ตอนที่ 1029 ผู้ยิ่งใหญ่

จักรพรรดิเพลิงยืนปิดตาอยู่ในวังหลัก เขากำลังรับรู้คลื่นอวกาศรอบๆ ยานของหลัวเฟิง

“จักรพรรดิเพลิงคิดเกี่ยวกับมนุษย์นั้นมากเกินไป” อันวินปาเฟิงกล่าว

อัศวินปาเฟิงยืนอยู่ด้านหลังจักรพรรดิเพลิงเงียบๆ

จักรพรรดิเพลิงเปิดตา

ยานรูปแบบชีวิตของหลัวเฟิงหยุด แล้วสิ่งมีชีวิตในร่างเกราะทองออกมาด้านนอกตัวยาน หลังจากนั้นแสงสีเขียวก็ปรากฎขึ้นบนอวกาศ

“การเคลื่อนย้ายผ่านจักรวรรดิเทพ? รู้สึกว่าน้องสามจะยอมแพ้แล้ว” จักรพรรดิเพลิงแสดงความประหลาดใจ

การเคลื่อนย้ายผ่านจักรวรรดิเทพสามารถทำได้ในพื้นที่ที่มีการผนึกกฎอวกาศ

“ดูเหมือนว่าดาบสายน้ำ กำลังกลัว เขาคงรู้ว่าสิ่งมีชีวิตที่ยิ่งใหญ่จากเผ่าพันธุ์อื่นกำลังมา เขาคงจะหนีกลับไปยังดินแดนของมนุษย์”

จักรพรรดิเพลิงยิ้ม

“มันเป็นเพราะความเมตตาของเจ้า ถ้าเจ้าทำการโจมตีเขาด้วยการควบคุมกฎอวกาศและเวลาเขาจะไม่มีทางหนีไปได้แน่นอน”

จักรพรรดิเพลิงมองไปยังภาพตรงหน้าและยิ้ม เขาไม่ได้พูดอะไรเพียงแค่มอง

หลัวเฟิงโบกมือและนักสู้อมตะหน้าเกลียดก็ปรากฎตัวขึ้นมาในท่าก้มต่ำหน้าหลัวเฟิง และก้าวไปยังแสงสีเขียว

หลัวเฟิงที่ออกมาด้านนอกยานอวากาศก็กลับเข้าไปในยานอวกาศและเดินหน้าต่อไป

“ทำไมเขาถึงกลับเข้าไป และส่งทาสไปไหน? ทำไม?” จักรพรรดิเพลิงขมวดคิ้ว

อัศวินปาเฟิงก็สับสนเช่นกัน

“สิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่จากเผ่าพันธุ์อื่นได้มาถึงแล้ว” จักรพรรดิเพลิงยิ้ม

อีกด้านหนึ่งของอวกาศมีสิ่งมีชีวิตเหมือนกับงูขนาดมหึมาที่มีท้องสีเงิน หลังสีดำ กับสองปีกบนนั้น บนหน้าผากของมันมี 9 เขา เขามีรูปร่างโค้งงอคล้ายมงกุฎ ดวงตาผสมระหว่างแสงสีเขียวและสีทอง เมื่อเขาสังเกตเห็นการจ้องมองของจักรพรรดิเพลิง เขาทำการก้มหัวลงเพื่อเป็นการเคารพจักรพรรดิเพลิง

“ผู้นำมารปีกจากเผ่ามาร” อัศวินปาเฟิงกล่าว

“เขาเป็นผู้ยิ่งใหญ่ที่มีความทะเยอะทะยานสูง”

จักรพรรดิเพลิงได้มองไปยังส่วนอื่นของจักรวาล เขาเป็นผู้อาวุโสจากเผ่าพันธุ์กบ ผู้อาวุโสได้สังเกตถึงจักรพรรดิเพลิงก็ทำความเคารพเขาเล็กน้อย

“ทั้งสองคนนั้นยอดเยี่ยม โอ้ ดูเหมือนคนที่สามกำลังมา” จักพรรดิเพลิงพูดเสียงเบา

จักรพรรดิเพลิงหันไปมองอีกทางหนึ่ง สิ่งมีชีวิตรูปร่างมนุษย์ได้บินตรงมาที่เขา ที่หน้าผากของเขามีเขาที่บิดเป็นเกลียว ดวงตาสีฟ้าของเขาเหมือนจะเจาะทะลุเข้าไปยังจิตวิญญาณ สิ่งมีชีวิตนี้ทำการโค้งคำนับให้กับจักรพรรดิเพลิง

