ตอนที่ 1238 สมบัติแท้จริงสูงสุดช่างน่าขัน

“คำขอ?”

สิ่งมีชีวิตทั้งหมดจากเผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์ได้แสดงความโกรธต่อสายน้ำวูดูวงขณะที่อยู่ในป้อมปราการภูผาน้ำแข็ง

7 เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงได้มารวมตัวกันเพื่อเข้ารับมรดกสายน้ำวูดูวง ทว่าพวกเขานั้นอิจฉาหลัวเฟิง และ เลือดสีฟ้า ที่มีความโดดเด่น แล้วพวกเขารู้สึกแย่ที่พรรคพวกของตัวเองไม่มีผู้สมัครที่ดี

เผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์นั้นมีความยินดีที่เจ้าแห่งจักรวาลเทพดำได้ผ่านคอขวดที่สองก่อนนาทีสุดท้าย พวกเขาไม่ได้สังสัยอะไรกับสิ่งที่จะทำให้พวกเขาก้าวหน้าผ่านยุคกำเนิด แต่สายน้ำวูดูวงก็ต้องการให้พวกเขาทั้งหมดตาย ด้วยสิ่งนี้ทำให้เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงที่เจ็ดรู้สึกว่าทำเรื่องเสียเวลาไป ราวกับว่าเขาได้ถูกตบหน้า พวกเขาทั้งหมดรู้สึกหมดหวังและโกรธ เขาคิดว่าทำไมต้องตัดโอกาสของเผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมด มันยุติธรรมแล้วงั้นเหรอ

แล้วตอนที่รู้ว่ามาจากคำขอของเพื่อนสายน้ำวูดูวงที่เป็นคนตัดโอกาสสำหรับเผ่าพันธุ์ของเขาและยังทำให้สองเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดต้องมาพบกับสถานการณ์ที่ย่ำแย่

“ใคร”

“เจ้านั่นมันเป็นใคร”

“ไอ้เจ้าเพื่อนของสายน้ำวูดูวงนั้นมันเป็นใครกัน” เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงที่หนึ่งได้ตะโกนออกมา

ในขณะนั้นจักรวาลขนาดเล็กเหมือนมีการเปลี่ยนแปลง และทั้งให้ทั้งฟ้าและพื้นดินสั่นเล็กน้อย

“ใครมันเป็นคนที่ตัดโอกาสเรา”

เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงทุกคนกำลังเจ็บปวดและโกรธแค้น

———-

ภายในป้อมปราการภูผาน้ำแข็งมีผู้สมัครเข้ารับมรดกสายน้ำวูดูวง 28 คน พวกเขาได้แสดงอารมณ์ออกมาหลากหลาย

“ท่านสายน้ำวูดูวง” เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงที่สองส่งเสียงออกมาด้วยความโกรธ

“การสืบทอดนี้ เผ่าของเราได้ทำตามข้อกำหนดทั้งหมดของเจ้า แต่เนื่องจากคำขอร้องจากใครบางคนที่เราไม่รู้จักได้ตัดโอกาสของเผ่าเราใช่หรือไม่”

สายน้ำวูดูวงมองไปยังป้อมปราการและพูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “การกำจัดพวกเจ้าทั้งหมดเป็นเพียงแค่เหตุบังเอิญเล็กๆ”

“ไม่มีโอกาสที่เปลี่ยนใจ” เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงที่สองยังคงลังเล เขาไม่ยอมแพ้

สายน้ำวูดูวงตอบเพียงว่า “ไร้สาระ”

เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงที่สองได้ยินคำตอบก็รู้ว่าสิ้นหวัง เขาจึงได้พูดออกมาอย่างโกรธเคือง “สายน้ำวูดูวง ก็แค่คนที่ตายไปแล้ว เจ้าเป็นใครถึงจะมากำจัดเผ่าพันธุ์ดวงตาศักดิ์สิทธิ์ของเรา มันไม่ใช่เรื่องง่ายแบบนั้น มาดูว่าพลังของคนที่ตายไปแล้วจะทำอะไรได้”

เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงที่เจ็ดก็ส่งเสียงดังออกมา “สายน้ำวูดูวง เพื่อนของเจ้าคือใคร ใครกันที่อยากจะกำจัดเผ่าพันธุ์ของเรา”

“มันคือใคร”

เสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธออกมาจากวังสมบัติ พวกเขาต่างก็อยากรู้ว่าใครกันที่ทำให้เผ่าพันธุ์ของเขาต้องสิ้นหวังแบบนี้

