ตอนที่ 1427 : เทคนิคตาเทพ

เพล้ง! เพล้ง! เพล้ง!

ทั้ง 99 ร่างของ อสูรทลายมิติ ได้บินไปในทิศทางต่างๆ กัน ความเร็วของมันเพิ่มขึ้นจนก้าวข้ามขีดจำกัดของทะเลจักรวาลแต่โซ่นับไม่ถ้วนก็ก่อตัวเป็นจักรวาลย่อยผนึกพื้นที่โดยรอบ อสูรทลายมิติ เอาไว้!

ทันใดนั้นร่างเหล่านั้นก็กระแทกเข้ากับชั้นหุ้มจักรวาลโซ่ ชั้นหุ้มนี้ก่อตัวขึ้นโดยโซ่ที่พันตัวเข้าด้วยกันและเสียงปะทะนั้นก็เหมือนกับเสียงกระทบของเหล็ก

“กรร!”

98 จาก 99 ร่างหายไปรวมตัวกันเป็น โมโลซ่า

โมโลซ่า มองไปรอบๆ และเห็นจักรวาลย่อยที่ก่อตัวขึ้นโดยโซ่แล้วรู้ตัวว่าไม่อาจจะออกไปได้

****

หลัวเฟิง เห็นว่าเขาได้ขัง อสูรทลายมิติ เอาไว้ได้ด้วยท่านี้และรู้สึกโล่งใจ เขาแยก 3 ร่างออกเป็น 2 ทีมและทีมนี้ก็ไม่ได้ดีเท่ากับอีกทีม อสูรทลายมิติ ได้ใช้เทคนิคหนีแบบเดียวกับที่มันเคยใช้ตอนที่ฆ่า เทพที่แท้จริงฟายลี่ ดังนั้น หลัวเฟิง จึงเตรียมตัวเพื่อหาทางรับมือท่านี้

สำหรับอีกทีมแล้วพวกนั้นมีปีกซื่อหวู๋ ดังนั้นจึงใช้เทคนิคอย่างแค่คิดก็สร้างมิติและเทคนิคอื่นๆ พวกนั้นแข็งแกร่งกว่า สำหรับทีมนี้แล้วถือว่าค่อนข้างอ่อนแอ หลัวเฟิง มีอาวุธเครื่องจักรแค่เพียงชิ้นเดียวซึ่งคือโซ่บี่หยานที่ใช้เทคนิคจักรวาลโซ่ออกมา นี่พัฒนาขึ้นมาจากเทคนิคสืบทอดอย่าง ‘ข้าคือจักรวาล’ ที่เขาเคยมีมาก่อน บวกกับมันได้แสดงผ่านสมบัติเครื่องจักรซึ่งทำให้ทรงพลังยิ่งขึ้นไปอีก เขายังมีสมบัติขอบเขตอย่างโลกหิมะไว้ใช้สยบ อสูรทลายมิติ ด้วย แม้ว่าเทพแท้จริงอย่าง เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว ก็ไม่อาจจะออกจากจักรวาลโซ่นี้ได้ หลัวเฟิง คิด

****

ด้านในจักรวาลโซ่ โมโลซ่า มองไปรอบๆ ชั้นหุ้มก่อตัวขึ้นโดยโซ่นับไม่ถ้วนและมันก็มีโลกหิมะอยู่ภายนอกที่คอยให้พลังกับทุกอย่าง

“ฮ่า ฮ่า….ทางช้างเผือก!” โมโลซ่า ที่โดนขังตะโกนออกมา “เจ้าคิดจริงๆ รึว่าจะขังข้าไว้ได้?”

“ตอนนี้เจ้าก็โดนข้าขังอยู่ อสูรทลายมิติ!” เสียงหนึ่งดังก้องไปทั่วจักรวาลโซ่ “หากเจ้ามีพลังที่สามารถหนีได้จริง งั้นก็ใช้ออกมา โชคร้ายที่เจ้าไม่มีมัน”

โมโลซ่า ตะโกนออกมาด้วยความหงุดหงิดและทั้งร่างของมันก็เปลี่ยนเป็นแสงสีดำ

ฮ่ง!

