ตอนที่ 1368 : ผนึก

หลังจากที่เทพวูฉี ถูกสร้างขึ้นมาโดยราชาแล้ว มันก็ไม่มีเทพแท้จริงคนไหนที่ได้รับการผนึกเลย สำหรับ เจ้าแห่งกฏ แล้ว มันไม่มีใครใกล้เคียงกับการได้รับผนึกเลย เมื่อมีคนได้รับการผนึก ฐานะของเขาก็จะเปลี่ยนไปอย่างมาก อย่างแรกเลยเขาจะเข้าใกล้นายพลทั้งสี่ อีกอย่างแล้วเขาจะได้รับผลประโยชน์มากมายอย่างเทพวูฉีซึ่งไม่อาจจะวัดค่าได้แต่มันก็แทบจะเป็นไปไม่ได้ ข้อกำหนดมันเคร่งครัดจนหยุดผู้มีพรสวรรค์นับไม่ถ้วนในโลกแห่งจิน แต่ก็มีผู้มีพรสวรรค์จำนวนมากจากกองทัพทั้งหมดที่ต้องการอยากรับการผนึก

“หือ?” หลัวเฟิง อ่านข้อมูลทั้งหมดแล้วก็ต้องคิ้วขมวด

“พยายามให้ได้รับการผนึก…มันจะเป็นแบบนั้นได้ยังไง?” หลัวเฟิง มองไปที่ร่างสีทองตรงหน้าแล้วพูดขึ้นมา “มันมีงานไหนที่จะช่วยให้ข้าได้รับการผนึกรึเปล่า?”

ร่างสีทองพูดขึ้นมาอย่างเย็นชา “มี”

“งานอะไร?” หลัวเฟิง ถามกลับ

เขาอยากลองดู เขามั่นใจอย่างมาก ยังไงซะเขาก็เป็นผู้สืบทอดของสายน้ำวูดูวง

“นักรบจากหน่วยงูหลามแม่น้ำ เจ้าเป็น เจ้าแห่งกฏ” ร่างสีทองพูดขึ้น “มันมีแค่สองทางที่จะได้รับการผนึก”

หลัวเฟิง ตั้งใจฟัง

“ทางแรก” ร่างสีทองพูดขึ้น “เจ้าต้องทำเงื่อนไขทั้งสองให้ได้ ตราบใดที่ผ่านเงื่อนไขสองข้อนี้ เจ้าจะได้รับการผนึก เงื่อนไขแรกคือเจ้าต้องอยู่ในเส้นทางพลังอมตะ และกลายเป็นเทพแท้จริง ยีนชีวิตขึ้นถึงระดับ 90,000 เมื่อทำได้สำเร็จ อย่าเพิ่งเป็นเทพแท้จริง ให้นายพลทั้งสี่ตรวจสอบ อย่างที่สองคือเกม 10,081 ในเกมวางแผนพื้นฐาน หากเจ้าแก้ปัญหาได้หมด เจ้าจะผ่านเงื่อนไข ถ้าเจ้าผ่านเงื่อนไขทั้งสองข้อ เจ้าจะได้รับการผนึกทันที นอกจากนี้แล้วเจ้าก็จะได้สมบัติมากมาย ฐานะของเจ้าจะสูงกว่าผู้ที่ได้รับการผนึกทั่วไปและเจ้าจะเท่าเทียมกับนายพลทั้งสี่”

หลัวเฟิง ตะลึง มันบ้าไปแล้ว

“นี่มัน….” หลัวเฟิง ไม่รู้ว่าจะพูดอะไร

“ใครกันที่ตั้งเงื่อนไขพวกนี้?” หลัวเฟิง อดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา

“ราชา” ร่างสีทองตอบกลับ

มันบ้า เส้นทางพลังอมตะ…ยีนชีวิต 90,000 เท่า…แม้แต่ในสังคมโบราณก็ยังยากอย่างมาก นี่ไม่ต้องพูดถึงโลกแห่งจินที่สมบัติทุกอย่างถูกควบคุมโดยกองทัพเลย นักรบไม่อาจจะได้โอกาสมากมายแต่พวกเขาก็ต้องมียีนชีวิต 90,000 เท่า…

เขาอยู่ในเส้นทางพลังอมตะ ดังนั้นเงื่อนไขนี้จึงพอรับได้ แต่เกมวางแผน 10,081 เกมล่ะ?

