ตอนที่ 1204 การต่อสู้ในหมู่เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด

“ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ เจ้าคือเจ้าแห่งจักรวาลระดับสูงแม้แต่ในมหาสมุทรจักรวาล ทำไมเขายังต้องการปีกสีเงินและเกราะเทพทำลายล้าง เขาสามารถที่จะสร้างมันขึ้นมาด้วยตัวเอง” อาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ ที่สามฟังดูผ่อนคลายและเป็นกันเอง

“นอกจากนี้ เขายังเป็นเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดที่สันโดษ มันจำเป็นที่เขาต้องการสิ่งนี้ด้วยงั้นหรือ แทนที่จะเป็นแบบนั้น ทองสุกใส เจ้านั้นต้องแบกรับทั้งเผ่าพันธุ์ควรจะมีโอกาสสูงที่เจ้าจะต้องการมัน”

ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ยิ้ม แต่กลับกัน เทพปีศาจทองสุกใสกลับโกรธ

“ข้าบอกแล้วว่าข้าไม่มีแต่เจ้าก็ไม่เชื่อ” สิ่งมีชีวิตเหมือนเด็กส่งเสียงสูงขึ้น

“ข้าจะไม่เกลี้ยกล่อมเจ้า แล้วข้าก็ไม่ได้กลัวพวกเจ้า หรือว่าเจ้าคิดว่าข้าจะกลัวเผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์ เข้ามาผนึกข้าเลย เข้ามา”

“ฮ่า ฮ่า ทุกคนรู้ดีว่าเจ้าแห่งจักรวาลแท้จริง เมื่อร่วมมือกันมันยอดเยี่ยมแค่ไหน แล้วข้าก็เชื่อว่าเจ้ามีความสามารถที่จะขังข้า แต่เจ้าสามารถขังข้าได้แค่สิ้นสุดยุคจักรวาล”

“หลังจากยุคจักรวาลสิ้นสุดแล้วทุกคนต้องตาย”

“แต่ข้าจะเกิดใหม่อย่างปลอดภัย เผ่าพันธุ์ของข้าที่อาศัยอยู่ในจักรวาลขนาดเล็กของข้าก็จะปลอดภัย” เจ้าแห่งจักรวาลเทพปีศาจทองสุกใสดูคล้ายกับคนคลั่ง เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดนั้นเต็มไปด้วยความภูมิใจในตัวเอง พวกเขาไม่มีทางโกรธหากพบกับการถูกรุมทำร้าย

“มันไม่สำคัญว่าเจ้าจะหนีออกไปได้ยังไง” เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงที่ 6 พูดอย่างเยือกเย็น

อุกบาตได้เริ่มทำการโจมตีสัตว์ประหลาดทองสุกใสพร้อมกับส่องแสงสีเขียว เทพปีศาจทองสุกใสต้องใช้ความพยายามเพื่อที่จะออกไปจากเหว ถ้าเขายังคงถูกโจมตีด้วยอาณาจักรดวงดาวเขาก็ไม่สามารถไปได้

พวกเขาเริ่มต่อสู้กันอีกครั้ง

“อาจารย์ ทองสุกใสไม่ได้ยึดของมีค่าใดไว้ แต่เผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์ก็ยัง…” หลัวเฟิงขมวดคิ้ว

ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่พ่นลมออกจมูก “หืม เจ้าคิดว่าเผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์มาเพื่อสมบัติจริงงั้นเรอะ พวกมันไม่ได้เป็นสมบัติแท้จริงสูงสุด เจ้าคิดจริงหรือว่าจะมีค่าสำหรับเผ่าพันธุ์มากนัก พวกเขากำลังหาข้ออ้างเรื่องของล้ำค่าในการไม่ปล่อยให้เทพปีศาจทองสุกใสหลบหนี แล้วจุดประสงค์ที่แท้จริงของพวกเขาคือการแสดงอำนาจของพวกเขากับทองสุกใส”

วลีหนึ่งได้เข้ามาในใจของหลัวเฟิง “เหมือนกับฆ่าไก่ให้ลิงกลัว?”

