ตอนที่ 1361: ฆ่า! ฆ่า! ฆ่า!
“นั่นเขา” สัตว์อสูรคอยาวจำเขาได้ทันที นี่คือร่างที่เปลี่ยนเป็นใบมีดขนาดใหญ่ที่ฟันลงมา นี่คือ เจ้าแห่งกฎ ที่ขโมยศพไปก่อนหน้านี้
“เขาเป็นแค่ เจ้าแห่งกฎ! ไม่ว่าเขาจะมีเทคนิคหลบหลีกดีแค่ไหนแต่ความเข้าใจกฎพื้นฐานก็ยังด้อย จากที่เราเห็นกัน เทคนิคดาบที่เขาเข้าใจไม่ได้เกินกว่าที่ข้าคาดไว้”
สัตว์อสูรเริ่มมั่นใจตัวเอง ก่อนหน้านี้เขาช็อกแต่ตอนที่เขาคิดว่า หลัวเฟิง เป็นเพียง เจ้าแห่งกฎ เขาก็ไม่กังวลอะไรอีกต่อไป ความคิดเขาไม่ได้ผิด พื้นฐานนั้นตัดสินที่เทคนิค!
เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด ที่สร้างเทคนิคลับถึงระดับ 6 ได้เพียงพอจะถือว่าเหลือเชื่อ
ก่อนที่ หลัวเฟิง ภายในทะเลจักรวาล มันไม่ได้มีการข้ามลำดับแบบนี้ แม้แต่ หลัวเฟิง ก็ต้องพึ่งความช่วยเหลือจากมิติการสืบทอดเพื่อจะสร้างเทคนิคลับที่ขึ้นถึงระดับ 6
ระดับ 7 น่ะรึ?
แต่ละรุ่นของสายน้ำวูดูวง นั้นยิ่งใหญ่และทรงพลัง แต่ก็เกินครึ่งแค่ไม่กี่คนที่สร้างเทคนิคระดับนี้ได้ แต่สำหรับเทพแท้จริง แม้แต่เทพแท้จริงทั่วไปที่สามารถสร้างเทคนิคลับระดับ 7 ระดับ 8 นั้นไม่ได้โดดเด่นอะไรเลย สำหรับเทพแท้จริงที่สุดยอดบางคน ระดับ 9 หรือ 10 นั้นถือว่าเป็นความสำเร็จ นี่คือความต่างด้านพื้นฐาน ยิ่งพื้นฐานระดับสูงเท่าไหร่ มันยิ่งง่ายสำหรับเรื่องการทำความเข้าใจ
สัตว์อสูรคือเทพแท้จริง เทคนิคลับที่ใช้ออกมาเป็นธรรมดาที่จะผ่านมาตรฐานนี้
“เขาโลภเมื่อคิดโจมตีข้า เขาต้องหมายตาศพที่ข้าเก็บมา” สัตว์อสูรคาดหวังกับผลลัพธ์การต่อสู้ “ฮ่า ฮ่า! เด็กน้อยที่เป็น เจ้าแห่งกฎ และค่อนข้างน่าประทับใจ เขาต้องเป็นหนึ่งในพวกชั้นสูงในกองทัพและได้เกราะเทพแท้จริงมา ข้าไม่คิดว่าจะได้รับเกราะเทพแท้จริงจาก เจ้าแห่งกฎ”
ฮ่ง!
สัตว์อสูรไม่คิดที่จะหนี ในทางกลับกันแล้วเขาก็พุ่งไปข้างหน้าราวกับคนบ้า ร่างดาบและสัตว์อสูรได้พุ่งเข้าหากันฉีกกระชากไม้ม่วง เทพแท้จริงหลายคนสู้กันอยู่ห่างออกไปด้เห็นร่างดาบโผล่มา พวกเขาจำได้ทันที มันไม่ใช่ใครอื่นนอกจากผู้มีพรสวรรค์โดดเด่นที่ขโมยศพไป
“มันคือ เจ้าแห่งกฎ คนนั้น”
“มันคืออัจฉริยะนั่น”
“เจ้าแห่งกฎ นั่นยังกล้ามาที่นี่อีกรึ? ไม่ว่าเขาจะโดดเด่นเพียงใดแต่เขาก็เป็นเพียงแค่เจ้าแห่งกฎ”
“เจ้าแห่งกฎ นั่นยังกล้ามาอีกรึ? ไม่ว่าเขาจะมีความสามารถแค่ไหนแต่เขาก็เป็นเพียง เจ้าแห่งกฎ”
“ไปจับเขากัน”
“ฆ่าเขาซะ!”