ราชาบ้าไปแล้วรึเปล่า?

ถึงจะไม่ได้มีเวลาจำกัด แต่มันก็บ้าที่จะหวังให้ เจ้าแห่งกฏ แก้ปัญหาเกมทั้งหมด ไม่มีผู้สืบทอดสายน้ำวูดูวง คนไหนที่ทำได้ตอนที่เป็น เจ้าแห่งกฏ คนที่มีพรสวรรค์แบบนั้นอาจจะเป็นราชาคนใหม่ในอนาคต

เงื่อนไขทั้งสองข้อนั้นดูบ้ามาก

หลัวเฟิง คิด ถ้าใครผ่านเงื่อนไขทั้งสองข้อได้ มันก็ง่ายที่จะเป็นเทพแท้จริงนิรันดร์ และพวกเขาก็จะมีอนาคตที่สดใสและอยู่จุดสูงสุดในหมู่ผู้นำของสังคมโบราณ บ้า!

ราชาคิดจริงๆ ว่าสมบัติเครื่องจักรระดับเทพแท้จริงอย่างเทพวูฉีนั้นมีความสามารถขนาดนั้น

หลัวเฟิง ส่ายหน้า มันมีขุมกำลังมากมายในสังคมโบราณ และจินก็เป็นแค่หนึ่งในนั้น เมื่อพบอัจฉริยะเช่นนั้น ขุมกำลังทั้งหมดก็คิดจะชิงตัวเขาไป

“มันมีสองทางใช่หรือไม่? แล้วทางที่สองล่ะ?” หลัวเฟิง ถามขึ้นพร้อมกับมองไปยังร่างสีทอง

“ราชารู้ว่าทางแรกนั้นยากอย่างมาก” ร่างสีทองพูดขึ้น “ดังนั้นจึงทิ้งทางที่สองเอาไว้เพื่อ เจ้าแห่งกฏ ทุกคนจะขอรับงานในการผนึกได้ ตอนที่งานเริ่ม พวกเขาจะรู้ถึงข้อกำหนด พวกเขาต้องทำหน้าที่ให้เสร็จสิ้น และเมื่อทำสำเร็จแล้ว พวกเขาก็จะได้รับการผนึก”

งานผนึก?

หลัวเฟิง คิด สำหรับทุกๆ ยุค มันจะมีภารกิจออกมา และมันก็เป็นแค่ภารกิจเดียว ถ้าเขาต้องการรับอีกภารกิจ เขาต้องรออีกยุค!

“แล้วอัตราการตายของงานผนึกนี้ล่ะ?” หลัวเฟิง ถาม

“สำหรับทุกๆ ยุค มันจะมีนักรบที่เข้ารับงานนี้” ร่างสีทองพูดขึ้นอย่างเย็นชา “มีนักรบจำนวนมากจากทุกกองทัพเข้าร่วมงานผนึก และอัตราการตายอยู่ที่ 90% มีแค่10% ที่รอดไปได้ และไม่มีใครทำงานนี้ได้สำเร็จเลย”

หลัวเฟิง อึ้ง หลายยุคที่ผ่านมานี้ไม่มีใครทำหน้าที่นี้ได้สำเร็จ!

