ตอนที่ 1306 นองเลือด ความบ้าคลั่งของหลัวเฟิง(1)

ความคิดมากมายได้ไหลเข้ามาในใจของหลัวเฟิง ทำไมจะต้องเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทร์ม่วง เขาไม่ได้อยู่ในมหาสมุทรจักรวาลนานแล้ว แล้วศัตรูของเขาเพียงหนึ่งเดียวก็ยังเป็นเผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองไม่ใช่ศัตรูกับเขา แล้วก่อนหน้านี้มีเพียงดินแดนศักดิ์สิทธิ์บูรพาเท่านั้นที่มีปัญหากับเขา ดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทร์ม่วงก็ได้ต่อสู้เช่นเดียวกับกลุ่มอำนาจทั้งหมดเพื่อมรดก แล้วยังไม่ได้พยายามอย่างเต็มที่เพื่อมัน จักรพรรดิบูรพานั้นครอบครองพื้นที่จักรวาลขนาดเล็กใหญ่ที่สุด เขายังพยายามที่บังคับเรือสุสานด้วยกำลัง ดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทร์ม่วงนั้นคอยอยู่รอบนอกแล้วไม่ได้ติดต่อกับหลัวเฟิง ในการต่อสู้ขณะที่เรือสุสานออกเคลื่อนไหว พวกเขาก็ไม่มีการกระทำใดๆ

“พวกเขาไม่มีแม้กระทั่งการต่อรอง แล้วอยู่นอกการต่อสู้ตลอดเวลา ทำไมพวกเขาถึง…” หลัวเฟิงมีความไม่พอใจต่อดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทร์ม่วงขึ้นมาในทันที

เขายังไม่ได้ทำอะไร มนุษย์ก็ยังไม่ได้อยู่ในสถานการณ์ที่อัศจรรย์มาก่อน แต่ด้วยดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทร์ม่วง ทำให้เขาจะต้องตกอยู่ในอันตราย

หลัวเฟิงมีหลายร่าง ยังมีทั้งหอคอยดวงดาวและเรือสุสาน บรรพบุรุษจันทร์ม่วงจะต้องเข้าใจอยู่แล้วว่า แม้การต่อสู้จะน่ากลัวแค่ไหนเขาก็จะรอด หากบังคับให้หลัวเฟิงมอบมรดกให้ก็ไม่มีทางเป็นไปได้

“ทำไมเขาถึงทำกับข้าและมนุษย์เช่นนี้ หากเขาต้องการมรดกจริงๆ เขาก็ควรจะมาเจรจากับข้าก่อนเป็นอย่างน้อย”

หลัวเฟิงได้คิดถึงสิ่งต่างๆ ของดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทร์ม่วง พวกเขานั้นไม่ใส่ใจเรื่องมรดกสายน้ำวูดูวง ยังดูเหมือนจะไม่ได้ต้องการมรดกสายน้ำวูดูวง แต่ทำไมเขาถึงทำการโจมตีมนุษย์เช่นนี้

หลัวเฟิงไม่รู้ถึงจุดประสงค์ที่แท้จริงของบรรพบุรุษจันทร์ม่วง เขาต้องการอะไร และยังยินดีมอบมรดกจากอารยธรรมโบราณเพื่อให้พันธมิตรอิสระจัดการกับหลัวเฟิงและมนุษย์ มันอาจมีปัจจัยอยู่หลายอย่างที่หลัวเฟิงนั้นไม่รู้มาก่อน

ในจักรวาลเสมือน

ผู้นำเกาะชินฮัวกล่าว “ข้าไม่ได้ทำอะไรผิดกับเจ้าในครั้งนี้ เนื่องจากข้าได้รับข้อมูลบางส่วนมากจากเจ้าแล้ว ในสงครามครั้งนี้ข้าจะไม่ลงมือ”

ผู้นำเกาะชินฮัวพูดเสร็จก็จากไป

เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดเพียงหนึ่งไม่อาจเปลี่ยนแปลงอะไรได้ในขณะนี้ ไม่อย่างงั้นเขาก็คงดึงเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดมาอยู่ฝ่ายเดียวกับเขานานแล้ว

“เตรียมพร้อมทำสงคราม” ผู้นำเมืองกล่าว

หลัวเฟิง เจ้าแห่งจักรวาลความมืด เจ้าแห่งจักรวาลเป็งกง ทั้งหมดพยักหน้าแล้วส่งเสียงตอบรับ

———-

ภายในวังควบคุมของพันธมิตรอิสระ “ชินฮัว เราทำผิดกับเจ้าในครั้งนี้ หวังว่าเจ้าจะเข้าใจ”

“พี่ชินฮัว เจ้าแห่งจักรวาลทางแห่งแสงได้นำประโยชน์มาให้กับเจ้าแห่งจักรวาลของเรา มันเป็นเหตุผลที่เราจะติดตามเขาในครั้งนี้ เมื่อสงครามสิ้นสุดและเราได้รับมรดก ทางแห่งแสงก็ไม่มีทางสั่งการเราได้อีกต่อไป ผู้นำของพันธมิตรอิสระนั้นคือเจ้า”

