ตอนที่ 1244 สายน้ำวูดูวงคนใหม่

บรรพบุรุษจันทร์ม่วงขมวดคิ้วต่อหน้าผู้เข้าร่วมทดสอบที่มีความหวังที่สุดได้ร่วงหล่น

“พวกเขาล้มเหลวงั้นเหรอ แล้วใครเป็นคนได้รับมัน หรือว่ามนุษย์จากจักรวาลดั้งเดิม จักรพรรดิบูรพา หรือว่าใครกัน”

บรรพบุรุษจันทร์ม่วงเป็นกังวล เขานั้นไม่สามารถที่จะบอกได้ว่าใครคือผู้ที่ได้รับมรดก แต่เขารู้ว่ามนุษย์จากจักรวาลดั้งเดิมนั้นมีโอกาสที่สุด

“เขาทั้งสองคือผู้มีความหวังที่สุด จักรพรรดิบูรพาจะต้องรู้ว่าใครคือผู้ได้รับมรดก” บรรพบุรุษจันทร์ม่วงพยักหน้าเล็กน้อย

“ข้าต้องดูว่าจักรพรรดิบูรพามีพฤติกรรมเช่นไร จะได้รู้ว่าหลัวเฟิงยังคงมีชีวิตอยู่หรือไม่”

———-

ในพื้นที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์จักรพรรดิบูรพา ผู้เข้ารับทดสอบกำลังนั่งอยู่บนใบไม้ของต้นไม้โบราณสูงใหญ่ ร่างบางส่วนที่อยู่บนใบไม้ได้ตกลงมา

จักรพรรดิบูรพาได้ส่งเสียงร้องออกมา เขาได้มองไปยังร่างของเลือดสีฟ้าและพูดออกมาว่า “หรือว่าจะเป็นมนุษย์ ผู้นำทางช้างเผือก หลัวเฟิงนั่น”

———-

ผู้เข้าทดสอบทั้งหมดได้ตายในเวลาเดียวกัน มันได้สร้างความตื่นตะหนกให้กับทั้งมหาสมุทรจักรวาล การสืบทอดสายน้ำวูดูวงมีกลุ่มอำนาจนับร้อยจากมหาสมุทรจักรวาล

“ใคร ใครเป็นผู้ได้รับมัน”

“มนุษย์หรือดินแดนศักดิ์สิทธิ์จักรพรรดิบูรพา”

“กลุ่มอำนาจใดที่ได้รับมรดก”

กลุ่มอำนาจทั้งหมดในมหาสมุทรจักรวาลกำลังมีความกังวลและสับสน ทว่าดินแดนศักดิ์สิทธิ์จักรพรรดิบูรพาก็ไม่ทราบว่าใครคือผู้สืบทอด แต่เขาก็เกือบแน่ใจว่าคือมนุษย์คนนั้น

———-

“ข้าสามารถที่จะผ่านมันและได้กลายเป็นผู้สืบทอดสายน้ำวูดูวงคนใหม่”

หลัวเฟิงได้ส่งข้อความไปให้กับขวานยักษ์และผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล เขาไม่ได้ใส่ใจเกี่ยวกับมนุษย์ที่กำลังตกใจกับเรื่องที่เกิดขึ้น เขาได้ให้ความสนใจกับสายน้ำวูดูวง

มีชายชุดคลุมสีขาวได้ยืนอยู่ท่ามกลางเสาหินสามมิติในขณะที่หลัวเฟิงส่งข้อความหาขวานยักษ์และผู้นำเมือง เขารู้ว่าข้อความนั้นคืออะไรก็แสดงรอยยิ้มออกมา

“สงครามเงียบกับมหาสมุทรจักรวาลได้ถูกกำหนดให้เป็นชะตากรรมของเผ่าพันธุ์มนุษย์เรา”

อาจารย์ต้นกำเนิดไม่รู้ว่าจะหลุดออกมาจากการถูกขังได้ก่อนช่วงเวลาทำลายของจักรวาลดั้งเดิมหรือไม่ ทว่าเผ่าพันธุ์มนุษย์ได้ถูกกำหนดให้มีอนาคตที่สดใส มีความเป็นไปได้ที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ที่สามจะเป็นของมนุษย์

ข้อความได้ถูกส่งไปให้กับขวานยักษ์และผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล

———-

พื้นที่มรดก

“ผู้เข้าร่วมคนอื่นตาย” เสียงเครื่องจักรดังขึ้น เสียงดังก้องอยู่ข้างหูหลัวเฟิง เขาหันหัวไปมาและพบกับร่างของสายน้ำวูดูวงในรูปร่างสง่างาม เขาสวมใส่เกราะสีขาวที่มีดาวสีทอง รองเท้า และหมวกเกราะก็สวยงาม

“ท่านสายน้ำวูดูวง” หลัวเฟิงทักทาย

“ไม่ต้องเรียกข้าว่า ท่าน” สายน้ำวูดูวงยิ้ม

“เจ้าสามารถเรียกข้าว่าอาจารย์ ข้าคือสายน้ำวูดูวงรุ่นสุดท้าย และเจ้าคือคนล่าสุด ข้าคืออาจารย์และผู้แนะนำ”

