ตอนที่ 1282 ประเภทเครื่องจักร

ร่างที่สวยงามได้ออกจากวงรีสีม่วงยักษ์ สองสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ออกมาจากเรือโบราณ วงรีสีดำ ยังคงเป็นเช่นเดิม พวกเขาคือสามเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดจากกองกำลังร่วม กาลอวกาศและเวลารอบๆ พวกเขาถูกบิด ดาวเคราะห์ที่อยู่ไกลเป็นเหมือนกับดอกไม้ไฟ

แสงสีทองผสมเข้ากับเม็ดทรายสีขาวเย็นได้เข้าปกคลุมพื้นที่สิบตารางปีแสง

แม้พันธมิตรสามเผ่าพันธุ์นี้จะยอดเยี่ยม แต่หากพวกเขาไม่มีสมบัติแท้จริงสูงสุดประเภทพื้นที่ พวกเขาก็ไม่มีทางทำอะไรได้

“เราได้พบกันอีกแล้ว บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญ บรรพบุรุษมารฝัน” เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกงมองฝ่ายตรงข้าม เสียงถูกกระจายออกมาด้วยความช่วยเหลือของหลัวเฟิง

“นี่คงเป็นจักรพรรดินีเผ่าแมลง ข้าได้ยินมาว่าจักรพรรดินีมักจะซ่อนอยู่ในรังของเธอตอนที่ต่อสู้ในมหาสมุทรจักรวาล สิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่จำนวนมากมักจะพูดว่าจักรพรรดินีแมลงเป็นคนขี้ขลาด มักจะซ่อนตัวอยู่ในวังสมบัติแท้จริงสูงสุดของเธอเสมอ ดูเหมือนว่าจักรรพดินีแมลงนี้จะไม่ได้กลัวตาย และคนอื่นๆ นั้นคิดเกี่ยวกับเธอนั้นผิด”

จักรรพดินีแมลงนั้นมีวังสมบัติแท้จริงสูงสุดที่เรียกว่า รังจักรพรรดินี หรือ วังจักรพรรดินี

“เจ้าคิดผิดแล้วเป็งกง จักรพรรดินีกลัวตายแน่นอน แต่ในจักรวาลดั้งเดิมนั้นพลังโจมตีสามารถเข้าถึงได้เพียงระดับหก จักรพรรดินีที่ไม่ได้ตกอยู่ในอันตราย มันจึงไม่จำเป็นที่เธอต้องกังวลเกี่ยวกับชีวิตของเธอ” หลัวเฟิงกล่าว

“เช่นนั้น” เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกงกล่าว

มนุษย์กำลังแสดงความสุข ส่วนพันธมิตรร่วมกำลังโกรธเพราะพวกเขากล้าที่จะเล่นสนุกกับจักรพรรดินีแมลง แต่เสียงแสดงความโกรธเหล่านั้นไม่ได้ถูกส่งกระจายออกมาเพราะพื้นที่ได้ถูกควบคุมโดยหลัวเฟิง แม้ว่าพวกเขาจะตะโกนเสียงดังยังไงก็ตาม

“บิดาเทพ ทำไมเจ้าไม่ออกจากวงรีสีดำนั้น มันไม่ใช่แม้แต่วังสมบัติแท้จริงสูงสุด” เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกงกล่าว

“แสดงตัวต่อหน้าเราและเจ้าแห่งจักรวาลคนอื่นๆ ให้พวกเขาเห็นว่าเจ้าเป็นยังไง”

“พนันได้เลยว่ามันน่าเกลียดเกินกว่าที่จะแสดงตัวออกมา” หลัวเฟิงพูดด้วยเสียงที่มั่นใจ

พวกเขารู้ว่าอีกฝ่ายนั้นพยายามกระตุ้นพวกเขา แต่มันก็ยังทำให้พวกเขาโกรธอยู่ดี ถึงพวกเขาจะแสดงความโกรธออกมาก็ไม่มีทางที่จะกระจายเสียงพวกเขาออกไปได้เพราะพลังพื้นที่ของหลัวเฟิง

เสียงของหลัวเฟิงและเจ้าแห่งจักรวาลเป็งกงไปถึงฝ่ายพันธมิตรร่วมโดยที่อีกฝ่ายนั้นไม่มีทางส่งมันมาถึงได้ มันจึงทำให้อีกฝ่ายไม่สามารถตอบโต้กลับได้

