ตอนที่ 1365 : คำสั่งของบรรพบุรุษจันทราม่วง

หลังจากที่ออกจากบึงเก้าหมอก หลัวเฟิง ก็ได้มุ่งหน้าไปยังแคมป์ กองทัพตะวันออก นอกจากเขาแล้วก็ยังมี วูฮี ที่แอบออกมาจากบึงเก้าหมอก

จากสามทีมที่นำโดยกัปตัน, คูฟา และ ยูลั่ว ที่ต่างถูกส่งไปทำภารกิจ และยังอยู่ในบึงเก้าหมอก มีแค่กัปตันที่ได้ศพเทพแท้จริงมา นักรบคนอื่นรวมไปถึง คูฟา และ ยูลั่ว ยังไม่มีคะแนนมากพอ พวกเขาต่างก็พากันคิดหาวิธีที่เป็นไปได้

พวกเขาควรฆ่ากันเองรึเปล่า?

พวกเขาควรจะล่าต่อรึเปล่า?

หรือรอปล้นจากคนอื่นๆ?

พวกเขาต่างก็ต้องทำให้ดีที่สุดแต่มันคือโชคชะตาที่ภารกิจระดับภัยพิบัตินี้จะทำให้หลายคนต้องตาย

****

“ในที่สุดข้าก็มาถึง”

ฮ่ง!

ร่างหนึ่งโผล่มากลางอากาศ ร่างนั้นไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก หลัวเฟิง

เมื่อมองออกไป หลัวเฟิง ก็เห็นแคมป์ ที่กว้างขวาง เขาเผยรอยยิ้มออกมาแล้วก้มลงไปมองด้านล่าง เขาเห็นแถวนักรบเผ่าและนักรบสัตว์อสูรที่พากันมาเข้ากองทัพ

ซู่!

หลัวเฟิง ได้บินเข้าไปยังแคมป์ กองทัพ

****

ในตอนที่ หลัวเฟิง เข้าไปในแคมป์ มีรูหนอนหลายอันที่เขตนอกแคมป์ ต่างก็ส่งนักรบคนอื่นๆ กลับมา

ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ!

เกือบทุกวินาทีจะมีนักรบที่บินออกมาจากรูหนอน

“ไปกันเถอะ ภารกิจครั้งนี้ถือว่าง่าย เราทำมันเสร็จเร็ว และจากนั้นเราก็มีเวลาว่างอีกยุค”

“ไปกัน”

“เอ้ย ภารกิจหน้าของเราเป็นระดับเกิดใหม่ ใครจะไปรู้ว่าจะมีสักกี่คนในหน่วยเราจะรอด? ข้าหวังว่าครั้งนี้เราจะได้คะแนนมากพอ จากนั้นเราจะได้แลกมันกับสมบัติ หวังว่าเราจะผ่านภารกิจระดับเกิดใหม่ไปได้”

กลุ่มนักรบพากันโผล่มาพร้อมสีหน้ากังวล และผ่อนคลาย

กองทัพตะวันออกนี้มีขนาดใหญ่ ทุกๆ วินาทีที่ผ่านไปจะมีนักรบออกไป และในหมู่นักรบที่ออกไปก็มีนักรบคนหนึ่งที่เหมือนจะเป็นเพียง เจ้าแห่งกฏ ธรรมดายืนอยู่บนกิ่งไม้ไกลออกไป

“ข้ามาที่นี่ตามคำสั่งบรรพบุรุษ เมื่อถูกรับเข้ากองทัพ ข้าอาจจะถูกส่งไปทำภารกิจ แต่ข้าไม่ได้ไปทำเลยแม้แต่อันเดียว…ข้ากลับอยู่รอที่นี่ ข้าอยู่ที่นี่มานานแต่ข้าก็ยังไม่เห็น ทางช้างเผือก เลย ไม่เลยแม้แต่ครั้งเดียว”

