ตอนที่ 1263 กระจายสมบัติแท้จริง

ในพื้นที่ส่วนลึกของมหาสมุทรจักรวาลที่เต็มไปด้วยอากาศแห่งความโกลาหล เรือสุสานอยู่สงบนิ่งภายในนั้น

อีกทิศทางหนึ่งมีหอคอยสีแดงเข้มปรากฏตัวขึ้นมา มันพุ่งตัวจนเป็นแสงสีแดงเข้าหาเรือสุสาน มันอยู่ห่างเพียงไม่กี่นิ้วก็หายไปในทันที

“ร่างอสูรเขาทอง”

ภายในห้องโถงใหญ่ หลัวเฟิงมองไปยังร่างอสูรเขาทองที่อยู่ตรงหน้าเขา พวกเขามองตากัน พวกเขานั้นมีจิตที่เหมือนกัน

“สงคราม” เสียงออกมาจากทั้งสองร่าง

เมื่อผู้สร้างขวานยักษ์ตาย หลัวเฟิงก็รู้ว่ามันเป็นช่วงเวลาที่สำคัญที่สุดสำหรับเผ่าพันธุ์มนุษย์ เจ้าแห่งจักรวาลที่กระจายตัวไปยังมหาสมุทรจักรวาลและดวงดาวต้นกำเนิดต้องรีบกลับมาอย่างรวดเร็ว

ร่างอสูรเขาทองได้รีบไปยังส่วนลึกของเรือจักรวาลเพื่อไปรับเอามรดกของเจียฟานฉี ก็ต้องรีบกลับมาในทันที

เพราะว่าร่างอสูรเขาทองของเขานั้นมีหอคอยดวงดาวและปีกซื่อหวู๋ ทั้งสองคือสมบัติแท้จริงสูงสุด มันเป็นสิ่งที่ทรงพลังที่สำคัญสำหรับการต่อสู้ที่ตัดสินชะตากรรมสำหรับมนุษย์

“ถ้าเกิดสงคราม ร่างมนุษย์โลก และร่างอสูรเขาทองสามารถออกไปต่อสู้ร่วมกันได้” หลัวเฟิงคิด

ร่างมนุษย์โลกของเขามีดาบเงาเลือดที่เป็นพลังโจมตีที่ศัตรูยากจะจัดการที่สุด แม้จะเป็นเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดเขาก็กล้าที่จะสู้กันตัวต่อตัว

อสูรเขาทองนั้นมีปีกซื่อหวู๋ที่มีคราบเลือดที่กดดันเหล่าเจ้าแห่งจักรวาลได้ และยังมีหอคอยดวงดาวที่คอยรับมือกับกองกำลังขนาดใหญ่ของศัตรูได้ แต่ละร่างมีการต่อสู้ที่แตกต่างกัน

“เข้ามา” หลัวเฟิงพูดเสียงเงียบ หลัวเฟิงได้เตรียมตัวเอาไว้

ถ้าเป็นในมหาสมุทรจักรวาลพวกเขาที่ต้องพบกับเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดนั้นคงจะเสียเปรียบ แต่ในจักรวาลดั้งเดิมนั้นพวกเขาจะถูกจำกัดพลังสูงสุด ขีดจำกัดนั้นอยู่ที่ระดับหก เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดทุกคนจะใช้ได้เพียงแค่ขีดจำกัดนี้เท่านั้น ใครเริ่มใช้เกิดขีดจำกัดจะโดนอำนาจจิตของจักรวาลดั้งเดิมหยุดเอาไว้

พลังที่ใช้คอยหยุดเอาไว้นั้นทรงพลังอย่างมาก มันเป็นสิ่งที่น่าเสียดายที่เขาจะต้องเจอสิ่งเดียวกันนี้เหมือนกับฝ่ายตรงข้าม ความคิดนี้ก็เป็นเหมือนกันกับทุกฝ่าย

หลังจากที่พบกับอสูรเขาทอง หลัวเฟิงก็ขึ้นเรือสุสานกลับไปยังจักรวาลดั้งเดิมด้วยความเร็ว เขาใช้เวลาเดินทางกลับเป็นเวลา 18 วัน

———-

จักรวาลปฐมกาล เมืองแห่งความโกลาหล ในวังผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล

“อาจารย์” หลัวเฟิงมาพบกับร่างผู้นำเมืองที่มีหน้าตาเคร่งเครียด

“เจ้ากลับมาแล้ว” ผู้นำเมืองพยักหน้า

“เผ่าอื่นยังคงเงียบ พวกเขาไม่รู้ข่าวใดๆ เกี่ยวกับจักรวาลขวานยักษ์ หรือว่าท่านคิดยังไง” หลัวเฟิงถาม