“ไม่ต้องรีบ ข้าจะให้ทุกคนต้องรู้” จากนั้นสายน้ำวูดูวงก็ชี้ออกไปยังอีกทาง

ที่กำแพงด้านหนึ่งของห้องได้เลื่อนเปิดจากสองด้าน สิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่จากกลุ่มอำนาจต่างๆ ได้มองไปยังทางเดินที่เปิดขึ้นมา ทุกคนอยากรู้ว่าใครเป็นคนที่ทำให้เผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์ตกอยู่ในสถานการณ์นี้

ร่างๆ หนึ่งค่อยๆ เดินออกมาอย่างช้าๆ ตัวเขาปกคลุมด้วยเกล็ดสีทองดูคล้ายกับมนุษย์ ด้านหลังของเขามีปีกสีทองหนึ่งคู่ ดวงตาทั้งเก้าของเขาได้กวาดมองไปยังฝูงชน ไม่มีใครกล้าสบตากับเขา

“นั่นมัน เทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้า” หลัวเฟิงตกใจเมื่อเห็นผู้ที่ก้าวออกมา

เทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้าเป็นเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดจากยุคกำเนิดที่สอง เขาเป็นเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดระดับทั่วไปเนื่องจากขาดสมบัติแท้จริงสูงสุด สมบัติที่สร้างชื่อให้กับเขาคือเสื้อคลุมสายฟ้า มันเป็นเพียงสมบัติในระดับเดียวกับเกราะเทพทำลายของหลัวเฟิง ภายในมหาสมุทรจักรวาลเขาคือเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดที่มีตัวตนที่เล็กน้อยมาก

“เสื้อคลุมสายฟ้างั้นรึ”

“มันคือเขา”

“เพื่อนของสายน้ำวูดูวงคือ เทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้างั้นรึ”

ทุกคนนั้นตกตะลึงเพราะเทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้านั้นแทบไม่มีข่าวเกี่ยวกับเขาเลย แต่เขาก็ยังมีส่วนเกี่ยวข้องในการกำจัดกลุ่มดวงตาศักดิ์สิทธิ์

“เทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้า เจ้าเป็นคนขอให้สายน้ำวูดูวงตัดโอกาสของเผ่าพันธุ์ข้างั้นรึ เจ้ายังต้องการที่จะกำจัดเผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์ของข้าอยู่อีก” เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงที่สองกล่าว

“เทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้า เป็นเจ้าเองเหรอ” เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงที่เจ็ดกล่าว

เทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้าที่เดินออกมาตามทางเดินได้แสดงสีหน้าน่าเกลียด บางครั้งก็หัวเราะออกมาเต็มที มันเหมือนควบคุมไม่ได้เล็กน้อย หลังจากเขายกหัวขึ้นเสียงหัวเราะก็เงียบลง ร่างกายของเขาเกิดอาการสั่น

“ใช่ มันคือข้าเอง ข้า…เสื้อคลุมสายฟ้า คือผู้ที่ควบคุมทุกอย่างอยู่เบื้องหลัง ข้าคือผู้เดียวที่ตัดโอกาสของเผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์ ข้าคือคนที่ต้องการกำจัดพวกเจ้าทั้งหมด เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงที่สองและเจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงที่เจ็ด…ฮ่า ฮ่า” เทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้าได้ส่งเสียงดังจนสั่นสะเทือน

“แกสมควรตาย” เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงที่เจ็ดส่งเสียงดังขึ้นมา

“เทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้า เจ้าจะต้องตาย” เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงที่สองกล่าว

ภายในป้อมปราการเกิดเสียงดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง

เทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้าแสดงรอยยิ้ม “จะสมควรตายหรือไม่ กลุ่มดวงตาศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดของเจ้าก็ต้องตาย เมื่อพวกเจ้าทั้งเจ็ดต่อสู้เพื่อสมบัติแท้จริงสูงสุด พวกเจ้าได้ล้อม ก๊งลู่กับข้า นั่นช่างเลวร้ายเหลือเกิน ก๊งลู่ ต้องตาย ส่วนข้าต้องหนีเพื่อรักษาชีวิต”

“พวกข้าคือเป้าหมายที่จะถูกรังแก ก๊งลู่กับข้านั้นไม่มีพลังพอและยังไม่มีสมบัติแท้จริงสูงสุด มันเหมาะที่ถูกรังแก”

