ตอนที่ 1158 หลุมดำโทย้า

ภายในจักรวรรดิเทพที่กว้างขวาง มีคลื่นที่ปะทุขึ้นมาจาก ร่างมหาสมุทร

“ร่างมหาสมุทร?” หลัวเฟิง ยืนอยู่ที่ริมลานกว้างมองไปยัง ร่างมหาสมุทร พร้อมกับสติที่เชื่อมต่อกับจักรวาลเสมือนเพื่อตรวจสอบข้อมูล

ทะเลจักรวาล…นั้นไร้ขอบเขตเต็มไปด้วยอวกาศที่ปั่นป่วนและเป็นดินแดนที่เต็มไปด้วยความเสี่ยงและอันตราย ดินแดนสามแห่งนั้นอันตรายคือพื้นที่ที่ลึกลับที่สุด, พื้นที่ภูเขาเคลื่อน และบริเวณเรือจักรวาล

นอกจากดินแดนอันตรายเหล่านี้สิ่งที่ธรรมดาที่สุดใน มหาสมุทรจักรวาล คงเป็นจักรวาลอื่นๆ อีกนับไม่ถ้วน!

จักรวาลเหล่านี้แบ่งเป็นสองแบบ แบบแรกคือจักรวาลเริ่มต้นที่เกิดขึ้นมาเองโดยธรรมชาติภายในทะเลจักรวาล จักรวาลเริ่มต้นนั้นเป็นตัวตนที่ยิ่งใหญ่ภายในทะเลจักรวาล มันคือแบบหนึ่ง การกำเนิดของจักรวาลเริ่มต้นได้นำไปสู่การพัฒนาของเผ่าพันธุ์พันธุ์นับล้านล้านซึ่งได้ขึ้นไปสู่จุดสูงสุดของการขยายพันธุ์ จากนั้นก็จะลดลงจนกระทั่งพินาศไปแล้วมันจะเกิดใหม่ตามมา!

หลังจากที่พินาศในระยะสุดท้าย ทุกอย่างก็จะกลับไปสู่จุดเริ่มต้นตอนที่วงจรนั้นเริ่มขึ้นใหม่อีกครั้ง…นี่คือสิ่งที่จักรวาลเริ่มต้นได้ให้กำเนิดเผ่าพันธุ์พันธุ์นับพันล้าน…และการกำเนิดของ ผู้ยิ่งใหญ่โบราณอีกนับไม่ถ้วน

อีกประเภทนั้นคือจักรวาลที่สร้างขึ้นโดย เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด ระดับการฝึกฝนของผู้ยิ่งใหญ่เหล่านั้น แบ่งออกได้มากมาย ระดับอมตะที่แข็งแกร่ง เป็นเจ้าของจักรวรรดิเทพของตนได้ และยิ่งแข็งแกร่งเท่าไหร่จักรวรรดิเทพของเขาก็จะสมบูรณ์ได้มากเท่านั้น หลังจากที่กลายเป็น เจ้าแห่งจักรวาล มิติในจักรวรรดิเทพ ได้ปรากฏ และกฎเวลาของมันก็จะสมบูรณ์แบบ ในตอนที่เขาอยู่ในสถานะสุดท้ายและได้กลายเป็นเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดนั้น จักรวรรดิเทพของเขาจะเข้าสู่การเปลี่ยนแปลงสุดท้าย…มันจะเปลี่ยนเป็น จักรวาลขนาดเล็ก ในร่างเริ่มต้นของมัน หลังจากนั้นมันก็จะเริ่มการพัฒนา

“จักรวาลขนาดเล็ก คือการสร้างของเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด ไม่แปลกใจเลยว่าทำไม บรรพบุรุษอสูรอวกาศ ถึงได้มีมัน”

หลัวเฟิง ถอนหายใจออกมา เนื่องจากเขากำลังจะไปที่ทะเลจักรวาล เขาจึงจมอยู่กับข้อมูลอันซับซ้อนที่เขาพบ

“ใช่” หลัวเฟิง พูดขึ้น “จักรวาลเริ่มต้นของมนุษย์ต้องเป็นสิ่งที่ อาจารย์ต้นกำเนิด สร้างขึ้นมา เพราะเขาโดนสยบ การพัฒนาของจักรวาลเริ่มต้นของเขาจึงหยุดลง มันเป็นเหตุผลว่าทำไมเราถึงมักจะอยู่ในช่วงเริ่มต้น”