“ถูกแล้ว เราสนับสนุนเจ้า”

เจ้าแห่งจักรวาลที่สนิทกับผู้นำเกาะชินฮัวนั้นกำลังปลอบใจเขา เพราะว่าพวกเขารู้ดีว่า ผู้นำเกาะชินฮัวกำลังอารมณ์เสียอยู่

“เอาล่ะ ข้าเข้าใจเหตุผลของพวกเจ้า ฉะนั้นมันไม่ผิดอะไร”

ผู้นำเกาะชินฮัวมองไปยังเจ้าแห่งจักรวาลรอบๆ เขา ทุกคนนั้นเป็นเหมือนกับเพื่อนของเขา ไม่ได้เป็นทาส แล้วมันเป็นสาเหตุสำหรับการไม่ให้พวกเขาเข้าไปหามนุษย์เพื่อเสี่ยง

พวกเขาทั้งหมดอยู่ที่ทางออก พลังโจมตีเท่ากับระดับแปดขณะที่ระเบิดพลังออกจากวัง

ผู้นำเกาะชินฮัวส่งข้อความเสียง “เตรียมพร้อมทำสงคราม”

แม้ว่าแผนของเขานั้นจะผิดพลาด แต่เขาก็ไม่ต้องเป็นศัตรูต่อกัน มีหน่วยงานจำนวนมากเกินไปในพันธมิตรอิสระ ไม่มีใครเต็มใจที่เชื่อฟังใคร ไม่มีใครที่สามารถที่จะควบคุมได้ เขาที่เป็นเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดเพียงคนเดียวจึงเป็นที่เชื่อมั่นต่อคนอื่น นอกจากนี้เจ้าแห่งจักรวาลคนอื่นๆ ยังคงเลือกติดตามเจ้าแห่งจักรวาลทางแห่งแสง เพราะเขานั้นเป็นผู้มีมรดกจากดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทร์ม่วง เมื่อพวกเขามีข้อมูลมรดกแล้วก็ไม่จำเป็นต้องติดตามอีกต่อไป เจ้าแห่งจักรวาลจำนวนมากนั้นเป็นอริกับเจ้าแห่งจักรวาลทางแห่งแสง

———-

“ฮ่า ฮ่า…ข้าไม่คิดว่ามนุษย์จะโง่เชื่อว่าพันธมิตรอิสระจะร่วมมือ ตอนนี้พันธมิตรอิสระได้เข้าร่วมกับเราทำให้เรามีเจ้าแห่งจักรวาลกว่า 800 คิดเป็น 80% ของเจ้าแห่งจักรวาลในจักรวาลดั้งเดิม และยังมีกว่าสิบเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด มนุษย์ไม่มีทางตอบโต้เราได้ เขาจะต้องแพ้แน่นอน”

“ใช่แล้ว พวกเขาต้องไม่รอด”

“พวกเราทำการโจมตีพร้อมกันทั้งหมดทีเดียว พวกเขาจะต้องถูกขยี้ เจ้าแห่งจักรวาลจำนวนมากจะต้องตายในทันที”

พันธมิตรร่วมและพันธมิตรอิสระได้เข้ามาใกล้กันพร้อมกันส่งข้อความเสียงผ่านพลังงานอมตะ พวกเขานั้นมีความมั่นใจในพลังจากจำนวนของเจ้าแห่งจักรวาลกว่า 800 และกว่า 10 เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดที่มี จะไม่มีใครในจักรวาลดั้งเดิมที่จะต่อต้านพวกเขาได้

“พวกมนุษย์ขี้ขลาดซ่อนตัวอยู่ในหอคอยดวงดาว เราไม่มีทางทำอะไรพวกเขาได้”

“ล้อมพวกเขาเอาไว้”

“ล้อมหอคอยดวงดาว”

“เมื่อพวกเขาออกจากหอคอยดวงดาว เราจะทำการโจมตีพวกเขา ไม่มีทางที่พวกนั้นจะต้านเราได้”

“ถ้าพวกเขาซ่อนอยู่ในหอคอยดวงดาวไปตลอด”

“เราก็จะล้อมเพื่อขวางเอาไว้ตลอดเช่นเดียวกัน เราเพียงต้องการหนึ่งในสามของเจ้าแห่งจักรวาลและเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอดบางคนปกป้องที่นี่ไว้ พวกเขาไม่มีอำนาจที่จะต่อสู้ เราก็จะทำการปล้นดินแดนของมนุษย์”

“หากไร้อาณาเขต พวกเขาก็จะถูกขังอยู่ในจักรวาลปฐมกาลไปตลอดกาล หากไร้ทรัพยากร มนุษย์ก็จะไร้อนาคต มนุษย์จะไม่มีทางเป็นภัยกับพวกเราอีกต่อไป”

วังสมบัติได้ทำการล้อมรอบหอคอยเก้าชั้นเอาไว้ มันเป็นเหมือนกับรูปไข่ขนาดใหญ่ที่ห่อหุ้มหอคอยดวงดาวเอาไว้โดยสมบูรณ์

