ตอนที่ 1155 : หลัวเฟิง และ เจ้าแห่งหมาป่านภา

หลัวเฟิง ได้มองไปยังเศษของ แผนที่ที่ลอยห่างออกไป จากนั้นเส้นสีดำทั้ง 81 เส้นก็ได้แผ่พลังออกมา เขาคิดกับตัวเอง แม้ว่าข้าจะใช้ ข้าคือจักรวาล ด้วยกันกับ พื้นที่สีทอง และพื้นที่หมอกน้ำแข็งได้ แต่ข้าอาจจะแค่เพียงสามารถสยบ พลังพื้นที่ของบรรพบุรุษมารฝัน แค่เท่านั้น เถาวัลย์เกาะปีศาจ อาจจะห้อมล้อมข้าได้อยู่

หนึ่งต่อหนึ่ง ถ้า เจ้าแห่งหมาป่านภา ครอบครอง พลังพื้นที่ของบรรพบุรุษมารฝัน เขาคงกล้าที่จะโผล่ออกไปแต่ถ้าสมบัติที่แท้จริงชั้นยอดสองชั้นอย่าง เถาวัลย์เกาะปีศาจ และ พลังพื้นที่ของบรรพบุรุษมารฝัน ถูกนำมารวมกันแล้ว เขาคงต้องหมดหนทางและสิ้นหวัง

เจ้าแห่งภูเขาน้ำแข็ง นั้นเด็ดขาดและตรงไปตรงมาในตอนที่รู้ว่าเศษเหล่านี้นั้นทำให้สิ้นหวัง เขายอมแพ้ทันที

“หลัวเฟิง ไปกันเถอะ” เขาพูดขึ้น “เราจะไปหาเศษแผนที่อันอื่นกัน!”

“ได้” หลัวเฟิง พยักหน้าและมองไปยังเศษ แผนที่ที่อยู่ไกลออกไปด้วยความเสียดายก่อนจะกลายเป็นลำแสงแล้วบินออกไป

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า…” หมาป่านภาตัวสีดำ ได้บินมายังเศษแผนที่ ด้วยความพอใจ “มนุษย์หลัวเฟิง! ฮ่า ฮ่า! เจ้าเป็นมนุษย์แต่กลับคิดจะมาต่อกรกับปีศาจงั้นเหรอ? ตลกจริงๆ ฮึ่ม! ช่วงแรกตอนที่เจ้าอ่อนแอ เจ้าได้แสดงท่าทีหยิ่งทะนงแบบนี้ออกมา ตอนนี้เมื่อเจ้าได้เป็น เจ้าแห่งจักรวาล แต่เจ้าก็ยังเทียบข้าไม่ได้!”

“หมาป่านภา มันมีเศษแผนที่อยู่ไกลออกไปและข้าจะไปที่นั่น เจ้านายที่อยู่ห่างไกล ได้แจ้งข้าผ่านข้อความแล้ว”

“ได้” เจ้าแห่งหมาป่านภา รีบตกลงทันที “เศษของแผนที่ชิ้นอื่นที่นี่นั้นแยกออกจากกัน และส่วนมากแล้วไม่ได้มีขนาดใหญ่ พวกมันคุ้มค่าที่จะทุ่มเท เราควรแยกตัวกันก่อนและตามหาเศษอื่นๆ ของแผนที่ บางทีเราอาจจะได้รับมันเพิ่มก็ได้”