90% ตายไป มีแค่ 10% ที่รอดมาได้ แน่นอนว่าพวกเขาทำภารกิจไม่สำเร็จ

“แล้วงานนั้นมันเกี่ยวกับอะไร?” หลัวเฟิง อดไม่ได้ที่จะถามขึ้นมา

“นักรบจากหน่วยงูหลามแม่น้ำ ตราบใดที่เจ้าขอรับงานนี้ เจ้าจะรู้เมื่องานนั้นมาถึง” ร่างสีทองพูดขึ้น “ ฝึกฝนตัวเองให้ดีก่อนที่จะรับงาน รับงานระดับเกิดใหม่ก่อน”

หลัวเฟิง พยักหน้าตอบรับ

****

บึงใหญ่ที่เงียบสงบ มีสัตว์อสูรตัวหนึ่งลอยอยู่ในท้องฟ้า และปีกของเขาก็สั่นไหว เขามองออกไปอย่างกังวล เขากำลังรอใครบางคนอยู่

วูฮี ลอยอยู่ในท้องฟ้าและคอยกระซิบกับตัวเอง “ทำไมเขายังไม่กลับมาอีก? เขาแค่ไปที่หน่วยอาวุธ เขาน่าจะมาได้แล้ว อย่าแลกศพเทพแท้จริงทั้งหมด ทางช้างเผือก ชีวิตข้าขึ้นอยู่กับเจ้าแล้ว ข้ามีสมบัติมกมาย และถ้าเจ้าต้องการจะให้ข้ายกสมบัติให้ ข้าก็จะให้เจ้า…”

วูฮี นั้นกังวลมาก

อยู่ๆ ตาของเขาก็เป็นประกายขึ้นมา มีคนหนึ่งโผล่มา และเทเลพอร์ทเข้ามาในพื้นที่นั้น

“ทางช้างเผือก” ปีกของ วูฮี สั่นไหว และบินเข้าไปหาทันที

หลัวเฟิง ยิ้มให้ “ไม่ต้องรีบ ลงไปด้านล่างกันก่อน”

“ได้ ได้” วูฮี พูดขึ้น

หลัวเฟิง ดิ่งลงไปบนเกาะโดยมี วูฮี ตามมาติดๆ

วูฮี มองไปรอบๆ “เกาะนี้ออกแบบมาอย่างดี ทุกอย่างดูเรียบง่าย และเป็นธรรมชาติแต่มันก็ยังมีบางอย่างที่พิเศษ ข้าไม่อาจจะทำแบบนี้ได้ มีแค่เจ้าที่ทำได้ แม้แต่พ่อข้าก็ทำได้ดีไม่เท่าเจ้า”

“นี่ออกแบบโดยนักรบที่เคยอยู่ที่นี่มาก่อน” หลัวเฟิง โบกมือและเก้าอี้หินก็ได้ลอยมาตกตรงหน้าเขา หลัวเฟิง นั่งลงไปและพูดขึ้น “ข้าขี้เกียจก็เลยไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร”

วูฮี อึ้งและพูดขึ้นมา “ถูกแล้ว เจ้าพูดถูก ทางช้างเผือก เราต้องสนใจเรื่องพัฒนาความแข็งแกร่ง พลังนั้นคือทุกอย่าง”

หลัวเฟิง มองไปที่ วูฮี และพูดขึ้นมา “หยุดประจบข้าได้แล้ว เจ้านี่ไม่เก่งเรื่องนี้เอาซะเลย”

วูฮี รู้สึกกระอักกระอ่วนขึ้นมา เขาเป็นลูกของทะเลเหนือที่แท้จริง ดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องประจบใคร เขานั้นไม่ได้มีประสบการณ์ด้านนี้มากนัก

“ข้าเก็บไว้ให้เจ้าอยู่” หลัวเฟิง มองไปที่ วูฮี “ไม่ต้องกังวลเรื่องนั้นไป”

วูฮี โล่งอก

“แต่เจ้าก็ต้องแสดงความจริงใจออกมา” หลัวเฟิง พูดขึ้น “แสดงสมบัติเจ้ามาซะ”

วูฮี พูดขึ้น “รอดูได้เลย ทางช้างเผือก”

ฮัวะ!