นักรบเกราะเงินนี้กังวลอย่างมาก ในเวลาเดียวกันเขาก็ยังคงจับตาดูรอบๆ

“ทางช้างเผือก นี่น่าประทับใจอย่างมาก แต่แล้วไงล่ะ? แม้ว่าเขาจะเกิดใหม่เหนือกว่าได้ แต่เขาก็แค่สร้างดินแดนศักดิ์สิทธิ์อีกแห่งให้กับทะเลจักรวาลของเรา สำหรับเรา ดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วงแล้ว เขาไม่ได้เป็นภัยเลยแม้แต่น้อย”

นักรบเกราะเงินไม่เข้าใจสถานการณ์ “เมื่อดินแดนศักดิ์สิทธิ์ก่อตัวขึ้นมา มันก็จะคงอยู่ไปนิรันดร์ ดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วงนั้นไม่ได้กลัวใคร ข้าไม่เข้าใจว่าทำไมบรรพบุรุษถึงได้คาดหวังกับเขาไว้สูง ตลอดทางในโลกแห่งจิน…เขาก็ยังสั่งการให้เราตามหาว่า หลัวเฟิง อยู่ที่ไหน”

นักรบเกราะเงินถอนหายใจออกมา เขาไม่เข้าใจ เขาเต็มไปด้วยความสงสัย แต่มันคือคำสั่งของบรรพบุรุษ เขาไม่กล้าที่จะปฏิเสธ

****

ทะเลจักรวาลนั้นลึกลับ และยากจะคาดเดาได้

หนึ่งในดินแดนศักดิ์สิทธิ์สองแห่ง ที่ดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วง บรรพบุรุษจันทราม่วงโกรธและไม่พอใจขึ้นมา

“เจ้ารู้รึยังว่า หลัวเฟิง อยู่ที่ไหน?”

สองร่างที่คุกเข่าตรงหน้ากังวลอย่างมาก

“บรรพบุรุษ ก่อนหน้านี้เราจับตาดูเรือสุสานที่เข้ามาในโลกแห่งจิน เราจึงตามเข้ามาจากจุดที่เขาเข้ามาแล้ว ถ้าเขาต้องการที่จะเข้ากองทัพ มันมีโอกาส 80-90% ที่เขาจะเข้ากองทัพตะวันออก! หลังจากที่ข้าเข้ากองทัพตะวันออก ข้าก็จับตาดูทางออกของรูหนอนเอาไว้ และจริงที่ข้ายังหาเขาไม่พบ”

“เราไม่พบร่องรอยเขาเลย บรรพบุรุษ รึว่าเขายังไม่เข้าร่วมกองทัพ?”

เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด สองคนยังคงคุกเข่าอยู่

“เขาได้รับการสืบทอดเส้นสายน้ำวูดูวง แม้ว่าเขาจะอยู่ในโลกแห่งจิน แต่เขาก็สามารถหนีออกมาได้ง่ายๆ เขาต้องสร้างชื่อให้กับตัวเองได้แน่” บรรพบุรุษจันทราม่วง มองไปยัง เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด ทั้งสองคนและพูดขึ้นอย่างเย็นชา “ไม่ใช่แค่เจ้าสองคนต้องจับตาดูรูหนอนแต่พวกเจ้ายังต้องถามหาเขาด้วย ตอนที่เขามีชื่อเสียงขึ้นมา เจ้าจะพบเขาง่ายขึ้น”

“เข้าใจแล้ว”

“เข้าใจแล้ว”

ทั้งสองตอบออกมาอย่างระวัง

“บรรพบุรุษ เรา…ภารกิจกองทัพของเราล่ะ…?” เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด สองหน้าสี่แขนอดไม่ได้ที่จะถามออกมา

“เจ้าสองคนสลับกัน” บรรพบุรุษจันทราม่วง สั่งการ “คนหนึ่งจับตาดู อีกคนไปทำภารกิจ ตอนที่เสร็จภารกิจก็กลับมาแคมป์ ค้นหา และตรวจสอบต่อ อีกทีมจะไปทำภารกิจของตน ครั้งนี้เราส่งคนเข้าโลกแห่งจินไม่มาก จนกว่าจะถึงยุคหน้า มันจะมี เจ้าแห่งจักรวาลชั้นยอด จำนวนหนึ่งเข้าไปด้านใน ตอนนั้นเจ้าทั้งสองก็จะสะดวกขึ้น”