ทันใดนั้นก็มีเทพแท้จริงหลายคนบินเข้ามา พวกเขาต่างก็รู้ดีว่าเมื่อกองทัพได้ฝึกผู้มีความสามารถ เทพแท้จริงมิติไม่อาจจะเข้าไปยุ่งเกี่ยวได้ แต่เทพแท้จริงนั้นลงมือได้ แม้ว่าผู้มีความสามารถนั้นจะโดนฆ่าโดยเทพแท้จริง แต่พวกเขาก็ได้แต่โทษตัวเองที่ไม่มีความสามารถมากพอ!
****
“สำหรับกลุ่มที่บินเข้ามา พวกเขาต้องใช้เวลา 29 วินาที” หลัวเฟิง ยืนยันทันที
สนามรบเทพแท้จริงนั้นไร้ขอบเขตแต่แรกอยู่แล้ว สัตว์อสูรคอยาวได้ท่องไปรอบๆ เขตนอกของสนามรบ ส่วนตำแหน่งของ หลัวเฟิง อยู่ไกลกว่า แม้ว่าความเร็วจำกัดในโลกแห่งจินจะสูงอย่างมาก แต่การมุ่งหน้ามาที่นี่นั้นต้องใช้เวลาถึง 29 วินาที
“29 วินาที มาจัดการให้มันจบ!”
สายตาของ หลัวเฟิง จับจ้องไปที่สัตว์อสูรตรงหน้า
“ฮ่า ฮ่า! เขาคือ เจ้าแห่งกฎ ที่โลภมากและไม่คิดที่จะหนี” สัตว์อสูรพูดขึ้นมา “ดูจากความสามารถในการหนีและหลบหลีกแล้ว ข้าเทียบความเร็วกับเขาไม่ได้ แต่ถ้าเขาต้องการสู้กับข้าแบบต่อหน้าแล้ว…ข้าก็สามารถจัดการเขาได้ มันจะสร้างชื่อเสียงให้กับข้า”
สัตว์อสูรนั้นคลั่งด้วยความตื่นเต้นและตาเดียวของเขาก็แสดงความอาฆาตออกมา
ฮ่ง!
ฮ่ง!
ในที่สุดทั้งสองร่างก็เข้ามาพบกัน สัตว์อสูรคำรามและเหวี่ยงกรงเล็บเข้าใส่
ปัง!
มันปะทะกับดาบของ หลัวเฟิง
หลัวเฟิง นั้นเร็วราวกับพายุและหลบการโจมตีได้ในพริบตา
หลบอีกแล้ว!
สัตว์อสูรคำรามในใจ มันได้ฟาดหางของมันออกไปด้วยความเร็วสูง ด้วยรูปแบบต่างๆ มันได้ฟาดหางเป็นเส้นโค้งเข้าใส่ หลัวเฟิง แต่ตอนนั้น หลัวเฟิง อยู่ในร่างของดาบได้สัมผัสกับปลายหาง เขาปัดมันออกและไปยืนอยู่ที่หลังของสัตว์อสูรได้ มันอาจจะดูเหมือนว่าเกิดขึ้นช้า แต่ตอนที่ทั้งสองได้พบกัน หลัวเฟิง ก็อยู่บนหลังของสัตว์อสูรแทบจะทันที
ฮัวะ!
ในที่สุด หลัวเฟิง ก็ดึงเอาดาบเงาเลือดออกมา!
ตาย!
ลำแสงดาบนั้นราวกับน้ำที่ไม่มีทิศทางแน่นอน ทันใดนั้นมันก็ฟันลงที่คอของสัตว์อสูร แต่สัตว์อสูรหันกลับมาด้านหลังและอ้าปากเผยให้เห็นเขี้ยวอันแหลมคมกัดเข้าใส่ดาบของ หลัวเฟิง
ฮ่ง!
