Skip to content

Swallowed Star 1146

ตอนที่ 1146 : เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล

ด้วย พลังพื้นที่ทอง หลัวเฟิง จึงได้ทำการควบคุมอวกาศและเวลาเอาไว้ได้ ดังนั้นเขาจึงรู้สึกได้ถึงแรงดึงและการตรวจจับของแผ่นไม้สีดำ เพราะองค์ประกอบพวกนี้ แผ่นไม้สีดำ จึงเริ่มแตก เศษไม้ที่แตกออกมานั้นแตกต่างกัน มันอาจจะเป็นสมบัติที่เกิดมาโดยธรรมชาติที่อยู่ในระดับสมบัติที่แท้จริง มันสามารถใหญ่หรือเล็กก็ได้ และมีพลังที่ไร้ขีดจำกัด

“ข้าไม่เคยได้ยินถึงของแปลกๆ แบบนี้มาก่อน” หลัวเฟิง ประหลาดใจ “เพราะบางเหตุผลที่อาจทำให้จักรวาลต้องเสี่ยง ตัวตนอย่าง เจ้าแห่งยันอา, เทพเจ้าผู้นำทาง และเทพเจ้ากอเลียน จำเป็นต้องถูกกำจัด แต่แผ่นไม้สีดำนี้เป็นแค่วัตถุที่ตายไปแล้ว มันจะเป็นอันตรายต่อจักรวาลได้ยังไง?”

แต่สมบัติที่แท้จริงที่ทรงพลังอย่างหอคอยดวงดาวนั้นมันไม่ได้แข็งแกร่งเพียงพอที่จะทำอันตรายต่อจักรวาล นี่ทำให้ หลัวเฟิง สงสัย

“เด็กน้อย” เจ้าแห่งยันอา เย้ยหยัน หลัวเฟิง ตาดวงเดียวของเขาเต็มไปด้วยความไม่พอใจและมองไปที่ หลัวเฟิง “รู้สึกผิด? กลัว? แต่มันสายไปแล้ว จาก ผู้ยิ่งใหญ่ นับไม่ถ้วนของจักรวาลหลัก เจ้าเป็นคนแรกที่จะได้ลิ้มรสพลังของมัน อย่าโทษข้าหากว่าเจ้าเสียเกราะ, ปีกและอาวุธไป ฮ่า ฮ่า!”

ทันใดนั้น เจ้าแห่งยันอา ก็คำรามออกมา “เผาไหม้และทำลาย!”

เขาใช้เทคนิคเดิมซึ่งเป็นแค่เทคนิคร้ายกาจที่ เจ้าแห่งยันอา เข้าใจ!

ฉากแบบเดิมไม่ได้เกิดขึ้น ไฟวนที่เหมือนกับน้ำวนได้เข้าครอบคลุมตัวของ เจ้าแห่งยันอา เอาไว้และเพิ่มพลังออร่าให้กับเขา พลังของเขาเพิ่มขึ้นราวกับติดจรวด

“ข้าจะไม่ทำตัวล้อเล่นอีกต่อไปแล้ว” หลัวเฟิง มองและใช้เทคนิคร้ายกาจของตัวเองออกมาพร้อมกับตะโกน “ข้าคือจักรวาล!”

ฮ่ง!

ร่างอมตะของ หลัวเฟิง ใช้พลังอมตะด้วยความเร็วสูงพร้อมกับแสงสีทองไม่รู้จบที่ได้เข้าครอบคลุมส่วนหนึ่งของพื้นที่นี้ มันได้เกิดการเปลี่ยนแปลงไป…อวกาศที่วุ่นวายปรากฏขึ้นมาในอากาศพร้อมกับเติมเต็มไปทั่วทุกที่ในอวกาศ ทันใดนั้นพื้นรอบๆ ก็เกิดการเปลี่ยนแปลงในพื้นที่ที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางกว่าพันล้านไมล์

“การกระจายตัวของอวกาศที่ปั่นป่วน?” เจ้าแห่งยันอา หัวเราะขึ้นมาด้วยความดีใจ “ในที่สุดเจ้าก็ใช้เทคนิคร้ายกาจของเจ้า ดี”

“ดี แล้วจะได้เห็นดีกัน!” หลัวเฟิง คำรามออกมา

เปร๊ง! เปร๊ง! เปร๊ง!

ภายใน จักรวาลขนาดเล็ก ที่เหมือนกับไข่นั้นมีการไหลของอากาศที่ปั่นป่วนอยู่ทุกที่ ในด้านของพลังแล้ว จักรวาลขนาดเล็ก นั้นแข็งแกร่งกว่า พื้นที่ทอง!