บิดาเทพนั้นโกรธมาก เขาคือสิ่งมีชีวิตชั้นสูงสุดของเผ่าหุ่นยนต์ที่มีคนเคารพเจ้าแห่งจักรวาลของเขานั้นเต็มใจที่จะตายเมื่อเขาออกคำสั่ง เขามีความภาคภูมิใจในตัวของเขา และยังเป็นที่หวาดกลัวต่อเจ้าแห่งจักรวาล แต่เขานั้นกลับถูกเยาะเย้ย สิ่งนี้จะไม่มีทางล้างออกด้วยคำพูดแต่เป็นด้วยกำลังของเขาเอง

รูปร่างที่ดูง่อนแง่นได้ออกมาจากวงรีสีดำ และพุ่งเข้าหาเรือสุสาน พวกมันทั้งหมดมีความสูงหนึ่งหมื่นกิโลเมตร มันมีแปดแขน สองขา ทำจากโลหะ บนหัวมันมีเปียอยู่

“บิดาเทพกำลังโกรธ เขาใช้หุ่นกลทั้ง 10,081 ตัวของเขา ตอนที่เขาเดินทางในมหาสมุทรจักรวาลใช้เพียงแค่ 9 พันตัวเท่านั้น” เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกงกล่าว

“มันก็ไม่แปลก ในมหาสมุทรจักรวาลนั้นอันตราย เจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดอื่นก็ฆ่าไม่ได้ง่ายๆ การเสียหุ่นกลไปบางส่วนจะทำให้เขาถูกตามจับในการต่อสู้ได้ แต่ละตัวมีค่าเท่ากับสมบัติแท้จริงทั่วไป เขาจึงไม่ใช้พวกมันทั้งหมด แต่พลังในจักรวาลดั้งเดิมใช้ได้เพียงระดับ 6 เขาจึงไม่จำเป็นต้องกังวลที่จะเสียพวกมันไป”

หลัวเฟิงจ้องหุ่นกลที่บินเข้ามา ด้วยความห่างที่ไกล แม้ว่าจะบินด้วยความเร็วใกล้ความเร็วแสง มันก็จะต้องใช้เวลาก่อนที่จะถึง

“บิดาเทพใช้เทคนิคกลุ่มประเภทเครื่องจักรตามข้อมูลอารยธรรมโบราณ” หลัวเฟิงคิด

หลัวเฟิงที่ได้รับมรดกสายน้ำวูดูวงที่มีข้อมูลปริมาณมาก เขาจึงเปรียบเทียบมันและรู้ว่า บิดาเทพใช้เทคนิคที่ค่อนข้างเก่า

บิดาเทพที่ไม่สามารถสร้างเครื่องจักรทรงพลัง เขาจึงจำเป็นต้องใช้จำนวนมากเข้าชดเชย ประเภทเครื่องจักรที่มีลักษณะเฉพาะที่สามารถจำลองขึ้นมาได้ ทำให้พวกมันสามารถใช้เทคนิคกลุ่มได้

แต่สิ่งมีชีวิตสูงสุดนั้นสามารถสร้างสิ่งมีค่าเช่นเรือสุสาน หรือแม้แต่เรือจักรวาล แล้วมันยังเป็นของมีค่าที่มีประสิทธิภาพอันไม่น่าเชื่อ

“ของเก่าที่สิ่งมีชีวิตยิ่งใหญ่ในอารยธรรมโบราณสามารถทำลายมันได้ง่ายๆ ในมหาสมุทรจักรวาล…ยิ่งในจักรวาลดั้งเดิมไม่สามารถทำอะไรมันได้ บิดาเทพเป็น AI มีสติปัญญาจึงทำให้เขาใช้เทคนิคได้เต็มประสิทธิภาพ” หลัวเฟิงคิด

หลัวเฟิงสามารถที่จะบอกว่าหุ่นกลเหล่านี้ใช้วัสดุมีค่าอย่างน้อยระดับสมบัติแท้จริงชั้นสูง มันไม่มีค่าใช้จ่ายมากนักและยังมีขนาดเล็ก มันยังคงสามารถที่จะหดขยายได้ถ้าใช้พลังงานอมตะ ทั้งหมดรวมกันอาจมีค่าเท่ากับสมบัติแท้จริงสูงสุด