******

หลัวเฟิง และ เจ้าแห่งภูเขาน้ำแข็ง ได้แยกตัวกันไปและตามหาเศษแผนที่ด้วย ยังไงซะมันก็มี เจ้าแห่งจักรวาล แค่เพียง 20 คน จำนวนเศษนั้นมีมากกว่าจำนวนของ เจ้าแห่งจักรวาล ถ้า เจ้าแห่งจักรวาล สองคนนั้นลงมือร่วมกัน…แม้ว่ามันจะเพิ่มอัตราสำเร็จขอการได้รับเศษชิ้นส่วนมา แต่พวกเขาก็ต้องเสียโอกาสในการหาเศษชิ้นส่วนเพิ่ม นอกซะจากว่าพวกเขาตกอยู่ในสถานการณ์ที่คล้ายกับก่อนหน้านี้…การต่อสู้หนึ่งที่จะทำให้พวกเขาได้บางอย่างที่เทียบเท่าได้กับได้เศษชิ้นส่วน 6-7 ชิ้น…ไม่งั้นแล้วมันก็คงไม่คุ้มค่าหากต้องไปร่วมมือกัน

“มันเป็นของข้า”

“ภูเขาน้ำแข็ง อยู่ให้ห่างจากเศษชิ้นส่วนนั้นซะ”

“ฮ่า ฮ่า…เจ้าแห่งจักรวาลเก้ากว้างไกล เจ้าเองก็มาที่นี่ด้วยรึ? เมื่อไม่มีสมบัติที่แท้จริงประเภทขอบเขต เจ้าจะเอาชนะเราได้ยังไง?”

การต่อสู้เริ่มจริงจังขึ้น

ส่วนในของมิตินี้ได้ถูกสร้างขึ้นมาตอนที่ เจ้าแห่งจักรวาล เกือบ 20 คน จาก 9 ขุมพลังได้แสดงพลังของตัวเองออกมา บางคนถึงได้รับพรจากแรงธรรมชาติ…อย่าง เจ้าแห่งภูเขาน้ำแข็ง และ เจ้าแห่งจักรวาลเผ่าปีศาจ ส่วนบางคนมีสมบัติที่แท้จริงที่แข็งแกร่งอย่างมากอย่าง เจ้านายที่อยู่ห่างไกล, เจ้าแห่งหมาป่านภา และ เจ้าแห่งบัวทะเล…ทุกคนต่างก็ใช้เทคนิคของตัวเองออกมา

“ข้าคือจักรวาล”

ระหว่างการต่อสู้เพื่อแย่งชิงเศษชิ้นส่วนนั้น หลัวเฟิง ได้ใช้ ข้าคือจักรวาล ออกมาสองครั้งและทุ่มเทสุดความสามารถแต่ถึงเขาใช้มันไปสองครั้ง แต่เขาก็ได้รับเศษชิ้นส่วนแค่เพียงชิ้นเดียว นี่แสดงให้เห็นว่าการต่อสู้นั้นตึงเครียดเพียงใด

*******

ในตอนที่ เจ้าแห่งจักรวาล ของเก้าขุมกำลังนั้นแสดงพลังของตัวเองออกมาและสู้กันเพื่อแย่งชิงเศษชิ้นส่วน ในมิติที่อยู่ห่างออกไปนั้นได้มีฝ่ามือไฟขนาดใหญ่ของ ผู้สร้างจักรวาลสีดำ ได้คว้าเอาไม้เทพเอาไว้

“ได้รับวัตถุประหลาด” ผู้สร้างจักรวาลสีดำ พูดขึ้นมาด้วยเสียงที่เบาและทรงพลัง เขาหันหัวไฟของเขาเล็กน้อยและมองเข้าไปในมิติที่ซึ่งมีการต่อสู้อันวุ่นวายดำเนินอยู่ ก่อนหน้านี้เพราะ เจ้าแห่งยันอา ได้หนีไปแล้วโดยมี ผู้สร้างจักรวาลสีดำ ไล่ตาม การระเบิดตัวเองของ เจ้าแห่งยันอา ได้เกิดขึ้นในตำแหน่งที่ไกลจาก ชิ้นส่วนแผนที่

ข้าคิดว่าข้าต้องเสียบางอย่างไปเพื่อหาวัตถุประหลาด ผู้สร้างจักรวาลสีดำคิด และข้าก็เตรียมเสนอรางวัลที่แท้จริงให้กับขุมกำลังทั้งเก้า ใครจะไปคิดว่าข้าจะได้มันมาง่ายแบบนี้?

