ตอนที่ 1068 การต่อสู้กับบรรพบุรุษสัตว์อวกาศ
ท่านผู้ยิ่งใหญ่ได้ปรากฎตัวขึ้นมาบนยอดของภูเขา
“เจ้าเรียกข้ามาดื่มงั้นหรือ?” ท่านผู้ยิ่งใหญ่ ถามขณะเดินเข้าหาบรรพบุรุษสัตว์อวกาศ
ท่านผู้ยิ่งใหญ่มองดูจุดที่บรรพบุรุษชี้ เขาพบหลัวเฟิงกำลังนั่งอยู่ข้างหน้าผา เขาทั้งดีใจและประหลาดใจจากการได้เห็นหลัวเฟิง หลังจากนั้นเขาก็หัวเราะออกมา
“ตาแก่สัตว์เทพ ไม่มีใครสักคนในจักรวาลที่แข่งกับเจ้าในเส้นทางเทพทั้ง 8 ได้ แต่ศิษย์ข้าคนนี้สามารถสร้างเทคนิคด้วยการแกะสลักภาพสัตว์เทพทองทั้ง 8”
“เจ้าจะยอมรับความพ่ายแพ้ของเจ้าไหม”
“บอกว่าข้าจะแพ้ก่อนที่ข้าจะได้สู้กับเขาได้ยังไง” บรรพบุรุษกล่าว
ท่านผู้ยิ่งใหญ่ส่ายหัว “หยุดเล่นลิ้นเถอะ”
บรรพบุรุษเทพไม่ต้องการที่จะสร้างความบาดหมาง “ลูกศิษย์เจ้านั้นน่าประทับใจ มันเป็นเพราะโชคของเขาที่สร้างเทคนิคขึ้นมา แต่ก็ไม่มีใครในประวัติศาสตร์ที่ฝึกฝนเทคนิคแกะสลักภาพได้ใน 180 ล้านปี โดยไม่มีคำแนะนำ”
“นอกจากนี้เขายังทำความเข้าใจหัวใจสัตว์เทพ มันเป็นสาเหตุที่ทำให้เขาเข้าใจภาพแกะสลักสัตว์เทพทองทั้ง 8 ได้ง่าย มันเป็นเรื่องง่ายสำหรับเขาที่จะสร้างเทคนิคระดับอัศวิน ถ้าเขาสละเวลาและพลังงาน เขาก็สามารถสร้างเทคนิคระดับเจ้าแห่งจักรวาลได้เช่นกัน”
************************
แม้แต่เจ้าแห่งจักรวาลตัวจริงก็ยังต้องใช้เวลายาวนานในการสร้างเทคนิคสูงสุดของเจ้าแห่งจักรวาล สำหรับผู้ไปตามเส้นทางแกะสลักภาพได้ดีสามารถสร้างเทคนิคของอัศวินชั้นสูง เมื่อมาถึงความสำเร็จระดับหลัวเฟิง
“หัวใจสัตว์เทพงั้นเรอะ มันเป็นเรื่องประหลาดใจที่น่ายินดี เป็นเรื่องที่น่ายินดีจริงๆ”
“เขาที่เป็นอสูรเขาทอง เขาจึงถือเป็นทายาทของสัตว์เทพ สายเลือดของเขาใกล้เคียงกับสัตว์เทพทอง ทำให้เขาศึกษาจนเข้าใจหัวใจสัตว์เทพ มันอาจเป็นเพราะโชคของเขา ข้าก็พูดไม่ได้ว่าเป็นเพียงแค่โชคอย่างดียว”