เกราะเกล็ดเขียวโผล่ขึ้นมา

“นี่คือเกราะเทพแท้จริงที่ข้าได้ซื้อมา และมันดีกว่าเกราะของหน่วยงูหลามแม่น้ำ”

เขามองไปที่ หลัวเฟิง แต่ หลัวเฟิง ดูเหมือนจะไม่ได้สนใจ วูฮี ไม่ได้แปลกใจ เขารู้ว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะแลกศพเทพแท้จริงกับเกราะเทพแท้จริง

“นี่คือเรือเทพแท้จริงที่ข้าได้ซื้อมาจากทะเลเหนือที่แท้จริง” วูฮี เอาสมบัติจริงๆ ออกมา

ซู่!

เรือโบราณสีทองลงมาที่พื้น หลัวเฟิง มองไปที่เรือ จากนั้นก็ละสายตา

วูฮี กังวลขึ้นมา “เรือ…นี้อยู่ระดับเทพแท้จริง”

หลัวเฟิง เหมือนจะไม่ได้สนใจเลยแม้แต่น้อย

จริงๆ แล้ว หลัวเฟิง ค่อนข้างพอใจ อย่างที่เขาคาดเอาไว้ วูฮี เป็นลูกของเจ้าของทะเลเหนือที่แท้จริง ดังนั้นเป็นธรรมดาที่อีกฝ่ายจะมีวังสมบัติแท้จริงขั้นสูงสุดไว้หนี แต่เขายังยอมอีกฝ่ายไม่ได้ เขาต้องหาของที่ดีกว่านี้ ยานรบนี้มีค่า 50,000 คะแนน!

นี่มันถือว่าดี

“ข้า ข้า…” วูฮี กังวล “นี่คืออาวุธกับเกราะทั้งหมดของ เจ้าแห่งกฏ ที่ข้ารวมมาในบึงเก้าหมอก พวกมันอยู่ที่นี่หมด”

วูฮี เอากำไลออกมา

หลัวเฟิง รับมันมาดู และก็ยังไม่ได้แสดงท่าทีสนใจ

วูฮี กังวลมากกว่าเดิม “มันไม่พอรึไง ทางช้างเผือก?”

วูฮี มองไปที่ หลัวเฟิง

หลัวเฟิง มองผ่านๆ วูฮี ยังคงเป็นสัตว์อสูร หน้าของ วูฮี เต็มไปด้วยเกล็ด และยังดูดุดัน แต่สายตานั้นดูอ่อนแออย่างมาก

“ไม่” หลัวเฟิง กระซิบ

หลัวเฟิง ไม่ได้สนใจ เขาไม่เชื่อว่า วูฮี เอาสมบัติติดตัวมาแค่นี้กับการออกจากทะเลเหนือที่แท้จริง เจ้าของทะเลเหนือที่แท้จริงคงให้ วูฮี เอาสมบัติมาให้มากที่สุด เขายังบอกให้ วูฮี กลับไปเอาสมบัติเพิ่มด้วย มันยังอีกนานกว่าจะถึงเส้นตาย วูฮี กลับไปที่ทะเลเหนือที่แท้จริง และกลับมาได้ทะเลเหนือที่แท้จริงนั้นกว้างใหญ่ ดังนั้น หลัวเฟิง จึงต้องใช้ประโยชน์ให้มากที่สุด

“ทางช้างเผือก” วูฮี กัดฟันแน่นและมองไปที่ หลัวเฟิง “ข้า เอาสมบัติมาด้วยตอนที่ข้ามาที่นี่ ข้าเอาสมบัตินั้นให้เจ้าได้แต่ข้าต้องการเรือคืน”

ตา หลัวเฟิง เป็นประกายขึ้นมา ดูเหมือนว่า วูฮี มีบางอย่างที่มีค่ากว่าเรือ

ตาของ หลัวเฟิง เป็นประกายมองไปที่ วูฮี “เอามันออกมา”