ลำแสงดาบระเบิดออกทันทีจนเกิดแรงระเบิดอันน่ากลัว มันคือเทคนิคดาบที่ หลัวเฟิงสร้างขึ้นมา แสงของน้ำกับไฟ!
“ฮ๊า!”
พลังที่แผ่ออกมาของดาบจากสายน้ำวูดูวง ได้ทำให้สัตว์อสูรร้องออกมาด้วยความช็อกและกลัว ตาเดียวของมันเบิกกว้างเต็มไปด้วยความแปลกใจและกลัว มันได้ร้องออกมา “เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้! หลังจากที่พลังอมตะลุกไหม้แล้ว เขาแข็งแกร่งกว่าข้าได้ยังไง? ข้าคือเทพแท้จริง เขาเป็นเพียงแค่ เจ้าแห่งกฎ!”
สัตว์อสูรนั้นคิดผิด คิดผิดอย่างมาก
อันที่จริงพลังอมตะของสัตว์อสูรนั้นแข็งแกร่งกว่าพลังอมตะของ หลัวเฟิง อยู่หนึ่งระดับเต็มๆ แต่มันไม่เคยเข้าร่วมกองทัพ ดังนั้นมันจึงไม่รู้เทคนิคเผาพลังอมตะและหลัวเฟิง ก็ได้ใช้ระดับแรกของการกำจัด แต่มันก็มากพอที่จะทดแทนความต่างเรื่องพลังอมตะได้ ระดับ 2 ของการกำจัดนั้นเป็นเหตุผลว่าทำไม หลัวเฟิง ถึงก้าวข้ามสัตว์อสูรนี้ได้!
เมื่อเป็นเรื่องเผาพลังอมตะ หลัวเฟิง นั้นเชี่ยวชาญมากกว่า!
หลัวเฟิง แข็งแกร่งกว่าในเรื่องการหลบหลีกแต่แรกอยู่แล้ว ดังนั้นเขาจึงมั่นใจว่าเขาสามารถหลบและปัดการโจมตีของสัตว์อสูรได้ ในทางกลับกันเมื่อต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีของ หลัวเฟิง สัตว์อสูรนั้นได้แต่รับแรงทั้งหมดเอาไว้
ตาย ตาย ตาย!
หลัวเฟิง คลั่ง การเผาพลังอมตะตามระดับ 2 ของการกำจัด พลังอมตะของเขาจะลดลงอย่างบ้าคลั่ง แม้ว่าจะไม่มีเทพแท้จริงคนอื่นเขาหาเขาได้อย่างรวดเร็ว แต่เขาก็ไม่อาจจะสู้แบบนี้ต่อได้นานนัก ทุกอย่างจำเป็นต้องรวดเร็ว!
เร็ว!
เร็ว!
ทั้งวิญญาณของ หลัวเฟิง เหมือนจะหลอมรวมเข้ากับดาบเงาเลือดที่เขาถืออยู่ แสงของน้ำกับไฟ!
แสงของน้ำกับไฟ!
แสงของน้ำกับไฟ!
แสงของน้ำกับไฟ!
แสงของน้ำกับไฟ!
แสงของน้ำกับไฟ!
แสงของน้ำกับไฟ!
ลำแสงดาบนี้ราวกับน้ำที่มีพลังอันรุนแรง และพลังของมันก็เหมือนจะเพิ่มขึ้นนิดๆ ภายใต้ขีดจำกัดนี้ความเข้าใจของเทคนิคดาบกลับเพิ่มขึ้น แต่เขาไม่รู้ตัวเลยสักนิด ที่เขาสนใจมีเพียงแค่สัตว์อสูรตรงหน้า เขาพยายามฆ่าสัตว์อสูรนี้ให้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้
“ไม่ ไม่….” สัตว์อสูรตะลึง
เกือบทันใดนั้นลำแสงดาบกว่าร้อยอันก็กระหน่ำลงมาฟันเข้าที่มันจนทำให้มันอ่อนแอลงอย่างรวดเร็ว มันเปราะบาง มันกลัว มันต้องการจะหนี!