หลัวเฟิง ได้ใช้เทคนิคนี้ในการต่อสู้ครั้งที่แล้ว ดังนั้นแม้ว่า เจ้าแห่งจักรวาลเบลฟ์ จะมีสมบัติประเภทพื้นที่….แต่เขาก็ยังไม่อาจจะหยุด หลัวเฟิง ในการฆ่าอัศวินอวกาศนับ 6,000 คนได้

ตอนนั้น หลัวเฟิง ได้ตะโกนออกมา “เพิ่มพลัง จักรวาลขนาดเล็ก! เพิ่มพลัง พื้นที่ทอง! แม่น้ำเก้าเสือ โจมตี!”

นอกจากหอคอยดวงดาวจะเป็นเทคนิคที่ร้ายกาจแล้ว เทคนิคอีกสามอย่างซึ่งคือ จักรวาลขนาดเล็ก, พื้นที่ทอง และ แม่น้ำเก้าเสือ ต่างก็เป็นเทคนิคที่เป็นชนิดที่แตกต่างกัน ดังนั้นพวกมันจึงไม่ได้ทับซ้อนพลังกัน ในเสี้ยววินาทีทั้งสามก็ได้เพิ่มพลังให้กัน!

ด้วยการเพิ่มพลังนี้ แค่เพียงพื้นที่ทอง และ แม่น้ำเก้าเสือ ก็เพียงพอที่จะจัดการ ออร่าไฟ ลงได้ นี่ยังไม่รวมถึงการที่มี จักรวาลขนาดเล็ก อยู่ด้วย

ฮ่ง! ล่ง! ล่ง!

แรงบดขยี้และขอบเขตเปลวไฟรอบตัว เจ้าแห่งยันอา แทบจะถล่มลงไปภายใต้พลังที่เสริมสร้างกันของ จักรวาลขนาดเล็ก และ พื้นที่ทอง ทำให้แม่น้ำเก้าเสือ มีพลังที่ไม่อาจวัดได้ซึ่งทำให้มันสามารถเข้าโจมตีได้อย่างบ้าคลั่ง

เจ้าแห่งยันอา ตื่นตัวทันที

“ฮ่า ฮ่า! น่าดีใจแต่…เจ้าก็ยังต้องเจอกับความพินาศอยู่ดี!” เจ้าแห่งยันอา คำรามออกมา

ทันใดนั้นเสียงปะทะก็ดังขึ้น ร่างอมตะของเขาเริ่มขยายออก ในเสี้ยววินาทีเขาก็ตัวโตขึ้นถึง 1 ล้านไมล์…ขนาดที่แท้จริงของร่างอมตะของเขา เจ้าแห่งยันอา ตอนนี้สูงกว่าล้านไมล์แล้วพร้อมกับถือแผ่นไม้ดำที่ยาวหลายล้านไมล์ พลังไม่รู้จบที่เกิดขึ้นจากการเผาและทำลายนั้นได้รวบรวมอยู่ในแผ่นไม้นั้นซึ่งทำให้เกิดเส้นลมสีดำอันปั่นป่วนขึ้นมา

เปร๊ง!

โจมตีโดยตรง!

เศษไม้เศษหนึ่งของแผ่นไม้ได้พุ่งตรงเข้ามาปะทะกับการโจมตีของ หลัวเฟิง!

ด้วยการโจมตีนั้น…แม้แต่การเสริมพลังทั้งสองอย่าง แม่น้ำเก้าเสือ ก็ยังคงเริ่มถูกทำลายทีละนิดๆ คลื่นของมันได้แผ่ออกไปด้านข้างราวกับไม่อาจจะกันไฟและลมดำรอบแผ่นไม้ได้ ตอนนั้นแผ่นไม้นั้นยังคงขยายขนาดและความยาวอย่างต่อเนื่อง…มันได้เข้าปะทะกับ หลัวเฟิง โดยตรง

“จักรวาลขนาดเล็ก ควบรวม!” หลัวเฟิง ตะโกนขึ้นมา

ทันใดนั้นลมอันวุ่นวายที่เหมือนจะกระจัดกระจายของ จักรวาลขนาดเล็ก ก็ได้รวมตัวกันรอบดาบผู้เยี่ยมเยือน ในมือขวาของ หลัวเฟิง เหมือนกับพายุ เมื่อมีพลังที่มารามตัวกันนี้ หลัวเฟิง ได้ฟันเข้าไปที่แผ่นไม้ที่กำลังพุ่งเข้ามาหาเขา

เปร๊ง! เปร๊ง! เปร๊ง!