ตาของ ผู้สร้างจักรวาลสีดำ มองไปรอบๆ ในจุดที่ห่างออกไปในมิตินั้นมีเศษชิ้นส่วนสองชิ้นที่ลอยเคว้งด้วยความเร็วสูงเข้าชนกับโล่ขนาดใหญ่ จนทำให้โล่นั้นสั่นและกระเด็นออกไป

โล่!

ค้อนกลม!

แก้วศักดิ์สิทธิ์!

เกราะเทา!

สมบัติที่แท้จริงต่างก็พากันกระเด็นไปทั่วทุกทิศทางภายในมิติ ก่อนหน้านี้ตอนที่ เจ้าแห่งยันอา ได้ระเบิดตัวเอง แรงที่แผ่ออกมานั้นทรงพลัง แม้แต่แหวนของเขาก็เกิดรอยแตกขึ้นมา วัสดุบางอย่างถูกกำจัดทิ้ง มีแค่สมบัติแท้จริงที่ล้ำค่าเท่านั้นที่จะรอดจากภัยจากพลังนี้ได้

สมบัติแท้จริงนับไม่ถ้วนได้กระเด็นออกไปและเพราะการปะทะกันของเศษชิ้นส่วนนับไม่ถ้วนที่ลอยเคว้งด้วยความเร็วสูงนี้ทำให้สมบัติแท้จริงเหล่านี้เปลี่ยนรูปร่างและทิศทางไปอีก

ด้วยของชิ้นนี้ข้าจะทำได้ตามเป้าหมาย ผู้สร้างจักรวาลสีดำ มองไปยังการต่อสู้อันวุ่นวายที่อยู่ห่างออกไป

สมบัติแท้จริงเหล่านี้กระจายไปทั่ว หากข้าไปสู้เพื่อแย่งชิงมันมา การเดินทางเพียงลำพังคงต้องใช้เวลานาน

ข้ามีสมบัติแท้จริงขั้นยอด ประเภทป้องกัน สำหรับข้าแล้วข้าพอใจกับมันและมีไม้เทพในการโจมตี สำหรับสมบัติแท้จริงอื่นๆ ที่กระจายอยู่นี้เพราะการบินไปที่นั่นต้องใช้เวลา ข้าจะปล่อยมันไว้ก่อน

“ไปล่ะ!”

ฮัวะ!

ร่างเปลวไฟสีทองได้เร่งความเร็วบินขึ้นไปยังท้องฟ้าและหายไปท่ามกลางมิติที่ปั่นป่วน

******

มันไม่ได้มีเศษชิ้นส่วนของแผนที่มากมายนัก ด้วย เจ้าแห่งจักรวาล กว่า 20 คนจากขุมกำลังชั้นสูงของจักรวาลหลักที่สู้กันเพื่อแย่งชิงเศษชิ้นส่วนเหล่านี้มา มันจึงใช้เวลาไม่นานก่อนที่ทุกอย่างจะถูกแย่งชิงไป พวกตัวตนที่แข็งแกร่งซึ่งมีสมบัติแท้จริงที่แข็งแกร่งกว่าอย่าง เจ้าแห่งจักรวาลจากเผ่ามาร และเจ้าแห่งจักรวาลเขาทอง เป็นธรรมดาที่พวกเขาจะเหนือกว่าผู้อื่น ส่วนพวกที่เชี่ยวชาญการควบคุมเวลาและมิตินั้นได้เปรียบผู้อื่นเล็กน้อย

หลัวเฟิง ไม่ได้เศษชิ้นส่วนมากเท่าไหร่นัก…เขาได้มาเพียงสองชิ้น…แต่เขาได้ใช้ พื้นที่สีทอง เพื่อช่วยเหลือ เจ้าแห่งภูเขาน้ำแข็ง ที่ซึ่งเป็นตัวตนที่แข็งแกร่งอย่างมาก ยังไงซะหากพื้นที่ภายใต้ พื้นที่สีทอง ขยายตัวออกมา งั้นไม่ว่า ภูเขาน้ำแข็ง จะต้องการอะไรจากบริเวณนั้น ด้วย พื้นที่สีทอง จะช่วยสนับสนุนเขา เขาจะทำสำเร็จไม่ว่ายังไงก็ตาม นี่มันทำให้เขาแข็งแกร่งขึ้นมา