สายน้ำวูดูวงมองไปยังภูเขาน้ำแข็งทั้งสาม เขาโบกมือและมันก็หายไป

หลัวเฟิงหันหลังกลับไปมอง เขารู้สึกเสียใจที่สูญเสียภูเขาน้ำแข็งทั้งสาม

“ฮ่า ฮ่า การสืบทอดพื้นฐานทั้ง 820 เจ้าสามารถศึกษาได้ทุกเมื่อที่ต้องการ” สายน้ำวูดูวงยิ้ม

“ทั้งหมดล้วนเป็นเล่ห์กลที่ง่ายดายสำหรับเจ้าเหมือนกับการพักผ่อน มรดกสายน้ำวูดูวงสำคัญกว่า”

“ตามมา”

สายน้ำวูดูวงบินออกไปยังทางออก หลัวเฟิงได้ตามเขาออกมา เขาได้เห็นแสงสว่างสดใสบนท้องฟ้าทั้ง 820 ทางเข้า

“ปิด” ทางเข้าทั้งหมดได้หายไป

“นี่คือที่สายน้ำวูดูวงทุกรุ่นจะได้รับมรดกที่ล้ำค่ำยิ่งกว่าสิ่งที่เรียกว่าสมบัติแท้จริงสูงสุด มันพิเศษยิ่งกว่าจักรวาลขนาดเล็กทั้งหลาย มันมีช่องว่างขนาดเล็กทั้งหมด 820 ประตูเคลื่อนย้าย ที่เชื่อมต่อไปยังการสืบทอดพื้นฐานทั้ง 820 แบบ”

หลัวเฟิงพยักหน้า เขามองไปยังพื้นที่สืบทอดนี้เหมือนกับเห็นจักรวาลขนาดเล็กอันพิเศษ

“ไป” สายน้ำวูดูวงได้จับหลัวเฟิง เขาเป็นผู้ควบคุมพื้นที่สืบทอดอย่างสมบูรณ์ เขาได้เคลื่อนย้ายหลัวเฟิงลึกเข้าไปในพื้นที่สืบทอด

———-

หลัวเฟิงมองการเปลี่ยนแปลงของทิวทัศน์ขณะที่กำลังยืนอยู่บนภูเขา เขาสามารถเห็นเพียงแค่หมอกที่ลอยอยู่รอบภูเขาโดยที่ไม่มีแผ่นดินแม้แต่น้อย

“ที่นี่ที่ไหน” หลัวเฟิงตกตะลึง

“นี่คือจุดยอดสุดของพื้นที่มรดก”

“ดูนั่น”

เขามองตามสายน้ำวูดูวงจนพบเข้ากับรูปปั้นมนุษย์ รูปปั้นมีผมยาว ดวงตาลึก สวมใส่ชุดเกราะ เขาดูเหมือนกับมนุษย์ธรรมดา แต่หลัวเฟิงรู้สึกได้ถึงพลังที่บรรจุอยู่ในนั้นเพียงแค่ได้ดูในไม่กี่วินาที พลังของมันไกลเกินกว่าความเข้าใจของหลัวเฟิง

เห็นได้ว่าพลังของรูปปั้นนี้ไกลเกินว่าระดับของหลัวเฟิงมากจนเขาไม่เข้าใจและไม่สามารถที่จะรับรู้ได้จากการมองเพียงแค่แว๊บแรก

“นี่คืออาจารย์บรรพบุรุษที่สาม” สายตาของสายน้ำวูดูวงเต็มไปด้วยความยำเกรง

“ชื่อของเขาคือ นักบุญ ราชาเทพสายน้ำวูดูวง จือยี่”

หลัวเฟิงงงกับชื่อแปลกที่เรียกว่า ราชาเทพสายน้ำวูดูวง จือยี่

“ข้าคือผู้สืบทอดลำดับที่ 192 ชื่อของข้าคือ สายน้ำวูดูวง เจิ้งจือวู”

หลัวเฟิงกลับยิ่งสับสนมากขึ้นเมื่อคิดว่าเขาต้องใช้ชื่อสายน้ำวูดูวง วู

“ชื่อของเจ้าในอนาคตคือ สายน้ำวูดูวง หลัวเฟิง” สายน้ำวูดูวงมองมาที่หลัวเฟิง

“ทุกรุ่นสายน้ำวูดูวงคือชื่อต้นเดียวกัน ส่วนสกุลนั้นแตกต่างกัน ก่อนที่ข้าจะกลายเป็นสายน้ำวูดูวงรุ่นที่ 192 ข้ามีชื่อว่า เจิ้งจือ”

ตอนนี้หลัวเฟิงเข้าใจแล้ว แสดงว่าชื่อของอาจารย์บรรพบุรุษคือ จือยี่

“อาจารย์บรรพบุรุษคนที่สาม…”