จักรวาลเริ่มต้นนั้นคือจุดกำเนิดของทุกอย่าง มันได้ให้กำเนิดเผ่าพันธุ์นับพันล้าน, ร่างชีวิตแบบต่างๆ และผู้แข็งแกร่งนับไม่ถ้วน เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด ที่เกิดมาในจักรวาลเริ่มต้นนั้นได้สร้าง จักรวาลขนาดเล็ก ขึ้นมามากมาย เมื่อเทียบกันแล้ว จักรวาลขนาดเล็ก จะไม่มีทางเทียบกับจักรวาลเริ่มต้นได้ ทั้งสองต่างก็มีพลังงานที่แตกต่างกัน

“รอบหนึ่งของการเกิดใหม่…รอบหนึ่งของการเกิดใหม่ของจักรวาลเริ่มต้นจะให้กำเนิดเผ่าพันธุ์นับไม่ถ้วนและผู้แข็งแกร่ง จำนวนมาก” หลัวเฟิง ตาเป็นประกายขึ้นมา “สิ่งที่เรียกว่าผู้ยิ่งใหญ่โบราณ ก่อนขั้นสุดท้ายของการพินาศนั้น จะมีร่างชีวิต จากยุคจักรวาลครั้งก่อน”

แม้แต่เครือข่ายจักรวาลเสมือนก็ไม่ได้มีข้อมูลเบื้องหลังเกี่ยวกับ ผู้ยิ่งใหญ่โบราณก่อนขั้นสุดท้ายของการพินาศของจักรวาลแต่ละอันหรืออย่างน้อย หลัวเฟิง ก็ไม่ได้พบข้อมูลแบบนั้น แต่ชัดแล้วว่าหากดูจากการตัดสินจากบทสนทนากับ ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล แล้วผู้ยิ่งใหญ่โบราณ มากมายยังคงมีชีวิตอยู่แม้ว่าหลังจากการล่มสลายของจักรวาลก็ตาม!

“ผู้ยิ่งใหญ่โบราณ ทุกคนก่อนล่มสลายนั้นอยู่มานานกว่า ผู้ยิ่งใหญ่ในจักรวาลเริ่มต้นของเรา!” หลัวเฟิง ประหลาดใจ  “พวกเขามีเวลาฝึกฝนนับไม่ถ้วน พวกเขาได้เอาตัวรอดจากเรื่องต่างๆ มากมายในทะเลจักรวาล ข้ามั่นใจว่าพวกนั้นไม่ใช่กลุ่มที่จะไปยุ่งเกี่ยวด้วยได้ อาจารย์พูดถูก หากเทียบกันแล้วจักรวาลเริ่มต้นนั้นเป็นแค่จุดเริ่มต้น! ไม่แปลกใจเลยว่าอาจารย์ถึงไม่คิดให้ข้าออกไปยังทะเลจักรวาลก่อนหน้านี้ ข้าต้องแสดงว่าข้านั้นมีความสามารถแตกต่างจากเดิมเพื่อจะได้รับความไว้วางใจ”

3 วันต่อมา

ข้อความหนึ่งจาก ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล ได้ส่งเข้ามา เนื้อหานั้นเรียบง่าย

หลัวเฟิง หลังจากที่ได้รับการยืนยันจากผู้ก่อตั้งขวานยักษ์ และระบบจักรวาลเสมือน เจ้าได้มีส่วนร่วมอย่างมากในครั้งนี้ แต่เศษชิ้นส่วนของแผนที่ นั้นมีองค์ประกอบของมันซึ่งได้แสดงการเชื่อมโยงกัน เราจะให้คะแนนสมบัติแท้จริงกับเจ้า 1,200 หน่วยกับเศษชิ้นส่วนเหล่านี้ และเราจะให้ เจ้าแห่งภูเขาน้ำแข็ง 600 หน่วยกับความพยายามของเขา เจ้าควรเตรียมตัว ร่างอมตะของข้ากำลังไปหาเจ้าจากในทะเลจักรวาล ครั้งนี้ข้าจะพาเจ้าไปในทะเลจักรวาลเองด้วยร่างอมตะของข้า

“ร่างอมตะของอาจารย์?” ตาของ หลัวเฟิง เป็นประกายด้วยความคาดหวัง “อาจารย์มีร่างอมตะ 3 ร่าง ร่างหนึ่งคือผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล อีกร่างอยู่ในจักรวาลเริ่มต้น และร่างที่สามได้ท่องอยู่ในทะเลจักรวาล บอกกันว่าร่างอมตะของอาจารย์นั้นได้ท่องไปในทะเลจักรวาลนั้นมีพลังในการต่อสู้ที่สูงส่ง มันเป็นสิ่งที่ข้าไม่เคยเห็นมาก่อน…หืม 1,200 หน่วยนี้เป็นสองเท่าของท่านลุง ดูเหมือนว่าเรื่องที่ข้าได้ให้ข้อมูลสำหรับกับเผ่าพันธุ์และช่วยท่านลุงในการต่อสู้นั้นจะได้คะแนนที่มากมายนี้มา”