“ยังไม่มีการเคลื่อนไหวแม้แต่นิดเดียว บางทีอาจจะไม่นานพอ และในเผ่าพันธุ์ของเราก็เก็บความลับได้ดีพอ”

“เมื่อเราพบการเคลื่อนไหวของอมตะขนาดใหญ่ภายใต้เรา มันจะมีความสับสนวุ่นวาย สำหรับการพบเห็นจักรวาลขนาดเล็กขวานยักษ์จำเป็นต้องพึ่งพำโชค”

“ครับ” หลัวเฟิงพยักหน้า

ถ้าพวกเขาโชคดีไม่มีคนเดินทางผ่านจักรวาลขนาดเล็กของขวานยักษ์ พวกเขาอาจซ่อนความจริงไปได้นับร้อยปี มันจำเป็นต้องใช้โชคทุกวัน บางทีอาจมีเจ้าแห่งจักรวาลบางคนที่ผ่านจักรวาลดั้งเดิมและพบ

“มันจะยิ่งดีที่สุดถ้าไม่มีใครพบตลอดไป” ผู้นำเมืองยิ้ม

“ถ้าเราสามารถที่จะสร้างเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด และด้วยสองสมบัติแท้จริงสูงสุดไว้สนับสนุน มันจะเป็นการสนับสนุนที่เรียบง่ายไร้คำพูดใดๆ”

หลัวเฟิงพยักหน้าและยังคงถาม “อาจารย์ การแจกสองสมบัติแท้จริงสูงสุด…”

“ไปกันเถอะ เราจะพูดกันในจักรวาลเสมือน”

“ครับ” หลัวเฟิงทำตาม

หลัวเฟิงไม่เห็นด้วยกับการแบ่งสมบัติแท้จริงสูงสุดทั้งสอง แล้วของทั้งสองชิ้นเป็นผลงานของเขา ตามหลักแล้วจะต้องเป็นหลัวเฟิงที่จะแจกแจงตามความต้องการของเขา แล้วมันก็จบลงที่จะต้องพูดคุยกับเจ้าแห่งจักรวาลความมืด และเจ้าแห่งจักรวาลเป็งกงให้ดีก่อน

———-

บนโต๊ะหินหน้าวังขวานยักษ์ในจักรวาลเสมือน มีร่างสี่ร่างนั่งอยู่ที่นั่น พวกเขาคือ ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล เจ้าแห่งจักรวาลความมืด เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกง หลัวเฟิง ทั้งสี่คือผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดของเผ่าพันธุ์มนุษย์ พวกเขาเป็นดั่งสี่เสาหลังที่คอยค้ำจุนมนุษย์

“สองสมบัติแท้จริงสูงสุดถูกนำกลับมาแล้ว” ผู้นำเมืองยิ้ม

“สองชิ้นคือ หอคุกดำ และไม้เท้ายันจุน คุณสมบัติพิเศษของหอคุกดำ นั้นเป็นที่รู้กันดีอยู่แล้ว ข้ารู้สึกสิ่งนี้เหมาะกับเจ้าศิษย์พี่”

“ข้า?” เจ้าแห่งจักรวาลความมืดตกตะลึง แม้ว่าเขาจะเป็นคนรักสันโดษก็ต้องหวั่นไหว เมื่อมีการพูดถึงสมบัติแท้จริงสูงสุด

“ศิษย์น้อง…” เจ้าแห่งจักรวาลความมืดกำลังจะพูด

“อย่าปฎิเสธสิ่งนี้ พลังของเจ้าเทียบเคียงข้า แม้ว่าพลังในสงครามเจ้าจะน้อยกว่า แต่ด้วยความช่วยเหลือของหอคุกดำจะช่วยเสริมข้า ในการป้องกันให้สูงยิ่งขึ้น แต่เจ้าสามารถใช้มันในด้านการโจมตี ถ้ามันอยู่ในมือเจ้ามันจะปล่อยพลังได้สูงสุด”

“สำหรับเป็งกงนั้นเป็นไม้เท้ายันจุน ในกลุ่มของเราทั้งหมดมีเพียงแค่เจ้าเท่านั้นที่มีความสามารถในการใช้อาวุธประเภทไม้เท้า เจ้าไม่จำเป็นต้องปฎิเสธมัน”

เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกง มีท่าทีลังเลเล็กน้อย มันคือความจริงที่เขาเป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่มนุษย์ แต่เขาก็เป็นเพียงคนเดียวที่มีทักษะด้านไม้เท้า แล้วตอนนี้มนุษย์กำลังพบกับปัญหาใหญ่ เขาจึงไม่ควรที่ปฎิเสธที่จะแข็งแกร่งขึ้น แต่สิ่งนี้ไม่ได้เกี่ยวกับการได้รับสมบัติแท้จริงสูงสุดของความมืด