“พวกเจ้าจากเผ่าพันธุ์ดวงตาศักดิ์สิทธิ์ทั้งหมดนั้นทรงพลังมาก ตลอดทั้งมหาสมุทรจักรวาล มีเพียงดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่เทียบได้ ข้าที่ไม่มีแม้แต่สมบัติแท้จริงสูงสุด ข้าจะต่อสู้กับเจ้าอย่างไร ข้ายืนอยู่คนเดียวเบื้องหน้าพลังที่น่ากลัว ตอนนั้นข้าคิดอะไรอยู่รู้รึเปล่า” เทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้าหัวเราะออกมาและส่ายหัว

“ข้าคิดว่าพวกเจ้าคงไม่คิดว่าจะมีวันนี้ ตอนนี้พวกเจ้าตกลงมาในแผนของข้า” เทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้าจ้องมองที่ป้อมปราการ ดวงตาของเขาเหมือนกำลังลุกไหม้

“ใครจะคิดว่าข้าผู้ที่สันโดษและไร้พลัง จะเป็นผู้นำความสูญเสียที่รุนแรงให้กับเผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์”

“ทำไมสายน้ำวูดูวงถึงต้องฟังเจ้า” เสียงดังขึ้นมาจากในป้อมปราการ

“เพราะว่า…ข้าคือคนแรกที่เข้ามายังสุสานแห่งนี้” เทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้าหัวเราะออกมาด้วยเสียงเย็นชา

ทุกคนนั้นตกใจเป็นอย่างมากเมื่อรู้ว่าพวกเขานั้นไม่ใช่คนแรกที่ได้เข้ามายังเรือสุสานนี้ ดูจากที่เห็นแล้ว เทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้าคงไม่ได้โกหก เขานั้นอยู่ที่นี่มาตลอดและได้เป็นเพื่อนกับสายน้ำวูดูวง

เทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้าหัวเราะออกมาเต็มที่ “เจ้าคิดไหมว่าทำไมเรือสุสานถึงอยู่ที่นี่ เรือสุสานปรากฏในดินแดนหลักของเรือจักรวาล แกนกลางเป็นพื้นที่แม้แต่กับเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดยังไม่กล้าที่จะเข้า พวกเขาเพียงแค่กล้าจะเดินทางในดินแดนที่คุ้นเคย เมื่อเรือสุสานปรากฏตัวก็ไม่มีใครในพวกเจ้าสงสัย”

“แม้ว่าข้าจะเป็นเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด ท้ายที่สุดข้าก็ไม่อาจรับมรดกได้ เจ้าคิดว่าเจ้าจะมีโอกาสงั้นหรือ นี่จึงเป็นเหตุผลที่ข้าได้ทำข้อตกลงกับสายน้ำวูดูวง จริงๆ แล้ว…พวกเจ้าควรจะขอบคุณข้า” เทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้าจ้องมองไปยังกลุ่มคนที่เข้ารับสมัคร

“โดยเฉพาะทางช้างเผือก เจ้ายิ่งต้องขอบคุณข้า”

เพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้าหัวเราะก่อนพูด “ข้าควรจะขอบคุณเจ้าเช่นกันที่แสดงได้ดี เพราะเจ้ามีศักยภาพมากที่สุดไม่ปล่อยให้เผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์แย่งไป”

ภายในป้อมปราการนั้นนิ่งเงียบสนิท

พวกเขานั้นไม่คิดว่าเทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้าที่แสนอ่อนแอจะเป็นผู้นำหายนะมาสู่เผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์

“ข้าให้พวกเจ้าเข้ามา ปล่อยให้ดีใจจนคลั่งไปกับความสุข จากนั้นข้าจะผลักเจ้าไปสู่ความสิ้นหวัง” เทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้าแสดงรอยยิ้ม

“หากเผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์เป็นผู้มีศักยภาพสูงสุด สายน้ำวูดูวงจะไม่ปล่อยให้ข้าฆ่าคนที่มีศักยภาพสูงสุด แต่เผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์ของเจ้ามันไร้ค่ามาก พวกเจ้าจึงต้องถูกทำลายทั้งหมด”

“เจ้าไม่กลัวเผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์ของเรามีศักยภาพสูงสุดหรือไง แทนที่จะเป็นความเดือดร้อนของเรา แต่กลับจะเป็นการช่วยกลุ่มของเราแทน” เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงที่สองกล่าว

“ข้าว่าเผ่าของเจ้าต้องเป็นอันดับหนึ่งไม่ก็สองเพราะพวกเจ้านั้นโชคดีมาก มีศักยภาพอันไร้ขอบเขต…ถ้าเรื่องนั้นเกิดขึ้นจริง ข้าก็จะต้องยอมรับการทำลายตัวเอง แม้ว่าจะลากสิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่อื่นตายไปพร้อมกับข้า” เทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้ามองมายังสายน้ำวูดูวง

