ตอนที่ 1213 ข้อความ

หลัวเฟิงกำลังเดินมองดูบันทึกต่างๆ

“แม้ว่าหนึ่งเจ้าแห่งจักรวาลจะเป็นตัวแทนหนึ่งยุคจักรวาล แต่มันก็มีมากถึงหมื่นยุคจักรวาล” หลัวเฟิงคิด

“นอกจากนี้มีสิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่บางคนที่มีอายุนับสามยุคจักรวาล เมื่อเจ้านายเก่าของเขาตาย มันอาจต้องใช้เวลานานกว่าที่เจ้านายคนใหม่จะพบกับเหรียญสีดำ”

หลัวเฟิงยังคงอ่านต่อไปเรื่อยๆ มีสิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่จำนวนมากได้ทิ้งการแกะสลักที่เป็นเทคนิคของพวกเขา

หลัวเฟิงนั้นรู้สึกประหลาดใจ มีเจ้าแห่งจักรวาลจำนวนมากได้ทิ้งการแกะสลักภาพของพวกเขาไว้ และหลัวเฟิงที่อยู่ในเส้นทางการแกะสลักภาพของระดับสูงสุดของเจ้าแห่งจักรวาลแล้ว ทำให้เขาเห็นว่ามีเพียงเจ้าแห่งจักรวาลไม่กี่คนเท่านั้นที่มาถึงขีดจำกัดของเจ้าแห่งจักรวาล

“สามารถสร้างเทคนิคด้วยวิธีนี้ได้ไหม หรือว่ามันเป็นแบบนี้” หลัวเฟิงเดินไปมาหน้ากำแพงหินเพื่อชมการแกะสลัก

ข้าเจ้าแห่งจักรวาลเฟยกู๋ เป็นเจ้าแห่งจักรวาลลำดับที่ 20,293 ข้าได้พบกับสมบัติล้ำค่าเป็นรองเพียงแค่สมบัติแท้จริงสูงสุด มันคือชิ้นส่วนเกราะที่ถูกเรียกว่าเกราะเทพทำลาย ข้าได้เอาสมบัติชั้นยอดที่ข้าไม่ต้องการและเกราะไว้สำหรับคนรุ่นต่อไป พื้นที่ลับนี้มีสิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่ได้พยายามทำแผนที่ให้ดีขึ้นอยู่จำนวนมาก แม้ว่าจะมีหลายสิบคนเลือกที่จะทำลายแผนที่ ข้าหวังว่าลูกหลานของข้าจะทำการปรับปรุงแผนที่นี้ต่อไป

ข้าเจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออส เป็นเจ้าแห่งจักรวาลลำดับที่ 20,294 ข้าได้รับของมีค่าที่เหลือไว้โดยผู้อาวุโสเฟยกู๋ ข้ารู้สึกดีใจมาก ข้าจะทำแผนที่ให้ดีขึ้น และทิ้งสมบัติแท้จริงบางอย่างที่ข้าไม่ต้องการ ข้าได้สร้างเทคนิคเอาไว้มากมาย และหนึ่งในนั้นแข็งแกร่งที่สุดคือห้าสัตว์เทพทำลาย

มันจบลงตรงนี้

“แล้วของมีค่านั้นคืออะไร”

หลัวเฟิงพุ่งขึ้นไปบนฟ้าและมองไปรอบๆ ภูเขา

“เจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออสได้ทิ้งของมีค่าไว้ที่นี่”

หลังจากนั้นปีกสีเงินปรากฎขึ้นบนหลังหลัวเฟิง ด้วยพลังของเขาทำให้ปีกสั่นไหว และการแกะสลักภาพเริ่มปรากฎขึ้นบนปีก แสงสีทองได้ถูกกระจายแทรกซึมออกไป เขาพยายามตรวจสอบพื้นที่ทั้งหมดในทีเดียว

“ไม่มีของมีค่าอะไร มีเพียงแผนที่ แต่ไม่มีของมีค่าทั้งหมดของเจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออส เขาอาจเก็บทั้งหมดไว้”

