ตอนที่ 588 ภูมิภาคตั้งต้น
“มันเป็นความผิดของผมเอง ผมไม่สามารถที่จะลืมการต่อสู้ระหว่างคีลู่ฟู ได้” หลัวเฟิงส่ายหัว
“เป็นการพ่ายแพ้ที่ไม่ดี?” หงถาม
“คุณต้องการรู้จริงๆ” เทพสายฟ้ากล่าว
หลัวเฟิง ยกถ้วยชาขึ้นมาจิบ
“อันที่จริง ความพ่ายแพ้ ทำให้ผมหมดหวังที่จะเข้าสู่ภูมิภาคตั้งต้น”
ก่อนเริ่มการต่อสู้ หลัวเฟิงเต็มไปด้วยความทะเยอทะยาน
เขาได้รับสืบทอดมรดก ทำให้พลังงานจิตวิญญาณของเขาเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดด ทำให้เขาเชื่อมั่นว่าจะต้องเข้าเขตภูมิภาคตั้งต้นได้อย่างแน่นอน
แต่การต่อสู้กับคีลู่ฟู มันเหมือนกับการเอาน้ำเย็นสาดใส่เขา
ความแต่งต่างนั้นมีมาก มันใหญ่มากเกินไป
“เป็นการพ่ายแพ่ที่ดี คุณมีปัญหาเกี่ยวกับความเชื่อมั่นงั้นสิ”
“พี่ใหญ่” หลัวเฟิงมองหง
“เมื่อผมยังเด็ก ผมได้ฝึกฝนอยู่ที่ค่ายนักฆ่า ด้านความสามารถทาง
กายภาพของคนจีน เทียบกับคนขาวและคนดำ มันมีความแตกต่างกันมาก”
“แม้ผมจะล้าหลัง ผมก็ยังคงก้าวต่อไปข้างหน้า จนกระทั่งผมกลายเป็นนักฆ่าที่ยอดที่สุด จนมีทักษะและความแข็งแกร่งกว่าใคร”
“ดังนั้นน้องสาม ความสามารถนั้นสำคัญจริงๆ คุณมีทักษะที่ยอดเยี่ยมและการฝึกฝนที่รวดเร็ว”
“คุณอาจจะฝึก 1 หมื่นปีจนกลายเป็นระดับอมตะ ผมอาจจะฝึก 1 แสนปี หรือ 1 ล้านปีจนกลายเป็นระดับอมตะ แต่ใครจะรู้ผู้ที่มีพรสวรรค์ยอดเยี่ยมอาจจะตายก่อน”
หลัวเฟิงคิดถึงสิ่งที่อาจารย์ของเขาบอกว่า อัจฉริยะที่แท้จริงมักจะฆ่าระดับอมตะชั้นผู้บัญชาการได้เมื่อเขาอยู่ระดับห้วงมิติ ถ้าเขาไม่ตายเสียก่อนหรือไม่ได้กลายเป็นระดับอมตะ
“ดังนั้น การพัฒนาอันน่าตกใจในช่วงระยะเวลานึงไม่ใช่สิ่งที่สำคัญ สิ่ง
ที่สำคัญคือความมั่นคงและยืนยาว”
“สิ่งสำคัญที่สุดในการฝึกฝน ไม่ใช่การเปรียบเทียบตัวเองกับคนอื่น
ตราบที่คุณยังฝึกฝนพัฒนาให้ดีขึ้นเรื่อยๆ แล้วคุณจะแข็งแกร่งที่สุดในสักวันหนึ่ง”
“คุณจะตระหนักว่า ไม่สามารถหาคู่ต่อสู้ใดๆ ในโลก เมื่อคุณกลายเป็นหมายเลข 1”
หลัวเฟิงให้ความเคารพกับพี่ใหญ่ของเขาเป็นอย่างมาก
“ฮ่า ฮ่า พี่ใหญ่คุณกลายหมายเลข 1 แล้วเหรอ” เทพสายฟ้ายิ้มให้กับ
หลัวเฟิง
“ใช่” หงพยักหน้าและยิ้มอย่างใจเย็น
“กลับไปตอนนั้นผมมีเพียงหอกที่ภักดี ด้วยการฝึกฝนมากขึ้นทีละก้าวผมไม่ได้รับรู้ว่าในช่วงหายนะผมได้กลายเป็นหมายเลข 1 ของโลก หลัวเฟิงคุณเข้าใจความหมายของผมหรือไม่”
“ผมเข้าใจ ผมจะไม่เร่งรีบ ผมไม่สามารถยึดติดและไล่ตามขีดจำกัดของตัวเอง”
หงพยักหน้าพอใจ
———
หลังจากพูดคุยประมาณ 3 ชั่วโมง 3 พี่น้องก็แยกย้าย พี่ใหญ่กลับไป
