ตอนที่ 1154 นั่นมันของข้า

“ระวัง”

“แผนที่”

เจ้าแห่งจักรวาลที่กำลังต่อสู้กันได้หยุดลงเพราะความกลัวจากการระเบิดตัวเองของเจ้าแห่งยันอา เจ้าแห่งจักรวาลที่สูงกว่าล้านกิโลเมตรทำการระเบิดตัวเองจะสร้างคลื่นกระแทกรุนแรงกว่าซูเปอร์โนวาพันล้านเท่า

ชิ้นส่วนอวกาศที่บินอยู่ได้กลายเป็นอนุภาค เจ้าแห่งจักรวาลต่างใช้การป้องกันจากสมบัติของพวกเขาทั้งหมดและทำการเผาผลาญพลังงานอมตะของตัวเอง

“ป้องกัน”

“อย่าปล่อยให้คลื่นกระแทกนั้นทำลายแผนที่ได้”

ทุกคนรวมถึงผู้สร้างจักรวาลสีดำ พยายามต้านคลื่นกระแทกที่เกิดขึ้น

ศูนย์กลางของการระเบิดนั้นน่ากลัว ผู้สร้างจักรวาลสีดำ ที่ต่อสู้กับเจ้าแห่งยันอานั้นได้รับผลกระทบมากที่สุด

ด้วยเกราะสมบัติแท้จริงสูงสุดของผู้สร้างจักรวาลสีดำ เขาจึงกระเด็นไปหลายกิโลเมตรโดยที่ไม่ได้รับบาดเจ็บ

สำหรับวังภูเขาน้ำแข็งที่อยู่ใกล้กับเจ้าแห่งยันอาที่สุดได้รับความเสียหายจำนวนมาก

คลื่นพลังที่มาถึงเจ้าแห่งจักรวาลต่างลดลง แต่พวกเขาก็มีความกังวลและกดดันจากการที่ต้องป้องกันทั้งตัวเองและชิ้นส่วนแผนที่ คลื่นกระแทกได้เปลี่ยนชิ้นส่วนอวกาศให้กลายเป็นอนุภาคทั้งหมด ชิ้นส่วนแผนที่ที่ลอยอยู่ในอวกาศบินกระจายตัวไปทุกที่หลังจากคลื่นกระแทกหายไป

“เจ้าแห่งยันอาทำให้เราลำบากมากขึ้นด้วยการฆ่าตัวตาย หากไม่ใช่เพราะเจ้าแห่งจักรวาลจำนวนมากอยู่ที่นี่ ชิ้นส่วนแผนที่จะต้องกลายเป็นขี้เถ้าไปแล้ว”

ชิ้นส่วนอวกาศโดยรอบขนาดหมื่นพันล้านตารางกิโลเมตรถูกทำให้กลายเป็นอนุภาค หลังจากนั้นมันก็ไหลรวมกันราวกับทราย

หลัวเฟิงรู้สึกโล่งใจหลังจากป้องการคลื่นกระแทก

“หลัวเฟิง ชิ้นส่วนแผนที่สองชิ้นกำลังบินไปทางเจ้า” เสียงถูกส่งผ่านมาด้วยพลังงานอมตะ

หลัวเฟิงสังเกตเห็นสองชิ้นส่วนในทันที ชิ้นส่วนที่อยู่ห่างจากเขาราวสิบล้านกิโลเมตรมีขนาดใหญ่มาก อันที่เล็กกว่ายังใหญ่กว่าอันแรกที่เขาได้รับสองเท่า อันที่ใหญ่นั้นใหญ่กว่าอันแรกสามเท่า

“มันเป็นของข้า” หลัวเฟิงบินไปทางชิ้นส่วน

“นั่นมันของข้า” เสียงดังจากพลังงานอมตะถูกส่งมาหาหลัวเฟิง

หลัวเฟิงเหลือบมอง หมาป่านภาได้บินตรงเข้ามาพร้อมกับส่งเสียงดังออกมา เสียงของคนอื่นๆ ก็ดังขึ้นเมื่อพวกเขาเริ่มพยายามเข้าหาชิ้นส่วนอื่นๆ

“หมาป่านภา เจ้าต้องการต่อสู้กับข้าเพื่อมันงั้นรึ” จักรพรรดิเพลิงส่งเสียงไปหาหมาป่านภาก่อนที่จะส่งเสียงหาหลัวเฟิง “น้องสาม อย่าคิดว่าจะเอามันไปได้อีกอัน”