ท่านผู้ยิ่งใหญ่หัวเราะออกมาเสียงดัง
ไม่น่าแปลกใจที่ท่านผู้ยิ่งใหญ่จะภาคภูมิใจ ความสำเร็จในเส้นทางการแกะสลักภาพจะทำให้ความเข้าใจกฎดียิ่งขึ้น จะไม่มีอุปสรรคที่หลัวเฟิงจะกลายเป็นเจ้าแห่งจักรวาล โดยเฉพาะกับหัวใจสัตว์เทพ ที่ทำให้ก้าวหน้าไปตามเส้นทางสัตว์เทพ มันเป็นความท้าทายที่สำคัญสุดในการเปลี่ยนจากอัศวิน ไปเป็นเจ้าแห่งจักรวาล แม้ว่าจะมีโอกาสน้อยในการเป็นเจ้าแห่งจักรวาล แต่ตอนนี้เขาก็มีโอกาสสูงมากแล้ว
เจ้ารู้หรือไม่ว่าศิษย์ของข้าได้รับเทคนิคสืบทอดมาก่อน และเขาศึกษาได้ดีจากการเรียนสองภาพแกะสลัก ไม่ว่ายังไงก็เป็นสิ่งที่น่าประทับใจที่เขาสามารถสร้างเทคนิคสูงสุดและเข้าใจหัวใจสัตว์เทพใน 180 ล้านปี
ท่านผู้ยิ่งใหญ่มองลงไปด้านล่าง
———-
ด้านหน้าหน้าผา
พลังงานจากภาพแกะสลักเทียบเคียงกับพลังจากรูปปั้นสัตว์เทพทั้งสามที่เป็นเทคนิคสูงสุดของเจ้าแห่งจักรวาล
“ข้าเป็นคนทำมัน มันเป็นเทคนิคสูงสุดของเจ้าแห่งจักรวาล” หลัวเฟิงกล่าว
หลัวเฟิงยืนอยู่ตรงหน้าผาเป็นเวลานาน เขารู้สึกเหมือนตกอยู่ในความฝัน
หลัวเฟิงมั่นใจว่าตัวเองสร้างเทคนิคสูงสุดของเจ้าแห่งจักรวาล สำหรับเทคนิคนี้มันเป็นเพียงแค่โชค
หลัวเฟิงมองไปยังท้องฟ้าและส่งเสียงของเขา
“ท่านบรรพบุรุษ ผมขอท้าท่าน” หลัวเฟิงกล่าว
บรรพบุรุษในผ้าคลุมขาวได้บินมาจากระยะไกล เขาลงพื้นพร้อมกับรอยยิ้มให้กับหลัวเฟิง
“เจ้าต้องการท้าทายข้างั้นรึ”
“ครับ”
หลัวเฟิงรู้ดีว่าตัวเองแพ้ก็ยังคงสามารถทำการฝึกและค้นคว้าต่อไปได้ แต่ยังไงเขาก็แค่ต้องเอาชนะบรรพบุรุษให้ได้ใน 1 แสนยุค
“ผมควรจะใช้อาวุธอะไร” หลัวเฟิงถาม
งั้นพวกเราลองมือเปล่าของพวกเราเป็นไง” มือซ้ายของบรรพบุรุษยกขึ้น มือของเขาเริ่มเปลี่ยนกลายเป็นองค์ประกอบอื่น
“มือ?” หลัวเฟิงกล่าว
หลัวเฟิงชะงัก มือมันคืออาวุธใช่ไหม?