พลังนี้มันสูงเสียดฟ้า…หลัวเฟิง กระเด็นกลับไปหลายพันไมล์ เจ้าแห่งยันอา เองก็เช่นกันที่ต้องกระเด็นกลับไปหลายร้อยไมล์เพราะแรงสะท้อนจากการปะทะอันน่ากลัว

“เป็นไปไม่ได้!” ตาของ เจ้าแห่งยันอา เต็มไปด้วยความตะลึงพร้อมกับมองไปที่แผ่นไม้ในมือก่อนจะคำรามออกมา “ตายซะ!”

“เจ้าคิดว่าข้ากลัวเจ้ารึไง?” หลัวเฟิง พูดขึ้น “เจ้านั่นแหละคือคนที่ต้องตายวันนี้!”

หลัวเฟิง กระพือปีกของเขา จากนั้นภายใต้พลังที่รวมกันของ จักรวาลขนาดเล็ก, พื้นที่ทอง และ แม่น้ำเก้าเสือ…เขาคือสายลมที่พัดมาไม่รู้จบ ด้วยดาบผู้เยี่ยมเยือน ในมือพร้อมกับพลังที่รวมกันจาก จักรวาลขนาดเล็ก ได้ตรงเข้าปะทะ เจ้าแห่งยันอา อีกครั้ง

เปร๊ง! เปร๊ง! เปร๊ง!

ทั้งสองต่างก็เข้าประมือกันด้วยความเร็วแสง ทุกการโจมตีนั้นมีพลังทั้งหมดบรรจุเอาไว้

ทันใดนั้น จักรวาลขนาดเล็ก ที่กว้างขวางก็หายไปอย่างไร้ร่องรอย ขีดจำกัด 9 วินาทีสำหรับการใช้หนึ่งครั้งหมดเวลาลงไปแล้วและแม้ว่าเขาจะสามารถใช้มันต่อได้แต่ หลัวเฟิง ก็ไม่คิดจะต่อสู้แบบนี้ต่อไปอีก

“เจ้าแห่งยันอา ก็ยังคงเป็น เจ้าแห่งยันอา” หลัวเฟิง พูดขึ้น “ข้าเคารพเจ้า! ข้าจะไม่อยู่ที่นี่อีกต่อไป”

จากนั้น หลัวเฟิง ก็ได้กลายเป็นแสงและหนีไปอย่างรวดเร็วแต่อวกาศโดยรอบนั้นถูกผนึกไว้ก่อนหน้านี้นานแล้ว มันไม่มีทางเลยที่เขาจะเทเลพอร์ทได้

“เจ้าอยากหนีเหรอ? ฝันไปเถอะ!” เจ้าแห่งยันอา คำรามออกมาอย่างอาฆาตพร้อมกับไล่ตาม หลัวเฟิง

“ฮ่า ฮ่า! เจ้าคิดว่าจะตามข้าทันรึไง?” หลัวเฟิง หัวเราะออกมา

ด้วยพลังที่เกิดขึ้นมาจาก พื้นที่ทอง และ แม่น้ำเก้าเสือ ทำให้ความเร็วของ เจ้าแห่งยันอา นั้นยังคงด้อยกว่า หลัวเฟิง มากนัก

เมื่อเห็น หลัวเฟิง หนี เจ้าแห่งยันอา ก็หมดหนทาง เขารู้ว่าออร่าของร่างอมตะของ หลัวเฟิง นั้นอ่อนแอลงอย่างเห็นได้ชัดและเขาเดาว่า หลัวเฟิง อาจจะเสียพลังอมตะไป 1 ส่วน 10 แล้ว!

เมื่อเป็นแบบนั้นแม้ว่าเขาจะใช้เทคนิคร้ายกาจนับสิบครั้งแต่จำนวนร่างอมตะที่เขาใช้ไปนั้นก็แค่ 2 ส่วน 1,000 เท่านั้น

หากสู้ต่อภายใต้เงื่อนไขเหล่านี้แน่นอนว่าเขาต้องทำให้ หลัวเฟิง ตายได้!

น่าเสียดายที่ หลัวเฟิง มี พื้นที่ทอง ที่เพิ่มพลังให้กับ แม่น้ำเก้าเสือ!