หลัวเฟิง เริ่มคิดว่าเขาจะใช้คะแนนพวกนี้ยังไง 1,200 หน่วยนั้นสามารถซื้ออาวุธสมบัติแท้จริงขั้นสูงสุดได้ แน่นอนว่าสมบัติแท้จริงขั้นสูงประเภทขอบเขตอย่าง แก้วทรายเพลิงนั้นแพงกว่า…ประมาณ 3,000 หน่วย แม้แต่ของที่ด้อยกว่าก็ยังต้องใช้คะแนนอย่างน้อย 2,000 หน่วย

สมบัติแท้จริงขั้นสูง ประเภทวังบินและสมบัติแท้จริงขั้นสูง ประเภทวิญญาณนั้นมีค่าอย่างมาก

เขามีสมบัติแท้จริงประเภทวิญญาณและวังบินอย่างพระราชวังเมฆโลหิต แต่เขาไม่กล้าเอามันออกมาใช้ เพราะมันเท่ากับการเปิดเผยว่าเขาคือ เจ้าแห่งพระราชวังเมฆโลหิต

“ด้วย 1,200 คะแนนนี้ หากข้าต้องการซื้อสมบัติแท้จริงขั้นสูง ประเภทวังบิน งั้นข้าคงมีไม่พอ” หลัวเฟิง ส่ายหน้า “สำหรับสมบัติแท้จริงขั้นทั่วไป ประเภทวังบินแล้ว ราคามันไม่คุ้มที่จะซื้อ ช่างเถอะ ข้าจะเก็บมันไว้ก่อน ไว้ใช้ตอนที่ข้าต้องการ ให้ อาจารย์ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ ช่วยเหลือในการทำสมบัติแท้จริงที่ล้ำค่า ข้าค่อยใช้คะแนน 1,200 หน่วยตอนนั้น”

หลัวเฟิง ได้วางแผนจะเดินทางไปยังทะเลจักรวาล ร่างโลกของเขานั้นจะเอาร่างอสูรเขาทอง และ ร่างโมชาน ติดตัว การรวมพลังของทั้งสามร่างนี้ เป็นเหตุผลว่าทำไมถึงไม่คุ้มค่าในการใช้คะแนน 1,200 หน่วยไปกับสมบัติแท้จริงขั้นทั่วไป ประเภทวังบิน

“ข้าจะไม่กังวลเรื่องตัวเองอีกต่อไป” หลัวเฟิง คิด “ให้ข้าปรับตัวกับ แก้วทรายเพลิงให้ได้ก่อน ด้วยการใช้ จักรวาลขนาดเล็ก, แก้วทรายเพลิง และ ปีกซื่อหวู๋ ตอนนี้ ข้าจะมีพลังที่ท่องไปในทะเลจักรวาลได้”

หลัวเฟิง ยืนนิ่งอยู่ใน ร่างมหาสมุทรที่กว้างใหญ่

ฮ่ง! ล่ง!

ทันใดนั้นเปลวไฟที่ไม่รู้จบก็แผ่ออกไปทั่วทิศทาง ที่ใจกลางจักรวรรดิเทพมีลูกบอลสีทองขนาดใหญ่ปรากฏขึ้นมา หลัวเฟิง ยืนอยู่ที่ใจกลางลูกไฟนั้น

ในเสี้ยวพริบตาเวลาก็ได้ผ่านไปเกือบเดือน

ภายในอาณาเขตมนุษย์ของจักรวาลเริ่มต้น…ในพื้นที่จักรวาลต้นกำเนิด ที่ซึ่ง ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล พำนักอยู่…แม่น้ำพันสมบัติ นั้นกว้างขวางและแข็งแกร่งเช่นเคยโดยมันแผ่ความกว้างไปหลายปีแสง

“อาจารย์” หลัวเฟิง พูดขึ้นพร้อมกับโค้งให้ด้วยความเคารพ

“เจ้าพร้อมรึยัง?” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล ถามขึ้นมา เขาสวมชุดสีทองและมีเกล็ดสีเขียวทั่วใบหน้า หน้าของเขาดูเย็นชาเหมือนกับชาวโลก ตาทั้งสองข้างดูสงบราวกับดวงดาวบนท้องฟ้า แค่ยืนอยู่กับที่ เขาก็แผ่พลังที่แข็งแกร่งออกมาพร้อมกับเวลาและอวกาศรอบๆ ที่อาจจะระเบิดและกระจายตัวออก มันคือออร่าที่กดดันอย่างมาก