หลัวเฟิงเคลื่อนที่เข้าหาเสาคริสตัลสีดำ ที่เป็นที่เก็บแผนที่ของสามดินแดนความตาย มันเกิดจากการรวมกันของเจ้าแห่งจักรวาลเกือบ 900 คน พวกเขาได้ปรับปรุงแผนที่ตามสิ่งที่พวกเขารู้

หลัวเฟิงคิดว่าเจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออสได้นำแผนที่และของมีค่าส่วนมากในที่นี้ไป

“แผนที่นี้มีค่าอย่างมาก”

หลัวเฟิงเดินไปยังด้านหลังเสาคริสตัลสีดำ เขาส่งพลังงานอมตะของตัวเองไปยังเสาคริสตัล มันเจาะเข้าไปในเสาและภาพถูกส่งเข้ามาในจิตใจของเขา

“มันเป็นแผนที่ที่ละเอียดมาก สมกับที่ถูกสร้างโดยเจ้าแห่งจักรวาลกว่า 900 น่าเสียดายที่มีเจ้าแห่งจักรวาลสิบกว่าคนได้ทำลายแผนที่ ไม่เช่นนั้นแผนที่นี้คงมีรายละเอียดมากขึ้น”

แผนที่ถูกทิ้งไว้โดยเจียฟานฉีนั้นมีรายละเอียดมาก แต่ก็เทียบไม่ได้กับที่เหลือทิ้งไว้ที่เสาคริสตัลสีดำนี้ มันถูกสร้างโดยเจ้าแห่งจักรวาลกว่า 900 คนและหนึ่งในนั้นคือเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด ทำให้แผนที่ด้านในนั้นมีรายละเอียดที่มาก แต่ส่วนกลางของมันยังคงไม่มี

“ข้าจะสนับสนุนแผนที่”

หลัวเฟิงได้ส่งแผนภาพของตัวเองลงไปในทันที เขาใส่ข้อมูลทั้งหมดของแผนที่ของเขา

ตาของหลัวเฟิงเปล่งประกาย เขาตื่นเต้นจนมือสั่นโดยไม่ตั้งใจ

“ฮ่า ฮ่า เจ้าแห่งจักรวาลฟาคาออสเจ้านั้นใจดีเกินไป เจ้าให้เกราะเทพทำลายกับข้า และยังให้เหรียญสีดำนี้ด้วย ยังมีแผนที่อันยอดเยี่ยมนี้ด้วย”

หลัวเฟิงยิ้มกว้างด้วยความตื่นเต้น

ตอนนี้หลัวเฟิงเข้าใจแล้วว่าทำไมสิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่ในมหาสมุทรจักรวาลถึงให้ความสำคัญกับแผนที่ มันได้แสดงเส้นทางของสามดินแดนความตาย และรายละเอียดทั้งหมดในพื้นที่อันตราย ความสำคัญของมันนั้นมีมากเกินการประเมิน

ก่อนหน้านี้เขาไม่กล้าที่จะไปเอาของมีค่าที่เหลือไว้โดยเจียฟานฉี แผนที่โดยเจ้าแห่งจักรวาลกว่า 900 นี้ดีกว่าของเขามากแถมยังมีรายละเอียดที่มาก

“เหรียญสีเขียวได้นำไปยังพื้นที่ส่วนลึกด้านใน และมันอยู่บริเวณศูนย์กลาง มันยิ่งลึกเข้าไปเท่าไรก็ยิ่งอันตรายเท่านั้นโชคดีที่แผนที่นี้มีการครอบคลุมพื้นที่จำนวนมาก ทำให้มีเส้นทางที่ปลอดภัยกว่า” หลัวเฟิงกล่าว

การที่มีแผนที่ละเอียดทำให้มันง่ายกับหลัวเฟิงขึ้นมาก เขาต้องการของมีค่าเพื่อซ่อมแซมปีกสีขาว วัสดุที่มันต้องการนั้นมีค่ามาก แม้แต่สมบัติแท้จริงชั้นยอดก็เป็นสิ่งที่ต้องการ

“ได้รับแผนที่นี้ ข้าจะไปยังพื้นที่ของเหรียญสีเขียว” หลัวเฟิงพยักหน้า

“ให้ร่างเผ่าโมชานอยู่ที่นี่เพื่อฝึกอำนาจจิต ข้าจำเป็นต้องเลือกเสาหินสำหรับฝึกฝนของตัวเอง”