“ฮ่า ฮ่า…ข้ายังไม่ได้รับชิ้นส่วนอันไหนเลย” เจ้าแห่งจักรวาลยูนานกล่าว

“งั้นก็มาสู้กัน” หลัวเฟิงตอบกลับอย่างเย็นชา

ผู้ใกล้เคียงชิ้นส่วนที่สุดทั้งสี่พยายามแย่งชิงกัน ชิ้นส่วนทั้งสองที่อยู่ใกล้กันนั้นมีขนาดใหญ่จนทำให้เจ้าแห่งจักรวาลใกล้เคียงต้องต่อสู้เพื่อมัน

“ให้ข้าช่วยเองหลัวเฟิง” เจ้าแห่งจักรวาลภูเขาน้ำแข็งใกล้เข้ามา

“หมาป่านภา เรามาร่วมมือกัน” เจ้าแห่งจักรวาลยาโมบินเข้ามา

เจ้าแห่งจักรวาลทั้งหกจ้องที่ชิ้นส่วนแผนที่ด้วยประกายตาแวววาว

“ไม่…” หลัวเฟิงตกใจ เจ้าแห่งจักรวาลยาโมนั้นรวดเร็วในหมู่พวกเขาทั้งหมด หลัวเฟิงได้พยายามใช้อาณาจักรสีทองเพื่อกดดันเขา แม้หมอกสีดำรอบตัวเขาคอยขัดขวางมันไว้ แม่น้ำเก้าเสือยังไกลเกินไปจึงใช้การไม่ได้

“อาจารย์อามีสมบัติประเภทพื้นที่หรือไม่” หลัวเฟิงส่งเสียงไปหาเจ้าแห่งจักรวาลถูเขาน้ำแข็ง

“ให้ข้าเอง” เจ้าแห่งจักรวาลภูเขาน้ำแข็งตอบ

“อาจารย์อา รวมสมบัติประเภทพื้นที่ของท่านกับอาณาจักรสีทองของข้า เราจะใช้มันต่อต้านพวกเขา” หลัวเฟิงกล่าว

“อืม”

หมอกสีดำ ถูกผลึกน้ำแข็งที่อยู่ในแสงสีทองทำลาย

“ฮ่า ฮ่า หลัวเฟิง ปีกสมบัตินั้นมีพลังมากจริง มันมีการควบคุมกาลอวกาศที่แข็งแกร่ง สมบัติพื้นที่ชั้นสูงของข้าอาจเทียบได้กับสมบัติแท้จริงชั้นยอดได้” เจ้าแห่งจักรวาลภูเขาน้ำแข็งแสดงความตื่นเต้นที่หาได้ยาก

“ชิ้นส่วนทั้งสองนี้ต้องเป็นของเรา”

“ครับ” หลัวเฟิงตอบกลับ

“ชิ” จักรพรรดิเพลิงตกอยู่ในแรงกดดันที่มากกว่าเดิมจนช้าลง เขาทำได้เพียงแค่กัดฟันยอมรับความพ่ายแพ้เท่านั้น

“ไอ้เจ้าศิษย์น้องสาม”

จักรพรรดิเพลิงบินไปยังอีกทิศทางหนึ่ง เขาไม่ต้องการจะเสียเวลา เพราะเขารู้ว่าตัวเองไม่มีทางได้รับมัน เขาจึงรีบไปยังเศษชิ้นส่วนอื่นๆ

“ฮ่า ฮ่า ผู้นำทางช้างเผือกช่างน่าประทับใจจริงๆ ดูเหมือนว่าทั้งสองชิ้นนี้จะเป็นของเจ้าแล้ว” เจ้าแห่งจักรวาลยูนานรู้ว่าตัวเองช้าเกินไปภายใต้แรงกดัน เขาจึงส่งเสียงและหนีไปจากจุดเดิม

สองคนเลือกที่จะออกไป เหลือเพียงเผ่าพันธุ์มารกับมนุษย์เท่านั้นที่กำลังแข่งกันอยู่

“มนุษย์ หลัวเฟิง” เจ้าแห่งจักรวาลหมาป่านภาจ้องมองที่หลัวเฟิง

“เจ้าเด็กน้อยในตอนที่ข้าได้พบครั้งแรก แต่ตอนนี้เจ้าก็มีพลังขึ้นมาแล้ว น่าเสียดายที่มนุษย์เป็นพวกไร้เดียงสาหากเทียบกับพวกเราเผ่ามาร”