“เข้าใจแล้ว”

ทั้งสองต่างก็ภาวนาในใจให้ยุคหน้ามาถึงเร็วๆ

“ไปได้แล้ว” บรรพบุรุษจันทราม่วง โบกมือ

ทั้งสองกลับออกไปด้วยท่าทีเคารพ

ใบหน้าของ บรรพบุรุษจันทราม่วง ดูพร่ามัว มีแค่ตาคู่เดียวให้เห็น สายตานั้นแฝงด้วยความต้องการฆ่าไม่รู้จบ “ข้าคิดว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่จะฆ่าเจ้าแต่ใครจะไปรู้? โลกแห่งจินกลับมีตัวตนขึ้นมา! ในโลกแห่งจิน…จำนวนคนที่สามารถฆ่าหลัวเฟิง ได้มันมีมากมาย! หลัวเฟิง อย่ามาโทษข้า เจ้าคงได้แต่โทษตัวเองที่รับการสืบทอดจากสายน้ำวูดูวง”

****

ในจักรวาลเสมือนที่จุดสูงสุดของเกาะสายฟ้า หลัวเฟิง ได้เข้าพบกับ ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล

“หลัวเฟิง”

“อาจารย์”

ศิษย์และอาจารย์พากันนั่งตรงข้ามกัน

“ข้าเพิ่งทำภารกิจระดับภัยพิบัติเสร็จและได้คะแนนมาค่อนข้างมาก” หลัวเฟิง พูดขึ้น “การทำภารกิจนี้เสร็จได้นั้นหมายถึงช่วงเวลาที่ค่อนข้างยาวนาน ข้าจะปลอดภัย ข้าจะพยายามเปิดเผยความลึกลับของโลกแห่งจินให้เร็วที่สุดเท่าที่ทำได้!”

“อืม เจ้าเป็นคนแรกของเผ่ามนุษย์ที่เข้าไป” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล พยักหน้า “หน้าที่ของเจ้ายิ่งใหญ่ ตอนนี้ทั่วทั้งทะเลจักรวาลไม่วาจะเป็นในจักรวาลหลัก, ยุคเกิดใหม่อื่น, ดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งสอง หรือที่อื่นๆ คนมากมายจากที่นั่นต่างก็จับตาดูโลกแห่งจิน ยังไงซะกลุ่มแรกที่เข้าไปก็สามารถได้ข้อมูลก่อน และเข้าใจโลกแห่งจินมากกว่าเดิม”

หลัวเฟิง พยักหน้า นี่มันก็พอคาดเดาได้ ในทะเลจักรวาล คนมากมายต่างก็ต้องการเกิดใหม่เหนือกว่า และพวกเขาก็ยังอยากได้สมบัติแท้จริงขั้นสูงสุดด้วย แต่ในโลกแห่งจินมันมีเทพแท้จริงมิติมากมาย!

ชัดแล้ว่ามันมีวิธีบ่มเพาะที่ทำให้เทพแท้จริงทะลวงผ่านขึ้นเป็นระดับเทพแท้จริงมิติได้ สิ่งที่เรียกว่าสมบัติแท้จริงขั้นสูงสุดเป็นเพียงเกราะพื้นฐานของเทพแท้จริง และมันก็มีอยู่มากมาย แม้แต่สมบัติเครื่องจักรก็ยังคงมีอยู่ที่นั่น โอกาสในการเกิดใหม่เหนือกว่า, หาสมบัติแท้จริงขั้นสูงสุด และได้สมบัติเครื่องจักรนั้นดูน่ายั่วยวน ขุมกำลังทั้งหมดในทะเลจักรวาลหมดความสนใจในดินแดนอันตรายทั้งสามทันที ทุกคนต่างก็ตื่นเต้น และจับตาดูโลกแห่งจิน โอกาสคือการเข้าไปได้ในทุกๆ ยุค