ผู้นำเมืองเป็นที่รู้จักว่าเป็นอันดับสองรองจากขวานยักษ์ และเขายังเป็นผู้มีความหวังที่สุดในการเป็นเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดคนต่อไป

“ผู้นำเมือง เจ้า…” เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกงกล่าว

“อาจารย์…” หลัวเฟิงกล่าว

หลัวเฟิงไม่รู้จะโน้มนำวอย่างไร เขาได้ทำการพูดคุยกันแล้วในครั้งก่อน สำหรับครั้งเดียวก็เกินพอที่จะพูดคุยเกี่ยวกับมันแล้ว

“นี่ไม่ใช่การตัดสินใจของข้า แต่เป็นการตัดสินใจของอาจารย์ต้นกำเนิด” ผู้นำเมืองเปิดเผยมันออกมา

“การตัดสินใจของอาจารย์ต้นกำเนิด?” ทั้งสามตกใจ

บนเก้าอี้หินที่ว่างอยู่ได้ปรากฏร่างของชายชุดคลุมสีขาวขึ้นมา คนอื่นก็รีบหันไปหาและพูดออกมาพร้อมทำความเคารพ “อาจารย์ต้นกำเนิด”

เผ่าพันธุ์มนุษย์ยังคงมีอาจารย์ต้นกำเนิด แม้ว่าเขาจะยังถูกกฎจากจักรวาลดั้งเดิมควบคุม

“พวกเจ้าในที่นี้ล้วนแต่ทรงพลัง หากเจ้าได้รับเวลาเพียงพอและคำแนะจากอารยธรรมโบราณ เจ้าทั้งสี่ก็สามารถที่จะเป็นเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดได้”

“แต่น่าเสียดายที่เวลาเป็นสิ่งที่มนุษย์ขาดไปจริงๆ แต่ถ้าเจ้าทุกคนรับมือกับเพียงหนึ่งฝ่ายในการต่อสู้ การมีสมบัติแท้จริงสูงสุดก็ไม่จำเป็นต้องให้กลัวอะไร”

“ยังมีหลัวเฟิงที่ได้รับมรดกสายน้ำวูดูวงที่เหมือนกับบอกว่ามนุษย์ได้รับมรดกมาแล้ว เวลานี้ขวานยักษ์ได้ตาย…”

อาจารย์ต้นกำเนิดพูดเสียงเศร้า “หากพิจารณาจากจำนวนเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดในจักรวาลดั้งเดิม ข้ากลัวว่าจะเหลือเพียงสักกี่คนที่จะไม่ถูกล่อล่วงจากมัน เผ่าพันธุ์มนุษย์จะต้องพบกับการโจมตีทุกรูปแบบ ทั้งในที่แจ้งและที่มืด มันจะมาจากกลุ่มอำนาจต่างๆ ทั่วทั้งจักรวาลดั้งเดิม”

“ด้วยพลังของเจ้าไม่มีอะไรน่ากลัวที่จะรับมือกับเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด ภายใต้ขีดจำกัดของที่กำหนดเอาไว้โดยจักรวาลดั้งเดิม เพียงความกังวลเดียวคือการถูกผนึก”

หลัวเฟิงมีท่าทีเปลี่ยนไป แม้ว่าจะมีสมบัติแท้จริงสูงสุดมากแค่ไหนหากพวกเขาถูกผนึก แล้วนำไปยังจักรวาลขนาดเล็ก พวกเขาต้องตกอยู่ภายใต้ความเมตตาของผู้จับกุม

การป้องกันผนึกที่แข็งแกร่งที่สุดของเขาในตอนนี้คือหอคอยดวงดาว และหอคุกดำ สมบัติแท้จริงสูงสุดนั้นจะถูกผนึกได้หรือไม่ก็ขึ้นอยู่กับความแข็งแกร่งของใครมากกว่ากัน

“เมื่อสองในสามเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดเข้าร่วม พวกเขาจะคอยล้อมรอบเจ้าไม่ให้หนี และจะทำการกดดันเจ้าเพื่อผนึกเจ้าเอาไว้” อาจารย์ต้นกำเนิดส่ายหัวพร้อมถอนหายใจ

“ถ้าได้ถูกผนึกไว้ทุกอย่างก็สายเกินไป สิ่งนี้เจ้าต้องจำใส่ใจเอาไว้ การจะผนึกพวกเจ้านั้นอาจจะง่าย แต่การผนึกเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดนั้นเป็นเรื่องที่ยาก”