“ฮ่า ฮ่า! นี่ถือว่าได้กลับมาค่อนข้างเยอะเลย” เจ้าแห่งภูเขาน้ำแข็ง พูดขึ้นพร้อมกับขอบคุณกลับมาด้วยการส่งเสียง “ข้าต้องขอบคุณเจ้า หลัวเฟิง สำหรับความช่วยเหลือ ด้วย พื้นที่สีทอง ที่สนับสนุนข้าด้วยกันกับสมบัติแท้จริงขั้นสูง ประเภทขอบเขตของข้าและพลังส่วนตัวที่ข้ามี ข้าจึงได้มันมาเทียบเท่าได้กับ เจ้าแห่งจักรวาลจากเผ่ามาร ซึ่งรวมแล้วเป็น 5 ชิ้น บวกกับ 2 ชิ้นที่เจ้าได้มา เรามนุษย์จึงได้มาทั้งหมด 7 ชิ้นซึ่งถือว่าเป็นจำนวนที่ค่อนข้างเยอะ เผ่ามารที่น่าสงสารได้ไปเพียงแค่ 2 ชิ้น น่าสงสารจริงๆ”

ครั้งนี้ในหมู่ขุมกำลังทั้ง 9 การกระจายตัวของเศษชิ้นส่วนมีดังนี้ บางพวกได้ไปมากกว่า อีกพวกได้ไปน้อยกว่า

พันธมิตรอสูรอวกาศ อยู่อันดับสูงสุดซึ่งได้ไปทั้งหมด 10 ชิ้น!

พันธมิตรเก้าดินแดน นั้นแย่ที่สุด ซึ่งได้ไปแค่เพียง 3 ชิ้น!

แน่นอนว่าการตัดสินนี้ไม่ได้อิงจากแค่จำนวนเพราะเศษชิ้นส่วนแผนที่นั้นมีขนาดที่แตกต่างกัน ชิ้นที่ใหญ่นั้นเทียบได้กับชิ้นเล็กหลายชิ้น

เจ้าแห่งหมาป่านภา และ เจ้าแห่งยาโม อาจจะได้รวมกันไปทั้งหมด 5 ชิ้น จำนวนที่ได้รับ รวมถึงเศษชิ้นส่วนนั้นอาจจะไม่ได้น้อยกว่า พันธมิตรอสูรอวกาศ มากนัก

******

“พันธมิตรอสูรอวกาศ มี เจ้าแห่งจักรวาลเขาทอง” จักรพรรดิเพลิง พูดขึ้นมา “เผ่าคนคุกมี เจ้าแห่งจักรวาลคานัท และมนุษย์มี เจ้าแห่งภูเขาน้ำแข็ง ที่ซึ่งในทางกลับกันมี พื้นที่สีทอง คอยเพิ่มพลังให้กับเขาด้วย”

“เผ่ามารได้นำสมบัติแท้จริงที่แข็งแกร่งสองชิ้นของ บรรพบุรุษมารฝัน มาด้วย ขุมกำลังทั้งสี่ได้ไปมากกว่าครึ่งซึ่งแต่ละกลุ่มได้เศษชิ้นส่วนไป 1 ส่วน 6 ของทั้งหมด!”