“เขาเป็นสิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่ที่สุดของสายน้ำวูดูวง อาจารย์บรรพบุรุษคนแรกนั้นก็ทรงพลังเช่นกัน แต่เขาแข็งแกร่งที่สุดในอารยธรรมของข้า สำหรับอาจารย์บรรพบุรุษที่สองนั้น…”

“อย่างไรก็ตาม อาจารย์บรรพบุรุษที่สามเป็นคนที่น่าทึ่งอย่างแท้จริง เขากระจายชื่อเสียงของสายน้ำวูดูวงและยืนอยู่ท่ามกลางบนจุดสูงสุดของสิ่งมีชีวิตต่างๆ”

“อย่าใช้คำว่า เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด มันเป็นเรื่องตลกในบ้านเกิดข้า”

สายน้ำวูดูวงส่ายหัว

“สิ่งที่เรียกว่าเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดถูกเรียกว่าเทพแท้จริงในบ้านเกิดข้า ผู้ที่อ่อนแอกว่าเทพแท้จริงคือ นักสู้อมตะ อัศวิน และ เจ้าแห่งจักรวาล”

“เทพแท้จริงเป็นเกณฑ์สำหรับสิ่งมีชีวิตสูงสุดในบ้านเกิดข้า แม้สิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่ก็ยังห่างไกลจากการเป็นสิ่งมีชีวิตที่อยู่ในจุดสูงสุด แม้แต่ข้ายังไม่อาจไปถึงระดับนั้น”

หลัวเฟิงตั้งใจฟัง เขาสรุปว่าเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดนั้นถูกเรียกว่าเทพแท้จริงในอารยธรรมโบราณ มันจึงเป็นเรื่องแปลกใจเล็กน้อยที่เจ้าแห่งจักรวาลแท้จริงทั้งเจ็ดมักตะโกนว่า เทพแท้จริง และ เทพแท้จริงนิรันดร์

“อาจารย์บรรพบุรุษที่สามได้ยืนอยู่ท่ามกลางสิ่งมีชีวิตระดับสูงที่สุด”

“เขานั้นเป็นที่ยำเกรงแม้แต่กับสิ่งมีชีวิตสูงสุดเขาจึงมีคุณสมบัติที่ถูกเรียกว่า นักบุญ และเมื่อเขามีพลังสูงสุด จึงได้รับคำว่า ราชา ข้ายังเป็นที่หวาดกลัวต่อสิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่มากมาย ถึงอย่างงั้นก็ยังห่างไกลจากคำว่า นักบุญ ข้าทำได้เพียงแค่ วู”

หลัวเฟิงสงสัยคำว่า วู

ดูเหมือนว่าชื่อเหล่านี้จะต้องได้รับมาจากคนอื่น สำหรับนักบุญ และ ราชา จะต้องได้รับการยอมรับจากสิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่จำนวนมาก

“อาจารย์บรรพบุรุษที่สามได้ทำให้มรดกสายน้ำวูดูวงสมบูรณ์ แม้ว่าผู้สืบทอดรุ่นต่อไปจะไปไม่ถึงระดับอาจารย์บรรพบุรุษที่สาม สายน้ำวูดูวงก็ไม่ได้หยุดนิ่ง มีเก้าคนที่ได้ถูกเรียกว่า นักบุญ สายน้ำวูดูวงเป็นมรดกที่ทรงพลังที่สุดในอารยธรรมของข้า”

หลัวเฟิงตกตะลึง เขารู้สึกว่าตัวเองนั้นโชคดีมากที่ได้รับการสืบทอดจากสิ่งมีชีวิตบนจุดสูงสุด มันต้องเป็นมรดกที่ทรงพลังอย่างแน่นอน

“มาคุกเข่าต่อหน้าอาจารย์บรรพบุรุษที่สาม” สายน้ำวูดูวงกล่าว

“เจ้าคือผู้สืบทอดลำดับที่ 193”

หลัวเฟิงพยักหน้าและเดินไปยังพื้นรองด้านหน้ารูปั้น เขาคุกเข่าและโค้งหัวลงกับพื้นรองจนหัวกระแทกพื้นหิน

แสงสีดำจำนวนมากได้ออกมาจากพื้นรองเบื้องล่างขณะที่หลัวเฟิงทำการคุกเข่าคำนับ รูปปั้นของบรรพบุรุษได้ส่องแสงออกมา แสงนั้นได้ส่องลงมายังหลัวเฟิง

สายน้ำวูดูวงได้มองอย่างเงียบๆ นี่เป็นขั้นตอนการสืบทอดที่สำคัญที่สุด

แม้แต่อำนาจจิตในระดับของหลัวเฟิงก็ต้องส่งเสียงคำรามออกมา แสงสีดำและขาวได้แทรกมาตรงหว่างคิ้วของเขา เครื่องหมายประหลาดถูกสร้างขึ้น

สายน้ำวูดูวงเกิดการสั่น เขาคิดว่าสายน้ำวูดูวงหลัวเฟิงจะได้เป็นสายน้ำวูดูวงต่อจากนี้ไป