หลัวเฟิง ควบคุมมันได้ทั้งหมด หาก หลัวเฟิง สามารถสู้ต่อได้ เขาก็คงจะทำ แต่หากไม่แล้วเขาก็ยังต่อต้านได้ แต่ดูเหมือนว่าเขาอาจจะต้องตายในการต่อสู้ ดังนั้นแล้วเขาจึงตัดสินใจที่จะหนี

“มนุษย์หลัวเฟิง!” เจ้าแห่งยันอา ตะโกนขึ้นมา “ดีที่เจ้ามีความเร็วแต่ข้าไม่เชื่อว่า เจ้าแห่งจักรวาล คนอื่นจาก โรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล จะมีความเร็วเท่ากับเจ้า ข้าจะรอในอาณาเขตของข้าแล้ว โรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล จะทำอะไรข้าได้?”

เจ้าแห่งยันอา คำรามออกมาและระหว่างการคำรามนั้น หลัวเฟิง ได้บินออกจากพื้นที่ที่ถูกผนึก ในเสี้ยววินาทีเขาก็ได้หายไปจากสายตาอีกฝ่าย

******

“เจ้าแห่งยันอา แข็งแกร่งแบบนี้ได้ยังไงและแผ่นไม้นั่นคืออะไรกันแน่?”

หลัวเฟิง อยู่ในอวกาศแห่งหนึ่งของ พื้นที่ลับยันอา

“ในด้านของเทคนิค” หลัวเฟิง พูดขึ้น “เขาด้อยกว่า เจ้าแห่งจักรวาลแม่น้ำดวงดาว อย่างมาก…ในด้านของพลังการโจมตีมันไม่ได้ด้อยไปกว่าของ เจ้าแห่งจักรวาลแม่น้ำดวงดาว เลย ไม่แปลกใจเลยที่เขาบอกไว้ก่อนหน้านี้แล้วว่าเขาได้ฆ่า เจ้าแห่งจักรวาล ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวที่ทะเลจักรวาล ข้ามีถึง 3 เทคนิค พื้นที่ทอง, จักรวาลขนาดเล็ก, และ แม่น้ำเก้าเสือ แต่สุดท้ายก็ยังพ่ายแพ้”

หลัวเฟิง รู้ตัวดีว่าเขาไม่อาจจะชนะได้ แม้จะมี จักรวาลขนาดเล็ก, แม่น้ำเก้าเสือ และ พื้นที่ทอง ที่ใช้ออกมาด้วย ดาบผู้เยี่ยมเยือน แต่การรวมพลังนี้ก็ยากจะเทียบได้กับรูปแบบที่สองของหอคอยดวงดาวได้!

การใช้หอคอยดวงดาวนี้ไม่ได้ใช้พลังอมตะแต่ จักรวาลขนาดเล็ก นั้นใช้พลังอมตะไปถึง 1 ใน 10!

หากข้าไม่ใช้ จักรวาลขนาดเล็ก เมื่อกี้ ข้าคงเสียเปรียบอย่างมาก!

หลัวเฟิงคิด ข้าอาจจะถูกจัดการได้จากระยะไกลและร่างอมตะของข้าคงได้รับบาดเจ็บหนัก ด้วยการเพิ่มพลังของ จักรวาลขนาดเล็ก ข้าจึงสามารถลดความเสียเปรียบขึ้นมาได้เล็กน้อย ด้วยการโจมตีด้วยพลังเต็มที่ในแต่ละครั้ง ทุกครั้งจะใช้พลังอมตะไป 1 ส่วน 10 ใช้ได้เพียงไม่กี่ครั้งข้าก็คงเป็นฝ่ายที่พ่ายแพ้

หลัวเฟิง ส่ายหน้า

หลัวเฟิง พลิกมือของเขาและดึงเอาเหรียญทองออกมา “บรรพบุรุษเทพ”

“หลัวเฟิง”

“บรรพบุรุษเทพ เจ้าแห่งยันอา คือเป้าหมาย!” หลัวเฟิง พูดขึ้น “และเขามีแผ่นไม้สีดำ…ซึ่งมันเองก็เป็นเป้าหมายด้วย! แผ่นไม้สีดำนั้นทรงพลังอย่างมากและเมื่ออยู่ในมือ เจ้าแห่งยันอา ข้าไม่สามารถที่จะรับมือกับการโจมตีเขาได้เลยสักนิด การกำจัดเขานั้นเกินความสามารถของข้า”