เจ้าแห่งจักรวาล รู้ทุกอย่างที่เกิดขึ้นใกล้ตัว พวกเขารู้ดีว่าคนอื่นได้ไปมากแค่ไหน การแลกเปลี่ยนการโจมตีในครั้งนี้ได้แสดงความสามารถของ หลัวเฟิง ออกมา

“แสงทองไม่รู้จบและการควบคุมอวกาศกับเวลา…เขาแข็งแกร่งกว่า เจ้าแห่งจักรวาล ที่ใช้พลังควบคุมอวกาศและเวลาได้ส่วนหนึ่ง! และแสงทองไม่รู้จบนั้นเหมือจะทำงานโดยปีกเงินของเขา ปีกของเขานั้นอาจจะด้อยกว่าสมบัติแท้จริงชั้นยอด ประเภทขอบเขตเพียงเล็กน้อยในด้านพลัง แต่เมื่อเป็นการควบคุมอวกาศและเวลาแล้ว มันน่าเหลือเชื่อ ค่าของมันเอาสมบัติแท้จริงชั้นยอด ประเภทขอบเขตมาเทียบไม่ได้ ฮึ่ม หากเขาไม่ได้มีขอบเขตอวกาศและพื้นที่สีทองนั้นแล้ว เจ้าแห่งภูเขาน้ำแข็ง คงไม่อาจจะได้เศษชิ้นส่วนไปได้มากแบบนี้”

เจ้าแห่งหมาป่านภา และ เจ้าแห่งจักรวาล คนอื่นๆ ต่างก็อยากได้สมบัติของ หลัวเฟิง แต่พวกเขาก็ต้องหมดหนทาง หลัวเฟิง นั้นเป็นคนที่ฆ่าอัศวินอวกาศกว่า 6,000 คนจากสามพันธมิตรด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว พวกเขาคงได้แต่มองข้ามเรื่องนี้ไป

“ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ นี่ลำเอียงจริงๆ!” จักรพรรดิเพลิง พูดขึ้นมา “เขาให้เพียง วิญญาณต้นกำเนิด และเกราะยันชิง กับข้า ส่วนเกราะพลัง ที่ให้ข้ายืมตอนข้าใช้มัน แต่ในตอนที่ หลัวเฟิง กลับมา ข้าต้องคืนมันให้กับหลัวเฟิง”

ใจของ จักรพรรดิเพลิง เต็มไปด้วยความเกลียดชัง “ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ ถึงกับให้สมบัติแท้จริงชั้นยอด อย่างหอคอยดวงดาวกับหลัวเฟิง เกราะพลังและหอคอยดวงดาว นั้น ข้ารู้ว่าอาจารย์ได้มอบมันให้กับเขาแต่…แต่ปีกนี่สามารถควบคุมอวกาศและเวลาได้! มันจะหายากและโดดเด่นแค่ไหน! มีแค่คนอย่าง ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ ที่เป็นเจ้าของมันได้ และเขากลับมอบมันให้กับ หลัวเฟิง! ลำเอียงจริงๆ! รอก่อนเถอะ…ข้าอาจจะได้ไม่มากเท่าเจ้า แต่ข้าจะกำจัดเจ้าให้ได้ในสักวันหนึ่ง ข้าอาจจะมีความสามารถเหมือน อาจารย์ต้นกำเนิด ที่ซึ่งทุกคนแม้แต่ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่…ยอมศิโรราบ! ทั่วจักรวาล ท่องไปทั่วจักรวาล…ข้าคือจักรวาล!”

จักรพรรดิเพลิง เต็มไปด้วยความรู้สึกนี้ในหัวใจ

“มันมีสมบัติแท้จริงอยู่ห่างจากที่นี่ไป พวกสมบัติแท้จริงที่ เจ้าแห่งยันอา ได้ทิ้งไว้หลังจากที่เขาระเบิดตัวเอง ผู้สร้างจักรวาลสีดำ ไปแล้วรึ?”