ความเร็วของมันเพิ่มขึ้นและแสงสีดำก็ฟันไปทั่วมิติคอยโจมตีที่ชั้นหุ้ม โซ่ที่พันกันโดนโจมตีและทั้งจักรวาลโซ่ก็เริ่มสั่นไหว โลกหิมะด้านนอกจักรวาลโซ่ก็พยายามทำให้โลกโซ่นี้แข็งแกร่งขึ้น

โมโลซ่า ช็อกและต้องถอยกลับมา มันมองไปที่ชั้นหุ้มด้วยความตะลึง มันได้ใช้ 99 ร่างในการโจมตีชั้นหุ้ม ดังนั้นพลังจึงไม่ได้แข็งแกร่งพอ เมื่อกี้นี้มันได้รวมร่างทั้งหมดเข้าโจมตีซึ่งเทียบได้กับการโจมตีสูงสุดของตัวตนอย่าง เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว

ข้าล้มเหลวรึ?

“เจ้าหนีไม่ได้หรอก!” เสียงดังก้องไปทั่วจักรวาลโซ่

“เป็นไปไม่ได้!” โมโลซ่า คำราม มันเปลี่ยนเป็นเส้นแสงสีดำ และเข้าโจมตีที่ชั้นหุ้มอีกครั้ง

ฮ่ง! ฮ่ง! ฮ่ง!

มันโจมตีชั้นหุ้มต่อ โมโลซ่า บ้าคลั่ง มันโจมตีจนทำให้ทั้งจักรวาลโซ่นี้สั่นไหวและโลกหิมะภายนอกก็ยังให้พลังกับจักรวาลโซ่

“แรงปะทะช่างรุนแรง” ด้านนอก หลัวเฟิง เริ่มกลัวขึ้นมา “อสูรทลายมิติ นี้เหมือนกับเทพสัตว์อสูร ทุกท่านั้นลึกลับ การปะทะนี้ดูเรียบง่ายแต่จริงๆ แล้วมันซับซ้อนมากกว่าเทคนิคของข้า”

หลัวเฟิง รู้ว่าเทคนิคนี้นั้นแข็งแกร่งและซับซ้อนและพวกมันก็ทำให้หลายตัวตนยิ่งใหญ่ต้องอึ้งแต่พวกมันอยู่ระดับต่ำ เทคนิคที่แข็งแกร่งที่สุดที่เขาได้สร้างขึ้นมาอยู่เพียงขั้น 8

สำหรับเทพแท้จริง พวกที่อยู่เหนือระดับทั่วไปสามารถที่จะสร้างเทคนิคขั้น 8 ได้

สำหรับคนอย่าง ตาสวรรค์ พวกเขาสามารถที่จะสร้างเทคนิคขั้น 9 ระดับสูงได้!

นั่นคือความต่างพื้นฐานระหว่าง เจ้าแห่งจักรวาล และเทพแท้จริง บางทีมันอาจจะเป็นแบบเดียวกันสำหรับ อสูรทลายมิติ มันอาจจะไม่เคยศึกษาเทคนิคใดๆ มาก่อน แต่มันสามารถที่จะใช้เทคนิคลึกลับได้โดยธรรมชาติ

“แต่ด้วยการรวมจักรวาลโซ่กับโลกหิมะเข้าด้วยกัน มันไม่อาจจะหนีจากการสยบของสองเทคนิคได้” หลัวเฟิง ยังคงเผาพลังอมตะที่ระดับ 3 คอยควบคุมโซ่บี่หยานและโลกหิมะ

“เล็กลง! เล็กลง! เล็กลง!”

จักรวาลโซ่เริ่มบีบตัวเล็กลงภายใต้การควบคุมของ หลัวเฟิง ในเวลาเดียวกันเรือสีเงินก็ปรากฏขึ้นข้างกายเขา มันเริ่มขยายตัวขึ้น “ตราบใดที่สมบัติแท้จริงขั้นสูงสุดของข้าใหญ่พอและกลืนทั้งจักรวาลโซ่ได้ งั้น อสูรทลายมิติ นั่นก็ไม่อาจจะหนีไปได้”

****

ตอนที่ หลัวเฟิง ที่อยู่ด้านนอกได้เอาเรือเงินออกมา โมโลซ่า ที่อยู่ด้านในก็เริ่มคำราม “ทางช้างเผือก! เจ้าคิดจะขังข้าไว้ในเรือรึ?”