“พร้อมแล้ว อาจารย์” หลัวเฟิง พูดพร้อมกับพยักหน้าพร้อมกับมองไปที่ร่างอมตะของอาจารย์

ร่างอมตะของอาจารย์นั้นเหมือนกับภาพที่มักจะปรากฏขึ้นมาบ่อยๆ ในจักรวาลเสมือน ร่างที่รับหน้าที่ดูแลในเมืองแห่งความโกลาหล ด้วยหน้าตาที่ดูเคร่งครึม ส่วนร่างในจักรวาลเริ่มต้นนั้นต้องเป็นร่างชีวิตพิเศษ

“ตามข้ามา” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล พยักหน้าและนำทางไป…ตอนแรกพวกเขาทำการเคลื่อนย้ายก่อนจะใช้การเคลื่อนย้ายผ่านจักรวรรดิเทพ

ฉัวะ!

ในทะเลทรายภายในจักรวาลเริ่มต้น มันมีหลุมดำขนาดใหญ่ หลุมดำแห่งนี้ยาวซึ่งเกิดจากกลุ่มดวงดาวที่ตกลงมาในความมืดมิดแต่ร่างทั้งสองได้ปรากฏขึ้นมาในเสี้ยวพริบตา พวกนั้นไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็น ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล และ หลัวเฟิง

“มันมีสองทางในการไปยังทะเลจักรวาล” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหลอธิบาย “ทางหนึ่งคือเข้าไปในชั้นในของอวกาศและเคลื่อนย้ายไปที่อีกด้านที่ซึ่งมีกำแพงของจักรวาลที่ไม่รู้จบ จากนั้นก็ผ่านชั้นกำแพงนั้นไป พวกมันเป็นกำแพงที่แข็งแกร่งแต่ เจ้าแห่งจักรวาล นั้นสามารถฝ่าเข้าไปได้”

หลัวเฟิง ช็อก “มันทรงพลังขนาดนั้นเลยรึ?”

“หลุมดำนั้นแข็งแกร่งหรืออ่อนแอก็ได้” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหลอธิบาย “แน่นอนว่าหากออกจากที่นี่ได้ง่ายๆ เราคงไม่ต้องให้ผู้แข็งแกร่งเดินทางออกไปจากที่นี่ เหตุผลที่สำคัญที่สุดคือในเขตที่มี หลุมดำโทย้า ที่แห่งนั้นถูกล้อมรอบด้วยรูหนอนกว่า 39 แห่ง”

“รูหนอน?” ตาของ หลัวเฟิง เป็นประกายขึ้นมา

“ทะเลจักรวาลนั้นกว้างใหญ่และไร้ขอบเขต” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหลพูดขึ้น “เมื่อเจ้าเข้าไปในทะเลจักรวาล เจ้าจะไม่ได้อยู่ในพื้นที่ภายใต้จักรวาลเริ่มต้นอีกต่อไป เจ้าจะไม่สามารถพึ่งพาการเคลื่อนย้ายผ่านจักรวรรดิเทพ หรือจักรวาลทมิฬในการบินได้ หากเจ้าต้องการท่องไปในทะเลจักรวาล เจ้าต้องพึ่งการเคลื่อนย้ายผ่านรูหนอน ทะเลจักรวาลนั้นใหญ่จนน่าตกใจ แม้แต่จักรวาลเริ่มต้นก็เป็นเพียงแค่เศษเสี้ยวของมัน การพึ่งแต่เพียงการเคลื่อนย้ายอย่างเดียวนั้นจะใช้เวลานานเท่าไหร่?”

ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล หัวเราะ “นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมรูหนอนถึงได้สำคัญนัก”

“ทะเลจักรวาลเต็มไปด้วยภาพลวงตาที่ลึกลับและ…น่ารังเกียจ” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล พูดต่อ “โชคดีที่เรามีรูหนอนหลายรู ตามเส้นทางรูหนอนเหล่านี้ที่นำไปสู่จุดอื่นนั้นคงกินเวลาไปหลายพันปีแสง การเคลื่อนย้ายภายในทะเลจักรวาล วิธีธรรมดานั้นคือต้องพึ่งรูหนอนพวกนี้ มันมีการเดินทางอื่นที่ต้องพึ่งการเคลื่อนย้าย แน่นอนว่าหลังจากเวลาที่ยาวนาน รูหนอนจำนวนมากได้เชื่อมต่อไปยังสองจุดและพวกนั้นก็จะถูกบันทึกเอาไว้ ดังนั้นมันจึงง่ายที่จะหาเส้นทางที่ง่ายที่สุดที่จะไปถึงที่หมายของเจ้า”