หลัวเฟิงบินไปยังกำแพงหินสีดำ พร้อมกับยิ้ม

หลัวเฟิงยิ้มขณะที่อยู่ตรงหน้ากำแพงหินสีดำ เขาชี้นิ้วของเขาไปยังกำแพง และแสงสีทองได้เจาะเข้าไปยังกำแพง เขาเริ่มต้นเขียนขณะใส่อำนาจจิตที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาลงไป คนที่ไม่รู้จักภาษามนุษย์ทั่วไปก็จะไม่เข้าใจ

“ข้าผู้นำทางช้างเผือก ข้าเป็นเจ้าแห่งจักรวาลลำดับที่ 20,295 ข้าเป็นผู้ฆ่าเจ้าแห่งจักรวาลคนก่อนหน้า และนำชุดเกราะเทพทำลายมาพร้อมกับเหรียญสีดำ มันน่าเสียดายที่ข้าไม่ได้มีโอกาสได้รับสมบัติของเขาที่เอาไว้ที่นี่”

หลัวเฟิงสะบัดมือของเขาและแสงที่สลักคำก็หยุดลงทันที

“ตอนนี้ข้าจะจบมันแค่ครึ่งเดียว ข้ามีชีวิตอยู่เพียงแค่สิบยุค มันเทียบไม่ได้แม้แต่ยุคจักรวาลเดียว ข้าจะมาต่อในอนาคต ฮ่า ฮ่า” หลัวเฟิงวางนิ้วลงไปยังตัวอักษรเหล่านั้น

“ข้ายังไม่รู้เลยว่าตัวเองนั้นจะไปไกลได้แค่ไหน จุบจบของข้าอาจมาพร้อมกับความเสียใจหลังจากยุคจักรวาลที่สาม”

สิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่ล้วนอาจเสียใจกับเรื่องราวเหล่านี้ แต่หลัวเฟิงนั้นฝึกฝนมาได้เพียงแค่สิบยุคเท่านั้น แต่ก็ไม่แน่ว่าเขาจะทำมันสำเร็จในอนาคต

“มาดูกันว่าจะหายไปในมหาสมุทรจักรวาล หรือจะสร้างดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งใหม่และมีชีวิตอยู่ตลอดไป”

หลัวเฟิงได้บินออกไปไกล เขาไปถึงจุดสิ้นสุดของห้องลับในทันที เขาได้บินออกจากห้องลับ เขาได้พบกับเสาหินลายดำที่ตั้งตรงทะลุหมอก

“เจ้าแห่งจักรวาลเป่ยจิอยู่รอบๆ เสาหินที่สองกับสิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่มากมาย”

“รอบเสาที่สิบเอ็ดนี้เงียบ ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดอยู่รอบๆ”

หลัวเฟิงบินไปยังเสาหินที่สิบเอ็ด เขาได้ลงไปบนหินขนาดใหญ่ที่คอยบินอยู่รอบๆ มัน หินที่มีขนาดเท่ากับทวีป มันเหมือนกับภูเขาที่ลอยไปมา

หลัวเฟิงที่ยืนอยู่บนก้อนหินได้มีหินปรากฎขึ้นมาบนฝ่ามือ มันคือร่างเผ่าโมชานที่ถูกเปลี่ยนเป็นหิน

หลัวเฟิงโยนหินลึกเข้าไปในพื้นที่ของหินยักษ์นี้

“ร่างเผ่าโมชานไม่สามารถที่จะระบุตัวตนได้ด้วยสายตา แม้แต่สมบัติแท้จริงประเภทพื้นที่ก็ค้นหาไม่ได้ เขาสามารถแปลงเป็นอำนาจจิตของที่นี่ กว่าร่างเผ่าโมชานจะแตกสลายไป อำนาจจิตของข้าก็คงจะมาถึงระดับสูงสุดของเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด” หลัวเฟิงคิด

หลัวเฟิงมองไปยังร่างเผ่าโมชานที่เป็นหิน

หลัวเฟิงได้บินออกจากพื้นที่ของเสาหินลายดำ จากนั้นเขาก็ไปยังส่วนลึกของจักรวาล