“เจ้าเข้าใจหัวใจของสัตว์เทพแล้ว เจ้าไม่คิดว่ามือของเจ้าคืออาวุธเหรอไง” บรรพบุรุษกล่าว
หลัวเฟิงถูกทำให้ตกใจ ความทรงจำที่มีค่าในพันปีของเขากำลังกลับมา การเดินทางในจักรวาลด้วยกรงเล็บและเขาของสัตว์เทพที่เขาคิด แม้แต่การใช้อาวุธจิตวิญญาณ
หลัวเฟิงที่มีช่องว่างขนาดใหญ่ระหว่างการต่อสู้ประชิดและอาวุธจิตวิญญาณ แต่เทคนิคที่เขาสร้างนี้ใช้ได้ทั้งการโจมตีประชิดและอาวุธจิตวิญญาณ
“เส้นทางนักสู้และใช้อาวุธจิตวิญญาณเหมือนกัน” หลัวเฟิงกล่าว
“เจ้าเข้าใจหัวใจสัตว์เทพ มันเป็นสิ่งไม่ดีที่ผสมทั้งสองเข้าด้วยความเข้าใจหัวใจสัตว์เทพ สัตว์เทพตามธรรมชาติจะใช้ร่างกายของตัวเองต่อสู้ มันเป็นสาเหตุสำคัญที่ทำให้ดีในเส้นทางนักสู้ ถ้ามีการทำความเข้าใจหัวใจสัตว์เทพ จะกลายเป็นสัตว์เทพ”
หลัวเฟิงพยักหน้า
ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหลได้บอกกับหลัวเฟิงมาก่อนหน้านี้แล้ว เขาจะทำได้ดีในเส้นทางนักสู้
แต่เขาใช้เวลาไป 180 ล้านปีในการศึกษาการแกะสลักภาพ ไม่ใช่เส้นทางนักสู้หรือผู้ใช้อาวุธจิตวิญญาณ เขาไม่ได้เข้าใจถึงหัวใจสัตว์เทพทั้งหมด
“เจ้ายังคงต้องการอาวุธหรือไม่?” บรรพบุรุษถาม
หลัวเฟิงยิ้ม “ถ้าสัตว์เทพใช้กรงเล็บของพวกเขา ผมก็จะใช้มือเช่นกัน”
“เข้ามา” บรรพบุรุษสั่ง
หลัวเฟิงใช้ร่างเผ่าโมชานในการต่อสู้ บรรพบุรุษสัตว์อวกาศก็ใช้ร่างกายอมตะในระดับเดียวกัน
พลังการแกะสลักจำนวนมากเริ่มไหวออกมาจากร่างกายหลัวเฟิง เขาพุ่งเข้าหาบรรพบุรุษเหมือนลำแสงสีทอง หลัวเฟิงรู้สึกถึงสัตว์เทพในร่างที่ส่งเสียงร้อง
การโจมตีจากเส้นทางสัตว์เทพและเทคนิคสูงสุดของเจ้าแห่งจักรวาล
การโจมตีที่รุนแรงและเร็วยิ่งกว่าปีกซือหวู่
หลัวเฟิงเข้ามาถึงที่ที่บรรพบุรุษยืน เขาเข้าจับบรรพบุรุษสัตว์เทพด้วยมือซ้ายของเขาที่กลายเป็นก้ามปู นิ้วมือที่ทำการเชื่อมต่อกันภายใต้พลังการแกะสลัก
บรรพบุรุษขยับมือเขาปะทะ การปะทะทำให้เขาถอยหลังไป
หลัวเฟิงรู้สึกมีความสุข ความทรงจำของสัตว์เทพได้หลอมรวมเข้ากับเขาในเวลานี้
เข้าปะทะด้วยกรงเล็บและขา
หลัวเฟิงดูดซับแสงสีทองและคำรามเหมือนสัตว์เทพรอบๆ ตัวเขา
บรรพบุรุษถูกกดดัน แม้ว่าเขาจะพยายามต้านมัน ทักษะของหลัวเฟิงก็เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ ตอนนี้เขาเหมือนกำลังเป็นสัตว์เทพจริงๆ
นิ้วของหลัวเฟิงเปลี่ยนเป็นแหลมคมเหมือนกรงเล็บ มันได้เจาะทะลุอกของบรรพบุรุษ
บรรพบุรุษยิ้มและพยักหน้า เขาก้าวถอยหลัง ร่างอมตะของเขาก็ฟื้นฟูคืนมาทันที
“เจ้าชนะ” บรรพบุรุษกล่าว
