ตอนที่ 1467 : ภัยพิบัติ

อสูรทลายมิติ กว่า 450,000 ตัวกระจายตัวกันเทเลพอร์ทออกจากภูเขาหลักของยอดเขาเอียง หลัวเฟิง รู้ว่าเขาไม่อาจจะหยุดมันได้ ไม่ว่าเขาจะแข็งแกร่งแค่ไหนแต่เขาก็ไม่ได้มีสิบล้านร่าง ที่ดีที่สุดที่เขาทำได้คือฆ่า 1-2 ตัว สำหรับตัวอื่นๆ แล้วพวกมันก็คงเข้าไปยังทะเลจักรวาล

“ตาย!” ตาของ หลัวเฟิง เป็นประกายขึ้นมา

แม้ว่าเขาไม่อาจจะหยุดมันได้แต่เขาก็จะฆ่าให้ได้มากที่สุด!

ฉัวะ! ฉัวะ! ฉัวะ!

หลัวเฟิง ยังคงเทเลพอร์ทต่อขยับเข้าไปใกล้ อสูรทลายมิติ ตัวหนึ่ง จักรวาลย่อยก่อตัวและมีฝ่ามือขนาดใหญ่ก่อตัวขึ้นโดยอากาศปั่นป่วนบดขยี้ อสูรทลายมิติ 2 ตัว หลังจากนั้นไม่นาน…

“เฮ้อ…”

หลัวเฟิง ยืนอยู่ด้านบนยอดเขาเอียงมองไปรอบๆ เขาส่ายหน้าออกมา “ข้าไม่อาจจะหยุดมันได้!”

อสูรทลายมิติ 450,000 กลุ่มแรกหนีออกไป กลุ่มที่สองเองก็หนีตามไปด้วย หลัวเฟิงได้พยายามทำทุกอย่างที่ทำได้แล้วแต่เขาก็ฆ่าได้แค่ 5 ตัว เทียบกับ 9 แสนตัวแล้วมันไม่ได้มีค่าอะไร

“ทั้ง 9 แสนตัวได้แห่กันออกไปที่ทะเลจักรวาล” หลัวเฟิง แสดงสีหน้าเคร่งขรึมออกมา “มันต้องเป็นปัญหาใหญ่ พวกมันต้องร่วมมือกันแห่กันออกไป ข้าจะลองดูว่าข้าจะทำอะไรได้บ้าง”

หลัวเฟิง ส่ายหน้าและเริ่มเทเลพอร์ทกลับไปยังจักรวาลดั้งเดิม

****

หลัวเฟิง ไม่ได้มีตัวเลือกมากมายนัก เขารู้ว่าโอกาสที่ อสูรทลายมิติ ที่เหลือจะแห่กันออกไปนั้นเกินความสามารถเขาจะจัดการได้แต่เขาไม่มีตัวเลือกอื่น!

ถ้าเขาไม่ฆ่าอสูรทลายมิติ ทั้งหมดและปล่อยให้มันสู้กัน มันคงใช้เวลาไม่นานก่อนที่ อสูรทลายมิติ ระดับ 6 จะกำเนิดขึ้นมา

แบ๊ดดี้ ยังอยู่ที่ระดับ 5 อสูรทลายมิติ ระดับ 6 นั้นมี 10 ล้านร่างและมันก็ยากที่จะฆ่าพวกมัน มันคงเป็นภัยพิบัติที่แท้จริง!

เขาต้องลงมือก่อน เขาได้ฆ่า อสูรทลายมิติ ไปมากกว่า 8 ล้านตัวในทีเดียวและมันก็ถือว่าเป็นเรื่องดีที่สุดแล้ว แม้ว่าสิ่งที่ดีที่สุดจะเป็นภัยต่อทุกเผ่าในทะเลจักรวาลก็ตาม

นี่คือภัยที่เขาไม่เคยพบมาก่อนแต่เขาก็ยังมีโอกาสที่จะรอดไปได้ ด้วยพลังของ หลัวเฟิงแล้ว เขาสามารถสู้กับ อสูรทลายมิติ 10,000 ตัวได้ สำหรับ อสูรทลายมิติ มันไม่มีพวกระดับ 5 เลยสักตัว พวกเขาน่าจะรอดภัยพิบัตินี้ไปได้

****

หลัวเฟิง ทำการเทเลพอร์ทได้เร็วกว่า แบ๊ดดี้ ที่อยู่ระดับ 5!