“ก่อนหน้านี้จิตของจักรวาลดั้งเดิมได้ตามหาข้าผ่าน เทพบรรพบุรุษ” หลัวเฟิง ยิ้ม “ปรากฎว่ามันดีกว่าสำหรับข้าในการอยู่ที่นี่ไปก่อน ยิ่งนานเท่าไหร่ยิ่งดี ข้าจะใช้ข้อได้เปรียบกับตัวตนในโลกแห่งจิน…ครั้งนี้ข้าได้คะแนนมาค่อนข้างเยอะ ข้าอาจจะเอาสมบัติแท้จริงชั้นยอดมากับตัวด้วยตอนที่กลับมา หลังจากผ่านไป 1 ยุค ตอนที่ข้าออกจากที่นี่ ข้าจะส่งสมบัติแท้จริงชั้นยอดพวกนั้นกลับมา”

ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล ดีใจขึ้นมาเมื่อได้ยินข่าวนั้น โลกแห่งจินนั้นคือสนามรบที่สำคัญที่สุด!

ขุมกำลังมากมายต่างก็แก่งแย่งมัน แต่อาณาเขตมนุษย์ในจักรวาลหลักได้แสดงถึงรากฐานของเผ่ามนุษย์!

มีแค่การขยายอาณาเขตที่จะทำให้มนุษย์เพิ่มจำนวนขึ้น และมันอาจจะเกิดคนยิ่งใหญ่ขึ้นมาเพิ่ม ด้วยวิธีนี้เผ่ามนุษย์ก็จะขึ้นไปถึงระดับของดินแดนศักดิ์สิทธิ์ทั้งสองได้ หรืออาจจะเหนือกว่า

“อาจารย์ ข้าต้องกลับไปที่กองทัพก่อน” หลัวเฟิง พูดขึ้น “ที่กองทัพข้าจะแลกคะแนนกับการสืบทอดและสมบัติ ข้าเชื่อว่าข้าจะรู้ความลับของโลกแห่งจินได้มากกว่าเดิม ตอนที่ข้าเข้าใจได้มากขึ้น ข้าจะแบ่งปันข้อมูลกับท่าน”

“ไปเถอะ” ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล ตอบกลับทันที “แต่จำไว้ว่าอย่าเสี่ยง โลกแห่งจินอันตรายกว่าทะเลจักรวาลของเรา”

หลัวเฟิง พยักหน้า เขาอาจจะท่องไปทั่วในโลกแห่งจิน แต่เขาก็ยังคงติดต่อ และพูดคุยกับอาจารย์ เขารู้สิ่งที่เกิดขึ้นในทะเลจักรวาล ตอนนี้ทะเลจักรวาลบอกได้ว่าสงบ ชัดแล้วว่าขุมกำลังอื่นๆ จับตาดูโลกแห่งจินอยู่

****

ที่แคมป์ หน่วยงูหลามแม่น้ำ ในแคมป์ กองทัพตะวันออก

หลัวเฟิง และ วูฮี ได้ไปถึงแคมป์ กองทัพแทบจะพร้อมกัน

“ทางช้างเผือก ทางช้างเผือก” วูฮี รีบวิ่งเข้ามาหา หลัวเฟิง จากด้านหลัง ปีกที่ติดกับคอกระพือไปมา “ข้าเตรียมสมบัติมาพร้อมแล้ว เจ้าเอาศพมาศพหนึ่งมาแลกกับข้า”

“เจ้าเตรียมมันมาแล้วรึ?” หลัวเฟิง มองไปที่อีกฝ่ายด้วยท่าทีครุ่นคิด “ไม่ต้องรีบ ข้าจะไปที่หน่วยกองทัพก่อน ตอนที่ข้ากลับมา เราค่อยมาคุยกัน”