“ในที่สุดแล้ว ผู้มาจากยุคจุติที่หนึ่งย่อมพบกับความตาย เจ้าคิดว่าเผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์จะปล่อยให้ตัวเองตายไปแบบนั้นรึ พวกเขาจะต้องดิ้นรนแน่นอน และนี่เป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นเท่านั้น”

หลัวเฟิงกำลังคิดว่า เขาจำเป็นต้องดิ้นรนจากสิ่งใด

“เราเพียงรออยู่ที่นี่หรืออาจารย์ พวกเขาอาจจะต่อสู้กันเป็นเวลานานกว่า เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงสองหรือสี่อาจมาถึง” หลัวเฟิงมีความลังเล

“รอแน่นอนอยู่แล้ว เราจะพลาดอะไรแบบนี้ได้ยังไง” ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่กล่าว

หลัวเฟิงกลัวว่าเจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงทั้งสี่นั้นจะมาโจมตีอาจารย์ของเขา

แต่ด้วยความรอบรู้ของอาจารย์ของเขาจึงคาดการณ์ได้มากกว่าเขา หลัวเฟิงจึงหยุดที่จะพูดอะไรอีก

———-

ในเหวที่เก้า

“คลื่นที่รุนแรงแบบนี้”

ขวานขนาดยักษ์ได้เคลื่อนไหวอยู่ด้านหน้าอย่างรวดเร็ว ผู้สร้างขวานยักษ์ได้รับรู้ถึงคลื่นมานานแล้ว เขาพยายามที่จะหนีจากการถูกพบ และกำลังเข้าใกล้ด้วยความเร็วกว่าความเร็วแสง 100 เท่า

“มันจะต้องเป็นการต่อสู้ระหว่างเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด”

แม้ว่าผู้สร้างขวานยักษ์จะไม่กลัวการต่อสู้ของเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด แต่เขาไม่อยากที่จะเข้าไปหาอย่างประมาท

———-

เวลาผ่านไปโดยที่สองเจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงคอยล้อมเทพปีศาจทองสุกใส แล้วในขณะเดียวกันขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ได้เฝ้ามองการต่อสู้อยู่ข้างๆ

“ใครอยู่ตรงนั้น ออกมา” เสียงของอาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ ที่สามดังขึ้นเสียงดังก้องได้กระจายออกไปทั่ว มันได้ถูกส่งไปยังขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่และหลัวเฟิงที่เฝ้าดู

ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่มองดูพร้อมกับยิ้ม “สิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่อีกคนมาถึงแล้ว น่ายินดีจริงๆ”

มีพลังที่ทำให้ดาวตกกระเด็นออกมา มันคือรูปร่างของขวานขนาดใหญ่

“เจ้าแห่งจักรวาลดาวที่แท้จริงเป็นที่น่าประทับใจตามที่เขากล่าวกันไว้จริงๆ ข้าได้ยินมาว่าเจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงที่หนึ่งนั้นทรงพลังที่สุดในเผ่า เจ้าเป็นระดับสองที่แข็งแกร่งที่สุด และดีที่สุดในด้านพื้นที่ นี่เป็นครั้งแรกที่เราได้พบกันแต่ก็ยังสังเกตเห็นข้าได้ ช่างน่าประทับใจจริงๆ”

“ขวานยักษ์” อาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ ที่หกตะโกนออกมา

“ขวานยักษ์งั้นรึ ข้าดีใจที่เจ้ามา” อาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ ที่สามส่งเสียงเย็นชา

“ฮ่า ฮ่า ขวานยักษ์อยู่ที่นี่” เทพปีศาจทองสุกใสมีรอยยิ้มกว้าง

ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ก็ยิ้มเช่นกัน “เป็นเรื่องที่น่าสนใจขึ้นมาแล้ว”

เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดทั้งห้าได้มาที่นี่ อีกสี่คนนั้นดูมีความสุขที่ได้เห็นขวานยักษ์ แต่หลัวเฟิงนั้นเป็นกังวล

“ทำไมขวานยักษ์ถึงมานี่ หรือว่ามันเป็นเพราะข้างั้นเหรอ เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงทั้งสองนั้นก็ทรงพลัง ทองสุกใสนั้นมีวังสมบัติแท้จริงสูงสุดที่ทำให้เขายังคงต่อสู้กัน แต่ขวานยักษ์ไม่มีทางจะยื้อไว้ได้นาน” หลัวเฟิงคิด

หลัวเฟิงนั้นกำลังเป็นห่วงเกี่ยวกับขวานยักษ์ที่เป็นเสาหลักที่แท้จริงของเผ่าพันธุ์มนุษย์ อาจารย์ต้นกำเนิดนั้นได้ถูกขังเอาไว้และหนีออกมาไม่ได้ หลัวเฟิงคงไม่ยกโทษให้กับตัวเองหากบางสิ่งเกิดกับขวานยักษ์

อาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ ที่สามและหกกำลังมีความสุข พวกเขากำลังโจมตีเทพปีศาจทองสุกใสที่ยากจะจัดการ พวกเขาได้เห็นขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ที่ยากจะจัดการพวกเขาจึงเลือกทำการโจมตีผู้ที่อ่อนแอกว่า และขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่นั้นไม่ต้องการสมบัติ สำหรับพวกเขาแล้วขวานยักษ์นั้นเป็นผู้ที่สามารถจัดการได้ง่ายกว่าเพราะพวกคิดว่าอีกฝ่ายไม่มีสมบัติแท้จริงสูงสุด

“ฮ่า ฮ่า ขวานยักษ์ สองสมบัติแท้จริงได้ตกลงไปยังเหวที่เก้า มีเพียงมนุษย์ และเผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์ของเรากับดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทรม่วงรู้เรื่องนี้ ข้าคิดว่าจะไม่ได้พบเจ้า ข้าจึงคิดว่าเป็นเพราะเทพปีศาจทองสุกใส” อาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ ที่สามส่งเสียงผ่านการควบคุมกาลวกาศและเวลา

“ข้าไม่มีสมบัติพวกนั้น” ผู้สร้างขวานยักษ์กล่าว

“คิดว่าเราจะเชื่อเจ้างั้นเรอะ เจ้าเป็นมนุษย์จากจักรวาลดั้งเดิม กล้าต่อต้านเผ่าของเรา มนุษย์สมควรตายและสิ่งที่หลัวเฟิงได้ฆ่าฟาคาออส เราจะยึดของมีค่าเจ้าไว้” อาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ ที่สามกล่าว

“สมควรตายงั้นรึ” สายตาของผู้สร้างขวานยักษ์เย็นชา

“ถ้าเจ้าตาย มนุษย์จากจักรวาลดั้งเดิมก็จะตายด้วย ข้าจะฆ่าเจ้า แล้วมาดูกันว่ายังมีใครที่จะกล้าต่อต้านเผ่าของเราอีก” อาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ ที่สามกล่าว

หลัวเฟิงที่นั่งอยู่ในภูเขากำลังโกรธ ฟาคาออสนั้นต้องการฆ่าเขาก่อน แต่เขากลับต้องเป็นผู้รับผิดชอบ นอกจากนี้เผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์ต้องการแสดงพลังของพวกเขา และจะใช้มนุษย์ที่ดูอ่อนแอกว่าเพื่อทำมัน

หลัวเฟิงหันมาที่ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่แล้วกล่าวว่า “อาจารย์ ผู้สร้างขวานยักษ์เป็นเพียงเสาหลักเดียวของมนุษย์ เขาไม่อาจที่จะตายได้ ได้โปรดช่วยเขาด้วย”

ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่ส่ายหัว “ข้าใส่ใจเพียงแค่เจ้าคนเดียว เรื่องนี้นั้นมันไม่ใช่ธุระของข้า”

หลัวเฟิงสับสน

“แค่ดู มันไม่ใช่เรื่องง่ายที่เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดจะตาย” ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่กล่าว

———-

สองเจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงที่ทำการล้อมปีศาจทองสุกใสนั้นต้องการที่จะฆ่าผู้สร้างขวานยักษ์

“ฮ่า ฮ่า ก่อนนี้ต้องการที่จะผนึกข้า แต่ตอนนี้กลับต้องการสังหารขวานยักษ์ ฮ่า ฮ่า” ปีศาจทองสุกใสกล่าวแต่น้ำเสียงเต็มไปด้วยการดูถูก

“พวกเจ้าคิดว่าจะผนึกข้าได้ที่นี่จริงๆ งั้นรึ ขวานยักษ์ เรามาต่อสู้ด้วยกัน และสอนบทเรียนให้กับเผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์ พวกเรานั้นรู้ดีว่าการจัดการเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย”

“ได้” ผู้สร้างขวานยักษ์ได้ถือขวานสีดำ ขึ้นมา แสงสีดำ ได้ปกคลุมร่างกายแล้วสร้างเป็นเกราะขึ้นมา

เสียงดังเกิดขึ้นจนสามารถที่จะทำให้หัวใจของคนสั่นไหว อุกาบาตทั้งหมดได้หยุดเคลื่อนไหว

มีร่างหนึ่งเรืองแสงขึ้น ใบหน้าของเขาแสดงรอยยิ้มของความเมตตา อุกาบาตทั้งหมดได้หยุดเคลื่อนไหว ต่อมารอยยิ้มของเขาก็ดูไม่ชัดเจน

“อาณาจักรนิรันดร์”