“เร็วเข้า สมบัติแท้จริง”

เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด ที่ซึ่งอยู่เพียงลำพัง…โดยไม่ต้องกังวลกับการต้องยับยั้งตัวเองได้ไม้เทพไป บางทีสำหรับ ตัวเอง ผู้สร้างจักรวาลสีดำ สิ่งเดียวที่สามารถดึงดูดเขาได้คงเป็นสมบติแท้จริงชั้นยอด สำหรับสมบัติแท้จริงที่ เจ้าแห่งยันอา ได้ทิ้งเอาไว้หลังจากที่ตายนั้นมันไม่ได้มีค่าอะไรสำหรับ ตัวของ ผู้สร้างจักรวาลสีดำ

ดูเหมือนว่าจะเป็นเหตุผลเดียวกันว่าทำไม ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ ถึงให้สมบัติจำนวนมากกับศิษย์โดยไม่รู้สึกเสียดาย

ทำไม?

เพราะเขามีมากพอ ด้วยการที่ไม่ต้องกังวลและยับยั้งตัวเอง ดังนั้นเขาจึงไม่ได้ต้องการอะไรเพิ่มอีก พวกคนที่ได้แต่เก็บสมบัติไว้ในคลังคงไม่มีทางเข้าใจ ในทางกลับกันบรรพบุรุษอสูร อสูรอวกาศ และผู้สร้างขวายยักษ์ ต่างก็เป็นผู้นำเผ่า พวกเขาต้องรับผิดชอบในการดูแลมัน ดังนั้นพวกเขาจึงให้ค่ากับสมบัติแท้จริงขั้นสูง

******

ซู่! ซู่!

เจ้าแห่งจักรวาล พากันบินออกไปในทิศทางต่างๆ เจ้าแห่งยันอา ได้ทิ้งสมบัติแท้จริงเอาไว้หลังจากที่โดนฆ่าแต่ร่างอมตะที่ระเบิดตัวด้วยพลังขนาดนั้นจึงทำให้สมบัติของเขากระจายไปในทุกทิศทาง ทุกชิ้นได้อยู่ไกลจากจุดที่ เจ้าแห่งยันอา ระเบิดตัวเองและโชคร้ายที่แต่ละชิ้นนั้นอยู่ไกลกัน เจ้าแห่งจักรวาล คงได้เลือกแค่เพียงเป้าหมายเดียวและมุ่งหน้าไปยังตำแหน่งนั้นๆ

หลัวเฟิง มองไปยังแก้วศักดิ์สิทธิ์ของเขา “แก้วทราย!”

แก้วศักดิ์สิทธิ์ถูกตั้งชื่อว่า แก้วทราย มันยังรู้กันอีกว่า แก้วทรายนั้นคือหนึ่งในสมบติแท้จริงขั้นสูง ประเภทขอบเขตที่ เจ้าแห่งยันอา มี ก่อนหน้านี้ แก้วทรายนี้คือสิ่งที่ เจ้าแห่งยันอา ได้ใช้ในการปลดปล่อยขอบเขตไฟออกมา

“เกราะ, โล่, ค้อนและอย่างอื่นนั้นไร้ประโยชน์กับข้า” หลัวเฟิง พูดขึ้น “เพื่อดึงพลังของ พื้นที่สีทอง ออกมามากที่สุด ข้าต้องการสมบัติแท้จริงขั้นสูง ประเภทขอบเขตที่เทียบเท่ากับมัน จากนั้นเมื่อรวมกันกับจักรวาลเล็กของข้า แม้จะเผชิญหน้ากับสมบัติแท้จริงขั้นสูงสุด ประเภทขอบเขตแต่ข้าก็มั่นใจได้ว่าการรวมกันของทั้งสามอย่างนี้ไม่ยากที่จะก้าวข้ามมันได้”

หลัวเฟิง คิดแบบนี้ แต่ตอนนั้นเอง เจ้าแห่งหมาป่านภา ก็ได้มุ่งหน้าไปยังอีกทิศทางอย่างรวดเร็ว

ฮ่ง! ล่ง! ล่ง!