ฝึกฝนต่อ พี่รองกำลังยุ่งกับเรื่องของตัวเอง หลัวเฟิงกลับไปฝึกฝนสืบทอดต่อ
เขาได้เข้าใจสิ่งหนึ่ง ทุกครั้งที่เขารวมตัว เขาจะเห็นถนนที่มุ่งตรงไป
ข้างหน้าค่อนข้างชัดเจน
“ด้านสภาพจิตใจ พี่รองก็แข็งแกร่งกว่าผม และพี่ใหญ่ก็อยู่ในสถาณที่
แตกต่างออกไปแล้ว”
หลัวเฟิงรู้สึกว่าแม้พี่ใหญ่ของเขาจะไม่ได้เก่งกว่า แต่วันหนึ่งเขาจะสามารถส่องประกายภายในจักรวาลอันกว้างใหญ่ได้ ความรู้สึกนี้มาจากสัญชาตญาณของเขา
2 วันหลังจากจบการต่อสู้คุณสมบัติระดับจักรวาลภายในภูมิภาค
จุดเริ่มต้นที่แท้จริง การต่อสู้ระดับจักรวาลของภูมิภาคตั้งต้นก็ได้เริ่มขึ้น
เนื่องจากมีระดับจักรวาลเพียง 5 คนในภูมิภาคตั้งต้น การต่อสู้ทั้งหมดจบลงเพียง 1 วัน
มันเป็นที่ชัดเจนว่า การต่อสู้ภายในภูมิภาคตั้งต้นดึงดูดความสนใจของอัจฉริยะคนอื่นๆ ทุกภูมิภาค จำนวนคนมากมายที่เฝ้าดูพวกเขาต่อสู้
———
คฤหาสน์ของวูก้า ภายในภูมิภาคจุดเริ่มต้นที่แท้จริง
หลัวเฟิง โหลจู วูก้า ได้รวมตัวกันในห้องนั่งเล่น กำลังดื่มไวน์และเฝ้าดูหน้าจอ ที่ออกอาการการต่อสู้ของอัจฉริยะภายในภูมิภาคตั้งต้น
“อา คฤหาสน์ของผม”
“ผมต้องออกจากที่นี่ไปภูมิภาคท้องฟ้าและพื้นดิน” วูก้านั่งอยู่บน
โซฟาได้บ่นออกมาเสียงดัง แล้วเหลือบมองไปยัง โหลจู และ หลัวเฟิง
“เจ้าสองคนนี้ มีคนหนึ่งที่สามารถติด 3 อันดับแรก ส่วนอีกคนสามารถอยู่ที่นี่ต่อได้”
หลัวเฟิง และ โหลจู หัวเราะ
การต่อสู้คุณสมบัติ หลัวเฟิงได้อันดับที่ 2 ส่วนโหลจูได้อันดับที่ 19
โหลจู หลุดมาอยู่ใน 20 อันดับบน จึงไม่จำเป็นต้องแข่งกับภูมิภาค
ท้องฟ้าและพื้นดิน มันเป็นที่แน่นอนแล้วว่าเขายังคงอยู่ในภูมิภาค
จุดเริ่มต้นที่แท้จริง
ส่วนอีก 6 คนที่เหลือในกลุ่มมือใหม่ อยู่ในอันดับท้ายต้องไปต่อสู้กับ
ภูมิภาคท้องฟ้าและพื้นดิน
“มือใหม่ที่เสียเปรียบในแต่ละชุด จะถูกส่งลงไปยังภูมิภาคที่ต่ำกว่าหนึ่งระดับ นั่นคือพวกเราผู้มาใหม่”
“คุณ 2 คนรอผมก่อน ผมจะกลับมาภูมิภาคจุดเริ่มต้นที่แท้จริงแน่นอน”
“เราจะรอ” โหลจูหัวเราะ
“ตั้งใจให้มากละเจ้าชายวูก้า” หลัวเฟิงล้อเลียน
หลังจากการออกอากาศการแข่งขันของ เฟยโทว และ ลงยู
“ลงยู นั้นน่าสงสาร”
“ใช่ เขาไม่ได้อยู่ในระดับเดียวกับสมาชิกภูมิภาคตั้งต้นเหมือนคนอื่น”
โหลจูพยักหน้า
หลัวเฟิงพยักหน้าเห็นด้วย
มีทั้งหมด 5 คน ภายในภูมิภาคตั้งต้น เป็นคนที่อยู่ก่อนแล้ว 3 และคนที่มาใหม่ 2
โบแลนได้ถูกหลัวเฟิงกระตุ้น จนคิดได้ว่าตัวเองไม่ได้เป็นอัจฉริยะเพียงคนเดียว ที่อยู่เหนือกว่าใคร
2 ปีก่อนเขาก็ได้ผ่านสะพานสวรรค์ระดับที่ 7
สามรุ่นพี่ เฟยโทว ซือหม่าหยัน และ โม่หรั่ว มีเพียงเฟยโทว ที่เป็น