“ไม่…ไม่…”
สัตว์อสูรไม่คิดจะฆ่า หลัวเฟิง อีกต่อไป มันไม่สนว่า เจ้าแห่งกฎ คนนนี้จะมีพลังเยอะแบบนี้ได้ยังไง มันแค่ต้องการจะหนีและเอาตัวรอด!
แต่เมื่ออยู่ต่อหน้าเทคนิคร่างกายดาบของ หลัวเฟิง แล้ว การหนีถือว่าเป็นคำขอที่มากเกินไป ไม่มีทางหนี!
“ข้าจะฆ่า ฆ่า ฆ่า…!” หลัวเฟิง กลายเป็นร่างดาบ ทั้งตัวเขาเหมือนจะหลอมรวมเข้ากับดาบ และลำแสงดาบนั้นก็เหมือนกับคลื่นที่กระหน่ำเข้าใส่สัตว์อสูรคอยาว แต่ละวินาทีที่ผ่านไป ลำแสงดาบกว่าร้อยอันก็จะพุ่งออกมากำจัดทุกอย่าง นี่คือพายุ พายุที่กำจัดทุกอย่าง มันไม่มีทางหนี!
ไม่มีทางที่มันจะหยุด!
ไม่มีโอกาสที่จะได้เปรียบเลย
****
น่าตะลึง
ไม่ใช่แค่สัตว์อสูรคอยาว แม้แต่เทพแท้จริงหลายสิบคนที่พบ หลัวเฟิง และทำการบินเข้ามาก็ยังต้องตะลึง
“เป็นไปได้ยังไง?”
“หากเขาเด่นแค่เรื่องการหลบหลีก มันก็แค่งั้นๆ แต่การโจมตีเขาเป็นแบบนี้ได้ยังไง…?”
“เป็นไปไม่ได้!”
“เขาแข็งแกร่งแบบนี้ได้ยังไง? ดาบของเขาต้องเป็นสมบัติเครื่องจักร ต้องใช่แน่ๆ!”
พวกเขารับความจริงแบบนี้ไม่ได้ เทพแท้จริงพ่ายแพ้ให้กับ เจ้าแห่งกฎ พวกเขามีคำอธิบายแค่เพียงอย่างเดียว…เจ้าแห่งกฎ คนนี้ต้องใช้สมบัติเครื่องจักร และดาบนั่นก็คงเป็นสมบัติเครื่องจักร!
จากการควบคุมของกลไกเครื่องจักรด้านใน ดาบจะสามารถระเบิดพลังออกมาสูงกว่าที่ เจ้าแห่งกฎ ควรจะมี
“ต้องเป็นแบบนั้นแน่”
****
ไกลออกไปที่สนามรบเทพแท้จริง กัปตันที่นอนซุ่มอยู่ช็อก เขามองดูทุกสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยตาที่เบิกกว้าง ก่อนหน้านี้ตอนที่เห็น หลัวเฟิง พุ่งออกมา เขาส่ายหน้าด้วยท่าทีดูถูก เขาพบว่านักรบทางช้างเผือก โง่และหยิ่งจนเข้าสู้กับเทพแท้จริง ยังไงซะแม้แต่ตัวเขาเองที่มีสมบัติเครื่องจักรก็อาจจะมีโอกาสนิดๆ ในการฆ่าเทพแท้จริงแต่เวลาที่จะทำแบบนั้นได้ก็จะกินเวลานานซึ่งจะทำให้เขาโดนเทพแท้จริงคนอื่นๆ ล้อมเอาไว้
“เขาต้องตายแน่” กัปตันพูดขึ้นมา ตอนนั้นเขาเชื่อแบบนั้นแต่ตอนนี้…
“ได้…ได้ยังไงกัน…?” กัปตันอ้ำอึ้ง เขาไม่รู้ว่าทำไม หลัวเฟิง ถึงได้แข็งแกร่งแบบนี้ได้ แข็งแกร่งพอที่จะสยบเทพแท้จริงได้!
นี่คือการก้าวข้าม!