“เจ้าทำได้ดีแล้ว” บรรพบุรุษเทพ พูดขึ้น “เมื่อ ยันอา ใช้ไม้นั่น ข้าก็ได้รู้ถึงแหล่งกำเนิดของมันแล้ว แหล่งปัญหาอยูที่แผ่นไม้นั่น ข้าได้ส่งเจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล และ เจ้าแห่งจักรวาล อีกสองคนไปแล้ว พวกเขาจะไปรวมตัวกันที่เกาะโบฮีเนียล ก่อน เจ้าควรมุ่งหน้าไปพบพวกเขา การเทเลพอร์ทผ่านจักรวรรดิเทพ จะส่งเจ้าไปที่นั่นทันที”

“เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล?” หลัวเฟิง ถามซ้ำขึ้นมาทันที “ข้าจะไปพบพวกเขาเดี๋ยวนี้”

******

บริวารของ หลัวเฟิง ได้ทำการใช้การเทเลพอร์ทจากจักรวรรดิเทพ จากที่นั่น ร่างต่างๆ พากันเดินออกมา

คนที่เดินนำมานั้นเป็นชายวัยกลางคนชุดสีดำ เขามีลายสลักสีดำบนใบหน้าที่ซีดของเขา และเปล่งรังสีชั่วร้ายออกมา…เขาต่างจาก ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล และต่างจาก เจ้าแห่งความมืด ทั่วทั้งจักรวาลตัวตนของเขาคือหนึ่งในคนที่น่ากลัวที่สุดซึ่งมักจะแสดงท่าทีหยิ่งทะนง

“ผู้นำแห่งทางช้างเผือก” ชายวัยกลางคนพูดขึ้นพร้อมกับมองไปที่ หลัวเฟิง เมื่อรู้ถึงการมาของเขา

หลัวเฟิง ทักทายกลับ “เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล”

ทั้งสองต่างก็มองหน้ากัน

“น่าสนใจ” เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล พูดขึ้น “เด็กน้อยที่ข้าเคยพบในอดีตกลับแข็งแกร่งขึ้นมาได้ในพริบตา”

เขาหันหลังกลับแล้วพูดขึ้นมา “เจ้าคงจะรู้จักสองคนที่มากับข้า”

หลัวเฟิง มองไปที่พวกนั้นแล้วยิ้มออกมา “นี่คงต้องเป็น เจ้าแห่งโยนาน จาก พันธมิตรวงแหวนหนาม และนี่คงเป็น เจ้าแห่งอนาคอนด้า จากโรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล”

จากจักรวาลเสมือน เขาได้ทำการค้นหาข้อมูลของ เจ้าแห่งจักรวาล ที่โด่งดังจากขุมกำลังต่างๆ ในจักรวาล มันเป็นธรรมดาที่เขาจะจำข้อมูลของพวกเจ้าแห่งจักรวาล ได้ อย่างน้อยเขาก็รู้จักทักษะที่พวกนี้เชี่ยวชาญในการต่อสู้ ข้อมูลเหล่านี้จะทำให้เขาเตรียมตัวและรู้ว่าจะต้องระวังอะไร

“ถูกต้อง” เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล พยักหน้า “สองคนนี้เป็นสมาชิกของ โรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล และเป็นคนของ สาขาเก้ากว้างไกล เจ้าเองก็เป็นหนึ่งในคนของ สาขาเก้ากว้างไกล ดังนั้นทั้งสี่คนเราจริงๆ แล้วถือว่าใกล้ชิดกัน”

“ผู้นำแห่งทางช้างเผือก” เจ้าแห่งโยนาน และ เจ้าแห่งอนาคอนด้า ได้ทักทายขึ้นมาพร้อมกัน

เจ้าแห่งโยนาน เป็นชายหัวล้านที่มีปีกเหมือนกระดูก ส่วน เจ้าแห่งอนาคอนด้า นั้นเป็นงูยักษ์ที่ซึ่งร่างอมตะของเขาเกิดขึ้นมาจากลมวนและของต่างๆ รอบตัวที่หลอมรวมเข้ามา ทั้งสองต่างก็มองมาที่ หลัวเฟิง ด้วยสีหน้ายินดี

“ยินดีที่ได้พบกับพวกท่านทั้งสอง”-หลัวเฟิง พูดพร้อมรอยยิ้ม

เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล พยักหน้าและพูดขึ้น “เรื่องนี้มันเกี่ยวข้องกับ เจ้าแห่งยันอา เรา สาขาเก้ากว้างไกล ถูกส่งมาเป็นตัวแทนของ โรงเรียนเทพอสูรบรรพกาล”

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *

error: Content is protected !!