ตอนที่ อสูรทลายมิติกระจายตัวกันและมุ่งหน้าไปหาเผ่าในทะเลจักรวาล หลัวเฟิง ก็รีบกลับไปด้วย เขารู้ว่าเขาไม่อาจจะหยุด อสูรทลายมิติ ทั้ง 900,000 ตัวได้ ดังนั้นเขาจึงต้องจัดประชุมทุกเผ่าในทะเลจักรวาล

ในวังแห่งหนึ่งมีเทพแท้จริงมากมายมารวมตัวกัน ผู้นำเมืองแห่งความโกลาหล และหลัวเฟิง นั่งอยู่ด้านบน ด้านล่างมีเทพแท้จริงมากมาย ทุกคนมาจากขุมกำลังต่างของจักรวาลดั้งเดิมอย่างเผ่าปีศาจและแมลง ชัดแล้วว่าโอกาสเดียวที่พวกเขาจะรอดไปได้คือเข้าฝั่งกับมนุษย์

“ทุกคน” หลัวเฟิง มองลงมา “ข้าได้ไปยังดินแดนแห่งความมืดมิดมาแล้ว”

ทุกคนต่างก็อึ้ง

“รังของ อสูรทลายมิติ?”

“มันเป็นยังไงบ้าง?”

ทุกคนต่างก็กังวล เก้ากว้างไกล, บรรพบุรุษอสูรเทพและคนอื่นๆ ต่างก็มองมาที่เขา สำหรับเทพแท้จริงคนอื่นแล้ว พวกเขาค่อนข้างกังวล

หลัวเฟิง ในชุดขาวได้พูดขึ้นมา “ข่าวดีแต่สถานการณ์ย่ำแย่ ข่าวดีคือจำนวน อสูรทลายมิติ ในรังลดลง ตอนที่ข้าเข้าไปในรัง มันมี อสูรทลายมิติ กว่า 9 ล้านตัวและตัวที่อ่อนแอที่สุดก็แข็งแกร่งเท่ากับ อสูรทลายมิติ ที่โจมตีทะเลจักรวาลของเรา”

สิ่งที่ หลัวเฟิง เพิ่งจะพูดนั้นทำให้เทพแท้จริงต่างก็ตกใจและกลัวขึ้นมา แม้แต่ หลัวเฟิง เองก็หวั่นใจ

“แต่ระยะทางมันยาวไกล” หลัวเฟิง พูดขึ้น “เรายังมีโอกาสรอด โชคดีที่ข้าได้รับสมบัติที่ใช้ได้เพียงครั้งเดียว! ข้าดึง อสูรทลายมิติ กว่า 8 ล้านตัวมาล้อมข้าไว้และฆ่าพวกมันทิ้ง”

“อะไรนะ?”

“มากกว่า 8 ล้านตัวในคราวเดียว?”

“สมบัติแบบไหนกัน?”

เทพแท้จริงทุกคนต่างก็พากันช็อกแต่ หลัวเฟิง ไม่ได้แสดงท่าทีต่างไปจากเดิม เขาไม่ได้สนใจสิ่งที่พวกนี้คิด ในทะเลจักรวาล หลัวเฟิง คือตัวตนสูงสุด!

และเขาก็แข็งแกร่งกว่าคนอื่นๆ มาก เผ่ามนุษย์คือเผ่าชั้นสูงแล้ว

“ข่าวร้ายคือ” หลัวเฟิง พูดขึ้น “อสูรทลายมิติ 900,000 ตัวรอดมาได้และทุกตัวก็ได้ออกจากรัง พวกมันกำลังมาที่ทะเลจักรวาล …ตัวข้าเองไม่ได้แข็งแกร่งพอที่จะหยุดพวกมันเอาไว้ ข้าคิดว่าอย่างน้อยหนึ่งวันมันจะมี อสูรทลายมิติ มาถึงจักรวาลย่อยของจักรวาลยุคแรก”

“วันเดียว?”

“9 แสนตัวในทะเลจักรวาล?”