วูฮี เริ่มลน ถ้า หลัวเฟิง ไปที่หน่วยกองทัพ มันก็หมายความว่าเขาจะเข้าใจค่าของสมบัติ และยังหมายความว่า หลัวเฟิง ต่อรองกับเขาได้ แต่ไม่ว่า วูฮี จะลนแค่ไหน แต่เขาก็ไม่กล้าจะเถียงกับ หลัวเฟิง ที่เขาทำได้ก็แค่ปิดบังสีหน้าเกลียดชังด้วยรอยยิ้ม

“ได้ ได้” วูฮี พูดขึ้น “ตอนที่เจ้ากลับมาจากหน่วยกองทัพ งั้นเราค่อยคุยกัน ทางช้างเผือก อย่าลืมเก็บไว้ให้ข้าด้วย”

เขากังวลอย่างมากกับนักรบใหม่คนนี้ เขากลัวว่า หลัวเฟิง จะแลกศพทั้งหมดกับคะแนน มันคงเป็นความตายสำหรับเขา มันเท่ากับสั่งให้เขาตาย

หลัวเฟิง พยักหน้า “ไม่ต้องกังวล”

ซู่!

หลัวเฟิง ออกจากแคมป์ ไปทันทีด้วยความดีใจ เขามุ่งหน้าไปยังหน่วยกองทัพที่ห้องโถงหลัก

แคมป์ ของหน่วยงูหลามแม่น้ำ นั้นไกลจากห้องโถงหลักพอสมควรแต่ หลัวเฟิง เหมือนจะคอยชมวิวระหว่างทางไปด้วย เขาอารมณ์ดีอยู่ ดังนั้นเขาจึงเดินทางไปยังหน่วยกองทัพช้า

“หน่วยกองทัพ!” หลัวเฟิง เงยหน้ามองไปที่ห้องโถงหลังที่สูงดั่งหอคอย

“ตามกฎแล้ว ก่อนที่จะรับและส่งภารกิจ ข้าจะได้รับสิทธิ์ในการแลกสมบัติในหน่วยกองทัพ แต่ถ้าข้ามาที่นี่โดยทำภารกิจไม่เสร็จ…งั้นข้าก็เข้าไปไม่ได้”

หลัวเฟิง นึกถึงกฎกองทัพ จากนั้นเขาก็เดินทางไปถึงประตูของห้องโถง ตอนที่เขาเดินผ่านเข้าประตูหลักไป มันก็มีการเปลี่ยนแปลงด้านมิติและเวลา มันราวกับว่าเขาได้เข้าไปยังอีกโลก

หลัวเฟิง ถึงกับผงะ “นี่มันเทคนิคแบบไหนกัน?”

ตรงหน้าเขาคือโลกที่กว้างขวาง โลกที่ไร้ขอบเขต และมันมีนักรบหลายคนอยู่ด้านใน ตรงหน้าแต่ละคนคือคนร่างสีทอง

“เทียบกับจักรวาลเสมือนแล้ว ที่นี่ดูวิเศษกว่า…” หลัวเฟิง อุทานในใจ

ซู่!

ร่างสีทองโผล่มาตรงหน้า หลัวเฟิง เขามองไปยังร่างสีทองตรงหน้าแต่ก็เห็นใบหน้าอีกฝ่ายได้ไม่ชัด ร่างนั้นห่อหุ้มด้วยแสงสีทองทั้งตัว

“นักรบหน่วยงูหลามแม่น้ำ เจ้าอยู่ในภารกิจ” ร่างสีทองมองมาที่ หลัวเฟิง “เจ้าไม่อาจจะแลกเปลี่ยนสิ่งของในหน่วยกองทัพได้”

“ภารกิจข้าเสร็จแล้ว” หลัวเฟิง พูดขึ้น

แค่เพียงโบกมือ หลัวเฟิง ก็เผยให้เห็นศพของสัตว์อสูรเทพแท้จริงข้างกาย มันคือศพยักษ์ที่ยาวเกือบ 1 ล้านกิโลเมตร ศพนี้โผล่มาจนแม้แต่นักรบที่อยู่ไกลออกไปต้องช็อก เอาจริงๆ แล้วในหน่วยกองทัพนี้นักรบแทบทุกคนนั้นเป็น เจ้าแห่งกฏ