหยานเฉินอาศัยอยู่ในอาณาเขตจักรวาลขนาดใหญ่ สิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่ที่อาศัยอยู่ที่นี่จะเรียกว่าดินแดนลับหยานเฉิน

หลัวเฟิงที่นั่งมาในยานกาแล็กซี่เป็นเวลาสามเดือนในจักรวาลมืดก็เริ่มลดความเร็วลง แล้วยานอวกาศได้ออกจากจักรวาลมืด

หลัวเฟิงที่ยืนอยู่ในดาดฟ้ายานอวกาศ เขามองออกไปขณะที่จับราวกั้น “ในที่สุดข้าก็มาถึงดินแดนลับหยานเฉิน”