เจ้าแห่งหมาป่านภา, เจ้าแห่งจักรวาลเขาทอง และ เจ้าแห่งบัวทะเล ที่ซึ่งมีสมบัติแท้จริงขั้นสูง ประเภทขอบเขตต่างก็ใช้พลังของสมบัติตัวเองออกมาอย่างต่อเนื่องในการปะทะกัน แสงสีทองของ หลัวเฟิง ได้เข้าครอบคลุมแต่ไม่ได้เข้าไปปะทะด้วย เจ้าแห่งจักรวาล คนอื่นไม่อาจจะควบคุมอวกาศและเวลาได้, ไม่อาจจะใช้ขอบเขตเพื่อทำให้ตัวเองได้เปรียบหรือไม่อาจจะบอกถึงตำแหน่งของสมบัติแท้จริงที่อยู่ไกลออกไปได้

“นั่นของข้า!” เจ้าแห่งหมาป่านภา บินออกไปด้วยความเร็วสูง

“มันเป็นของข้า” หลัวเฟิง พูดขึ้น

ทั้งสองพยายามที่จะดึงเอา แก้วทรายให้มาใกล้ตัวเองด้วยการควบคุมสมบติแท้จริง แต่มันชัดแล้วว่าสมบัติแท้จริงขั้นสูง ประเภทขอบเขตของเจ้าแห่งหมาป่านภา นั้นแข็งแกร่งกว่า

ซิ่ว! ซิ่ว!

หลัวเฟิง และ เจ้าแห่งหมาป่านภา ได้เข้าไปหา แก้วทรายโดยไม่ได้หยุดพักอะไรมากนัก

ในตอนที่อยู่ห่างจาก แก้วทรายประมาณ 60 ล้านไมล์และเมื่อมีแค่ หลัวเฟิง กับ เจ้าแห่งหมาป่านภา อยู่ในระยะ 60 ล้านไมล์นั้นตาของ หลัวเฟิง ก็เฉียบคมขึ้นมา

“การแย่งชิงสมบัติคงต้องจบลงแล้ว และแก้วทรายนี่ก็ต้องตกอยู่ในมือข้า!” เขาประกาศออกมา “ข้าคือจักรวาล!”

เพราะเขามีร่างสัตว์อสูรเขาทองในการเพิ่มพลังอมตะให้กับเขา ร่างโลกของเขาจึงสามารถอยู่ในระดับสูงสุดได้

ฮ่ง! ล่ง!

อวกาศที่กว้างใหญ่กลับมืดมิดไปในทันที อากาศอันวุ่นวายได้กระจายตัวกันออก ภายใน จักรวาลเล็ก เส้นผ่านศูนย์กลาง 60 ล้านไมล์นั้นมีเพียงแค่สองวิญญาณซึ่งคือ หลัวเฟิง กับ เจ้าแห่งหมาป่านภา

“โลกที่วุ่นวายได้หดขนาดลงมาเป็นขนาดเล็กงั้นรึ?” เจ้าแห่งหมาป่านภา พูดขึ้น

เจ้าแห่งหมาป่านภา ช็อก การปฏิบัติการครั้งนี้ของเขาน่าพอใจและจำนวนชิ้นส่วนที่เขาได้มาก็ถือว่าเยอะ หากเขาได้สมบติแท้จริงขั้นสูง ประเภทขอบเขตมาได้ ทุกอย่างก็จะสมบูรณ์แบบ แต่หากดูจากอากาศที่วุ่นวายตอนนี้แล้ว เขาก็รู้ทันทีว่า หลัวเฟิง กำลังจะใช้เทคนิคที่แข็งแกร่งที่สุดออกมา

“ฮ่า ฮ่า! มนุษย์หลัวเฟิง มันมีเจ้าเพียงลำพัง” เจ้าแห่งหมาป่านภา พูดขึ้น “แต่เจ้ายังคิดจะมาสู้กับข้าอีกรึ?”

ร่างสีดำของ เจ้าแห่งหมาป่านภา ได้บินอยู่ท่ามกลางอากาศที่ปั่นป่วนแต่เสียงของเขาเพียงอย่างเดียวก็สามารถทำให้อากาศที่ปั่นป่วนรอบๆ นั้นต้องสั่นและสลายไปได้