“มากกว่า 800 เจ้าแห่งจักรวาล และกว่า 10 เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด”

เจ้าแห่งจักรวาลและสามบรรพบุรุษเทพจากโรงเรียนเทพอสูรบรรพกาลต่างหวาดกลัว

“มันเป็นพลังที่น่ากลัว”

“มนุษย์จะไม่มีโอกาสแม้จะ…” เจ้าแห่งจักรวาลต่างกลัว

“อย่าตกใจไป” เสียงบรรพบุรุษเทพดังขึ้นมา

“แม้โรงเรียนเทพอสูรบรรพกาลของเราต้องการช่วยเหลือมนุษย์ เราจะต้องป้องกันการโจมตีจากเจ้าแห่งจักรวาลนับร้อยในแท่นบูชาบรรพบุรุษเทพ ถ้าเราปรากฎตัวออกไป พวกเราหลายคนจะตาย ถ้าเราอยู่ภายในแท่นบูชานี้ การโจมตีวัตถุทั้งหมดจะถูกทำให้ไร้ผล ด้วยการรวมกันของพวกเราทั้งสามกับการช่วยเหลือจากจิตจักรวาลดั้งเดิม เราสามารถป้องกันการโจมตีวิญญาณใดก็ได้”

“เราไม่ต้องห่วงเรื่องความปลอดภัยของเรา แต่เราก็ยังไม่อาจช่วยมนุษย์ได้ ข้าคิดว่ามนุษย์จะต้องเข้าใจว่าเราต้องทำเช่นนี้เพราะอะไร”

บรรพบุรุษเทพทั้งสามและเจ้าแห่งจักรวาลของพวกเขานั้นมีความคิดที่จะซ่อนตัวอยู่ในแท่นบูชาบรรพบุรุษเทพ สิ่งสำคัญที่สุดก็ยังคงเป็นชีวิตของพวกเขา ไม่ว่าใครก็ไม่หาญกล้าที่จะต้านพลังของ 800 กว่าเจ้าแห่งจักรวาลและ 10 กว่าเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด

———-

เจ้าแห่งจักรวาลทุกคนภายในหอคอยดวงดาวกำลังเป็นกังกวล พวกเขาเห็นวังสมบัติที่ล้อมรอบพวกเขาได้อย่างชัดเจน

“ยอมแพ้มนุษย์”

“มอบมรดกอารยธรรมโบราณให้เรา”

“มรดกสำหรับวิวัฒนาการถึงขีดจำกัดสูงสุดของเจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด ไม่เช่นนั้นมนุษย์จะไม่มีวันเติบโตในจักรวาลดั้งเดิมได้อีก อาณาเขตของมนุษย์ก็จะไม่ได้เป็นของเจ้าอีกต่อไป”

“เอามรดกให้กับเรา”

เสียงดังมาถึงหอคอยดวงดาว

เจ้าแห่งจักรวาลจากเผ่าพันธ์อื่นนับร้อยกำลังหวาดกลัว เจ้าแห่งจักรวาลจากฝ่ายมนุษย์เข้าใจดีว่าไม่มีทางที่จะสั่งให้พวกเขาออกไปโจมตีบริเวณทางออกได้ พวกเขาทั้งหมดไม่มีใครต้องการที่จะตาย

“ต้องการให้เราสละมรดกของเรางั้นรึ” ผู้นำเมืองกล่าว

“ให้ฝันต่อไป” หลัวเฟิงกล่าว พร้อมกับมองไปยังเผ่าพันธุ์ทั้งหมดที่เป็นภัยคุกคามมนุษย์ เมื่อมนุษย์ทำการมอบให้กับเผ่าพันธุ์อื่นๆ พวกเขาก็จะมีพลังมากขึ้น มันก็จะภัยกับมนุษย์ต่อไปในอนาคต

“หลัวเฟิง” ผู้นำเมืองมองที่หลัวเฟิง

เจ้าแห่งจักรวาลความมืดก็เช่นเดียวกัน

เจ้าแห่งจักรวาลทั้งหมดจากมนุษย์ได้ทำการมองไปยังหลัวเฟิง ทุกคนล้วนแต่รู้แผนการแล้วยังเข้าใจถึงความแข็งแกร่งของมัน สถานการณ์ปัจจุบันมีเพียงแค่แผนการของหลัวเฟิงเท่านั้นที่จะได้ผล

แผนมันเกี่ยวกับการเดิมพันชีวิตของหลัวเฟิง

“ปล่อยให้ข้าเอง” ดวงตาของหลัวเฟิงเฉียบคม

“ระวังตัวด้วย” ผู้นำเมืองกล่าวด้วยความเป็นห่วง

“ไม่ต้องกังวล” หลัวเฟิงมองไปยังวังสมบัติที่อยู่ด้านนอก เสียงของเขาดูผ่อนคลาย

พลังของหลัวเฟิงพุ่งสูงขึ้นในทันที หอคอยดวงดาวได้สูงขึ้นเป็นพันล้านกิโลเมตร มันขยายตัวจนชนเขากับวังสมบัติทั้งหมด