เส้นแสงหลากสีปรากฎขึ้นมาและขยายตัวออกไปทุกที่ มันชนเข้ากับหมอกสีดำ จนถอยกลับไป แม้ว่าจะอยู่ภายใต้อาณาจักรสีทองก็ยังถูกดันกลับด้วยพลังนี้

เจ้าแห่งจักรวาลภูเขาน้ำแข็งรู้สึกโกรธ “พลังพื้นที่บรรพบุรุษมารฝัน”

บรรพบุรุษมารฝันเป็นหนึ่งในสองสิ่งมีชีวิตสูงสุดของเผ่าพันธุ์มาร สมบัติแท้จริงที่เธอใช้นั้นมีชื่อเสียง หลายชิ้นเป็นที่รู้จักกันดีในจักรวาล พลังพื้นที่บรรพบุรุษฝัน คือหนึ่งในสมบัติแท้จริงชั้นยอด

“พวกเขามีพลังพื้นที่บรรพบุรุษฝัน ตอนนี้มันคงจะยากขึ้นแล้ว” หลัวเฟิงกล่าว

การรวมกันของสมบัติแท้จริงชั้นสูงกับอาณาจักรสีทองอาจเทียบได้กับสมบัติแท้จริงชั้นยอด แต่มันก็ยังด้อยกว่า พลังพื้นที่บรรพบุรุษฝัน

“ข้ายังมีพลังไม่พอ ถ้าข้าเป็นเจ้าแห่งจักรวาล อาณาจักรสีทองคงแข็งแกร่งขึ้น และมันคงสู้กับพลังพื้นที่ของบรรพบุรุษฝันได้” หลัวเฟิงคิด

หลัวเฟิงรู้สึกไม่ดีที่เขาทำอะไรกับมันไม่ได้

เจ้าแห่งจักรวาลภูเขาน้ำแข็งส่งความคิดมา “เรายังมีหวัง”

เจ้าแห่งจักรวาลยาโมกรีดร้องออกมา เถาวัลย์สีดำ พุ่งออกมาจากร่างทั้งหมด 81 เถา มันกินพื้นที่ 10 ล้านตารางกิโลเมตร พวกมันได้พุ่งเข้าหาหลัวเฟิง

“เถาวัลย์เกาะปีศาจ” หลัวเฟิงตกใจ

“นั่นมัน เถาวัลย์เกาะปีศาจ” เจ้าแห่งจักรวาลภูเขาน้ำแข็งส่งเสียงออกมาด้วยความโกรธ

เถาวัลย์เกาะปีศาจเป็นหนึ่งในสมบัติของบรรพบุรุษมารฝัน มันคือสมบัติแท้จริงชั้นยอดประเภทโจมตี มันสามารถใช้ฟันเมื่อเอาเถาวัลย์มารวมกัน หรือจะใช้จับมัดศัตรู

“เผ่าพันธุ์มารนั้นแข็งแกร่งที่สุดในเผ่าพันธุ์ชั้นยอดทั้ง 6 ฮ่า ฮ่า แล้วจะเป็นไปได้หรือไงที่จะส่งเจ้าแห่งจักรวาลที่อ่อนแอที่สุดออกมา เราเพียงแค่แกล้งทำตัวเป็นอ่อนแอแต่เมื่อถึงช่วงสำคัญเท่านั้นที่เราจะแสดงพลังที่แท้จริง”

“ตอนที่เจ้าผ่อนคลาย และไม่ระมัดระวังตัว ทำให้เราใช้ประโยชน์จากมันในตอนนี้ ถ้ารู้ถึงไพ่ตายของเราล่วงหน้าเราก็คงไม่สามารถใช้มันได้ และชิ้นส่วนทั้งสองก็มีคุณค่าที่จะให้เราใช้ไพ่ตายของเรา”

เจ้าแห่งจักรวาลหมาป่านภามีท่าทีพอใจ

หลัวเฟิงกัดฟันแน่น

เจ้าแห่งจักรวาลภูเขาน้ำแข็งก็มีท่าทีไม่พอใจเช่นกัน พวกเขารู้ดีว่าโดนเผามารเล่นงานให้แล้ว