ตอนที่ 1274 การสูญเสียของเผ่าพันธุ์มาร
สองบรรพบุรุษมารเป็นสองสิ่งมีชีวิตสูงสุดของเผ่าพันธุ์มาร พวกเขาไม่อาจที่จะปล่อยให้มนุษย์หนีไปได้ พวกเขาได้เสียเจ้าแห่งจักรวาลไปถึงสาม มันเป็นการสูญเสียครั้งใหญ่สำหรับพวกเขา นับตั้งแต่การเกิดมาของเผ่าพันธุ์มาร พวกเขาไม่เคยพบกับความพ่ายแพ้เช่นนี้ แล้วเป็นการเผชิญหน้าพวกเขาโดยตรงอีกด้วย
“เจ้าคิดว่าจะหนีไปได้งั้นรึ” สองบรรพบุรุษมารได้เร่งความเร็วจนถึง 100 เท่าความเร็วแสง
บรรพบุรุษมารฝันได้เข้าไปขวางมนุษย์ บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญได้มาพร้อมกับ เจ้าแห่งจักรวาลอีก 9 คนที่โผล่มาอยู่ข้างๆ
“ล้อมเจ้ามนุษย์ไว้” บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญออกคำสั่ง
“ครับ”
“เจ้าพวกมนุษย์”
เจ้าแห่งจักรวาลที่ด้านข้างบรรพบุรุษมารเขย่าขวัญเริ่มทำการโจมตีมนุษย์ แม้จะเป็นหลัวเฟิง เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกง และเจ้าแห่งจักรวาลความมืดก็ยากที่จะต่อต้าน แม้ว่าเจ้าแห่งจักรวาลจะหายไปสาม แต่ก็เป็นสามที่อ่อนแอที่สุด
ตอนนี้พวกเขามีการโจมตีรุนแรงจนน่ากลัว กาลอวกาศได้เปลี่ยนอนุภาคจากพายุสีดำ แสงสีเขียวได้พุ่งตรงเข้ามา วังสมบัติรูปวงรีได้อยู่เหนือมนุษย์และเริ่มการดูดพวกเขา เผ่ามารใช้ทุกสิ่งที่มี หากมีมนุษย์คนใดประมาทก็จะถูกดูดและผนึกเอาไว้
“ฮ่า ฮ่า พวกเจ้าไม่อาจเทียบกับเราได้เมื่อพูดถึงสมบัติประเภทผนึก” เจ้าแห่งจักรวาลความมืดโบกมือ แสงสีดำได้บินเข้าหาเผ่ามาร มันค่อยๆ ขยายตัวใหญ่ขึ้นเป็นพีระมิดสีดำ ด้านล่างพีระมิดกลายเป็นเหวลึกสีดำ พลังดูดกลืนอันรุนแรงได้มาถึงเผ่ามาร
“ระวัง อย่างออกห่างจากการคุ้มครองของข้า” บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญกล่าว
เจ้าแห่งจักรวาลเผ่ามารตอบรับ พวกเขานั้นไม่มีความกลัว พวกเขาไม่จำเป็นต้องมีบรรพบุรุษมารเขย่าขวัญช่วยก็สามารถต้านมันได้ถ้ารวมมือกัน
เจ้าแห่งจักรวาลมนุษย์ได้ปรากฏตัวที่ปากเหวมืดมิดที่อยู่ด้านล่างหอคุกดำ
“พวกเผ่ามาร”
“ตายซะเผ่ามาร”
13 เจ้าแห่งจักรวาลมนุษย์ทั้ง 17 ร่างทำการโจมตี 8 เจ้าแห่งจักรวาลเผ่ามาร และบรรพบุรุษมารเขย่าขวัญ
บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญควบคุมพลังงานอมตะจนเปลี่ยนเป็นสัตว์ประหลาดจำนวนมากต้านการโจมตี ทรงกรวยสีดำได้ทำการปะทะเข้ากับหอคุกดำ ด้วยพลังดูดของหอคุกดำกับการโจมตี เขาก็ยังต้องลำบาก ทรงกรวยสีดำได้ปะทะกับกับหอคุกดำจนถอยห่าง เจ้าแห่งจักรวาลมนุษย์ได้ทำการหยุดโจมตีที่ทำอยู่
หลัวเฟิงและเจ้าแห่งจักรวาลเป็งกงได้ใช้อาวุธของตัวเองในการต่อสู้กับบรรพบุรุษมารฝัน แม้ว่าเธอใช้เทคนิคทั้งหมดที่มีก็ยังคงถูกขวางเอาไว้
หลัวเฟิงใช้ดาบเงาเลือดฟันไปที่หางบรรพบุรุษมารฝัน จากนั้นเขาก็โบกมือ เรือสุสานปรากฏตัวออกมาและตรงเข้าหาบรรพบุรุษมารฝัน
“ไร้สาระ” บรรพบุรุษมารฝันนำ 9 เจ้าแห่งจักรวาลหลบเรือสุสานได้อย่างง่ายดาย
ข้อเสียของเรือสุสานนั้นเป็นที่รู้จักกันดี ถึงแม้ว่าจะไม่มีทางพังได้ง่ายๆ แต่มันก็ไม่สามารถโจมตีได้
หอคุกดำ ทำการหดตัวลงเพื่อทำการโจมตี เจ้าแห่งจักรวาลฝ่ายมนุษย์ทั้งหมดก็ทำการโจมตีไปพร้อมกับหอคุกดำ
“หลบไป” บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญทำการควบคุมทรงกรวยสีดำเพื่อต้านหอคุกดำ การปะทะทำให้เกิดการระเบิดของพลังงานขึ้น บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญไม่ได้ระมัดระวัง เรือสุสานที่หลบได้กลับกวาดผ่านเจ้าแห่งจักรวาลเผ่ามารที่กำลังถูกโจมตีทั้ง 7 พวกเขาทั้ง 7 ได้ถูกดูดเข้าไปยังเรือสุสาน เรือสุสานได้บินห่างออกมา
บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญและสามเจ้าแห่งจักรวาลมารกำลังสับสน ทั้งยังโกรธแค้น
“ไม่” บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญกล่าว “เจ้าพวกมนุษย์”
บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญรีบนำสามเจ้าแห่งจักรวาลเข้าไปยังสมบัติแท้จริงชั้นยอดและตามเรือสุสาน บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญได้สูญเสียสติจากที่เคยมีไปอย่างสิ้นเชิง เขาลืมแม้แต่ว่าตัวเองไม่มีความสามารถทำลายเรือสุสาน
บรรพบุรุษมารฝันที่ได้รับรู้สิ่งที่เกิดขึ้น เธอพยายามเร่งความเร็วอย่างเต็มที่เพื่อเข้าปะทะกับเรือสุสาน
เจ้าแห่งจักรวาลฝ่ายมนุษย์มองหน้ากันและแสดงรอยยิ้มออกมา
บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญที่ตามจับเรือสุสานได้ทันก็ทำการใช้ทรงกรวยสีดำโจมตีเรือสุสานไปรอบๆ ทำให้กาลอวกาศรอบๆ กลายเป็นอนุภาคแสง คลื่นสั่นสะเทือนจนไปถึงชั้นด้านในอวกาศ
บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญพยายามโจมตีซ้ำๆ ด้วยความขาดสติ “พังไปซะ พังไปซะ…”
บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญทั้งโกรธและเสียใจ บรรพบุรุษมารฝันก็พยายามทำการบินด้วยความเร็วสูงเข้าปะทะกับเรือสุสานอย่างรุนแรง แต่ไม่ว่ายังไงเรือสุสานก็ไม่ได้หยุดเคลื่อนไหวแต่อย่างใด
บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญส่งเสียงเข้าไปภายในวังสมบัติถึงเจ้าแห่งจักรวาลทั้งสาม
“มันเกิดอะไรขึ้น ข้ารีบร้อนเกินไปหน่อย”
ภายในวัง สามเจ้าแห่งจักรวาลยังคืนสติกลับมาจากเหตุการณ์ไม่ได้ พวกเขาได้ยินเสียงของบรรพบุรุษมารเขย่าขวัญดั้งก้องอยู่บนพื้นที่ราบที่พวกเขายืนอยู่
“เราถูกจู่โจมโดยเจ้าแห่งจักรวาลเผ่ามนุษย์ เราใช้ความพยายามทั้งหมดของเรา แต่เราก็ป้องกันไม่ได้เลย” เจ้าแห่งจักรวาลหวงห้ามกล่าว
“เรือสุสานที่บินมาหาพวกเรามีอำนาจจิตอันน่ากลัวโจมตีมาถึงพวกเรา เราทั้งสามมีอำนาจจิตที่แข็งแกร่งจึงมีสติที่จะต้านพลังดูดเอาไว้ได้”
“ข้าก็รู้สึกเช่นนั้น”
“ประตูเรือสุสานที่เปิดขึ้นได้ส่งอำนาจจิตอันน่าเหลือเชื่อออกมา นอกจากนี้เราถูกโจมตีโดยมนุษย์ ภายใต้แรงกดดันที่ทำให้ช็อคนั้น แม้แต่ข้าก็ยังคงสติไว้ไม่ได้ ส่วนคนอื่นๆ ได้เสียการควบคุมและถูกดูดเข้าไปในทันที”
“พลังที่สั่นสะเทือนอำนาจจิต? พวกมนุษย์ได้นำเสาหินลายดำเข้าไปในนั้นใช่ไหม”
สองบรรพบุรุษมารหยุดการโจมตีเรือสุสานเพราะไม่อาจที่จะทำอะไรมันได้
บรรพบุรุษมารฝันไม่สามารถที่จะหยุดความโกรธลงได้ “เราได้นำเจ้าแห่งจักรวาลมาทั้งหมด 12 คน มีห้าเจ้าแห่งจักรวาลที่มีหลายร่าง พวกเขาคงจะทำลายร่างตัวเองเอาตัวรอดในไม่ช้า”
“เราสูญเสียเจ้าแห่งจักรวาล 6 คนและยังเสียสมบัติแท้จริงอีกจำนวนมาก”
บรรพบุรุษมารทั้งสองมีความโกรธเป็นอย่างมาก 12 เจ้าแห่งจักรวาลที่พวกเขานำมานั้นได้ถูกสังหารไปหนึ่ง และอีกแปดถูกจับเอาไว้ ยังโชคดีที่สามในห้านั้นมีหลายร่าง ทำให้พวกเขาเอาตัวรอดได้
เรือสุสานและหอคุกดำได้บินตามกันไปจนไกล
“มนุษย์ทุกคนได้ซ่อนตัวในหอคุกดำ”
“เราจะทำยังไงดี”
สองบรรพบุรุษมารไม่อาจที่จะทำอะไรได้ แม้ว่าพวกเขาจะโจมตีหอคุกดำก็เป็นเพียงการเสียเวลาเท่านั้น พวกเขาเห็นประตูได้เปิดขึ้นอีกครั้ง พวกเขาไม่กล้าที่จะบินเข้าใกล้ประตูที่เปิดขึ้น