แม้แต่เทพแท้จริงทั่วไปส่วนมากแล้วผลลัพธ์คงไม่ต่างจากปกติ
“มันคงเป็นสมบัติเครื่องจักร ก่อนที่เขาจะเข้าร่วมกองทัพ เขาคงได้มันมากับตัว ดาบนั่น ต้องใช่แน่ ดาบต้องเป็นเหตุผลว่าพลังของเขาเพิ่มขึ้นหลายเท่า ต้องเป็นแบบนั้นถึงทำให้เขาก้าวข้ามเทพแท้จริงได้”
****
ยังคงมีการต่อสู้อันดุเดือดในสนามรบเทพแท้จริง เทพแท้จริงกว่า 1,000 คนเห็นว่าส่วนไกลสุดของสนามรบมีอีกการต่อสู้ระหว่างสัตว์อสูรคอยาวกับ เจ้าแห่งกฎ ความจริงตรงหน้าพวกเขาคือ เจ้าแห่งกฎ ทำการโจมตีอย่างดุดันจนเทพแท้จริงไม่มีทางโต้กลับได้
“ดาบนั่นคงเป็นสมบัติเครื่องจักร”
“ต้องใช่แน่”
แทบทุกคนมั่นใจเรื่องนี้
ดาบเงาเลือดคือแก่นดาบ ดังนั้นมันจึงล้ำค่าอย่างมาก แต่มันยกระดับการโจมตีของหลัวเฟิง เพียงหนึ่งระดับ…ไม่ใช่แบบที่คนอื่นๆ คิดที่ยกขึ้นมาหลายระดับ หลัวเฟิง นั้นแข็งแกร่งเพราะเทคนิคต่อสู้ประชิด, ความชำนาญสองระดับแรกของการกำจัด และความเข้าใจแสงน้ำกับไฟ
ลำแสงดาบนั้นเหมือนกับคลื่นน้ำ ที่ชนเข้ากับสัตว์อสูรคอยาวอย่างบ้าคลั่ง ลำแสงดาบเหล่านี้เข้าถึงขั้นสมบูรณ์ ภายใต้ผลของลำแสงดาบนับไม่ถ้วนนี้ สัตว์อสูรคอยาวก็เริ่มหมดหวังขึ้นเรื่อยๆ มันไม่อาจจะต้านทานได้อีกต่อไป
“ไม่…!”
ทันใดนั้นสัตว์อสูรคอยาวก็รู้สึกบางอย่างในอก ครั้งนี้มันอาจจะต้องตายจริงๆ
“ข้าคือเทพแท้จริง!” สัตว์อสูรคอยาวคำรามออกมาในหัว
ฮ่ง! ฮ่ง! ฮ่ง!
ลำแสงดาบนับไม่ถ้วนห่อหุ้มรอบตัวมัน ในที่สุดสัตว์อสูรก็ได้สูดลมหายใจสุดท้าย และตายไป เกราะและของอื่นๆ ของมันหลุดออกจากตัว และ หลัวเฟิง ก็โบกมือเก็บมันไว้ เขายังได้ของอื่นๆ จากตัวเทพแท้จริงนี้ด้วย
ซู่!
หลัวเฟิง เปลี่ยนเป็นลำแสงและหนีไปให้ไกลที่สุดเท่าที่ทำได้ สำหรับพื้นที่ที่สู้กัน แม้ว่าก่อนหน้านี้จะมีเศษไม้ตกลงที่ผิวบึงแต่ไม่มีสักอันเลยที่ถูกพบ
เทพแท้จริงโดนกำจัด!
เจ้าแห่งกฎ ชนะ!
ศพสัตว์อสูรเทพแท้จริงกว่า 30 ตัวถูกเขาแย่งไป!
อีกส่วนหนึ่งของสนามรบเทพแท้จริง สัตว์อสูรเทพแท้จริงที่แข็งแกร่งมีสามกรงเล็บ, เขาทองได้คำรามออกมาด้วยความโกรธ “ไล่ตามเขาไป! เอาศพของพี่น้องมาให้ได้ไม่ว่าจะต้องใช้วิธีใดก็ตาม!”