การจะดูดกลับด้วยสมบัติกับหุ่นกลเหล่านี้ก็ไม่สามารถทำมันได้ ด้วยการควบคุมของบิดาเทพ หุ่นกลทั้งหมดจึงอยู่ภายใต้การเคลื่อนไหวเดียวกันได้ และยังสามารถเคลื่อนไหวไปมาได้ง่ายๆ ถ้าหากมันดูดกลืนได้ง่ายคงจะสูญหายไปตอนที่เดินทางในมหาสมุทรจักรวาล

“เข้าจักรวาลมืด” หลัวเฟิงส่งข้อความเสียง

“ได้” เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกง เจ้าแห่งจักรวาลความมืดตอบกลับ

เรือสุสานและหอคุกดำ ได้เร่งความเร็วแสงเข้าไปยังจักรวาลมืด

“ข้ารู้ว่าพวกเขาต้องการเข้าไปยังจักรวาลมืด” บรรพบุรุษมารเขย่าขวัญส่งเสียงคำราม

“เข้าไปจักรวาลมืด” เสียงถูกส่งกระจายออกมา

ในจักรวาลมืด

เจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดทุกคนอาจมีความเร็วกว่า 10 ถึง100 เท่าของความเร็วแสง มันเป็นการเสียเปรียบที่ต่อสู้ในจักรวาลดั้งเดิม ฝ่ายมนุษย์ไม่มีเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด จึงเลือกที่จะเข้าไปในจักรวาลมืด หลังจากเข้าไปแล้วก็ยังเลือกที่จะกลับได้

หุ่นกลทั้งหมดปรากฏตัวหลังจากกลุ่มหลัวเฟิงหนึ่งวินาทีในจักรวาลมืด หุ่นกลทุกตัวส่งเสียงร้อง มันเริ่มเผาผลาญพลังงานอมตะ มันเข้าหาหลัวเฟิงเหมือนเป็นอาวุธจิตวิญญาณ

บิดาเทพมีความสามารถในการประดิษฐ์ แล้วเขายังเป็นเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดที่สามารถทำหลายอย่างได้ดีที่สุดในมหาสมุทรจักรวาล

AI อย่างบาบาต้าที่ใช้การคำนวนสูงสุดได้แม้จะอ่อนแอ พอเป็นอมตะก็จะมีการคำนวณที่ดีกว่าอมตะทั่วไป บิดาเทพใช้ความสามารถในการควบคุม 1 ส่วน 100 ก็ยังดีกว่าการควบคุมของเจ้าแห่งจักรวาลสูงสุดคนอื่น

หุ่นกลนับหมื่นถูกแบ่งออกเป็นสองทีมด้วยความรวดเร็ว มันพุ่งเข้าหาหลัวเฟิง และเจ้าแห่งจักรวาลเป็งกง

หุ่นกลนับ 5 พันได้เข้าหาหลัวเฟิงพร้อมกัน มันรวมพลังกันได้อย่างสมบูรณ์และแม่นยำ หลัวเฟิงไม่กล้าที่จะรับมันเอาไว้โดยตรง

หลัวเฟิงใช้ดาบที่ขยายใหญ่ขึ้นป้องกันการโจมตี

เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกงส่งเสียงคำรามและเหวี่ยงไม้เท้ายันจุนที่ถือ

ทั้งสองถูกโจมตีในเวลาเดียวกัน เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกงที่ใช้ไม้เท้ายันจุนป้องกันเหมือนกับชุดเกราะ เขาเป็นเจ้าแห่งจักรวาลที่มีระดับยีนชีวิตหมื่นเท่า ทำให้เขาป้องกันได้ดีกว่าหลัวเฟิง

“ถึงจะทรงพลังแต่ก็ไม่เกินความคาดหมาย” เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกงส่งเสียงหาหลัวเฟิง

หลัวเฟิงและเจ้าแห่งจักรวาลเป็งกงควรจะกระเด็นถอยมาถ้าเป็นการโจมตีระดับหก

“มันคงไม่ใช่พลังที่แท้จริง ต่อให้เขาใช้มันทุกตัวก็ใช้พลังได้ไม่เกินระดับหกในจักรวาลดั้งเดิม ถ้าเขาใช้มันทุกตัวก็ไม่มีประโยชน์อะไร”

“เทคนิคกลุ่มที่ถูกจำกัดพลัง” เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกงโล่งใจ