“เจ้าบอกได้ด้วยรึ?” หลัวเฟิง พูดขึ้น เขาแปลกใจ อสูรทลายมิติ โดนขังไว้ด้านในจักรวาลโซ่ มิติกับเวลารอบๆ โดนห่อหุ้มด้วยโลกหิมะ อสูรทลายมิติ ไม่น่าจะเห็นได้

“ฮ่า ฮ่า! เจ้าใช้พลังอมตะแต่พลังของข้านั้นตรงกันข้ามกับพลังของเจ้า อย่าคิดว่าข้าเป็นเจ้า! เจ้าอยากขังข้าไว้รึ? ฮ่า ฮ่า!” โมโลซ่า ยังคงไม่อาจทำลายชั้นหุ้มไปได้ แต่แทนที่จะยอมแพ้มันกลับพูดออกมา “เจ้าควรภูมิใจเพราะเจ้าบังคับให้ข้าเผยร่างดั้งเดิมออกมาได้”

ทันใดนั้นหมอกดำ ก็เริ่มแผ่ออกมารอบตัว โมโลซ่า จากนั้นมันก็เปลี่ยนจากร่างสีทองเป็นสัตว์ประหลาดที่น่าเกลียดที่มีแต่สีดำ มือและเท้าอย่างละคู่นั้นเปล่าเปลือย มันมีสองหัวที่ด้านหลังกับด้านหน้าและแต่ละหัวก็มีตาเดียวพร้อมกับจมูกและปาก แต่มันไม่ได้มีหูหรือคิ้ว มันแผ่ออร่าปีศาจออกมา

“ทลาย!”

โมโลซ่า หันหัวทั้งสองไปด้านข้าง แต่เดิมแล้วหัวหนึ่งจะมองไปข้างหน้า อีกหัวจะมองไปด้านหลังแต่ตอนนี้หัวด้านหลังได้หันมาด้านหน้า มันมีแสงสีดำระเบิดออกมาจากตัว แสงสีดำนี้ได้รวมตัวเปลี่ยนเป็นเส้นแสง แสงนี้ได้เข้าไปในตาของทั้งสองหัว

ซิ่ว! ซิ่ว!

ตาทั้งสองข้างของมันสร้างลำแสงสีแดงขึ้นมา แสงนั้นรวดเร็วราวกับว่าทำการเทเลพอร์ท มันได้เข้าถึงชั้นหุ้มทันที

ฮ่ง!

มีเสียงสั่นดังขึ้นมา

ฮ่ง!

โซ่นับไม่ถ้วนที่พันกันเริ่มพังลงและจักรวาลโซ่ก็หายไป โซ่บี่หยานเองก็กระเด็นออกมา จากนั้นมันก็หันกลับลอยเข้ามาหา หลัวเฟิง

ซู่!

โมโลซ่า หนีออกไปแล้ว

“อยากหนีรึ?” หลัวเฟิง ช็อกกับท่าที่ อสูรทลายมิติ ใช้ทำลายจักรวาลโซ่แต่เขาก็หยุดคิดเรื่องนั้น “หยุดนิ่ง!”

ตาของ หลัวเฟิง ราวกับสายฟ้าและมองไปที่ อสูรทลายมิติ

เช้ง!

โมโลซ่า เริ่มหนีทันทีหลังจากที่หลุดจากจักรวาลโซ่ได้แต่อยู่ๆ ตาเทพขนาดใหญ่อันหนึ่งก็โผล่มาด้านหน้ามัน การโจมตีพลังจิตอันน่ากลัวได้เข้าห่อหุ้มตัวมันไว้และเข้าโจมตี

“อ๊า!” โมโลซ่า ร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด

มันนานแล้ว…มันไม่ได้รู้สึกเจ็บแบบนี้มานานแล้ว และความเจ็บปวดครั้งล่าสุดที่มันได้รับก็เกิดจาก แบ๊ดดี้ ครั้งที่แล้วมันบาดเจ็บสาหัส และ เทพแท้จริงเงามายา กับ เทพแท้จริงตาปีศาจก็ไปที่รังของ อสูรทลายมิติ นั่นคือตอนที่มันตัดสินใจว่าจะออกจากรัง อสูรทลายมิติ มันไม่คิดว่าจะได้รับความเจ็บปวดแบบนี้อีกในทะเลจักรวาล

“เจ้าทำให้ข้าหงุดหงิด!” โมโลซ่า ตะโกนออกมาด้วยความโกรธ “กรร!”

หลังจากที่คำรามมันได้ยิงแสงสีดำออกมาจากปากโจมตี หลัวเฟิง โดยตรง มันได้เข้ากระทบกับร่างของ หลัวเฟิง

ชี่! ชี่! ชี่!