“อัศวินหม่าชาง มีสมบัติที่แท้จริงเกี่ยวกับพื้นที่ ด้วยสมบัตินี้หลัวเฟิงมีโอกาสหนีได้เพียงเล็กน้อย”

“ทั้งสามเป็นสิ่งมีชีวิตสูงสุดที่มีความเชี่ยวชาญพิเศษ”

จักรพรรดิเพลิงยิ้ม “น้องสาม งานฉลองนี้ข้าเตรียมไว้ให้เจ้า”

พลังงานอมตะที่ออกมาจากวังหลักได้อ่อนลง ทำให้ผนึกกฎอวกาศได้หายไปในระยะ 100 ปีแสง

“ดาบสายน้ำ ควรอยู่ที่นั่น สมบัติที่แท้จริงทั้งหมดต้องเป็นของข้า” ผู้นำมารปีกส่งเสียงแหบแห้ง แล้วทำการเทเลพอต

“สมบัติที่แท้จริงของจักรพรรดิดาบสายน้ำ ต้องเป็นของเผ่าพันธุ์เรา” ผู้อาวุโสเผ่าพันธุ์กบทำการเทเลพอตไปยังตำแหน่งที่ถูกระบุไว้

“ถ้าข้ามีสมบัติที่แท้จริงประเภทจิตวิญญาณและสมบัติที่แท้จริงวังบิน เจ้าแห่งจักรวาลก็ทำการฆ่าข้าได้ยาก” อัศวินหม่าชางกล่าว

ข่าวจักรพรรดิเพลิงได้ปล่อยออกไปทั่วทั้งจักรวาล อัศวินทั่วไปก็จะไม่เข้ามายุ่ง ทำให้มีผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสามปรากฎตัวเป็นพวกแรก

———–

ยานอวกาศมีชีวิตได้ชะลอตัวลงและหยุด

“ผนึกอวกาศหายไป?” หลัวเฟิงได้มายืนในอวกาศและมองเห็นหอกแทรกผ่านไปทั่ว

“ทำไมเขาถึงหยุดการผนึกกฎอกวาศ”

หลัวเฟิงหลับตาและรับรู้ความรู้สึกรอบๆ ร่างเผ่าโมชานของเขามีสัมผัสที่ดีกว่าอัศวิน เขาตวรจสอบจนไปถึงดินแดนของเผ่าเทพเพลิงด้านหน้า คลื่นอวกาศรอบตัวเขาระยะ 100 ปีแสงกลับคืนมาปกติ

“ไม่ว่าเจ้าจะทำอะไร มันก็ช่วยข้าไว้ได้ 100 ปี”

หลัวเฟิงโบกมือและนำยานอวกาศกลับไปยังแหวนโลก เขาเริ่มต้นทำการเทเลพอต

เงาของงูขนาดใหญ่ได้โผล่ออกมา

“คลื่นการเทเลพอต” ผู้นำมารปีกมีดวงตาแสดงความตื่นเต้น ส่วนผู้อาวุโสปราชญ์กบ กับอัศวินหม่าชางที่ปรากฎตัวในจุดอื่นไม่สามารถรับรู้ถึงคลื่นการเทเลพอต ผู้นำมารปีกอยู่ใกล้กับหลัวเฟิงที่สุด

อัศวินสามารถรับรู้ถึงคลื่นการเทเลพอตได้ในระยะ 1 พันปีแสง

ผู้นำมารปีกได้ขยับปีกและทำการเทเลพอตไปหาหลัวเฟิง

———-

หลัวเฟิงมาถึงบริเวณรอบนอกจากพื้นที่ผนึกอวกาศ

“ทำไมศิษย์พี่รองถึงทำให้ระยะมันแคบลง”

หลัวเฟิงยืนอยู่ตรงพื้นที่เหมือนกับหมอกปกคลุมได้หันกลับไปด้านหลัง “รึว่ามีเผ่าพันธุ์อื่นมาถึงแล้ว”

หลัวเฟิงบินตรงเข้าไปยังพื้นที่ผนึกกฎอวกาศจนเป็นลำแสง

หลัวเฟิงที่กำลังบินเข้าไปยังพื้นที่ผนึกกฎอวกาศได้ถูกพบโดนผู้นำมารปีกที่ปรากฎตัวอยู่ห่างออกมา

“มนุษย์ ดาบสายน้ำ” ผู้นำมารปีกส่งเสียงแหบแห้งที่เต็มไปด้วยพลังงานอมตะออกไป

ผู้นำมารปีกได้บินตามหลัวเฟิง

———-

หลัวเฟิงที่บินอยู่ในดินแดนลับของเผ่าเทพเพลิงด้วยความเร็วแสงได้หันไปมองยังด้านล่างที่มีผู้นำมารปีกกำลังตามมา