บรรพบุรุษใช้เพียงเทคนิคชั้นยอดของเจ้าแห่งจักรวาล ร่างกายอมตะของเขาก็อยู่ในระดับเดียวกับหลัวเฟิง ถึงแม้ว่าจะเป็นบรรพบุรุษสัตว์เทพ มันก็ยังเป็นความรู้สึกในชัยชนะที่เหนือกว่า
“ขอบคุณ ท่านบรรพบุรุษ” หลัวเฟิงกล่าว
บรรพบุรุษให้ความสำคัญกับการป้องกันตั้งแต่เริ่มต่อสู้ มันเป็นเหตุลที่ทำให้หลัวเฟิงได้โจมตีดีขึ้นเรื่อยๆ เขาจึงเข้าใจอย่างถ่องแท้ถึงวิธีการต่อสู้ของสัตว์เทพ
“ไม่จำเป็นต้องขอบคุณข้า” บรรพบุรุษส่ายหัวและยิ้ม
“ข้าใช้เทคนิคป้องกันชั้นยอดของเจ้าแห่งจักรวาล แต่ข้ากลับไม่สามารถป้องกันมันได้ ข้าเอาชนะได้ในครั้งแรก แต่เจ้าก็เอาชนะมันได้ด้วยความพยายามหลายครั้ง ไม่จำเป็นต้องเสียเวลา”
หลัวเฟิงเต็มไปด้วยความกตัญญู เขาได้รับประโยชน์มากมายในช่วง 180 ล้านปี
หัวใจสัตว์เทพเป็นเรื่องแปลกใจที่น่ายินดี เส้นทางแกะสลักภาพเป็นเส้นทางใหม่สำหรับเขา นอกจากนี้ เขายังสร้างเทคนิคสูงสุดของเจ้าแห่งจักรวาล
เสียงหัวเราะดังก้องไปทั่วรอบๆ เงาที่บินเข้ามาหาทั้งสอง
ท่านผู้ยิ่งใหญ่ได้มองหลัวเฟิงจากระยะไกล ในที่สุดหลังจาก 180 ล้านปี หลัวเฟิงก็พัฒนา ในอดีตหลัวเฟิงไม่มีเวลาฝึกซ้อมมากนัก เขาอยู่ท่ามกลางสิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่อื่นๆ ด้วยร่างกายอมตะขนาดใหญ่ และเกราะพลัง แต่ถ้าหมายถึงกฎและเทคนิค เขายังอ่อนแออย่างเห็นได้ชัด ตอนนี้ความเข้าใจกฎและเทคนิคของเขาเหนือกว่าแม้แต่เจ้าแห่งจักรวาลที่ยอดเยี่ยมทั้งหลาย
“ศิษย์ของข้าคนนี้ ง่ายที่จะเป็นเจ้าแห่งจักรวาล ความลำบากเพียงอย่างเดียวของเขาบางทีอาจจะคือ การเป็นเจ้าแห่งจักรวาล”
ท่านผู้ยิ่งใหญ่รู้สึกพอใจ จักรพรรดิเพลิงได้ทำให้เขาผิดหวัง นั่นคือเหตุผลที่เขาทุ่มเททุกอย่างทั้งเวลาและทรัพยากรกับศิษย์คนที่สาม มันคือโชคดีที่ศิษย์คนที่สามไม่ได้ทำให้เขาเสียใจ
เสียงหัวเราะได้ดึงดูดหลัวเฟิงและบรรพบุรุษ
“อาจารย์” หลัวเฟิงรู้สึกงงกับอาจารย์ที่บินเข้ามาหาเขา
“ท่านผู้ยิ่งใหญ่อย่าใจแคบ ศิษย์เจ้าเป็นที่น่าประทับใจ แต่อย่าลืมว่าเขามีร่างกายของอสูรเขาทอง วิญญาณของพวกเขารวมเข้ากับร่างอมตะโดยสมบูรณ์ มันเป็นไปไม่ได้ที่จะบอกว่าเขาเป็นมนุษย์หรืออสูรเขาทอง ใครจะบอกได้ว่าเขาจะไม่ยืนหยัดข้างอสูรเขาทอง”
“นั่นมันเรื่องระหว่างพันธมิตรของเจ้า และพวกมนุษย์” ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ลงพื้น
“มันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับข้า ไม่ว่าศิษย์ข้าจะเป็นเผ่าพันธุ์มนุษย์หรือพันธมิตรอสูรอวกาศ ข้าก็ไม่ใส่ใจกับมัน”
หลัวเฟิงก้าวมาข้างหน้าแล้วพูด “อาจารย์”
“โอ…ใช่…อย่าลืมเดิมพันของเรา” ท่านผู้ยิ่งใหญ่ยิ้มและพยักหน้าให้กับบรรพบุรุษ