สมาชิกระดับจักรวาลที่ผ่านสะพานสรรค์ระดับที่ 8 ส่วนอีก 2 คนได้
ผ่านระดับที่ 7 มานานแล้ว
ลงยูเป็นเพียงคนเดียวที่เพิ่งผ่านระดับที่ 5 ของสะพานสวรรค์
“อย่าดูถูกเขา บรรดาผู้ที่รู้ว่าตัวเองต้องพ่ายแพ้และยังคงต่อสู้ นั่นย่อมไม่ธรรมดา”
“อืม” โหลจูพยักหน้า
“ดูนั่น โม่หรั่วสู้กับโบแลน” วูก้าส่งเสียงดัง
หลัวเฟิงและโหลจูหันเหความสนใจจ้องไปยังจอแสดงผล
สองคนใหม่ในภูมิภาคตั้งต้น มีเพียงโบแลนเท่านั้นที่ต่อสู้กับรุ่นพี่ได้บ้าง
“โบแลนและ โม่หรั่ว ได้ผ่านระดับที่ 7 และทั่งคู่เป็นนักสู้ระยะประชิด
บางทีโบแลนคงมีหวัง”
หลัวเฟิงพยักหน้าเห็นด้วย ที่อาจจะมีความหวังบ้าง
โบแลนใช้ทักษะดาบและความสามารถในการเคลื่อนไหวโจมตี โม่หรั่ว ใช้กำปั้นอสูรป้องกันการโจมตีจำนวนมากที่เข้ามา
การปะทะกันของทั้งสองทำให้ภูเขาและป่าถูกทำลายจนเกลี้ยง ทุกๆ
ดาบของโบแลนได้สร้างหุบเขาไว้กับดาวเคราะห์ ทุกกำปั้นและเท้าของโม่หรั่วได้สร้างความเสียหายให้กับพื้นแผ่นดิน
พวกเขาตอบโต้กันมากกว่า 10 ครั้ง ในชั่วพริบตา
โม่หรั่วคว้าโอกาสโดยแลกกับขาหนึ่งข้าง เขาพุ่งเข้าหาโบแลน แขนขวาของเขาไหลเลื้อยราวกับงู เลื้อยไปคว้าคอของโบแลน หลังจากหักคอก็ใช้นิ้วแทงทะลุหัวโบแลน
หลัวเฟิง โหลจู วูก้า เฝ้ามองการต่อสู้อย่างเงียบๆ โบแลนนั้นไม่ได้อ่อนแอ่แต่ก็ยังถูกฆ่า
“การต่อสู้ประชิดที่น่าสะพรึงนี้คืออะไร”
กำปั้นอสูรของ โม่หรั่วนี้น่าทึ่งจริงๆ มันเป็นได้ทั้งจิ้งจอก สัตว์เลื้อย
คลาย หมาป่า เสือ
“กำปั้นอสูรเป็นสิ่งที่เขาสร้างขึ้นจากการเรียนรู้จากคนอื่น การใช้เทคนิคที่ตัวเองสร้างขึ้น ทำให้ง่ายในการปลดปล่อยพลัง”
“ทำไมผมรู้สึกว่าคีลู่ฟู แข็งแกร่งกว่า และเขาอยู่เพียงภูมิภาคจุดเริ่มต้นที่แท้จริง มันน่าแปลก”
“โบแลนแพ้ โม่หรั่ว แล้วเขาอาจจะแพ้ซือหม่าหยัน เขาอาจจะกลายเป็น 3 อันดับล่างสุดของภูมิภาคตั้งต้น”
3 อันดับสุดท้ายของภูมิภาคตั้งต้น ต้องสู้กับ 3 อันดับสูงสุดในภูมิภาค จุดเริ่มต้นที่แท้จริง เพื่อแย่งชิงตำแหน่งเดียวภายในภูมิภาคตั้งต้น
จากที่เห็นเพียงแค่ตอนนี้ โบแลนและลงยู พวกเขาอยู่ 3 อันดับสุดท้าย
“เฟยโทว ที่ผ่านสะพานสวรรค์ระดับ 8 เพียงคนเดียวในระดับจักรวาล เขาจะเป็นที่ 1ได้โดยไม่มีปัญหาอยู่แล้ว”
“สามคนสุดท้ายในภูมิภาคตั้งต้นอาจจะมี โบแลนและลงยู แล้วอีกคน
คือใคร” วูก้ากล่าว
“มันเป็นไปได้ทั้ง โม่หรั่วและซือหม่าหยัน”
“หลัวเฟิง แล้วคุณคิดว่าไง” โหลจูถาม
หลัวเฟิง ไม่พอใจโม่หรั่วมานานแล้ว ตั้งแต่เขาโดนแทงข้างหลัง
ในการต่อสู้คุณสมบัตินี้จะเป็นโอกาสที่เขาจะได้แก้แค้น และจะมีเพียง
1 คนเท่านั้นที่ต้องตาย