“มัน…”

ทุกเผ่าต่างก็ลนลาน มันคือฝันร้าย ทุกเผ่าในทะเลจักรวาลต่างก็ช็อกเพราะ อสูรทลายมิติ เพียงตัวเดียว แต่ตอนนี้กลับมีถึง 9 แสนตัว

“จักรวาลยุคแรกพินาศแน่และยุคสองเองก็ด้วย”

เทพแท้จริงต่างก็รู้ความจริง พวกเขามาจากจักรวาลดั้งเดิม ดังนั้นพวกเขาจึงใช้จักรวาลดั้งเดิมและประตูจักรวาลเพื่อช่วยพวกพ้องได้แต่พวกที่มาจากยุคแรกและสองนั้นหมดหนทาง

แม้แต่จักรวาลดั้งเดิมก็ยังต้องกลัวกับการเผชิญหน้ากับ อสูรทลายมิติ กว่า 900,000 ตัว พวกเขาควรทำยังไง?

“ทุกคน” หลัวเฟิง พูดขึ้น “ข้าได้ส่งข่าวให้กับพวกเจ้าแล้ว ไปเตรียมตัว ข้าจะกระจายข่าวนี้ไปยังจักรวาลยุคแรกและสอง พวกนั้นน่าจะรู้ล่วงหน้ากันบ้าง”

****

ข่าวได้แพร่ออกไปทันที

มันไม่ใช่แค่ หลัวเฟิง เทพแท้จริงคนอื่นจากจักรวาลดั้งเดิมก็ยังแพร่ข่าวนี้ออกไปด้วย

จักรวาลยุคแรก,ยุคสอง, ดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วงและดินแดนศักดิ์สิทธิ์จักรพรรดิบูรพาต่างก็ได้รับข่าวนี้

“มัน…”

เทพแท้จริงห้าคนของเผ่าดวงตาศักดิ์สิทธิ์มองหน้ากันเหมือนจะพูดบางอย่างแต่ก็ไม่รู้ว่าจะเริ่มจากตรงไหน

“เราพินาศแน่”

“เราพินาศแล้ว”

“อสูรทลายมิติ 900,000 ตัว แค่ตัวเดียวก็สามารถกินจักรวาลย่อยในเวลาอันสั้นได้ ถ้าพวกมันกลุ่มใหญ่มาจริง จักรวาลย่อยของเราก็จะโดนกำจัดทันทีซึ่งหมายความว่าทุกคนที่อยู่ในจักรวาลย่อยของเรานั้นจะโดนฆ่าไปด้วย”

เทพแท้จริงทั้งห้าต่างก็ใจสลาย พวกเขายอมตายดีกว่าให้คนทั้งเผ่าต้องพินาศไป แต่พวกเขาไม่อาจจะทำอะไรในเรื่องนี้ได้

“เจ้าทั้งสี่!” ดวงตาศักดิ์สิทธิ์ พูดขึ้น “ออกจากจักรวาลย่อยของเจ้าและหนีไปให้ไกลที่สุดเท่าที่ทำได้เพื่อที่ อสูรทลายมิติ จะหาตัวเจ้าไม่พบ จากนั้นเจ้าทั้งสี่ก็จะรอด สำหรับข้าแล้ว ข้าจะลองเข้าไปหา อสูรทลายมิติ เพื่อดูว่าพวกมันจะยอมรับข้ารึเปล่า ถ้ามันรับ มันก็มีโอกาสที่เผ่าเราจะรอดไปได้”

“ดวงตาศักดิ์สิทธิ์ ข้าจะทำเอง พวกเจ้าสี่คนไปเถอะ”

“อาจารย์!”

เทพแท้จริงทั้งห้าพากันเถียงกัน ไม่ว่ายังไงก็ตามเทพแท้จริงที่หนีไปนั้นก็สามารถรอดไปได้ แต่พวกเลือกที่จะอยู่นั้นถือว่าตาย!

แม้ว่าพวกเขาจะทำได้สำเร็จแต่ก็ต้องมีโชคชะตาเลวร้าย จิตดั้งเดิมส่งข้อความผ่านสำนักบรรพบุรุษอสูรเทพบอกว่าการเปลี่ยนฝั่งคือสิ่งที่บัดซบ

“ข้าคือหนึ่งในแปดตัวตนยิ่งใหญ่ในทะเลจักรวาล ข้าย่อมมีประโยชน์!” ดวงตาศักดิ์สิทธิ์ ตะโกนขึ้นมา “นี่คือการตัดสินใจของข้า!”