หลัวเฟิง พยักหน้า

“จำไว้! ทะเลจักรวาลนั้นต่างจากจักรวาลเริ่มต้น” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหลพูดขึ้นมา “โครงสร้างเอกลักษณ์ของจักรวาลเริ่มต้นทำให้เจ้ายืนยันพิกัดเจ้าได้ ไม่ว่าเจ้าจะอยู่ที่ไหนแต่มันไม่มีทางเลยที่จะยืนยันพิกัดตัวเองในทะเลจักรวาลได้ ดังนั้นในตอนที่อยู่ในทะเลจักรวาล การมีแผนที่นั้นคือสิ่งที่สำคัญที่สุด สิ่งที่กำหนดไว้ในแผนที่นั้นสำคัญอย่างมาก จากแผนที่และแหล่งอ้างอิงแล้ว เจ้าจะไม่หลง การหลงในทะเลจักรวาลนั้นน่ากลัว เมื่อเจ้าหลงแล้ว…หากเจ้าคิดจะเคลื่อนย้ายไปยังเส้นทางเดิม เจ้าจะเหมือนกับหนีไปไกลจากเดิมผ่านทางเคลื่อนย้ายแต่ละครั้ง หลังจากนั้นเจ้าจะหลงไปตลอดกาลภายในทะเลจักรวาล หากเจ้าโชคดีพอ เจ้าอาจจะหาเส้นทางกลับมาได้…หลังจากผ่านไปหลายยุค”

ความคิดนี้ทำให้ใจของ หลัวเฟิง เต้นรัว

“นี่เป็นเหตุผลว่าทำไม เจ้าแห่งจักรวาล แต่ละคนถึงได้ทิ้งร่างหลักไว้ในจักรวาลเริ่มต้น” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล พูดขึ้น “นี่กันไม่ให้เขาต้องหลงภายในทะเลจักรวาลหากเขาพบกับสถานการณ์ที่ไม่คาดคิด ด้วยร่างหลักที่คงอยู่ อย่างน้อยเจ้าก็ยังสามารถได้รับแผนที่แต่แม้ว่าเจ้าจะได้แผนที่ไปแต่หากเจ้าหลงไกลเกินไป…ที่ที่เจ้าหาแหล่งอ้างอิงในแผนที่ไม่พบ…มันก็คงเป็นจุดจบของเจ้า มันเป็นเหตุผลว่าทำไมเมื่อเจ้าอยู่ในทะเลจักรวาล เจ้าไม่ควรจะไปตามใจเจ้า หากเจ้าต้องการสำรวจทะเลจักรวาล เจ้าต้องพึ่งการบินเพราะเมื่อไหร่ก็ตามที่เจ้าบิน เจ้าจะบันทึกรายละเอียดของมันลงแผนที่”

หลัวเฟิง พยักหน้าซ้ำๆ เขาเริ่มเข้าใจมัน

“สถานที่บนแผนที่จะทำเครื่องหมายไว้ในที่ที่เจ้าเคลื่อนย้ายได้” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล พูดขึ้น จากนั้นเขาก็พูดด้วยน้ำเสียงจริงจังและเป็นห่วง “สถานที่บนแผนที่นั้นไม่ได้ครอบคลุมคือขอบเขตที่ยังไม่รู้จักที่ซึ่งห้ามทำการเคลื่อนย้าย ข้าจะให้แผนที่ทะเลจักรวาลกับเจ้า นี่คือแผนที่ที่มีรายละเอียดมากที่สุดที่มนุษย์รู้จัก แน่นอน…มันเป็นแค่เขตเพียงเล็กน้อยภายในท่ามกลางทะเลจักรวาลแต่อย่างน้อยสามเขตอันตรายก็มีอยู่ในนี้ด้วย”

ไม่นาน เขาก็ได้รับแผนที่ที่ซับซ้อนและมีขนาดใหญ่ มันซับซ้อนซะจนใจ หลัวเฟิง เต้นรัว

“ไปกันเถอะ!” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล พูดขึ้น “เราจะไปยังทะเลจักรวาล”

ฮ่ง!

ทั้งสองบินเข้าไปยังหลุมดำโทย้า และหายไปจากสายตาอย่างรวดเร็ว