“ท่านสายน้ำวูดูวงขอโทษในความไม่เคารพของข้าด้วย”

“ข้าเข้าใจ” สายน้ำวูดูวงพยักหน้าเล็กน้อย

เทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้ายิ้มผ่อนคลาย “ท่านสายน้ำวูดูวง ความเกลียดชังของข้าถูกเก็บเอาไว้มานาน ในที่สุดข้าก็มีโอกาสเปล่งเสียงออกมา”

“ท่านสายน้ำวูดูวง เชิญท่านดำเนินการต่อได้”

“เอาล่ะ” สายน้ำวูดูวงพยักหน้า

สิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่จากเผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่ในป้อมปราการเริ่มตื่นตระหนกทันที

“เสื้อคลุมสายฟ้า เจ้าต้องการกำจัดพวกเราทั้งหมดอย่างงั้นหรือ ข้าจะคอยดูว่าเพื่อนที่ตายไปแล้วของเจ้ามีความสามารถกำจัดเราทุกคนได้หรือไม่”

“พวกเจ้าจะได้รู้มันในเร็วๆ หลังจากพวกเจ้าทั้งหมดตาย สมบัติแท้จริงสูงสุดของเจ้าจะเป็นของข้า” เทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้าตะโกนออกมา

“มาดูกันว่าคนตายจะแข็งแกร่งแค่ไหน สามารถที่จะทำอะไรได้” เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงที่สองและเจ็ดตะโกนออกมา

ป้อมปราการเคลื่อนไหวจนทิ้งเป็นลำแสงเข้าหาเทพปีศาจเสื้อคลุมสายฟ้า มันได้พุ่งเข้าไปเพื่อจะบดขยี้

“หยุด” สายน้ำวูดูวงชี้ไปยังป้อมปราการ

ภายในห้องทั้งหมดเริ่มปลดปล่อยการแกะสลักลึกลับสีทองจำนวนมากมาย มันได้สร้างเป็นเส้นแสงสีทองขึ้นมากลางอากาศ จากนั้นก็พุ่งเข้าหาป้อมปราการ มันได้ห่อหุ่มป้อมปราการไว้เหมือนกับรังไหม มันได้ผูกมัดและหยุดเอาไว้ได้อย่างสมบูรณ์

ป้อมปราการภูผาน้ำแข็งได้พยายามต่อสู้กับพลังที่ล้อมมันไว้ เส้นแสงสีทองได้ยึดมันเอาไว้โดยที่ไม่สามารถเอามันออก

“เพียงแค่ควบคุมไว้เท่านั้น ไม่ใช่ทำลาย นี่มันคือสมบัติแท้จริงสูงสุด ยังไงก็เป็นสมบัติแท้จริงสูงสุด” เสียงดังออกมาจากป้อมปราการ

“ช่างไร้สาระ”

สายน้ำวูดูวงมองลงมาและชี้ไปที่พื้น พื้นได้แยกออกจากกันจนเห็นเหวลึก ภายในนั้นมีรัศมีอันน่ากลัวได้แผ่ขยายออกมาด้านนอก ป้อมปราการที่ถูกผูกมัดไว้ด้วยเส้นแสงสีทอง ทำให้มันถึงบังคับไปสู่ขุมนรกนั้น

“เทคนิคลับภายในห้องนี้ ไม่อาจฆ่าพวกเจ้าได้ทุกคน ดินแดนอันตรายที่ข้าหลงเหลือไว้ในพื้นที่มรดกของข้าก็มากพอที่จะจัดการ สมบัติแท้จริงสูงสุดนั้นเป็นสิ่งที่ไร้สาระในบ้านเกิดของข้า ไม่มีอะไรที่ถูกเรียกว่าสมบัติแท้จริงสูงสุด” สายน้ำวูดูวงหัวเราะ

ป้อมปราการกำลังดิ้นรนอย่างบ้าคลั่ง เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงที่สองและเจ็ดได้พยายามต่อสู้กับเส้นแสงสีทองมากหมาย แต่มันก็ยังถูกดึงไปสู่เหวนั้น ปากทางเข้าหุบเหวอันน่ากลัวได้ปิดลง บนพื้นดินได้กลับคืนสู่ความปกติตามเดิม ความเรียบร้อยได้กลับคืนมาอีกครั้ง