“ไม่มีทางตามทัน” หลัวเฟิงส่งเสียงออกไปชัดเจน

“มนุษย์ ไม่มีทางหนีพ้น” ผู้นำมารปีกคำรามและตามไล่ล่าหลัวเฟิง

หลัวเฟิงไม่ได้กังวลที่ถูกไล่ตาม เขาได้บินจนใกล้ความเร็วแสงจนถึงความเร็วสูงสุดของเขาแล้ว เขาไม่สามารถที่จะเข้าไปในจักรวาลมืดได้เพราะพิกัดในจักรวาลมืดได้ถูกขวางเอาไว้ทั้งหมด

“ขอบเขตกฎ” ผู้นำมารปีกได้ใช้อาณาเขตกฎเวลารอบเขาในระยะ 60 ล้านกิโลเมตรเพื่อหยุดหลัวเฟิง

หลัวเฟิงทำการเผาผลาญพลังงานเพื่อรักษาความเร็วเดิมไว้

“ขอบเขตกฎเรียบง่ายมันไร้ประโยชน์” หลัวเฟิงส่งเสียงบอกผู้นำมารปีก

แต่ทันใดนั้น คลื่นพลังที่รุนแรงจนทำให้หลัวเฟิงกลัวปรากฎขึ้นมา

หลัวเฟิงได้รับรู้ว่ามีผู้ล่าจากเผ่าพันธุ์อื่นมาอีกหนึ่ง

ผู้นำมารปีกที่มองด้านล่างหลัวเฟิงอยู่ได้รับรู้ถึงความผิดปกติ ปราชญ์กบ และอัศวินหม่าชาง กำลังบินตรงเข้าหาผู้นำมารปีก

ทั้งสองได้เทเลพอตมายังขอบพื้นที่ผนึกกฎอวกาศและเข้ามาในพื้นที่เพื่อทำการไล่ล่าหลัวเฟิง

สามผู้ยิ่งใหญ่กำลังไล่ตามหลัวเฟิง แต่ยังไงพวกเขาก็ทำการเทเลพอตในพื้นที่ผนึกกฎอวกาศไม่ได้

“ฮ่า ฮ่า กบ มารปีก นี่มันพื้นที่ผนึกกฎอวกาศ ขอบเขตกฎเพียงอย่างเดียวอาจส่งผลกระทบกับจักรพรรดิดาบสายน้ำ แต่ไม่พอที่จะจับและฆ่าเขา” อัศวินหม่าชางกล่าว

“ดูเหมือนมันจะเป็นโชคของข้าเพียงคนเดียว สมบัติที่แท้จริงประเภทจิตวิญญาณต้องเป็นของข้า”

“อาณาจักรทะเลทราย” อัศวินหม่าชางส่งเสียงดังออกมา พื้นที่ขนาดใหญ่ที่เกิดจากเม็ดทรายที่ไม่สามารถทำลายได้ปรากฎออกมา แต่ละเม็ดทรายนั้นอ่อนแอ แต่ถ้ารวมกันก็สามารถที่จะทำลายอัศวินได้ไม่ยาก

ผู้นำมารปีกส่งเสียงออกมาด้วยความโกรธ “อัศวินหม่าชาง สมบัติที่แท้จริงพวกนั้นต้องเป็นของข้า”

“อัศวินหม่าชางอย่าเห็นแก่ตัว” ปราชญ์กบได้ส่งเสียงพร้อมจ้องไปที่อัศวินหม่าชาง

อัศวินหม่าชางไม่แสดงท่าทีอะไร “พวกมันคือของข้า เจ้ากบการโจมตีจิตวิญญาณนั้นไม่มีผลกับข้าเลย ข้าจะไม่เสียเวลากับพวกเจ้าทั้งคู่ มนุษย์ต้องตาย และสมบัติต้องเป็นของข้า”

ภายใต้การจัดการเม็ดทรายของอัศวินหม่าชางที่ส่งพลังไปจนมันส่งแสงขึ้นบริเวณหลัวเฟิงอยู่ เม็ดทรายได้รวมตัวกันจนเป็นวังวนพุ่งใส่หลัวเฟิง

จักรพรรดิเพลิงทำการเฝ้าดูเหตุการณ์ทั้งหมดที่วังหลักของเขา

“น้องสามอย่าโทษข้าที่เจ้าสูญเสียสมบัติทั้งหมดไป เจ้าเป็นหนึ่งในผู้ต้องการเกราะพลัง”