เทพแท้จริงอีกสี่คนมองหน้ากันด้วยความเจ็บปวด

“ได้”

หลังจากนั้นไม่กี่นาทีทั้งสี่คนก็ได้ออกจากจักรวาลย่อยและเริ่มหนี

****

ในดินแดนศักดิ์สิทธิ์จันทราม่วง บรรพบุรุษจันทราม่วง ตะลึงกับข่าวนี้

“9…900,000 ตัว?” เขาเดินไปมาในวัง สำหรับคนอื่นๆ แล้วเขาบอกให้พวกนั้นออกไป “ข้าควรทำยังไง? ถ้า อสูรทลายมิติ เป็นแสนตัวมากินจักรวาลย่อยของข้าพร้อมกัน ข้าก็ไม่อาจจะต้านทานได้นาน”

จันทราม่วง กังวลอย่างมาก

“ถ้าจักรวาลย่อยข้าถูกทำลาย ข้าก็ไม่มีโอกาสอีก ความหวังทั้งหมดของข้าจะสูญเปล่า สำหรับเผ่าข้าแล้ว พวกนั้นจะหายไปตลอดกาล ทำไม หลัวเฟิง ถึงได้ไร้ประโยชน์เช่นนี้?”

****

จักรวาลยุคแรก, ยุคสอง และสองดินแดนศักดิ์สิทธิ์ต่างก็ได้รับข่าว

ยุคแรกและยุคสองหมดหวังแล้ว มันยากที่พวกเขาจะช่วยกันได้ ดังนั้นจึงไม่มีทางที่จะรับมือกับ อสูรทลายมิติ 900,000 ตัวได้!

สำหรับสองดินแดนศักดิ์สิทธิ์ พวกนั้นค่อนข้างใหญ่และพวกนั้นก็ต้านทานได้มากกว่า ดังนั้นจึงกินเวลานาน เมื่อเป็นจักรวาลย่อยของเทพแท้จริง พวกมันก็สามารถจัดการได้ในเวลาอันสั้น

“โชคดี…โชคดีที่ข้าเลือกเข้ากับ อสูรทลายมิติ” เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว รู้สึกโล่งใจ “แม้ว่าข้าจะเป็นแค่เพียงทาสของ อสูรทลายมิติ และเสียอิสระไป ถึงโชคชะตาข้าจะแย่แต่ก็ยังดีกว่าคนอื่นๆ พวกเขาจะตายในไม่ช้าแต่เผ่าข้าจะอยู่ได้นานกว่า ในอนาคตข้าถึงกับลองเกิดใหม่เหนือกว่าได้ ถ้าข้าเกิดใหม่เหนือกว่าได้ มันอาจจะมีปาฏิหาริย์ที่ข้าหนีจากการควบคุมของ อสูรทลายมิติ ได้”

เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว คาดหวังกับเรื่องนี้

****

ในมิตินอกจักรวาลย่อยของ เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว

ฉัวะ!

ชายเกราะเงินปรากฏตัวขึ้นมา มันคือ หลัวเฟิง ที่รีบกลับมาจากยอดเขาเอียง เขาเลือกที่จะเดินทางอ้อมและผ่านจักรวาลย่อยของ เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว

หลัวเฟิง มองไปที่จักรวาลย่อยไกลออกไปแล้วยิ้มออกมาอย่างเย็นชา “อสูรทลายมิติต้องถามคำถามกับทาสตรงหน้า”

มีแค่ อสูรทลายมิติ ที่สื่อสารกันผ่านจิตได้ ทาสนั้นไม่อาจจะทำได้ โมโลซ่า ได้พบกับ ปีศาจเก้าหัว, เจินเจี๋ย และ มังกรหิน โดยตรงเพื่อถามคำถาม

“ข้าจะไม่เปิดโอกาสให้ข้อมูลรั่วไหล” หลัวเฟิง รู้ว่า เจ้าแห่งปีศาจเก้าหัว คงอยู่ในจักรวาลย่อยของตัวเองเพื่อรอ อสูรทลายมิติ

“ตาย”

ดาบเงาเลือดปรากฏขึ้นมาในมือ

“ทำลาย” ตอนที่ใช้โดย อสูรทลายมิติ ระดับ 5 มันแข็งแกร่งเพียงพอจะทำลายจักรวาลย่อยได้และเทคนิคดาบของ หลัวเฟิง ก็ทรงพลังเท่ากับการทำลาย