พลังงานทั้งสองหักล้างกัน!

มันได้ใช้ท่าเดียวกับตอนที่มันใช้ฆ่า เทพที่แท้จริงฟายลี่ ร่างนั้นจะโดนกลืนและตายไปแต่ร่างอมตะของ หลัวเฟิง สูงถึง 100 ล้านกิโลเมตร ดังนั้นเขาจึงมีพลังอมตะจำนวนมาก

หลัวเฟิง ไม่ได้สนใจพลังอมตะที่ถูกใช้ไปแต่เขาก็แปลกใจกับการโจมตีของ อสูรทลายมิติ

อะไรกัน?

มันโจมตีเต็มกำลังได้อีกรึ?

เทคนิคตาเทพคือหนึ่งในไพ่ตายของ หลัวเฟิง!

ถ้าเขามีเทพวูฉี, ปีกซื่อหวู๋, หอคอยดวงดาวและของอื่นๆ กับตัว เขาจะมีไพ่ตายอื่นแต่ร่างสัตว์อสูรเขาทองมีแค่สมบัติเครื่องจักรบางชิ้นจึงทำให้เทคนิคตาเทพนี้คือไพ่ตายอันเดียวที่เขามี!

และด้วยเทคนิคลับนี้ หลัวเฟิง จึงร้ายกาจในทะเลจักรวาล!

เนื่องจากพลังจิตของเขาขึ้นถึงระดับเทพแท้จริงนิรันดร์ เขาได้เข้าถึงขั้น 6 ของเทคนิคตาเทพ!

เมื่อต้องเจอกับทักษะนี้ แม้แต่เทพแท้จริงมิติก็ยังต้องสลบ!

มีแค่พวกที่ขึ้นถึงขั้นสูงสุดของเทพแท้จริงมิติที่จะยังคงรักษาสติเอาไว้ได้แต่พลังของพวกเขาก็จะลดลงอย่างมากซึ่งเป็นเหตุผลว่าทำไม ตาเทพ กับคนอื่นๆ จึงถือว่า หลัวเฟิง เป็นหัวหน้า เขาไม่คิดว่า อสูรทลายมิติ ยังคงโจมตีออกมาเต็มกำลังได้ทั้งๆ ที่โดนสยบโดยเทคนิคตาเทพอยู่

การต้านทานพลังจินของมันแข็งแกร่งกว่า ตาเทพ หลัวเฟิง คิด

****

“ระ…ร่างอมตะของเขายังอยู่ดีอีกรึ?”

โมโลซ่า ตะโกนออกมา มันยังคงปล่อยแสงสีดำออกมาเพื่อลบล้างร่างของ หลัวเฟิง แต่มันก็พบว่าร่างของ หลัวเฟิง ไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย มันรู้ว่าร่างอีกฝ่ายต้องลดลง แต่มันไม่รู้ว่าถ้าร่างอมตะลดลงแล้ว มันหมายถึงแค่อย่างเดียว การใช้ร่างอมตะของเขาน้อยนิดจนไม่อาจจะสังเกตได้ มันทำให้ โมโลซ่า ช็อก คู่ต่อสู้ของมันเสียพลังอมตะไปแค่น้อยนิด?

ร่างของ เทพที่แท้จริงฟายลี่ คงโดนกินไปจนหมดแล้วหากโดนแบบนี้ แต่ร่างอมตะของ หลัวเฟิง กลับเหมือนไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย!

น่าประทับใจแต่เขาไม่อาจจะทำอะไรข้าได้ โมโลซ่า คิด

“ฮ่า ฮ่า! ทางช้างเผือก นี่คือทั้งหมดที่เจ้ามีงั้นรึ?” โมโลซ่า ตะโกน “ข้าคือสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่งที่สุดในทะเลจักรวาลและการโจมตีพลังจิตนี้ก็ใช้กับข้าไม่ได้ผล! ข้าจะไม่สู้กับเจ้าต่อไปแล้ว!”

ฮ่ง!

มันแยกร่างเป็น 99 ร่างอีกครั้งและบินออกไปยัง 99 ทางที่ต่างกัน

หลัวเฟิง ไม่ได้ไล่ตาม เขาจับพวกมันไม่ได้ เขามองดู โมโลซ่า หายตัวไปในมิติและขบคิด