หนึ่งอุกาบาตเริ่มแตกจนกลายเป็นสัตว์ประหลาดสี่ขากับหนึ่งเขา

อุกาบาตอื่นๆ เริ่มแตกและกลายเป็นสัตว์ประหลาดสองหัว

อุกาบาตทั้งหมดได้แตกออกมาจนกลายเป็นสัตว์ประหลาดนับพันล้านตัว พวกมันทั้งหมดกำลังทำเคารพต่อหน้าชายที่ส่องแสง กาลอวกาศถูกหยุดและควบแน่นอย่างสมบูรณ์

หลัวเฟิงรู้สึกถึงแรงกดดันแม้ว่าตัวเองจะอยู่ภายในภูเขา

“เผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์ได้รับมรดกโบราณ ทำให้การต่อสู้ของพวกเขาได้รับมาจากอารยธรรมโบราณที่ยิ่งใหญ่นั้น ” ขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่กล่าว

“มันดูเหมือนจะเคยเห็นมาก่อน นี่ไม่น่าแปลกใจ อาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ ที่สามนั้นแข็งแกร่งที่สุดเป็นอันดับสองของเผ่า เทคนิคของเขานั้นน่าประทับใจพอควร ด้วยการขัดขวางของเขาได้ทำให้ทองสุกช้าลงอย่างมาก ทำให้เขาร่วมมือกับขวานยักษ์ไม่ได้”

ทองสุกใสทำการดิ้นรน เขาพยายามที่จะบินให้เร็วแต่ก็ช้าอย่างมาก เขาได้ตะโกนออกมาว่า “ขวานยักษ์ การขัดขวางของเขานั้นยอดเยี่ยมมาก นั่นอาจเป็นมรดกโบราณของเผ่า ระวังตัวไว้”

ผู้สร้างขวานยักษ์กำลังถือขวานสีดำ “ได้”

ร่างที่ส่องแสงจนมองเห็นได้ไม่ชัดกำลังหัวเราะ “ขวานยักษ์ นี่เป็นครั้งที่สองที่ข้าใช้พลังเต็มที่ ครั้งสุดท้ายคือการร่วมมือกับเจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงที่เจ็ดฆ่า คงหลู่จากยุคจุติที่สอง ถ้าไม่มีสมบัติแท้จริงสูงสุด เจ้าก็ต้องตาย”

ไม่สามารถที่จะระบุว่าสิ่งใดเป็นสมบัติแท้จริงสูงสุดหากไม่มีการใช้งาน

“เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงดวงตาเขียว โจมตี” ร่างที่ส่องแสงพูดออกคำสั่ง

“ข้ารอนานแล้ว” อาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ ที่หกกล่าว

ร่างที่ส่องแสงกำลังยิ้มและพูดออกมาเสียงเบา “อาณาจักรนิรันดร์ สัตว์ประหลาดดาวเมื่อรวมกันเป็นพลังอันเป็นนิรันดร์”

เสียงแปลกได้บรรลเลงเข้าสู่วิญญาณของผู้คน และสองแสงสีเขียวได้ส่องสว่างขึ้น มันมาจากสมบัติแท้จริงสูงสุดของเจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงดวงตาเขียว การแกะสลักที่ซับซ้อนปรากฎขึ้นมาที่สองแสงสีเขียว พันล้านแสงพุ่งออกมาจากสัตว์ประหลาดที่เปลี่ยนมาจากอุกาบาต

“เทพแท้จริง เทพแท้จริง เทพแท้จริง!!” สัตว์ประหลาดทั้งพันล้านต่างส่งเสียงคำราม พวกมันได้ตรงเข้าไปหาแสง

พันล้านสัตว์ประหลาด และแสงสีเขียว คือเทคนิคโบราณ

สัตว์ประหลาดพันล้านได้เปลี่ยนเป็นสัตว์ประหลาดเก้าหัวขนาดใหญ่ มันมีปีก 36 คู่ เท้า 108 คู่ และเก้าหาง ภายใต้การทำงานของกฎ พลังของสัตว์ประหลาดนั้นแข็งแกร่งยิ่งกว่าเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดคนใด

ทุกอย่างตกสู่ความเงียบ

เทพปีศาจทองสุกใสได้หยุดดิ้นรน ขณะที่ขวานยักษ์ได้จ้องมองไปยังสัตว์ประหลาด

หลัวเฟิงนั้นกำลังกังวล ส่วนขุนเขาผู้ยิ่งใหญ่นั้นรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย

“เทพแท้จริงนิรันดร์ ฆ่าเขา” อาจารย์ผู้ยิ่งใหญ่ ที่สามชี้ไปยังผู้ก่อตั้งขวานยักษ์