หลัวเฟิงพยักหน้า ความเร็วแม้จะอยู่ในพื้นที่ผนึกกาลอวกาศของเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดนั้นก็เกินว่าเจ้าแห่งจักรวาลอย่างมาก สงครามนั้นอยู่ภายในมือของพวกเขาตั้งแต่เริ่ม เขาจะอยู่หรือจะไปก็ได้ตลอดเวลา

“เผ่าพันธุ์มนุษย์เราก็ยังมีสิ่งสำคัญบางอย่างเช่นกัน” อาจารย์ต้นกำเนิดมีท่าทีเคร่งขรึม

“เรามีหอคุกดำ และหลัวเฟิงยังมีเรือสุสาน เราต้องนำสิ่งเหล่านี้ไปใช้ประโยชน์ในสงครามครั้งนี้ มันจะดีถ้าวางตัวให้ต่ำตั้งแต่แรก แต่เมื่อเริ่มโจมตีต้องโหดร้าย ทำให้เผ่าพันธุ์อื่นต้องเจ็บปวดและกลัว”

ทุกคนพยักหน้า 9 กลุ่มอำนาจสูงสุดในจักรวาลดั้งเดิมไม่ใช่เพียงสิ่งที่เขาต้องคิด ยังมีกลุ่มอำนาจอื่นอีกที่มีอำนาจน้อยกว่าอีกมาก ในเมื่อพวกเขาพบว่ามนุษย์นั้นง่ายที่จะกลั่นแกล้งก็จะรวมตัวกันเพื่อมาโจมตี สิ่งนี้คือสิ่งที่น่ากลัวที่จะต้องคิดถึง

“สำหรับการแจกจ่ายสมบัติในครั้งนี้ ความมืดนำหอคุกดำไป เป็งกงนำไม้เท้ายันจุนไป สำหรับผู้นำเมือง เจ้าจะเป็นผู้ดูแลพื้นที่ลับปฐมกาล เจ้าจะต้องไม่ทำการโจมตีโดยประมาท หากเจ้าทำการโจมตีนั้นจะต้องหมายถึงมนุษย์ได้เข้าสู่ความสิ้นหวังแล้ว”

พวกเขาทั้งหมดพยักหน้า พวกเขารู้ดีว่าอาจารย์ต้นกำเนิดต้องคิดเป็นอย่างดี เมื่อมีความจำเป็นสำหรับการออกสู่สนามรบ ทั้งสามจะเป็นกำลังสำคัญของเผ่าพันธุ์ สำหรับผู้นำเมืองจะเป็นด่านสุดท้ายในการป้องกัน

———-

เผ่าพันธุ์มนุษย์ยังคอยระมัดระวังไปตลอดช่วงเวลาที่ได้ไหลผ่านไป เผ่าพันธุ์ต่างๆ ในจักรวาลดั้งเดิมและกลุ่มอำนาจต่างๆ ในมหาสมุทรจักรวาลยังไม่ทราบถึงการล่มสลายของจักรวาลขวานยักษ์

———-

ภายในดินแดนศักดิ์สิทธิ์จักรพรรดิบูรพาในมหาสมุทรจักรวาล ภายในวังเจ้าแห่งจักรวาลดาวเหนือที่แท้จริง

เจ้าแห่งจักรวาลดาวเหนือที่แท้จริงยืนอยู่ในวังโดยที่ในอากาศมีร่างของบรรพบุรุษจักรพรรดิบูรพา ร่างของเขาเบาบางอยู่ในอากาศได้เปล่งแสงสีฟ้าอมเขียว

“ท่านบรรพบุรุษ ข้าได้รับหินความทรงจำมาแล้วครับ” เจ้าแห่งจักรวาลดาวเหนือที่แท้จริงทำความเคารพ

“ส่งมันมาให้ข้า” บรรพบุรุษบูรพามองลงมาที่เจ้าแห่งจักรวาลดาวเหนือที่แท้จริงด้วยสายตาแห่งความปรารถนา

“ครับ” เขาพลิกฝ่ามือแล้วหินสีดำก็ปรากฏขึ้นมาบนมือ หินความทรงจำได้ถูกส่งต่อให้บรรพบุรุษบูรพา เขามองหินความทรงจำ ที่อยู่ในมือ หลังจากนั้นไม่นานลำแสงได้ส่องสว่างขึ้นมาที่ฝ่ามือ และห่อหินความทรงจำเอาไว้ ข้อมูลจำนวนมากมายได้ถูกส่งไปยังจักรรพดิบูรพา